Close
Duke shfaqur rezultatin -19 deri 0 prej 15
  1. #1
    _____________ Maska e ornament
    Anėtarėsuar
    27-04-2002
    Postime
    872

    mbi filozofet, Platon.

    Platon,

    Vie de Platon. Jeta e Tij (428-347)

    Platoni rridhte nga nje familje aristokratike e Athines. Nga ana e nenes, ai ngjitej deri ne nje vella te Solonit ; nga babai tek mbreti Kodrus. Ishte pra, i lidhur ngushte me Athinen, kete qytet qe kishte prodhuar ligjet e Solonit, mundur Perset, shpetuar lirine, krijuar tragjedine dhe ndertuar Acropolin. Kjo origjine i jepte superioritetin, moskokēarjen, pavaresine shpirterore qe fshihnin disiplinen e rrepte te nje jete krejtesisht prodhuese.
    20 vjeē ai u lidh me Sokratin. S’dihet mire ēfare beri te mundur kete miqesi, mes nje te riu aristokrat dhe nje qytetari modest, perveē qe ajo sgjati nga 408 deri ne 399, diten kur Sokrati u egzekutua. Ne vitet 389, 388 - Platon kishte 40 vjeē- kur ai vizitoi « Greqine e Madhe » dmth Italine meridionale dhe Siēiline. Atje u njoh me Pithagoricienet, tiranin e Sirakuzes, Denys l’Ancien.( plak) U njoh me Dionin, baxhanakun, nje te ri 20 vjeēar, i cili ju bashkua me entuziazem filozofit dhe ideve te tij. Ne kthim ( rreth 388), Platon formoi Akademine. Ai kishte 60 vjeē kur Aristoteli qe ishte 20 ju bashkua rrethit te nxenesve dhe miqve te tij, per te qendruar deri ne vdekjen e filozofit, ne 347.
    Denys vdiq ne 367. djali tij Denys le Jeune ( i ri) dhe Dioni e theriten Platonin ne Sirakuze. Tirani donte te ndertonte nje shtet te ri, me pjesmarjen e filozofit. Ky qe nje rast unik qe Platoni te vinte ne jete idete e tij politike. Por qe gjate vizites se pare ne 366-365, midis tyre pati mosmarveshje. Pas pese vitesh, (361-360) Platonit i prishet prap mendja, megjithese edhe kete here pa rezultat. Ne ket kohe ai kishte 67 vjeē ; me vone Dioni rekrutoi nje ushtri duke dashur te formoje vete « shtetin platonik » por ate e vrane ne 354. Platon ne kete kohe kishte 74 vjeē. Miqesite e tij me te medha ishin me Sokratin, 40 vjeē me i madh ne moshe dhe me vone me Dionin, 20 vjeē me te ri. Mbas vdekjes se ketij te fundit, ai jetoi akoma dhe shtate vite.
    Platoni lindi ne momentin kur Perikliu vdiq ; femije dhe me vone i ri, asistoi ne shkretimin e Athines, ne nderrime te partive e kushtetutave, ne ngjarjet e turbullta qe sollen katasrofen politike. Jeta e tij shtrihet ne prag te ndyshimeve te medha, qe do te transformonin jeten e Qytetit ne ate te nje Shteti te Madh, jeten greke ne ate hellene. Megjithe rrebeshin e ndryshimeve, ardhjen e shkaterimit, ai nuk e vuri re boten e re qe po lindte ne renojat e se pares. Ne keto rrethana shtyre nga tradita e familjes, djali i ri do te hidhej me pasion ne jeten politike, duke pranuar ne te njejten kohe qe situata ishte pa rrugedalje dhe e deshperuar.
    Pas vdekjes se Sokratit, ai morri vendimin radikal te terhiqej nga politika, e te jetonte vetem per filozofine, i gatshem prapseprap te bashkepunonte neqoftese do te kishin nevoje per te, ne te tjera rrethana. Keto, vet ai i ben me dije ne nje leter drejtuar miqve te Dionit, pas vdekjes se ketij. Ne « letren e shtate »,(324 e) e vetmja leter ne te cilen ai hapet dhe shpreh pershtypjet e tija ne lidhje me politiken, se si ajo ne te ri do ta shpinte zhgenjim pas zhgenjimi. Menjehere pas katastrofes, ( 404) kishte pasur nje oligarki aristokratike, e cila ishte aq e eger, armike e ēdo lirie, sa gjendja e meparshme perpara saj ishte lule. Platoni nuk u perzie. Kur demokracia u vendos ne 403, i dha shprese per mundesi te reja, por ishte ajo qe do ta akuzonte dhe egzekutonte Sokratin. « arrij ne bindjen, thote Platoni, qe te gjitha shtetet aktuale, te marra bashke dhe veēmas jane te kequdhehequra….. sepse legjislacioni i tyre eshte pothuaj i pa efektshem, pa pergatitje energjike te ndihmuara nga rrethana shanci. » ( lettre VII, 326 a, cf. Rép. V,473 d.) « s’me mbetet veē ti falem filozofise se vertete, te proklamoj qe vetem nen driten e saj ne mund te dallojme ku eshte drejtesia ne jeten publike e private, si dhe ne ate te individit. Pra hallet nuk do te perfundojne per njerezit derisa raca e filozofeve te vertete dhe autentike te mos arrije ne pushtet, ose kur shefat e qyteteve, nen ndikimin e qiejve, te mos vihen te filozofojne pernjimend. »
    Kur rasti ju dha ( ne Siracuze), Platoni me guxim pati ndermarre aplikime politike, pa kompromis. Ai donte te organizonte nje qytet ( polis) ne teresine etij, s’donte te angazhohej ne nje politike te pjesshme, te ēfaredoshme, me vepru per te miren e njerezise kur i thone. O gjithēka, o asgje. E vetmja politike e drejte, i qe dukur ajo e cila te mund te formonte moralin e ri, duke ngritur njeriun te ndihej me te vertete njeri. Gjithmone mendimi i tij ka permbledhe edhe politiken. Vepra me e madhe, ne moshe te pjekur trajtonte Republiken ; me e gjera, qe e mbarroi ne pleqeri, trajtoi Ligjet. Por megjithese i lidhur me pasion me kete teme, politika nuk ishte per te qellimi final : kjo nuk pėrgohej veēse ne kerkimin per nje filozofi te vertete

