Referenca e burime historike

**Kreksi** · 02-11-2008, 21:17

Qe edhe disa burime tjera rrethe shpernguljes se shqiptarve ne itali para dhe ps vdekjes se skenderbeut;

**Kreksi** · 02-11-2008, 21:22

**Kreksi** · 02-11-2008, 21:58

A ka egzistue nje tjeter hero shqiptar me emrin Skenderbec ?

Sipas nje dokumenti te nje kronike franceze rrethe vitit 1512 ne rrethinen e trevizes dhe Vicences permendet nje Komandant shqiptar me emrin Skenderbec i cili ishte ne krye te 200 ushtarve shqiptar qe mbronin interesat e republikes se Venedikut.

Ushtaret shqiptar ne keto treva pra ne sherbim te venedikasve ne ekte rast hasin ne nje kurth te montuar nga nje Komandant francez te cilet i kishin ardhur ne ndihme qyteteve tjera italiane qe nuk donin ti nenshtroheshin Venedikut pra ky komandanti francez i quajtur Bajard i ve kurthen ushtarve shqiptar te cilet kishin pushtuar nje keshtjelle, keshtjellen e Bassanos dhe here pas here benin inkursione ndaj ushtrise franceze. Bajard kishte vendosur qe ti qes ne kurth keta ushtar dhe nje dite i pret qe posa dalin nga keshtjella, te hypur ne kuaj, siç thot kronikues, "sikur shkonin ne darsem" nje grup francezesh gjoja merr vrapin kah kodrat permes nje lugine, gjoja se nuk ishin te zotet te luftonin dhe ne ate moment shqiptaret ne krye me Komandantin Skenderbeg iu turren prapa per ti zene...
Mirepo Bajardi ua kishte zene priten me nje ushtri me te madhe dhe te armatosur mire !
Kur e shef se iu eshte pergatitur mire kjo kurth, Skenderbeu nuk gjene tjeter rruge, ose te luftoje ose te merrte iken prapa ...
Skenderbeu leshon nje klithje me moton; Marco..;por ndoshta kjo ka lidhje me shprehjen e vjeter qe do thot "perpara burra" ?
Pas nje perleshje te madhe me se 30 shqiptar vriten por komandanti Skenderbec dhe ndihemsi i tij komandanti venecian Kontarini(Contarini) kapen nga francezet dhe dergohen para Bajardit.
Ky i thot Skenderbeut; ose dorzone keshtjellen e Bassanos ose qetu menjehere do ua pres koken !
Ushtaret tjere shqiptar qe kishin mbetur mbrenda ne keshtjell menjehere posa marrin vesh se Skenderbeu ishte ne rrezik vdekje nga francezet ua dorzojn keshtjeleln dhe ate ishte nipi i Skenderbeut qe ua hap dyert !

Pra pasi e lexon mire njeriu kete kronike te kesaj kohe pra te fillimit te shekullit XVI ku ne te permendet komandanti shqiptar Skenderbec qe luftoi ne itali, menjehere mendja do me shkonte tek Gjergj Kastrioti i cili poashtu gati 50 vite me pare kishte shkuar ne itali ne ndihme te mbretit te Napolit, mirepo kete here kemi te bejmi fjale nga ky kronikues per nje SKENDERBEG II- te dytë !
Mirepo a thue cili ka mundur te jete ky personazh tjetr qe ka mbajtur emrin Skenderbc ne itali edhe pas vdekjes te te madhit hero Gjergj kastriotit ?

Ka patur mundesi qe Gjin kastrioti, pra i biri i gjergjit te mbiquhej edhe ai Skenderbec ?

Per momentin nuk mund t'iu them se cili fshihej pas ketij emri te njohur por quditerishte, asnjehere nuk kam ndegjuar per nje Skenderbec te dytë perpos se ne kete kronike franceze e cila me intrigoj qe ti shkruaj keta pake rreshta.

shendet

**Kreksi** · 02-11-2008, 22:01

**Kreksi** · 02-11-2008, 22:04

**Kreksi** · 03-11-2008, 19:26

**Kreksi** · 08-11-2008, 07:04

Referanca te reja;

Shqiptaret ilirë;

Google livres.com

Page 196 ... longe le pied des montagnes à environ un quart de lieue de ces dernières et passe par les trois villages albanais de Striate ...
Page 203 ... res et en Albanais, y compris un certain nombre de Serbes devenus à demi Albanais et Mahométans par politique ou par suite d'alliances de famille. ...
Page 258 Ces troupes étaient la plupart des Albanais. Ils avaient déjà leur uniforme, mais ils étaient sans bas ni guêtres. Le camp de Monastir était pour effrayer ...
Page 271 D'après Mr. le Dr. Millier il n'y avait en 1836 que 1626 habitans, savoir 700 Albanais mahométans, 550 Albanais catholiques, 120 Turcs, 256 Slaves de la ...
Page 319 Parmi ces derniers il est évident qu'il ya des Serbes, qui se sont transformés avec le temps en Albanais mahométans. Dans ce cas seraient une partie de ...

Page 98 C'est pour cette cause peut-être que Pline les qualifie de barbares, afin de les distinguer des autres Illyriens. CHAPITRE XIV. STATISTIQUE ANCIENNE. ...
Page 482 Après les viandes rôties , le régal par excellence, ce que les Illyriens préfèrent ce sont les échalottes, l'ail et les oignons , dont on fait venir des ...
Page 493 Mœurs des Albanais ............ Idées des Albanais

Page lv M. de Hahn ' (consul d'Autriche à Syra) les croit descendus des premiers habitants du pays, les Illyriens et les ...
Page lvi L'Italie reçut des essaims de colons illyriens; mais, lors de la grande invasion des Celtes en Grèce et en Asie, une partie de ces émigrants, ...
Page lix ... qu'il serait possible de recueillir quelques vestiges des mœurs et coutumes barbares léguées par les Illyriens à leurs descendants. ...

Page xiv ... albanais de Méhémet-Ali , les troupes anglaises durent capituler et renon ...
Page 82 ... les Macédoniens et les Albanais résistèrent long-temps avec courage aux attaques des armées ottomanes, et ne furent complètement soumis à l'autorité de ...
Page 97
Les Albanais modernes parlent l'ancien illyrien, qui est une langue très différente de l'idiome slave. Les habitants actuels de l'Epire sont un mélange ...
Page 98 L'industrie manufacturière des Albanais est dans son enfance; on n'y fabrique que des draps de laine ou des toiles de lin ou de chanvre d'une qualité ...
Page 105 On voit dans ses environs 32 villages peuplés d'Albanais belliqueux, qui sont presque indépendants das agents de la Sublime-Porte. La population d' Alessio

Shqiperia ne Google livres.com
À propos de ce livre

Consulter le livre
Thrésor d'histoires admirables et mémorables de nostre temps De Simon Goulart

Page

Télécharger PDF - 33.6M
Afficher le contenu du texte

À propos de ce livre
Rédiger un commentaire
Ajouter à ma bibliothèque
Rechercher dans ce livre

Page 175 ... Scanderbeg ...
Page 490 Scanderbeg le paya de ...
Page 491 Scanderbeg ...
Page 492
... gné,rentra en Albanie, dont Scanderbeg

age 510
Mais Scanderbeg faillit lors , & voulant ...
Page 511 Scanderbeg fut par eux honoré de riches ...
Page 512 ... Scanderbeg,J'a- ...
Page 513 ... de renvoyer à Scanderbeg fon cimeterre, avec ces mots, ...
Page 514 ... et du re- tit des exploits de Scanderbeg, ...

Page 416 ... n'ignorent pas tout à fait qu'il ya eu un Roi d'Albanie nommé Scanderbeg, qui l'eft acquis beaucoup de réputation dans la guerre : mais peu de gens ...
Page 417 ... de la Vie de Scanderbeg, & en même temps celui auquel on doit le plus fe fier. ...
Page 419 Il ya dans la Vie de Scanderbeg un nombre prodigieux de batailles qu'il a données , & autant de victoires qu'il a remportées. ...
Page 420 Scanderbeg avoit à peine dix-huit ans .qu'il fut chargé par ...

Page 156 ... Scanderbeg ...
Page 170 ... Histoire de Scanderbeg, ou Turk» et chrétiens au quinzième siècle. ...
Page 171 ... des Capistran, des Constantin Paléologue, des Scanderbeg, des Sobieski, ...
Page 174 ... et des Scanderbeg; car il ya deux manières d'amoindrir un peuple : le ...
Page 175 Pour bien apprécier ce que fut Scanderbeg, il faut étudier, dans les larges tableaux de M. Camille Paganel, les détails de cet isolement qui rendit la tâche

age 78
... le nom de Scanderbeg , ou d'Alexandre. ...
Page 79 ... Turcs affu- rent qu'Amurath triompha des rebelles, que Scanderbeg prit la fuite, ...
Page 80 Scanderbeg fe retira alors en Italie, *En ME?. & mourut quelques années après * à ...
Page 452 Scanderbeg , mort en 1467, fût le dernier prince de cette race.

Per ti konsulltuar menjehere keto libra kliko ketu;

http://renesancailire.blogspot.com/2...iens_4224.html

http://renesancailire.blogspot.com/2...pre-serbe.html

http://renesancailire.blogspot.com/2...yriens_07.html

**Kreksi** · 25-11-2008, 18:17

**Kreksi** · 26-11-2008, 19:04

http://renesancailire.blogspot.com/2...illyriens.html

http://books.google.fr/books?id=l9E1...search_s&cad=1

http://books.google.fr/books?id=l9E1...search_s&cad=1

http://books.google.fr/books?id=0qEB...search_s&cad=1

**Kreksi** · 06-12-2008, 14:52

Libri ne shqipe para se Konstandin kristoforidhi te nxirrte alfabetin

http://renesancailire.blogspot.com/2...ve-shqipe.html

http://renesancailire.blogspot.com/2...shqiptare.html

http://www.archive.org/details/aulen...esgu00phocuoft

**Kreksi** · 10-12-2008, 18:56

Disa te dhena per mzapet e daouanet ne apenine.

http://titlivi-renesancailire.blogsp...e-apenine.html

**Kreksi** · 15-12-2008, 19:36

Disa referanca te reja qe po i diskutojmi ne disa tema mbi historine shqiptare;

1. http://picasaweb.google.fr/dartre93/...LeDisqueMesape

2. http://picasaweb.google.fr/dartre93/...erboRusoSllave

3. http://picasaweb.google.fr/dartre93/DorshkrimiIBeratit

4. http://picasaweb.google.fr/dartre93/...ksanderLeGrand

**Kreksi** · 18-12-2008, 22:13

Referanca tjera se si u instalun serbet ne ballkane;

http://books.google.fr/books?id=d34E...us&output=html

http://books.google.fr/books?id=d34E...search_s&cad=0

Burimi;http://books.google.fr/books?id=d34E...search_s&cad=0

http://books.google.fr/books?id=d34E...search_s&cad=0

Serbet te njejtes origjine me ruset;
http://books.google.fr/books?id=d34E...search_s&cad=0

**Kreksi** · 21-12-2008, 12:40

LISTES CHRONOLOGIQUES

DES PAPES, DES EMPEREURS ET DES PRINCES QUI ONT RÉGNÉ DANS LES PRINCIPAUX ÉTATS DU MOYEN AGE '.

Pape».

