MBI LULET N'LIVADH
Mbi lulet n'livadh -
Bleta gjenë gëzime,
Mbi lulet n'livadh -
Flutura gjenë dëfrime,
Mbi lulet n'livadh -
Karkaleci fort gëzohet,
Mbi lulet n'livadh -
Buburreci argëtohet,
Mbi lulet n'livadh -
Vërshohn gëzimi i madh!
16.04.1972
@ Agim METBALA
E KA NGRËNË MILINGONA
- Fitore, të lutem, ma sill krehrin! - i thotë e ëma.
Fitorja fët e fët e hapi çantën.
Saora zuri të kërkojë krehrin nëpër shumë gjësende të mamit, por kot. Nuk e gjeti…
Mirëpo, sytë i mbetën në karminin e mamit. Një milingonë ecte poshtë e lart.
Mami sërish ia kërkoi krehrin Fitores.
- Mami, o mami!
- Urdhëro, shpirti i mamit!
- Krehrin e ka ngrënë milingona!
Mami qeshi, ndërsa krehrin e pa mbi televizor…
@ Agim METBALA
KUR I BIE ERA HARFËS
Kur i bie era harfës me nxitim:
- Lulet hedhin valle plot gëzim,
Vala me valën përqafohet,
Reja me renë argëtohet,
Pluhuri ngritet n’qiell e luan me fat,
Ndonjë kapelë vogëlushi fluturon lartë,
Nga gëzimi, lëvizin dritaret,
Gjethet këndojnë, këngë korale...
Kur i bie era harfës me të madhe!
1972
@ Agim METBALA
KUR LIND DIELLI N'MËNGJES
Kur lind dielli n'mëngjes,
I përshëndet me rend:
- Fëmijët në shtrat,
Punëtorët në uzinë,
Lisat e lart,
Drenushat ndër male,
Lulet e art,
Qengjat ndër livadhe,
Bujqit ndër ara,
Lepuj ndër ograje,
Peshqit e liqenit,
Barkën në lumë,
Retë e qiellit...
Kur lind dielli n'mëngjes -
I përshëndet të gjithë me rend!
08.07.1972
@ Agim METBALA
KAÇA
Kush thot që nik vlej gjë?
Gabon sa është i madh,
Askush s'mund të hy në kopsh -
Kur me mua thurin gardh,
Kur ndonjë harabel folenë,
Ngreh n'degë të mia,
T'i trazoj zogjët,
S'mundet kush, as fëmija,
Pastaj kur të vi pranvera,
Luleve t'mia të bardhë,
Fluturat, bletat...me gëzime -
Ëmbëlsisht thithin nektar...
Pra, kush thot që nuk vlej gjë?
Gabon sa është i madh!
25.07.1972
@ Agim METBALA
TE LUMI I QYTETIT TIM
Te lumi i qytetit tim,
Përherë lind gëzimi:
- Aty n'plepishte skaj lumit -
bilbilat këndojnë me të madhe,
Valët me ritmin e erës -
Sa ëmbël hedhin valle,
Peshqit t'sedeftë e lozanjarë -
Notojnë këndshëm e argëtohen,
Fëmijët syqeshur -
Lahen dhe gëzohen,
Bretkosat ëmbël guakasin,
Për t'u rrezit, dalin n'zall,
Peshkatari rrjetën e vet -
N'ujë e hedhë me mall..
Te lumi i qytetit tim -
Përherë lind gëzimi!
28.06.1972
@ Agim METBALA
MËSO VOGLUSH...
Mëso të jesh:
- I nderuar, i shoqëruar,
Mëso!
Mëso të jesh:
- Punëtor, shembullor,
Mëso!
Mëso të jesh:
Shoku i mirë, zemërdlirë,
Mëso!
14.06.1971
@ Agim METBALA
ALBI I PANGOPUR
- Mami, më jep pakëz bukë?
Mami i jep Albit bukë, kurse ai më të shpejtë del në oborr.
Dhe prapë:
- Mami, më jep edhe pak bukë?
