Close
Faqja 3 prej 5 FillimFillim 12345 FunditFundit
Duke shfaqur rezultatin 41 deri 60 prej 89
  1. #41
    Perkthe dhe Fishten ne Frengjisht
    • Mëndjen në mëndje e zemrën në zemër.


    • Të mirën bëje e hidhe në det,
      po s'e diti peshku e di Zoti vetë.

  2. #42
    Larguar.
    Anëtarësuar
    30-11-2004
    Postime
    1,506
    Shpëtova më duket... në fakt po prisja të më thonin të përktheja frëngjishten në fishtë...

    Claude Sernet (1902-1968)

    Në qendër të vëmendjes

    Unë shoh, dëgjoj, flas
    Shoh për memecët
    Dëgjoj për qorrat
    Flas për shurdhanët

    Bota duke qenë botë
    - E verbër, e shurdhër, memece –
    Unë shkoj atje ku mbetem
    Por nuk trembem më.

  3. #43
    Larguar.
    Anëtarësuar
    30-11-2004
    Postime
    1,506
    Pierre Reverdy (1889-1960)

    Gjumi i zemrës

    Me thonjtë e tij ai çirrte faqen e brendshme të ashpër të atij kafazi. Ai ishte rob i ankthit ose i armiqve të tij.
    Ecnim përjashta. Një dorë që kërkonte të tijën e preku. Më e ftohtë sesa agimi mbi ballin e tij. Dritarja hapej nga era tepër e fortë që mbështillej mbi çatitë. Bënte akoma natë.
    Dhe gjoksi i tij i lirë thithte një ajër të freskët që ndryshonte dekorin. Por, në kujtesën e tij ngulmon një kujtim i keq. Dhe ka gjithashtu emri i atij që ishte shkaku i kësaj ëndrre.

  4. #44
    Larguar.
    Anëtarësuar
    30-11-2004
    Postime
    1,506
    Roland Giguère (1929)

    Endem

    Nuk ju ndjek më
    nuk ju jam më i përkushtuar
    nuk ju jam më besnik
    endem sipas qejfit tim
    jashtë shtigjesh të bekuar

    endem në kufijtë e jetës sime

    dua gjithashtu
    siç nuk kam dashur kurrë
    vijën e lakuar të fatit
    heshtjen e puseve

    endem
    megjithë këto çka them
    ndërmjet fillimit dhe fundit
    ndërmjet duarve tua të zgjatura
    dhe syve tuaj që mbyllen
    nën peshën e mesnatës

    endem
    midis zogjve të mi që i pëlqej
    fijeve të holla të barit që ngrihen
    në të thënën ditë

    endem
    midis vidheve të gjora
    dhe pishave të shkundura
    pa parë bredhin që zverdhohet

    endem midis miqve të mi më të mirë
    që megjithatë i mbaj për roje

    por endem

    endem gjithmonë në mes të thënave tuaja

    endem për të mos vdekur
    Ndryshuar për herë të fundit nga oiseau en vol : 02-04-2005 më 01:09

  5. #45
    Larguar.
    Anëtarësuar
    30-11-2004
    Postime
    1,506
    Roger Kowalski (1938-1976)

    Statuja

    Ai kishte fjetur atë natë mbi gjunjët e një statuje të ftohtë mermeri dhe të një madhështie që e kishte bafsuar. Ai brodhi. Në atë fytyrë mbi të të përkulur ai ndërmori një udhëtim nga i cili ai nuk u kthye menjëherë. Mbërritur prapa qepallës së rëndë ai njohu dekurajimin, por një zë ia behu : "Sa i lehtë që jeni !" Dhe me goditje të lodhshme, dhe të dhimbshme, ai shpoi faqen e jashtme : larg përpara tij gjelbëronte një perandori e harruar.

  6. #46
    Larguar.
    Anëtarësuar
    30-11-2004
    Postime
    1,506

    Për zogun e vockël... ciu ciu... ciu ciu...

