Close
Faqja 2 prej 2 FillimFillim 12
Duke shfaqur rezultatin 21 deri 24 prej 24
  1. #21
    EPIROT Maska e EDLIN
    Anëtarësuar
    16-07-2007
    Vendndodhja
    ku bëhen qinglat
    Postime
    1,527
    Pjesë e shkëputur nga libri “Nga Alpet në Egje” (1920) i gazetarit dhe shkrimtarit të njohur amerikan, E. Alexander Powell

    Në këtë pjesë të Shqipërisë së Jugut të njohur si Epiri i Veriut, ne udhëtuam me makinë për një ditë të tërë nëpërmjet një rajoni të pasur me ato që kishin qenë, me sa dukej qytete dhe fshatra vërtet të begatë, por të cilat janë tani pirgje gërmadhash të nxira nga zjarri. Ky shkatërrim masiv, u informova për shtangien time, ishte punë e grekëve, të cilët, thuajse në të njëjtën kohë kur gjermanët ishin duke tmerruar botën e civilizuar me sjelljen e tyre në Belgjikë, ishin duke bërë pikërisht të njëjtën gjë, thuhet, por në një shkallë shumë më të gjerë në Shqipëri. Si rezultat i këtyre mizorive, të kryera nga një komb i ashtuquajtur i krishterë dhe siç e thotë me gojën e vet i qytetëruar, një numër i madh qytetesh dhe fshatrash shqiptare janë shkatërruar me zjarr dhe dinamit. Edhe pse unë kam qenë në gjendje për të marrë ndonjë shifër të besueshme, konsensusi i opinionit mes shqiptarëve, zyrtarëve francezë e italianëve dhe misionarëve amerikanë e punëtorëve ndihmës me të cilët kam biseduar është se rreth 10000 deri në 12000 burra, gra dhe fëmijë u qëlluan me armë zjarri, u therën me bajoneta ose u dogjën deri në vdekje; të paktën dyfishi i këtij numri vdiq nga i ftohti dhe uria, si dhe një numër i madh - unë kam dëgjuar se shifra shkonte deri në 200000 – ishin shndërruar në të pastrehë. Rrëfimet që dëgjova mbi trajtimin ndaj të cilit ishin nënshtruar gratë shqiptare janë aq të neveritshme, sa që është e pamundur të shkruhen. Ne kaluam një natë në Leskovik, tre të katërtat e të cilit ishin shkatërruar. Nga një popullsi, e cila m’u tha se në fillim shkonte në rreth 8000 vetë, kishin mbetur vetëm 1200 vetë.

    Edhe pse shumica më e madhe e viktimave ishin myslimanë, mizoritë nuk ishin bërë drejtpërsëdrejti për shkaqe fetare, por ishin të frymëzuara kryesisht nga lakmia për territor. Kur, pas vendimit që Shqipëria të bëhej një mbretëri e pavarur në vitin 1913, grekët u urdhëruan nga Fuqitë e Mëdha të tërhiqen nga Epiri i Veriut, kufijtë e të cilit ata i kishin shkelur me vendosmëri dhe që kishin bërë si u kishte dashur qejfi i tyre, u raportua për ta se kishin filluar një seri sistematike mizorish mbi popullsinë civile të rajonit, për të cilat një paralele e përshtatshme mund të gjendet vetëm në masakrat turke në Armeni apo tmerret e sundimit bolshevik në Rusi. Në vendosmërinë e tyre për të siguruar jugun e Shqipërisë për veten e tyre, grekët me sa duket përvetësuan politikën e ndjekur me një sukses të tillë nga turqit në Armeni, të cilët shpallën në mënyrë cinike se “askush nuk mund ta bëjë një shtet pa banorë”.

    Unë nuk mendoj se grekët janë përpjekur për t’i mohuar këto mizori – dëshmia është shumë më tepër bindëse për këtë – por edhe pse i madh, një grek si M. Venizelos i justifikon ato që ngjanë në terren, se ishin provokuar nga shqiptarët. Që gjëra të tilla mund të ndodhin pa shkaktuar tmerr dhe dënim nëpër të gjithë botën e civilizuar, u bë shkak fakti se në verën e vitit 1914 vëmendja e botës u përqendrua në ngjarjet e Francës dhe Belgjikës. Unë nuk kam asnjë sherr me grekët dhe asgjë nuk është më larg dëshirës sime sesa të merrem me atë që njihet si "mbledhje-plehu", por unë jam duke raportuar atë që kam parë dhe që kam dëgjuar në Shqipëri, sepse unë besoj se populli amerikan duhet të vihet në dijeni të kësaj. Duke bërë lidhje edhe me sjelljen e trupave greke në Smirna në pranverën e vitit 1918, kjo duhet të na mundësojë më shumë për formimin e një opinioni për sa i përket paraqitjes morale të grekëve që t’i besohet me mandate mbi popullsi të prapambetura.

