Close
Duke shfaqur rezultatin -19 deri 0 prej 10
  1. #1
    Perjashtuar nga Mod. Maska e Klevis2000
    Anėtarėsuar
    21-02-2003
    Vendndodhja
    Ne jeten reale
    Postime
    1,120

    Analize e nje muslimani

    Krishterizmi Misionar

    Analize e nje Muslimani

    Dr. Geri Miler
    Kjo pune nuk eshte nje sulm mbi Kristianizmin. Ne vend te kesaj, ne kemi per qellim te qartesojme vagellimin, te japin informacionin e neglizhuar dhe te perfundojme mendimet e pakompletuara qe gjejme ne prezantimet e misionareve kristiane. Kur’ani e inkurajon diskutimin ēeshtjeve fetare, por sipas nje parimi vital: te dyja palet supozohen te diskutojne te verteten (Kur’an 3:61). Gjithashtu duhet te thuhet se jo te gjitha fjalet e shkruara ketu vlejne per te gjithe kristianet. Besimi kristian mbulon nje sfere te gjere.



    Shumica e kundershtimeve kristiane jane te njejtat akuza qe grupet nacionaliste apo partite politike mund te ngrejne kunder njeri-tjetrit. Ato ndertohen mbi ato gjera te cilat nje person nuk i pelqen tek nje tjeter. Sulmuesi nuk i kerkon pales tjeter te justifikoje poziten e tij. Ai thjesht shpreh pakenaqesite e tij. Ndryshe nga kjo, nje musliman interesohet qe kristiani te justifikoje poziten e tij.



    Ne pergjithesi modeli eshte ky: Nje musliman shtron nje pyetje dhe nje pergjigje i jepet atij. Por pergjigja eshte ne konflikt me nje tjeter bindje apo praktike. Keshtu, ne fakt, pyetja origjinale nuk eshte pergjigjur ne te vertete sepse pergjigja nuk ka ardhur nga besimi kristian. Ne vend te kesaj, ajo ka ardhur nga diēka ne konflikt me mesimet kristiane. Ndersa kristiani duket t’i pergjigjet ēdo pyetjeje, nuk ka asnje rruge te jape nje shpjegim konsistent me te gjitha ato qe ai ka thene. Madje pergjigjet jane nje sistem kontradiktor.



    Per ata te cilet do te motivoheshin nga demaskimi i fakteve, kjo broshure pershkruan situaten shkurtimisht. Nese nje kristian ndien se nje diskutim logjik eshte me shume se ēfare ne duhet te presim kur eshte fjala per ēeshtjet fetare, le te inkurajohet pasazhi biblik ne Isaiah 1:16: “...hajdeni, le te arsyetojme se bashku!”



    Muslimani duhet te kuptoje dhe kristiani duhet te jete gati te pranoje qe fjalet ekzakte te kater Ungjijve nuk jane te njejta me mesazhin e Jezusit (s). Shumica e kristianeve besojne njesoj si muslimanet ne lidhje me Biblen. Ne besojme se Bibla permban fjalet e Zotit dhe materiale te tjera pervec kesaj.



    Muslimani nuk duhet te riinterpretoje Shkrimin Kristian. Detyra jone eshte qe te insistojme qe nje njeri te shprehi rastin e tij qarte, e jo ne terma te turbullta. Ne duhet te pyesim per te gjithe informacionin ne lidhje me ēeshtjen. Ne duhet te kerkojme qe mendimet e shprehura te shpiejne ne perfundimin logjik te tyre.



    Islami nuk eshte nje konkurues ndermjet feve. Kur’ani, ne versetin 5:48, e referon veten e tij si konfirmues i Shkrimeve te meparshme. Kur’ani eshte vetem ne tekst arabisht dhe jo ne perkthime. Shpjeguesi me i mire i Kur’anit eshte Kur’ani vete. Kur’ani pohon se ne kohet e lashta ēdo komb kishte te derguarit e Zotit. Shume njerez posedonin te verteten, por i shtuan kesaj dijeje deri diku synime te paperkrahura. Keshtu, muslimani beson qe virtualisht ēdo religjion i vjeter i zhveshur nga shtesat e tepruara e ēon ēdo person te mendueshem drejt Islamit. Islami nuk i kerkon askujt te besoje ne diēka jashte arsyes.





