Gjergj Kastriot Skënderbeu

[arbereshi_niko]

O sa lodheni edhe juve.
Ju kerkoni gjurmet, kurse ujkun e keni mbrapa!
Si ka mundesi qe ti zihet bese autoreve te huaj, qofshin keta edhe me shtate universitete dhe nuk i besoni syve o te mjere…, pastaj me vini ketu e me citoni Nolin…
Po pse nuk ju mjafton qe arbereshet edhe sot e kesaj dite jane endè orthodokse???
Komunitetet e para te themeluara prej tyre, ketu perfshi edhe femijet e Kastriotit o familjare te afert te tij, qe ne ngulimet e para, themeluan jo vetem katundet, por bashke me to edhe kishat…
Mos harroni qe, ne kohet qe jemi duke diskutuar, ne perendim kishte shume ndarje midis vete te krishtereve katolike, ku edhe aragonezet ( aleatet kryesore te Gj. Kastriotit ) nuk ishin nen juridiksionin e Romes, por te Avinjones???!
Me pape dhe anti pape, ku per Gjergjin nuk kishte fare dallim, pasi duke patur nje,dy, tre pape njekohesisht, per Skenderbeun as qe kishte diference, pasi ky nuk donte nje konvertim, porn je aleat qe ta ndihmonte. Ne kohet qe jemi duke fol, nuk kishte nje siguri per te percaktuar kush nga keta ishte papa I “vertete”, keshtu qe Gjergji as qe e solli nder mend nje mbeshtetje shpirterore por nje mbeshtetje ushtarake I duhej…
Djali I Skenderbeut, shkon me nje grup te madh ne afersi te Palermos, ku u satabilizua fill pas pushtimit perfundimtar turk, ku edhe sot ekziston, quhet Piana degli albanesi, Hora e arbereshevet.
Pse duhet te marrim shembuj nga te huajt, pse nuk ju pelqejne arbereshet, prova e gjalle e mbijeteses?
Nese kishte konvertime, ato ishin pa sukses, pasi kishin nje qellim dhe jo per nje konvertim te vertete shpirteror.
Pasi vete ne Besoren e themi; Besoj ne nje pagezim…, e pra si thoni ju , e harruan kete arbereshet?
Njeriu per te mbijetuar edhe pershtatet, por ka raste qe ha edhe bar, por jo qe do te haje gjithnje pasi hengri nje here…
Fakti qe familjaret nuk vajten tek papet pas vdekjes se heroit tone, tregon qarte se sa te lidhur ishin me Romen, ata shkuan pikerisht atje, ku edhe nga Roma konsideroheshin si “skizmatiket” e perendimit, pra ata qe thyen kungimin me Romen dhe qe per shekuj qendruan jasht, duke krijuar edhe kushtet per protestantezimon.

[Seminarist]

Tom Pullings,

nga ato qe ti thua me siper, me siguri qe nuk i ke ndjekur fare postimet e mia.

Une asnjehere nuk kam mohuar faktin se Skenderbeu ka qene katolik unit. Madje, per kete, kam ngrene epitete si filo-latin, nga ata te seres tende ne anen e kundert.

Une kam thene per Skenderbeun qe ne tradite fetare i takon krishterimit bizantin, ndersa ai vete luftoi kundra turkut dhe vdiq si katolik me e mundshmja i ritit bizantin.

Une i kam mbeshtetur te gjitha pohimet ne referenca (faqe, tituj librash), madje te dhena ne origjinal e te perkthyera), gjqe se ka BERE ASKUSH nga ata qe kane mbrojtur me kokefortesi tezen se Kastriotet i takojne tradites romano-katolike.
Ne ate debat ti nuk ke mare pjese asnjehere. Debatuesit qe kane qene ne krah te kundert kane qene Cyclotomic, Tiras dhe Qafir Arnaut.
Tema eshte ende e hapur dhe mund te rishihet.



Sa per akuzat e tua ndaj meje, ato tregojne qe TI JE I NJE NIVELI SHUME TE ULET, edhe pse kerkon te vete-afirmohesh me reklamen qe i ke bere vetes.
Po te perfaqesoje qofte edhe 1% te arsimimit qe thua se ke, nuk do akuzoje ndokend pa e njohur, AQ ME TEPEr qe ne fillim te anteresimit te ne forum, ti me dergoje mesazhe admirimi ne privat, por mesa duket e e parandjeva mire standartin tend qe s'ta vara!

[Kreksi]

Tom Pullings,

nga ato qe ti thua me siper, me siguri qe nuk i ke ndjekur fare postimet e mia.

Une asnjehere nuk kam mohuar faktin se Skenderbeu ka qene katolik unit. Madje, per kete, kam ngrene epitete si filo-latin, nga ata te seres tende ne anen e kundert.

Une kam thene per Skenderbeun qe ne tradite fetare i takon krishterimit bizantin, ndersa ai vete luftoi kundra turkut dhe vdiq si katolik me e mundshmja i ritit bizantin.

Une i kam mbeshtetur te gjitha pohimet ne referenca (faqe, tituj librash), madje te dhena ne origjinal e te perkthyera), gjqe se ka BERE ASKUSH nga ata qe kane mbrojtur me kokefortesi tezen se Kastriotet i takojne tradites romano-katolike.
Ne ate debat ti nuk ke mare pjese asnjehere. Debatuesit qe kane qene ne krah te kundert kane qene Cyclotomic, Tiras dhe Qafir Arnaut.
Tema eshte ende e hapur dhe mund te rishihet.



Sa per akuzat e tua ndaj meje, ato tregojne qe TI JE I NJE NIVELI SHUME TE ULET, edhe pse kerkon te vete-afirmohesh me reklamen qe i ke bere vetes.
Po te perfaqesoje qofte edhe 1% te arsimimit qe thua se ke, nuk do akuzoje ndokend pa e njohur, AQ ME TEPEr qe ne fillim te anteresimit te ne forum, ti me dergoje mesazhe admirimi ne privat, por mesa duket e e parandjeva mire standartin tend qe s'ta vara!

Mire, po ku eshte problemi ketu tek feja se a ka qene katolik apo ortodoks apo musyman... thjeshte tere luftetaret e Skenderbeut e njihnin se kush ishte ai dhe nga vinte dhe se qanin hallin ne ate kohe fare per keto pune..;keta trima luftonin kunder dominimit osman ne ballkan e jo per fe, Skenderbeu per qdo te premte ushtrise se tijê i jepte vetem peshkë per ushqim, e ku eshte problemi atehere ?
Po pergjigjem pra une ne vend jush...
Keta pseudo historian qe dalin sot mundohen te gjejne pika te zeza mbrenda 19 vitesh sa luftoi Gjergji kunder pushtuesve turq... e atehere, ndoshta ka patur edhe ndonje gabim nga Gjergji por duke pare vepren e famshme qe ai beri per token arbnore si kemi kurajo ti numrojmi disa faje krejtesishte te imta qe s'qojne peshe fare ne krahasim me peshen e heroit te popullit.