S. SfRICE 384

S. Anastase.. 398

S. Innocent 1" 402

S. Zosimb 411

S. Boniface ï" 418

S. CÉlestin I" 422

S. Sixte III 432

S. LÉon Le Grand 460

S. Mn. Mu 461

S. Simpuce 468

S. FÉlix II 483

S. GÉLASE 492

S. Anastase II 496

Symmaque 498

Hormisdas 514

S.jean I" 623

FÉlix III 526

Boniface II 530

Jean II 533

Agapet 535

SilvÉke 536

Vigile 538

Pelage 1" 555

Jean III 560

Benoit I" ou Benose 574

Pelage II 578

S. GrÉgoire Le Grand 590

Sabinien 604

Boniface III 607

Boniface IV 608

S. Deusdedit 615

Boniface V 618

HonorÉ Ier > 625

SÈverin 640

Jean IV 640

ThÉodore 642

S. Martin Ier ........ 649

S. EugÈne I" 654

Vitalien 657

AdËodat 672

Doses I" 676

Agathon 678

S. LÉon II 682

Benoit II 684

Jean V 685

CONON 586

Serge Ier 687

Jean VI 70i

Jeanvh 705

SlSINNIUS i.. 708

Constantin ».. 708

S. GrÉgoire II 715

GrÉgoire 111 731

Zaciiarie > 741

Etienne II 75*

S. Paul I" -.. 757

ETIENNE 111 1... 768

Adrien I" 772

5. LÉON III 795

ETIENNE IV 816

6. Pascal Ier ..» 817

EugÈne II i... 824

Valentin 827

GrÉgoire IV 827

Serge H , B44

S. LÉon IV 4.,, 647

Benoit III 855

Nicolas Ier 4.... 858

Adrif.n II 867

Jean VIII 4.... 87Ï

Martin II 882

Adrien III ;. 684

Etienne V 885

Formose 691

Boniface VI ,.. ggs

Etienne Vi 896

Romain 897

ThÉodore II :... 898

Jean IX 698

Beno!t IV 900

LÉon V i sus

Chkistopiie 903

Serge III 901

Anastase III 911

I.AMinN.. . . . . *t.. 913

Jean X 914

LÉon VI.... 92g

Etienne VII, 929

Jean XI SSl

LÉon VII...'. 936

Etienne VIII 939

Martin III 942

Agapet II 946

Jean XII... i ; '. 956

LÉon VIII 963

BenoÎt V ...:...; 964

**Kreksi** · 22-12-2008, 19:22

Edhe disa referanca tjera per historine e popullit shqiptar;
http://bardulus.romandie.com/

**Kreksi** · 26-12-2008, 13:43

Postuar më parë nga Kreksi

Edhe disa referanca tjera per historine e popullit shqiptar;
http://bardulus.romandie.com/

K R O N O L O G J I A
Nga legjendat:

Pellazgët themelojnë Dodonën.

Kelkët themelojnë Ulqinin.

Pirro Neoptolemi, i biri i Akilit, bahet mbret i Epirit dhe themelues i dinastisë së Paridëve.

Heleni, i biri i Priamit, themelon Butrintin.

Kliniku, i biri i Hyllit, mbret ilirësh, u çon 72 anije grekëve për rrethimin e Trojës.

Enea zbret ndër brigje t'Epirit, në Butrint.

Selët ruejnë orakullin e Dodonës.

