Kino-ditari - Filma të rinj në 2007 !

[autori]

...po he mor autori se ta paskan veshtiresuar pak shikimin e temes tende,te pakten kjo tema jote(temat e tua)te mbush(te mbushin) pak me kulture,por ja,nuk eshte edhe aq shume visible (e shikueshme).Ketu me shume kane rendesi temat qe permbajne...nejse,se do ngaterrohem edhe me keq.Ti i kupton dhe te tjeret kuptojne me mire nenkuptimin.

Jam shume dakort me ty, por hajde merre vesh ! Me demek, e kane bere me nën-temë... Nejse, ne po vazhdojme detyren tone patriotike sipas menyre tone Fundja, më kane bere nder, se i gjej më kollaj referencat per regjizoret e shek XX ose filmat e viteve te kaluar (2005 ose 2006).

Pashe Les témoins.Ajo qe me beri pershtypje ishte skenari,teper i forte.Nje histori qe fillon pak "jashte rregullave",por qe vendoset shume shpejt ne linje.Edhe ndarja ne dy pjese,jo keq.Nje regjizor romanesk,por me nje talent te padiskutueshem mendoj.

Sigurisht! Une i kam qejf filmat e Téchiné-së. Kur them romanesk, nuk e them kurresesi ne kuptim negativ ! Per me teper qe, trashegimtarin me të denjë të romaneskut ne kinemane franceze, Arnaud Desplechin, une e dhuroj !

Ti do mendosh qe filmi me paska pelqyer meqenese shkruajta me shume se ty,por ti per disa filma shkruan shume formalisht,pra zbaton nje lloj pergjegjesie personale mendoj.Kurse une mendoj se disa filma duhen mbrojtur.

Edhe me kete, jam plotesisht dakort me ty ! Perderisa shkova e pashe me nje shpejtesi rrufeje (filmi s'ka mbushur javen qe ka dalë ne kinema), shkova para se gjithash sepse eshte nje film qe edhe une e mbroj dhe qe duhet mbrojtur. Jam plotesisht dakort qe duhet te kete dhe filma qe mbi te gjitha i meshojne vleres morale qe ata bartin per shoqerine, pra qe jane deshmi e nje problemi te shoqerise etj etj.

Ajo qe nuk me pelqeu fort ne film eshte fakti se mizaskena eshte nganjehere pak si e stisur, pra filmi eshte nganjere, siç thuhet ne frengjisht sur-écrit : dialogjet m'u duken pak si fort te nënvizuara, dialogje sur-écrit. Ka disa skena ku mizaskena eshte sur-lignée (i meshohet pak si fort mesazhit - kuptohet, permes dialogjeve dhe kompozimit te personazheve). Por ka fort mundesi qe Téchiné e ka bere kete me ndergjegje, per ta bere filmin sa me te hapur, pra qe drejt filmit te shkoje nje publik sa më i gjere, qe filmi te shihet nga sa me shume njerez, per arsye te mesazhit tejet te rendesishem qe ai transmeton. Dhe mire e ka, e justifikueshme eshte.

[peoples]

Gjeja e pare qe te ben pershtypje ne filmin e fundit te Téciné eshte la voix off e gruas se Mehdiut (E.Béart),ajo nderhyn,parshikon dhe ne tregon sesi zhvillohen ngjarjet,por mesa kuptova une nuk jemi ne flash back.Personazhet jane shume mire,rolet jane te shperndara mire mendoj,me nje Buajila qe perpelitet nga ligji dhe nga pusionet seksuale,pra vret pulsionet kur hyn neper bare per t'i "pastruar" nga e keqja,por harron deshirat e tija te gozhduara.Dhe ketu Téchiné shkon larg,me biseksualitetin e personazheve.Fotografia gjithashtu.Nuk e di a te beri pershtypje ty,por ngjyrat ne kete film me kalimet here pas here ne Jug te Frances(vende qe i kam prekur me kembet e mia Le Ciotat)i jep filmit nje drite t efuqishme,si per t'i frymezuar personazhet,si per t'i dhene atyre me shume jete,gjalleri.
Po ashtu dhe roli i gruas tek filmat e Téchiné eshte per tu admiruar,kujto Deneuve!
Voilà.Te presim Angel te F.Ozon,J'attends quelqu'un te Jérôme Bonnell,Ne touchez pas à la hache te Jacques Rivette,5 vjet mbas filmit te tij te fundit Va savoir.Po i pres me padurim,por gjithashtu dhe filmin e Nick CASSAVETES Alpha dog.Ne pritje.

