Akijdetu et-Tahawijeh

[rapsod]

Ka thene Ebu Xha'fer el-Werak et-Tahawij r.a.:
Kjo eshte Akideja e Ehli Sunnetit dhe Xhematit, e bazuar ne Shkollat e Juristeve te botes sone, Ebu Hanifeh en-Nu'man ibn Thabit el-Kufij, Ebu Jusuf Ja'kub ibn Ibrahijm el-Ensarij, Ebu Abdullah Muhammed ibn el-Hasen esh-Shejbanij, Allahu qofte i kenaqur me te gjithe, kjo eshte cka besojne prej bazave te fese dhe themi per Tewhidin e Allahut duke besuar ne mbeshtetjen e Tij:

"Allahu eshte nje dhe s'ka shok, asgje nuk i perngjet Atij dhe asgje nuk e pengon Ate, S'ka Zot tjeter pervec Tij. Kadijm (cilesi) pa fillim, i Perhershem pa fund, s'ka nevoje per asgje, asgje nuk e merr me mend dhe askush nuk mund ta dije me mend, Ai nuk u perngjet krijesave. Krijues pa qene nevojtar, Furnizues pa interes, s'jell vdekjen pa patur frike nga askush, Ringjalles pa patur veshtiresi.

Allahu ekziston i pafillimte perpara krijesave, nuk influensohet me ekzistencen e tyre dhe askush para tyre nuk ka pasur cilesite e Tij dhe ashtu sic ishte me cilesite e tij i Amshuar ashtu eshte i Perhershem. Pas krijimit nuk ka perftuar emrin "Khalik" (Krijues) dhe as me krijimin e tokesoreve emrin el-Bari, i Tij eshte kuptimi i "Rububijeh" (te qenit Zot) pa patur rober ashtu edhe "Khalik" pa patur krijesa. Ashtu sikurse Allahu eshte "Muhji el-Mewta" (Ngjalles i te vdekurve) pasi ata te vdesin dhe e meriton kete emer perpara se te ndodhe, ashtu e meriton edhe emrin "el-Khalik" perpara se te krijoje, kjo sepse Ai eshte i Fuqishem mbi te gjithe dhe te gjithe jane te varfer para Tij e per Te cdo gje behet. Allahu s'ka nevoje per ndonje gje, "Ai nuk i perngjet asgjeje dhe eshte Degjues dhe Shikues".

Krijoi krijesat me Dijen e Tij, percaktoi per ta cdo gje dhe arsyen e jetes nga lindja ne vdekje. Asgje nuk e imponoi Allahun perpara se te krijoje, di per ta cdo gje qe do te bejne perpara se ti krijoje. I urdheroi ti binden dhe i ndaloi te mekatojne, cdo gje zhvillohet me caktimin dhe deshiren e Tij, Deshira e Tij ekzekutohet, s'ka deshire per roberit perpos nen vullnetin e Tij, cdo gje qe deshiron per ta behet dhe cdo gje qe nuk e do nuk behet.

Udhezon ke te doje, ruan dhe fal prej miresise se Tij dhe e humb ke te doje e turperon dhe gjykon me drejtesi. Te gjithe sillen rreth vullnetit te Tij mes miresise dhe drejtesise se Tij, Ai eshte i lartesuar ndaj te metave dhe mangesive. askush nuk influenson ne gjykimin e Tij dhe as ne urtesine e Tij dhe urdherin e Tij. Besuam ne Te dhe pranuam se cdo gje eshte prej Tij

vazhdon......................

[rapsod]

Muhamedi eshte robi i Tij, i Zgjedhuri i Tij, Derguari i Tij dhe Mesazheri i Tij i pelqyer, ai eshte vula e pejngabereve, imami i te devotshmeve dhe zoteri i te gjithe profeteve, i dashuri i Zotit te Boterave. Cdo thirrje profetesie pas tij eshte e rrejshme dhe mashtruse, ai eshte i derguar per te gjithe xhinnet dhe njerezit me te verteten dhe udhezimin, me driten dhe ndricimin.