    Hyrje


    Le te menjanojme ēdo keqkuptim ndaj qellimeve tona. Kjo broshure nuk eshte nje sulm ndaj Kristianizmit. Ne vend te kesaj, ne kemi per qellim te qartesojme vagellimin, te japin informacionin e neglizhuar dhe te perfundojme mendimet e pakompletuara qe gjejme ne prezantimet e misionareve kristiane. Kur’ani e inkurajon diskutimin ēeshtjeve fetare, por sipas nje parimi vital: te dyja palet supozohen te diskutojne te verteten (Kur’an 3:61). Kur misionaret i kane ēeshtjet te mjegullta apo e kane fshehur nje pjese te informacionit, e verteta nuk eshte shfaqur.



    Perderisa synimi jone eshte nje analize e kujdesshme, lexuesi le ta konsideroje reagimin e tij me kujdes. Ēdo mospajtim duhet te specifikohet si nje mospajtim me diēka te pohuar ne materialin qe vijon. Gjithashtu duhet te thuhet se jo te gjitha fjalet e shkruara ketu vlejne per te gjithe kristianet. Besimi kristian mbulon nje sfere te gjere. Ne jemi te interesuar me stilin e pershkruar ne paragrafin e pare.



    Verejtjet Kristiane



    Konsideroni ne fillim disa nga verejtjet kristiane ndaj Islamit.



    Kristiani tregon per korrupsionin dhe sjelljet e keqija ne te ashtuquajturat tokat muslimane; ai permend betejat qe Muhamedi zhvilloi; ai denon poligamine. Ne pergjigje te kesaj, duhet te thuhet se muslimanet e pamoralshem e denojne Islamin vetem ne qofte se kristianet e pamoralshem denojne Kristianitetin; betejat e diskualifikojne Muhamedin si i derguari i Zotit vetem ne qofte se ato e diskualifikojne Xhoshuan; poligamia e denon Islamin gjithashtu vetem ne qofte se ajo denon Kristianitetin (Eshte kultura kristiane, e jo feja kristiane, ajo qe ndaloi poligamine. Ne Bibel Pavli e rekomandon monogamine per bishopet dhe Jezusi ka folur per shenjterine e marteses, por asnje verset biblik nuk e ndalon kete praktike).



    Shumica e verejtjeve kristiane jane te kesaj natyre. Ato jane te njejtat akuza qe grupet nacionaliste apo partite politike mund te ngrejne kunder njeri-tjetrit. Ato ndertohen mbi ato gjera te cilat nje person nuk i pelqen tek nje tjeter. Sulmuesi nuk i kerkon pales tjeter te justifikoje poziten e tij. Ai thjesht shpreh pakenaqesite e tij. Ndryshe nga kjo, nje musliman interesohet qe kristiani te justifikoje poziten e tij.



    Verejtjet e Muslimaneve

    Kristianet thone qe Zoti eshte “i pandryshueshem”. Si mundet pastaj te thuhet qe Ai kaloi permes gjendjes se vdekur? Si mund te rritej Ai dhe merrte dituri? (Luka 2:52).



    Kur ne e falim nje borxh, ajo do te thote qe ne nuk presim ndonje pagese. “Te falurit per Krijuesin” kerkojne nga Zoti te na fale borxhet tona ashtu siē ne i falem borxhlinjte tane. Perse duhet pastaj Jezusi te paguaje nje ēmim per mekatet tona? Pergjigjet e zakonshme: Paradokset e shumta te nje zot-njeri, nje qenie njekohesisht e vdekshme dhe e pavdekshme thuhen te zgjidhen me shprehjen “me Zotin ēdo gje eshte e mundshme.” “Borxhi i mekatit” shpjegohet si nje term i keqkuptuar, keshtu qe kryqezimi nuk ishte nje pagese edhe aq e nevojshme per te demonstruar drejtesine e Zotit.