[autori]

Mbreme pashe ne "avant-première" filmin e fundit te regjizorit francez Ozon (i kam qejf filmat e tij !)

"Angel" i merr ngjarjet ne Angline e vitit 1905 deri 1920. Ne qender eshte Angel Deverell shkrimtare e re e talentuar. Ne pak kohe ajo arrin shume: sukses, famë, glamour. Por a nuk eshte pak si shume per nje vajze te re ? ....

Per nga forma, filmi te kujton melodramat hollywoodjane te viteve '50 por i rifreskuar e gjithe talent sepse regjizori zgjedh kitsch-in si forme te shprehuri me shume elegance. Më pëlqeu !

web-site: http://www.angel-lefilm.com/

[autori]

I prezantuar vjet ne kategorine "15 regjizore" ne Festivalin e Kanës, "Nderi i kavalerisë" eshte nje film spanjoll i gjithi i xhiruar ne mini-DV. Ne qender te filmit jane veçse dy personazhe: Don Kishoti dhe Sanço Pança (interpretuar nga aktore jo-profesionalë).

Ky eshte filmi i pare i ketij regjzori 32 vjeçar spanjoll dhe ajo qe eshte e habitshme eshte se filmi eshte per mendimin tim nje kryeveper ne kuptimin më te plote te fjalës !

Në 1 ore e 45 minuta, jane filmuar dy trupa, Don Kishoti dhe Sanço Pança, por nuk eshte filmuar "epopeja" e tyre, as gjëman dhe bëmat e tyre ( ne film nuk ka as mullinj me erë, as beteja as...), por thjesht rrugëtimi i tyre i perbashket. Gjithshka ne kete film eshte sens, shenjë : nje levizje e erës kthehet ne diçka te madherishme, sublime; nje levizje dore, në sinjal hyjnor.

Megjithate, lepuri fshihet gjetkë : adaptimi i romanit te famshem te Servantesit eshte veçse nje pretekst. Në pamje te pare, objektivi i filmit eshte te filmoje dy njerez qe rrugëtojnë bashke. Por mund te shkohet edhe më larg: ojektivi i filmit eshte nje menyre e re e te menduarit, konceptuarit te kinematografisë. Rrugetimi i dy personazheve kryesore kthehet ne rrugëtim kinematografik, ne perpjekje per ti dhene pergjigje te famshmes pyetje: "C'fare eshte kinemaja ??". Keshtu qe filmi, ne fakt, nuk eshte rrefim i nje rrugëtimi (aventure), por rrugëtimi (aventura) e nje rrefimi ! Ose thene ndryshe, ajo qe nganjehere quhet poezi, ne kuptimin më sublim te fjalës !

KRYEVEPËR !!!!!

[autori]

Termi juridik "Nue proporiété" do te thote ekzaktesisht e drejte e dikujt mbi pronën e tij, po pa te drejtë përdorimi dhe perfitimi te kesaj prone.

Ne qender te ketij filmi eshte nje familje prej 3 personash: nje grua tek te 50-tat ( e famshja aktore franceze Isabelle Huppert !) , e divorcuar, dhe dy djemte e saj binjakë, qe banojne ne nje shtepi te madhe, gati keshtjelle. E ëma vendos te shesë shtepin¨¨e dhe gjithe filmi eshte nje "proçes" me dyer te mbylluara e gjithshka qe ndodh pas vendimit te saj per te shitur shtepine.

Film interesant dhe jo keq si film i parë i nje regjizori te ri.

