Salajdin Salihu

[Davius]

IKJA NGA MËKATI ËSHTË GËNJESHTËR

Valët e Liqenit janë këngë të lashta
A i dëgjon e dashur
Lirës i bie dashuria
Besomë
Oj e bukura e Strigharit
Natën e shpikur për dehje që të pashë
Ah! Të lutem mos thuaj asgjë
Duhet të heshtim patjetër
Apo jo. Le të flasin trupat tanë të shtrirë në ekstazë
Shiko qiellin lutju si një ikone të mëkatarit
Uratat leri për një kohë tjetër,
janë marrëzi të klerikëve
Ruaju mallkimit të zemrës sate
Ikja jote s'është zgjidhje
As shpëtim nga gabimi që duhet bërë patjetër
Ikja nga mëkati është gënjeshtër
Mashtrim i bukur
E asgjë tjetër.
* * *
Vetëm një klithje është jeta, më tha
Pastaj u bë mjegull
Që atëherë dal të më lagë shiu...

[Davius]

FALMË KËTË NATË

Një natë për ty mbase s'do të thotë asgjë
Një natë me ty vlen sa një jetë
Falmë një natë dhe ik pastaj po deshe
Dhe ik pastaj po munde
Nga kthesat e kujtesës
Ku ruaj gjërat më të shtrenjta
Që jeta krejt rastësisht m'i fali
E dashur mos u mbyll në vetvete
Hapi të gjitha dyert e zemrës sate
Të hyjnë befasitë e pakta
Që s'kanë kohë të presin rend t'i legjitimosh
Vetëm një çast është jeta
Një natë një klithje
Një pikë djerse që derdhet
Mbi trupat tanë të shtrirë në ekstazë
E dashur falmë këtë natë
Krijoje edhe një befasi
Në këtë vend ku ndodh asgjëja
* * *
U shuan dritat nisi loja
ti hyre qetë në jetën time
e heshtur e pushtuar si Troja
* * *
Në pemë lëvaret vjeshta
Po zverdhen ëndrrat
Vishken buzëqeshjet

[Davius]

FSHEHTËSI

Ti je një botë e madhe fshehtësishë
I ruan kudo në çdo pjesë të qenies sate
Fshehtësi fshehtësi fshehtësi
Në buzë në sy në thimtha...në...
Kam turp ta them
I ruan në xhepat e padukshëm të ndërgjegjes
Fshehtësi që shpalohen si fleta
Të një libri me shumë vëllime
Ti je fshehtësia që nuk të zbuloj
Edhe kur shtrihesh lakuriqe pranë meje
Edhe kur derdhem thellë në qenien tënde
Si rrëshirë
Kur jam më afër zbulimit
Dritën s'e duron dot bebëza ime...

[Davius]

DIKTATORE E TMERRSHME E ADHURUAR

Ti je kudo në këtë botë të vogël
Ti je kudo në këtë botë të tmerrshme
S'të flak dot si copë të hidhur pështyme
Sundon qenien time
Si diktatore e tmerrshme e adhuruar

[Davius]

NË BANESËN ME QIRA FUTËM DASHURINË

Në qytetin me shumë ura morrëm banesë me qira
Fshehtas e futëm dashurinë lakuriqësuam ndjenjat
Dritat e moralit i fikëm
Mollën e mëkatit e kafshuam
Gjarpërinjve ua zhveshëm lëkurën e mashtrimit
Çarçafët e turpit i përlyem me dënesje
Gjurmë pakujdesie nga një luftë e heshtur
Dashurinë shfletuam
Si libër të rrezikshëm disidenti
Të nesërmen u zgjuam herët
Në sytë tanë i lodhur ish qyteti
Saherë tani kalojmë nga ajo shtëpi
Asnjë fjalë nuk themi vetëm shikohemi
Puthemi pushtohemi
Aty banon një plak dhe një plakë
Dhe dy hije të mbetura nga një natë e nxehtë vere...

