Loja e shkëlqyer në rolin që e ktheu pas 20 vitesh
Sulejman Pitarka, i pabesueshmi që përloti sallën
Një aktor i madh, me guxim mahnitës. Në moshën 81-vjeçare është ngjitur në skenë, pas një shkëputje prej 20 vjetësh. Kjo aventurë ka rezultuar triumf për Sulejman Pitarkën, i cili i ka mrekulluar spektatorët me lojën e tij në dramën "Pjata e drunjtë", vënë në skenë fundjavën e shkuar në Teatrin Kombëtar.I vërtetë deri në përlotje, jetësor deri në hutim. Me plasticitetin e jashtëzakonshëm dhe zërin plot ngjyrime, aktori i madh ka portretizuar në përsosmëri një të moshuar në udhëkryq, i lënë mënjanë dhe gati i përjashtuar nga familja e tij. Ky i moshuar ka pothuaj moshën e aktorit, është pak i vërbër, si aktori, mban bastun, si ai. Por nuk janë këto arsyet që ky i moshur ka depërtuar në ndjesitë e gjithë spektatorëve që kanë pasur fatin të shohin sërish në skenë Sulejman Pitarkën. Ky i moshur ka dramat e tij, përplasjet e forta emocionale, dashuritë dhe zhgënjimet që ia behin si rrufe në qiell të pastër. Në shtëpinë ku jeton ai shfaqet befas si pengesë. Është tepër, është i padëshiruar, sepse është plak, i pafuqishëm, i sëmurë, grindavec, me vese, i mërzitshëm… Kështu mendon nusja e tij Klara. Ajo gjithnjë e përzë, e nxjerr në oborr, i bërtet, e shan, derisa më në fund i bind djemtë e tij ta çojnë në azil plakun, të cilin e ushqen në një pjatë të drunjtë (Ai i ka thyer të gjithë pjatat e kësaj shtëpie, thotë nusja). Po ai? Ai kërkon llullën e tij, të cilën e thith bosh, sepse nuk i japin duhan. Kërkon më kot një shishe birrë, dhe merr përgjigjen "të mbyt", kërkon të luajë damë në shtëpi dhe e nxjerrin në oborr në mes të vapës. Tronditet kur i thonë se do ta çojnë në azil. Pikërisht djemtë e tij do ta çojnë në azil, sepse ka prishur lumturinë e familjes… në momentet e fundit e ka gjetur një zgjidhje, një zgjidhje prej fëmije. Mbyllet me çelës në njërën prej dhomave dhe nuk del, nuk bën zë, krejt në heshtje si një i vdekur dhe kur del nga ajo derë pas përgjërimeve të mbesës, e vetmja që e do me shpirt, portreti i tij është tronditës. Ky është kulmi, i këtij personazhi dhe i aktorit Sulejman Pitarka, i cili nga minuta në minutë me lojën e tij arrin t'i shembë të gjitha muret që e ndajnë një aktor nga spektatori, i shemb deri në thërmijën e fundit, ndërsa zhytet thellë në botën e të gjithëve, tek të moshuarit dhe të rinjtë. Gjithë këto ndjesi e përplasje e kanë shfaqur Pitarkën mahnitës. Kalimet emocionale nga gjendja në gjendje rrezatonin energjitë e një djaloshi. E kur mendoje se mbase fuqitë a kujtesa do ta linin, pabesueshmërisht ai nuk gabonte. Lëvizjet e tij në skenë ishin të gjalla, frazat goditëse, veshur me ngjyrat e nevojshme të çdo gjendjeje. Pothuajse gjithë kohën në skenë, me peshën e jashtëzakonshme të këtij roli, Sulejman Pitarka me dy shfaqjet e fundjavës ka treguar se kjo është një lojë mirëfilltë aktoriale, e gjallë, jetësore. Ka treguar, veç kësaj, se vitet e shumta që e ndanë me skenën, sëmundja e rëndë që kaloi, dhe mosha e tij e thyer nuk kanë lënë asnjë gjurmë në botën e tij artistike. Iu rrëfeu pa fjalë të gjithë aktorëve, sidomos atyre që luajtën krah tij (që për fat të keq shumë herë treguan amatorizëm dhe shkallë të ulët serioziteti), se kështu luhet teatër dhe shkëlqimi i një aktori nuk zbehet as kur shumë elemente të tjera në shfaqje çalojnë.
Emocionet e aktorit pas shfaqjes
Eshtë përlotur edhe vetë në fund të shfaqjes. Me mjekrën që i dridhej ka përshëndetur gjatë, me dorë në zemër spektatorët, që e duartrokisnin pafund dhe nuk e linin të ikte nga skena. Kthehej në rreshtin e aktorëve e sërish dilte në fillim për të përshëndetur. Pas shfaqjes, kur ende nuk ishte zhveshur nga emocionet dhe pesha e rolit të tij, i përhumbur, nuk mund të deklaronte gjë tjetër veç lumturisë së rastit dhe emocioneve të pazakonta. Nuk e di sa do të rezitojë në skenë për shfaqjet e ardhshme, nuk e di gjithashtu, as sa herë të tjera do të interpretojë në rolin e këtij të moshuari, që i ka falur një përvojë të pazakontë emocionale, por dëshiron të luajë në të gjithë shfaqjet e ardhshme. Sa vështirësi ka pasur në ndërtimin e këtij roli…? Thotë se nuk e ka pasur të lehtë. "Pas 20 vjetësh, nuk është e lehtë të luash teatër". Por kujtesa dhe energjitë nuk e kanë lënë në baltë, duke realizuar kështu një rol dinjitoz, e duke shënuar një ngjarje në jetën teatrore shqiptare. "Kthimi i tij në këtë moshë do të ishte ngjarje për çdo teatër të botës", thotë aktori Ndriçim Xhepa pas shfaqjes së premierës, duke theksuar se kjo ngjitje në skenë e Pitarkës ishte vërtet emocionuese
Admirina Peçi
Gazeta shqiptare
Përgjigju Duke Cituar
Postuar më parë nga Davius
......ashtu thoshte ai, po në fakt ka bërë GOXHA 
Krijoni Kontakt