Hobbes, qe i perket shkolles mekaniciste te filozofise, pas nje studimi shume te ngaterruar ne teza, hipoteza dhe antiteza, perfundoi qe: jeta eshte levizje e organizmave per te mbaruar ne pushim, qe eshte vdekja. Njeriu eshte, per natyre, nje kafshe egoiste ne lufte te vazhdueshme me njeri-tjetrin dhe me veten e tij, me natyren dhe me pengimet qe i dalin perpara gjate ekzistences.
Besimet, mendon filozofi, e kane komplikuar jeten e njeriut, duke i vene pengesa artificale kunder ligjeve te natyres. Kisha kristiane dhe, me shume kisha katolike, eshte me fajtore se ndarjet e saj dhe se besimet e tjera, sepse krijoi mentalitetin per te menduar dhe per te besuar ne korrolarin e saj: ne jete ekzistojne "e mira dhe liga si tendenca shpirterore dhe logjike; e para, domethene, e mira eshte jeta fetare me tipin perfekt shenjtorin; dhe, e dyta, eshte jeta tokesore (terrenale) me tipin perfekt Dreqin".
Ne natyre, arsyeton Hobbes-i ne nje studim te gjate dhe te qarte, keto dy koncepte nuk ekzistojne vecse kur ne i krijojme artificialisht per demin tone. Njeriu qe ndjek ligjet e natyres eshte i lumtur, pa qene nevoja te komplikoje jeten me nomenklatura imagjinare demtuese...
Isuf Luzaj
Pertej se mires dhe se liges
Krijoni Kontakt