Promovohet libri i Oliver Jens Schmitt-t, "Arbëria Venedike"

[tom pullings]

Marrëveshja e Gaetës mes Skenderbeut dhe Alfonsit ka këto pika:

1. Pa u çliruar e tërë Shqipëria nga forcat turke, Skenderbeu nuk bëhet vasal i Alfonsit.
2. Marrëveshja përfundon me vdekjen e njërës nga palët.

Shqipëria nuk u çlirua asnjëherë plotësisht nga forcat turke, pra kishte troje që ende sundoheshin nga turku. Prandaj edhe Skenderbeu asnjëherë nuk u bë vasal i Alfonsit. Pastaj vdiq Alfonsi, dhe marrëveshja përfundoi.

Pas vdekjes së Alfonsit, djali i tij Ferdinandi u zu ngushtë, aq ngushtë sa Skenderbeu i ndihmoi edhepse Shqipëria kishte rrezikun nga turku.

alibaba,

Se pari dua te them qe une jam i bindur qe Arberia e Skenderbeut ishte ne fakte nje shtet krejt i pavarur. Pra nuk ka, nga ana ime, asnje qejf te provoj qe Skenderbeu ishte vasall i dikujt.

Ama dua te them qe nga ana zyrtare ("juridike" e kisha ne kete kuptim) Skenderbeu nuk mund te paraqitej ne syte e botes perendimore si krye e nje shteti te pavarur. Kjo sepse FORMALISHT shtetet e Evropes njihnin akoma tokat tona si pjese e Perandorise Bizantine (ketu mund te hapet nje diskutim i gjate rreth rolit te Stefan Dushanit dhe me pas te Balshajve...). De facto ne ishim fare te shkeputur nga kjo prej disa shekujsh, por nuk ekzistonte nje "kurore mbreterore shqiptare".
Gjon Kastrioti pershkruhej si "dominus satis potens in partibus Albaniae" (zoteri mjaft i fuqishem ne tokat shqiptare), pra askush nuk e quante "rex" ose "princeps", qe jane titujt e nje sunduesi te pavarur. Pra Gjoni (keshtu edhe Gjergji) njihte mbi vete vetem autoritetin hyjnor dhe ate tokesor origjinal, pra perandorine "romake" te lindjes.
Te lutem te mos kuptosh keq ate qe po shkruaj, nuk dua te them gje tjeter veçse qe ai kishte, VETEM NGA ANA FORMALE, nje autoritet mbi koke. Pra, traktati i Gaetes, ishte vetem ndryshimi i "zoterise" qe bente Gjergj Kastrioti...

Jane keto diskutime pa vlere reale, sepse Skenderbeu, edhe nese jo komplet sovran, ishte ne fakte i pavarur.

Te lutem, nese ke mundesi, me dergo tekstin e traktatit te Gaetes, sepse nuk e kam patur mundesi ta gjej.

Nje qortim te vogel nje kolegu: fakti qe traktati humbte vlere me vdekjen e njeres prej paleve tregon qe raporti midis paleve ishte raport feudal. Kjo sepse midis nje zoterie dhe vasallit krijohej tamam nje raport PERSONAL i bazuar mbi "foedus"/"fides". Kam pra pershtypjen se kjo tregon tamam qe Skenderbeu ishte nje vasall, dhe jo te kunderten.... Ah, po, mund edhe te ishte Alfonsi vasall i Gjergjit

Me respekt,
T.P.

[tom pullings]

Ky liber i Schmitit me duket nje elukubracion i kote i pjelle nga nje i çun i papjekur qe ka gjetur kendin ku te thelloje njohurite e tija pa patur kunder historiane te vertete. ai e kupton qe Skenderbeun dhe shqiptaret nuk i njeh me thellesi ne bote askush nga profesoret me te njohur. Keshtu qe i meshon gojes sepse e di qe nuk ka autoritete kunder.
E kisha degjuar ne nje konference ne Venezia ne 2007 kur foli per Shqiperine Venedike. Nuk tha asgje te re, veçse i shiti mire ato qe tha.

[alibaba]

Te lutem te mos kuptosh keq ate qe po shkruaj, nuk dua te them gje tjeter veçse qe ai kishte, VETEM NGA ANA FORMALE, nje autoritet mbi koke. Pra, traktati i Gaetes, ishte vetem ndryshimi i "zoterise" qe bente Gjergj Kastrioti...

Paske harru të lexosh pikën tjetër:

Vasaliteti do të krijohej vetëm nëse forcat turke zboheshin nga Shqipëria. Kjo nuk u bë prandaj edhe vasaliteti nuk u bë asnjëherë. Pra Shqipëria asnjëherë nuk bë vasal i Alfonsit dhe mbeti shtet i pavarur gjatë gjithë sundimit 25-vjeçar të dragoit.