Mami i jep bukë prapë, ndërsa ai si shigjetë ik në oborr.
Dhe prapë:
- Mami, më jep vetëm edhe pakëz bukë?
- Ç’je duke bërë me bukë, pëllumbi im?
- Mami, sot më hahet shumë buka?
Mami lëvizi me kokë e habitur.
- Mami, mami! Genci ka një qen!
Mami, e kënaqur, i dha Albit sërish bukë...
@ Agim METBALA
- Nëna është çelsi kallauz i gëzimeve në familje!
@ Agim METBALA
KOPSHTI IM
Kopshti im -
Është plot gjelbërim:
Ka trëndafila,
edhe Qershia,
Edhe lajthia,
Edhe kumbulla,
Edhe Kajsia,
Edhe pëllumba,
Edhe bletët,
Edhe fluturat,
Edhe Fletët,
Edhe Dudat...
Ka kpshti im -
Me plot gjelbërim!
02.04.1972
@ Agim METBALA
- Gjyshi (gjyshja), është engjëll mbrojtës i nipave dhe mbesave!
@ Agim METBALA
SOT JANË GËZUAR
Sot n'këtë ditë të gushtit,
Janë gëzuar banorët e pyllit:
- Edhe zogu edhe shtogu,
Edhe dhelpra edhe vjedulla,
Edhe trëndafili edhe luledielli,
Edhe karkaleci edhe turreci,
Edhe drenushja edhe guskuqja,
Edhe bleta edhe fleta,
Edhe harabeli edhe tërë zabeli...
Vërtet shumë janë gëzuar -
Sepse shiu i ka freskuar!
10.08.1972
@ Agim METBALA
KUR KËNDON BILBILI
Bilbili kur këndën -
Shih sa i hijeshon:
- Edhe kopshtet,
Edhe livadhet,
Edhe lëndinat,
Edhe malet,
Edhe plepishtet,
Edhe bregoret,
Edhe fidanishtet...
Bilbili kur këndon -
Sa bukur i hijeshon!
17.07.1971
@ Agim METBALA
Këto vjershat e shkruar në moshën e adoleshencës, i kam për shpirti...
Ndryshuar për herë të fundit nga Agim Metbala : 09-09-2015 më 08:08
Këto vjershat e shkruar në moshën e adoleshencës, i kam për shpirti...
Ndryshuar për herë të fundit nga Agim Metbala : 09-09-2015 më 08:43
Vjersha e shkruar në vitin 1971...
Rrëfenjëza nga libri "Deti në shtëpi"...
BABI, GJARPRI!
Fitorja kishte dalë në kopsht për të mbledhur lule. Pas pak kohe, ajo bërtiti frikshëm:
- Babi, o babi-i-i-i!
Babai, i frikësuar, doli në kopsht.
- Ç’ke, bija e babit?
- Kuku, babi!
- Çfarë të gjeti bija ime?
- Gjarpri, babi, gjarpri!
- Ku ëshë, shpirti i babit?
- Ja ku është, babi! – i tregoi me gisht.
Babi shikoi skrajen e shiut, e cila ecte fare ngadalë, pa u trazuar.
Babai qeshi me të madhe, pastaj i rrëfeu Fitores se kjo ishte një skrajë e jo gjarpër.
Fitorja pasi u qetësua, vazhdoi të mblidhte lule shumëngjyrëshe në kopsht...
@ Agim METBALA
ME TY KËNGA IME
Me ty kënga ime:
- Mësuesit ia shtova buzëqeshjen,
Nënës ia rrita përkëdheljen,
Babait ia rrita dashurinë,
Përmendorës ia shtova bukurinë,
Shumova një faqe në gazetë,
Zura miq të vërtetë...
Me ty kënga ime –
Që prore fle në zemrën time!
1984
@ Agim METBALA
- NËNA, kjo fjalë që magjeps secilin njeri!
@ Agim METBALA
Regullat e Postimit
Përgjigju Duke Cituar
Krijoni Kontakt