Unë dhe poezia

[Kryeplaku]

“Dua divorc prej teje”
sa herë që e takoja këtë më thoshte
po unë kokfort
nuk e vija kurrë poshtë
mundohesha t’i sillesha mirë
dhe ajo prapë largohej
“dua divorc prej teje”
bërtiste përsëri.

Unë dhe Poezia nuk i’a çojmë fare mirë.


Nuk e mbaj mend ditën e martesës sonë
por duhet të ishte bukur
ditë e mbushur me aroma
Dielli patjetër reflektonte në flokët e ndonjë vajze
kurse qielli do ishte kthyer në det
në oqeanin i mbytur
të planetëve, sy të saj
Po unë si gjithmonë
i çmendur
mbrapa vajzës
nuk vajta duke rendur.
Po unë si gjithmonë
ashtu matuf
zura një stol
dhe fillova “uf-buf”
u lodha shumë deri kur zgjidhjen gjeta
një laps, një letër vura mbi tavolinë
kështu u njojta me Poezinë.

Pastaj erdhi martesa,

në fillim ishte shumë bukur
unë i martuar me Poezinë
në krimbë-vrimën, trurin tim
vajzën kisha futur
Poezia u tregua grua e mirë,
në fillim
unë i dhuroja një rime
ajo më dhuronte gëzim.
Mësova ta dua gruanë time,
Poezinë
diku atje në krimbë-vrimën,
trurin tim
vajza kishte humbur
ose e pakta
e kishte mbuluar errësira dhe nuk e shifja
kështu i lirë dhe i lumtur
bisedonim gjithçka me timeshoqe
Poezinë.
Ishte tepër kurioze
donte të mësonte gjithçka mbi mua
aspak xheloze
prandaj edhe une i tregoja gjithçka asaj
akoma edhe për vajzën e njomë
sigurisht i shpjegova që vajza u zhduk
vetëm unë dhe Poezia mbetëm.
Po unë si gjithmonë,
harraq
kisha harruar ta pyes atë shumë gjëra.
Me thënë të drejtën u tregova egoist
po, po
me penën time pikturoja egoizmin tim
ashtu i mbushur fodullëk
pikturoja mbi trupin e saj
mbase për këtë i kam borxh
një ‘më fal’
megjithëse kam frikë se është tepër vonë.
Më në fund nga gjumi i thellë

u zgjova

thash ta pyes edhe unë Poezinë, për të
por ajo, asgjë
nuk më thoshte hiç gjë
vetëm më degjonte
po unë si gjithmonë
ashtu naiv
kujtoja se më donte.
Po unë si gjithmonë
dede
dilja rrugëve
andej-këndej
me një letër dhe laps në dorë
fodullëk shprehja
me këmborë.
Po unë si gjithmonë
ashtu si qorr
nuk kisha vënë re
që Poezia kishte dashnor.

Dola një ditë andej nga Tregu (lat. Forum)

dhe më bënte përshtypje kur të gjithë qeshnin me mua
kur ç’të shof unë i mjeri…
Poezia qafë për qafe me Ervin Hatibin
ky morri ca këpucë "me këmbë të mitura ushtarësh brenda"
i binte pemës me to dhe ranë ca “banane”
dhe pastaj ia dhuroi Poezisë
dhe ajo qeshi.
Po unë si gjithmonë
xheloz
nuk e lash me kaq
i'u ngjita pas
kur ç'të shof...
ajo u takua me Agim Doçin
dhe u rrasën me një lëndinë
"ku ku për ne,
hajde dru me pre".
Po pse thoni ju, mbaroi me kaq
ajo kishte dashnorë të gjithë tregun
kur mbaroi me dashnorët
filloi me dashnoret
unë i shkreti hoqa këmborët
hodha degën e fikut
që kisha marrë për laps
i'u largova barishteve
që kisha për fletore
dhe bërtisja 'bbe-e-e,bbe-e-e'.

Kjo ishte dita që mësova se gruaja ime ishte
dhe lavire dhe lesbike.

Po unë si gjithmonë
ashtu i pazotë
edhe gruan ma dhanë me shkes
Naim Frashëri i teqês
kur më gjeti andej
nga bankat e shkollës fillore
për grua më dha
atë që kishte dashnore
edhe unë prandaj bëja ‘bbe-e-e’
se mu kujtua Naimi.
Po unë si gjithmonë
haxhi pishmani
lutesha të isha mbytur
në oqeanin e planetëve-sy
të vajzës së njomë
por tashti
ishte tepër vonë
kështu iu ktheva
Poezisë
ça si bëra
mavërisë
doja t’i mbushja mendjen
se unë isha më i miri
nga Ervini, nga Agimi
dhe nga shkesëtari
Naimi.

ME PENËN TIME ç’pova trupin e saj
me zilinë time ia prisha bukurinë
me bojë e zhgaravita deri në maj
me urrejtjen time ia vrava lumturinë.
Gjithë mllefin tim e derdha mbi të
e lëndova të gjorën deri në kock
dhe Poezia, gruaja ime, nuk duroi më
bërtiti me të qara “dua divorc”.

Si thoni ju t’ia jap divorcin?

[Hyllien]

...tani te them te drejten nuk te eshte shume besnike, po une them mos u divorco, me mire meso ta pranosh te verteten, te pranosh qe ajo i perket dhe te tjereve dhe mbase me teper se ç'te perket ty.
Por ajo te perket dhe ty, dhe ato çaste qe eshte me ty eshte teresisht jotja, mbase ne te ardhmen do te te jete dhe me besnike......por mos u habit nese nje dite (ose nate) ajo me perket dhe mua.

Kryeplaku, e bukur, me teper se e bukur kuptimplote....

[Kryeplaku]

Sui Generis do e kem parasysh sygjerimin tend (qe te mos divorcohem).... megjithate zgjidhja me e mire eshte qe te rijme ne distance ca kohe....-)"(-

[nausika]

mos ia jep Divorcin, do te marri gjysmen e pasurise

[Era1]

ME PENËN TIME ç’pova trupin e saj
me zilinë time ia prisha bukurinë
me bojë e zhgaravita deri në maj
me urrejtjen time ia vrava lumturinë.
Gjithë mllefin tim e derdha mbi të
e lëndova të gjorën deri në kock
dhe Poezia, gruaja ime, nuk duroi më
bërtiti me të qara “dua divorc”.

Si thoni ju t’ia jap divorcin?

Si "sadist" qe je nuk besoj se do i japesh divorc ndonjehere .

[Agim Doçi]

Martesa me POEZINE nuk ka Gjendje Civile.
Ndaj nje divorc te mundshem ti mik nuk e ben dot!
Ne Tregun e Shumices, mos shit vargje me kile....(lol)
Po gjej ndonji "putane" dhe hic mos qaj me lot

[Kryeplaku]

Mendime interesante.....