    Jacques Prévert (1900-1977)

    Faqe shkrimi

    Dy edhe dy katër
    katër edhe katër tetë
    tetë edhe tetë bëjnë gjashtëmbëdhjetë...
    Përsëriteni ! thotë mësuesi
    Dy edhe dy katër
    katër edhe katër tetë
    tetë edhe tetë bëjnë gjashtëmbëdhjetë.
    Por ja zogu-lirë
    që kalon në qiell
    fëmija e sheh
    fëmija e dëgjon
    fëmija e thërret :
    Shpëtomë
    Luaj me mua
    zog !
    Atëherë zogu zbret
    dhe luan me fëmijën
    Dy edhe dy katër...
    Përsëriteni ! thotë mësuesi
    dhe fëmija luan
    zogu luan me të...
    Katër edhe katër
    tetë edhe tetë bëjnë gjashtëmbëdhjetë
    po gjashtëmbëdhjetë edhe gjashtëmbëdhjetë sa bëjnë ?
    Asgjë nuk bëjnë gjashtëmbëdhjetë edhe gjashtëmbëdhjetë
    dhe sidomos jo tridhjetë e dy
    sido që të jetë
    edhe ato ikin.
    Dhe fëmija e ka fshehur zogun
    në bankën e tij
    dhe të gjithë fëmijët
    e dëgjojnë këngën e tij
    dhe të gjithë fëmijët
    e dëgjojnë muzikën
    dhe tetë edhe tetë ikin dhe ato
    dhe katër edhe katër dhe dy edhe dy
    edhe këto ia mbathin
    dhe një edhe një nuk bëjnë as një as dy
    një nga një ikin edhe këto.
    Dhe zogu-lirë luan
    dhe fëmija këndon
    dhe mësuesi bërtet :
    Kur t'i lini shakatë !

    Por të gjithë fëmijët e tjerë
    dëgjojnë muzikën
    dhe muret e klasës
    shkrihen ngadalë.
    Dhe xhamat kthehen në rërë
    Boja kthehet në ujë
    Bankat bëhen pemë
    Shkumësi shkëmb në breg
    Dhe bishti i penës kthehet në zog
    Ndryshuar për herë të fundit nga oiseau en vol : 07-04-2005 më 18:49

  7. #47
    Larguar.
    Anëtarësuar
    04-08-2003
    Postime
    2,152
    dhe muret e klasës
    shkrihen ngadalë.
    Dhe xhamat kthehen në rërë
    Boja kthehet në ujë
    Bankat bëhen pemë
    Shkumësi shkëmb në breg
    Dhe bishti i penës kthehet në zog


    e mrekullueshme!

  8. #48
    Larguar.
    Anëtarësuar
    30-11-2004
    Postime
    1,506

    gjithmonë për zogun e vockël... ciu ciu... ciu ciu...

    Florant Mercadier (1979)

    Zogu i brymës

    Zogu fluturon.
    Fëmija e vështron.
    Ai tund krahët e tij, duke lozur me erën
    Por trupi rri në vend.
    E megjithatë, fëmija ngrihet prapëseprapë.
    Këmbët e tij prekin akoma tokën
    por zemra është tashmë në re.
    I bashkohet zogut dhe që të dy fluturojnë bashkë,
    duke përshkuar kohën dhe pejsazhet,
    duke kalëruar kuaj drite,
    skulptuar hyjnesha bryme,
    lundruar mbi agimin,
    Lozur me të qeshurat e Morfeut...
    "Tavolina gati !" thotë e ëma.
    Fëmija zbret.
    Por zogu vazhdon të fluturojë...

  9. #49
    Larguar.
    Anëtarësuar
    30-11-2004
    Postime
    1,506
    Jacques Prévert (1900-1977)

    Adrien

    Adrien mos mbaj inat !
    Kthehu !

    Topin e borës
    që ti ma ke hedhur
    në Chamonix
    dimrin e kaluar
    unë e kam ruajtur
    Eshtë mbi oxhak
    pranë kurorës së martesës
    kurorë zjarri nëna ime e gjorë
    që vdiq e vrarë
    nga i ndjeri im atë
    që vdiq në gijotinë
    një mëngjes të trishtë dimri
    apo pranvere...
    Adrien mos mbaj inat !
    Kthehu !
    e kam patur gabim e pranoj
    kam ndenjur vite të tëra
    pa hyrë
    në shtëpi
    Por ta kam fshehur gjithmonë
    që isha në burg !
    Kam patur gabime e pranoj
    shpesh rrihja qenin
    por të doja shumë !...
    Adrien mos mbaj inat !
    Kthehu !
    Edhe fijen e shelgut
    qenushin tënd të vogël
    që ka ngordhur
    javën e kaluar
    e kam ruajtur !
    Eshtë në frigorifer
    dhe kur nganjëherë e hap
    për të marrë një birrë
    e shoh kafshën e gjorë pa jetë
    dhe kjo më dëshpëron !
    E pra jam unë ai që e ka bërë
    një mbrëmje për të kaluar kohën
    duke të pritur ty...
    Adrien mos mbaj inat !
    kthehu !
    Nga kulla Saint-Jacques
    jam hedhur poshtë
    pardje
    dhe kam vdekur
    për ty
    Dje më kanë varrosur
    në një varrezë shumë të bukur
    dhe mendoja për ty
    Dhe sonte jam rikthyer
    në apartamentin
    ku ti shëtisje lakuriq
    në kohën që isha e gjallë
    dhe po të pres...
    Adrien mos mbaj inat !
    Kthehu !
    Kam patur gabime e pranoj
    kam ndenjur vite të tëra
    pa hyrë në shtëpi
    Por gjithmonë ta kam fshehur
    që unë isha në burg !
    Kam patur gabime, e pranoj
    shpesh rrihja qenin
    por të doja shumë !...
    Adrien mos mbaj inat !
    Kthehu !

