Tani po shkruajme historine edhe nga aspekti serb:

[Kryeplaku]

Para disa kohesh ministrja e arsimit grek i propozoi Shqiperise qe te behet pune dypaleshe per te afruar afer dy popujt. Ajo mire e kishte, jam plotesisht ndakort me te, vetem se beri nja gabim trashanik tha frazen " te heqim nga historia ato fragmente qe helmojne lidhjet dypaleshe", dmth. ajo zonja gjithe keto vjet qe kishte lexuar histori (nese kishte lexuar) nuk kishte kuptuar asgje ose me mire nuk kishte kuptuar se lidhjet midis vendeve/popujve nuk i helmon historia por politikanet dhe ekstremistet. Historia shkruhet per te lexuar dhe jo per tu fshire. Sidoqofte procesi i ndryshimit te librave shkollor ka filluar, mire bene se mbas kaq vjetesh propagande duheshin ndryshuar por e keqja eshte se ky ndryshim nuk ka per qellim pastrimin e historise shqiptare por pastrimin e mbeturinave politikane/dipllomatike midis Tiranes dhe Athines!

Nejse qe mos t'ju lodh shume, se mjaft ju kane lodhur me propagande antigreke (me vend apo pa vend)... ajo qe dua te dal eshte sesi perfundim kete fushaten e pastrimit te historise nga "helmet" na i kane marre tani edhe gazetaret, pervec politikes tradicionale naniste.... por e keqja eshte se me kete antihelmin e tyre jo vetem qe nuk e c'helmoje historine por i vejne nje litar ne koke, nje karrige poshte kembeve dhe pastaj e shtyjne karrigen me percmim:

Ja cfare shkruante Shekulli sot (pa pik turpi e ndergjegjeje):

Nën masa të forta sigurie, serbët e Kosovës përkujtojnë ngjarjen e vetme që i bën të mendojnë se Kosova u përket atyre

Serbët përkujtojnë betejën e Kosovës


Shekulli

Serbët e Kosovës janë mbledhur për të kujtuar dje një ditë të veçantë historike, e vetmja që i bën të ndihen zotër të kësaj krahine që prej shekujsh. Nën masa të forta sigurie, me praninë e policisë së UNMIK-ut, të armatosur rëndë, serbët kanë kujtuar 616-vjetorin e betejës mes turqve dhe ushtrisë serbe (1389), e cila përfundoi me humbjen e kësaj të fundit . Që atëherë nisi pushtimi 500-vjeçar i Ballkanit nga perandoria otomane turke. Kjo ka mbetur një ngjarje e rëndësishme në historinë serbe dhe një nga argumentet kryesore me të cilin serbët e deklarojnë Kosovën si Jeruzalemin e tyre. Pjesëmarrja e djeshme gjithsesi ishte shumë më e vogël se sa në vitin 1989, kur Milosheviçi mbajti një fjalim me retorikë nacionaliste ndaj një turme prej 500 000 serbësh të mbledhur në Fushë-Kosovë, në vendin ku u zhvillua kjo betejë. Në atë vit, Milosheviçi e përdori këtë ngjarje historike për të përforcuar qëllimin e tij për të kontrolluar Jugosllavinë. Gjatë fjalimit të tij, ai i paralajmëroi serbët se ata do të përballeshin sërish me një betejë. “Nuk do të ketë beteja me armë, por edhe të tilla nuk mund të përjashtohen”, - i tha Milosheviçi turmës atëkohë. Dhe vërtet betejat nisën dy vite më vonë, kur e gjithë Jugosllavia u përça dhe pasuan luftërat si ajo e Bosnjes dhe e Kosovës. Shqiptarët e Kosovës mendojnë se ndoshta ceremonia e djeshme do të jetë e fundit në Kosovën që ka mbetur ende formalisht pjesë e Serbisë.
‘Ne duhet ta mbajmë gjallë traditën”, thotë Ljubinka, një pensioniste serbe që kishte bërë rreth 350 km rrugë nga Beogradi për të parë Patriarkun Pavle, kreun e Kishës Ortodokse Serbe, teksa mbante shërbesën fetare për rënien e serbëve. Megjithatë pjesëmarrja ishte shumë e pakët. Tej forcave policore të UNMIK-ut dhe NATO-s qëndronin disa shqiptarë që shihnin në distancë ceremoninë e serbëve.
Drashkoviç në ceremoni
I pranishëm në ceremoninë e djeshme ishte edhe ministri i Jashtëm serb, Vuk Drashkoviç, i cili mbërriti në Kosovë një ditë më parë për një vizitë private. Ndoshta qëllimi i vizitës së tij këtë datë ishte pikërisht pjesëmarrja në këtë ceremoni përkujtimore, për të evokuar edhe një herë ndjenjat serbe mbi Kosovën. Një ditë më parë Drashkoviç është pritur me protesta nga qytetarët e Kosovës. Kryesisht të rinjtë, kanë qëlluar mbi eskortën e Drashkovicit me vezë e mjete të tjera, e si pasojë policia ka arrestuar një numër protestuesish, mes të cilëve edhe gazetarë. Për shqiptarët e Kosovës, Drashkoviç është një nga figurat më të urryera, pasi është nga zyrtarët e pakët serbë që flet me tone nacionaliste e ekstremiste për Kosovën, si tokë e pandashme e Serbisë. Për vizitën, të quajtur private të Drashkoviçit në Kosovë, kanë reaguar dje edhe zyrtarët më të lartë shqiptarë të Kosovës. Kështu presidenti Ibrahim Rugova nëpërmjet zëdhënësit të tij, ka thënë se “Drashkoviçi nuk konsiderohet politikan serioz dhe qeveria e merr si të paqenë këtë vizitë”, - duke shtuar se kjo vizitë ka qenë private. Drashkoviç është ftuar nga administrata ndërkombëtare në Kosovë. “UNMIK-u e ka lejuar, ai është i ftuar i UNMIK-ut. Sigurisht UNMIK-u ka pasur qëllim të mirë që ta lejonte për çështje humanitare të shihte Kosovën dhe zhvillimet e tjera”. Ndërsa lidhur me protestat dhe të arrestuarit, presidenti Rugova ka thënë se ato : “ Janë legale protestat e ndryshme, jemi shoqëri demokratike – unë në këtë kuptim i shoh, ndoshta ato kanë qenë arrestime të momentit, e s’do të ketë pasoja dhe do të kërkoj që të mos ketë pasoja”, - ka deklaruar presidenti Rugova.

