Lulja e dimrit - cikël poezish

[Kamlian]

Betimi

Në qoftë se ndonjëherë djalë më lind
nga gjiri i nënës së tij do ta rrëmbej
e drejt në kafazin e egërsirave do ta mbyll

Do ta ushqej me mish të papjekur
do ta lë të vallëzojë me bishat e pyllit
le të nuhaten e le të therren egërsisht

Kur ujkut do t'ia ketë thyer kurrizin
do të dij se mundi im nuk më shkoi huq
dhe kur arushën do ta ketë bërë drenushë
do të dij se është pjekur për martesë

Ndërsa kur do ta ketë kafshuar dorën time
po, mu këtë dorë që e ushqen
atëherë do ta lëshoj në mesin e njerëzve

Ju betohem!

[Elna Durrësi]

Lulja e dimrit - cikël poezish

--------------------------------------------------------------------------------

Betimi

Në qoftë se ndonjëherë djalë më lind
nga gjiri i nënës së tij do ta rrëmbej
e drejt në kafazin e egërsirave do ta mbyll

Do ta ushqej me mish të papjekur
do ta lë të vallëzojë me bishat e pyllit
le të nuhaten e le të therren egërsisht

Kur ujkut do t'ia ketë thyer kurrizin
do të dij se mundi im nuk më shkoi huq
dhe kur arushën do ta ketë bërë drenushë
do të dij se është pjekur për martesë

Ndërsa kur do ta ketë kafshuar dorën time
po, mu këtë dorë që e ushqen
atëherë do ta lëshoj në mesin e njerëzve

Ju betohem!

Në qoftë se ndonjë ditë një djalë të lind
që në gji të nënës ledhatoje pafundësisht
tregoji kafaze egersirash nga larg ,
ne kopeshte zoologjik

Ushqeji njëkohësisht me qumështin ,ninulla zemre
lere të vallëzoje me zanat e mirësisë
që të jetë gazuar gjithnjë miqësisht.

Kur ujkut ti ketë bërë pritë mprehtësisht
do ta dish sa i peshon forcë e mëndjes
e kur arushën ta ketë bërë drenushë
do ndiesh se ka dhe forcën e zemrës

Ndërsa , nëse të kafshon dorën tënde
po atë dorë qëe k a ushqyer
mbylle n'kafaze , mos na e sill mes njerëzve
te tillë kemi plot ma thasë në çdo vend.

Shumë miqësisht duke pirë kafenë e pasdites e duke bashkëbiseduar me vargje e tua.

Elna.

[Shiu]

biri im, zana të malit nuk ka më
ato të ngujuara kanë mbetur
në një përrallë të moçme

me bisha mos u ngatërro as në ëndërr
por gjithsesi mësoje gjuhën e tyre
do të të nevojitet në jetë

e drenusha të vërteta rrallë
tepër rrallë do të takosh
sepse maskat aq lirë shiten sot...

[Kamlian]

I urituri dhe Zoti

nuk më kujtohet
kur për herë të fundit
e kam shijuar kafshatën e bukës së valë
që në çerep e piqte e imja nënë

do të më ngopte edhe veç aroma e saj
tash kur zorrët në mua
koncertin e urisë e ekzekutojnë
nga partiturat e shkarravitura
të kompozuar nga kjo kohë shurdhëmemece

i çmendur jam
po, i çmendur nga uria,
gjymtyrët e trupit i kam në meny
por, kur të përfundoj me veten
më falni
i nderuari Zot,
në radhë do të jeni
pikërisht
Ju!

[macia_blu]

urituri dhe Zoti

nuk më kujtohet
kur për herë të fundit
e kam shijuar kafshatën e bukës së valë
që në çerep e piqte e imja nënë

do të më ngopte edhe veç aroma e saj
tash kur zorrët në mua
koncertin e urisë e ekzekutojnë
nga partiturat e shkarravitura
të kompozuar nga kjo kohë shurdhëmemece

i çmendur jam
po, i çmendur nga uria,
gjymtyrët e trupit i kam në meny
por, kur të përfundoj me veten
më falni
i nderuari Zot,
në radhë do të jeni
pikërisht
Ju!

(kjo eshte cmenduria me e shishme qe kam provuar , nga te gjitha menyte moderne)
Dhe sidomos....(duke dashur te shmang "i cmendur nga uria" edhe pse kuptohet se nuk kemi te bejme me urine e barkut..., me vjen te mendoj se nuk kemi pse e tregojme se nga se jemi te cmendur, pasi "urine e kemi ne titull.


"I cmendur jam,
gjymteret e mija i kam ne meny
Kur te perfundoj me veten
Te me falni i nderuar Zot
Ne radhe do te jeni
pikerisht Ju!"

... keto jane utopizma te artit, qe te vjen t'iu nenshtrohesh.
Pra me pelqeu , deri ne cmenduri!
URIME!!!!

[Kamlian]

I falënderoj ata që i kanë postuar poezitë dhe komentet e veta në temën time.


Beketi në dhomën tënde

Më ke thënë
se të kanë humbur kartuçat e verdhë
që në dhomën tënde i imitonin yjet.

Tash mbi kokën time
ka mbetur vetëm një gjysmëhënë kartuçi
që i këndon romantikës.

E lodhur tashmë nga lojë e dashurisë
prehje kërkon dhe gjumi të kaplon
kur dielli fillon të zgjohet.

Unë rri i shtrirë
dhe qeshem kur ti e jermon emrin tim
gjersa trupin tënd të zhveshur
vazhdoj ta mbuloj me puthje të panumërta.

Në mur rri i varur Beketi dhe qeshet me mua
sikur të ishte vetë ai që e shkroi skenarin e dashurisë sonë
dhe fitoi çmimin Nobel.

Me kë të bisedoj tash
kur ti ende jermon emrin tim?

. . .

Zotëri Beket!
Ju lutem merrni lapsin në dorë dhe shkruani
për dashurinë që ndodhi para syve tuaj
para se atë ta zërë gjumi.

Shkruani
shkruani zotëri Beket
nëse doni ta merrni edhe një çmim Nobel
ua garantoj këtë, o zotëri Beket!!!

[Darzana]

me pelqeu poezia e juaj "betimi". Eshte e shkruar me nje tonizem te shprehur ne hapesiren e origjinalitetit. Njeherit poezia eshte e nje nivelit artistik qe mmund te thuhet eshte shkruar me nje kujdes te posaqem, qe me ne fund ruan permbatjen e saj .