Tekstin nuk e kam, por nga ajo që kam studiu në fakultet, këto dy gjëra që i ceka më lart, janë më të rëndësishmet.

Fakti që me vdekjen e njërën nga palët pushon marrëveshja dmth diçka tjetër. Dmth poqese pas vdes Skenderbeu Shqipëria do të lirohej nga marrëveshja, ose siç edhe ndodhi poqese vdes Alfonsi Shqipëria lirohej nga merrëveshja dhe nuk ishte më vasal.

Kurse në paktet e vasalitetit, vdekja e palës vasale nuk sjell çlirimin e zotërimeve, të tij, por vetëm se i biri i vasalit poqese do të trashëgojë tokën e atit, duhej të bëhej vasal, nëse jo atëherë bëhej vasal dikush tjetër dhe ky humbte çdo gjë.

Pra ka një dallim themelor mes vasalitetit dhe marrëveshjes që bëri Skenderbeu.

Përfundimisht, Shqipëria asnjëherë nuk ishte vasal i Alfonsit, madje as nuk paraqitej e tillë. Gjithëmonë ka qenë shtet në veti, dhe gjithëmonë është paraqitur si shtet në veti.

[alibaba]

E kisha degjuar ne nje konference ne Venezia ne 2007 kur foli per Shqiperine Venedike. Nuk tha asgje te re, veçse i shiti mire ato qe tha.

Unë nuk di kah polli kjo Arbëri Venedike. E di që ka pasur Venedik, e di që ka pasur Arbëri. Por një kombinim mes këtyre dyjave që ishin në luftë tëpërhershme mes vete, nuk kam dëgjuar asnjëherë.

[alibaba]

Te lutem te mos kuptosh keq ate qe po shkruaj, nuk dua te them gje tjeter veçse qe ai kishte, VETEM NGA ANA FORMALE, nje autoritet mbi koke. Pra, traktati i Gaetes, ishte vetem ndryshimi i "zoterise" qe bente Gjergj Kastrioti...

As nga ana formale nuk ka pasur kurrëfarë autoriteti mbi kokë. Skenderbeu u njoh si mbret, dhe ishte mbret. Dhe i vetmi dallim ishte që nuk mori kurorë nga Papa. Por nuk është e thënë të kesh marrë kurorë nga Papa për t'u bërë mbret. Shqiptarët me kohë kishin hequr dorë nga Papa, dhe bëheshin mbret kur t'iu tekej atyre vetë, e jo kur t'i tekej Papës.

[Baptist]

Ky jarani ia paska fut kontra qy ne titull! -Ku me e dit cka ka shkretu mrena?!!
Cfare arberie venedike hej?!

Gabim i rende ndoshta nga perkthyesi se duhet te jete:
- VENEDIKU ARBEROR -
Ketu dikush ka gabuar rende...

[Baptist]

Teknikisht, nga ana juridike, shteti shqiptar nuk ekzistonte si diçka e pavarur. Skenderbeu (si me pas edhe shumica e princave te Leges se Lezhes) ishin vasalle te Alfonsit te Napolit.

"Teknikisht" as praktikisht ne ate kohe nuk ekzistonte asnje shtet!

Kjo ama ndodhte, si thote Noli, "sa per sy e faqe". Kuptohet pse: Alfonsi i Aragones, nje nga familjet me fisnike te Evropes, kishte mjetet dhe aftesine te perfaqsonte Skenderbeun ne syte e botes perendimore. Pra, i jepte atij, ne syte e mbreterve evropjane, ekzistence ligjore. Merrte per kete nje haraç te vogel nga Kastrioti, si shenje nenvenieje. Ama ndihma qe i jepte atij me te holla dhe ushtare shkonte me teper se ajo qe paguante Skenderbeu.

O jaran, s'ka pase nevoje Skenderbeu per kurrfare perfaqsimi te kurrfar bajge nga evropa e krimbur dhe perandoria e turperuar prore. Ndersa ekzistenca e tij ligjore mbeshtetej ne ligjet e Arberit. Alfonsi ishte i varur prej Skenderbeut sic eshte sot Kosova prej UN-it. Cka je kah flet bre?

Kishte edhe nje arsye tjeter: shume nga princat shqipetare e konsideronin Skenderbeun si parvenu pa prejardhje fisnike te rendesishme. Ata (Balshjat, Komnenet, Muzakajt etj) konsideronin veten teper te rendesishem ti peruleshin nipit te nje te panjohuri. Alfonsi ne syte e tyre ishte i domosdoshem per te shpetuar bashkimin dhe "nderin", prandaj u nenvune.