Tre vllazen ngrehin kështjellën Rozafat në Shkodër.
Nga historia:
635 para Krishtit - Gorgi, i biri i Çipselit, me korçirasit themelon Artën.
627 para Krishtit - Korçirasit themelojnë Durrësin; ma vonë Korinthasit themelojnë Himarën, Pojanin e Qerfozin.
- Dionizi i Sirakuzës themelon Lezhën
600-550 para Krishtit - Segovezi, prijësi i Galëve, pushton Epirin.
435 para Krishtit - Durrësi dhe Arta, së bashku me korintas e taulantë luftojnë kundër korçirasve.
- Galët përshkojnë dhe grabisin Ilirinë.
- Lekë Mollosi sundon n'Epir.
350 para Krishtit - Disa fise ilire mësyjnë Filipin e Maqedonisë, i cili i then.
356 para Krishtit - Agroni shtron Epirin dhe merr Qerfozin.
356 para Krishtit - Lindë Leka i Madh.
356 para Krishtit - Bardhyli, mbret i ilirëve mësynë Maqedoninë.
355 para Krishtit - Lufta me "Lidhje".
336 para Krishtit - Leka i Madh hypë në fron.
334 para Krishtit - Të bijtë e Bardhylit, Kliti e Glauku çohen kundra Lekës së Madh.
326 para Krishtit - Vdes Lekë Mollosi.
326 para Krishtit - Vdes Leka i Madh.
305 para Krishtit - Pirroja në luftë t'Ipsit kundër Dhimitër Poliorcetit.
287 para Krishtit - Pirroja mund romakët e Kartagjenasit pushtojnë "Magna Greacia", Lybien. Pirroja themelon Berenicen (Prevezen).
280 para Krishtit - Pirroja mund romakët në Herakle.
279 para Krishtit - Pirroja në krye të ushtrisë greko-siçiliane kunder Kartagjenasve e Mamertinëve.
275 para Krishtit - Lufta në Benevent.
272 para Krishtit - Vdekja e Pirros n´Argos. Vijnë mbas tij Leka, Pirroja II e Ptolemeu.
250 para Krishtit - Ilirët fitojnë pavarësinë nën Glaukun, mbas tij vjen i biri Pleurati.
- Agroni pushton Epirin, Qerfozin e lufton kundër "Lidhjes etolike".
- Shkodra kryeqytet i Ilirisë.
232 para Krishtit - Teuta sundon Ilirinë në emën të Pineut
230 para Krishtit - Teuta shtron ishujt e Dalmacisë e të Liburnies. Teuta pushton Durrësin dhe Qerfozin. Teuta pret krenarisht të derguemit romakë, C. Junius dhe L. Coruncanius; ky i fundit vritet në kthim.
229 para Krishtit - Ilirët luftojnë kundër romakëve që duen me i pushtue.
228 para Krishtit - Roma i shpall luftë Teutës.
221 para Krishtit - Vdes Teuta; Dhimitri pushton krejt Ilirinë e romakët vejnë Pineun.
220 para Krishtit - Ilirët shklasin përsëri Maqedoninë.
219 para krishtit - Etolianët mësyjnë Epirin e rrethojnë tempullin e Dodonës.
216 para Krishtit - Dhimitri pushton Vlonën e tjera qytete të Ilirisë.
205 para Krishtit - Paqja e Durrësit.
200 para Krishtit - Fillojnë luftat kundër Ilirisë.
198 para Krishtit - Genci hypë në sundim.
168 para Krishtit - Genci ndryhet në Shkodër dhe dorëzohet në Medeon (Medun). Iliria dhe Epiri provincë romake.
167 para Krishtit - Vdes Genci n´Iguvium (Spolet) Itali.
153 para Krishtit - Kryengritja e madhe ilire nën kryesinë e trimit Bato që zgjati 6 vjet.
83 para Krishtit - Vlona qendër shkencash; këtu kryen mësimet Oktaviani.
48 para Krishtit - Mark Antoni zbarkon në Nymphaeu (Shën Gjin) del në Lezhë në ndihmë të Pompeut.
II. 48 para Krishtit - Mark Antoni pushton Lezhën.
31 para Krishtit - Oktaviani themeloi Nikopolin (Prevezen).
- Lindja e Jezu Krishtit.
59 mbas Krishtit - Sh'Pali përshkon Ilirinë dhe Epirin me Maqedoni dhe Sh. Ndreu nga Akaja kalon n'Iliri.
98 mbas Krishtit - Vdiq i martirizuem Sh´Asti, ipeshkëv i Durrësit.
178 -193 mbas Krishtit - Shën Eleuteri epirotas, Papë shqiptar.
267 mbas Krishtit - Gotët shklasin Ilirinë.
Shek. III mbas Krishtit - Martirizimi i Shën Izaurit dhe i Inoçentit athinas në Pojan së bashku me Bardhin e Porozvinin e Herminin pojanas.
287 mbas Krishtit - Vizigotët përshkojnë Ilirinë.
282 mbas Krishtit - Probi, peranduer romak dhe fis iliras, nënshtron Gotët n'Iliri.
283-296 mbas Krishtit - Karli Papë, nga Salona e Ilirisë.
3.II.316 mbas Krishtit - Martirizimi i Shën Vlashit në Sebaste t'Arbënit.
III.320 mbas Krishtit - Martirizimi i 40 martirëve në Sebaste t´Arbënit.
368 mbas Krishtit - Sundon Valentiniani, i fisit Iliras. Valentiniani dekreton ligjin që populli i vogël i krahinës iliriane të ketë nga një "defensor plebis" (Mbrojtës).
370 mbas Krishtit Krishtënimi i përhapun gjithkund nëpër Shqipni dhe i organizuem plotësisht.
374 mb. Kr. Kuadët e Sarmatët shklasin Shqipninë.
376 mb. Kr. Gotët me leje të Arkadit bijnë në Epir.
387 mb. Kr. Shkodra Seli Arqipeshkvnore.
395 mb. Kr. Iliria bahet krahinë romake e thirret Praevalitane.
395 mb. Kr. Shqipëria nën mbreten romakë të Bizantit, sundon Honori.
396 mb. Kr. Durrësi metropol i Ilirisë.
Shek.IV-Shën Donati ipeshkëv i Evoresë n'Epir (kohën e Theodozit të Madh). Shën Prokuli e Shën Martiri (kohen Liçinit) në Ulpianën e Dardanisë-Iliri.
402-417- Rufi, ipeshkëv i Salonikut, sundon dioqezet e Ilirisë dhe t'Epirit.
30.IX. 420-Vdekja e Shën Jeronimit, iliras nga Stridonja.
431- Imzot Senecioni, Arqipeshkëv i Shkodrës merr pjesë në Konçilin e Efezit.
481- Ostrogotët rrethojnë Durrësin. Një pjesë Shqipnie nën Teodorikun.
493- Justiniani, sundon për do kohë në Ballkan. Në Epir ngrehë kështjellën dhe ndërton një akuedukt.
Shek.V- Shën Niçeta, ipeshkëv në Remezianë (kohën e Shën Paulinit nga Nola.
553 - Justiniani, me fis iliras, dëbon Ostrogotët nga Iliria.
600 - 650 - Serbët, mandej Kroatët dynden në Shqipni.
601 - Shkodra seli ipeshkvnore.
640 - 642 - Gjoni IV papë iliras nga Dalmacia.
687 - Kononi papë nga Thrakja.
920 - Simeoni car i Bullgarëve shtrinë sundimin deri në Butrint, Himarë e Vlonë.
990 - Samueli i Bullgarisë pushton Durrësin.
Shek.XI - Normanët, të primë nga Robert Guiskardi e i biri i tij Boemundi, pushtojnë Shqipninë.
1019 - Bizantinët i thërrasin shqiptarët albanoi, fis të cilin e përmend Ptolemeu më 150 mbas Krishtit.
1050 -1080 - Shqipnia e Veriut nën Serbinë.
1081 - Durrësi, Vlona, Janina dhe Shkupi në dorë të Normanëve.
1085 - Venecianët mundin Normanët afër Butrintit ku vdiq Guiskardi. Bizantinët prapë pushtojnë Shqipninë, por Durrësin dhe pak qytete.
1094 - Emni Albanoi përmendet ndër kombe perëndimore.
1110 - Thema Dyrrachion provincë në vedi me kryeqytet.
1180 - Mbreti serb Stefan Nemanji, pushton Durrësin.
1185 - Guljemi II norman, merr Durrësin, Shkodrën, serbët zaptojnë Shqipninë.
1202 - Mëhill Ejlluer Komneni pushton Epirin.
1210 - Venediku pushton Durrësin e brigjet e Detit Adriatik.
1215 - Theodor Ejllori qet venedikasit jashtë Shqipnie.
1218 - Abati Pjeter Dokne asiston në themelimin e Kishës së Shirqit.
1218 - 1241- Jovan Ahseni II Car i Bullgarëve pushton Shqipninë e Eperme.
1240 - Themelimi i Kuvendit Françeskan të Lezhës.
1245 - Mbahet Konçili i Lionit.
1259 - Mëhill Ejllori i jep së bijës, Helenë, si pajë Vlonën, Janinën, Beratin, Durrësin dhe Qerfozin.
1271 - Mëhilli II dhespot n'Epir.
1272 - Karl Andoni merr Durrësin dhe Beratin.
1272 - Themelohet Kisha e Shën Rrokut.
1274 - Durrësi rrenohet prej termetit.
1330 - Stefan Uroshi II pushton Shqipninë e mesme dhe Epirin. Vdiq n´Uri i Lumi Françesk.
1288 - Françeskanët ngrehin së parit Kuvendin e tyne në Shkodër.
1290 Helena e Rashës nderton kishën e Shirqit
9.IV.1302 - Me urdhën të Senatit të Venedikut lirohet Ambasadori i Turqisë i arrestuem në Lezhë nga proveditori i atij qyteti.
1304 - Filipi, princ i Tarantit merr Durrësin.
1312-1318-Shqiptarët lidhen me Filipin e Tarantit kundra Uroshit II e e ngushtojnë në Shkup me i dhanë liri.
1319 - Shqiptarët e veriut hidhen kunder Milutinit dhe me armë në dorë nxjerrin disa të drejta të mohueme deri atëherë.
1336 - Kryengritje kundër Car Dushanit.
22.I.1346 - Kunorëzimi i Car Dushanit.
1346 - Ndër dokumentat e Klementit VI përmendet Katedralja e Shkodres.
1358 - Pjetër Loshë Mazrreku dhespot i Nartës.
1358 - Nisë sundimi i derës së Balshajve.
1361 - Vdes Balsha I
1361 - 1401 - Të bijtë e Balshës I pushtojnë Republikën e Tivarit dhe vejnë selinë në Shkodër.
1363 - Karl Topia pushton Durrësin dhe mbytë Niceforin.
1370 - Balshajt pushtojnë Kaninën dhe Vlonën.
1372 - Balshajt u marrin serbëve Pejën, Prizrenin, Ohrin dhe Kosturin.
1375 - Gjin Bue Shpata pushton Morenë e bahet sundues i saj.
1383 - Balshajt pushtojnë Durrësin.
1385 - Otomanët qesin Balshajt jashta Durrësit ku hyn Karl Topia. Vdes Balsha II i mbytun.
1389 - Gjergji II Balsha ikë në Ulqin e Tivar.
1392 - Turqit duken për herë të parë në afërsinat e Shkodrës. Venedikasit marrin Durrësin prej Gjergj Topisë.
1393 - Niketë Toia në Krujë.
1393 - Dukagjinasit përmendën si derë sunduese.
1394 - Ndertohen të parat saranxha në kështjellën Rozafat.
II.1395 - Gjergj Strazimir Balsha i shfaqë dishirin Venedikut me i lëshue Shkodrën.
IV. 1396 - Gjergji II Balsha then Radiq Cernojeviqin e Malit të Zi. Gjergji II Balsha ia shet Shkodrën e Drishtin Venedikut. Venediku pushton Shkodrën.
21.VI.1399- Meremetime në kështjellë të Lezhës. Vdes Gjin Bue Shpata. Vjen mbas tij Maurik Bue Shpata, dhespot në Nartë. Venediku merr Vlonën, Butrintin dhe Pargën.
1401 - Venediku merr masa mbrojtëse në kështjellë të Shkodrës.
2.II.1403 - Gryka e Bunës forcohet nga Venediku. Maurik Bue Shpata qet grekët jashtë Janine.
6.V.1403 - Nga sundimtari venedikas merrën masa mbrojtëse për Shkodrën.
1408 - Helena Balsha dhe Strazimir Balsha zgjedhin kontin Topia si arbiter për çashtjet e linduna në mes tyne dhe Venedikut.
1409 - Shkodra çohet me armë kundra Venedikut. Venediku çon ushtri për mbrojtje të Shkodres dhe t'Ulqinit nga kercnimi i turqve.
1412 - Lindja e Gjergj Kastriotit në Krujë.
1422 - Mbahet Konçili i Kostancës.
1418 - Karl Toçi mbytë Maurik Bue Shpatën e bashkon dhespotatin e Janinës e t'Artës.
1419 - Gjon Kastrioti, princi i Krujës mundet prej Evrenoz Pashës të cilit i jep peng kater bijtë.
31.I.1430 - Humanisti shkodran Gjon Gazulli merr doktoratën n'Universitetin e Padovës. Venediku çon fuqi të reja për mbrojtjën e Shkodrës e t'Ulqinit nga turqit.
1431 - Janina bie në duer të turqve.
1434 - Shqipnia Veriore çohet në luftë kundër Turqisë.
1443 - Skanderbegu largon Turqit nga Sfetigradi
1.III.1444 - Lidhja e Lezhës ku marrin pjesë edhe Dukagjinët, Shpatët, Dushmanët, Altisferët e Dejës, Arianitët, etj.
12.VII.1445- Skanderbeu i shpallë luftë Sulltan Muratit II.
1447-Skanderbeu, mbas luftës me Venedikun, xen rob në Mirditë Mustafë Pashën.
22.VI.1449 - Skanderbeu ban paqe me Venedikun. Skanderbeu then Muratin II. Zjarr i madh n'Shkoder që mbërrin deri në dyert e kështjellës.
II.1452 - Pal Dukagjini shpërblehet prej Venedikut me merita patriotike.
1453 - Skanderbeu then Hamza Kastriotin e Mois Golemin.
4.I.1454-Sundimtarët venedikas mblidhen në Durrës për të bisedue mbi masat mbrojtëse dhe fortifikuese kundër Turqisë dhe shtrohet se si me i ndihmue Skanderbeut.
6.II.1453-Rektori i përgjithshëm venedikas urdhënohet me bashkue forcat me Skanderbeun kunder turqve.
1459- Skanderbeu shkon në ndihmë të Ferdinandit t'Aragonës në Bari.
1460-1461-Skanderbeu kthehet me vrull nga Italia dhe mund katër ushtri turke njena mbas tjetrës.
1461-Bahen fortifikime në kështjellën e Shkodrës.
1462-Formula e Pagëzimit.
VIII.1463 - Skanderbeu then ushtritë turke afër Ohrit.
1464-Afër Gurit të Bardhë Jakup Pashë Arnautin Skanderbeu e then dhe e mbytë.
1466 - Skanderbeu then ushtrinë turke i primë prej Ballaban Badër Pashës që mbet vdekun n'at luftë.
1467-Skanderbeu then sulltan Mehmetin dhe e ngushton me dalë prej Shqipnie i koritun. Mblidhet Kuvendi II i Lezhës.
I.1468-Vdes në Lezhë Gjergj Kastrioti, Skanderbeu. Imzot Pal Ejllori, Arqipeshkëv i Durrësit merr sundimin e Shqipnisë.
17.V. 1474 - Qarkimi i parë i Shkodrës nga turqit, sundimtar Anton Loredani.
20.6.1478-Turqit pushtojnë Krujën dhe mbysin Kontarinin dhe Lekë Dukagjinin. Mbas një lufte të rreptë Lezha bie në dorë të turqve.
1479 - Shkodra në dorë të turqve të cilët bajnë lidhje me Venedikun.
1480 - Pushtimi i plotë i Shqipnisë nga turqit.Sulltan Mehmeti del n' Otranto.
1481 - Gjon Kastrioti II pushton shumë vende të Shqipënisë me ndihmën e himariotëve.
1481 - 1492 - Mergimi i shqiptarëve në Siçili (Itali).
1488 - Gjon Kastrioti mundohet me i dëbue turqit nga Shqipnia.
1493 - Themelimi i ma së parës shtypshkronjë n'Obot afer Rijeke, ma e para në Ballkan.
1499 - Fr. Bernardini, frat shkodran, i shkruen Senatit të Venedikut tue e lutë të formonte një ushtri e tue bashkue me forcat shqiptare nën urdhënat e Skanderbeut të ri, të birit të Gjergjit dhe me pjesëmarrjen e Dukagjinasve, t´u forcojshin në Lezhë e prej andej me mësye Shkodrën dhe Krujën.
1501 mb. Kr.- Durrësi në dorë të turqve.
1503 - Kanë fillue luftat e papreme të shqiptarëve kundër turqve.
1504 - Gjergji Negro, ambasador i Venedikut në Stambollë, cakton kufijtë e Shqipnisë së Veriut dhe ato t'Ishullit të Lezhës.
1505 - Ishulli i Lezhës bie në duer të Turqve.
1545-47 - Mblidhet Konçili i Trentit.
1555(5.I.) - Del në dritë "Meshari" i Gjon Buzukut.
1566 - Lindë Dom Pjetër Budi nga Guri i Bardhë.
1571 - Turqit marrin Ulqinin e Tivarin.
1572 - Shqiptarët çohen kundër Turqisë. Ibrahim Pasha i Pejës çohet kundër Turqisë.
1577-Kryengritje e madhe dhe lufta kundër Turqisë në Shkodër te Lama e Spahijve. Vendosja si sundimtar vendas e Begollejve të Pejës.
1583 - Françeskanët kanë pesë kuvende; në Rubik, Lezhë, Sebaste, Kep të Rodonit dhe në Memel (Hajmel apo Mënelë).
1592 - Kryengritje e përgjithshme në Shqipëni.
23.7.1602 - Mbledhje e madhe në Sh'Llezhdër të Mirditës ku marrin pjesë 2656 krenë dhe kërkojnë lidhje me Venedikun kundër Turqisë dhe mbrenda tri ditëve mblidhen 100.000 luftëtarë, por Venediku nuk bëzanë.
1606 - Lindë në Sapë Frang Bardhi, shkrimtar dhe autor i një fjalori në gjuhën shqipe.
1607 - Një tjetër kryengritje popullore kundër Turqisë.
1614 - Hoti, Kuçi e Shkreli lidhin besën kundër Turqisë dhe rrokin armët për liri.
1621 - Imzot Pjetër Budi organizon një kryengritje kundër Turqisë ku marrin pjesë 300.000 vetë.
1623 - 38-Fiset e Kelmendit çohen kundër Turqisë dhe thejnë Sulejman Pashën. Me tê bashkohet edhe Kuçi.
1624 - Martirizimi i Dom Mark Kishaj, famullitar i Shkodrës.
1630 - Lindë Imzot Pjetër Bogdani, në Gur të Hasit të Thatë të Dukagjinit.
1626 - Imzot Frang Bardhi në Venedik i përgjigjet Imzot Gjon Tomak Maranoviqit, tue mbrojtë shqiptarizmin e Skanderbeut.
1638 - Hoti çohet në luftë kundër Turqisë.
1644 - Françeskanët misionarë P. Pali nga Mantova dhe P. Salvatori nga Affida, qenë mbytë e hjedhë në Cem. Ai vend sot quhet Pellgu i Fratit. Mbytë me thika.
1648 - P. Ferdinandi nga Albisola e P.Jaku nga Sarnane, misionarë françeskanë, ngulun mbi huj për fe në Pazar të Shkodres nga Turqit. P. Ferdinandi ndei gjallë tri ditë tue predikue.
1645 - Kelmendasit qesin jashtë Turqit.
1674 - Dom Nikollë Vladanji thotë meshën e parë në Kishën e Pdhanës. Me 1693 bahet ipeshkëv i Lezhës.
1687 - Kelmendi e Kuçi dhe Himarjotët çohen kundër Turqisë.
1696 - Mbarë krahina e Hotit lufton kundër Venedikut për çështjen e Ulqinit.
1698 - P. Filip Shkodra çelë shkollë nëfamiljen Kamsi, në Shkoder.
1699 - Kelmendi në luftë kundër Turqisë, bashkohet me tê Ulqini e Tivari.
1700 - Imzot Anton Zezaj (Negri), ipeshkëvi i Shkodres, vjerrë në konop për fe në pazar - Teqe.
1700 - Klementi XI Albani Papë shqiptar i lindun n'Urbino.
1703 - Konçili i Parë Shqiptar në Mërqi i kryesuem nga Imzot Zmajeviqi, arqipeshkëv i Tivarit.
1718 - P. Antoni nga Sora, françeskan, varë në konop për fe, afër Shkodre.
1739 - Malësorët e Mbishkodres vrasin Mahmut Pashë Begollin prej Peje.
1740 - Zi e madhe buke në të gjithë Shqipëninë. Don Karlo i Napolit dergon grunë. Çmimi: Një kalë arrinë 16.000 aspra, çeniku i orizit 40 oka e djathë 40 aspra dhe oka e mishit 20 aspra.
1743 - Dom Gjon Nikollë Kazazi boton librin e tij.
1745 - Përmendën nga rregjistri i Imzot. Pal Kamsit këta lagje dhe rrethe të Shkodres, Tophana, Rëmaji, Kazena, Sh'Lavrendi, Qafa, Kishaj, Zarufa, Shiroka dhe Kepi i Madh.
1747 - Kryengritje e madhe kundër Turqisë.
1755 - Çaushollajt qiten jashtë Shkodre.
1764 - Themelohet në Shkodër shoqnia e Shën Andout.
1769 - Mehmet Pashë Plaku i Derës Bushatlijve emnohet sundimtar i Shkodrës.
1775 - Për tre muej rresht shi i madh e dame të panumër sidomos në Pult, Shosh, Nikaj- Mertur, Selcë, Drisht. Shkodra u mbyt n'ujë. Dom Jak Tanushi Zorba, nderton Kishën e Shkrelit. Mehmet Pasha me të birin e me 15.000 ushtarë niset me zhbi Kuçin.
1778 - Mustafë Pasha shkon në More e vdes.
1779 - Prej 6 Kallnorit deri me 29 prill asnjë pikë shi dhe u bâ korrje e ganishme.