  2. #2
    i/e regjistruar Maska e Arber
    Anėtarėsuar
    25-04-2002
    Vendndodhja
    NY
    Postime
    1

    Pergezime

    A mund te me tregosh pak burimin e ketyre informacioneve, pasi une te tjera kam lexuar.

  3. #3
    i/e regjistruar Maska e sweety79
    Anėtarėsuar
    30-04-2002
    Vendndodhja
    Itali
    Postime
    17

    Platonin????????

    I gjen ne cdo liber qe flete per te mjafton te pyesesh.
    Qeshi jetes qe ajo te qeshi ty

  4. #4
    _____________ Maska e ornament
    Anėtarėsuar
    27-04-2002
    Postime
    872

    perbledhje,

    Eshte marre nga libri : LES GRANDS PHILOSOPHES, tome II, te Karl JASPERS.

    Titulli i botimit origjinal eshte : DIE GROSSEN PHILOSOPHEN,

    Ceux qui fondent la philosophie et ne cessent de l’engendrer : PLATON, SAINT AUGUSTIN.

    Remarque Liminaires – parathenie.

    Ne do te mbledhim ne nje grup te vetem Platon, saint Augustin dhe Kant. Sepse keta krijues kane pasur nje aksion te jashtezakonshem ne lemin e mendimit. Influenca e veprave te tyre eshte e pa matshme, eshte e pa mundur te vleresojme fuqine e impaktit te platonicizmit, augustonicizmit dhe kantizmit sot dhe ne te ardhmen. Duke i lexuar, eshte te eksperimentojme vete-ne efektin e mendimit krijues, eshte te provojme vete-ne ēfare thoshte Kanti : nuk mund te mesohet filozofia, perveēse manieres me filosofu. Ata mundesojne lindjen, tek ai qe i kupton te nje mendimi, vullneti, pushteti filozofik origjinal. Ne saje te tyre, behet e mundur te arrihet liria e mendimit filozofik, jo vetem liria e ēfaqur nga nje inteligjence me thene e pavarur. Tek ta, asgje nuk eshte e mbaruar, dhene vula, mendimi tyre ndjek rrugen i lire ne shpirterat tone, dhe ne te njejten kohe ēdo gje eshte arritur ne mundesine qe ata ofrojne per te aktualizuar esencialen. Aksioni tyre shpirteror, nga ana rezatimit historik nuk krahasohet veē me sistemet e Aristotelit, te saint Thomas d’Aquin, te Hegelit, por ai ka nje shkelqim te nje lloji krejt tjeter. Aksioni i filozofive sistematike eshte ai i nje shkolle, i nje doctrine, i nje matiere studimi. Krijuesit , ata, i japin jete mendimit personnel te ēdonjerit « trashegimtar » te tyre.
    Kjo e veēante dalluese, e ketyre tre autoreve, e afte te zgjoje forca prodhuese, eshte e pavarur nga limitet e mendimit te tyre, shume lehte kjo shquar nga pasardhesit e tyre. Pa dyshim aresyeja e ketyre limiteve, sugjeron gjithashtu reflektime. Por kjo nuk eshte kryesorja, po ashtu dhe per te gjithe filozofet e medhenj. Ketu eshte ndryshe ; ka diēka te pashtershme ne vete menyren e mendimit te tyre. Ata hapin perpara nesh bote qe ngjajne pa limite, te cilat jane po aq te gjera, sa realiteti e shpirti njerezor.
    Kjo menyre mendimi e tyre, na fton, te shkojme akoma me larg, me perpara, por jo per ta tejkaluar ate, as per ta zgjatur, por per te prekur vete sensin ; eshte e vetmja menyre, fare thjesht per ti KUPTUAR. Sa me mire i kuptojme, aq me mire realizojme se ēfare ngelet akoma per te bere. Te krahasuar me ta, filozofet e tjere duket sikur na lene ta shtrydhim deri ne fund mendimin filozofik te tyre.
    Ngaqe nuk kemi mbaruar akoma per ti eksploruar, interpretime krejt te reja nuk rreshtin pa na u ēfaqur perpara. Ato jane te panumerta. Prandaj kemi pershtypjen se ndodhemi perpara nje madhesie intakte, e njejta, ku ata perballohen me limite qe te tjeret mund ti arrijne, megjithate ne nje menyre pa i zhvleresuar por duke i kompletuar.
    Ata vete, nuk jane kurre ne fund te vrapit e kur me moshe, ata heshtin, kemi pershtypjen qe mund te rifillojne perseri.
    Platon eshte maja e mendimit grek, ne maturine e plote te tij dhe ne rrezatimin e plote te tij. Sant Augustin eshte figura qe perfaqeson me mire mendimin kristian qe nga origjina, influenca e tij ne Oksident eshte ushtruar kudo. Kant eshte baza e te gjithe mendimit modern.