Kush u "nenvu" bre?

Pra, faktikisht Skenderbeu ishte krejt i pavarur, por i duhet te mbante formen e jashtme te nje vasalli per çeshtje konkrete politike. Nese ai Schmitti nuk e kupton kaq gje do te thote se eshte vetem nje krimb i shitur qe flet sa per ti dhene ajer gojes.

hahaa Shmuti tek qenka i mire per nje plumb ne ball - se Slenderbeu ishte ai qe e ktheu me ushtri te vet dy here ne fron Alfonsin, e jo e kunderta.

[Dita]

Ne Gazeten Shqiptare eshte publikuar nje interviste me Sabri Godon mbi librin ne fjale.


Sabri Godo: I ati i Skënderbeut u quajt Hamza në fund të jetës
» Dërguar më: 26/11/2008 - 11:42

Admirina Peçi

Quhej Ivan apo Gjon i ati i Skënderbeut? Sabri Godo jep dhe një alternativë tjetër të emrit të tij. Ai thotë se në fund të jetës, Gjon Kastrioti u konvertua në mysliman dhe u quajt Hamza.
A është e vërtetë se Skënderbeu u kthye në atdhe për t'u hakmarrë ndaj vrasjes së babait të tij, dhe jo për arsye patriotike, se ai ishte një hero që shkaktoi tragjedi për vendin e tij? A po e thyejnë mitin e heroit tonë kombëtar debatet dhe tezat e reja rreth historisë së tij? Pas tezave të ngritura në librin e fundit mbi Gjergj Kastriotin, me autor studiuesin austriak Oliver Schmitte, bëjmë një bisedë me Sabri Godon, autorin e romanit të famshëm historik "Skënderbeu". Godo ka argumentet e tij mbi të gjithë tezat që po hidhen rreth heroit tonë kombëtar.

Z. Godo, në monografinë e re mbi Skënderbeun, të studiuesit austriak Oliver Schmitt, emri i babait të Skënderbeut shkruhet Ivan. Përkthyesi i këtij libri në shqip, Ardian Klosi në një intervistë për "Gazetën", ka argumentuar se emri Ivan ishte emri i vërtetë i tij, ndërsa emri Gjon është një emër i shpikur. Sipas jush, çfarë ka të vërtetë në këtë fakt?

Them se ky nuk është kurrfarë zbulimi. Albanologë të tjerë të hershëm e kanë vënë në dukje këtë fakt, se Gjoni ka ndryshuar emrin. Sipas meje, kronika e ngjarjeve të çon atje. Fillimisht ai ka qenë katolik me emrin Gjon Kastrioti. Por erdhi një kohë kur pa se nuk mund të nxirrte përfitime nga Venediku dhe Vatikani për zgjerimin e pushteti të tij dhe atëherë u kthye në ortodoks.
Më në fund, para vdekjes e spërkati kokën e tij të zbardhur për të tretën herë dhe u bë mysliman, sepse u thye në luftë nga turku, iu morën peng të katër djemtë dhe ai u ngujua në kalanë e Gurbardhës. Atëherë duket se ka vënë emrin Hamza. Por kjo nuk mund të na bëjë të mendojmë se Gjon Kastrioti ishte një turk për nga origjina. Tani na duhet të kujtojmë atë që ka thënë Çabej i madh: se shqiptari e përdorte fenë si gunën për t'u mbrojtur nga erërat dhe ndodhte shpesh që sundimtarët e asaj kohe të kalonin nga një besim te tjetri. Ky ishte Gjon Kastrioti. Dhe të dalësh e të proklamosh sot me zë të lartë se ai e ka pasur emrin Ivan, pra kishte prejardhje serbe, afirmon vetëm një pjesë të së vërtetës. Them dhe njëherë se kjo nuk përbën ndonjë lajm të ri. Kjo është thjeshtë një vogëlsi nga jeta e Gjon Kastriotit, që nuk e ndryshon historinë e tij, si një ndër krerët shqiptar që u ngrit kundër invazionit turk dhe qëndroi kundër këtij invazioni deri në fund. Ky ishte prakticizmi i kohës.

Një tezë ngacmuese e Oliver Schmitt është edhe kthimi në atdhe i Skënderbeut. Sipas tij, ai u kthye për hakmarrje. Schmitt citon një dokument ku i dërguari i Skënderbeut në Romë thotë se Sulltan Murati i II, i ka vrarë të atin dhe kjo është arsyeja që ai ngriti armët kundër osmanëve… A e përligj ky fakt kthimin e tij në atdhe?