1784 - Pazari i Shkodrës mbushet me drithë dhe çmimi që ishte prej 3000-2400 aspra huni, ra në 1500-1200 dhe ky bollëk vazhdoi deri më 1789.
1786 - Kara Mahmuti then ushtrinë turke që kishte ardhë me rrethue Shkodrën.
1787 - Kara Mahmuti pajtohet me Mirditë.
1787 - Imzot Gjergj Radovani shuguron ipeshkëv Imzot Frano Borcin, prift shkodran, në kishën e Shën Mërisë Magdalenë.
1787 - Në qafë Dardhë xehet në befasi dhe i pritet kryet Kara Zeqir Pashës, Vezir i Rumelisë prej anmiqve të tij.
1887 - Mahmut Pasha me sulm del e zbret nga kështjella ku ishte ngujue, then ushtrinë qarkuese, vret Mehmet Pashë Çaushollin dhe ndjek ushtrinë boshnjake deri në Kotorr.
1787 - Mehmet Pashës i pritet kryet.
IV. 1788 - Vritet Tahir Agë Juka dhe i biri i kapidan Pashë Shpuzës, anmiq të Mahmut Pashës.
1788 - Mbërrijnë në Shkodër tre delegatë të Zefit II t'Austrisë dhe ndryhen në kështjellë për bisedime me Mahmut Pashën.
1788 - Të përcjellun prej besnikëve të Mahmut Pashës,tre delegatët austriakë nisen kah Kraja, por afër Muriqit, vriten në befasi, u priten krenët dhe i vorrosin në Mjet, në një gropë ndër suka të Liqenit; Mahmut Pasha i çon në Stambollë krenat e tyne.
1789 - Kremtime të mëdha në Shkodër, për gëzim që Sulltani kishte falë Shkodrën. Kështjella u ndez flakë nga krismat e topave, që shprazeshin me galdim.
1789 - Mahmut Pasha niset me shtypë levizjen e Bosnjes; popullit të krishtenë i vehen taksa të randa; pasanikëve 150 grosh, të mesemve 70-80 grosh, të vorfenve 30 grosh, ndersa klerit katolik, ndër të cilët priftenve të Tophanës, ipeshkvijve të Lezhës, famullitarëve të Lezhës, Merqisë, Manatisë, Bulgrit nga 100 grosh. Zadrimës i muer dy herësh pagesat e taksavet.Për t'u shtie tmerrin atyne që s'kishin ndigjue me shkue në luftë, si edhe atyne që dezertojshin, me 7 shtator i qe pre kryet një katolikut nga Shpori dhe me 9 të atij mueji një myslimanit nga Myselimi.
1789 - Bollëk i madh në Shkodër. 6 pare oka e miellit të grunit, 2 pare ajo e misrit. Lagjja Bahçellek thirret Babaik.
1789 - Mahmut Pasha shkon me të nipin në Bosnje, Novi Pazar e Vidin.
1791 - Mahmut Pasha i pret kryet Kolë Mirditorit.
1792 - Mahmut Pasha shkon në Prizrend e Prishtinë.
1796 - Kara Mahmutit i pritet kryet në luftë.
1796 - Mahmut Pasha shkon në Pipër ku mbet i vramë.
1796 - Vdes në Piper të Kuçit bashkë me Mahmut Pashën, nipi i tij.
1798 - Mehmet Pashë Bushati shkon në Vidin. Në Shkodër bie murtaja.
1801 - Dom Simon Kamsi i mbiquejtun Signoreja kah fundi i dhetorit mbledhë në Shkodër një sasi të madhe të hollash për të pague haraçin e madh që sundimtari u kishte vu fshatarëve laramanë të Jubanit, Ganjollës, Gajtanit, Gurit të Zi e Rrencit.
1803 - Bie murtaja në Shkrel.
1804 - Brahim Pasha shkon në Anadoll me luftue për Sulltanin.
1809 - Vdes Brahim Pashë Bushati.
1814 - Shkreli çohet kundër Mustafë Pashë Bushatit.
1815 - Sulejman Hoti mundohet me mbytë Mustafë Pashën, por vret kushrinin e tij, Tahir Pashen.
1817 - Murtajë e madhe në Shkodër e Shkrel; viktimë e shërbimit fetar e shoqnor, vdes Dom Jak Tanush Zorba në Shkrel.
1819 - Ali Pashë Tepelena, si shtron krejt Epirin, merr Pargën.
1820 - Mustafë Pashë Bushati, i emnuem vezir, shkon me luftue në More.
1821 - Dy ushtri turke mësyjnë Shqipninë.
1821 - Nën kryesinë e Mark Boçarit, shqiptarët luftojnë për lirinë e Greqisë.
1822 - Hurshit Pasha i Moresë xen e mbytë trathtish Ali Pashën e Janinës.
1823 - Prengë Bibë Doda shtron Dibrën, Llezhi i Zi, princ në Mirditë.
1829 - Mustafë Pasha shkon në Vidin në luftë.
1830- Lindë P.Leonard de Martino, italo-shqiptar, françeskan i cili qe misionar në Zadrimë. Me 1881 botoi veprën "Arpa" e një italo- shqiptari; mësoi edhe në shkollën françeskane në Shkodër.
1831 - Mustafë Pasha i shpallë luftë Turqisë, i del para ushtrisë turke në Perlep me 20.000 vetë.
1831 - Mustafë Pasha dorëzohet dhe çohet në mërgim në Stambollë.
1835 - Kryengritje e madhe në Shqipëni.
1834 - Kryengritje fshatare kundër Turqisë kryesue nga Dasho Shkreli, Osman Pasha ndryhet në kështjellë dhe i shtrenguem jep disa lehtësina.
1827 - Lindë Pashko Vasa, shkrimtar i Rilindjes.
1837 - Termet i fortë në Shkodër.
1839 - Malazezët mësyjnë Hotin dhe Kelmendin, Grudën.
1840 - Mblidhet Kongresi i Londrës. Mehmet Ali Pasha, shqiptar.
1848 - Kryengritje e madhe kundër Tanzimatit.
1849 - Kryengritje fshatare kundër Turqisë.
1852 - Tjetër kryengritje malsore kundër Turqisë.
1854 - Kryengritje e armatosun në Shkodër. Mirditasit dallohen në luftën turko-ruse në Krime.
1855 - Termet i fortë në Shkodër.
1856 - Kremtime të mëdha në Shkodër për nënshkrimin e paqes. Për një orë rreth u zbrazen top e pushkë nga kështjella e kodrat e Tepes.
1856 - Hamz Agë Kazazi u prinë disa fanatikëve me shkue e me rrethue Seminarin Papnuer të Jezuitëvet.
1856-Arrijnë në Shkodër pesë delegatët e qeverisë austriake dhe u ndryen në kështjellë ku biseduen me sundimtarin për çështjen e damtimit të Kolegjes dhe me 16 dolën nga Shkodra pa u marrë vesh se çka u vendos.
1856-Vjen në Shkodër i derguemi fuqiplotë i Stambollës dhe pati bashkëfjalime me Konsullin e Austrisë, Ipeshkëvin e Pashën. Mustafë Pashë Menehmeni dergon në mërgim Hamz Agë Kazazin me disa parësi Shkodre. Mali i Zi pushton Kuçin. Krijohet në Shkodër Komisioni Xhibalit në krye të të cilit vihet Haxhi Agë Lohja.
1857 - Qeverija turke zbret nga Kështjella e zen vend në shtëpi të Dervish Beg Koplikut.
1858 - Hidhet guri i parë i themelit të Katedrales së Shkodres.
1858 - Kushë Micja çelë shkollën për vajza shkodrane.
1859 - Lindë në Shkodër poeti i Rilindjes Filip Shiroka.
1859 - Themelimi i Seminarit Papnuer të Shkodrës me nxanësat: Prengë Doçi, Ndue Bytyçi.
1860 - Lindë në Shkodër artisti piktor Kolë Arsen Idromeno.Vdiq me 12. XII. 1919.
VIII.1861- Françeskanët ngrehin Kuvendin e tyre në Shkodër.
1862 - Lidhja shqiptaro-greke për kryengritjen në Janinë e Durrës. Lufta e Konicës me humbje të Turqisë. Oficerët e kështjellës lejohen me ndejë lirisht në qytet, me urdhen të Ferik Mustafë Pashës. Shugurimi i Imzot Dario Bucciareli në Katedralen e Shkodrës nga Imzot Karl Pooten. Dalin në dritë botimet e Dom Ejëll Radojës.
1864 - Lindë në Shkoder arsimtari e shkrimtari Mati Logoreci.
2.1866 - Lindë në Shkodër poeti e shkrimtari Dom Ndre Mjedja.
5.1866 - Vdes në Kallmet shkrimtari Dom Pjetër Zarishi.
12.1866 - Krijohet i Treti Urdhën në Shkoder.
II.1867 - Shkodra bahet Seli Arqipeshkvnore.
1870 - Dom Pashko Junki boton librat e tij.
1871 - Zef Jubani Ndokillia boton disa rapsodi shqiptare.
1.XI. 1871 Konçili II Shqiptar, kryesuem nga Imzot Karlo Pooten, Metropolit i Tivarit dhe Arqipeshkëv i Shkodrës.
10.1874 - Çelet shkolla e Shirokës nga Dom Zef Ashta.
1869 -1870 - Mbas shinave dhe vershimeve të shumta Drini kthen në shtratin e vjetër kah Shkodra.
12.1874 - Shkrepë moti n´oren 5.15 në depon e municionit të kështjellës që merr flakë dhe mbesin të vdekun 97 vetë.
24.6.1875 - Lindë Imzot Benardin Shllaku.
7.1875 - Themelohet Kuvendi i Françeskanëve në Gjuhadol.
X.1875 - Themelohet Kongregacioni i Zojës Nunciatë në Shkodër.
X.1877 - Jezuitët çelin Kolegjen Saveriane në Shkodër.
2.1878 - Malet e Veriut protestojnë kundër qeverisë së Athinës për çështjen e Epirit.
4.1878 - Themelohet "Lidhja e Prizrendit".
1878 - Fuqitë e armatosuna të "Lidhjes" mësyejnë Malin e Zi që don me pushtue Plavë e Guci.
1878 - Lidhja e Prizrenit proteston me memorandum kundër vendimeve të Kongresit të Berlinit. Shkodra proteston pranë Kongresit të Berlinit për shkëputjen e Podgoricës, Tivarit, Plavës dhe Gucisë.
18.6.1878 - Mirdita, Malsia e Lezhës dhe Lura i luten Kongresit të Berlinit me i dhanë autonominë.
13.7.1878 - Traktati i Berlinit i lëshon Malit të Zi, Ulqinin e Tivarin, Plavë, Guci e Triepsh dhe Greqisë një pjesë të Epirit.
11.1878 - Nga frika qeveria turke rrethon Shkodrën me 20.000 ushtarë.
2.1879 - Lindë në Shkodër patrioti dhe shkrimtari Luigj Gurakuqi.
1879 - Ushtritë malazeze thehen keqas nga vullnetarët shqiptarë që mbrojnë Plavë e Guci.
1880 - Plavë e Guci i hiqen Malit të Zi.
1880 - Malit të Zi i lëshohen vendet që nga Tivari deri në Breg të Bunës. Vdes në Venedik Imzot Ejëll Radoja, shkrimtar e famullitar i Shkodrës. Tina e Nikës çelë shkollën e punës së dorës për vajza. Botohet libri i Dom Ndre Logorecit "Doktrina e Krishtenë". Ulqini bie në dorë të Malit të Zi. Arta i lëshohet Greqisë. Atë Jak Jungu boton "Kulshedren e Shpirtit" dhe disa poezi të Dom Ndre Mjedës: "Shahiri elierz". Ma vonë në vitin 1895 boton edhe fjalorin "Shqip-Italisht". Dom Pashko Babi (Sheqeri) boton në Shkodër "Vakinat e të shkruemit shejtë". Lidhja Hot-Grudë-Shkrel-Kastrat me shty kufinin e Shqipnisë.
1879 - Krijohet Kuvendi i Murgeshave Stigmatine në Shkodër. Themelimi i shkollës Stigmatine për vajza.
1882 - Çelet Kolegja Serafike Françeskane në Shkodër.
1885 - Lindë në Shkodër shkrimtari Hilë Mosi.
1887 - Shugurohet në Kishë të "Zojës së Shkodrës" Imzot Ndre Logoreci, ipeshkëv e mandej me 24.8. 1887 Arqipeshkëv i Shkupit. Themelohet Kongregacioni i Zojës së Lurdit për gra.
1887 - Krijohet Kuvendi i Françeskanëve te Arra e madhe (Shkodër).
1888 - Krijohet Misioni Shëtitës në Shkodër.
1899 Imzot Prengë Doçi, Abat i Mirditës themelon në Shkodër Shoqninë Letrare "Bashkimi".
1889 - Themelohet Kompania e "Zojës Rruzare" te Arra e Madhe.
1889 - Krijohet shoqnia bamirëse "Rrethi i Shën Jozefit" në Kolegjën Saveriane.
1889 - Vdiq Imzot Pashko Junki, famullitar i Shkodrës e shkrimtar.
1889 - Çelet spitali i Motrave të Mëshirës në Shkodër.
6.1895-Konçili III Shqiptar nën kryesinë e Imzot Pashko Guerinit, Arqipeshkëv Metropolit i Shkodrës.
28.6.1897 - Murgeshat Stigmatine çelin kopshtin për fëmijë të vogjël me drekë, falas.
1899 - Vdes Atë Jak Jungu, shkrimtar, themelues i Kongregacionit të "Zojës Nunciatë", të Kongregacionit të "Zojës së Lurdit" dhe të Uratores së "Zemrës së Krishtit."
1902 - Shkolla françeskane jep mësimet në gjuhën shqipe.
1903 - Me alfabet të Shoqnisë "Agimi" shtypen tekstet e shkollave fillore.
1903 Shtjefen Maçi mësues në Dajç të Bregut të Bunës.
1904 - Lush Kola nga Barbullushi mëson në fshatin e tij. Pse përhapë idena nacionale, pushohet nga puna.
1904 - Hilë Agustini çelë shkollën në Bushat.
13.6.1904 - Imzot Jak Serreqi krijon qelën e re famullitare në Serreq.
6.I.1905 - Termet i madh në Shkodër, në oren 5,30 të mengjesit. Dame të mëdha në Shkodër.
8.12.1905 - Bekimi i Kishës Françeskane të Gjuhadolit.
1907 - Themelohet azili i jetimëve nga motrat Saleziane në Shkodër; ma vonë dhe i pleqve të vorfën.
1908 - Vëllaznit e shkollave Schulbrüder hapin internatin për fëmijët e vorfën në Shkodër.
31.8.1908 - Shpallja e Konstitucionit nga Sulltan Hamiti. Kremtime të mëdha në Shkodër.
1908 - Shkodra merr pjesë në Kongresin e Monastirit ku dergohen: Fishta, Gurakuqi, Dom Ndre Mjedja, Mati Logoreci, Hilë Mosi.
- Krijohet klubi "Gjuha Shqipe" në Shkodër.
1909 - Zef Ndoc Ndreka, fshatar nga Spaçi i Mirditës mëson aty.
1909 - Del në Shkodër gazeta "Koha" e "Bashkimi". Kërkohet nga Shkodra njohja zyrtare e kombit, e arsimit të detyrueshëm, shërbimi ushtarak në vend, e një sundimtar i përgjithshëm shqiptar...
24.7.1910 - Xhavid Pasha me 20 taborre (batalione) vjen me shtrue Shkodrën.
1910 - Luftë në Kaçanik ndermjet shqiptarëve dhe turqve. Kryengritje e Malsisë së Madhe.
26.7.1910 - Shefqet Turgut Pasha vjen në Shkodër me shtrue Malsinë. Luftime të përgjakshme në Qafë t'Agrit e në Qafë Shtamë të Shalës ndermjet dukagjinasve dhe ushtrisë turke.
1911 - Plasë kryengritja e Malsisë së Madhe, në Kastrat.
6.4.1911 - Dedë Gjo' Luli ngulë në Bratile në majë të Deçiqit flamurin kombëtar dhe Malsia e Madhe lufton për pavarësi e liri.
18.5.1911 - Kryengritësit shqiptarë i përgjigjen Shefqet Turgut Pashës se nuk përulen e se do të luftojnë tue derdhë gjakun deri në fitimin e plotë të lirisë.
5.7.1911 - Kryengritje e përgjithshme kunder Turqisë për liri.
X.1912 - Plasë lufta Ballkanike. Në Shkodër shprazen tre topat e fundit turq për shpallje lufte.
X. 1912 - Niset rrethimi i Shkodres nga malazezët.
28.11.1912 - Shkodra merr pjesë me Luigj Gurakuqin në Shpalljen e Pavarësisë shqiptare në Vlonë, në Qeverinë e përkohshme nën kryesinë e Ismail Qemalit.
30.1.1913 - Esad Pashë Toptani shtien e vret trathtisht Hasan Riza Pashën, dalëzotës i Shkodrës, i cili donte me ngritë flamurin kombëtar shqiptar në kështjellë e në kumbonare të Katedrales së Shkodrës.
2 3. 4.1913 - Esad Pasha ia shet Shkodrën malazezve për dy milion florinta, të cilët futen në qytet në tri drejtime: nga Taraboshi, nga Fusha e Shtojit e nga Bardhanjorët.
14.4.1913 - Malazezët djegin Pazarin e Shkodrës, mbasi e grabitën, dhe dalin këtej tue i a lëshue vendin në dorë t'ushtrisë nderkombëtare (austriake, italiane, franceze, angleze, gjermane).
13.6.1913-Naltohet në kështjellë të Shkodrës Flamuri Kombëtar Shqiptar atdhetari Karlo Suma mban fjalimin. 7.1913 - Esad Pasha shpallet sundues i Shqipnisë së Mesme.
12.3.1914 - Princ Vilhelm von Wied, vjen në Shqipni si princ i shqiptarëve dhe zbret në Durrës.
14.5.1914 - Padër Marian Prela themelon shoqninë "Të Bijat e Zojës".
15.6.1914 - Ushtria kombëtare me malsorët e Mbishkodrës luftojnë në rrethina të Durrësit kundër trathtarëve, ku vdes koloneli holandez Thomson.
4.7. 1914 - Plasë Lufta I Botnore.
5.9. 1914 - Princ Wiedi len Shqipninë.
X. 1914 - Esad Pasha futet në Durrës.
1914 - Vdes Atë Dedë Pasi, themelues i "Misionit Shtetitës shqiptar".
1915 - Në Shkodër ngrehet një qeveri e perkohshme, por âsht ma tepër anarki. Zhvillohen luftime midis lagjeve ndërmjet nacionalistave dhe përkrahësve të Esad Pashë Toptanit.
4.1915 - Kryengritje kundër Esadit në Durrës, i cili ikë andej.
5.6. 1915 - Krajl Nikolla Petroviq I, krajl i Malit të Zi, së bashku me ushtrinë e tij përshkohet nëpër Shkodër e del n´Itali.
2.1915 - Vdes në Shkodër Pader Anton Xanoni, shkrimtar i lindun në Durrës me 1863.
6.1915 - Ushtritë serbe të thyeme përshkohen nëpër Shkodër.
6.1916 - Rusia proteston kundër veprimeve të paligjshme të malazezëve nëpër Shqipni. Imzot Bernardin Shllaku, ipeshkëv i Pultit, shpëton Dukagjinin nga rrethimi kërcënues i ushtrive serbo-malazeze në ikje e sipër.
1916 - Pararoja e ushtrisë austriake futet në Shkodër.
23.1.1916 - Ushtritë austro-hungareze, si pushtojnë Shqipëninë e Veriut, Serbinë e Malin e Zi, dalin në Durrës.
3.1916 - Vizitë zyrtare në Shkodër nga ana e Arqidukës Karl Salvator i Habsburgve.
1917 - Krijohet në Shkodër "Komisija Letrare".
30.X. 1918 - Ushtritë austro-hungareze lanë Shkodrën e Shqipëninë.
11.1918 - Hyjnë në Shkodër ushtritë aleate.
11.1918 - Hoti e Gruda, me një Memorandum dergue në Washington, Londër, Paris e Romë, lypin lirinë.
1919 - Themelohet Shoqnia "Bogdani".
1920 - Kongresi i Lushnjes ku Shkodra dërgon përfaqësuesi e vet.
2.1920 - Dalja e ushtrisë franceze nga Shkodra. Shkodra bashkohet me qeverinë qendrore kombëtare. Lufta e Koplikut.
3.1920 - Hapet i pari Parlament Shqiptar.
4.1920 - Avni Rustemi vret në Paris Esad Toptanin.
1920 - Themelohet Orfanotrofi i "Zemrës së Krishtit" nga Atë G. Della Pietra.
8.1920 - Lufta e Vlonës.
12.1920 - Legata shqiptare në Konferencën e Paqes në Versailles, në të cilën ban pjesë Imzot Luigj Bumçi e Luigj Gurakuqi, Fishta mbrojnë të drejtat e kombit shqiptar. Lidhja e Kombeve pranon Shqipninë si anëtare të saj.
1921 - Kryengritja e Mirditës.
5.1921 - Plasë kryengritja e Matit.
1.1922 - Arriti në Shkodër i pari delegat apostolik në Shqipni Imzot Ernest Cozzi.
21.1.1924 - Hapet Asambleja Konstituente në Tiranë.
- Revolucioni borgjez kryesue nga Fan Stilian Noli.
12.1924 - Kthimi i Ahmet Zogut në Shqipni. Në Shkodër krijohet gjyqi ushtarako-politik. Fillojnë burgimet, internimet kundër nacionalistave.
2.2.1925 - Vritet në Bari, Itali, patrioti Luigj Gurakuqi.
11.1926 - Kryengritja e Shalës kundër rregjimit të Zogut. Gjyqi denon me varje disa pjestarë të kryengritjes.
8,1937 - Vdes në Shkodër poeti lirik Dom Ndre Mjedja.
1929-Vritet në Zymb, Pader Shtjefën Gjeçovi arkeolog dhe përpilues i "Kanunit të Lekë Dukagjinit".
4.1939 - Luftime të rrepta te Ura e Drinit kundër ushtrive fashiste që vijnë me pushtue Shkodrën.
1939 - Vdes Imzot Pjetër Gjura, Arqipeshkëv i Durrësit.
30.7.1952 - Aprovohet Statuti i Kishës Katolike Shqiptare, nën kryesinë e Imzot Bernardin Shllaku.
11.1956 - Vdes Imzot Bernardin Shllaku, ipeshkëv i Pultit.

