Nje vetevrasje tjeter: Vetehelmohet 17 vjecarja

[Shpirt Njeriu]

GRAMSH- Një 17-vjeçare i ka dhënë fund jetës rreth orës 16. 00 të ditës së djeshme. L.Xh, 17 vjeç, nxënëse e vitit të tretë në shkollën e mesme të Gramshit, pas një debati me nënën e saj, ka siguruar helmin në fshehtësi dhe është mbyllur në dhomë. Askush nuk do ta besonte se adoleshentja do të konsumonte helmin vdekjeprurës. Ka qenë sërish nëna e saj që e ka gjetur në fund të jetës, pasi e ka kërkuar në të gjithë shtëpinë. Menjëherë familjarët e kanë trasportuar në spitalin e Gramshit dhe për shkak të gjendjes së saj të rënduar, mjekët kanë kërkuar dërgimin në Tiranë për një mjekim më të specializuar. Megjithëse në qytetin e Gramshit ka mbërritur një helikopter për ta trasportuar drejt Tiranës, për 17-vjeçaren ka qenë tepër vonë. Ajo ka gjetur vdekjen pasi kishte konsumuar një sasi të madhe të helmit që përdoret për zhdukjen e minjve

[Zemrushja]

Eshte ngjarje shume e hidhur kjo qe ke shkruar ketu shpirt njeriu

Mosha e adoleshences eshte shume delikate.. Prandaj edhe prinderit duhet te bejne me shume kujdes me femijet e tyre ne ate moshe.. sepse nuk dihen pasojat e grindjeve qe mund te ndodhin ne jete..... dhe mund te jene katastrofike per gjith jeten ato

[Flora82]

oh pse i tregoni kto gjera te shemtura

[2043]

per fat te keq nuk eshte rasti i vetem. njeriu ndeshet shpesh ne jete me situata te rrenda , por nuk eshte kjo zgjidhja e problemit.Ngushellime familjes dhe me teper asaj nene qe i duket sikur e vrau vete femijen e saj , por qe une e kuptoj se ka qene thjesht ne rolin e nenes. Ndoshta pak me teper takt do te ishte mire por gjithesesi nuk eshte kjo besoj aresyeja e vetme qe shpuri ne ngjarjen e dhimshme.

[IL__SANTO]

Me vjen keq per kete histori te dhimbshme por me vjen edhe habi me sa lehtesi arrijne te rinjte e sotem ne keto gjera.
Mjafton 1 fjale e keqe apo pak zenke me njerezit e shtepis edhe ndodhin episode te tilla.Per mendimin tim eshte vertet Fatekeqesi qe ne vitin 2006 degjojme akoma te tilla histori.
Ngushellime familjes edhe shpresojme mos te degjojme me nga keto gjera.

[Lioness]

.Per mendimin tim eshte vertet Fatekeqesi qe ne vitin 2006 degjojme akoma te tilla histori.

Vetëvrasja e ndërgjegjes

Tashmë vetëvrasja nuk mund të konsiderohet thjesht një plagë në gjirin e shoqërisë sonë, por një dukuri që po shndërrohet në zgjidhjen më të shpejtë të problemeve të panumërta në jetën e brishtë "moderne" të këtij vendi. Tej çdo hamendjeje shifrat e raportuara flasin për rreth 20 vetëvrasje në muaj në të gjithë vendin. Është katastrofike dhe me pasoja në shëndetin mendor, ekonomik e social të çdo shqiptari që e përjeton me shumë dhimbje këtë fenomen, duke u trembur nga të qenit e vdekjes në prag të shtëpisë, farefisit dhe shoqërisë. Sepse mund të zbarkojë një ditë të papritur edhe ky lloj morti i frikshëm.

Ajo që të shqetëson edhe më shumë në këtë histori të keqe është edhe fakti se pjesa më e madhe e viktimave janë fëmijë ose adoleshentë. Në vitet e tranzicionit, për shkak të një vakuumi shpirtëror, moral dhe ekonomik, faktorë këta që janë pasuar edhe me një krizë të dukshme identiteti, fenomeni i vetëvrasjes është bërë pjesë e jetës së përditshme. Për ta shmangur ose më saktë për ta minimizuar atë u krijuan organizma të ndryshme joqeveritare e shumë institucione shtetërore.

Jemi në vitin 2006 dhe në një vështrim të përciptë vëren se fenomeni në fjalë, jo vetëm që nuk është pakësuar por është në rritje e sipër. Mendonim se fajin të parat e kishin telenovelat që nënat i shohin gjithë endje me fëmijët e tyre apo doktrina famëkeqe e ndonjë grupimi religjoz. Por në fakt, nëse i bëjmë një analizë të thellë problemit, kriza e vërtetë lind në ndërgjegjen tonë.

