Duke lexuar nje historian lexova dicka qe me beri pershtypje. Midis te tjerave thuhet:
Si historian gjithmone i kam vleresuar kujtimet si nje burim informacioni. Kujtimet e dikujt te japin te dhena jo vetem per vete personin , por edhe per boten rreth tij. Ndryshojne nga biografite , sepse kujtimet thjesht nuk mund te kene kendveshtrimin e nje biografi si pale e trete ne nje histori. Ndersa autobiografia , nese me te vertet ekziston dicka e tille , eshte si te pyesesh nje lepurush te te tregoje per veten e tij se si duket kur vrapon neper fushe. E si mund ta dije ai kete? Ne qofte se duam te dime per fushen , askush nuk mund te na tregoje me mire se ai, nderkohe qe s'duhet te harrojme se nuk do te marrim vesh dot ato gjera qe lepuri s'pati mundesi t'i vezhgonte vete..........
Ju si mendoni sepse sipas fjaleve te tij ai thote gjithashtu :
E them kete me sigurine e nje akademiku qe e ka mbeshtetur karrieren e tij ne keto dallime.
White_Angel
Krijoni Kontakt