29/06/2005


Nuk e di nese ka lexuar ndonjehere histori ballkanike autori ose nese eshte ndonje gazetar i famshem ose jo por jam i sigurte se ne ndonje vend ku respektohet historia do e kishin nxjerrur nga puna (te pakten). Akoma edhe profesori im grek, qe ka simpati te madhe per Serbet, do ia terhiqte veshet! Si more gjithe kete aleance kristiane ballkanike (e cila u quajt nga vet Papa "Kryqezate") arriti ta kthej nje shkrimtar shqiptar ne lufte te 'ushtrise serbe' vetem nje nivel i madh injorance do mundej ta shpjegonte. Princit sllav ose serb Lazari bravo i qofte per luften qe dha dhe qe ra hero (nuk ja mposht njeri mundimin as atij e as Serbeve ushtare te vet) por mbrapa tij kishte nje ser princerish e ushtaresh te kombesive te ndryshme me kryesore Hungarezet, Bullgaret, Arberit e ku ta di une c'lloj tjeter (prandaj dhe e quajten fushaten "Kryqezata Ballkanike" ose "Kryqezata e Fundit"). Gjithashtu mire do ishte qe ambasada turke ne Tirane ti mesoje tutkuneve shqiptare se per "Turq" - si dicka qe percakton nje identitet- flasim vetem pas ardhjes se Qemal Ataturkut ne fuqi (se historianet Shqiptare merren me Pellasget tani dhe nuk kane kohe per Mesjeten ose Historine Moderne)!

FLM

[kurkushi]

Në vitin 1989 ,Milosheviqi në Fushëkosovë "festoi" humbjen e popujve të balkanit kundër turqve.Kur ai dhe politika sllavo-ortodokse këtë betejë të humbur të të gjithëve, në kohën kur asnjëri prej këtyre luftëtarëve ende nuk ishte musliman por të gjithë ishin të krishterë apo të pa fe,e quajtën betejë vetëm të serbëve,dhe në fjalimin e tij e përdori për pikënisje për në beteja tjera...për mua dhe shumë të tjerë ishte e qartë se ai që feston humbjet ,ai vetëm humbje korrë!Atbotë pata botuar edhe një shkrim të shkurtër në gazetën Rilindja kushtuar këtij festimi të çuditshëm dhe të turpshëm.
Edhe sot sikur atëherë,jam i lumtur që saherë që serbët festojnë humbjen e tyre kundër turqve në Fushëkosovë,duke marrur mbi vehte edhe pjesën tonë të turpit për humbjen e përbashkët të pësuar,ata betohen se prap do të nisen në humbje të reja!Këtë radhë për të festuar këtë humbje erdhi ministri i jashtëm Drashkoviq,që është shenjë se Serbia në betejen e ardhme do të humbë më pak(vetëm Kosovën dhe ca vise të saj)sepse për humbje të re nuk është betuar kryetari i shtetit...se atëherë do të humbiste i tërë shteti(Serb).