Dilema

[Captain Albania]

Nuk e di nese e keni lexuar kete artikull te revistes "Java" ne kosove?! Por ndersa deri tani kane qene politikanet nga shteti shqiptar qe e kane penguar me sa kane pasur mundesi ceshtjen kombetare tani po dalin dhe nga kosova te tille(duke mos perjashtuar qe ka pasur dhe me pare si psh rasti i Fadil Hoxhes) por kjo e sotmja eshte ne nje kuader tjeter dhe shume me rrezikshem se me pare.
Kur pashe kete artikull jam deshperuar me te vertete jasht mase dhe te them te drejeten nuk e kam lexuar te gjithe sepse nuk mundja te lexoja ato gjera edhe se e di se cili eshte bastardi Migjen Kelmendi qe e ka kete reviste, por perseri akti i Rugoves me deshperon

Artikull i Migjen Kelmendit: http://www.gazetajava.com/23flamuri.html

Tue e përmbyllë fushatën e sivjeme për zgjedhjet lokale 2002 në Prishtinë, Presidenti Rugova prezentoi para stadiumit të qytetit të mbushun plot e përplot me simpatizantë të LDKs, propozimin e tij për himnin e Kosovës. Na e kujtoi nji kangë të moçme kryengritësish të Kosovës që kishin nis luftën për çlirim qysh me 1910. Kanga titullohej: “Kur ka ra kushtrimi n’Kosovë”. Në stadium u këndue nga Xeni Jetishi. Kangë e hatashme! Tue u bazue n’ovacionet e publikut, duel se ata e pranojnë dhe e pëlqejnë propozimin e zotit Rugova, si gjithçka deri sot që u propozue e kërkue tij.

Me himnin e propozuem dhe me flamurin e tij, Flamurin e Dardanisë, që ishte nde e shtre mbrapa tij në binë, Presidenti Rugova po përfundonte mobilimin dhe ikonografimin e nji utopie, nji vizioni të tij, që ai e quen – Kosova e Pamvarun.

Me propozimin për flamur të Kosovës, me propozimin për himn të Kosovës, me programin e partisës së tij LDK, Ibrahim Rugova asht i pari shqiptar prej Kosove, i cili çeltas dhe me za merr guximin që ende s’asht kah e gjen kush n’Kosovë, me thanë se: ideja e nji Shqipnie Etnike asht e dekun: Rrnoftë Kosova, Zoti e bekoftë Kosovën. Të tjerët ndoshta e thonë Rrnoftë Kosova, por se ideja për nji Bashkim Kombëtar ka vdekë, këte nuk e kanë guximin me e thanë. Prandaj, ndoshta edhe po i hupin zgjedhjet.

Zoti Rugova asht i bindun se nuk asht kah ban kurrfarë gabimi sepse, realisht, historikisht, ideja dhe koncepti i nji Bashkimi Kombëtar asht i dekun qëmoti, e ma së shumti asht vdekë kjo ide në vetë Shqipninë shtet, gjatë atij eksperimenti historik me komunizëm.

Nga hini i këtij koncepti të dekun Rugova nxuer idenë e nji Kosove të re, të pamvarun dhe të hapun ndaj të gjithëve. Nuk mundemi me thanë se asht Rugova ideatori i vetëm i nji Kosove të pamvarun, por ajo që mundet me u thanë me siguri asht se Rugova asht politikani kosovar i vetëm i cili sinqerisht i beson kësaj ideje për Kosovën si të ndame prej Andrrës për Bashkimin dhe asht i vetmi që po e merr guximin me e thanë hapun se - Shqipnia Etnike ka dekë. Argumente për këtë konstatim të tijin janë propozimet që zoti Rugova i ban për me e vesh e me e mobilue këte Utopi të re shqiptare me simbole e me përfaqësime, me prodhime speciale, me festa kombëtare si Darka e Lamës, me flamur e me himn, me kerrin Lincoln, me Zojën e Parë… Ka mbet vetëm edhe Shpija e Bardhë dhe gjithçka ka përfundue. Zoti Rugova asht i bindun se ma në fund, mbas nji rruge të gjatë e të mundimshme, mbërritëm…qe Kosova e Pamvarun….si n’ate thanien popullore ‘qe Skivijani, qe xhamija…’

Kur e ke parasysh lehtësinë e padurueshme me të cilën zoti Rugova ia jep vedi të drejtën për me i propozue e me i shpallë simbolet e nji vendi si të qena, pa debat publik, pa konsenzus politik, pa pëlqimin ndërkombëtar, pa pëlqimin e etniteteve tjera të Kosovës, e kupton se sa i shituem utopie asht zoti Rugova.

Por, cila asht Utopia e zotit Rugova? Dhe, pse ai i thotë Kosovë?

Le të ndalemi shkurt e ta analizojmë vizionin që e ka shitue zotin Rugova.