Nuk e di pse i nderuar Seminarist, ne qdo postim tuajin ju permendeni vetem se fen, katolik, jo ortodoks jo andej kendej dhe ne fund ju nuk nxorret asgje te re e as te vjeter, kjo tem nuk eshte per fe zoteri por per histori...

shendet, dhe mos e teproni pa patur nevoje me keto imtesina qe sot s'kan kurrfare vlere.

[arbereshi_niko]

Citim:
Postuar më parë nga Seminarist


Nuk e di pse i nderuar Seminarist, ne qdo postim tuajin ju permendeni vetem se fen, katolik, jo ortodoks jo andej kendej dhe ne fund ju nuk nxorret asgje te re e as te vjeter, kjo tem nuk eshte per fe zoteri por per histori...

Jam dakort Kreksi, ketu mundohen me qellim te keq, ti japin ngjyra fetare nje figure te shquar, pikerisht atje ku nuk duhet te kete..., pasi Gjergji i madh, nuk luftoi as per Bizant dhe as per Vatikan, ai luftoi si patriot, kush nuk e pranon kete, eshte dashakeqes, qofte ky othodoks, katolik, protestant, sunit, shiit, budist!
Na servirin shume citate te njerezve "te ditur", kjo nuk mohoet fare, por ajo qe vihet ne dyshim..., eshte dashmiresia kundrejt popullit shqiptar, historise sone te ndritur, vete figures se Gjergj Kastriotit-Skenderbeut. Ka dikush ketu ( nga ata qe nuk jane kursyer te sjellin shkrime te te huajve ) qe te pohoje me bese te vertete, qe te gjithe keta studiues te ndritur, jane po aq edhe dashamires te Kombit te quajtur, SHQIPERI...?
E pra tema ketu eshte tjeter, por me sa duket, devijohet pa rreshtur, nga korrente te ndryshme, qe sjellin vetem ato "dokumente" qe plotesojne idete e tyre "senso unico" , vetem kaq, por qe per patriotizem as qe nuk i'u digjen te ndenjurat, pa lenduar askend.

[ATREU]

Une asnjehere nuk kam mohuar faktin se Skenderbeu ka qene katolik unit. Madje, per kete, kam ngrene epitete si filo-latin, nga ata te seres tende ne anen e kundert.

Une kam thene per Skenderbeun qe ne tradite fetare i takon krishterimit bizantin, ndersa ai vete luftoi kundra turkut dhe vdiq si katolik me e mundshmja i ritit bizantin.

Ka mundesi te na shpjegosh cdomethene katolik i ritit bizantin. Po na ben shume konfuz.

[white-knight]

Ka mundesi te na shpjegosh cdomethene katolik i ritit bizantin.

Do te thote ortodoks por i orientuar nga Vatikani.Unitar sic thonte edhe Noli.

[Seminarist]

Atreu,

sic tu sqarua nga white-night, katolik unit do te thote thjesht nje ortodoks qe njeh papen per kre te kishes (me gjithe pasojat doktrinore qe pasojne nga kjo njohje).

Nje Skenderbe Unit do te thote pra qe ai i takonte grupimit fetar shqiptar qe njihet me emrin ortodoksi.

Niko Arbereshi,

une ta kam thene prej kohesh qe ti je nje leshko, asgje me shume a me pak. Nuk me behet vone fare nese ti fyesh nga kjo gje, nderkohe qe i kerkoj ndjese kujtdo per cfaredo fyerje rregulli ne komunikim.


Kreksi,


ka rendesi (fakti qe Kastriotet kane qene ortodoks) thjesht per arsyen sepse eshte e vertete historike. E qe nga ky moment i te vertetuarit se Kastriotet historikisht jane te krishtere bizantine jam une ai qe po flas per histori te paster, ndersa ti, qe nuk i kushton rendesi realitetit historik, por thjesht e sheh hsitoriberjen si nje menyre justifikimi te veprimeve te tua, je ai qe nuk po flet per histori, por per patriotizem (romantik imagjinar).


Mua me vjen habi me papjekurine e ketij doktoranti 28 vjecar, Tom Pullingsit, prandaj rimora pjese ne kete teme, pasi me ofendon diku me siper, se une qenkam ofendues ndaj se vertetes edhe logjikes ne lidhje me origjinen fetare te Kastrioteve, ne nje kohe qe AI PRANON SOT po ate perkufizim fetar qe une kam dhene prej vitesh ne kete forum per Kastriotet.!

[arbereshi_niko]

Do te thote ortodoks por i orientuar nga Vatikani.Unitar sic thonte edhe Noli.

Ka nje oqean ne mes, i nderuar, fjala "unitar" me "unit"..., nga ku ne rastin tone vjen edhe fjala "uniat"
Pasi njera da te thote per bashkim, pra si qellim, kurse tjetra do te thote i bashkuar..., pra qe eshte i bashkuar, me ke?

[arbereshi_niko]

Per seminaristin e perjeteshem...

Mire se u ktheve, por te paskan hipur te "tuat" sot...!

Une nuk fyhem me monsinjore si ti, pasi edhe une ta kam thene qe edhe kardinalet gabojne...
Me gjithe se ti, je as mish dhe as peshk!

[tom pullings]

Tom Pullings,

Une asnjehere nuk kam mohuar faktin se Skenderbeu ka qene katolik unit. Madje, per kete, kam ngrene epitete si filo-latin, nga ata te seres tende ne anen e kundert.


Po te perfaqesoje qofte edhe 1% te arsimimit qe thua se ke, nuk do akuzoje ndokend pa e njohur, AQ ME TEPEr qe ne fillim te anteresimit te ne forum, ti me dergoje mesazhe admirimi ne privat,

I dashur Seminarist,

Me date 19-06-2004, ora 01:00, tek tema: "Debati mbi natyrën e autoqefalisë së Ortodoksëve të Shqipërisë " ti shkruan:

"Qe Skenderbeu ka qene i ritit bizantin per kete ka shume prova e deshmi.

Gjithsesi une kam ne dore nje dokument te gjermanisht te Nopsces, albonologut te famshem austriak qe verteton e pretendon se e gjithe MIRDITA ka qene ortodokse, jo me vetem Skenderbeu!

Doni fakte?"

Pastaj, me nje perdredhje te persosur, e ke filluar ta kthesh nga pak e nga pak, deri sa ke arritur te nje perkufizim sipas te cilit je ortodoks nese je i ritit bizantin.

Kjo eshte diçka e rremte e pa baza: je katolik se pari nese njeh Papen e Romes si krye te besimtareve te krishtere. Shume katolike ne bote e thone meshen sipas ritit bizantin. Kjo nuk do te thote aspak qe ata jane ortodokse.

Te tere e dine qe etimologjikisht fjala "ortodoks" do te thote "qe ndjek doktrinen e drejte". Fjala "katolik" do te thote "universal". Si Roma edhe Bizanti e konsiderojne veten secila si katolike ashtu edhe ortodokse. Keto jane te qarta per te gjithe, por duke lezuar ato qe shkruan me duket e dobitshme ti perserisim.