  10. #50
    Larguar.
    Anëtarësuar
    30-11-2004
    Postime
    1,506
    Një korigjim të vogël në lidhje me poezinë e postuar më lart. Vargu : "E pra jam unë ai që e ka bërë" duhet lexuar "E pra jam unë ajo që e ka bërë". Ju kërkoj ndjesë dhe ju falemnderit për mirëkuptimin.

    Paul Eluard (1895-1952)

    Dhe një buzëqeshje

    Nata nuk është kurrë e plotë
    Ka gjithmonë ngaqë po e them
    Ngaqë po e pohoj
    Në thellësi të pikëllimit një dritare të hapur
    Një dritare me dritë
    Ka gjithmonë një ëndërr që përgjon
    Dëshirë për të ngopur urinë për të kënaqur
    Një zemër bujare
    Një dorë të zgjatur një dorë të hapur
    Sy të vëmendshëm
    Një jetë për tu ndarë së bashku.

  11. #51
    Buena Suerte Maska e MI CORAZON
    Anëtarësuar
    21-07-2002
    Postime
    7,485
    Citim Postuar më parë nga Highlander
    Jacques Prévert (1900-1977)

    Adrien

    Adrien mos mbaj inat !
    Kthehu !

    ..........................
    ...........................
    ............................
    Kam patur gabime, e pranoj
    shpesh rrihja qenin
    por të doja shumë !...
    Adrien mos mbaj inat !
    Kthehu !
    Mu duk e gjatë ta kopjoj...por është e bukur e gjitha !

    Të lumtë, Highlander !
    Where does a thought go when it's forgotten?

  12. #52
    Larguar.
    Anëtarësuar
    30-11-2004
    Postime
    1,506
    Ju falemnderit Mi Corazon, ashtu është, Prévert është poeti më i madh francez i shekullit të XX. Ja dhe një tjetër poezi e tij...

    Jacques Prévert (1900-1977)

    Udhëtime

    Unë gjithashtu
    siç piktorët
    kam modelet e mia
    Një ditë
    dhe kjo ishte dje
    në stacionin e autobusit
    vështroja femrat
    që zbrisnin rrugën Amsterdam
    Befas përmes xhamit të autobusit
    zbulova një
    që nuk e kisha parë të ngjitet
    E ulur dhe e vetmuar ajo dukej të buzëqeshte
    Në këtë çast madje ajo më pëlqeu shumë
    por menjëherë
    pashë që ajo ishte e imja
    Isha i kënaqur.

  13. #53
    Larguar.
    Anëtarësuar
    30-11-2004
    Postime
    1,506
    Jacques Prévert (1900-1977)

    Jini të sjellshëm

    I

    Kurorëzuar me xixa
    Një tregtar tullash
    Ngre zërin në mbrëmje
    Në koridoret e stacionit Javel
    Dhe fjalët e tij të pista
    Nuk u pëlqejnë shumicës së njerëzve
    Por përvëlimi i vështrimit të tij
    I përmend ato në ndjenja të mira
    Jini të sjellshëm
    Çirret njeriu
    Jini të sjellshëm me ushqimet
    Jini të sjellshëm
    Me elementet me elefantët
    Jini të sjellshëm me femrat
    Edhe me fëmijët
    Jini të sjellshëm
    Me çunat e ndërtesës
    Jini të sjellshëm
    Me botën e gjallë.