    Pika Baze



    Siē do te shihet, keto pergjigje ilustrojne veshtiresine kristiane: ndersa ai duket t’i pergjigjet ēdo pyetjeje, nuk ka asnje rruge te jape nje shpjegim te qendrueshem me te gjitha ato qe ai ka thene. Madje pergjigjet jane nje sistem kontradiktor. Ky fakt vete perfshihet ne pergjigje. D.m.th. kur nje hetim logjik gjen nje konflikt, ky mbulohet duke insistuar se dashuria per Zotin eshte e rendesishme, dyshimet jane nje tendence e rrezikshme, dhe keto veshtiresi jane “mistere hyjnore.” Ne qofte se nje person kenaqet me kete menyre te arsyetuari, asnje prezantim logjik nuk eshte i mundur t’i ndryshoje mendjen atij. Megjithate, per ata te cilet do te nxiteshin nga demaskimi i fakteve, kjo broshure pershkruan situaten shkurtimisht. Nese nje kristian ndien se nje diskutim logjik eshte me shume se ēfare ne duhet te presim kur eshte fjala per ēeshtjet fetare, le te inkurajohet pasazhi biblik ne Isaiah 1:16: “...hajdeni, le te arsyetojme se bashku!”





    Paraqitja e Problemit



    Tani konsideroni pergjigjet, te dyten pastaj te paren. Misionari eshte me shume i interesuar qe jo-kristiani te “shfrytezoje”“sakrificen e shperbleses” se Jezusit – perndryshe tjetri “humbet.” Por ky nxitim bazohet ne nje ēmim qe pagohet. Ne qofte se ne pranojme se Zoti eshte i drejte, ne nuk kemi nevoje per demonstrimin e drejtesise se Tij. Por kristiani insiston qe ne duhet te pranojme kryqezimin, e jo drejtesine e Zotit, ose te humbemi. Pavaresisht nga pergjigja e tij, ne na kerkohet te pranojme nje borxh te paguar, e jo te falur.

    Fraza “me Zotin ēdo gje eshte e mundur” eshte nje kuotim biblik por jo fjalet e Jezusit (s). Ky sugjerim ne fakt kthehet kunder besimit kristian. Eshte vete-shkaterrues sepse thote se Zoti mund te beje gjera “te gabuara” (p. sh. te veproje pa mend). Kjo hedh poshte argumentet kur perdoret. Per shembull:

    Kristiani: “Natyra e vertete e Zotit eshte triniteti.”

    Muslimani: “Si mundet 1+1+1=1 ?”

    Kristiani: “Me Zotin ēdo gje eshte e mundur.”

    Muslimani: “Pastaj triniteti nuk eshte natyra e Tij, s’ka se si te jete. Ajo eshte nje mundesi. Ai mund te ishte 3, 5, 9 ose ēfaredo.”




    Modeli
    Keto jane dy shembuj te veshtiresive qe ne premtuam te tregonim. Ne pergjithesi modeli eshte ky: Nje pyetje pyetet dhe nje pergjigje ipet. Por pergjigja eshte ne konflikt me nje tjeter bindje apo praktike. Keshtu, ne fakt, pyetja origjinale nuk eshte pergjigjur ne te vertete sepse pergjigja nuk ka ardhur nga besimi kristian. Ne vend te kesaj, ajo ka ardhur nga diēka ne konflikt me mesimet kristiane.







    Shpjegimi kundrejt Argumentit



    Ka nje ēeshtje tjeter me te rendesishme se te gjitha ato qe u diskutuan me pare. Ne qofte se ne jemi te interesuar me analizen e shpjegimeve, ne kemi kaluar nje pike. Fakti eshte qe, shpjegimi nuk eshte argument. Pyet nje burre perse ai beson ne diēka dhe ai zakonisht do te pergjigjet duke shpjeguar besimin e tij – e jo perse ajo duhet te jete e vertete. Ēfaredo qe nje misionar i shpjegon nje muslimani, pyetja jone eshte: “Ku e gjete kete shpjegim?”