Tani, nese ketu diskutojme per perkatesine fetare te Skenderbeut, jemi te detyruar te perdorim fjalen "katolik" ne kuptimin e saj historik (dhe jo etimologjik): "qe i perket Kishes qe varet nga Papa i Romes". Po ashtu per fjalen "ortodoks": "qe i perket Kishes qe varet nga Stambolli".

SKENDERBEU ISHTE KATOLIK I RITIT BIZANTIN. Pra ai nuk varej aspak nga Patriarkana e Kostandinopojes. Shprehja "Skenderbeu ishte ortodoks" eshte e gabuar.

Per kete jemi te tere dakord. Edhe nese ke ajo tema qe citoja me siper, kur Albo thoshte qe Skenderbeu ishte ortodoks, nuk eshte se ti u ngrite te mohoje kete gje. Nejse, nuk ta beri zemra te mbrosh te verteten para shefit te forumit, nuk te jap faj.

Per ate punen e admirimit, nuk e mohoj: edhe sot e kesaj dite une te admiroj, se je person qe ke njohuri jashtezakonisht te thella. Si i krishtere me kane edukuar te shoh gjithmone te miren gjithandej. Por ama nuk mund te mohoj te verteten per hir te paqes.

[tom pullings]

Mua me vjen habi me papjekurine e ketij doktoranti 28 vjecar, Tom Pullingsit, prandaj rimora pjese ne kete teme, pasi me ofendon diku me siper, se une qenkam ofendues ndaj se vertetes edhe logjikes ne lidhje me origjinen fetare te Kastrioteve, ne nje kohe qe AI PRANON SOT po ate perkufizim fetar qe une kam dhene prej vitesh ne kete forum per Kastriotet.!

I nderuar i perjetshem,

une nuk jam doktorant. Une e kam mbaruar doktoraten, "doktorant" do te thote qe "je duke bere doktoraten". Eshte ne Itali pak a shume ai titulli "PhD". Fakti qe jam vetem 28 vjeç ju tregon, o Seminarist, qe ne shqiptaret jemi popull i zgjuar. Ndoshta nuk jam modest nese flas per veten time, por ti je me te vertete mendjemadh nese thua qe une, kur flas per fene e Skenderbeut, pranoj perkufizimet e tua.
Une pranoj perkufizimet qe historiane te medhej kane dhene dhe qe ti, me ato mijera postimet e tua, je munduar kot te kthesh sipas ideologjise tende.

[tom pullings]

Do te thote ortodoks por i orientuar nga Vatikani.Unitar sic thonte edhe Noli.

Jo!

Do te thote KATOLIK qe thote meshen sipas ritit bizantin.

Thoni ç'fare te doni: riti bizantin NUK I PERKET VETEM ORTODOKSEVE.

[Seminarist]

Tom Pullings



Ata qe sot njihen si katolike, fillimisht, kane qene te gjithe ata qe njihnin papen per kre te kishes, por qe historikisht kane qene te gjithe te ritit latin si fillim. Midis viteve 856-1517, nuk ka pasur asnje te krishtere te ritit latin, qe te mos njihte papen per kre, gje qe dmth se ata qe sot njihen si katolike asokohe kane qene te gjithe te ritit latin, nderkohe qe ka pasur te krishtere te riteve te tjera, si ai bizantin, qe nuk e njihnin papen per kre.

Pra, termi i sotem katolik, nenkuptonte asokohe ritin latin, prej ku vjen edhe termi romano-katolik.

Me ekspansionin e pushtetit te Romes per ne lindje, pas shek.11, linden edhe komunitetet e reja kristiane te ritit jo roman, qe filluan te njohin papen dhe jo qendrat e tyre historike, si kre te kishes. Ky quhet unitizem, dmth bashkim pa ndryshuar traditen fetare.

Mos te harrojme ndalesat kanonike qe u beri traditave bizantine mos gaboj Sinodi katolik ne vitin 1199 ne Tivar, pikenisja e ekspansionit katolik latin kundrejt Arberise ortodokse. Aty ndalohet tradita lindore si jo vetem martesa e prifterinjve dikur ortodokse por qe tashme ishin thithur ne gjirin e kishes romane, por edhe mbajtja e mjekrave. Gje qe tregon se unitizmi, si liri e te qenit i i krishtere i tradites bizantine, por qe njeh papen, eshte dukuri me e vonet

Vetem me vone pas konsolidimit te metodes se unitizimit duke toleruar ne mase traditat lindore, pas shek.16 lindi edhe dukuria brenda kishes romane katolike qe disa latine te nderronin rit, nga ai latin ne ate bizantin, por pa ndryshuar me kete faktin se origjina e tyre eshte latine pa lidhje aspak me lindjen. Si shembull marrim At Zef Valentinin, te famshmin, qe ka shkuajtur aq shume per Shqiperine. "Konvertimi" i tij ne vitet e fundit te jetes se tij, nga nje meshtar roman katolik, ne nje te ritit bizantin, natyrisht qe nuk aludon se origjina e tradites se tij familjare fetare te kete qene ortodoksia.


Ketij grupi te fundit si takon aspak Skenderbeu. Nqs pranon qe ai ka qene i ritit bizantin, ti je duke pranuar qe ai i takon tradicionalisht grupimit fetar qe, para tij, i takonte kishes lindore te njohur sot si ortodokse, dmth qe Skenderbeu ka origjine fetare ortodokse dhe ne kete aspekt ai mund te quhet ortodoks.



Per kete une se ndiej veten te sfiduar nga pikepamjet e Albos, megjithese une e kam kundershtuar edhe ate. Ne fakt ty te sfidon sot bashkevellezer te tu katolike, si botimi katolik i Ardian Ndreces, i cili MOHON mundesine e te qenit te Skenderbeut i ritit bizantin dhe ortodoks. Je ti ai qe duhet te mbrosh pikepamjet e tua.

[Seminarist]

Jo!

Do te thote KATOLIK qe thote meshen sipas ritit bizantin.

Thoni ç'fare te doni: riti bizantin NUK I PERKET VETEM ORTODOKSEVE.

Pra, Unit nuk do te thote thjeshte ai katolik-roman qe thote meshen sipas ritit bizantin. JO!

Riti bizantin nuk percaktohet vetem nga Mesha, por nga te gjitha karakteristikat fetare, qe nga paraqitja e jashteme e adhurimit e deri tek mentaliteti edhe menyra se si beson. Nqs mungon njera nga keto, edhe sikur te thuash meshen sipas menyres bizantine, vetem i krishtere bizantin nuk mund te quhesh.


Riti bizantin u perket vetem ortodokseve, dmth te krishtereve lindore me qender kryesore ko.polin, ne sensin se ai aty e ka burimin.


Madje midis dy burimeve te riteve, Romes e Ko.pojes, ka pasur sherre dhe mospranim te praktikave fetare duke shkuar deri ne quajtjen herezi nga ana e latineve ose katolikeve sic njihen sot te psh perdorimit te bukeve te mbrujtura, marteses se prifterinjve, mungeses se filiokues etj etj praktika bizantine.
E keto sherre jane bere madje para asaj qe njihet si Skizma e 1054-es. Jane bere pikerisht ne shek.9 me debatin mes patrikut te Kons.polit Foti dhe Papes se Romes Nikolla I.