Ky për mua është një interpretim naiv. Nuk e kam lexuar librin e zotit Schmitt dhe respektoj çdo diskutim dhe mendim të kundërt, me kusht që të jenë fakte që të ngrenë peshë. Është e ditur se kur një individ përfshihet në një kryengritje, doemos do të ketë dhe një shtysë vetjake. Në këtë rast shtrohet pyetja nëse interesat e këtij individi përputhen me interesat e një shtrese të gjere ose të mbarë një populli. Atëherë nuk mund të vësh si motiv kryesor inatet ose interesat personale. Dhe kjo të shikohet si një materie që ul rolin e individit në shoqëri. Nuk e kuptoj fare një interpretim të tillë. Dhe kjo kurrsesi nuk mund të përbëjë një arsye për të mbajtur një qëndrim kritik ndaj një individi. Mua më duket se këto janë më tepër kritika anësore të stisura që nuk kanë ndonjë qëndrueshmëri. Ose për ta thënë më qartë, nuk duhet të merren fare në konsideratë.

Këto teza dhe fakte janë komentuar nga masa e gjerë e historianëve në Shqipëri si denigruese për figurën e Skënderbeut. A ndikojnë këto në thyerjen e mitit të heroit?

Skënderbeu është kthyer në një legjendë dhe me kohë legjendat bëhen mite. Por ka një të vërtetë të madhe rreth figurës së tij, që ai shkriu jetën në luftën kundër invazionit turk dhe bëri çmos që këtë ta kthente në një luftë të gjithë popujve të Ballkanit dhe më gjerë. Dhe po të mos ishte kjo rezistencë e madhe e tij, shqiptarët do të qenë kthyer në një popull të robëruar. Do të kishte pasoja deri edhe në ditët e sotme. Sepse ishte epopeja e madhe e Skënderbeut që mbajti gjallë frymën e të qenit shqiptar dhe që ishte burim i madh frymëzimi si për pashallarët shqiptarë që ngritën krye kundër sulltanit, si Karamahmuti, Ali Pasha, etj, por veçanërisht për rilindasit tanë. Them se ishte një frymëzim edhe për luftën nacional- çlirimtare. Një popull mund të thyhet në luftë, por jo të dorëzohet. Dhe pikërisht kësaj ideje i shërbeu Skënderbeu. Me të drejtë mund të shtrojmë pyetjen, se ç'do të kishte ndodhur me ne dhe si do të ishte zhvilluar historia e Shqipërisë nëse princat shqiptarë të mesjetës do të ishin nënshtruar perandorisë osmane dhe do te ishin njësuar me të?!

Në parathënien e kësaj monografie, shkruhet se Skënderbeu është një hero, por jo një hero që bëri luftë dhe fitoi disa beteja, por si një hero që shkaktoi tragjedi për vendin e tij...

Ajo që thotë zoti Schmitt është plotësisht e saktë. Asnjë vend tjetër në atë kohë nuk pësoi një shkatërrim aq total sa Shqipëria. Asnjë vend tjetër nuk pagoi një çmim aq të shtrenjtë për kryengritje ndaj sundimit turk. Por ç'do të thotë kjo? A mos duhej pranuar më mirë skllavëria, apo duhej luftuar për trojet dhe për lirinë. Nëse në atë kohë Shqipëria vuajti një kalvar të tmerrshëm, shqiptarët me atë që bënë nën udhëheqjen e Skënderbeut fituan të drejtën historike të quhen një popull që është i gatshëm të bëjë sakrificat më ekstreme në mbrojtje të të drejtave të tyre. Ky është trashëgimi më i madh moral që na mbeti nga epoka e Skënderbeut. Ne treguam se ç'është në gjendje të bëjë një popull i vogël duke u ngritur kundër fuqisë më të madhe të kohës dhe kjo na jep të drejtën të themi se ne kemi qenë këtu që nga kohët më të lashta dhe se kemi qëndruar me krenari kundër të gjithë evazioneve.

Kjo monografi e Oliver Schmitt servir dhe një varg dokumentesh, që sipas vlerësimit të përkthyesit të kësaj vepre, Ardian Klosi: "monografia është shumë bindëse, sepse është e mbështetur në dokumente, dhe dokumentet që ka gjetur Oliver Schmitt janë të rralla..." A janë mjaftueshëm këto dokumente për të ndryshuar historinë?

