Nuk isha e sigurte nese duhet ta hapja ktu, te psikologjia, apo ne ndonje vend tjeter kete teme..moderatoret mund ta levizin nese e shohin te arsyeshme.
Kohet e fundit e kam rastisur shpesh fare kete fenomen, e dua ta diskutoj ketu..Jam une qe ishoh gjerat gabim, apo gjerat jane vertet ashtu, dhe ne vazhdojm te degjojm pa menduar shume, predikues moralesh e dhenes mendimesh "te vlefshme ,te pjekura kur kemi perballe te tille meshkuj?
Tradhtine e kemi diskutuar shume, po gjithmone duke u mjaftuar me nje cfare perben apo a do ta lejonit..
Si mendoni ju eshte e drejte qe nje mashkull i lidhur me nje femer prej kohesh, te shkoje me nje tjeter, sepse ajo sipas tij "ja luan"vete , duke u justifikuar :"Nje moment eshte.."
ose nje tjeter, i fejuar a martuar te mbaje vazhdimisht nje dashnore se "tu merziska gjithmone e njejta gjelle" ose se "femra ka dite kur s'preket me dore"..
Keto dy raste jane me te fundit me te cilet jam perballur po shembujt jan me qindra.
Ne te dy rastet per mashkullin, nese femra e ben dicka te tille ,"ja keput koken" ose "s'ka me pune me te"..
A s'me thoni c'eshte kjo e drejte e mashkullit te beje cte doje?Te mos gjykohet, po te gjykoje?Te jete valle kaq "i babzitur" sa te rendi me vrap diku per te kompesuar mungesen?!
Jane vertet te gjithe meshkujt keshtu; po disa e thone,shume te tjere e mendojn e bejne, po preferojn ta mbajne per vete..Apo keto jane te rralle dhe rastesisht kam njohur te tille njerez une?
Shumica e pyetjeve me lart ishin per meshkujt..tani dua te di dhe dicka nga femrat:
Juve ju duken normale keto?Se ndonjeher pyes veten mos jam un e prapambetur?Mos ne heshtje eshte e pranuar ajo liria e meshkujve dhe me kot i shoh e analizoj gjerat kaq shume?
U zgjata ca po do tju isha mirenjohse per cdo mendim tuajin..
Krijoni Kontakt