[peoples]

Canali franko-gjerman qe mbeshtet kulturen dhe i le nje hapesire te madhe artisteve,me 1.06.2007 do transmetoje versionin e plote te filmit Lady Chaterley,dmth filmin e plote,ashtu siç do ta kishte dashur regjizorja,Pascal FERRAN,dhe jo versionin salle kinemaje me 40 min te shkurtuar.
arte,eshte i vetmi kanal televiziv qe ka mbeshtetur kete film ne financim.Tashme eshte bere normale qe filma te tilla te kene mbeshtetjen e arte-tv,se fundmi ishte transmetimi i filmit te Pedro Costa "En avant jeunesse qe akoma nuk ka gjetur nje ekran te lire ne France,mbase shperndaresit i filmit hezitojne te shfaqin nje film te tille,mbase i tremben konkurrences se filmave amerikane,qe nuk lejojne qe filma te tille te gjejne hapesire.
autori,si per te mbajtur pak hapesiren...keto dite s'kam pare filma te rinj,por vetem te kaluar.Si p.sh. "L'impératrice rouge i J.V.Stenberg 1935.
"Fury i F.Lang,1936.
"Pas vu pas pris i Pierre Carles,1988.
"Cria Cuervos i Carlos Saura,1976.

[autori]

[QUOTE=peoples]Canali franko-gjerman qe mbeshtet kulturen dhe i le nje hapesire te madhe artisteve,me 1.06.2007 do transmetoje versionin e plote te filmit Lady Chaterley,dmth filmin e plote,ashtu siç do ta kishte dashur regjizorja,Pascal FERRAN,dhe jo versionin salle kinemaje me 40 min te shkurtuar.

Kam degjuar qe do te jepet me 1 qershor !!

"Cria Cuervos i Carlos Saura,1976.

ah ç'film i mrekullueshem !! Lé pastaj kenga kult e filmit : "Porque te vas ?" !! Ke videon e kenges ketu: http://www.youtube.com/watch?v=pczJsUbqblY dhe : http://www.youtube.com/watch?v=EgWfozqiiZQ

Je suis fan !!!

ps: Mos e humb "Honor de cavalleira" : eveniment !!!

[peoples]

OUR DAILY BREAD (Buka jone e perditshme).Dokumentar i Nikolaus Geyrhalter.Pas Le cauchemar de darwin,nje tjeter dokumentar qe denoncon duke treguar nje realitet te hidhur,ate te ushqimit te perditshem.
Kohet moderne te Chaplinit nuk kane perfunduar akoma.

[autori]

OUR DAILY BREAD (Buka jone e perditshme).Dokumentar i Nikolaus Geyrhalter.Pas Le cauchemar de darwin,nje tjeter dokumentar qe denoncon duke treguar nje realitet te hidhur,ate te ushqimit te perditshem.
Kohet moderne te Chaplinit nuk kane perfunduar akoma.

E pashe dhe une sot dokumetarin austriak. Nga ana e permbajtes, bie plotesisht dakort me ty. Nga ana artistike eshte gjithashtu interesant (asnje koment pergjate 90 minutave dhe vetem plane fikse ose travelling). Nuk di pse mu duk se filmi luhatej disi midis dokumentarit-fiksion dhe thjesht dokumentarit, pra as njera, as tjetra. Thene ndryshe, nga mesi, filmit fillon e i mungon tensioni (pra mbetet thjesht dokumetar), edhe pse duket qarte qe ambicja e regjizorit eshte ti afrohet sa me shume fiksionit... Ndofta u ka dashur qe kohe-zgjatja e planeve fikse te ishte me e gjate, me qellim qe plani te fitonte edhe më shume force dhe magji. Ndofta nuk e ka bere kete (ne montazh), per te mos rënë ne manierizëm dhe per ta bere filmin sa më te hapur ndaj publikut (per arsye te mesazhit), pra mos t'a ktheje filmin ne essé artistike. Nese eshte kjo, eshte e justifikueshme.
Me pelqeu.

web-site i filmit: www.ourdailybread.at

[peoples]