Ai që bën eksplorimin në histori gjithnjë do të ndeshet me një dokument që kundërshtohet nga një dokument tjetër. Unë nuk do të bëja kurrsesi gabimin që të humbisja mendjen nga përshkrimi i bisedës së dy ambasadorëve dhe ta merrja një gjë të tillë si një dokument që hedh themelet e historisë së një individi. Tani më bie në mend se kur sulltan Mehmeti sulmoi për herë të dytë Shqipërinë, i dërguari i Venedikut në Durrës, që ndiqte ngjarjet në afërsi imediate (dihet distanca ndërmjet Durrësit dhe Krujës), ky i dërguar pra, i raportonte senatit se turku i madh kishte arritur në Shqipëri me 300 mijë ushtarë, që do të thotë gjithë fuqia e perandorisë osmane. Një shifër e tillë duket padyshim e ekzagjeruar, sepse në kohën e atëhershme ishte e pamundur të përfytyrohej një përqendrim prej 300 mijë trupash në një vend të vogël si Shqipëria dhe para Krujës, me të vetmin synim për të marrë qytetin. Mund të përmenden dokumente të tjerë të tillë me shumicë, që na vijnë drejtpërdrejt nga koha e atëhershme, por që kurrsesi nuk mund të merren si e vërteta e fundit, për shkak të subjektivitetit dhe rrethanave të tjera. Prandaj them edhe njëherë, së duke zbuluar diku një dokument s'mund të ngrihesh në këmbë e të thërrasësh "Eureka", sepse e vërteta gjithnjë ka disa nënshtresa dhe siç thashë në fillim, njëri dokument djeg tjetrin, dhe për të gjetur disi gjurmët e së vërtetës, duhet t'i shtrosh që të gjithë në tryezë. Unë shoh një prirje te disa autorë që kapen pas disa "zbulimeve", për të dalë në treg me një lloj origjinaliteti të tyre, por në raste të tilla duhet pasur shumë kujdes për të mos e ekzagjeruar dhe sidomos për të mos denigruar pa baza. Me aq sa kam mundur, kam lexuar gjithçka që është shkruar për Skënderbeun, nga një numër i madh albanologësh. Por sipas meje, sintezën më të vërtetë rreth Skënderbeut e ka bërë Tivarasi dhe pas tij, Fan Noli e ndonjë tjetër. Megjithatë, nuk është e ndaluar që të bëjnë kërkime të mëtejshme, përkundrazi duhet konsideruar si një kontribut çdo gjë e re që del në shesh nga hulumtimi në arkiva. Veçse në këtë rast merr shumë rëndësi interpretimi dhe të qenit objektiv.

A mendoni se është bërë portretizimi i saktë i Skënderbeut?

Unë për vete mendoj se kam arritur të shoh me qartësi të mirë figurën e Skënderbeut, ambientin në të cilin jetoi, dhe të kuptoj shpirtin e kohës. Megjithatë, e thashë edhe më lart se kurrë ndonjëherë nuk duhet të thuash se ke arritur në shtresën e fundit të së vërtetës. Fakti që Skënderbeu diskutohet ende dhe për të ka kontribute të reja, tregon qartë se në epokën e tij ai ishte një figurë e madhe e kontinentit, duke shtrirë ndikimin e vet edhe në shekujt që erdhën më pas. Duhet mirëpritur çdo kontribut i ri që na sjell vërtet diçka të re dhe jo të stisur.

Skënderbeu dhe diktatura komuniste. Si kanë bashkëjetuar?

Në kohën e diktaturës Skënderbeu u përdor për një lloj nacional-socializmi të Enver Hoxhës. Për të u shkruan vepra dhe figura e tij u lëvrua në gjini të ndryshme të arteve. Megjithatë, gjithnjë bëhej kujdes që Enver Hoxha të mbetej i pari dhe Skënderbeu të vinte pas tij. I është lënë rrugë e lirë trajtimit të figurës së tij në shërbim të ideologjisë së kohës për inspirim patriotik, sidomos në periudhat kur Shqipëria mbetej e izoluar. Por në çdo rast duhej të bëhej kujdes për të nënkuptuar se si figura më e madhe në tërë historinë tonë duhej të shihej Hoxha.

Fan Noli i është rikthyer dy herë veprës së tij kushtuar Skënderbeut dhe ka bërë disa korrigjime në të. Një prej tyre lidhet me datën e lindjes. Në historiografinë tonë njihet si datëlindje e Skënderbeut viti 1405. Por Noli shkruan se e ka korrigjuar këtë datë të botimit të parë. Ai ka poseduar më vonë fakte që dëshmojnë se data e saktë është 1400. E megjithatë, ne ende njohim 1405 si datë të lindjes së tij... Pse?