    Ne kete pike, misionari thuajse gjithmone ka nje mendim qe pak kristiane e kane. Shumica e kristianeve besojne te njejten gje si muslimanet ne lidhje me Biblen.





    Statuti i Bibles



    Ne besojme se Bibla permban fjalen e Zotit dhe te tjera materiale perveē kesaj. “Fundamentalisti” kristian insiston qe: e gjithe Bibla vjen nga Zoti, pa gabime, te pakten ne “doreshkrimet origjinale.” Keshtu muslimani nuk e sulmon “Fjalen e Zotit.” Por ai refuzon te atribuoje statutin e “Fjales se Zotit” shkrimeve qe nuk kualifikohen si te tilla.



    Vitet e fundit misionari eshte perpjekur shpesh te mashtroje muslimanin ne kete pike. Kur’ani flet per “Librin” e kristianeve dhe ēifuteve. Misionari na tregon qe ky Liber eshte Bibla.





    Nje Verset Kur’anor i Rendesishem



    Ne fakt, Kur’ani i drejtohet shkrimeve autentike dhe falsifikimeve te tyre (shih Kur’an 3:77). Te pakten nje verset kur’anor eshte cituar gabim ne literaturen misionare. Duke cituar gjysmen e pare te ajetit kur’anor 5:48 ata shpresojne te bindin muslimanet qe te pranojne te tere Biblen. Verseti, si i tere, e paraqet Kur’anin si konfirmues i shkrimeve te meparshme dhe kontrollues. Fjala e perkthyer kontroll perdoret ne arabisht per te pershkruar kontrollorin e cilesise. Kjo perfshin refuzimin e te diskualifikuarave.



    Kur’ani quhet kriteri per gjykimin e pasaktesive ne shkrimet e tjera (Kur’an 3:3). Nje tjeter ajet, i cili eshte ne vazhdim te atyre qe paditin falsifikimin, eshte ajeti qe shpjegon se Kur’ani do te beje te qarte shumicen e asaj qe kristianet kane fshehur ose lene menjane (Kur’an 5:15).





    Mrekullite e Bibles?



    Disa orvatje jane bere per te vertetuar origjinen e shenjte te Bibles. Keto ndahen ne dy kategori: njera merret me faktet, ndersa tjetra me mrekullite.

    Ne rastin e pare neve na jepen disa pika historike apo shkencore te permendura ne versetet biblike. Ajo ēfare ngelet e vagelluar eshte perse deshmite e sakta duhet te perfshije/nenkuptoje fjalen e Zotit. Bibla ka lidhje me realitetin, ashtu siē ka edhe letersia fiktive. Ne fakt, nje njeri duhet te na tregoje neve te verteten perpara se te na genjeje. Ne nuk duam te themi se e tere Bibla eshte fiktive/e trilluar, por duam te nxjerrim dobesite e nje argumenti per origjinen hyjnore te Bibles, i cili bazohet ne deshmi te perziera ne versetet biblike.



    Ato qe permendin mrekullite e kryera nga Bibla perpiqen te na verbojne ne besim. P. sh. Ivan Panin shpenzoi 50 vjet duke shkruar mbi 43,000 faqe qe studiojne numeriken biblike. Megjithate, ka defekte baze ne te tille pune. Se pari, Panin nderton skicat rreth numrave 7 dhe 11, dhe i vendos vlera germave. Por Bibla nuk pohon se keto gjera kane ndonje lidhje. Askund Zoti ka thene: “Shihni mrekulline e shtates dhe njembedhjetes!”



    Se dyti, “mrekullite numerike” citohen ne lidhje me perpikmerine e “ruajtur ne menyre te perkryer” te tyre. Mirepo akoma Bibla permban mosperputhje numerike. Statistika te ndryshme ne librat biblike te Samuel, Mbreterit, Kronikat, Ezra dhe Nehemiah jane ne konflikt dhe keto justifikohen si te qena hollesi minore te cilat kane humbur gjate viteve. Ruajtja e numrave levdohet ndersa mungesa e ruajtjes shfajesohet.