Estetikisht filmi qendron ne kembe,megjithese nganjehere montazhi i krijon pak probleme filmit.Mendoj se komentet apo la voix-off do te ishin te teperta per nje dokumentar te tille.Planet e zgjatura gjithashtu nuk do te jepnin tensionin qe krijohet nga prerja,gjaku,makinat dhe ftohtesia e tyre;gjakftohtesia e personazheve eshte nje tjeter pike tensioni.Buka e tyre(qe hane ne pushim te punes),pra nje lidhje (metonimi) e punes se tyre dhe perfitimit nga kjo pune.Dokumentari fillon me nje larje,pastrim,purifikim te "krimit" dhe mbaron me nje shperlarje te te gjitha njollave qe mund te infektojne "viktimat" e tjera,te gjitha keto lidhen mire me ftohtesine mekanike.Dhe lidhja(nderhyrja) me Heidegger,e cituar nga CdC,nuk eshte e pavend.
Pra,megjithe aspektin pak kitch,me gjakun qe rrjedh nga te gjitha anet dhe qe humbet vleren e tij,pasi banalizohet dhe gjithashtu veshtrimin yne ndryshon forme,ne behemi voyeriste te nje masakre qe na sjell ushqim per pjatat tona.Ketu nuk kursehen as vegjetarianet qe me psikozen etyre bio kujtojne se kane shpetuar nga pesticidet dhe kimikat e ndryshme,Dokumentari qendron ne kembe,edhe pse nganjehere lind pyetja se pse na tregohen keto skena?...eshte normale qe te kete nje trajtim te tille,se perndryshe 6 miliard njerez si do ushqehen?Por mendoj se ky dokumentar eshte me i arrire se ai i Linklater,Fast food nation.
Jemi ne nje kohe kur docu-fiction po zevendeson ngadale dokumentarin si te tille.Ti e pe,kishte nje mise en scène,por e trajtuar me shume kujdes.

Pashe "J'attends quelqu'un (Po pres dike) i Jérôme Bonell.Nje histori e thjeshte, me personazhe qe komunikojne ndermjet tyre thjesht me veshtrime dhe histori te kaluara.Fatet e ketyre personazheve jane te lidhura ngushte,por...Nuk ka shume kohe qe Coeurs te Resnais dhe "Le pressentiment te Darroussin,kane dalur ne kinema...dhe kjo eshte pak shqetesuese.Nje kinema franceze (per kete film) pa shume nivel mendoj.

[autori]

Planet e zgjatura gjithashtu nuk do te jepnin tensionin qe krijohet nga prerja,gjaku,makinat dhe ftohtesia e tyre;

Une nuk thashe se duheshin hequr planet me prerje, gjak, makina dhe ftohtesi. Thash qe pikerisht keto plane, mund te zgjasnin më shumë ne kohë, gjate filmit. Por thashe edhe se kjo ndofta eshte nje zgjedhje (choix-- choise) qe ka bere regjizori, gjate montazhit, per arsyet qe permenda.

Pashe "J'attends quelqu'un (Po pres dike) i Jérôme Bonell.

Do shkoj ta shikoj sonte, shpresoj. E kam qejf kete Jérôme Bonell-in une. Biles nga regjizoret e rinj (pra nga ata qe kane bere veçse 1 apo 2 filma), me duket se ky eshte më i preferuari im, nga francezët e kam fjalën.

E kam pas pelqy goxha filmin e tij te fundit "Les yeux clairs" (Syte e kthjellët") , qe i bie te ishte filmi i tij i dyte, po ashtu dhe filmin e tij te pare : "Le Chignon d'Olga" ("Topuzi i flokëve të Ollgës"). Ky qe ke pare dje i bie te jete i treti.

Tek dy te parët, bente muuuuu qe Bonell perpiqet te krijoje nje stil te tijin, qofte dhe me dy-tre filma (gjë e veshtirë ne kinematografi... ! ). Nuk di ç'te them, te shikoj sonte te tretin...

Flasim ! Paçim !

[autori]

Pashe "J'attends quelqu'un" (Po pres dike) i Jérôme Bonell.Nje histori e thjeshte, me personazhe qe komunikojne ndermjet tyre thjesht me veshtrime dhe histori te kaluara...

E pashe dhe une me ne fund, dje !

Kur mbaroi filmi, nje grua ngjitur me mua, tha : "Pas mal, mais il nous laisse sur notre faim" ("Jo keq, por ne fund, filmi të lë si të pa-ngopur").

Gruaja ne fjale tha nje te vertete : filmi të lë "te pangopur". Dhe ketu eshte mrekullia e nje filmi te mire ! Por me sa duket, gruaja ne fjale, e mesuar me produkte kinematografike (qe te "ngopin" !) dhe jo me filma te vertete autorësh qe nuk te "ngopin" por të lënë ta mendosh filmin edhe pasi del nga salla, donte qe te dilte e "ngopur" nga kinemaja, pra filmi ti thoshte te gjitha dhe ajo te kthehej ne shtepi "e qete dhe me mendje te fjetur" !