[Davius]

S'MUND TË SHKRUAJ LETRA DASHURIE

Larg jemi sa larg
Një kohë në mes na ndan
Vijat e fytyrës sate s'i qartësoj në kujtesë
Njerëzit që i duam s'i përfytyrojmë dot
Bëj të të shkruaj letër dashurie
Po fjalët mikluese më mungojnë
Bën ftohtë e dashur
Të veshura fjalët trashë me petkun e ashpër
Si dimri që futet pabesisht nën palltë
Të ndjej çmendurisht të ndjej
Fjala "të ndjej" nuk më mjafton
Sa borxh u kam ngelur fjalëve plaka e të harruara
Andaj kur më duhen nuk i gjej tu ngjes flatra
Te ti t'i nis
E dashur s'di
Ka kohë që nuk mund të shkruaj letra dashurie

[Davius]

NDJEJ MALL TA SHOH ROMËN TË LAGUR NGA SHIU

Dua të të shoh pa ombrellë tani kur më lagin pika malli
Me flokë të shprishura me buzëqeshje e puthje të lagura
Dua të të shoh të heshtur të strukur në krahët e pritjes
Si i hap fshehtësitë si guaca me margaritarë dëshirash iluzionesh
Gjerdan të gjatë vezullimash që tani i var në qafën e ditës së lodhur
Ti je një thirrje e largët thirrje shituese sirene
Edhe i shurdhër të isha do ta dëgjoja siç e dëgjoj tani
Do të vij patjetër siç vij shpesh netëve të vona
...Këtë mbrëmje do të pres një biletë
Po s'e di ku do të nisem
Dua të ik nga zhurrma e fjalëve
Këtë ditë ta freskoj diku...
Ndjej mall ta shoh Romën të lagur nga shiu
"Lum ata që s'e kanë të ndaluar ta shohin Romën"
Këtë qytet më shumë se kujtim
Më shumë se dashuri

[Davius]

PEIZAZH

Ca dallgë të lehta derdhen mbi fletën e bardhë
Si vesë dashurie mbi petalet e jetës
Vasha freskon epshin në liqe
Një barkë kotet mbi syprinën e lëngshme
Ti nuk je në këtë panoramë ngjyrë ngazëllimi
Je diku afër
Aq afër sa nuk të shoh
Vetëm të ndjej

[Davius]

STATUJA E ESENINIT

Pranë statujës shkëmbejmë puthje
Vargjet e tij i merr era e lehtë
Me shikimin e tij prej gipsi na miklon
Dhe sikur thotë:
Ah, të kthehesha edhe njëherë në jetë
Sërish do të doja vajzat
Sërish do të isha poet
Tani jam vetëm qenie prej gipsi
Një statujë që s'mund të flas përsëri
Po ju nuk m'i ndjeni dridhjet
Zjarrin për gratë nuk e shihni assesi
Ejani sërish këtu vajza
Gjithsesi...
Se vetëm për vajza unë kam lerë
Vajza që u vjel përjetësi...

[Davius]

NË SYTË E SAJ MË E BUKUR JETA

Është e re
Në sytë e bukur ngjyrë ulliri
i shtegtojnë dëshira, iluzione
Më e bukur duket jeta ...
E dashura ime është jetë kur nuk më vret me fjalë.
Kur i buzëqesh ëmbël çdo mëngjesi
Kur zhvishet para meje si engjull.
Dhe klithjet mi vjel nga fundi i barkut.
Thjesht,
Kur kënaqet me ata pak gjëra që mund t'ia fal...

[Davius]

JETO TRE DITË MË SHUMË SE UNË

Duhet të jetosh tre ditë më shumë se unë
T'mi arsyetosh të gjitha gabimet
T'i shtosh disa fusnota biografisë sime
T'i herrësh marrëzitë nga shkrimet e mia
Ti duhet të jetosh patjetër tre ditë më shumë se unë...
Kjo nuk është sentimentale
P.sh. një poezi adoleshenti
Që shkruan për fundin e jetës
Për ta mëshiruar ndenja e lënduar e një femre
Ti duhet të jetosh tre ditë më shumë se unë e dashur

[Davius]

ÇDO DITË JAM MIRË

Fytyra të njëjta si dje
Të njëjta përshëndetje
Shkëmbej
Sharja më ngel në fyt
E përtyp që të gënjej
Çdo ditë jam mirë
Çdo ditë jeni mirë
Në mbrëmje kur do të kthej në dhomë
Lodhje do të ndjej
Lodhje të tmerrshme që më gryejnë
Edhe sot, si dje
Si Sizifi ditën e kam mbart në shpinë