Me te vertete Kur'ani,
eshte fjala e Allahut prej Tij, filloi pa "kejfijeh" (karaktere) si thenie dhe e zbriti mbi te derguarin e Tij revelate. E pranuan besimtaret, dhe jane te bindur se eshte fjala e Allahut ne realitet, nuk eshte i krijuar si fjala e tokesoreve, kush e degjon dhe pretendon se eshte fjale e njerezve ben kufer, me te vertete Allahu e denon e turperon dhe ia premton "Sakrin" (vend ne xhehenem) sic thote : "do ta zhys ne Saker". Dhe kur Allahu u premton Sakrin kush thote: "Me te vertete kjo eshte fjale e njerezve", e njohem dhe e pranuam qe eshte fjala e Krijuesit te njerezimit dhe nuk i perngjent fjales se tyre. Ai qe e cileson Allahun me nje nder kuptimet njerezore ka bere kufer, ai qe e sheh i largohetduke ditur se cilesite e Tij nuk jane si cilesite e njerezimit.

vazhdon...........

[rapsod]

Ne librin "Et-Ta'lijkat ez'Zekijeh ala el-Akijdetu el-Wasitijeh" te Abdullah ibn Abdurahman el-Xhabrejn f.33 :
"Shkruajti gjithashtu per kete Tahawiju akijdeten e tij te njohur me pas deklaroi (ibn Tejmijeh) shkollen e sakte ne konfirmimin e Cilesise se Istiwase, Uluw (lartesimit) real dhe Cilesite Veprore bazuar ne fjalet e selefeve te cilet i mbeshtesin argumentet e qelluara, sepse ne ate kohe u shtuan mohues te cilesive.
Edhe pse ishte i qarte (tahawiju) me nje pjese te cilesive, s'ka dyshim se tek ai hyne gjera prej perngjasimeve te skolareve (ehlu el-Kelam) per kete mori gjera nga bidati (risite) e tyre,.........."

ps/kete e gjeta ne internet

[kuds]

Allahu, thotë:
S’ka dyshim se All-llahu nuk falë (mëkatin) t’i përshkruhet Atij shok (idhujtarinë), e përpos këtij (mëkati) i falë kujt të do. Kush përshkruan All-llahut shok, ai ka trilluar një mëkat të madh. (Kur'an 4:48)

Shirku është prej mëkateve më të rrezikshme, më të liga dhe më i denuari rëndë për arsye të mosnderimit dhe të shpifjes ndaj Zotit, Të Lartmadhërishmit, Të Gjithfuqishmit, dhe (për shkak) të përngjarit e Allahut ndaj krijesave të Tij të cilat i përfshinë. Allahu na informon në këtë ajet se Ai nuk do ta falë atë i cili bënë Shirk dhe vdes si Mushrik, 1 ndërsa sa për atë që vdes duke besuar në Njësin e Allahu, edhe po të ketë bërë disa mëkate, Allahu i ka premtuar falje në përputhshmëri me Dëshirën e Tij. Dhe pastaj ai e sqaron se pse mushrikit nuk do ti falet, duke thënë se me bërjen shok Allahut, ai e ka refuzuar Atë dhe ka shpifur (kundër) Tij dhe ka bërë mëkat që nuk ka mëkat tjetër sikurse ai.

Dobit që rrjedhin prej këtij Ajeti

1. Kushdo që vdes duke qenë fajtor për Shirk Ekber (shirk të madhë), me siguri do të shkon në Zjarrë.

2. Kushdo që vdes duke besuar në Njësin e Allahut, edhe pse ndoshta ka patur mundësi që të bëjë mëkate të mëdha, që ka mundësi të falen nga Allahu, Më i Lavdruari, Caktuesi Më i Lartë.

3. Në ajet është një përgjigje ndaj havarixhëve 2, ku atë që bënë mëkat të madh e llogarisin pabesimtarë, dhe ndaj mu`tazilah 3 që besuan se ata që janë fajtor të mëkateve të mëdha do të qëndrojn përgjithmonë në Zjarrë.

4. Vërtetim i Dëshirës Hyjnore e cila është njëra prej Atributeve të Tij.

Lidhshmëria e këtij Ajeti në lidhje me Temën e Teuhidit

Kjo vërteton se Allahu nuk do ti falë ata që janë fajtor për Shirk dhe kjo duhet të jetë vërejtje për të gjithë.