Edhe pse u qesh e u përqesh, u tall e u stërtall programi i LDK dhe disa propozime të zotit Rugova gjatë fushatës presidenciale 2000, ku ai flitte për “tambël me borë”, për “dardha turshi”, për “kultivimin e qenit të sharrit”, për “Darkën e Lamës”… tana ato propozime dhe këto për flamur dhe himn vërtetojnë se zoti Rugova ndoshta s’asht kah e kupton mirë kontekstin politik të Kosovës por, asht plotësisht koshient për nevojën e hetimit dhe artikulimit të nji identiteti specifik kosovar. Po u shikuen vetëm në kontekstin e nji pragmatizmi apo nëse doni edhe bizantinizmi politik këto propozime të zotit Rugova, ndoshta edhe mundet me u mendue se ai s’asht koshientë për peshën e konsekuencave që munden me i shkaktue këto propozime atij vetë po edhe partisë së tij. Mirëpo, kur tana këto propozime i kupton dhe i percepton në dritën e nji nevoje për identifikimin e veçantive kosovare, për nevojën e nji identitet të veçantë shtetnor, për nevojën imanente të Kosovës për nji identitet specifik kulturor, e kupton se sa afër të vërtetës dhe nevojës po aq pragmatike e politike të Kosovës sot asht zoti Rugova.

Shumëçka zotit Rugova asht kah i ikë e shumëçka asht tue huq, por nji gja e di dhe e kupton mirë zoti Rugova: Kosova e udhëhequn nga ndonji Qeveri në Hije prej Shqipnije s’asht e mundun ma. Kosova i ka njerëzit dhe përfaqësuesit e saj legjitimë, ka identitetin e saj të veçantë edhe kulturor edhe territorial, ndërkaq ate shtetnor edhe mos e pastë, asht Rugova që ka nis me e dizajnue e me e reklamue si të veçantë: Identitet shtetnor i Kosovës: me himn e me flamur; me President e me Zojë t’Parë; me Shpi t’Bardhë e me Lincoln. Ai asht tue e ndërtue Lego Kosovën e tij. Mos ju pëlqeftë, jepeni propozimin tuej.

E keqja e kësaj pune asht se zoti Rugova këtë Lego Kosovë nuk po e kupton vetëm si nji propozim të mundshëm për nji Kosovë të nesërme. Ai asht i bindun se kjo Kosovë, kjo Lego Kosovë e tij, ka fitue dhe asht ba realitet. Zgjedhjet në Kosovë e bindin përfundimisht se Kosova, si po e sheh e jeton ai vetë, nuk asht Utopi po asht Përnime.

Kur merr dhe e dekonstrukton këte Lego Kosovë të zotit Rugova e kupton se vizioni i tij asht nji vizion bukolik, asht nji vizion baritor, i mobiluem me kafshë shtëpiake, me qen, me tambël, me oriz, me darka t’Lamës…asht nji vizion naiv i nji njeriu dashamirës i cili ia don dhe ia mendon të mirën Kosovës. Aq sa din e mundet.

Por, sado bukolike e baritore që munden me u dokë këto propozime, a mos po mendoni se Kosova ka shans me diçka tjetër me konkurue në tregun e përbashkët të nesërm evropian? Mos ndoshta po mendoni se Kosova ka me prodhue naj Space Shuttle apo far chip’ash kompjuteri. Asnji nga këto propozime nuk janë për mos me u shqyrtue me seriozitetin ma të madh nga ndonji biznismen me inicijativë e me ambicie participimi në tregun evropian. As kultivimi i qenit të Sharrit, as prodhimi i nji pekmezi të veçantë kosovar, as dardhat turshi, as xehet e Kosovës…Kuptojini këto vetëm si ide. Asht tregu i lirë sovrani që ka me vendos për utilitaritetin e këtyne ideve. Natyrisht, me kaq nuk përfundojnë as idetë e as inicijativat. Por, ajo që duhet ekstraktue e mbajt mend nga ky vizion bukolik i zotit Rugova asht ideja se vetëm koshient për veçantitë tona, për identitetin tonë specifik na e çel rrugën drejt integrimeve ma së pari shqiptare, e mandej edhe atyne evropiane.

Ndoshta kjo Lego Kosovë e zotit Rugova duket naïve, por hiç ma pak naïve s’asht as Kosova e kuptueme si nji provincë edhe kulturore edhe territoriale e Shqipnisë (sic!). Ata që s’kanë vizione për Kosovën e Pamvarun, që nuk munden me e imagjinue Kosovën me identitet të sajin të veçantë edhe kulturor edhe shtetnor edhe territorial, që nuk kanë ide se me çka mundet Kosova me konkurue në tregun evropian e me qenë ekonomikisht e pamvarun, mendoj se janë shumë ma larg të vërtetës se zoti Rugova dhe shumë ma larg shanseve që ka Kosova me i nxanë standardet evropiane e me qenë kompatibile me to.

E në nji ndamje të përgjithshme të punëve n’Evropë kemi me mujt me marr pjesë vetëm atëhere kur kemi me u mësue me i diktue e me i hetue pasunitë dhe përvojën që sot ka Kosova dhe njerëzit e saj dhe natyrisht, kur kemi me i mësue e me i zaptue standardet dhe etalonet e këtij civilizimi që po dojmë me i takue.