    Realiteti qe kishte per ta Universi, kualiteti i ndryshem ne nisje, hapesira shpirterore ku shtrihej jeta e tyre, ndryshojne po aq sa epokat greke, kristiane ose moderne. Mund te themi pak a shume kete, duke thjeshtesuar : mendimi filozofik i Platonit shenjon qenien eternele ; mendimi tij merr vrullin ne nje refleksion qe ushqehet nga nje mendim imediat, pra i kaptivushem ; mendimi i saint Augustin shenjon Zotin, mendimi tij gjen rrugen ne reflektimin personal te nje eksperience te brendeshme ; ai i Kantit shenjon ēfare eshte me vlere absolute, ēfare i perket nen driten e kapaciteteve te shpirtit njerezor.
    Hapesira Platonike eshte plot me figura eternele ; eshte objektiviteti i qenies se ideve, qenies se botes, qenies se shpirtit. Hapesira e saint Augustin , eshte bota e pashterur e mbrendeshme ku Zoti flet. Hapesira e Kantit, eshte orientimi ne bote dhe ne vetvete, per te zbuluar ēfare rruge i hapet njeriut dhe per te ditur ēdo te thote : me qene nje njeri qe ka mbi krye nje qiell pa fund, dhe ne mbrendesi te tij vullnetin e mire.
    Platon zgjon habine tone para njeriut. Saint Augustin perpara botes sone te brendeshme. Kant perpara sensit te kondicionit njerezor. Platon jep jete formave per ate qe egsiston, saint Augustin dimensioneve shpirterore, Kant i nenshtron kritikes tij, bashkesine e pushteteve te qenies se ndergjegjshme.
    Besimi i Platonit, eshte Heroi i progresit filozofik ; saint Augustin beson ne Krisht si rruga qe te ēon tek Zoti ; Kant mbi besimin racionel ne fatin eternel te njeriut.
    Platon arrin te pohoje mundesine e nje sistemi ontollogjik gjithmone e me shume dogmatik ; saint Augustin perfundon ne nje dogmatike kishetare ; Kant shtrin nje sistem dogmatik te aresyes. Por megjithe keto ēfaqje dogmatike, nje pjese te mire e kerkimit tyre filozofik ka te njejtin qellim : arritja e mjeshterise ne te menduar nepermjet nje zberthimi te parreshtur e te thelle ; lenia ne suspens e dyshimit qe shtyhet pambarim ne besim ; mbrojtja e lirise se botes se mbrendeshme nepermjet nje burimi origjinal te pashterur ; deshira per nje autonomi te aresyes, qe asurohet nga vete ajo.
    Platon jeton ne nje bote shpirterore te disiplinuar, te metrizuar nga nje forme e kompletuar, te brujtur me nje noblese te larte. Saint Augustin jeton ne nje bote ne levizje, i livruar impulsioneve te nje shpirti te shfrenuar, e per me teper qe kerkon per kete nje autoritet te dhunshem. Teper larg nga fisnikeria e Platonit te cilin e kalon nga pasioni i nje deshire te uritur per Zot. Platoni ka thellesine ne nje gjuhe te thjeshte ku ēdo fraze eshte e perpunuar pa mundim te dukshem. Sant Augustin zgjidh te veten nepermjet nje retorike dijetaresh, qe sperdridhet nga nje mendim i mbushur me fraza te ēuditshme, e vertete, por shpesh me nje shkrim elegant e neglizhent. Kant eshte me i veēante nga te dy. Ne te ri, ai qe nje shkrimtar elegant. Kur shkroi veprat e tija te medha filozofike, ai perdori nje gjuhe te rende te veshtire per tu marre vesh dhe qe nje lexues i sotem duhet te filloj te ambientohet me te ne fillim, per te kuptuar. Ai nuk e perpunon gjuhen dhe stilin, megjithate ai nuk te lodh, sepse tek ai forca e mendimit, kthjelltesia e shpirtit impozojne ne ēdo moment qartesi.
    Njohja e te treve, studimi dhe krahasimi i tyre , per situaten shpirterore moderne, do te thote te dispozosh mundesi te pashterura filozofike dhe te nje pasurie te pamatur. Ajo ēfare kane te perbashket keta burra, aq te ndryshem nga origjinat, na zbulon diēka esenciale. Ēfaredo mendim i sotem, mund te ushqehet ne ta, pa qene i detyruar ti nenshtrohet njerit apo tjetrit.
    SEPSE , NUK DO TE DINIM TE FILOZOFONIM NEQOFTE SE JEMI TE VARRUR, QOFTE DHE NGA NJE MJESHTER.