[Davius]

DITË TË LODHURA

Ditë të lodhura të zverdhura
Dihaten në krevatin e bezdisë
Si bolla të vrara nga zhgënjimi
Ditë të zhveshura
Si vjersha të një poeti meskin
Të gjata fjalët si funerale
Ditë të ftohta si kalldërmi
Ditë të zhveshura nga befasitë
Si gjethe të thara përplasen në qelqe
Puthjet miklimet dënesjet
Të mallkuara qofshin këto ditë
Që s'ka çka u komentohet
Ditë që harrohen shpejt
Si artikuj gazete

[Davius]

LODHJE

Ndjehem i lodhur tmerrësisht i lodhur
Të lodhura janë ditët dhe netët të lodhura
Metaforat dihaten të zverdhura nga pagjumësia
Të lodhura janë vargjet sa të lodhura janë
Poezitë djersijnë
kundërmojnë erë lodhjeje
Të lodhura janë librat në sirtarë
Tmerrësisht të lodhura të këputura të molisura
Flasin përçart janë të pakuptueshme
Edhe kjo është lodhje e vizatuar
Në fletën e bardhë të marrëzisë
I lodhur ndjehem, tmerrësisht i lodhur
I lodhur si kurrë më parë
I lodhur nga lodhja e lodhur
I lodhur
17.05.98

[Davius]

NATËN E MIRË KOTËSI!

Natën e mirë kotësi
Nesër
Oh nesër
E gdhijmë bashkë
Përsëri...
E nesërmja ka kohë për të ardhur
Kam kohë për të ndryshuar

[Davius]

EGËRSI

"Sa më shumë që i njoh njerëzit,
aq më shumë i dua qentë"
(De Goli)
Janë egërsuar rrugët m'i kafshojnë hapat
Janë egërsuar shikimet fjalët mendimet
Fëmijët na vrasin me pafajësi
Janë egërsuar poetët metaforat vjershat
Janë egërsuar këngëtarët akordet
Vetëm kafshët janë të buta të habitura
Të frikësuara të ofenduara
Me emrat e tyre janë pagëzuar njerëzit
Njerëzit që hanë edhe atë pak buzëqeshje njerëzore

[Davius]

DITA GDHIN YJET PËRHUMBEN

Dita gdhin yjet e kujtimeve përhumben
Në qiellin e madh të bezdisë
Mbi tavolinën ku është shtruar trishtimi
Mbështetet vetmia
Si plakë e pashpresë me vek zhgënjimi
Thurrë emblemën e humbjes a fitores
në flamurin e bardhë të ngushëllimit

[Davius]

SI UJI

E tejdukshme
Pa erë
Pa ngjyrë
Pa shije
E vlefshme
Jeta

[Davius]

29 VJET KISHTE BUDA

29 vjet kishte Buda kur mësoi për sëmundjet
Dhe morri arratinë
Nën një pemë doli nga vetja
Po aq vjet kam unë 29 sa Buda
Dhe gjithnjë mbyllem në vete
Për të shpëtuar nga turma...

[Davius]

TOKË PJELLORE

Provo të mbjellësh të vërteta do vdesësh i uritur
Do t' marrin për të çmendur me gurë do t'godasin
Do t' pështyjnë në fytyrë tradhëtar do t'shpallin
Në kryq do t' kryqësojnë me dy kriminelë
Në shkëmb do t' lidhin të të rrah stuhia...
Provo të mbjellësh gënjeshtra
Këmbëthyera këmbëshkurtra këmbëgjata
Që përsëriten ripërtrihen prap përtypen
Gënjeshtra të vjetra të reja
Do t' bindesh se kjo tokë është pjellore
Mund ta mbash gjallë shpirtin tënd dhe të familjes
Do të jesh i pasur i nderuar i hymnizuar
Do të qeshësh me të çmendurit që s'e dijnë
Se kjo tokë kjo klimë
Sa e papërshtatshme është për të vërteta