    II

    Duhet qenë mjaft i sjellshëm edhe me tokën
    Duhen falenderuar ato në mëngjes duke u zgjuar
    Duhen falenderuar ato për ngrohtësinë
    Për pemët
    Për frutat
    Për gjithçka që është e mirë të hahet
    Për gjithçka që është e bukur të vështrohet
    Të preket
    Duhen falenderuar ato
    Nuk duhet t’i ngacmojmë...
    T’i kritikojmë
    Ato e dinë ç’duhet bërë
    Dielli dhe toka
    Pra duhen lënë të qetë
    Ose përndryshe ato nxehen
    Dhe pastaj më pas
    Jemi të ndryshuar
    Në kungull
    Në pjepër uji
    Ose në tullë
    Dhe kemi bërë mjaft përpara...
    Dielli është dashuruar me tokën
    Ato e dinë këtë
    Kjo është punë e tyre
    Dhe kur ka eklipse
    Nuk është mirë t’i shikojmë
    Përmes xhamash të vogla të errëta
    Ato zihen me njëri-tjetrin
    Janë histori personale
    Më mirë të mos ngatërrohemi aty
    Sepse
    Nëse përzihemi ka rrezik të kthehemi
    Në patate të ngrira
    Apo në shtiza flokësh
    Dielli e do tokën
    Toka e do diellin
    Dhe ajo rrotullohet
    Për tu admiruar
    Dhe diellit i duket e bukur
    Dhe ai ndriçon mbi të
    Dhe kur ai është i lodhur
    Ai shkon të flerë gjumë
    Dhe hëna çohet
    Hëna është ish e dashura e diellit
    Por ajo ka qenë xheloze
    Dhe ka qenë ndëshkuar
    Ajo është kthyer krejt e ftohtë
    Dhe ajo del vetëm natën
    Duhet qenë shumë i sjellshëm edhe me hënën
    Përndryshe ajo mund t’ju çmendë
    Dhe ajo mundet gjithashtu
    Nëse ajo do
    T’ju ndryshojë në dordolec dëbore
    Në fener rrugësh
    Apo në qiri
    Shkurt për ta përmbledhur
    Dy pika hapni thonjëzat :
    " Duhet që gjithkush të jetë i sjellshëm me botën ose përndryshe
    ka luftëra… epidemi tërmete
    dallgë të mëdha krisma pushkësh...
    Dhe milingona të kuqe të mëdha të këqija që vijnë
    T’ju hanë këmbët ndërsa flemë natën. "

  14. #54
    i/e regjistruar Maska e Brari
    Anëtarësuar
    23-04-2002
    Postime
    18,826
    bukur higlander..

    urime per mundin e sukseshem..

  15. #55
    C O B sanguin Maska e whisper
    Anëtarësuar
    14-11-2004
    Vendndodhja
    Toronto ( perkohesisht ne Tirane)
    Postime
    1,028
    shume bukur...bravo...highlander!
    ......dhe Udhe e Qumeshtit ne qiell
    drejt gjinjve te tu me ndjell...

  16. #56
    Larguar.
    Anëtarësuar
    30-11-2004
    Postime
    1,506
    Ju falemnderit Brari dhe Crazy old baby, kënaqësia është e imja...

    Jacques Prévert (1900-1977)

    Duhet kaluar koha

    Kujtojmë që është e lehtë
    të mos bësh asgjë
    në thelb është e vështirë
    e vështirë dhe madje mjaft
    duhet kaluar koha
    kjo është një punë e tërë
    duhet kaluar koha
    kjo është një punë vigani

    Ah !
    nga mëngjesi në mbrëmje
    nuk bëja asgjë
    asgjë
    ah ! sa e çuditshme
    nga mëngjesi në mbrëmje
    nga mbrëmja në mëngjes
    bëja të njëjtën gjë
    asgjë !
    nuk bëja asgjë
    e kisha mundësinë
    do të kisha mundur gjithçka për të patur
    pooo ! çfarë historie e trishtë

    çka do të kisha dashur
    nëse do ta kisha dashur
    do ta kisha patur
    por nuk kisha asgjë lakmi
    asgjë

    Por një ditë pashë një qen
    këtë qen që më pëlqeu e pata
    ishte një qen i madh
    një qen çobani
    por kafsha e gjorë
    sa shumë mërzitej
    mërzitej
    mërzitej për të zotin e tij
    një Skocez plak
    kam blerë të zotin e qenit
    e kisha mundësinë
    ah !
    çfarë tingëllimi
    oh !
    sa Skocez i çuditshëm ishte
    ky çobani i qenit tim
    gjithë ditën qante
    gjithë natën shkrehej në lotë
    ah !
    ishte krejt e pakuptimtë
    Skocezi po fikej
    nuk donte asgjë të dëgjonte
    fliste madje për të varur veten
    Më mirë dua delet e mia
    këndonte ai në skocezçe
    dhe qeni lehte
    duke e dëgjuar të këndonte
    e kisha mundësinë
    i bleva delet
    i futa në sallonin tim
    atëherë ato hëngrën qilimat e mi
    dhe pastaj ato ngordhën nga mërzia
    edhe në varr
    Skocezi i ndoqi
    ah !
    edhe qeni gjithashtu

    Dhe atëherë jam nisur për pushime
    Për të qetësuar nervat e mia të vogla.