    Se treti, “zbulimet” e ketyre kerkuesve tentojne te jene vete-mbeshtetese. P. sh. Panini e rishikoi vete Testamentin e Ri duke u bazuar ne idete e tij. Aty ku nje tekst eshte i gabuar apo i dyshueshem, ai vendos ne baze te asaj qe i pershtatet skemes se tij. Nje autor i “teomatikes” thoshte se libri anonim i “ēifuteve” u shkruajt nga Pali sepse kjo do te thoshte se numri total i librave ne Bibel te besuara Palit do te ishin baraz me katermbedhjete – nje shumefish i shtates.



    Dhe ka nje “mrekulli” nga eksperienca personale: “Bibla eshte e vertete sepse ajo ndryshoi jeten time.” Sigurisht, ēfaredolloj pjese literature supozohet te ndryshoje jeten time prej nje lexuesi te vemendshem. Te jemi realist, besimtaret e verbuar nga mrekullite jane me te rralle se ato qe terhiqen nga eksperiencat personale te ngjashme. Ne ēdo rast, “mrekullite” jane te palidhura me konkluzionin qe ato supozohen te japin – origjinen hyjnore te Bibles.





    Ēfare Eshte Bibla?



    Ne fakt, “Bibla” si emer nuk gjendet ne Bibel. Askund nuk e quan Bibla veten e saj si nje njesi. Ne realitet ajo eshte 66 shkrime te ndara te cilat jane bashkuar si nje liber. Katalogu i hershem i permbajtjeve qe bie dakord me tekstin e sotshem daton qe nga shekulli i 4rt. Kjo tregon se Bibla nuk ka asnje pretendim uniteti. Sigurisht, shkrimet flasin per skripturat dhe librat e tjere, por jo si nje njesi e mbledhur siē ndodhet sot. Madje ne fund te Bibles gjejme nje verset qe thote se “asgje nuk duhet t’i shtohet apo t’i hiqet ketij libri.” Ndersa kjo eshte cituar si nje deklarate bashkimi, ēdo burim kristian pohon se libri i fundit ne Bibel nuk ishte libri i fundit i shkruar. Keshtu qe deklarata mund te aplikohet vetem per kete liber te vogel te Bibles nga 66 te tjerat.





    Nje Pretendim i Humbur



    Askund nuk shprehet Bibla se eshte e tera fjale e Zotit. Megjithate, argumenti misionar vazhdon keshtu. Tek 2 Timoteu 3:16, Pali thote se te gjitha shkrimet jane te inspiruara prej Zotit. Ne 2 Peter 3:15-16, Peter thote se Pali eshte i sakte sepse Pali gjithashtu eshte nje shkrues i skriptures. Me siguri qe kjo nuk supozohet te binde ndonje njeri! “Pali thote keshtu dhe Peter thote se ai ka te drejte.” Ky lloj argumenti nuk do te siguronte neve nese ne hetojme ndonje ēeshtje. Per me teper, ne gjejme se Pali mohon edhe per veten e tij se kishte nje inspirim total, te Korintasit 7:25. Ketu ai pohon se ai shkruan pa inspirimin e Zotit.



    Rreth nje e treta e librave ne Bibel pretendojne te jene revelata hyjnore ndersa te tjerat nuk e bejne nje koment te tille. Per shkak te kesaj mungese, tipi fundamentalist i kristianit eshte perpjekur te gjeje justifikime te tjera per te ruajtur pretendimin e permendur me lart.





    Nje Bindje

    Fundamentalisti deshmon: “Une besoj se Bibla eshte totalisht e inspiruar nga Zoti, e pagabueshme ne doreshkrimet origjinale.” Ne njeren ane kjo eshte nje shfaqje e besimit te tij, dhe nga ana tjeter ajo eshte kriteri baze i besimit te tij: e para, sepse kjo thuhet te jete bindja e tij; e dyta, sepse aspekti i mrekullise se pagabueshmerise se Bibles e bind ate se Zoti eshte autori. Megjithate, deklarata nuk mund te beje asnjeren pune. Se pari ai beson se Zoti urdheroi te shkruarit e Bibles. Kjo duhet te perfshije 1 Korintasit 7:25 ku Pali shkruan pa urdherin e Zotit – nje kontradikte. Se dyti, pagabueshmeria mrekullore e Bibles eshte diēka qe ai nuk e ka pare kurre.