[Seminarist]

Meqe ra fjala, me eshte dukur shume fanatike e joserioze botimi i librushkes emocionale te Ardian Ndreces, ne qender te te cilit qendron ne menyre fanatike ideja e pamundesise se te qenit te Skendebeut dhe familjes se Kastrioteve ortodoks, pjesetare te botes kulturore e fetare ortodokse greke dhe sllave.


Ndreces i hidhen POSHTE te gjitha kuotimet e Shuflait, vetem me pasazhin qe kam dhene une ne forum po nga Shuflai, ku ai thote shprehimisht se Skenderbeu, qe eshte katolik, ka kaluar me ane te te pareve te tij nga greqizmi i paster e deri tek destilimi sllav-ortodoks. Shiheni referencen dhe kontrollojeni, po nuk qe ashtu...

Mos me beni tua skanoj faqen sic eshte!


Ndreca as qe e kupton se Shmit nuk mohon mundesine e perdorimit te trajtes Gjon ne kohe te Skenderbeut. Shmit thote se ne baze te dokumenteve, jo vetem sllave serbe, i ati i Skenderbeut quhej IVAN e jo Gjon, ashtu sikurse Jani (Vreto) nuk quhet Gjon (Vreto)...

Nuk kam pare ne asnje vend te librit te Shmitit ku te pretendoje se i ati Skenderbeut ka qene etnikisht serb apo sllav. Per te emen, Vojsaven, po. Shmiti ne te kundert thekson se percaktimi i identitetit etnin ne ate kohe ka qene i vagullt dhe sot eshte jo shume e sigurte te pretendohet ndonje identitet i qarte etnik.

Madje vete perkthimi i pare i librit te Shuflait "Serbet dhe Shqiptaret", pra jo botimi i dyte ne treg i perkthimit te Hasan Cipurit qe ka mangut gjysmen e pare te perkthimit te me hershem, ka ne kapituj te pare nje vend ku Shuflai thote se i ati i Sikenderbeut njihet si IVAN jo vetem ne dokumentet serbe por edhe venedikase. Po te jete nevoja e sjell dhe referencen se ne cilen faqe.


Ne nje vend tjeter Shmit tregon me aftesi nje dokument ku madje i djali i Skenderbeut kembengulte ne Venedik se quhej dhe ai IVAN (as Gjin e as Gjon)!

[DYDRINAS]

Skenderbeu i fshehur nëpër arkivat greke

» Dërguar më: 05/04/2009 - 12:09

Arben LLALLA

Historia e popullit shqiptar është shumë e pasur me shkrime, libra, broshura që flasin për lavdinë e kombit tonë në luftë për ekzistencë. Ato janë të fshehura nëpër arkivat e ndryshme të botës. Viteve të fundit fal punës së palodhur të disa studiuesve shqiptar dhe të huaj kanë dalë në dritë fakte të rëndësishme që lidhen me historinë e kombit shqiptar, por ka ende shumë të tjera që nuk janë zbuluar dhe flenë diku nëpër bodrumet e shumë bibliotekave apo Institucionet e ndryshme në Itali, Austri, Francë, Turqi, Greqi etj. Arkivat greke fshehin shumë dokumenta historike që lidhen me shqiptarët. Për mendimin tim nëpër arkivat shtetërore, kishat, manastiret, bibliotekat private mund të gjenden fakte me vlera të mëdha për shqiptarët si në fushën e gjuhësisë ashtu edhe atë historike. Por ende asnjë studiues shqiptar nuk ka mundur të futet nëpër arkivat e shtetit grek sepse Greqia është kujdesur për konservimin e tyre e për t’i mbuluar me pluhurin e harresës. Disa studiues kanë kërkuar dokumenta historike që i përkasin fillimeve të shek. XX, por revolucioni kulturor i rilindjes së vetëdijes shqiptare ka nisur në fillimet e shek. XIX. Me plot gojë mund të thuhet lirisht se ka shumë dokumenta historike, gjuhësore e kulturore që janë botuar në gjuhën shqipe dhe greke në fillimet dhe nga mesi i viteve 1800 në Greqi. Por siç dhamë më lart Greqia është kujdesur që të mos dalin në dritë.
Figura e Heroit Kombëtar të Shqiptarëve Gjergj Kastrioti duke qenë një figurë madhështore, e kanë zili ende sot. Disa studiues duke shpikur apo hedhur dyshime mbi origjinën e tij shqiptare kërkojnë tu dëgjohet pak emrin nëpër media të ndryshme. Që Skënderbeu ishte shqiptar nga babai dhe nëna e tij këtë nuk e luan as topi, por ende në shekullin e XXI ka njerëz që duke parë madhështinë, krenarinë dhe trimërinë e këtij njeriu të madh duan ta “përvetësojnë” qoftë edhe për pak çaste.
Në të vërtetë asnjë njeri nuk ka faj kur lexon vepra jo të trajtuara mirë, që më shumë i kanë shërbyer politikave ditore se sa historisë së vërtetë. Grekët e shekullit XIX duke mësuar për trimëritë Skënderbeut frymëzoheshin dhe luftonin kundër Osmanëve për të fituar pavarësisë. Ka shumë shembuj për heronjtë e Kryengritjes greke të 1821 që ishin shqiptar ose siç i thërrasin grekët arvanitas, të cilët mbanin me krenari shenjën e Bricjapit që dikur e ka mbajtur Leka i Madh, Pirrua i Epirit dhe Skënderbeu.
Gjatë kërkimeve të mia nëpër disa biblioteka private dhe shtetërore gjeta shumë libra në gjuhën greke që flasin për historinë e kombin tonë të botuara në shek.XIX. Disa prej këtyre librave përmenden tek-tek si bibliografi e shfrytëzuar, por që nuk na janë sjellë të plota në botime. Edhe pse kërkimet e mia kanë qenë private, të pa deklaruara, munda të gjejë dhe të marr gjëra me vlerë. Emocione të forta ndjeva kur gjeta katër libra origjinalë në gjuhën greke që flisnin për trimëritë e Gjergj Kastriotit- Skënderbe. Edhe pse në këto libra bëheshin përpjekje për të faktuar që familja Kastrioti kishte origjinë greke ato kanë vlera sepse shkruhet për atë burrë që mbrojti pushtimin e Europës nga Osmanët, që botërisht njihet dhe është vërtetuar shkencërisht se ishte shqiptar 24 karat. Grekët pretendimet e tyre për ta “privatizuar” Skënderbeun më shumë i bazojnë tek emrat dhe mbiemrat e familjes Kastrioti që sipas tyre kanë kuptimësinë në gjuhën greke. Duhet të dimë se në shekujt e mëparshëm njerëzit e kombeve të ndryshëm emrat dhe mbiemrat i kishin fetarë. Në qoftë se do të mendojmë me logjikën e paditurisë që pretendojnë grekët atëherë do të themi se ish-Kryetari i Kubës Fidel Kastro është grek sepse ai mbiemrin e ka grek KASTRO (kala, kështjellë). Po të mendojmë me këtë logjikë të thjeshtë unë do të them se deputetët grek kanë mbiemra të kuptimësisë në gjuhën shqipe, sllavisht, turqisht dhe shumë pak greqisht. Pa folur që qytetet greke me emërtime që zbërthehen në gjuhën shqipe. Edhe shumë emra të fesë ortodokse janë në gjuhën shqipe me disa ditë lutjesh fetare. Por kjo është temë më vete që duhet të shikohet.
Në qoftë se për një çast e mendojmë që Skënderbeu ishte grek, atëherë pse Skënderbeu nuk luftoi për çlirimin e Greqisë? Pse Greqia e djeshme dhe e sotme nuk ka një bust të Skënderbeut për ta lartësuar figurën e tij?
Ish-sekretari në ministrin e jashtme italiane në vitet 1930 De Martiko do të shprehej për grekët: “Grekët janë të aftë, që të marrin një zezak të vërtetë amerikan, të zi si qymyri, dhe pasi të punojnë gjashtë muaj me të, ta kthejnë përsëri në Amerikë me besimin e plotë tek vetja e tij se ai është pasardhës i drejtëpërdrejtë i Themistokliut”.
Pra tezat fëminore të studiuesve grek, sllavë dhe të disa studiuesve të djeshëm dhe të sotëm për origjinën greke apo sllave të familjes së Kastriotëve bien poshtë si teza të pavërteta të cilat nuk mbështeten tek shkenca, por tek politikat ditore.
Si përfundim Skënderbeu lindi shqiptar dhe vdiq shqiptar. Ai, ishte trashëgimtar i mbajtjes së shenjës së Bricjapit që e kishte mbajtur Leka i Madh dhe Pirro i Epirit.
Skënderbeu lindi ortodoks, u bë me dhunë mysliman, përqafoi me dëshirë fenë katolike dhe vdiq UNIT. Shumë kush do të habitet me këtë përfundimin tim fetar të Skënderbeut UNIT. Por sot e kësaj dite shqiptarët(arbëreshët) që mërguan në Itali mbas vdekjes së tij besojnë ende në besimin fetar UNIT. Unitët janë për bashkimin e dy kishave kristjane, atë katolike dhe ortodokse. Arbëreshët në Itali falen në kishën e ritin ortodoks, por në vartësi të Vatikanit katolik. Në qytetin e Elbasanit, brenda në kalanë e vjetër ka qenë dhe është ende sot një kishë e ritit UNIT. Në fillim të viteve 1990 prifti i parë që shërbente në këtë Kishë ishte arbëresh. Më 1439 në Sinodin e Florencës u bë bashkimi i Kishave të Romës dhe të Kostandinopojës. Më vonë kjo marrëveshje u nënshkrua edhe nga ortodoksë dhe katolikë të tjerë për bashkim në Romë dhe Brest në vitet 1595-1596. Kështu arbëreshët në Itali mbeten besnikë të besimit UNIT. Këtë na e dëshmon edhe arvanitasi i ndjeri Aristidh Kola. Studiuesi Aristidh Kola në librin e tij “Arvanitasit dhe prejardhja e grekëve”, shkruan: “Ndërkohë që të gjithë europjanët shkruanin për Skënderbenë, kronistët bizantinë ose e injoronin krejtësisht ose e përmendin diku dhe me një ftohtësi të madhe. Shkaku nuk është vdekja e tij e palavdishme, as fakti se ishte shqiptar dhe jo grek. Nuk është as lavdia dhe as kombësia kriteri i këtyre kronistëve. Është dallimi i besimit fetar të Skënderbeut, që nuk është i krishterë ortodoks, por katolik apo për të qenë më të saktë, ishte “UNIT”. Unitët ishin për bashkimin e dy kishave”.