  17. #57
    Unquestionable! Maska e Cupke_pe_Korce
    Anëtarësuar
    24-06-2002
    Postime
    1,602
    Meqe i paske marre me rradhe francezet, po ndonje precartje nga Rimbaud kur do ta shijojme?

    Te pergezoj per perkthimet!
    Summertime, and the livin' is easy...

  18. #58
    Larguar.
    Anëtarësuar
    30-11-2004
    Postime
    1,506

    për zogun e vockël që më pret nën strehë kur kthehem... ciu-ciu... ciu-ciu...

    Arthur Rimbaud (1854-1891)

    Ëndërruar për dimrin

    Dimrit, ne do të shkojmë në një vagon të vogël rozë
    Me jastekë blu.
    Do të ndihemi mirë. Një fole puthjesh të marra prehet
    Në çdo qoshe të butë.

    Ti do të mbyllësh syrin, për të mos parë aspak, nga dritarja,
    Të ngërdheshen hijet e mbrëmjes,
    Këto përbindësha zemërakë, tufë
    Demonësh dhe ujqërish të zinj.

    Pastaj ti do ta ndjesh faqen të gërricur...
    Një puthje e vogël, si një merimangë e çmendur,
    Do të të vrapojë nëpër qafë...

    Dhe ti do të më thuash : « Kërko ! » duke përkulur kokën,
    - Dhe ne do të marrim kohë për ta gjetur këtë kafshë
    - Që udhëton shumë…

  19. #59
    Unquestionable! Maska e Cupke_pe_Korce
    Anëtarësuar
    24-06-2002
    Postime
    1,602

    mersi boku :)

    ...edhe pse e kishe per zogun tend. Nuk kam pasur mundesine te lexoj aq sa duhet nga Rimbaud, prandaj dhe te thashe. Nder mend kisha 'anijen e dehur' apo 'varken e dehur' se se kam idene si eshte perkthyer. Shume e bukur, isn't it?
    Summertime, and the livin' is easy...

  20. #60
    Larguar.
    Anëtarësuar
    30-11-2004
    Postime
    1,506
    Arthur Rimbaud (1854-1891)

    Dinakja

    Në sallën e murrme të ngrënies, që kundërmonte
    Një aromë llaku dhe frutash, për qejfin tim
    Po haja një pjatë të nuk e di ç'mjeshtër
    Belg, dhe habitesha në karriken time të stërmadhe.

    Duke ngrënë, dëgjoja orën, - në heshtje dhe i lumtur.
    Kuzhina u hap me një duhmë,
    - Dhe kamarierja erdhi, nuk e di pse,
    Për dreq gjysmë e zbërthyer, hijshëm e krehur

    Dhe, duke shëtitur gishtin e saj të vogël drithërues
    Mbi faqen e saj, një kadife pjeshkë rozë dhe e bardhë,
    Duke zgjatur buzët e saj fëminore si e pakënaqur,

    Ajo rregullonte pjatat, pranë meje, për të më lehtësuar ;
    - Pastaj, kështu si pa të keq, - kuptohet, për të patur një puthje, -
    Me zë të ulët : " Pa shiko, kam marrë 'një' të ftohtë në faqe "

Faqja 3 prej 5 FillimFillim 12345 FunditFundit

Tema të Ngjashme

  1. Përpjekje poetike
    Nga Ullmar Qvick në forumin Letërsia shqiptare
    Përgjigje: 6
    Postimi i Fundit: 18-12-2007, 14:05
  2. Përgjigje: 1
    Postimi i Fundit: 20-04-2007, 06:42
  3. Ungjilli si bazë e jetës
    Nga Albo në forumin Komuniteti orthodhoks
    Përgjigje: 5
    Postimi i Fundit: 08-06-2006, 22:59
  4. Muhamedi, Nje Perpjekje Perendimore Per Te Kuptuar Islamin
    Nga forum126 në forumin Komuniteti musliman
    Përgjigje: 0
    Postimi i Fundit: 06-02-2006, 10:44
  5. Raporti sekret i CIA-s për Enver Hoxhën.
    Nga BlueBaron në forumin Historia shqiptare
    Përgjigje: 5
    Postimi i Fundit: 13-12-2004, 13:28

Regullat e Postimit

  • Ju nuk mund të hapni tema të reja.
  • Ju nuk mund të postoni në tema.
  • Ju nuk mund të bashkëngjitni skedarë.
  • Ju nuk mund të ndryshoni postimet tuaja.
  •