Burimet historike
C. Becker; "L´Albanie e les albanais" fq. 14
M. Sufflay: "Serbët e Shqiptarët", fq. 58, 59, 38.
N. Thalloczy: "Acta e diplomata", I nr. 648.
Cordignano - Valentini : " Saggio di un regesto storico" fq. 4.
Tajani: "Le istorie albanesi", II, fq. 50, 51, III, fq. 26.
A. Gegaj: " L´Albania et l´Invasion turque au XV-e siecle fq.30,33, 48.
Pagine della Dante ; XLIV, 1937, fq. 38, 39, 40.
Kersopoulos: Chronologie, etj. 40, 42, 43.
A. Ghika: fq. 42, 60, 61.
Hecquard: "Haute Albanie", fq. 145.
F. Bianconi: "Carte...",etj. fq. 18.
P. Chiara: "L'Epire", fq. 129, 132.
Q. Spellanzon "Vinti", fq. 254.
Mocenigo : "Albania", fq. 52, 53.
E. Durham : "Twenty ye ars", fq. 206, 216, 221.
A. A. Rappaport : " Au pays des martyres",fq. 97.
J. Godard: "L'Albanie", fq. 116.
L. Viezzoli: "Shqipnija", fq. 158, 159, 165.
Revista "L.E.K.A.", " Të drejtat e Shqypnisë etnike, I".
Marin Sirdani: "Shqipnija..." etj.
Justin Rrota: "Leteratyra shqipe", fq. 156.
"Histori e Shqipnisë", Ministria e Arsimit, 1954-1955.
Jorga: "Breve histoire", fq. 1
Römische, etj. Vëll. III, nr. 6
"Kalendari" i V.P. 1914-1927.
G.Berri: "L'assedio di Scutari".
D.K. Kalendari 1933, fq. 120-137.
Gj. Radovani: Dorëshkrime.
Gj: Sheldija: "Shkodra", Pj. I.II.III.
M. Sammutius - Annalis.
Gelchich: "Zedda", fq. 38, fq. 4.
Jorga : "Re de l'Orient", IV, fq. 235-236.
P.G. Golubovich: Bib. Bio. Bibliog. VI.V. fq. 339.
Orb. Seraphicus: Tom. II. fq. 697,4.
Gonzaga: "De orign. Seraphicae...", etj. 1587, fq. 47-548.
Thalloczy etj. Illyrich.Albanische. Forschungen. VI.V. 207, A.D.V. I nr228.