gazeta shqiptare

[Kreksi]

Edhepse greket ne kete periudh nuk benin ze fare perseri bie pyetja; si ka mundesi qe te gjitha veprat per Skenderbeun kan dalur vetem pertej Adriatikut, ne token latine ?

Si dhe ku humbi vepra e pare per jistorin e Skenderbeut me titull; Scanderbegi Historia "Explicit Historia Scanderbegi" Anno Domini 1480 vetem 13 vite pas vdekjes se heroit ?

Ky liber pra qe kishte ne dor me vone edhe Biemmi ne shek. XVIII-të kishte 92 flete qe ne te vertete nuk ishte ne dy anet por mungonin dy faqe ne mes te ketij libri dhe fillimi i 10 faqeve, meqense libri nuk eshte gjetur ende, veshtire eshte te percaktohemi saktesishte se ku ka filluar tregimi i biografis se heroit.

Kam lexuar edhe nga prof. Kristo Frasheri qe e permend egzistencen e ketij libri te botuar ne gjermani latinishte mirepo ketu ne nje rast tjeter del se ky liber eshte i botuar latinishte por i perkthyer nga nje origjinal nga greqishtja sipas nje deshmitari okularë qe e ka njohur Skenderbeun...

[Darius]

Ja disa cilesime nga personalitete ne bote gjate koherave qe kane dhene ndaj heroit tone.


Po te kishin qene perandoret bizantine aq trima dhe te zote sa Skenderbeu, Perandoria e Lindjes do kishte shpetuar - Volter

Gjergj Kastrioti edhe nje nga kryeluftetaret me te perkryer, faqebardhe dhe me te medhenj te botes...fitonjes i kurorezuar me dafina qe u thye vetem prej vdekjes - Jan Filip Falmerajer

Skenderbeu shkelqen midis gjithe gjeneraleve te koheve te vjetra dhe te sotme si udheheqes i madh i nje ushtrie te vogel mbrojtese - Gjeneral Xhejms Uollf

Per Skenderbeun eshte sa e vertete aq dhe e merituar levdata: "I shenjte si shen Luigji, diplomat si Talejrandi, trim si Aleksandri i Madh - Fan S.Noli

[RaPSouL]

"Historia e Skënderbeut", në Shkodër me kopjen origjinale

Në bibliotekën e universitetit "Luigj Gurakuqi" në Shkodër gjendet një kopje origjinale e librit të Marin Barletit, "Historia de Vita et Gestis Scanderbegi Epirotarvm Principis", i cili është shtypur në Romë. Kjo kopje e rrallë, e shkruar në latinisht, gjendet në bibliotekën e universitetit pas një rruge të gjatë, përmes një librarie antikuariatesh nga Italia. I mbushur plot me të dhëna interesante, në këtë origjinal të botimit të Romës, fillim i shekullit XVI, ka një vulë interesante; letra/karta e shtypshkrimit është e stampuar me një figurë që inkuadron një kurorë mbretërore; në faqen e fundit të Librit XIII gjendet një alfabet latin, një pjesë kjo që nuk ishte botuar në përkthimin shqip, bazuar në botimin latinisht në Gjermani në vitin 1537.