  5. #5
    i/e regjistruar Maska e sweety79
    Anėtarėsuar
    30-04-2002
    Vendndodhja
    Itali
    Postime
    17

    Per Platonin

    Ne qofte se ju intereson mund tju sjell disa leksione te mia qe flasin per Platoni .Sant Agostinon etj...Jane te marra nga Storia delle dottrine politiche.
    Qeshi jetes qe ajo te qeshi ty

  6. #6
    i/e regjistruar Maska e huggos
    Anėtarėsuar
    02-08-2002
    Vendndodhja
    Hell-As
    Postime
    869
    Mund te na thuash dicka per mendimin e tyre mbi jeten pas vdekjes? Mund te pergjigjesh edhe tek cfare ndodh pas vdekjes..

    miqesisht,
    huggos
    detyra ime ėshtė qė me gjithė fuqinė time t'i shėrbej kėtij brezi; duke bėrė kėshtu, njėkohėsisht, kam dhėnė kontributin tim mė tė mirė edhe pė brezin e ardhshėm... - george mueller

  7. #7
    Platoni nuk eshte marre dhe aq shume me ate aspektin e permendur nga ti huggos pak me siper.
    Platoni ka qene nxenes i Sokratit. Ka marre pjese ne gjyqin qe iu be Sokratit megjithse ende nuk kish mbushur moshen e nevojshme sipas ligjeve te Athines se lashte. Me sa me kujtohet, po nuk e mbaj mend mire ai ish rreth te 25 nderkohe qe ligjet lejonin vetem meshkujt 30 vjet e siper te merrnin pjese ne gjyqe. Bile ai ka luajtur rolin e daktilografistit atje...
    Shume vete jane te mendimit se Platoni ka marre idete dhe konceptet e Sokratit dhe vetem sa i ka zgjeruar duke lene keshtu keshtu ne to gjurmen e tij. Disa te tjere nuk jane dakort.
    Nuk ka shume rendesi ne fakt.