Burimi;Phoenix, Kolec Traboini

**Kreksi** · 20-04-2009, 15:30

Nga burimet e autori i njohur francez Alfons de Lamartinë ne vepren e tij "Historia e perandorise turke" ai ekpozon per mrekulli portretin e Skenderbeut, heroizmin e tij qe nga mosha e re kur miret pengë nga pushtuesit turq, mandej pershkruan edhe epizoden e famshme kur Skenderbeu vendos te kthehet ne atedhe.

Një kapitull i tere i kushtohet Skendebeut ku autori perveç se i ngrit vlerat e heroit ai edhe pershkruan heroizmin ne pergjithesi te populllit shqiptar i cili mendon se ka periardhej nga Alba longa, fiset para romake..;por cek se "ALB" do thote"Alpe" te larta, njashtu si edhe per albanin e kaukazit...
Mandej kthehet tek Skenderbeu se si e kishte pergatitut kthimin ne Kruj, se bashku me nipin e tij Hamzai i cili ishte i biri i motres se madhe te Skenderbeut por i ftuar nga Skenderbeu qe te shoqeronte ate gjithnje ne lufta.
Autori Lamartine e ceke se derisa Skenderbeu luftonte per llogarin e sulltanit ne viset e azisë ai ishte i knaqur dhe i qendronte besnike atij mirepo pas vdekjes se te atit te tij kishte deshiren qe te kthehej ne tokat e te atit te tij mirepo nuk e gjente rastin asnjehere. Mandej shton autori se Skenderbeu e kishte veshtire qe tani te luftonte kunder vllezerve te tyre krishtere ne ballakn pasi qe Sulltani kete here, ne vitin 1443 i dha komanden qe te luftonte kunder despotit serbë Brankoviç mirepo ketij ne ndihme i shkon Ladisllasi i hungarisë me ne krye komandantin e famshem Jan Huns, Hunijadin kurse sulltan Murati dergon pashajn e rumelisë nder komanden e Skenderbeut qe e shoqeronte edeh hamzai, nipi i tij...deh vend betejen e zgjedhin afer Nishit ku Morava i ndante dy ushtritë.

Te gjithe autoret cekin se para kesaj beteje, besohet se Skenderbeu permes personave te infiltruem ne kampin e tij kishte lidhur marrveshje me Hunijadin por edhe me perfaqsues shqiptar te derguar sigurishte nga kruja per te bindur Skenderbeun qe te kthehej ne Atdhe.
Hunijadi me ushtin e tij kalon lumin Moravë dhe sulet kundet ushtrise turke ne befasi, te shpartalluar turqit marrin arratin, nder ta gjoja se edhe Skenderbeu e Hamza...kthehen mbrapa.

Menjehere Skenderbeu mbledhe rrethe vetes disa ushtare shqiptare te cilet se bashku baktisin ushtrine turke dhe ne muajin tetor kthehen ne Krujë.

Perseri pas 5 vjete mblidhet ushtria e kerishtere ne Kosovë ne vitin 1448 qe e komandon perseri Hunijadi e qe duhej te priste patjeter ndihmen e Skenderbeut me 20 000 kalores mirepos si duhet nga te gjitha kronikat, despoti serbe prap i tradhton, nuk i hap udhe Skenderbeut per tu bashkuar me Hunjadin ne Kosovë...deh nga lkrenaria e tij Hunijadi e fillon luften pa ndihmen e Skenderbeut;
Ne kete lufte masakrohet e tere ushtria hungareze, me se 20 000 te vrare, gjaku rrjedhe si uji qe i barte kufoma dhe kuaj lumi Sitnica...
Skenderbeu me ne fund arrine ne Kosove por vone shume, nga malet per rrethe vren vetem mjerim, ketu e mallkon Hunijadin pse e kishte filluar luften pa te.

**Kreksi** · 21-04-2009, 19:09

Me e keqja ishte se Hunijadi ne mbremjen e 18 Nentorit, pasi e tere ushtria vllahe ia kthen shpinen dhe i bashkangjitet sulltan Muratit te dytë e duek pare vehten te humbur ne mbremje me disa gjenerale tjere e lene ushtrine ne vend te betejes qe te shpetoje koken, per kete ligeshti Skenderbeu e mallkoi.
Poashtu edhe vendi i betejes eshte i diskutueshem. Edhe pse autoret te gjithe permendin se kjo betej eshte zhvilluar ne Kosovë po ne te njejtin vend ku u zhvillua beteja e pare e vitit 1389, pra 60 vite më parë, ku autoret e pershkruajne kete terren nje fushe teper e vogel, e gjerë nja 6000 hapa dhe e gjatë 7000, e rrethuar me male rrethe e rrotull ku te dy ushtrite i ndante lumi Sitnica.
Ketu ka diçka qe nuk perputhet me referimet e autorve edhe pse permendet emri i lumit Sitnicë qe ndodhet ne Fushë kosovë por qe nuk eshte e rrethuar me male siç cekin autoret, perkundrazi, kjo eshet nje fushe e hapet, teper e madhe, e gjere se paku 15 km e e gjatë 30 km...
Mirepo kur i analizojmi keto te dhena atehere del se i vetmi vend qe i prshtatet sot ketyre pershkrimeve te autorve, sipas mendimit tim, ky vend duhet te jete Lugina e Drenices.
Te gjitha pershkrimet perputhen me terenin q njohim sot. Poashtu edhe lumi i kesaj lugine ne kete stinë te muajit tetor me te reshura qe ishte ku beteja zgjati tri dite e dy nete pa nderprere, tere kohen ka rene shi, lumi ka dalur prej shtrati si gjithemon ne kete lugine, perate edhe quhet Lumi i shirave, poashtu derdhet en lumin Sitnicë duke kaluar permes kodrave ne vije gjarperore ne drejtim te veriut dhe derdhet ne Sitnicë...
Tjetra mbeshtetje eshte se ne fshatrat per rrethe dhe ne ara, sidomos rrenzë malit Kosmaç, e pa mujtur eshte te mos gjendet ne dhjet metra katrore një heshte ose nje maje shigjete aqe deshmohet se lbeteja e dyte e kosoves eshtë zhvilluar ne kete luginë.
Mandej, autoret qe permendin se kur arrine Skenderbeu dy dit pasi qe kishte perfunduar beteja beteja, ai nga kodrat e nalta ka vrejte atje poshte per rrethe lumit kufomat dhe kuaj te mbytur qe i barte uji...
Pra nej sken te tile kurresesi njeriu nuk do te kete mundesi ta shofi nag asnje koder per rrethe lumit Sitnica, perveç se ne Luginen e Drenices ne te dy anet kjo lugine eshte e mbyllur me male ku lirishte syri i njeriut mund te vreje njeriun ne '3000 hapa...