    Megjithëse Shqipëria është një protektorat italian, shqiptarët, përkundër të gjitha atyre që Italia është duke bërë në drejtim të zhvillimit të vendit, nuk e duan mbrojtjen italiane. Kjo pothuajse të habit, megjithatë është si pikëshikimi i qëndrimit të një populli tjetër të pambikëqyrshëm, si egjiptianët, të cilët edhe pse i detyroheshin për prosperitetin e tyre të mahnitshëm vetëm sundimit britanik, do t’i rrëzonin britanikët në rastin e parë që iu ofrua. Ndonëse italianët janë të dyshuar sepse shqiptarët kërkojnë kompetencat e tyre administrative dhe për shkak se kanë frikë se italianët do të përpiqen t’i çkombëtarizojnë ata, francezët shikohen me një urrejtje të cilën unë rrallë e kam parë të njëjtë diku tjetër. Kjo ndodh për shkak - imagjinoj unë - të besimit se francezët janë aleatë me armiqtë e tyre të trashëguar, grekët dhe serbët dhe për shkak të qeverisjes së rreptë të Francës, e cila ishte ilustruar kur gjenerali Sarril, që komandonte ushtrinë e Orientit, urdhëroi kryerjen e ekzekutimit të Presidentit të Republikës jetëshkurtër shqiptare që u themelua në Korçë.

    Për hir të së vërtetës, shqiptarët, edhe pse mjaft të papërshtatshëm për pavarësinë, iu kundërvunë me dhunë vendosjes nën mbrojtjen e ndonjë kombi tjetër, përveçse nëse ky komb do të ishin Shtetet e Bashkuara apo Anglia, ku te të dy këto kombe ata kishin besim të patundur. Unë u habita kur mësova se disa amerikanë që kanë depërtuar në Shqipëri që nga lufta – misionarë punonjës të Kryqit të Kuq dhe një ose dy hetues të Konferencës së Paqes – kanë inkurajuar te vendasit besimin se Shtetet e Bashkuara ndoshta do të pranonin një mandat për Shqipërinë. Unë nuk e di, nëse ata e bënë këtë gjë në mënyrë që të bëheshin popullorë e të lehtësonin në këtë mënyrë edhe misionet e tyre, ose për shkak të ndonjë injorance të skajshme të ndjenjave publike amerikane, por mbetet fakti që ata ngritën në zemrat e mijëra shqiptarëve shpresa që nuk mund të realizohen kurrë. Duke konsideruar çdo gjë, mendoj se shqiptarët mund të bënin më keq nëse nuk do t’ia besonin të ardhmen e tyre politike drejtimit të italianëve, të cilët, përveçse kanë sjellë ligjin, rendin, drejtësinë si dhe fillimet e prosperitetit në një vend që kurrë nuk kishte pasur as njohuritë më të pakta të ndonjërës prej tyre më parë, duket se tregojnë interesin e madh të njerëzve me zemër të sinqertë.

    Duke lënë Korçën, një qytet i pastër dhe i mbajtur mirë me ndoshta 10000 njerëz, i cili ishte pushtuar kur ne ishim atje nga një batalion prej trupash zezakë nga Sudani francez dhe prej disa marokenësh, ne notuam nëpër kallamishte deri lart në trevat e malit Peristeri në një rrëpirë tronditëse, në një shteg të ngushtë, lart, më lart, gjithmonë më lart...

    Le të marrim në konsideratë tani pretendimet e Greqisë për rikthimin e pasurive së të Sëmurit. Duke marrë parasysh qëndrimin e tyre gjatë pjesës së hershme të luftës (nuk është sekret se operacionet e Gjeneral Sarrilit në Maqedoni u penguan seriozisht nga frika e tij se Greqia mund ta sulmonte atë në pjesën e pasme) dhe numrin e pakët të humbjeve të tyre në betejë, grekët kanë arsyetuar mirë në lojën e grabitjes së territorit. A e kuptoni – unë habitem – shtrirjen e plotë të kërkesave greke? Greqia kërkon (1) pjesën jugore të Shqipërisë, e njohur si Epiri i Veriut; (2) të gjithë Trakën bullgare, duke e ndaluar kështu plotësisht daljen e Bullgarisë në Egje; (3) tërë Turqinë Europiane, duke përfshirë edhe Dardanelet e Kostandinopojën; (4) krahinën e Trebizondit, në bregun jugor të Detit të Zi, banorët grekë të së cilës u përpoqën për krijimin e të ashtuquajturës Republika Ponte; (5) portin e madh detar të Smirnës, me 400000 banorët e tij dhe një pjesë të konsiderueshme të pjesës së brendshme, të cilat ajo i ka pushtuar tashmë; (6) Ishujt Dodekanesus, nga të cilët më i madhi është Rodosi, në brigjet perëndimore të Azisë së Vogël, të cilin italianët e pushtuan gjatë luftës turko-italiane dhe që nuk e kanë evakuuar akoma; (7) lënien e Qipros nga Anglia, e cila e ka administruar atë që nga viti 1878. Kërkesat modeste të Greqisë mund të përmblidhen në fjalët e një kënge të njohur në Shtetet e Bashkuara një duzinë vitesh më parë dhe që mund të përvetësohet e të miratohet nga grekët si himni i tyre kombëtar:

    "Gjithçka që dua janë 50 milionë dollarë,
    Një shatërvan shampanje që të rrjedhë në këmbët e mia;
    J. Pierpont Morgan duke pritur në tryezë,
    Dhe grupin Sousa duke luajtur, ndërsa unë ha”.
    (Morgan, bankier i njohur amerikan; Sousa, bandë muzikore shumë e famshme në SHBA-në e viteve 1900 – shënim A.H.)

    Do të isha krejt i sinqertë po të thosha se unë kam pak simpati për pretendimet e Greqisë në këto territore, jo sepse ajo nuk ka të drejtë për to në bazë të kombësisë – për këtë nuk duhet mohuar se, në të gjitha rajonet në fjalë, hiq vetëm Shqipërinë dhe Trakën, grekët formojnë shumicën e banorëve të krishterë – por sepse ajo nuk është vetë aq e avancuar sa për t’i besuar autoritet mbi racat e tjera, veçanërisht mbi myslimanët. Mizoritë e kryera nga trupat greke mbi myslimanët e Shqipërisë dhe të Smirnës, për të mos thënë asgjë pastaj nga sjellja e bandave greke në Maqedoni gjatë luftërave në Ballkan, duhet të jenë provë e mjaftueshme e papërshtatshmërisë së saj për të qeverisur një racë të huaj. Unë tashmë kam folur mbi disa detaje për mizoritë greke të raportuara në Shqipëri. Por ky nuk ishte një shembull i izoluar i metodave të kryera në “helenizimin” e popullsive myslimane.

    Në pranverë të vitit 1919, Konferenca e Paqes, e hipnotizuar me sa duket nga M. Venizelos, i cili është një nga diplomatët më të zotë të kohës, bëri gabim që lejoi forcat greke, të pashoqëruara nga trupa të tjera, për të zbarkuar në Smirna. Pothuajse menjëherë aty filloi një masakër pa dallim ndaj zyrtarëve dhe civilëve turq, si hakmarrje, ashtu si pohojnë grekët, për masakrën e grekëve ndaj turqve në rajonet e largëta. Përgjigjja e qartë për këtë është se ndërsa grekët pretendojnë se janë një racë e qytetëruar, ata mbrojnë idenë se turqit nuk janë të tillë. Protesta kundër grekëve në këtë rast ishte aq e madhe, saqë një komision me përbërje nga aleatët, duke përfshirë përfaqësues amerikanë, u emërua për të bërë një hetim të plotë. Ky komision i gjeti njëzëri grekët si fajtorë të masakrës së paprovokuar të 800 burrave, grave dhe fëmijëve turq, të cilët ishin vrarë gjakftohtësish me armë, ndërsa po marshonin përgjatë skelës në Smirna; ata që nuk u vranë menjëherë, u hodhën nga ushtarët grekë në det.

    U provua gjithashtu me dëshmi edhe sjellja despotike dhe fyese e trupave greke në qytetet dhe fshatrat përtej Smirnës. Unë nuk kërkoj ndonjë dëshmi të mëtejshme për mungesën e maturisë nëse do të vendoseshin myslimanët nën kontrollin grek, por në qoftë se do të doja, kam provën e z. Hamlin, djali i themeluesit të Roberts College, i cili ka lindur në Turqi, që flet turqisht e greqisht dhe që u dërgua në Smirna nga qeveria greke si një hetues dhe këshilltar. Ai më tha se qëndrimi grek ndaj myslimanëve ishte shumë provokativ dhe autoritar dhe se aleatët ishin fajtorë për neglizhencë penale kur ata i lejuan grekët të zbarkonin të vetëm në Smirna.