    Me shume rendesi (per ata qe e kane studiuar Platonin tani) ka fakti qe Platoni kundershton edhe argumentat e veta ne vende te ndryshme te vepres se tij.
    Psh. : Kur ai hedh idene e sakrifikimit te te mires se nje pjese te popullsise apo ndividit ne te mire te Qytetit (polis) duke u thene genjeshtren e madhe 2 shtresave me te uleta te shoqerise ne Athinen e at'hershme Platoni bie ndesh me idete e hedhura po nga vete ai ne libra apo edhe kapituj te meparshem. Ata ne te mire te individit dhe jetes se virtytshme.
    Po te lexosh Platonin teper ngadale, do e vesh re se ai kundershton vetveten edhe brenda te njejtit liber. Por kjo nuk eshte aspak tregues i vlerave te pamohueshme te tij. Emanuel Kant e ka kundershtuar veten brenda te njejtit liber psh, e shume te tjere. Padyshim qe Platoni eshte nje mendimtar i madh, bile nje nga me te medhenjte.
    Nje nga veprat me te permendura dhe me te diskutuara te Platonit eshte "Republika". Ajo cilesohet dhe kryevepra e tij (ua rekomandoj atyre qe duan te njihen me Platonin).
    Nje fenomen i cuditshem vihet re ne "Republika". Kapitulli i pare eshte i shkruar ne filozofi dialektike gje qe e ben teper kontrastues me kapitujt e tjere te cilet kane mungesa ne dialektiken filozofike. Ne kapitujt vijues Platoni thjesht ligjeron...
    Per mendimin tim, i vetmi shpjegim per kontrastet midis ketyre kapitujve, eshte qe nuk jane shkruar ne te njeten kohe. Ka shume te ngjare qe pjesa e pare e librit te jete shkruar shume me heret nga Platoni se vazhdimi i tij.

    Nje gje qe mund te kete ndodhur me Platonin per mendimin tim (persa i perket edhe kontradiktave qe ai ka me idete e veta), ka te ngjare te jete deshira e madhe e tij per te mberritur ne perfndimin e kerkuar me cdo kusht.(ky eshte mendimi im, jo i filozofeve).

    Dicka tjeter qe eshte nje nga enigmat me te medha filozofike sot per sot dhe ne te cilen Platoni shquhet pasi e ka hedhur i pari si teze eshte mendimi se:
    Filozofi i mirfillte, ka te ngjare te arrije nje faze "ndricimi" e cila eshte emretuar dhe si "filozofia e vertete" apo dicka tjeter qe pershkruan shkallen maksimale te stadit filozofik. Filozofet mendojne se ka pasur mendimtare te cilet e kane arritur ate stad, por te cilet shume shpejt kane zbritur prej andej. Kjo eshte nje nga temat me te debatuara sot per sot ne filozofi.
    A ka ndonjeri/a perj jush ndonje mendim per kete fenomen?

    Edhe dicka tjeter e cila eshte karakteristike per Platonin. Ai eshte dalluar nder filozofet e tjere per perpjekjet e tija ne qartesimin e vijes ndarese midis reales dhe irreales. Pra, c'eshte e vertete dhe cfare nuk eshte.

    Hajt suksese Platonisteve te forumit.
    Ndryshuar pėr herė tė fundit nga Sokoli : 17-09-2002 mė 15:45
    • Mėndjen nė mėndje e zemrėn nė zemėr.


    • Tė mirėn bėje e hidhe nė det,
      po s'e diti peshku e di Zoti vetė.

  8. #8
    i/e regjistruar Maska e huggos
    Anėtarėsuar
    02-08-2002
    Vendndodhja
    Hell-As
    Postime
    869

    Pershendetje Koli,

    Postuar mė parė nga Sokoli
    Me shume rendesi (per ata qe e kane studiuar Platonin tani) ka fakti qe Platoni kundershton edhe argumentat e veta ne vende te ndryshme te vepres se tij.