**Kreksi** · 26-04-2009, 08:06

Aleatet ballkanikë ne betejen e Drenicës me 1389

La plaine de Kossova (en hongrois Rigomazeu,qe do thote Rigo= fusha dhe mazeo= mellinja, en allemand le champ des merles) a cinq mille pas de largeur et vingt mille de longueur; traversée par une petite rivière, elle est enfermée de tous cotés par des montagnes de peu d'élévation, auprès desquelles sont bâtis de jolis villages...

Sulltan Murati Irë, pasi perfundoi lufterat ne Azi, iu kthye perseri Ballkanit, ku ne vitin 1365 ushtria otomane kishte thyer krishteret afer Nishit por me 1371 afer lumit Marica në Bullgari te krishteret njohen disfaten finale dhe u deshen ti nenshtrohen osmanlive.
Ishte traktati i parë qe sulltani lidhte me krishteret qe keta Serbet, Bullgaret, Boshnjaket duheshin t'iu permbaheshin kesaj paqe.
Shishmani, mbreti i bullgarve kishte zgjedhur qe ne vend qe ti paguaje atribute sulltanit, ai i jep vajzen e tij kurse serbet dhe boshnjaket duheshin qe ti te pagujne tatime permes spahijve te tyre qe osmanlijet i kishin vendosur ne qendrat e medha. Marrveshja pra ishte qe serbet e Bullgaret te inuadroheshin edhe ne ushtrine osmane duke derguar ushtar te cilet sherbenin me se shumti ne mirembajtjen e ushtrise turke duke furnizuar ate me mjete te nevojshme.
Keshtu qe nga viti 1365 e deri 1371 turqit kishin ven kembet ne Ballkan, pra permes Spahijve pa e nenshtruar teresishte por duke iu lene nje autonomi te gjithe despoteve krishter.
Mirepo kjo situat e nenshtrimit nuk iu konvenonte te krishtereve, te revoltuar nga atributet e shtrenjta qe sulltani iu merrte, perpos kesaj, serbet e bullgarte duhej te furnizonin ushtrine turke edhe me trupa mobilizimi ne njerez per luftrat e tij ne Azi.Keshtu duke shfrytezuar preokupimet e sulltanit me luftra ne azi at vendosen te ngrihen ne kryengritje.
Nje kryengritje shperthen ne Ballkan derisa Murati ishte i zenë me luftimet ne Azi, ku Shishmani kishte lidhur aliance me Llazarin e Serbisë, nipin e Dushanit, te cilet ne kete kryngritje i largojne Spahijet osman duke gjetur perseri lirine e tyre.
kjo revolte e vitit 1387 nxiti sulltaninqe te kthehet perseri qe ti nenshtroje te krishteret e ballkanit. Ai kishte zgjedhur te kaloje Thrakine pertej maleve hoemus qe ishin si nje mure mbrojtes i pakapercyeshem per nje ushtri te madhe qe te futet ne mbrendesi te krishterve.
Ne kete kohe Kosova ishte nje qender strategjike ku ne kete vend mund te arrihej lehte nga te gjitha anet, si per Boshnjaket e Hercegovet, Hungarezet, Shqiptaret, Vllahet, Bullgaret e Polaket qe te mblidhen ne kete fushe me se lehti per vend takim per arsye pershtatje terrenit dhe largesie te bartjes se ushtrive te ketyre kombeve.
Hungarezet duhej te kalonin Danubin per te mbrri ne Kosovë duehj hecur kembe dhe me kalores se paku 7 ditë, poashtu edhe ushtria Boshnjake, duhej te kalonte te gjithe ate rrugetim poashtu 7 dite rrugetim. trupat e Gjergj Kastriotit te I-rë, pra vellaut te Gjon Kastriotit kishin dy mundesi te hynin ne kosove, ng gryka e kaqanikut ose nga Kuksi. Pra per te gjithe ushtrit ky vend ishte mesi dhe pershtatej per luftime, kishte një lum me ujë te mjaftueshem, te imagjinojmi njehere jo vetm per njerez por i gjithe mekanizmi i luftes mbahej ne kuaj te cilet duhej mbajtur e kujdesur per ta me ushqim te mjaftueshem. Poashtu edhe per ushtaret duhej te kete ushqim e pije te duhur qe ne kosovë gjendeshin keto pajisje per nje betej te ketij rangu.
Sulltani pra u nis nga Brusa, kaloi Bosforin, (atehere Konstantinopoja ishte ende e pa pushtuar)duhej te arrije ne Jardika.Ndalet ne Gustendil(Kustendil) tri dite dhe merr rrugen drejte Nishit qe e quanin Sheherkoj.
Sulltani me vete kishte sjellur edhe deve, keto kafsh te pa para per krishteret, mendonte se do ti impresionoje me to, por kishte sjellur edhe disa topa nga azia qe me gjithe kete stratagjem te jashtezakonshem shpresonte ne fitore kunder aleatve krishtere.
Nga Hajka pra arrin ne Jardika(Sofije) Gustendil, Uluova, Karatova, kalon gryken e Orbelusit(Kaçanikut) dhe Gunushiizir dhe hyn ne Kosovë peballe ushtise krishtere te cilet prisnin ushtrin osmane ne luginen Drenices, një lum i vogël qe derdhej ne Sitnicë, perndryshe ky lum ishte i imet, lumei shirave.
Drenica eshte nje lum i vogel ne krahasim me Sitnicen.

Ku mbeshtetemi me kete hipotez ?

Ka shumë fakte qe deshmojnë se kjo betej eshte zhvilluarne Luginen e Drenicës, se pari citimet e autorve turkë te cilet permendin një fushë të vogël, te ngushte, afer 5000 hapa, perafersishte 5 kilometra deh e gjate afer 20 kilometra, në mes e ndan një lum i vogël, rrethuar me male te ulta rrethe e perqarkë ku ndodhen fshatra pitoreskë"....
Me kete deshmi gjithesesi duhet eliminuar fushen e kosovës e cila është teper e madhe, e gjere dy fish me teper se sa e pershkruar, poashtu e gjatë 4à kilometra, me çka nuk i perputhet deshmis se dokumenteve osmane. Tjeter eshte pse propaganda serbe eshte ngulitur ne kete vend ne baz te deshmis se vetme te tyrbes se Sulltan Muratit ku gjoja aty eshte varrosur sulltani gje qe edhe kjo eshte e pa vertete sepse trupi i Muratit te vdekur u dergua ne Brusa, pertej Bosfori dhe u varros ne oborr te nje xhamisë, kurse kjo tyrbja ka mundesi qe te jete varri i Jakubit qe u vra nga Bajaziti pas betejes ne kete vend qe eshte sot e e jo ne fushe te betejes.
Mandej edhe gojdhanat tona tregojne edhe sot ngjarje te Kronit te Mbretit ku thuhet se aty afer Bab Mreti kishte vendosur tendat dhe kishte dhe kur e shef se ushtria e tij kallej eti per ujë e nxjerr shpaten dhe e ngul në shkembë ku menjehere buron uji dhe shpeton ushtrine e tij.

Poashtu nese ndalemi nje çastë me kete citim turkë ne dor ne mes te kesaj lugine menjehere vrejm se kjo fushë eshte e rrethuar me male per rrethë, në krahasim me "fushën e kosoves" ku aty ne ate hapsir teper te medhe as qe vrehen malet per rrethe, pra ketu eshte bere nje ngatrrim nga historianet e sotem ose eshte bere qellimishte kjo propagand e ushqyer nga nacionalizmi serbë;
Mirepo per ne shqiptaret me siguri se kjo betej ka ndodhur vetem se ne Luginen e drenicës por siç e thash, duhet te permblidhen tani edhe deshmi tjera si kerkime arkeologjike ne terren per te ardhur deri te provat e sakta.

**Kreksi** · 27-04-2009, 18:33

Lugina e Drenicës dhe lumi i vogël qe mund te quhet edhe Lumi i Imët, apo i cekët qe po te perkthehet ne gjuhen serbe i bie Sitnica, lumë i imët, i ceket
Kronkuesit e kesaj beteje permendin edhe lumej te tjere gjate kalimit te ushtrise turke per ne Kosove deri tek fushe betaje si pershembull Moraven qe njihej nga turqit, Sitnica e sotme ne krahasim me lumin qe permendet ne kronikat turke eshte teper i madh dhe me siguri se do ta citonin me kete emer Sitnica por jo, ata thojne; kete luginë e ndante një "lum i vogël" fusha ishte e rrethuar per rrethe me male jo aqë te larta ku rrenze ketyre maleve shtriheshin fshatra te bukur" !