Libri origjinal në Shkodër dhe të rejat që zbulon ai

Ky libër origjinal i botimit të Romës, në fillim të shekullit XVI, aktualisht është fond i bibliotekës së universitetit "Luigj Gurakuqi" në Shkodër. Edhe më përpara ka qenë fond i Bibliotekës së Institutit të Lartë Pedagogjik Shkodër, sikurse shihet edhe nga disa vula të asaj biblioteke. Kapakët e kopertinës kanë një veshje të rëndomtë dhe të pakujdesshme. Do të ishte e nevojshme që t‘i bëhej një restaurim, në qoftë se ata janë të origjinalit, ose përndryshe duhet menduar për një kopje të ngjashme me origjinalet e tjera. Në faqen e brendshme të kapakut të përparmë ka një fletë të shkruar të ngjitur, nga ku informohemi se kjo kopje origjinale, në rrugëtimin e saj, ka ardhur nga Italia, duke pasur si stacion një librari antikuariatesh. Fleta shkruan: Libreria Antiquaria di Dario Giusseppe Rossi Corso, 33-40. Kjo fletë adrese është një stampë e porositur shtypshkronje, e cila, siç duket, u ngjitej librave të kësaj librarie. Mirëpo për fatin e keq, kësaj adrese i mungon informacioni se cilit qytet i përkiste kjo librari dhe se në çfarë vitesh kishte funksionuar. Gjetja e kësaj adrese fillimisht, për të synuar pastaj në ndonjë hetim edhe më të thellë, detyrimisht duhet kërkuar nga ndonjë lidhje me specialistë italianë në Itali. Pasi ka mbërritur në Shqipëri, kjo kopje origjinale, sikundër vërtetohet nga disa vula, ka qenë pronë e një biblioteke, e cila në vulat e saj shënohet si "Biblioteca Miss. Vol. Alb.", pra "Biblioteka e Misionarëve Vullnetarë Albanezë/Shqiptarë". Nga sa na kumton ish-bibliotekari, prof. W.Kamsi (i cili e ka blerë këtë libër nga një person civil), kjo bibliotekë ka qenë një organizim i misionarëve vullnetarë katolikë shëtitës nëpër malësitë e veriut, me një fillesë qysh nga një kohë e hershme e shekullit XIX e deri aty te viti 1914. Në frontespicin e njohur tashmë, ky botim, në pjesën e djathtë poshtë, ka një vulë, e cila, sado me mjaft vështirësi, na lejon të shprehemi (me dyshim?) se është një shqiponjë biqefale me një kurorë mbretërore në mes dhe me një yll të Davidit në mes të trupit të shqiponjës. Sigurisht se kjo vulë do të kërkonte një teknikë më moderne. Në qoftë se kjo vulë nuk rezulton e ndonjë kronologjie të vonë të shekullit XIX, atëherë mbetet e hapur edhe hipoteza se mbase i përkiste një libri e vule të ish-pasardhësve Kastriotë. Le të qëndrojmë edhe pak te kjo faqe. Siç njihej me kohë, në krahun e majtë të minigrafikave ka dy shqiponja të puthitura. Specialistët heraldistë italianë kishin shprehur një mendim se kjo paraqitje e përzgjedhje ishte bërë nga ilustratorët e shtypshkronjës, nga improvizimet e formatet shtampë që kishin ata dhe nuk kishte lidhje me ndonjë përzgjedhje të vetë porositësit të librit, me këtë rast Barletit. Një vërejtës e kishte menduar si një kopje nga një punim në dru, si një ish-ilustrim i një skene homerike, ku përplaseshin dy shqiponja. Dr. M.Zeqo kishte shprehur një opinion se kjo shqiponjë duhej të ishte një nga heraldikat më të hershme e origjinale të familjes Kastrioti, sipas përzgjedhjes e dëshmisë së vetë Barletit. Më së fundi, edhe pse e kishte konstatuar qysh nga vitet ‘70, A.Luka është shprehur se ndoshta kjo lidhej si një shqiponjë e fisit alban-epirot, në objektet shtiza me shqiponja me derdhje, të cilat te M.Barleti në disa raste na paraqiten në bashkëshoqërim si dy objekte të veçanta: si "flamurë e shqiponja" krahas ndarjes antike në flambularë-bajraktarë. Në krahun e djathtë shihet edhe mirënjohura ujkonjë e Romës me dy binjakët, Remin dhe Romulin, e cila ishte e mirënjohur edhe në Iliri, jo vetëm nga monedhat e shumta romake, por me gjasa edhe nga legjendat më të hershme persiane, për Kirin e Persisë, të cilin gjithashtu e kishte ushqyer një bushtër-ujkonje (Kjo kërkon një trajtim më vete). Karta/letra me të cilën është shtypshkruar në latinisht libri i M.Barletit, sipas një opinioni të shprehur nga vizitori dr. Musa Ahmeti, ka gjasa se mund të jetë disi më e vjetër se sa koha e shtypshkrimit. Bazuar te pamjet në dritën e diellit na ka rezultuar se të gjitha letrat janë të stampuara dhe ndër të gjitha ato dallohet një figurim në formë shqyti, që inkuadron një kurorë mbretërore. Këtë për t‘u siguruar ne e kemi fotografuar me aparat dixhital. Nisur nga ky fakt, mendojmë se kjo kartë/letër është e porositur posaçërisht. Gjithashtu, duke u bazuar te ky fakt, ne kemi arritur në mendimin se letra nuk mund të jetë shumë kohë më e vjetër se sa shtypshkrimi, në atë përmasë të ekzagjeruar që e ka menduar dr. Musa Ahmeti. Gjithsesi, kjo do të kërkonte një ekspertizë të specializuar. Ky botim, në fund, në faqen ku përfundojnë komplet të XIII librat/kapitujt, sikurse edhe mund të konstatohet nga skanimi, ka të regjistruar edhe germat e alfabetit latin, paraqitje kjo që nuk ka figuruar në botimet e përkthimit shqip. Në libër ka edhe tek-tuk ndonjë mbishkrim me dorë nga përdoruesit, siç duhet të jetë i vonë një datim i vitit 1508, i shkruar me dorë. Duke gjykuar disi, për arsyen e vendosjes së alfabetit latin në fund, ndonëse duket si pa lidhje, mendja na shkon pak më larg, në vitin 1367, kur "Magister Johani, doktor në gramatikë, deklaron, se premton dhe detyrohet kundrejt presbiterit Andre të Shën Palit dhe Pultit, se do ta mësojë nipin e tij Nikollën të lexojë e të shkruajë mirë, sipas mënyrës tregtare, dhe do t‘i mësojë atij Donatin dhe Katonin që të dijë t‘i përkthejë..." ("Acta et Diplomata", II, 233, sipas origjinalit latinisht). Dhe është shumë e qartë se ky djalosh shkruan albanishte/shqipe me germa latine si "shkrimin tregtar" dhe më pastaj mësohet të përkthejë nga latinishtja në shqip. Po kështu, për të rikujtuar: "Dhe sado që ata albanët kanë një gjuhë tjetër fare të ndryshme nga ajo latine, megjithatë ata kanë në përdorim, si edhe në të gjitha librat e tyre, alfabetin/shkronjat latine". (Rel. i Kryepeshkopit të Tivarit, më 1332, "Bur. të Zgj. për ‘Historia e Skënderbeut‘", Vëll II, 1962, Dok. Nr. 68, f. 111). Për ta përforcuar, po kujtojmë faqen 222 të "Historia e Skënderbeut", ku Barleti e nënvizonte termin "Qytetërimi Alban" ose faqen 255, ku e nënvizonte fjalën "në gjuhën albanese". Ka ardhur koha që disa tabu të thyhen, sepse qytetërimi ilir, alban, dardan e epirot, të cilët lidhen në një etnos, sado me objekt të kufizuar, në monedha, terrakota etj., siç mendon studiuesi A.Luka, e kishte filluar shkrim-këndimin me alfabet, pothuajse në një hap bashkëkohor me të gjithë Mesdheun. Do të ishte e pafalshme të na humbë ndër sy e ndër duar e turi, karta e identitetit tonë të lashtë!