    Nje gje qe mund te kete ndodhur me Platonin per mendimin tim (persa i perket edhe kontradiktave qe ai ka me idete e veta), ka te ngjare te jete deshira e madhe e tij per te mberritur ne perfndimin e kerkuar me cdo kusht.(ky eshte mendimi im, jo i filozofeve).

    Me behet qejfi per interesin qe ke ndaj Platonit, Sokolo. Une ne fakt jam Soktratist... e megjithate bie shume dakort me mendimin tend personal rreth kontradiktave.

    Kjo ishte menyra qe vete Sokrati u mesoi nxenesve te tij te llogjikonin. Ky eshte edhe fakti perse filozofet e lashtesise (miqte e diturise - filoi+sofia) u zhvilluan aq. Sepse nuk mesuan disa teori shabllone nga dikush tjeter i jashtem, por duke autollogjikuar zhvillonin temen e tyre me paanshmeri.

    Republiken (qe per mua ne shqip duhet te jete Qyteterimi = H Politia) e kam lexuar ne greqisht.. dhe ndryshimi eshte teper i madh. Nese nuk e ke kete fat, humbet pjesen me te madhe te kuptimit...

    Te uroj mbaresi ty dhe te gjithe atyre qe mund te llogjikojne me paanshmeri.

    krejt miqesisht,
    huggos

  9. #9

    Edhe ti Sokratist mo?

    Hahaha... U beme dy.
    Me Republiken jam njof Anglisht, po Apologjine e kam lexuar Greqisht ama

    Den eida oti oyden eida
    • Mėndjen nė mėndje e zemrėn nė zemėr.


    • Tė mirėn bėje e hidhe nė det,
      po s'e diti peshku e di Zoti vetė.

  10. #10
    i/e regjistruar Maska e huggos
    Anėtarėsuar
    02-08-2002
    Vendndodhja
    Hell-As
    Postime
    869
    Xreiasetai mia phsihi gia na kanei to sympan "kosmo"

    Nevojitet nje shpirt qe te beje universin, bote...
    detyra ime ėshtė qė me gjithė fuqinė time t'i shėrbej kėtij brezi; duke bėrė kėshtu, njėkohėsisht, kam dhėnė kontributin tim mė tė mirė edhe pė brezin e ardhshėm... - george mueller

  11. #11
    i shplodhur
    Anėtarėsuar
    28-11-2002
    Vendndodhja
    Boston
    Postime
    289
    Ne fakt Platoni flet per vdekjen kur jep deshmine e nje luftetari i cili gjate nje beteje kishte mbetur i vdekur ne fushe dhe ishte kthyer serisht ne jete pas nje gjendje te tille. Ai rrefen per ate cka pa pertej. Nuk e mbaj mend mire ku ishte por une ne shqip e kam lexuar ishte ne fund me duket te Dialogjeve. Ky ushtar flet se atje ka Gjykim dhe ka momente te idese se reinkarnimit, shpirtrat zgjedhin vete njeriun qe duan te jene.

  12. #12
    i/e regjistruar Maska e busavata
    Anėtarėsuar
    22-10-2008
    Vendndodhja
    Gjilan
    Postime
    4,023
    Citim Postuar mė parė nga armandovranari Lexo Postimin
    Ne fakt Platoni flet per vdekjen kur jep deshmine e nje luftetari i cili gjate nje beteje kishte mbetur i vdekur ne fushe dhe ishte kthyer serisht ne jete pas nje gjendje te tille. Ai rrefen per ate cka pa pertej. Nuk e mbaj mend mire ku ishte por une ne shqip e kam lexuar ishte ne fund me duket te Dialogjeve. Ky ushtar flet se atje ka Gjykim dhe ka momente te idese se reinkarnimit, shpirtrat zgjedhin vete njeriun qe duan te jene.
    a Platoni paska than a !!??

  13. #13
    student njohurie Maska e Ilyas
    Anėtarėsuar
    10-06-2009
    Vendndodhja
    diku larg
    Postime
    52
    Citim Postuar mė parė nga busavata Lexo Postimin
    a Platoni paska than a !!??

