Ish mesnate dhe jashte frynte nje ere e forte dhe deget e pemes perplaseshin me force prane dritares sime.Ajo nate ma shtonte me teper ato plogesi te zemres.Ulerimat e shpirtit tim sa vini e beheshin me te forta dhe zeri i tyre ,degjohej jashte mureve izolante te tij.Nuk mundesha me te qaja ,gjithe lotet e mia,kishin shterur,kishin humbur aftesine e prodhimit te loteve gjendrat e syve.Te dridhura te shpeshta me kalonin ne trup dhe tymi i cigares shetiste i corientuar neper hapesiren e zymte te dhomess sime.
Erresira nuk ish me e frikshme ,se bota ime,asgje nuk me trembte,asgje nuk mund te shkaterronte ate egersi shpirterore,asgje.................
Pjese e shkeputur nga nje miniroman qe po shkruaj.
Titulli "Hijet e shpirtrave"
Krijoni Kontakt