Përse dhe në cilin vit u botua libri i Barletit

Në gazetën "Shkodra", në dhjetor 1999, studiuesi shkodran Agron Luka publikoi një studim të titulluar "Përse dhe në cilin vit u botua libri i rilindësit evropian M.Barleti, ‘Historia de Vita et Gestis Scanderbegi Epirotarvm Principis‘" të cilin e kishte sinjalizuar dhe e kishte diskutuar me prof. I.Zamputi dhe prof. Dh.S.Shuteriqin, së paku qysh nga viti 1983. Në këtë publikim, studiuesi pati fare pak mundësi ta konsultonte këtë origjinal me sy të lirë në bibliotekën e universitetit "Luigj Gurakuqi" në Shkodër. Në studim kundërshtoheshin pikëpamjet dhe interpretimet e disa autoriteteve se ky libër, të cilin ne e kemi bërë si zakon ta quajmë shkurtimisht "Historia e Skënderbeut", ishte shkruar për t‘i nxitur alban/shqiptarët për kryengritje të reja antiturke të panumërta, në lidhje me disa premtime për organizimin e një Kryqëzate të Re, nga Vatikani, etj. Studiuesi Luka solli argumente dhe fakte duke vërtetuar të kundërtën, se në kohën konkrete nuk kishte asnjë lloj shprese të tillë, as në situatën politike dhe as në vetë shkrimin dhe bindjen e Barletit. Qëllimi kryesor i Barletit dhe i të gjithë bashkatdhetarëve që e kishin nxitur, ndihmuar, përkrahur dhe që madje i ishin lutur për ta shkruar këtë libër, ka qenë për ta përjetësuar në histori tërë epopenë e lavdishme dhe qytetërimin alban-epirot së bashku me heroin e tyre, si një detyrim për qytetërimin progresist rilindës evropian dhe pastaj për një sërë qëllimesh e detyrash të tjera fisnike që ky kolos ia linte porosi brezit të pasardhësve. Me gjithë gjendjen e rëndë, Barleti ishte optimist se ky popull kaq i lashtë, megjithatë nuk do të zhdukej, por do të mbijetonte. Në pjesën tjetër, studiuesi Luka diskutoi në lidhje me vitin e botimit të "Historia e Skënderbeut". Sipas pikëpamjes së autorëve F.Pall, F.Noli, S.Prifti, Dh.S.Shuteriqi etj., vepra mendohej se ishte botuar midis viteve 1508-1510. Noli e mendonte në vitin 1506, ndërsa studiuesi shkodran M.Prendushi e linte të hapur çështjen e vitit të botimit, duke theksuar se data nuk mund t‘i vendosej arbitrarisht, përderisa vetë botimi nuk e përmbante. Studiuesi Luka, duke hulumtuar brenda rreshtave, në të dy botimet e njohura të Barletit ("Rrethimi i Shkodrës" dhe "Historia e Skënderbeut"), solli citime të disa pasazheve, të cilat i kishin shpëtuar vëmendjes analizuese të studiuesve të deriatëhershëm. Në këtë mënyrë ai solli disa arsyetime që e lëkundnin dukshëm çështjen e botimit më 1508-1510 dhe ndoshta e spostonin disi përtej vitit 1514. Me këto pohime, nuk vihej në dyshim se "Historia e Skënderbeut" ishte shkruar mbas Rrethimi i Shkodrës", pra mbas vitit 1504. Çështja tashti mbetej se kur dhe sa vjet mbas 1504, kishte filluar ta shkruante dhe ta dërgonte për botim M.Barleti librin "Historia e Skënderbeut"? Në "Historia e Skënderbeut", f. 51, libri I, në parathënie Barleti shkruante: "Ka shumë vjetë tanimë që unë, - ju them sinqerisht të vërtetën - po e bëj zap këtë dëshirë për të shkruajtur, po hedh poshtë lutjet e shumta të miqve, të cilët ma kërkonin këtë me ngulm... megjithëqë nuk pushojnë së botuari çdo ditë (më falni për shprehjen) Fjalime të reja dhe Kujtime të panumurta, gjer në ç‘përdorim...". Kështu, sipas këtij pohimi, dilte menjëherë arsyetimi logjik: sa vite mbas 1504, duheshin kuptuar këto "shumë vjetë", në të cilat Barleti e kishte bërë zap dëshirën për të shkruar? Mund të quheshin "shumë vite" dy vitet e Nolit, apo ato 4 vitet deri te 1508-ta?! Kronologjia e vitit 1508 ishte nxjerrë nga autori rumun F.Pall, sipas kësaj të dhëne të Barletit: "Tani siç marr vesh, pasi himarjotët thirrën me dëshirën e tyre nga Apulia, trupat dhe flamujt e spanjollëve kanë njohur një prijës dhe kanë filluar një mënyrë jetese më të kulturuar". Pra, këtë ngjarje a kryengritje antiturke, F.Pall e datonte si e ndodhur në janar 1508. Mirëpo në qoftë se kjo ngjarje rezultonte kështu, duhet të logjikojmë se jemi vetëm te lib. II, f. 97 dhe nuk duhet të harrojmë se kemi përpara edhe plot XI libra/kapituj, plot 397 faqe të tjera! Përse Barleti duhej ta vinte këtë të dhënë kronologjike midis rreshtave dhe nga ana tjetër nuk vendosi asnjë të dhënë tjetër kronologjike?! Me këtë rast, vepra po shkruhej e po botohej pjesë-pjesë, domethënë libra-libra?! Por, kjo kronologji e vitit 1508 nuk ishte aq absolute, pasi nuk dihej se kur i kishte rënë në vesh ky lajm Barletit, flakë për flakë, apo më vonë. Pastaj kishte mundësi që kjo lëvizje himarjote të kishte ndodhur edhe më vonë dhe me atë kuptoheshin pak a shumë një formë venomesh. Siç e thamë, nga 1508 duheshin edhe XI libra të tjerë, që ishin edhe më të gjatët e më të vështirët. Edhe vetë ajo "mënyra e filluar e kulturuar e jetesës" e presupozonte një farë kohe apo jo. Në vitin 1508, kur ta zëmë se kishte filluar së shkruari Barleti, vërehej se nuk gjendeshin as fjalime as kujtime të botuara, të cilat ai i kishte përmendur. Këto do të fillojnë nga 1510 e përtej, me shkrimin dhe botimin e Gjenealogjisë së Gjon Muzakës. Për të hedhur në diskutim edhe një hipotezë alternative, studiuesi A.Luka kishte gjetur dhe krahasuar dy episode në veprën "Rrethimi i Shkodrës", bot. 1504 dhe në "Historia e Skënderbeut", pa datë botimi. Të dy këto episode lidheshin me Sulltan Bajazitin II, 1481-1512. Në "Rrethimi i Shkodrës", f. 54, shkruhej: "Mehmeti II ishte i jati i këtij Bajazitit II, që sundon sot" dhe kjo ishte fare normale, sepse Bajaziti II ishte gjallë. Ndërkaq, në veprën "Historia e Skënderbeut", f. 56, Barleti shkruante: "Kulti i rreptë i dervishëve, në kohën kur mbretëronte Sulltani Bajaziti II, duke dalë nga rruga e tyre dhe duke bërë krime në shumë vende, për këtë u zhdukën dhe u ç‘farosën krejt prej tij". Kështu, meqenëse këtu flitej për Bajazitin II dhe në kohën e shkuar, duhet të kemi parasysh se Bajaziti II kishte vdekur më 1512. Meqenëse këtu me këtë episod jemi te libri I, si arsyetim kronologjik do t‘i binte që libri të ishte futur në shtypshkrim, përtej 1512 dhe ndoshta edhe përtej 1514!