    Po Plato e ka thene, e kam lexuar dhe un kte ke nje nga dialogjet e tij. Tani pyetja eshte se a eshte e Plato's ky sugjerim, apo ndoshta mos e ka vjedhur nga cifutet, apo popujt e Indise, etj...

    Me vone kte sugjerim e perpunoi edhe islami dhe prandaj un kam shkruajtur dikur qe islami nuk eshte gje tjeter vecse nje perpunim ala Arabēe i mitologjise cifutllike, greke, kristjane/rromake dhe ndoshta kto te gjitha mitologjite mund ti ken rrenjet e tyre ke mitologjija Hindustane ne bashkpunim me asaj Egjyptjane, apo Libiane dhe Perse. Kam vene re qe edhe kur behet fjala per lufterat e para islamike te 4 kalifeve te ashtequajtur simbas legjendes islame "te drejte"(Abu Baker, Omar, Otman dhe Ali, simbas versionit islamik), taktika qe perdoren kta kalife nuk eshte gje tjeter vecse nje vjedhje dhe nje perpunim ala Arab i taktikave qe perdori Aleksandri i madh, apo taktikat e Hanibalit dikur me luften e tij kundra Romes.

    Tani mbetet edhe dicka kryesore per te sqaruar: c'eshte mitologjia? Shume libra jane shkruajtur per shpjegimin e mitologjise, por me pak fjale do te thote qe mitologjija nuk eshte tjeter vecse perdorje e simboleve.

    Nje shembull i vogel: Aty ku shkruhet pershembull qe Zeusi zuri vendin e Poseudonit ke tempujt Kretane te greqise nuk eshte gje tjeter vecse se nje ishull ose nje vend i shpalli luft Kretes dikur dhe qe e fituan ate lufte dhe keshtu ne vend te ketij Zoti filluan ti luten nje Zoti tjeter e keshtu me rradhe.

    ..............
    Konkluzioni i gjithe ksaj qe shkruajta eshte me pak fjale qe gjerat nuk u krijuan keshtu ala abrakadabra dhe mrekullira ala shejtani dhe engjelli, por u krijuan thjesht dalengadale duke mesuar, vjedhur, pushtuar e shfrytzuar prej kulturave te njeri-tjetrit. Pra cdo gje nuk eshte tjeter vecse kembim-shkembim kulturash dhe mencurish ndermjet popujve.
    Ndryshuar pėr herė tė fundit nga Ilyas : 23-06-2010 mė 08:15
    Ditė e re, kismeti i ri

  14. #14
    i/e regjistruar Maska e Lordlover
    Anėtarėsuar
    18-06-2010
    Vendndodhja
    Münster Germany
    Postime
    168
    Platoni eshte njeri nder mendimtaret me te shquar te botes antike, i lindur ne nje familje te pasur aristokrate. Emri i ti i vertet ishte Aristokli, Platoni ishte emri perkdheles i ti.
    Platoni qe ne rini i etshem per dituri shkoi ne Athinė per ta takuar Sokratin e famshem, nxenes i te cilit u bė per plot 9 vite. Platoni ishte shume i interesuar per politike dhe qeshtje tjera shoqerore, u percaktua per shkence dhe filozofi dhe per kete e formoi shkollen e vet filozofike te cilen e quan Akademi dhe e udheheq 40 vite.
    Platoni eshte autor i shume veprave filozofike, nder te cilat veqojme.
    Shteti apo per drejtesine
    Gostia apo per dashurine
    Per shpirtin etj.
    Ne keto vepra si edhe ne te tjerat ai trajtoi shume qeshtje me rendesi teorike si psh.mbi idenė, mendjen si burim te njohjes, qeshtjen e te mires te bukurise dhe te drejtesise. Platoni ka qen i njohur si filozof idealist, sipas ti idetė jan te amshueshme. Ai vlereson me se shumti idenė e te mires, pastaj te bukurise dhe drejtesise.
    Ne vepren e ti Shteti apo per drejtesin ai shpreh pikpamjet e veta sipas te cilave shteti eshte shfaqur nga domosdoshmeria qe njerzit te bashkuar mund te realizojn nevojat e veta. Qellimi i shtetit duhet te jet siguria , stabiliteti dhe liria njerzore. Sipas Platonit shteti ideal perbehet prej 3 shtresave.
    Filozofet qe duhet te udheheqin shtetin.
    Ushtaret qe te bejn ruajtjen dhe mbrojtjen e shtetit.
    Puntoret, tregtaret dhe zejtaret qe krijojn te mira materiale per te egzistuar shteti.

