Jeta jonë është një libër që shkruhet vet.
Ne jemi personazhe te nje romani që jo gjithmonë e kuptojmë mirë se çfarë do autori.
Jeta jonë është një libër që shkruhet vet.
Ne jemi personazhe te nje romani që jo gjithmonë e kuptojmë mirë se çfarë do autori.
Vendndodhja: Në hapësirë dhe kohë. Kjo vendodhja e shkruar eshte e imja-produkt i imi origjinal. Nuk ia kam kopjuar askujt. Une kam qene i pari qe e kam shkruar kete. Megjithate ndoshta ky eshte shkrimi yt personal mund t'a mbash, edhe pse une nuk besoj fare qe ne kete forum te kete mendime te njejte ne lidhje me vendendodhjen.
Imagjinata eshte me e rendesishme se dija sepse dija ka limit ndersa imagjinata perfshin tere boten
Jo jo si duket paska qene nje keqkuptim. Vendendodja ime eshte: Ne hapësirë dhe kohë ndersa e tij Në hapesirë dhe kohë. Pra nuk mund te them se ma paska kopjuar kur une kur ai ka perdorur Në hapësirë dhe kohë ndersa une Ne hapësirë dhe kohë.
Une kete edhe nje here po e perseris se nuk ja kam kopjuar askujt dhe eshte produkt origjinal i imi. Si jam regjistruar e kam shkruar keshtu vendendodhjen. Pra Nessus do te kishit bere mire sikur te beheni i drejt ...
Imagjinata eshte me e rendesishme se dija sepse dija ka limit ndersa imagjinata perfshin tere boten
Sinqerisht as qe e kam pare kete detaj deri me sot,mua ashtu me ka ardhur ne mendje ta shkruaj por meqe ju pengon,une e heq kete pa diskutim.
(mua nuk me pengon).
O Goldianus, po nuk eshte ndonje shkence e madhe te shkruash qe jemi ne hapesire kohe, kete te gjithe e dine, dhe nuk eshte habi qe ti vije ndermend edhe te tjereve kjo gje. Me duket i tepruar reagimi jot.
Ej ju shipetaret te kuqkuptoni. Une duke u munduar te bej humor paksa me ju, ju e morret kete gje seriozisht. Une ia dergova nje mesazh privat nessusit ku i kerkova qe ta mban ate vendndodhjen e tij, pasi mua me vjen mire qe jetojme ne te njejten kohe dhe hapesire. Ne kemi harruar ku jetojme te gjithe po themi ketu, atje, etj. askush nuk ka thene deri me tash se jetojme ne hapesire dhe kohe perveq une dhe Nessus loool. Prandaj duke shiquar se tani per tani jam i vetmi ne forum qe po e "mbroj" vendndodhjen time kerkoj nga Nessu te me ofroje perkrahje. Hehehe
Imagjinata eshte me e rendesishme se dija sepse dija ka limit ndersa imagjinata perfshin tere boten
E cuditshme. Ne logjiken tone, ne kerkojme perhere nje qellim. Ndoshta sepse mungesa e tij, do te na e rrezonte komplet boten ( e brendshme).
Jam i mendimit qe ekzistenca e njeriut nuk ka asnje qellim. Jemi ne qe i veme qellime, qe kerkojme qellimin tone, qe kerkojme te kemi nje arsye pse ekzistojme.
Per mua personalisht, ne jemi vetem per qellimin qe jeta te jetoje dhe kete qellim e vetkrijojme.
Kendveshtrime ver8 te kendshme tuajat.
Kur jam rrethuar nga njerëz të vegjël s'ndjej madhështi, por mjerim! M.Roçi
Juhu me ne fund doli nje qe ka te njejtin mendim me mua REspekte Artson.
Cdo pergjithsim eshte i gabuar, ky gjithashtu!
Kur jam rrethuar nga njerëz të vegjël s'ndjej madhështi, por mjerim! M.Roçi
eshte ne natyren tone te kerkojme PSE-ne e ç'do gjeje.
Qellimin e ekzistences? Nuk e dime! Arsyeja? Sepse nuk e kemi kerkuar as ekzistencen.
Shkaqet dhe pasojat ne univers kane bere kete te mundur dhe nuk mendoj qe duhet kerkuar ndonje qellim tjeter.
Barca
Mendoj, qe qellimi i ekzistences se njeriut, eshte qe te rikthej fuqin, qe iu ka marr...
Nuk e perjashtoje mundesine, qe krejt kjo mund te jete edhe nje loje...
nese shkruj me shume, sigurisht se do te futem vet ne kontradikta, sepse edhe vet ekzistimi i njeriut eshte kontradikte. op, op!
dhe dihet shume mire, qe deri me tani kesaj pyetje iu kane dhene me miliona pergjegjje dhe perseri kerkohet pergjegjje...
per keto, pyetje, (nocione) te medha, besoj se i vetmi spjegim, eshte qe te gjindet pergjegja me humor dhe e thjesht,
p.sh; qellimi i ekzistences se njeriut eshte, qe te luftoje me femrat...
hahahaha!
Kur jam rrethuar nga njerëz të vegjël s'ndjej madhështi, por mjerim! M.Roçi
Krijoni Kontakt