Allahu, thotë:

"(përkujto) Kur Ibrahimi tha: "Zoti im! bëne këtë qytet të sigurt dhe më mbro mua e bijtë e mi nga adhurimi i idhujve " (14:35)

Allahu, Më i Lavdëruari, Më i Larti, na informon se Ibrahimi (as) iu lut Allahut që ta bëjë Mëkën vend sigurie dhe stabiliteti, për arsye se frika dhe kaosi i pengon njerëzit nga të kryerit e ritualeve të tyre fetare. Pastaj pas kësaj vazhdoi me një kërkes tjetër ndaj Zotit të tij: Që Ai ta ruaj atë dhe familjen e tij nga të adhuruarit e idhujve, për arsye se ai e diti rrezikun e tij dhe ai e diti se sa lehtë njerëzit mund të joshen nga ai.

Të mirat që rrjedhin nga ky ajet

1. Virtyti i Mekës ndaj qyteteve tjera.

2. Lutja e Ibrahimit për siguri dhe stabilitet të Mekës

3. Fakti për dobin e lutjes.
4. Se feja origjinale e të gjithë të Dërguarëve është një: Besimi në Njësin e Allahut.
5. Dëshira e ndonjërit që të lutet në vend të familjes së tij.
6. Ndalesa e të adhuruarit të idhujëve.
Lidhshmëria e këtij Ajeti në lidhje me Temën e Teuhidit

Vërteton se Ibrahimi, me besimin e tij të fortë, kishte frikë për vetën dhe për familjen e tij se Shirku mund të ketë ndikin në ta; andaj obligimi mbi ne që të kemi frikë ndaj Shirkut është shum më i madhë.

Është transmetuar se Pejgamberi (saas) ka thënë: "Prej gjërave për të cilat kamë frikë për Umetin tim, gjëja për të cilën kamë frikë më së shumti është Shirku i vogël. Pastai ai është pyetur për Shirkun e vogël, dhe ai tha:" Eshtë arr-rrija." 4

Pejgamberi (saas) në këtë Hadith na informon neve se kishte frikë për neve, dhe ajo qka ai kishte frikë më së shumti për ne ishte Shirku i vogël. Kjo tregon se sa zemërmirë dhe sa i mëshirshëm ishte Pejgamberi (saas) ndaj Umetit të tij, dhe se sa i kujdesëshëm ishte për të mirën e tyre: Ai e diti rrezikun e Shirkut të vogël, dhe se si ka mundësi që vetë të manifestohet fuqimisht në komunitet, duke e ndotur monoteizmin e Muslimanëve, veqanarisht pasi që ka mundësi të ndikoj në ta pa e vrejtur atë. Kjo është pse Pejgamberi (saas) ua tërhoqi vërejtjen atyre që të ken kujdes ndaj tij.

Dobit që rrjedhin prej këtij Hadithi

1. Kujdesi dhe merakosja që tregohet nga i Dërguari i Allahut (saas) për Umetin e tij.


2. Ndarja e Shirkut në dy kategori: I madh dhe i vogël.


3. Dhe se rrija konsiderohet Shirk.


4. Obligimi për të pyeturit e njerëzve të dijes për qështjet e hutueshme.


Lidhshmëria e këtij Hadithi në lidhje me Temën e Teuhidit

Hadithi vërteton se i Dërguari i Allahut (saas) u frikësua për Shokët e tij se mos po binin në Shirkun e vogël pa pasur dëshirë; edhe përkundër besimit dhe të kuptuarit të Islamit dhe Teuhidit të fuqishëm të tyre. Prandaj, ne me besimin tonë të dobët dhe diturin e pakët, jemi të obliguar edhe më shumë që të kemi frikë nga të dyjat Shirku i madh dhe i vogël.

Është transmetuar ne autoritetin e Ibn Masudit (ra) se i Dërguari i Allahut (savs) ka thënë:

"Kushdo që ka vdekur duke iu lutur hyjnis tjetër pran Allahu, do të hyjë në Zjarrë." (Transmetuar nga Buhariu)

Dhe Pejgamberi (savs) na informon në këtë Hadith se kushdo që e ndot atë e cila duhet të jetë e pastër për Allahun (p.sh. adhurimin),duke i adhuruar të tjerët pranë Tij, dhe që ka vdekur në këtë gjendje, do ta ketë vendbanimin e tij në zjarr të Xhehnemit.
Dobit që rrjedhin prej këtij Hadithi
1. Kushdo që ka vdekur si Mushrik do të hyjë në Zjarrë- nëse ka qenë Shirk i madhë, ai do të qëndroi atje përgjithmonë, ndërsa nëse ka qenë Shirk i vogël, atëherë Allahu do ta dënoj aq sa Ai dëshiron, pastaj ai do të lejohet që të dalë nga Zjarri.