Çdo ditë lexojmë mbi një apo dy vetëvrasje apo tentativa vetëvrasjesh. Risku i parë është yni… Jemi kaq të pasionuar pas eksplorimit të shkaqeve që e çojnë individin në vetëvrasje, saqë nuk lëmë rresht dhe pamje të mediave pa na kaluar nga sytë. Në këndvështrimin e parë duket i mirë ky interesim, por informacioni në ndërgjegje mbetet shumë i copëzuar. Merret ngjarja, përthithet me kureshtje mënyra e krimit dhe analizohet me shokë e miq në metoda spektakolare.
Ky fenomen pranohet dhe shumë pak përpjekje bëhen për ta luftuar. Një shembull është rasti i një krize mendore. Shumë herë kjo stigmë që rrethon personat e prekur nga sëmundje mendore ndikohet negativisht nga shtypi dhe emisionet e reportazhet televizive, (në ato raste kur dominon zelli për informacione sensacionale). Edhe në jetën e përditshme këta individë jo vetëm që nuk pranohen nga shoqëria, por edhe përbuzen prej saj. Kjo gjeneron një krizë edhe më të thellë, duke çuar në vetëvrasje dhe nga viktima kjo mënyrë zgjidhjeje psikologjikisht konsiderohet “gjest fisnik dhe i lartë”. Shoqëria hesht dhe bën rolin e spektatorit.

Në shoqërinë shqiptare dukuria në fjalë është konsideruar brenda “normalitetit” të tranzicionit. Në shtete të tjera, vetëvrasja është cilësuar si krizë kombëtare. Ndërsa në krizën tonë janë evidentuar faktorë të tillë si varfëria, papunësia, konfliktet në familje, stresi. Një aspekt tjetër është edhe kriza e identitetit, që është pasojë e mungesës së pikave të referimit. Shqiptari përballet me një situatë të re që ofron mundësi të pakufizuara zgjedhjeje për jetën e vet, pa një drejtim, pa një orientim, pa mjetet për t’u pozicionuar diku e, mbi të gjitha, në një gjendje ateizmi dhe mungese te besimi.

Sipas studimeve, pasojë e këtij çorientimi janë ndryshimet në strukturën e familjes shqiptare, kontradiktat në familje, përfshi dhe dhunën ndaj grave dhe të miturve, stresi, që në shumicën e rasteve, përfton përmasat e kompromentimit të shëndetit mendor, konfliktet ndërpersonale, për shkak të bindjeve ideologjike, kthimit të pronave, përplasjes së brezave, rritja e numrit të divorceve. Të gjithë këta faktorë çojnë në vetëvrasje. Rezulton se në vetëvrasje kanë ndikuar edhe aspekte të tilla sociale si egocentrizmi, materializmi, hedonizmi (gjendje supreme e kënaqësisë), multietnia, laiciteti apo faktorë individualë si: fobia sociale, perfeksionizmi, të parit bardhezi të gjërave, pesimizmi.

Po në ndërgjegjen tonë, ku lind vetëvrasja? Nëse i referohemi filozofisë, ajo vjen si pasojë e mungesës së kuptimit të jetës nga absurdi, ndërsa psikologjia ndalet te faktori stres. Në ndërgjegjen shqiptare, vetëvrasja ka tejkaluar çdo kuptim relativ të shkencave sociale, duke marrë dimensione individuale dhe një trajtë sociale të përgjithësuar me tendencë për t’u konsideruar rrugëzgjidhje e problemeve. Shembulli që jepet në kryerjen e vetëvrasjes si një mënyrë e lehtë për zgjidhjen e problemeve përbën një rrezik shumë të madh. Pasojat negative tek të afërmit e viktimës, dëmet ekonomike, shpirtërore etj. janë tepër të ndjeshme.

Çështja shtrohet si mund të parandalohet ose të paktën të reduktohet ky fenomen. Nëse i referohemi Shën Agustinit, ai ndaloi vetëvrasjen duke e konsideruar si krim të rëndë te besimtarët e një sekti që hidheshin nga maja e një mal, me qëllim që të afroheshin më shumë me Zotin. Ndërsa në realitetin shqiptar një histori e tillë duhet aplikuar pikërisht në koshiencën tonë, të tejmbushur me idenë e të qenit vrasës të vetvetes. Pikërisht duke u hedhur nga maja e malit të ndërgjegjes së trazuar të mbushur me pesimizëm dhe dëshpërim, duke reflektuar dëshirën e mirë për t’i parë gjërat në dritën e optimizmit. Nëse për rilindësit tanë motoja “feja e shqiptarit asht shqiptaria”, përbënte thelbin e zhvillimit dhe emancipimit të asaj kohe, sot nën parullën “vetëvrasja shkatërron Shqipërinë dhe shqiptarët”, duhet të trumbetojmë idenë e çminimit nga ndërgjegjja jonë të këtij fenomeni, hija e të cilit rreket të rrëmbejë frikshëm jetë njerëzish në një kohë stresante dhe të çoroditur.

[Homza]

Mua me vjen shume habi dhe i urrej TV qe japin lajme te tilla, pse e bejne nje gje te tille, po i bejne reklame vetvrasjes apo cfare?

[AlbaneZ]

Depresioni eshte shtuar shume ne Shqiperi dhe po ndodhin gjera te babesueshme sidomos me adoleshent/e.
Eshte shume e trishtueshme kjo ngjarje

[Mina]

oh pse i tregoni kto gjera te shemtura

Eshte realitet dhe na meson te jemi me te duruar dhe jo aq posesive me femijet, sidomos ne adoleshence.