    Shume gabime biblike justifikohen si gabime nga te kopjuarit. Qe do te thote, doreshkrimet origjinale te cilat jane humbur pergjithmone thuhet te jene pa gabime, por jo keto doreshkrime qe ne kemi sot. Deshmia (qe ka qellim te sherbeje si nje bindje dhe si nje justifikim i nje besimi te tille) deshton sepse ajo nuk aplikohet universalisht ne perdorimin e pare dhe citon evidenca qe nuk mund te paraqiten ne perdorimin e dyte.

    Shume versete ne Bibel duken te kontrakdiktojne njera-tjetren. Megjithate, keto jane shpesh ēeshtje qe mund te paqtohen nga nje kuptim me i mire i perkthimit dhe kontekstit. Ky lloj pajtimi i verseteve eshte subjekti i shume librave kristiane dhe eshte nje proces i shendoshe. Por disa e kane mashtruar veten e tyre me te menduarit se ēdo kontradikte ne Bibel eshte vetem aparente dhe mund te shpjegohet.



    Ne fakt, ka nje tjeter kategori kontradiktash e cila eshte e pashpjegueshme duke marre ne konsiderate perkthimin apo kontekstin. Eshte ekzistenca e kesaj mosperputhjeje qe i ka shkaktuar fjalet “ne doreshkrimet origjinale” t’i shtohen ēdo pretendimi se Bibla eshte e lire nga gabimet. Keto jane te ashtuquajturat gabimet e kopjimit (p. sh. Ezra 2 dhe Nehemia 7). Ketu perseri, besimtari qe perkrah inspirimin total te Bibles neglizhon ta aplikoje besimin e tij per ēdo person. Tek Isaiah 40:8, Bibla thote se fjala e Zotit qendron pergjithmone – nuk humbet nga te rikopjuarit. Nese kristiani e merr kete pjese te Bibles si te inspiruar, si mundet ai te pranoje qe pjesa tjeter nuk ka qendruar deri tani, te mos flasim pergjithmone?



    Ne kete pike kristiani e riperkufizon me qarte se ēfare ai kupton me ‘fjalen e Zotit’. Ai thote se fjalet e Bibles jane zgjedhur nga shkruesit e Bibles, por mesazhi i saj eshte fjala e Zotit. Kaq gabime te vogla statistikore nuk e zhvleresojne autoritetin hyjnor te Bibles. Edhe njehere ne kemi nje pergjigje qe e hedh poshte pretendimin e mesiperm: ishte saktesia e habitshme e supozuar e fjaleve individuale vete qe vertetuan kualitetin hyjnor te Bibles. Tani, keto fjale thuhen te jene vetem perpjekje njerezish nen nje frymezim me te paqarte te Zotit.





    Fjalet dhe Mesazhi

    Jezusi skicoi nje parim te besueshmerise/saktesise tek Luka 16:10, “Ai i cili eshte besnik ne gjerat e vogla eshte gjithashtu edhe ne te medhate; dhe ai qe eshte i padrejte ne gjerat e vogla eshte gjithashtu edhe ne te medhate.” Tani misionari i justifikon gabimet e vogla duke pohuar se nuk ka asnje gabim te madh ne Bibel. Por fjalet e Jezusit nuk te lejojne per kete ndarje te gabimeve te vogla dhe te medha. Keshtu, pergjigja e fundit e kristianit perdoret perseri: misionari thote se mesazhi eshte nje subjekt dhe nuk permban asnje gabim te vogel apo te madh, por fjalet aktuale te Bibles mund te permbajne gabime.

