Korrespondencë

[Teli]

Gjithmone, s'jeton asnje perjetim, asnje frymezim
Cdo gje eshte relative, gjithmone dicka ndryshon
Per dallim. gjithmone eshte i embel secili pergezim
edhe kur diç qe nuk ndodh e deshiron

[Teli]

Nje drite me shume kerkoj ne erresire
Dhe e mbeshtjell me dashuri
E gjitha qe e them, keq e mire
eshte rebelim, miqte e mi

Here eshte realitet i perjetuar
here enderr veq e enderruar
Here ecje kembezbathur ne zalle
E heren tjeter aterim ne perralle

Ne enderra ka edhe realitet
Ka ne jete caste perallore plot magji
Ka edhe vuajtje qe zemren e vret
Por gjithsesi ka me shume dashuri

Sepse nje drite me shume kerkoj ne erresire
Dhe e mbeshtjell me dashuri
E gjitha qe e them, keq e mire
eshte rebelim i shkujdeshem, miqte e mi

[Teli]

Nganjeherë si engjuj, i hipim në shpinë djallit
Mundohemi të mos e lëmë jetën, të na mashtroj
Ti vijon te mbetesh “perkufizimi i idealit
ne fjalorin qe ne gji shtrengoj“

[Teli]

Ik shpirti fluturim
Nje yll ne qiell e ka cak
Tek te shikon ne sy
E kerkon shpitin binjak

[Teli]

Në të katër anët i kam ngritur kurthe shpirtit
E më është bërë nevrik...
Kurthe i kam ngritur shpirtit
E nuk e lejoj të ik....

Nuk e lejoj
të fluturoj
va e pa va
sa herë të mendoj
se do ta takoj
shpirtin binjak

Nuk e lejoj
E nuk e lejoj
Të fluturoj
Plagë të re
Në trup
Të më shkaktoj

E nuk e lejoj...
E nuk...
E...
Ai e gjen udhën e ik...
Përtej kurtheve e fton
Një shkëndijë
I jep krah të ri
Dhe e merë me vete

E trupi s’e ndjek dot
Përrallë në shkallë
Me dukat në ballë

[Teli]

Ka ditë që s‘e di hiq
shpirti ku ka tret
Ka ditë që sillem vërdallë
Më trupin që pa shpirt ka mbet

E ka të veshur harlisjen në fluturim
Kjo e vetmja shenjë dalluese

I harlisur ka ikur kah hiq s'e di
Në një fluturim të ri

P.S. Pikërisht si në përallë mike. S'ka përrallë pa shpirt...

[Teli]

Nje yll
Pa emer
Shtegut te
Rrezeve te diellit
Ne qiell
Bene drite
E pret
Ta marre emrin tend...

[Teli]

Me prit Borebardhe
Po vij
ne perralle
Me puthjen plot dashuri
e mall

Po vij te te zgjoj nga gjumi

[Teli]

E kam nje hall
që sm’ë le të qetë
Të rri me borëbardhën në përrallë
Apo të ikim në realitet

[Teli]

Kaluron shpirti ëndrrës i lirë
cicërima zogjësh kërkon nëpër pyll
Mes yjeve të githësisë kërkon hapësirë
Që të ngjitet lart e të bëhet yll

Një dritë më shumë në kaltërsi
E rilindur me rrezen e parë
Rreze dielli shpërndan dashuri
Duke u djegur flakë në zjarr

[Teli]

Eshte nje perralle qe quhet realitet
Shpesh ia kalon perralles shume here
Shpesh jetohet si te ish perralla vete
...sido qe te jete nuk te le te qete

Here te hedh ne det si peshk noton
Here ne qiell si zog te dergon
Here perplas dallget e cmendura ne ty
Here verberine ta fal ne dy sy

Heren tjeter te shetit neper pyll
Dhe fluturon me krah si Zane
Here te jep drite e ndriqon si yll
heren tjeter fushes te perlane

Secilen here te merr me vete
Perralla behet realitet, realiteti - perralle
O engjulli im ku humbe ku trete...
Perralla ne shkalle dukati ne balle

[Teli]

Në natën me hënë kur yjet bëjnë lojë
Nje mesazh dashurie e dërgojnë në përjetësi
Nëse s’do te kem fuqi të vdes me emrin tend ne gojë
me të në një pranverë do të rilind gjithsesi

[alnosa]

Në natën me hënë kur yjet bëjnë lojë
Nje mesazh dashurie e dërgojnë në përjetësi
Nëse s’do te kem fuqi të vdes me emrin tend ne gojë
me të në një pranverë do të rilind gjithsesi

shume domethenese .
pergezime ne rrugen tende te poeziz .

[XX22]

S’dëshiroj të të dërgoj letër në adresë
S’dëshiroj të më thua se e lexove me detyrim
S’dëshiroj të të dal në udhë si pengesë
Nuk dua as mejdan për dyluftim

Copëza ëndrrash dua të shkëmbejmë
Që të shembura na dalin përpara në kujtime
Qoftë edhe kur të akullta me zjarr na rrëmbejnë
Nëpër soditje, nëpër meditime

Shume e bukur kjo Teli,ku me doli edhe kjo poezi perpara sot qe u zgjova gjith endrra edhe ato te shkretat te trullosin.

[Teli]

Me dashuri e stisur
Ndjenje e harlisur
E ka mberthyer shpirtin
e nuk e le te qete

E shpirti nuk flet
te kerkon
Ne prehrin tend i qete
prehje deshiron

Ne faqet, ne buzet tua
ne shuplakat e duarve do te mbeshtetet
e te tretet...
me dashuri

[Teli]

Në këtë çast
Sa shumë do të doja
Të jem poet
E të
Fluturoja
Qetë qetë
Në kopshtin e fjalëve
E t’i zgjidhja
Më të bukurat
E t’i lidhja
Në buqetë
Për ty

Magjinë e ndjenjës
Që ma përshkon trupin
Si gurgullimë e valës
Sa shumë do të doja
Të ta dërgoj dhuratë
Mbështjellur në magjinë e fjalës

Sa shumë do të doja
Ta bëja ndjenjën fjalë
E të ta thoja
Qetë qetë
Si një poet

[mondishall]

Morre djema! Ky kompjuteri paska ca marifete, qe perpiqet t'i mbaje per vete. Por kete rradhe s'ma hodhi, se s'ma fsheu dot poezine e kendshme te Telit. Te lumte Teli, qe di kaq bukur ta lidhesh dhe kembesh irealen me realen! Mos me lere me pre e marifeteve te kompjuterit! Urime Mondi

[Teli]

Në jetën tjeter (a) kemi qenë një lule
Në këtë jetë nga farë e saj (a) kemi mbirë dy
Gjembat (a) kanë mbirë në mes
Që të na lënë larg njëri tjetrit - mua e ty

[Teli]

Kur i shoh perpara episodet e jetes tjeter
secila qelize ne mua dehet
i dehur e shoh-kjo jete e tera eshte genjeshter
çast qe ik pahetueshem e s'kthehet

[Teli]

Rrugëve të qytetit tim
E kërkoj fytyrën tënde
Prore
E kërkoj
E s’e takoj
Bukurinë engjullore
E ndeshem
Me imazhin
E përjetimit
Të ri
Përjetimit të vjetër
Nga bota tjetër

Në jetë
Në varg
Sa afer jemi
Sa larg…