Albanologu i madh, Shuflaj thotë se është e kotë të kërkosh dokumente në Shqipëri, përveç atyre që janë shkruar nëpër shkëmbinj, sepse çdo që ishte e shkruar u dogj nga turku. Nisur nga kjo duhet të pohojmë se ne nuk kemi një dokument kishtar apo të një lloji tjetër që të na japë datëlindjen e saktë të Skënderbeut. Ashtu si nuk kemi një datë të saktë për kthimin e tij në Krujë. Unë besoj se Fan Noli pati mendimin e bukur të vinte 28 nëntorin si datë të kthimit të tij në Krujë, duke dashur ta lidhë këtë me 28 Nëntorin e 1912 dhe që koincidon pastaj me 28 Nëntorin e 1944 të Çlirimit të Shqipërisë nga fashizmi. Kështu krijohet një kombinim i shkëlqyer i këtyre tri ngjarjeve të mëdha në historinë e kombit tonë. Pra, 28 Nëntori. Për mua data ekzakte ose dita ekzakte e lindjes së Skënderbeut ashtu si edhe saktësia precize e ndonjë date tjetër, nuk kanë më një rëndësi të veçantë. Rëndësi kanë ngjarjet.

Noli kritikon edhe shumë teza dhe të dhëna nga ai që quhet biografi i Skënderbeut, Marlin Barleti. A duhet të vazhdojnë historianët ta kenë bazë historinë e Skënderbeut të Barletit?

Barleti na ka lënë një vepër monumentale. Por ai nuk i ka shpëtuar frymës romantike të kohës, duke e lënë të lirë fantazinë e tij. Brenda asaj rryme, ai diku edhe trillon. Për shembull, mund të quhet si krejt e shpikur letërkëmbimi i Skënderbeut me Sulltanin, që nuk vërtetohet me asnjë burim tjetër dhe që diku ndofta thuhet me të drejtë se është huazuar nga Tuqididi, megjithatë si një kronikan i kohës, ai jep shumë të dhëna të tjera që konfirmohen edhe nga burime te mëpasshme, dhe si i tillë Barleti mbetet gjithnjë i çmuar, aq më tepër sepse ishte ndër të parët që shkroi për Skënderbeun.

Dhe në fund i kthehemi edhe njëherë veprës së Schmitt. Ardian Klosi i fton historianët ta lexojnë fillimisht veprën e mandej të debatojnë. Më thatë se as ju nuk e keni lexuar…?

Unë e kam kërkuar këtë libër dhe ende nuk e kam gjetur. Sigurisht s'mund të marr përgjegjësinë për ta gjykuar pa e njohur. Por ju përgjigja pyetjeve tuaja, duke u nisur nga disa fraza dhe citate që duket se vijnë drejt nga libri. Kështu që ruaj të drejtën të korrigjoj veten në një kohë të dytë.

[dias10]

në monografinë e re mbi Skënderbeun, të studiuesit austriak Oliver Schmitt, emri i babait të Skënderbeut shkruhet Ivan. Përkthyesi i këtij libri në shqip, Ardian Klosi në një intervistë për "Gazetën", ka argumentuar se emri Ivan ishte emri i vërtetë i tij, ndërsa emri Gjon është një emër i shpikur. Sipas jush, çfarë ka të vërtetë në këtë fakt?

U be nje kohe e gjate qe me mungonte humori i vertete, por kurre nuk e prisja qe z. Ardian Klosi, te kishte me shume humor se humoristet profesioniste:

...Ardian Klosi në një intervistë për "Gazetën", ka argumentuar se emri Ivan ishte emri i vërtetë i tij, ndërsa emri Gjon është një emër i shpikur...

Sigurisht Ardiani ka qene ne nje dite humori dhe ka bere shaka, sepse emri i krishtere JOHN(anglisht) varion nga gjuha ne gjuhe, duke ju pershtatur gjuhes perkatese(fonemave te saj) si dhe natyrisht alfabetit perkates:

John--anglisht
Gjon---shqip
Joanis--grek
Jovan--serbo-kroatisht
Juan---spanjisht
Giovani--italisht


Pra te thuash qe sishte Gjon por Jovan seshte vecse nje loder fjalesh, sepse eshte i njejti emer ne gjuhe te ndryshme.
Por sigurisht, kur ke mision te shperndash te paverteten, do te mbjellesh mjegull dhe dyshim. Kjo per arsyen se te shiturit e dine mire parimin: genje genje se dicka do te mbetet.

[javan]

Klosi ka dashur te thote qe Skenderbeu qe Rumun nga i jati dhe serb nga nena. Eshte kaq e thjeshte

[dias10]

Klosi ka dashur te thote qe Skenderbeu qe Rumun nga i jati dhe serb nga nena. Eshte kaq e thjeshte

Cfaredo qe te thone Klosucet dhe Shmithucet, Skenderbeu e ka thene me gojen e vet:

Moreover, you scorned our people, and compared the Albanese to sheep, and according to your custom think of us with insults. Nor have you shown yourself to have any knowledge of my race. My elders were from Epirus, where this Pirro came from, whose force could scarcely support the Romans. This Pirro, who Taranto and many other places of Italy held back with armies.