  15. #15
    student njohurie Maska e Ilyas
    Anėtarėsuar
    10-06-2009
    Vendndodhja
    diku larg
    Postime
    52
    U ngopa edhe me filozofi....lexoj...akoma....filozofi, por jo ashtu si me pare qe njehere te them Plato eshte me i madhi, e pastaj Kant eshte me i madhi...apo Niēe eshte me i madhi...mendoj qe e verteta eshte gjithandej...ne thjesht mbledhim aty ketu...si bleta nga nje lule ne nje lule tjeter.

    Tani lind pyetja....c'eshte mencuria? Mencuria eshte eksperienca e jetes tende...
    Si nuk gjeta nje njeri ne bote qe te thote qe nuk ke asnje shanc per nje jete pa dhimbje e vuajtje?

    E kam fjalen deri dje i lexoja me gjithe qef filozofet pesimist, por edhe ata nuk me bindin, pasi te gjithe mundohen qe ti japin jetes nje karakteristike frymzuese...qe jo mbas kaq vites, apo kaq jetesh do behet mire....jo mund te behet mire nqs perdor kte e ate dogme, apo sistem....jo do behet mire mbasi te kesh njohuri....jo do behet mire per nje njeri ne 1.000.000.... etj....bla....bla....dhe shprese te pafund. E kam fjalen qe edhe keta filozof qe e quajn veten pesimist jane ne fund te fundit optimist per jeten, sigurisht po te zbatosh keto systemet e tyre...

    Si perfundim kam dale ne konkluzion qe askush nuk e din se si eshte kjo pune e te vertetes dhe e jetes. Te gjithe bejne gam...gam....me ato magjite....filozofite dhe dogmat e sistemet e tyre te pafund.

    Un mendoj qe njeriu eshte thjesht nje pjese e natyres si puna e lules.....rritet e lulezon dhe vjen nje kalama dhe e keput, i merr ere lules dhe me vone e hedh pertoke dhe ja kjo ishte jeta...Pra le te mesojme sa te duam....gjithmone jeta do te na habise perseri....gjithmone do te dale nje situate, apo dikush dhe do te na tregoje dicka qe ne nuk e njihnim fare...na rrofte pastaj njohuria qe kishim... cdo gje fillon nga e para....me vuajtje me te renda deri sa vjen nje dite dhe cmendemi fare....hahahahaha.........mendoj qe nuk ka rob me pesimist se sa un per jeten; jam aq pesimist saqe edhe armikun e lej te jetoj, sepse e dij qe jeta e tij eshte thjesht ferr dhe zjarr...keshtu qe pse ti bej dem, kur vet jeta e shkatrron njeriun dalengadale?

    Sa me shume qe mesoj, aq me shume bindem per aftesine e madhe qe kishin kta dy njerez: Cervantes dhe Gustave Flaubert. Cervantes, sepse ai tallet e qesh me jeten me Don Kishotin e tij...kurse Gustave Flaubert pasi ai nuk i jep shpreses asnje shanc ke kryevepra e tij "Zonja Bovari". Kta me duken mua afer ke e verteta.
    Ndryshuar pėr herė tė fundit nga Ilyas : 24-06-2010 mė 12:44
    Ditė e re, kismeti i ri

Tema tė Ngjashme

  1. Filozofėt, jeta dhe veprat e tyre!
    Nga Davius nė forumin Filozofi-psikologji-sociologji
    Pėrgjigje: 165
    Postimi i Fundit: 18-03-2011, 08:00
  2. Stavri Pone
    Nga Oriola Rama nė forumin Shkrimtarė shqiptarė
    Pėrgjigje: 7
    Postimi i Fundit: 07-03-2007, 14:01
  3. Alegoria e Shpelles - Platon
    Nga huggos nė forumin Filozofi-psikologji-sociologji
    Pėrgjigje: 24
    Postimi i Fundit: 21-06-2003, 16:33

Regullat e Postimit

  • Ju nuk mund tė hapni tema tė reja.
  • Ju nuk mund tė postoni nė tema.
  • Ju nuk mund tė bashkėngjitni skedarė.
  • Ju nuk mund tė ndryshoni postimet tuaja.
  •