Te shikojmi tani se cilat jane keto male qe errethojne luginen e Drenicës.
Posa ka hyre Sulltan Murati ne Kosoveen e sotme qe sipas kronikave ka prere rrugen me te shkurt kah Gjilani, pastaj ka kaluar Sitnicen me ushtri te tij dhe eshte drejtuar tek kjo lugine e vogel qe ishte 5000 hapa e gjere dhe 7000 e gjate, sipas disa tjerave citime gjeresia eshte e njejtë, 5000 hapa e gjere por e gjate 20 000 hapa, afer 20 kilometra me 5 kilometra gjërsi !
Kete vend e ksihin zgjedhur te krishteret te cilet pershkake te veshjeve te tyre te renda me mburoje nga hekuri kaloreseve iu duhej një terren i pershtatshem, i fortë e si ç eshte terreni ne luginen e Drenices me nje tokë me te rraset, me te qendrushme per kaloresit qe ne vrapime te shpejta ne fushen e kosoves, pra ne Luginen e Sitnices te krishteret do te nguliseshin ne token e butë ku do ishte fatale per ta sepse lugina e Sitnices eshte teper e bute dhe me e keqja se ne kete luginë mjegulla e dendur do pengonte per se tepermi te krishteret pershkake te helmetave te tyre qe mbanin ne koke, mjegulla do i verbonte edhe me teper te krishteret.
Ndersa ne Luginen e drenices terreni ishte me i pershtatshem per kalorsit krishtere, lumi per te kaluar ishte i ceket, edeh ketu ishte ne favor te tyre, sepse ky lum ne disa vende eshte teper i thelel, ta zemi tek Gjiri i Laroit afer Gllobarit, lumi i drenices eshet teper i thelle poashtu edhe tek Korratica.
Mandej nje perparsi qe ka patur kjo fushe per nje betej te tille ishte se kete lugine lumi i imet apo i vogel qe sot quehet drenica, kalon kete lugine qe nga veriu, nga Skeneraj dhe vazhdon kah jugu per afr 20 kilometra dhe per tu bashkuar me degen tjeter qe vjen nga jugu keshtu duke e ndare kete lugine gati ne dyshê veri- jug ku se bashku keto dy degë formojnë daljen e kesaj lugine permes një gryke shkembore qe vazhdon te rrjedhi lumi Drenica permes disa kodrave te vogla te vargmaleve te Qiqavices me lartesi 500 deri 600 metra naltesi mbidetare dhe pas kalimit te nej lugine ne vija gjarperore lumi derdhet ne Sitnicë pas nje leshimi ne drejtim te veri-lindje duke kaluar te vendi i ashtuquajtu Guri Plakës me gjatesi afer 14 Kilometrave. Te ndalemi pakëz edhe tek ky guri. Ne popull ky guri ka marrur emrin, sipas gojdhanave per arsye se kur Millosh Kopiliqi e therrë me thikë Sulltan Muratin, çaushet apo truprojet e sulltanit tentojne ta zene vrasesin mirepo nuk ia arrijnë dotë, i veshur i teri ne rroba hekuri as nje arme nuk ia arrinte te shponte trupin e tij.
Papritmas lajmrohet një hallë plak e cila e shef se po tentojne t'ia deshin rrobat e hekurta Milloshit mirepo turqit nuk dijne se si zdeshen ato rroba te hekurta, ajo halla iu thote turqve; -shiqoni nder mustaqe te tij, aty e ka qelsin dhe me te hapen veshjet e tij !
Turqit arrijn pra tia gjejne sekretin e ketyre rrobave dhe posa ia hjekun helmeten, ia presin koken, mirepo Milloshi nuk vdes, hallen qe spiunoi e rrok dhe e gjuan ne qiell dhekjo bjen e vdekur ne kete vend qe ende sot quhet Guri i Plakes...
Kjo eshte vetem se nje gojdhan nder tjera per Millosh Kopiliqin e treguar ne popull deri me sot.
Perpos versionit turk qe kemi cekur me siper per vrasjen e sulltan Muratit nga Millosh Kopiliqi eshte edhe nje deshmi kjo nga kronikues greke, mu nga nipi i perandorit bizantinë, Zhan Dukas i cili thotë keshtu;
" Ne mbremje, nje nate para betejes depoti lazar kishte ftuar te gjithe prijsat rrethe tij per te ngre dolli, per shendet te betejes qe i quan Stravica(ndoshta zdravica) me bujaret e te gjitha anve. Milloshi kishte pas vendos te mos pinte ate nate por Llazari i thotë; "pije kete gote per shendetin tim se perndryshe do behesh si i dyshimt dhe do te akuzohesh se don te me tradhtosh..."
Ju falemnderit per ftesen por une nuk dua te ngre dolli, tek e fundit neser do ta shofish besnikerine time ndaj teje o princi Llazar !

Te nesermen heret Milloshi arrin ne kampin e sulltan Muratit, ka per ti treguar nje fshehtesi apo marrveshje para betejes....
Keshtu menjehere çaushet e mbretit e lejojne te hyje ne tenden e Muratit. Posa hyn mbrenda krruset per ti puthur këmben sulltanit, si shenje nenshtrimi mirepo ne vend qe t'ia putthi kemben Millosh Kopiliqi nxjerr thiken nga menga dhe i sulet sulltanit duke e vene per toke e therr me thike ne zemer...
Me shkathtesin e tij Milloshi ikë nga tenda dhe shkon drejt bregut te lumit ku e kishte lene kalin e tij, mirepo aty e kapin çaushet e sulltanit dhe e bejne copë me copë"
Te irrituar turqit e angazhojne luften per tu hakmarrur.
Ne kete moment turqit sulen mbi krishtere e Llazari jep urdher prijsit boshnjakë Vlladiko Bukoviçit qe t'iu perballej turqve me 20 000 ushtaret e tij !
Bukoviç perballon kete sulm me sukses por kur para se te perballoje heren e dytë lajmi ishte perhapur ne ushtrin krishtere se Tragosh(dragosh) Proviç, gjenerali i Llazarit kishte kthyer armet kunder kunder tij !

Ndoshta ky lajm i rrejshem ishte i pavertete, vetem se te shkaktoje habi dhe perqarje ne ushtrine krishtere, pra kjo nuk dihet por, me te degjuar kete lajm, Vllatko Bukoviç leshone fushe betejen me boshnjaket e tij dhe merre iken...
Llazari kur e shef se ka mbetur i vetmuar pa rezistuar fare, iu bie ne dor turqeve.
Turqit e dergojne Llazarin ne tenden e tij ku ende ishte ne agoni dhe vuante nag plaga qe kishte marrur prej Millosh Kopiliqit. Sulltan Murati jep urdher qe ta vrasin. te gjithe bujarve e Llazarit qe ishin dorzuar iu pre koka mu para syve te Sulltanit" ;;;keshtu e tregon Dukas kete epizod ne lidhje me vdekjen e Milloshit, Llazarit e bijarve te tij deh te vdekkjes se sulltanit me ne fund, qe vdes nag plaget e marar prej Milloshi.

Sipas autorit te vepres "qezaret e fundit" sido qe te jete, ne asnje menyre nuk besohet se sullatni eshte vrar ne fushe te betejes nga Millosh Kopiliqi, qe permendet ne disa versione tjera sebe...sepse sullatni ishte i rrethuar me nje truproje te madhe perpos saj ksihte edhe devet me veti qe keto kafsh shtinin friken te krishterve qe asnjehere me pare nuk kishin pare kafsh te tilla ne ballkan, pastaj ishin edhe te shtenat me topa qe edhe ps nuk benin deme te medha ne njerez tek krishteret por kjo armë zjarri qe posa kishte filluar te perdorej nga ushtria osmane shkaktonte frikë ne radhet e krishterve. Pra sulltani nuk ksihte njerez shumë ne kete betej por ai kishte zgjedhur kete stratagjem; ti tmerronte europianet, ishte me se i sigurt ne fitore.
Pra vertetesia kete here gjendet ne anen e historianeve osman qe kemi dokumente te shkruara se sa ne gojdhenat e europianve.
Megjithate emri i Millosh Kopiliqit mbetet i shkruar per gjithemone ne analet e osmanlive si je vrases, ndersa tek krishteret paar se te perfundoje kete akt ai njihej si tradhtar, e nga tradhtari ne liridashes !

Perse lind dyshimi tek Millosh Kopiliqi per tradhti ?
Qe perse, si e pershkruajn disa autor.
Vuksava dhe Mara, dy vajzat e Llazarit ishin te martuara, e para me Millosh Kopiliqin, e dyta me Vuk Brankoviçin. Fjale pas flale kalojne te dy motrat ne grindje te madhe rrethe vlerave te burrave te tyre ku secila e levderon burrin e saj por qe perfundon me perleshje e kacafytje dhe ofendime mes Milloshit dhe Vukut deri sa perfundon me dyluftim per te cilin marrin leje nga Llazari. Ne kete dyel me kuaj, Miloshi e rrexon per toke vuk Brankoviçin por i fal jeten, por Vuku kishte gjetur nje menyre tjeter per tu hakmarrur nga kjo humbje e turpshme per te, pra vendos te shpifte fjale ne deme te Milloshit duke then per te se ai eshtë tradhtar deh bashkepunon me turqit...dhe nga keto fjale ka mundesi qe edhe Llazarit iu ka mbushur mendja se Milloshi do ta tradhtonte.

T'ju rikojtojmi ketu më parë se 16 vite para Betejes se Kosoves, pra qe nga viti 1365, me disfaten e Nishit dhe ate te Marices me 1371, serbet dhe bullgaret kishin humbur soverenitetin e tyre, ata me nuk dominonin ne shtetet e tyre, tera keto shtete sllave qe humben luften, perpos malazezeve dhe shqiptarve, keta te tjeret administroheshin nga mbikqyrsit osman qe quheshin Spahij, apo targa mbledhes, megjithese bullgaret ketu u nxorren disi ndryshe, pasi qe Shishmani i dha vajzen e tij sulltanit, keshtu qe edhe boshnjaket kishin mbetur tributer te sulltanit, paguanin njashtu si serbet per çdo vite haraç sulltanit me dukat por edhe nga 1000 çuna te rinje Llazari i dhuronte sulltanit per lufterat e tij ne Azi per me se 16 vite em radh. Poashtu edhe boshnjaket, ndersa Raguzianet suvrenitetin e kishin blere me dukat.
Mirepo ne vitin 1387, dy vite para beejes se kosoves Llazari dhe Shishmani vendosin te rrebelohen, i largojne te gjithe Spahijt(taragambledhsit turqë) nga vendi dhe perseri gjejne lirinë, mirepo sulltani nuk ngutej nga ana tjeter e Bosforit kishte vendosur qe posa te perfundoje luften kunder mongolve dhe tartarve ti kthehej perseri lazarit e Shishmanit qe perfituan nga trubullirat e sulltanit ne Azi duke e prishur marrveshjen 16 vjeçare ne mes tyre.
Thyerja e kesaj marrveshje pra e solli sulltanin te angazhohej ne Betejen e Kosoves ne vitin 1389, per te ripertrir me nje marrveshje tjeter; rivendosjen e despotve te rinjë tek popujt sllavë.
Pra si e shifni humbja e Beteja se Kosoves 1389 nuk solli turqit per here te parë ne kosovë por me kete fitore turqit vijuan marrveshjen qe e kishin shkelur serbet bullgaret dhe boshnjaket dy vite me parë...
Kjo betej ishte si nje shenje ndeshkimi per te gjithe te krishteret qe prishin marrveshjen, ndeshkimi nga sulltani vinte shumë i rëndë, deri tek egzekutimi i despoteve.
me nje fjalë, kjo betej u zhvillua per dominim administrativ e jo per pushtim popullesije, pa masakruar fare njerzit dhe popullesine, ishte nje rregull i sakët, me i zoti te dominoje tek sa me shume popuj te botes ku do te perforcohej pushteti i sulltanit dhe te ngitej vlera deh lavdi i tij deri ne qielle! Pronat qe me pare posedonte bizanti te gjitha duhej te kalonin ne dor te Sulltanit, kjo ishte marrveshja e perandorve te Konstantinapojes me sulltanin qe deri ne momentin e fundit e ruajten kete parim qe e rrexoi kete rregull me vone shumë sulltan Muhameti i II-tê kur vendosi te pushtoje Konstantinopojen me 1453, gati nje shekull pasi qe ishin thyer shtetet sllave per here te parë nga osmanet me 1365 me ne fund i erdhi rradha edhe shuarjes se perandorisë bizantine e cila kishte mbetur ne fakte vetem si nje simbol i krishterimit ortodoks pa kurrfare influance greke perpos te marrjes frym te nje perandori te vetem ne krye te nje keshtjelle te vetmuar pa mbeshteje te botes krishtere qe dha shpirtë gradualishtë dhe ne fund u ndeshkua pa mëshirë mu nga keta sulltanet qe dijten ta ruanin mirë si flijim, per nje ditë qe atyre iu konvenonte.

Tema: Referenca e burime historike

Funksionet e Temës

Pse Skenderbeu e mallkoi Huniadin ?

Beteja e Kosoves 1389, në Luginen e Drenicës ?

E verteta mbi betejen e Kosovës 1389 !

Tema të Ngjashme

Pasqyra e temave historike

Kristo Frashëri: Dilema për Himarën

Historia e Himarës Shqiptare

Logjika historike dhe përmasa tejhistorike

Cili është synimi i AKSH-së?

Regullat e Postimit

Projekti Albasoul

Komuniteti i Forumit

Rreth Nesh

Kërko

Krijoni Kontakt