    Edhe pse ata e dinë se ëndrra e tyre e rikthimit të sundimit helen mbi Bizant nuk mund të realizohet, grekët i kanë kundërshtuar ashpër Shtetet e Bashkuara, me qëllim marrjen e një mandati për Kostandinopojën. Shkalla e armiqësisë greke ndaj Shteteve të Bashkuara të Amerikës nuk është vlerësuar në Amerikë, por kam gjetur gjurmë të saj kudo në perandorinë otomane. Një propagandë e gjerë greke e ka hedhur përgjegjësinë për dështimin e Greqisë në marrjen e gjithë Trakës, mbi Shtetet e Bashkuara. Ndaj kësaj akuze është shtuar edhe përgjegjësia se amerikanët ishin kryesorët në krijimin e ndjenjës kundër grekëve mbi masakrat e Smirnës, masakër të cilën grekët pretendojnë se ishte thjesht një incident fatkeq dhe se duhet të mos vihet re. Çdo lloj arsyeje e jashtëzakonshme është nxjerrë për armiqësinë e supozuar të Amerikës në lidhje me pretendimet greke, duke filluar që nga akuza se qëndrimi ynë është i frymëzuar nga misionarët (për shkak se Kisha Orthodhokse e ka kundërshtuar gjithmonë praninë e misionarëve amerikanë në tokat greke) e deri tek ambiciet tregtare. Ashtu si një dokument drejtues grek e nxjerr atë në pah: "Krahasuar me lakminë e Amerikës dhe skemat për zgjerim tregtar që prej luftës, imperializmi i Gjermanisë ishte idealizëm i pastër".
    Epiri është dhe do të mbetet gjithmonë shqiptar ashtu si e krijoi natyra dhe historia - A. Frasheri

  2. #22
    I love god
    Anëtarësuar
    23-02-2007
    Postime
    8,043
    çomo nji pytje kom un.

    pse gjith çomt qe kom njoft un ka qen gjys bjonda.

    nga vijn kto bythzit e greqise?

  3. #23
    Perjashtuar
    Anëtarësuar
    10-06-2012
    Postime
    199
    Citim Postuar më parë nga drague Lexo Postimin
    çomo nji pytje kom un.

    pse gjith çomt qe kom njoft un ka qen gjys bjonda.

    nga vijn kto bythzit e greqise?
    Kishin ndrim te popullsise para 100 vitesh drague ,

    Ndrrimit të Popullsisë, midis Greqisë dhe Turqisë në vitin hiq më larg se para 88 vitesh më vitin 1923 erdhën mbi 2.000.000 banorë ...
    Population exchange between Greece and Turkey

    The 1923 population exchange between Greece and Turkey is the first large-scale population exchange, or agreed mutual expulsion in the 20th century. It involved some two million people, most of them forcibly made refugees and "de jure" denaturalized from homelands of centuries or millennia, in a treaty promoted and overseen by the international community as part of the Treaty of Lausanne Fact|date=October 2008. The document about the population exchange was signed at Lausanne, Switzerland in 1923, between the governments of Greece and Turkey. The exchange took place between Turkish citizens of the Greek Orthodox religion established in Turkish territory, and of Greek citizens of the Muslim religion established in Greek territory.


    Ndaj i kane mbiemrat : K.ARA-MANA Turqi -Ortodokse

  4. #24
    i/e regjistruar
    Anëtarësuar
    04-04-2006
    Vendndodhja
    Tirone
    Postime
    8,398
    Citim Postuar më parë nga Financier Lexo Postimin
    Ceshtja Came Duhet Ngritur, Duhet Te Perpiqen Te Gjithe Shqiptaret Per Kete Pa Perjashtim!
    Greket aq qe e njohin ligjerisht termin "CAMERI".
    Ndonese shumica e tyre neper dasma e gezime, kur jane ne kulmin e qefit kerkojne nga orkestra te marin nje valle camiko.
    Ironi e rrende mbi popullin tim.
    Unë jam njeri i thjeshtë.
    Kënaqem me pak.
    Më mjafton më e mira.

Faqja 2 prej 2 FillimFillim 12

Tema të Ngjashme

  1. A duhet të hyje Shqipëria në BE ?
    Nga Eni në forumin Problematika shqiptare
    Përgjigje: 707
    Postimi i Fundit: 29-04-2022, 16:05
  2. Prejardhja linguistike e emrit ATHINA
    Nga ash në forumin Gjuha shqipe
    Përgjigje: 147
    Postimi i Fundit: 10-06-2009, 10:55
  3. Athina nis negociatat për emrin e Maqedonisë
    Nga Hyllien në forumin Problemet ndërkombëtare
    Përgjigje: 3
    Postimi i Fundit: 14-10-2004, 18:51
  4. Athina Onassis, adoleshentja bilionere
    Nga StormAngel në forumin Ekonomi & biznes
    Përgjigje: 0
    Postimi i Fundit: 01-09-2004, 19:59

Regullat e Postimit

  • Ju nuk mund të hapni tema të reja.
  • Ju nuk mund të postoni në tema.
  • Ju nuk mund të bashkëngjitni skedarë.
  • Ju nuk mund të ndryshoni postimet tuaja.
  •