Perkthimi:
TE PARET E MI JANE NGA EPIRI(emri mesjetar i Shqiperise).

[javan]

Ne fakt ai nuk eshte dashur te thote hic gje. Greket dhe Serbet harrojne se ta besh Skenderbene si ata vete, duhet ta katandisesh figuren e tij ne ate te nje mercenari qe punoi me pagese per Shqiperine dhe Shqiptaret.

[Gjelosh PRekaj]

Ne fakt ai nuk eshte dashur te thote hic gje. Greket dhe Serbet harrojne se ta besh Skenderbene si ata vete, duhet ta katandisesh figuren e tij ne ate te nje mercenari qe punoi me pagese per Shqiperine dhe Shqiptaret.

Ose ate qe neve kemi ardhure nga kaukazi me turqit.

Ke shume Shqiptare te viteve te fundit qe ju pelqene kjo ide.

[Gjelosh PRekaj]

Albania Veneta

Nga Ardian Klosi
05-03-2007

"Arbëria venedike 1392-1479", e botuar kohët e fundit në shqip (K&B, përkthyer nga Ardian Klosi), na njeh me punën e jashtëzakonshme të një historiani zviceran, Oliver Jens Schmitt, aktualisht profesor për Historinë e Europës Juglindore pranë Universitetit të Vjenës. Megjithë titullin disi modest, ky libër, më shumë sesa historia e sundimeve të Venedikut në Arbëri, është historia e mesjetës së vonë të viseve që shkojnë nga skajet e Albania veneta pra Kotor e Tivar e deri në Epir. Natyrisht e mbështetur në traditën e madhe të Sufflayt, Jirecekut, Ippenit, Valentinit, në monografitë më të mira të studiuesve sllavë e shqiptarë pas vitit 1945, por edhe atyre frëngë ose gjermanë, vepra e Schmittit zbret në Shqipëri si për të korrigjuar tablotë e ideologjizuara-nacionaliste që për kaq dhjetëvjeçarë mbizotëruan në vendin tonë në radhë të parë saje teksteve akademike e shkollore. Ajo niset nga arkivat dhe burimet e botuara për të ndërtuar tablotë dhe nga kombinimi i mprehtë e asnjanës i fakteve për të mbërritur në përfundime.

Pra paska mbeture nje 26-27 vjeqeare te na vije dhe te na shkruaj historine tone sepse ato qe paskemi mesuar paskan qene prapagande nacionaliste.
Kjo prapagande paska flluar qe nga bashkekohesi i Skenderbeut Marlin Barleti dhe deri sa oliver schmidi me dy tri vjete studime (sepse aq i bie te kete pasure kohe mbasi ka mbaruar universitetin) te vije ketu dhe te na c'liroje nga kjo perde nacionalisete e cila nuk na lejon te shofime te verteten.


Por fajin e kemi neve qe i japim randesi nje libri te tille.

[Baptist]

Jo ne, po shpitrshiturit vullnetar te cilet e kane shitur shpitin pa ua kerkuar sakush dhe nuk dijne nga t'ia mbajne - kane ngelur ne ankand si prostituta te pa pune.

klosi ia paska marre per demonstrim ketij bilibilit me shprese se me vone do shitet, por u bene kaq vjet dhe ai ende demonstrime ben.

Keshtu do ta pesojne te gjithe, nje i dalur fare me shume nuk na prish pune aspak, perkundrazi, na ndihmon te dallojme argatin e keq qe punon me veresi ne adrese te askujte gjithe jeten pa pimper.

Te tillet megjithate duhet perndjekur nga atdheu te cilin e urrejne dhe t'u markohen pasaportat me vule pa te drejte kthimi ne token qe kan peshtyer.

[Sabriu]

Trojet etnike shqiptare nuk kanë skeptike. Ne dime gjithçka! I vetm i popull i tille ne bote!

[alibaba]

Trojet etnike shqiptare nuk kanë skeptike. Ne dime gjithçka! I vetm i popull i tille ne bote!

O i pacipë, mos fol në emër të shqiptarëve, a e sheh që të gjithë po të kundërshtojnë?

[tom pullings]

As nga ana formale nuk ka pasur kurrëfarë autoriteti mbi kokë. Skenderbeu u njoh si mbret, dhe ishte mbret. Dhe i vetmi dallim ishte që nuk mori kurorë nga Papa. Por nuk është e thënë të kesh marrë kurorë nga Papa për t'u bërë mbret. Shqiptarët me kohë kishin hequr dorë nga Papa, dhe bëheshin mbret kur t'iu tekej atyre vetë, e jo kur t'i tekej Papës.