    Te dy, muslimani dhe kristiani duhet te verejne kete dallim. Kur’ani flet per Inxhilin e Jezusit, duke kuptuar mesazhin e veēante qe ai dha. Te dy, misionari dhe muslimani i pakujdesshem mund te besojne se ky Inxhil eshte i njejte si te kater ungjijte – shpjegimet biblike per jeten e Jezusit. Muslimani duhet te kuptoje dhe kristiani duhet te jete gati te pranoje qe fjalet ekzakte te kater ungjijve nuk jane te njejta me mesazhin e Jezusit (paqja qofte mbi te). Ungjijte tregojne ngjarjet e jetes se tij dhe nganjehere citojne ate. Me sakte, fjalet e Jezusit (s) parafrazohen ne ungjijte. Theniet e tij nuk jane cituar me korrektesi. Ne fakt, e famshmja “Te Falurit e Zotit” do te gjindet ne dy versione te ndryshme tek Mateu 6 dhe Luka 11.

    Ngjashem, Kur’ani permend Teuratin e Musait. Perseri, nuk duhet te imagjinohet qe mesazhi i Musait (paqja qofte mbi te) ka mbijetuar fjale-per-fjale ne Biblen e sotme. Nje pretendim i tille u be ne diten e profetit Xheremiah, por ne lexojme: “Si mund te thoni ju, ‘Ne jemi te zgjuar, dhe ligji i Zotit eshte me ne’? Por kujdes, lapsi mashtrues i shkruesve e ka shenuar ate si nje mashtrim.” (Xheremiah 8:8).



    Metoda Jone

    Me poshte, ne jemi te interesuar me fjalet e Jezusit (s), e jo me gjerat qe njerezit shkruajten per ate. Ne nuk marrim e zgjedhim nga Bibla sipas asaj qe ne na pelqen, por fale asaj qe fundamentalisti kristian pelqen te gjithe Biblen. Prandaj ai duhet te jete i gatshem te diskutoje ēdo citim te bere ketu, edhe pse muslimani nuk po pranon ndonje autenticitet.

    Ne kemi per qellim te perdorim metoden tashme te ilustruar qe te merremi me ēeshtjen me bazike ndermjet kristianeve dhe muslimaneve. Metoda eshte per te sqaruar paqartesite/turbullirat, te paraqese informacionet e neglizhuara dhe te perfundoje mendimet e pakompletuara. Kjo metode na lejon neve t’i kthehemi fjaleve te atribuara Jezusit (s) ne Bibel dhe ne pastaj mund te percaktojme se ku fjalet e tij jane “mbi-specifikuar” – te thena me shume se sa ato kuptojne – apo ku fjalet e tij “jane shitur dy here” – dhene dy interpretime.





    Problemi Jone

    Ēeshtja primare nuk eshte nese Jezusi ishte hyjnor, por nese ai e tha nje gje te tille. Le te ilustrojme e pastaj te permbledhim metoden e investigimit te pretendimit kristian.





    Mbi-specifikimi

    Ne kategorine e mbi-specifikimit ne kemi pasazhe te tilla si Gjoni kapitulli i gjashte, Gjoni 3:16 dhe kapitulli i dhjete i Gjonit.

    Tek Gjoni 6:41 Jezusi thote: “Une jam buka qe zbriti poshte nga qielli.” Ne kete kapitull, ai e krahason veten e tij me manen e ngrene nga izraelitet ne kohen e Musait (s). Duke cituar librin, ai quan manen “buke e rene nga qielli” (Psalmet 78:24). Paqartesia ne kete argument eshte fakti qe kristiani nuk ka pohuar qe ai ka per qellim te beje nje paralel te njejte midis Jezusit dhe manes: nese njeri vjen nga qielli, po keshtu vjen edhe tjetri. Informacioni qe ai ka neglizhuar perfshin origjinen e manes. Sigurisht, ajo nuk u pergatit ne qiell e pastaj te transportohej ne toke. Sipas Numrat 11:9, ajo erdhi nga i njejti vend si vesa. Keshtu qe mendimi duhet te mbarohet. Ne qofte se kristiani mbron fjale-per-fjale ate qe Jezusi erdhi nga qielli ku jeton Zoti, ai imponon nje kuptim te drejtperdrejte nga fjalet duke lejuar nje kuptim figurativ per te njejtat fjale ne rastin e manes se rene nga qielli.