Vepra "Historia e Skënderbeut" nuk pati datë botimi! Ky libër ishte një ndërmarrje krejtësisht private. Ai i kushtohej "Princit shumë të ndritur të Epirotëve Donferrnd, nipit të Skënderbeut". Pra nuk kemi asnjë lloj kushtimi ndaj ndonjë personaliteti të lartë të Romës dhe as të Vatikanit! Të vërejmë se, libri "Rrethimi i Shkodrës" i kushtohej Princit Leonard Loredanit, Dogjës së Venedikut dhe vetë Senatit të Venedikut! Pra ka një dallim të dukshëm, apo jo! Përse ky mister pa datën e botimit në "Historia e Skënderbeut", kur te "Rrethimi i Shkodrës" data shënohej e saktë, 10 janar 1504?! Prof. Dh.S.Shuteriqi mendonte dhe e shprehte hapur se "Historia e Skënderbeut" në Romë qe futur në një lloj indeksi censurues nga Vatikani! Analizuesit që ne i sipërpërmendëm shpreheshin se shënimi në fund të librit: "Impressum Romae per B.V." duhej shpjeguar: "Shtypur në Romë prej Benetus de Vitalibus", ku për inicialet B.V. mendohej se duhej të ishte po i njëjti botues që kishte shtypur librin "Rrethimi i Shkodrës". Dhe, përse botuesi duhej me iniciale, kur te "Rrethimi i Shkodrës" prezantohej me emër të plotë?! Mos kjo B.V. mund të ishte edhe "Biblioteca Vaticana"?

Shqip

[Kreksi]

Meqe ra fjala, me eshte dukur shume fanatike e joserioze botimi i librushkes emocionale te Ardian Ndreces, ne qender te te cilit qendron ne menyre fanatike ideja e pamundesise se te qenit te Skendebeut dhe familjes se Kastrioteve ortodoks, pjesetare te botes kulturore e fetare ortodokse greke dhe sllave.


Ndreces i hidhen POSHTE te gjitha kuotimet e Shuflait, vetem me pasazhin qe kam dhene une ne forum po nga Shuflai, ku ai thote shprehimisht se Skenderbeu, qe eshte katolik, ka kaluar me ane te te pareve te tij nga greqizmi i paster e deri tek destilimi sllav-ortodoks. Shiheni referencen dhe kontrollojeni, po nuk qe ashtu...

Mos me beni tua skanoj faqen sic eshte!


Ndreca as qe e kupton se Shmit nuk mohon mundesine e perdorimit te trajtes Gjon ne kohe te Skenderbeut. Shmit thote se ne baze te dokumenteve, jo vetem sllave serbe, i ati i Skenderbeut quhej IVAN e jo Gjon, ashtu sikurse Jani (Vreto) nuk quhet Gjon (Vreto)...

Nuk kam pare ne asnje vend te librit te Shmitit ku te pretendoje se i ati Skenderbeut ka qene etnikisht serb apo sllav. Per te emen, Vojsaven, po. Shmiti ne te kundert thekson se percaktimi i identitetit etnin ne ate kohe ka qene i vagullt dhe sot eshte jo shume e sigurte te pretendohet ndonje identitet i qarte etnik.

Madje vete perkthimi i pare i librit te Shuflait "Serbet dhe Shqiptaret", pra jo botimi i dyte ne treg i perkthimit te Hasan Cipurit qe ka mangut gjysmen e pare te perkthimit te me hershem, ka ne kapituj te pare nje vend ku Shuflai thote se i ati i Sikenderbeut njihet si IVAN jo vetem ne dokumentet serbe por edhe venedikase. Po te jete nevoja e sjell dhe referencen se ne cilen faqe.


Ne nje vend tjeter Shmit tregon me aftesi nje dokument ku madje i djali i Skenderbeut kembengulte ne Venedik se quhej dhe ai IVAN (as Gjin e as Gjon)!

Une ju kam thene edhe juve, ju nuk dini ti perkthene tekstet e mesjetes, ju e shqiperoni ashtu si eshte e shkruar dhe pikë, pa menduar fare mos valle kjo germma "V" a thua mos ishte deri ne shekullin XIX gerrma "U" ?
Pra per kete, si per Seminaristrn si per Shmitin, qe rrahin qe te dyte te njejtin tupan, nuk dojne te spjegojne fare pse eshte shkruar keshtu, si dujket ferkojne duart duke thene, te lumet ne se çka zbuluam, ne vend te "JUVAN4 apo GJuvan pse te mos i themi Ivan, tamam sllavishtË ?
Mos te mendojmi qe keta nuk e dijne se keto dy gerrmat"I" dhe "V" qe i hasim ne dokumentet dhe libra te autorve qe nga shekulli 17-të, keto gerrma shkruheshin keshtu por nuk lexoheshin njesoj si sot, kjo menyre e perfitimit te autorit dhe Seminaristit ketu ne forum te shtyn te dyshoje se eshte bere me qellim per te bere perqarje gjoja se gjergji e Kastriotet ishin ortodoks por edhe nese ishin katolik keta ia mbshtesin ndryshe duke i quajtur adhurues te vatikanit dmth kodra mas bregu, a kur lexuesi has ne kete gabimin fatal ku "Gjon Kastriotin e quan "Ivan" asnjeri nuk jep llogari...
Fajet pra i ka edhe shtypshkronja si kan pranua te bejen nje gabim aqe trashanik ?