Shpesh ndodh qe per arsye te ndryshme njerezit mbyllen ne vetvete duke lene pas dore çfare u ndodh perreth.Ne nje situate pesimizmi te tille jemi ndodhur te gjithe.Ndoshta jo te gjithe e kemi patur rastin te kemi prane ate qe vertete kemi dashur,por dikush na eshte gjendur prane.Kur dikush te zgjat nje dore te ndihmon te ngrihesh dhe pse je vrare ... ky njeri te ka dhene shume.
Nje njeri qe ju gjendet ne te mire e ne te keq,qe qesh e qan me ju,qe i perjeton si te tijat/sajat problemet tuaja.
Nje njeri qe ja ndjeni mungesen cdo minute e kur jeni me te perpiqeni sepaku per te harruar problemet e monotonise dhe per nje moment ta mendoni jeten te bukur,si nje shprese e re,e bukur,qe ju ka lindur diku ne zemer !
Nje fjale e brishte ngroh nje shpirt ndonese te vetmuar & si nje akull nis e shkrin ...
Pyetja eshte : E keni patur ju prane nje njeri te tille qe ju eshte gjendur gjithmone prane deri aq sa tju ndryshoje jeten ? Nqs po cfare keni ndjere per te ?Mirenjohje,respekt apo dashuri ?
Krijoni Kontakt