Shkurt, "Po pres dikë" mu duk film i mrekullueshëm pikerisht per dy arsye:

Se pari, qofte skenari, por mbi te gjitha mizaskena eshte e tille qe nuk i kupton te gjitha se ç'ka dashur te thote regjizori permes filmit te tij. Dhe kjo ka qene karakteristike edhe e dy filmave te meparshem te Jerome Bonell-it, qe gje e ben Bonell-in nje regjizor shpresues, duke patur parasysh qe ky nuk eshte veçse filmi i tij i trete. Ne pamje te pare, duket sikur filmi nuk ka formë (ne sensin klasik te fjales) por ne te vertete, filmi eshte i shkrojtur me shume shume finesë (subtil). Ne dukje, film minimalist, por ne thellesi, film i menduar shume shume mirë !

Dhe se dyti, "Po pres dikë" eshte film koral (me shume personazhe kryesore, njeheresh, pra si te thuash, "portret" i nje grupi njerezish), dhe une, ne pergjithesi, nuk i kam qejf filmat koralë. Pikerisht "Po pres dike" eshte nga te rrallët filma koralë qe kam pare dhe qe me ka pelqyer. Ndofta merita e ketij regjizori, ne një film te tille (pra me shume personazhe kryesore), qendron ne atë qe ai u ka lëne aktorëve (qe jane te mrekullueshëm !) fushë te lirë levizjeje , pa receta te gatshme.

Ne fakt, regjizorë te rinj (me dy, tre apo kater filma) ka jo pak ne France dhe nuk jane te pakët ata qe duken interesantë. Dje ne TV, nje regjizor jug-Korean kembengulte qe, ne fund te fundit, kinematografia franceze mbetet pothuaj më e mira sot per sot ne bote. Kuptohet, nuk e kishte fjalën per "March of the Penguins" (La Marche de l'empereur) apo "Joyeux Noël" por per filmat e Pascale Ferran, Bruno Dumont, André Téchiné, Jacques Doillon, Claire Denis, Olivier Assayas, apo edhe më te rinjve si Arnaud Desplechin, Arnaud des Pallières, François Ozon, Bertrand Bonello, Christophe Honoré, qe si duket, do tu shtohet Jérôme Bonell (ne foton e meposhtme :

Ne vlere absolute nuk jam fan i kenmatografise aktuale franceze, por po me mbushet mendja qe regjizori Jug-korean qe fliste ne TV, nuk e ka dhe aq keq... Filmi i Jérôme Bonell eshte nje arsye suplementare per te besuar nje gje te tille. Why not ??

[peoples]

www.lacid.org

[MI CORAZON]

Kush e pa " Blades of Glory " , se nuk shkova dot sonte.

[autori]

Jacques Rivette ka bere filmin e tij te ri ! Regjizor tek te 70-tat, nga më te talentuarit e brezit te "Nouvelle vague" franceze, filmi i fundit i Rivette eshte adaptim i nje romani te Balzakut.

Historia me dy fjale: Armand de Montriveau, gjeneral francez ne shek XIX, shkon ne ishullin spanjoll te Majorkës ne kerkim te nje gruaje, pas te ciles kish rene ne dashuri 5 vjet me pare. Gruaja ne fjale, Antoinette de Navarreins, pasanike pariziane e martuar me Dukën e Langeais, eshte mbyllur ne nje manastir. Gjenerali e kerkon.
Filmi tregon historine e tyre te dashurise : Antoinette de Navarreins ja luan bishtin gjeneralit Armand de Montriveau, por asnjehere nuk pranon te behet e tija.

Drame sentimentale par excellence, pra melodramë, "Mos e prekni sopatën !" zgjat 2 ore e 20 minuta, por edhe pse filmi trajton nje temë qe nuk me prek drejtperdrejt, nuk e ndjeva kohen te kalojë dhe nuk u merzita per asnje minut. Magjia qendron tek loja e mrekullueshme e 2 aktoreve si dhe tek mizaskena e regjizorit, qe perdor shkelqyeshem atmosferen e fanastikës sociale (fantastikë sociale po quajme nje fenomen fantastik, pra nje femomen qe çuditerisht ndodh dhe qe mohon ligjet rracionale, dhe social, pra qe ndodh ne nje mjedis social).