2. Dhe se njeriu do të gjykohet në bazë të aktit të tij të fundit në këtë botë. 5

Lidhshmëria e këtij Hadithi në lidhje me Temën e Teuhidit

Dhe se ky Hadith vërtetonë se kushdo që ka vdekur duke bërë thirrje në hyjni tjera përveq Allahut , do të hyjë në Zjarrë të Xhehnemit, prandaj neve na takon që të kemi frikë nga Shirku. 1


Raportohet nga Muslimi, në autoritetin e Xhabirit (ra), se i Dërguari i Allahut (savs) ka thënë:

"Kushdo që e takon Allahun, pa i bërë shokë Atij, do të hyjë në Xhenet; dhe kushdo që e takon Atë sikurse njëri që i ka bër shok Atij me ndonjë gjë, do të hyjë në Zjarr."

Pejgamberi (savs) na informon në këte Hadith se kushdo që ka vdekur pa i bërë shok Allahut - qoftë Zotësin apo në adhurim apo në Emrat dhe Atributet Hyjnore i premtohet një vend në Xhenet, ndërsa kushdo që ka vdekur si Mushrik, do të qëndroi në zjarr të Xhehnemit.

Dobit që rrjedhin prej këtij Hadithi

1. Konfirmimi për egzistimin e Xhenetit dhe Xhehnemit.


2. Dhe se njeriu do të gjykohet në bazë të aktit të tij të fundit në këtë botë.


3. Kushdo që ka vdekur duke besuar në Njësin e Allahut, nuk do të qëndrojë në zjarr të Xhehnemit përgjithmonë, por vendbanimin e tij të përhershëm do ta gjejë në Xhenet.
4. Kushdo që ka vdekur si Mushrik duhet të jetojë përgjithmonë në zjarrin e Xhehnemit.
Lidhshmëria e këtij Hadithi në lidhje me Temën e Teuhidit

Dhe se Hadithi vërtetone se kushdo që ka vdekur si Mushrik do të hyjë në Zjarrë, dhe të diturit e kësaj na obligon neve që te ia kemi frikën Shirkut në të gjitha manifestimet e tij.

Shënimet
1. Mushrik: Ai që bënë Shirk

2. Havarixhët: Sekt devijues, që pohuan se të bërit e mëkateve të mëdha e nxjerrin njeriun nga islami.

3. Mu`tazilah: Sekt devijues, i cili i mohoi Atributet Hyjnore të Allahut (svt) dhe pohuan se ata që bënë mëkate të mëdha do të qëndroin në zjarrë të Xhehnemit përgjithmonë.
4. Transmetuar nga Imam Ahmedi.

5. Është raportuar në autoritet të Abdullah Ibn Amrit (ra) se i Dërguari i Allahut (savs) ka thënë:"...vërtet, vendbanimi i atij i cili do të jetë Xheneti, vepra e fundit e tij do të jetë prej veprave të njerëzve të Xhenetit, qkado që të ketë bërë (më parë), dhe vërtet, ai i cili është i caktuar për zjarr të Xhehnemit, vepra e fundit e tij do të jetë e njerëzve të zjarrit të Xhehnemit, qkado që të ketë bërë (më parë)." (Transmetuar nga Ahmedi dhe At-Tirmidhiu, i cili ka thënë se është hasen-sahi-garib p.sh. dikund rreth klasifikimit sahi (i vërtet) dhe hasen (i mirë), që mendohet të jetë transmetuar në të njëjtën pikë(s) në zingjirin e tij vetëm prej një transmetuesi.

[rapsod]

ti Kudsi o robo s'ka teme qe te mos me ndjekesh? Shihe se per cfare eshte tema, dhe mos u fut si vaji ne lakra, ke dicka per te thene per Tahawijun? Apo edhe ky te duket ne akaid i gabueshem, nese s'ka mos shkruj tema te tjera sepse seshte teme per shirkun por per Akijden, dhe ta kesh parasysh qe cdo shirk eshte kufer dhe jo cdo kufer eshte shirk, na jeni bo si sauditet qe s'kane haber as nga gjuha e tyre dhe per cdo ndalese ne islam i peshtjellin ne "shirk"!!!