Apostulli i Shenjtë Ndreu i Parë-thirruri ishte Apostulli i parë që ndoqi Krishtin, dhe më vonë solli tek Krishti edhe vëllanë e tij, apostullin e shenjtë Pjetër(Joan 1:35-42). Apostulli i ardhshëm ishte nga Bethsaida dhe që nga fëmijëria e tij iu dedikua me gjithë shpirt Perëndisë. Ai nuk u martua dhe punonte me të vëllanë si peshkatar. Kur Profeti i shenjtë, Pararëndësi dhe Pagëzori Joan filloi të predikonte, Shën Ndreu u bë dishepulli i tij më i afërt. Vetë Shën Joan Pagëzori dërgoi tek Krishti dy dishepujt e tij, Apostullin e ardhshëm Ndreun dhe Joan Theologun, duke deklaruar se Krishti është Qengji i Perëndisë.
Pas zbritjes së Frymës së Shenjtë mbi Apostujt, Shën Ndreu shkoi në tokat e Lindjes ku predikoi Fjalën e Perëndisë. Ai kaloi përmes Azisë së Vogël, Thrakisë, Maqedonisë, arriti në lumin Danub, shkoi gjatë bregdetit të Detit të Zi, përmes Krimeas, rajonit të Detit të Zi dhe duke ecur gjatë lumit Dnieper ai u ngjit deri në vendin ku sot është ngritur qyteti i Kievit.
Ai ndali një natë mbi kodrat e Kievit. Kur u ngrit në mëngjes, ai u tha dishepujve që ishin me të: "I shikoni këto kodra? Mbi këto kodra do të ndriçojë mirësia e Perëndisë dhe do të ngrihet një qytet madhështor këtu, dhe Perëndia do të ngrejë shumë kisha." Apostulli u ngjit në kodrat përreth, i bekoi dhe ngriti një kryq. Pasi u lut, ai shkoi akoma më tej gjatë lumit Dnieper dhe arriti në një vendbanim sllav, ku ishte ndërtua më pas Novgorod. Prej këtu apostulli shkoi përmes tokës së Varangianëve në drejtim të Romës për të predikuar, dhe përsëri u kthye në Thraki, ku në fshatin e vogël të Bizantit, Konstandinopoja e ardhshme, ai themeloi Kishën e Krishtit. Emri i Apostullit të shenjtë Ndreu është ura lidhëse e nënës, Kishës së Konstandinopojës, me të bijën e saj, Kishën Ruse.
Në udhëtimet e tija i Parë-thirruri duroi mjaft vuajtje dhe shqetësime nga paganët: ata e përzunë nga qytetet e tyre dhe e rrahën. Në Sinop e goditën me gurë por gurët nuk i bënë asgjë dhe dishepulli i vendosur i Krishtit vazhdoi tu predikojë njerëzve në lidhje me Shpëtimtarin. Falë lutjeve të Apostullit, Perëndia bëri mrekullira. Falë veprave të Apostullit të shenjtë Ndreu, Kisha të Krishtera u ndërtuan për të cilat ai emëroi peshkopë dhe klerikë. Qyteti i fundit në të cilin Apostulli shkoi ishte qyteti i Patras, ku ishte i destinuar që të vuante martirizim.
Perëndia bëri shumë mrekulli me anë të dishepullit të Tij në Patra. Të sëmurët u shëruan, të verbërve u erdhi drita e shikimit. Falë lutjeve të Apostullit, qyteti i nderuar Sosios u shërua nga një sëmundje e rëndë; ai shërroi edhe Maksimillën, gruan e governatorit të Patrës, dhe të vëllanë e governatorit, Stratokliun. Mrekullitë e bëra nga Apostulli dhe fjalimet e tija të zjarrta ndriçuan gati të gjithë banorët e qytetit të Patrës me Besimin e vërtetë.
Pak paganë mbetën në Patra, por mes tyre ishte edhe prefekti i qytetit, Egjeatos. Apostulli Ndreu në mënyrë të vazhdueshme iu drejtua atij me fjalët e Ungjillit. Por as mrekullitë e Apostullit nuk e bindën Egjeatosin. Apostulli i shenjtë i apeloi shpirtit të tij me dashuri dhe përulësi, duke u përpjekur që ti shpaloste atij misterin e Krishterë të jetës së përjetshme nëpërmjet fuqisë çdudibërëse të Kryqit të Shenjtë të Zotit. Egjeatosi i nxehur dha urdhër që të kryqëzonin apostullin. Paganët menduan se duke e kryqëzuar Shën Ndrenë do të mund të rrëzonin gjithë besimin e ngjallur në popull nga predikimet e tij.
Shën Ndreu i Parë-Thirruri e pranoi vendimin e prefektit me gëzim dhe me lutje drejtuar Perëndisë, dhe shkoi me dëshirë në vendin e ekzekutimit. Me qëllim që të përzgjaste vuajtjet e shenjtorit, Egjeatosi dha urdhër që të mos gozhdonin duart dhe këmbet e shenjtorit, por ti lidhnin me litar në kryq. Për dy ditë shenjtori i mësoi qytetarët që u mblodhën rreth tij. Njerëzit, duke e dëgjuar atë, e mëshironin atë me gjithë shpirt dhe u përpoqën që ta zbrisnin nga kryqi. Duke e zënë frika nga pakënaqësia e popullit, Egjeatosi dha urdhër që ta ndalnin ekzekutimin. Por apostulli i shenjtë filloi të lutej që Perëndia ti falte vdekje në kryq. Sapo ushtarët u përpoqën që të kapnin Apostullin Ndreu, e humbën kontrollin e duarve të tyre. Apostulli i kryqëzuar duke lavdëruar Perëndinë, tha: "O Zot Jisu Krisht, merre shpirtin tim." Pastaj një rreze e zjarrtë drite hyjnore ndriçoi kryqin dhe martirin e kryqëzuar mbi të. Kur drita u zbeh, Apostulli Ndreu ia kishte dhënë tashmë shpirtin e tij të shenjtë Perëndisë. Maksimilla, gruaja e prefektit, dha urdhër që ta ulnin trupin e shenjtorit nga kryqi dhe e varrosi me nderime.
Disa shekuj më vonë, gjatë kohës së perandor Konstandinit të Madh, relikat e Apostullit të shenjtë Ndreu u transferuan solemnisht në Konstandinopojë dhe u vendosën në kishën e Apostujve të Shenjtë në krah të relikave të Ungjillorit Lluka dhe dishepullit të Shën Pavlit Shën Timotheut.
Në këtë ditë festojnë Ditën e Emrit të gjithë ata që mbajnë emrin e Shenjtorit: Andrea, Ndre, Ndreko, etj.
Përgjigju Duke Cituar
Krijoni Kontakt