Konkretisht: fotoja e meposhtme eshte nje foto nga filmi fantastik i Tod Browning "The Mark of the Vampire" (1935),
ndersa kjo e dyta eshte nga filmi qe pashe dje, pra "Mos e prekni sopatën !" (2007).

Ngjashmeria e dy imazheve eshte befasuese: i pari eshte film fantastik me vampirë; i dyti, eshte melodramë e shek XIX, por qe perdor atmosferë fantastiko-sociale.

Po te kisha kohe, do doja ta rishikoja kete film ... ! Un film très riche !

[korçar]

"Day Night Day Night", regjia Julia Loktev

Filmin mund shume mire ta pagezosh "eksperience shqisash". Degjon "zemren" veshtron "shikimin". Mese e mjaftueshme! Nuk ka me imazhe (i kemi pare te gjitha ne fund te fundit, pikerisht kur na vjen fundi), ka vetem ndjesi. Trupi i misheruar ne zhurma, ne nje tik tak sinjali per shembull...
Nuk ka rendesi, aspak, "pse" por, mbi te gjitha, "se si"...
Simbolet rrezohen permbi altarin e nje udhetimi kryeneç drejt asaj qe na perndjek te gjitheve : jeta apo vdekja? Dyshimi korr fitore gjithesesi... Fale zotit do thoshin ca, une them thjesht shyqyr!
Sidoqofte ka nje njolle diku, mbase eshte disi e lehte me nje subjekt te tille (shkoni shifeni qe te merrni vesh), megjithate... (Nuk eshte film qe te ndjell frymezim literaresk, thjesht te valvit shqisat.) Film memec dhe "pa imazhe" (te pakten keshtu ndjehet) qe i perafrohet nje "kryevepre" (megjithese fjala nuk ka kuptim), por gjynah (pak gjithesesi) qe nuk eshte me afer te perditshmes.

[autori]

Te presim Angel te F.Ozon,J'attends quelqu'un te Jérôme Bonnell,Ne touchez pas à la hache te Jacques Rivette
Ne pritje.

Si t'u duk "Honor de Cavalleria", meqe me the qe e pe ? Ndonje gje interesante nga regjizori, ç'u tha ?

[peoples]

Film i veshtire.

Por regjizori na ndriçoi pak mendjet me ato qe tha,edhe pse nganjehere ishte jo bindes me frazat qe perdorte.Me nje fjale ai e ka bere filmin per dashurine qe ka per kinemane,edhe pse nuk ka mbaruar ndonje shkolle kinemaje.Madje thoshte qe per te bere kinema sot,shkolla vetem te heq idete dhe energjine krijuese,te tkurr nga pasionet dhe vullneti.E bera kete film-thote regjizori-thjesht per deshiren per te bere kinema dhe per kuriozitet sesi mund te besh nje film me pak financime(200 mije euros)dhe me tre kater miq qe me ndihmuan ne realizimin e tij.
Ka xhiruar jo gjate,por montazhi i kishte marre pak kohe.Shpjegoi erresiren,lojen e aktoreve,fotografine,diellin,kallinjte e grurit ku kamera fshihet per te kapur personazhet...etj.
Salla ishte bosh,kater vete dhe pese te tjere qe ishin punonjes te kinemase.
E kam ne kamera nderhyrjen e regjizorit,mund ta shohesh pa pate kureshtje.

[autori]

E kam ne kamera nderhyrjen e regjizorit,mund ta shohesh pa pate kureshtje.

Ok! Me intereson ta shikoj, sidomos nese ka folur ndopak edhe per skenarin, edhe pse mund te duket utopike (ai film s'ka pothuaj fare "skenar" e megjithate, KA ) !

[peoples]

Patjeter,dhe per ty do jete falas,pra e drejta e autorit nuk te jep probleme.Te drejten e imazhit e kam une.Tek kaseta qe kam eshte dhe nje interviste e shkurter e perfaqesuses de lacid.org qe ka mbeshtetur filmin financiarisht,besoj i ke hedh nje sy sitit.