Rruga Durrës-Prishtinë, "enveristët" dhe "antienveristët"
Nga Leonard Gremi
Dy ditë më parë në një nga mjediset e Pallatit të Kongreseve u mbajt konferenca kombëtare për ndërtimin e rrugës Durrës-Prishtinë. Interesimi ishte i madh, pjesëmarrja e niveleve më të larta. U fol për variantet të mundshme të gjatësisë, gjerësisë, për kostot, për financimet etj. Midis tyre, ajo që bëri më shumë përshtypje ishte një diskutim shumë i shkurtër i biznesmenit Koço Kokëdhima. Po e perifrazoj të plotë, pasi mendimet e tij nuk u pasqyruan në asnjë nga mediat e shkruara dhe elektronike, madje as në median private që ai zotëron:
"Në shqiptarët, qeveria dhe të gjitha institucionet tona nuk duhet të ngurrojnë të studiojmë, të njohim, të artikulojmë dhe të mbrojmë publikisht dhe botërisht interesat tona shqiptare dhe vetëm shqiptare, të dallueshme nga interesat e të tjerëve brenda vendit dhe në rajon. Në të gjitha projektet globale e rajonale, kombëtare dhe lokale, integruese për vendin dhe rajonin, ne duhet të gjejmë dhe të mbrojmë ato projekte që i shërbejnë interesave tona të vërteta kombëtare. Projekti i ndërtimit të rrugës Durrës-Prishtinë i shërben interesave tona shqiptare si komb e si shtet, zhvillon ekonominë, zgjeron hapësirat e tregut tonë dhe ne prandaj e mbështesim fuqimisht iniciativën e kryeministrit Majko për këtë projekt ...."
Cështja e dytë: "Ndërtimin e rrugës Durrës-Prishtinë e kundërshtojnë dhe e ironizojnë vetëm tradhtarët e interesave tona kombëtare, e sabotojnë ata politikanë të papjekur që nuk kanë punuar dhe ndërtuar asgjë në jetë me duart e tyre, por që politika i mori nga rruga dhe shëtitoret e Tiranës dhe i bëri ministra. E sabotojnë ata që megjithëse nuk dalin hapur, kërkojnë e shpikin vështirësi të karakterit teknik, buxhetor e financiar. Megjithëse për shumicën e politikanëve tanë të sotëm koncepti "tradhtarë" dhe "sabotatorë" konsiderohet i tejkaluar ...".
Dhe çështja e tretë, përsëri po e perifrazoj ishte :"Nga pozitat e biznesmenit në e ndiejmë që tregu ynë është i kufizuar e copëtuar. Ai nuk ka mundësi që të zhvillohet në raste se nuk lidhet me të gjitha hapësirat e tjera shqiptare në Kosove e Maqedoni. Të copëtuar siç na ka lënë historia, ne e kemi shumë të vështirë, për të mos thënë të pamundur për zhvillim .Komunikimi me të gjitha pjesët do të krijojë kushte për një treg normal. Rruga Durrës-Prishtinë është një hap i mirë përpara".
Për një pjesë të auditorit të konferencës, mendimet e biznesmenit Kokëdhima jane kundër rrymës evropianizuese, euroatlantike, kundër politikave integruese, rajonale etj. Madje një deputet, gjatë kohës së zhvillimit të konferencës, mendimet e mësipërme i cilësoi si pikëpamje enveriste. Sipas tij dhe disa të tjerëve, vetëm Enveri fliste për tradhtarë dhe sabotatorë. Le të arsyetojmë rreth këtij vlerësimi. Enveri fliste për tradhtarë, armiq, sabotatorë ? E vërtetë! Mendimi enverist se "jemi të rrethuar nga të gjitha anët me armiq e duhet të jetojmë si në rrethim" nuk kishte të keqen vetëm se na shtonte më shumë radhët e armiqeve edhe atje ku nuk ishin. Ai frenonte edhe çdo lloj iniciative dhe mendimi për t'i parë gjërat siç ishin në të vërtetë. Kështu u arrit të kultivohej dembelizmin total mendor dhe shitjen e interesave private jetësore të njerëzve vetëm tek "Partia". Po sot ç'po ndodh? Mendimi i sotëm i vetëquajtur antienverist, flet vetëm për miq të shqiptarëve gjithandej kudo që janë, për "integrim rajonal", "integrim euroatlantik" e kështu më radhë. Pra nga "të gjithë armiq", kaluam tek "të gjithë miq". Rezultati? Është i njëjtë me enverizmin: Pengohet tendenca për t'i parë gjërat realisht dhe konkretisht, sabotohet analiza logjike dhe racionale. Goditet liria e të menduarit, kultivohet dembelizmi (ja të shohim ç'do na japë e ç'do na thotë bota) i shërbehet verbërisë dhe miopisë politike.
Jetojmë në një botë me dallime te mëdha të mbushur me përplasje e konflikte interesash nuk ka përse t'i injorojmë interesat tona nacionale. Duhet të jemi ne ata që do të njohim dhe duhet t'i mbrojmë. Duhet t'i kemi në të qarta se cilat janë interesat tona jetike dhe duhet të jemi po ne që duhet të luftojmë për realizimin e tyre. Të vijmë prapë tek çështja e rrugës Durrës-Prishtinë. I plasi mender Evropës se nuk u lidh Durrësi me Prishtinën, pse pushuesit kosovarë i kaluan pushimet në Ulqin e Tivar dhe nuk i kaluan në Durrës, pse në të ardhurat kombëtare nuk u shtuan aq e kaq milionë dollar etj. Është e qartë se për grekët, maqedonasit, serbët, malazezët, kjo rrugë nuk ka pse të ndërtohet, sepse atyre ju ikën nje pjesë mire e të ardhurave që ata vjelin nga lëvizja e mallrave dhe e njerzve në magjistralet që kalojnë në vendet e tyre.
Që projekti për rrugën Durrës-Prishtinë nuk u pranua të përfshihej në projektet e paktit të stabilitetit, kjo nuk do të thotë se kjo rrugë nuk duhët të ndërtuar. Që buxheti i shtetit shqiptar është i vogël kjo nuk do të thotë që kjo rrugë nuk duhet ndërtuar . Që shqiptarët janë të varfër dhe taksat për financimin e kësaj rruge do të bien mbi konsumatorët, prapë kjo nuk do të thotë që të justifikohen pengesat për ndërtimin e kësaj rruge. Dhe mbi të gjitha, nuk kemi pse t'ju marrim dorën të tjerëve për të zgjidhur hallet e shtëpisë sonë. Këtu nuk kanë vend klishetë "e ka thënë Evropa", "E di Komiteti Evropian" "e ka thënë Doris Pack, e ka thënë Prodi","E di Banka Botërore","E ka vënë si kusht FMN-ja","ODHIR", "OBT-ja", etj. Llomotitjet pa fund për prirjet globale objektive për integrimin evropian, rajonal, euroatlantik, botëror etj. duke injoruar realitetin tonë shqiptar janë të njëjta me srukturën logjike e psikologjike të të menduarit të djeshëm për komunizmin botëror e internacionalizmin proletar.
Krijoni Kontakt