E ke gabim i dashur. Askush nuk e njohu Skenderbeun si mbret. Shqiptaret te paret. Mos harro se princerit e tjere do te pretendonin ate titull per vete...
Pius II i premtoi kuroren e njefare "Shqiperie te Madhe" nese do te kishte sukses kryqezata kunder turkut qe do te fillonte ne vitin 1464 dhe ku Skenderbeu do te merrte pjese. Por kryqezata nuk filloi kurre sepse Pius II vdiq pak perpara.

Ai kishte pushtetin e nje mbreti, sillej e vishej si mbret. Pra, ne fakte, e pranoj, ishte mbret. Tani, une nuk desha te thoja gje tjeter veçse qe ai nuk kishte emrin "mbret". Mjaft.

[alibaba]

E ke gabim i dashur. Askush nuk e njohu Skenderbeun si mbret. Shqiptaret te paret. Mos harro se princerit e tjere do te pretendonin ate titull per vete...

Papa e quajti mbret. Nuk i dha kurorë. Por e quajti mbret.

Edhe ti bre djalë nuk ia paske idenë se çka osht shteti.

O djalë, kur ti sundon në një teritor, mbledh tatim, ke ushtri, bën gjyq, mbledh doganat, mbron teritorin nga ushtritë e huja. Atëherë ky është shteti. S'kanë punë këtu të huajt, apo shtete tjera. E pranuan se pranuan, nuk i rruhet kujt për këtë punë. Shqipëria ishte shtet.

[Baptist]

Trojet etnike shqiptare nuk kanë skeptike. Ne dime gjithçka! I vetm i popull i tille ne bote!

Ne nuk "kemi skeptike" sepse kombet qe na rrethoje jane gropa septike te gjithe.
Kush "ne"? Kur u bere ti shqiptar qe flet me "ne" ne nje forum shqiptar?

E perse mor Dr. Budallija vetem ne shqiptaret u dashka te jemi skeptik ndaj gjerave qe jane te faktuara? Perse ne shqiptaret ekskluzivisht te behemi viktima te "njerezve" qe duan te na i hapin syte me gjilpere u dashka te jemi skeptik ndaj 2+2= ndoshta bejne 5, jo po ndoshta bejne 3? Apo se vlera e Pi nuk eshte 3.14, po ndoshta 3.5 , per c'lloj skepse e ke fjalen o minoritet, mos ke zbuluar dicka te re ti?

Perse nuk shkon t'u thuash shkijeve se duhet te jene skeptik ne lidhje me 'djepin e serbizmit', se mos ndoshta ai gjindet diku cope-e-grime pertej karpateve ne Azi, apo se Beteja e Kosoves eshte bere nga principatat shqiptare me nje koalicion te zgjeruar ku mes principates kroate dhe boshnjake u fut edhe nje kolone serbe e cila tradhetoi koalicionin? Perse nuk shkon t'u kerkosh skepsë slaveve te Maqedonise dhe tu tregosh se ata nuk jane pasardhes te Aleksandrit por shkerdhata sllavofone te pa identitet e histori ne kete truall arberor; Por kerkon skepsë nga shqiptaret, per ato pak te verteta qe kane ngelur se te tjerat ashtu-keshtu na i kane rrembyer e falsifikuar armiqte me kohe?

Nga kush po kerkon skepse ti? Cka quajme skepse njehere?
Cka me intereson mua nese Gjoni kishte vetem nje testis? C'me duhet kjo mua? Kjo u duhet vetem armikut tim, por jo mua. Ja po behem se kjo "skepse" e jotja me bindi se Gjoni paska pasur vetem nje testis. E cka pastaj? Ky Gjoni pra me ate "nje" lindi nje Aleksander te dyte qe me shpaten e tij griu gjysmen e Azise si Leka i madh nje here dhe i deshmoi gjihte botes nga se eshte krijuar, nga c'fare, e c'gjen e kish farkuar, se ky nje i vetem, u ndesh me me te fortit e azise e afrikes dhe i vrau qe te dy ne arene. Se kur i miresoi punet morr ushtrine e u kthye ne Atdhe dhe ne lufte me keta krah trimash e vrau gjithe perandorine e enderren e saj duke brojtur nje grusht dhe. Ky pra, ky i theu hunden nje kulcedre dhe ndryshoi historine e gjithe evropes, ky pra, po te mos ishte, ti sot nuk do te kishe as kompjuter.

pfff, 'skeptike' nxnxnxnx