    Gjoni 3:16 eshte ku kristiani thote se Jezusi synonte statusin jo si nje bir figurativ i Zotit por si biri “i lindur-i vetem” i Zotit. Jo e gjithe Bibla e perkthen kete pasazh me kete fjale kyēe, sepse perkthyesit kane pare veshtiresite qe ajo shkakton. Tek Hebrenjte 11:17, e njejta fjale greke gjendet ne gjuhen origjinale. Por ne kete vend ajo i referohet Isakut i cili nuk ishte ne asnje kohe, te flasim drejte, i vetmi bir i lindur i Abrahamit. Ne rastin e Isakut, kisha shpjegon se “i linduri i vetem” nuk duhet te kuptohet ne menyre te prere, por duhet te modifikohet. Megjithate, asnje modifikim i tille nuk lejohet ne rastin e Gjoni 3:16 kur mbi-specifikohet si e qene fjale-per-fjale e vertete.

    Ne kapitullin e dhjete te Gjonit ne lexojme per ēifutet qe u perpoqen te gurezonin Jezusin dhe thane se ai e ka bere veten e tij baraz me Zotin. Kristiani bie dakord me ēifutet dhe nuk ve re pergjigjen e Jezusit. Ai vazhdon t’i tregoje atyre se shkrimet e tyre te shenjta i referohen disa njerezve te keqinj si “zota.” Prandaj, ai argumenton se eshte madje me pershtatshme qe nje i derguar nga Zoti te thirret “bir i Zotit.” Gjithashtu ai kishte thene se ishte e pershtatshme te therrasesh nje paqeberes bir i Zotit (Mateu 5:9). Ēifutet dhe kristianet i mbi-specifikojne fjalet e tij kur ato insistojne se ai ka pretenduar te jete perendi.

    Eshte nje tjeter argument i varfer i cili ka lidhje me kete. Ku ēifutet kane kuptuar Jezusin te blasfemoje, d.m.th. te synoje autoritet qiellor, kristiani thote qe ai ka prova se Jezusi me te vertete pretendoi te jete perendi. Supozimi jokorrekt, megjithate, eshte se ēifutet e kuptuan Jezusin. Per shembull, ata e kuptuan ate te kishte autoritet hyjnor kur ai i tregoi nje burri se mekatet e tij i ishin falur (Marku 2). Por verseti tek Gjoni 12:49, midis te tjerash, tregon se Jezusi mohoi ēdo iniciative personale. Ai fliste vetem ate ēka Zoti e urdheronte ate te thoshte.





    Mesiah

    Akoma me keq i menduar eshte nje argument i bazuar ne keqkuptimet e kristianeve. Muslimanet jane dakord se Jezusi (s) ishte Mesiah. Megjithese perkthimet moderne te Bibles e fshehin faktin, shume individe thirren “Mesiah” ne Bibel. Kristianet kane arritur te besojne se ndodhet nje konotacion perendia ne fjale, megjithate. Keshtu, kur ata lexojne se Jezusi pranoi se ishte Mesiah dhe dhe Pastori i Larte Ēifut e deklaroi ate nje blasfemi, ata ndiejne se ata kane nje prove me shume qe Jezusi pohoi te ishte perendi. Pastori i Larte mund te protestonte vetem ēfare ai mendonte te ishte nje genjeshter – nje shpifje ndaj Zotit. Ēifutet po e prisnin Mesian. Ishin ata gati te vrisnin njeriun e pare qe thoshte se ai ishte Mesiah sepse deshmi e tille ishte blasfemuese?





    Dy Here e Shitur

    Ne kategorine “dy here e shitur”, ne kemi versete si Gjoni 10:30 dhe 14:9. I pari thote: “Une dhe Ati jemi nje.” Kristiani e le te paqarte pikerisht ēfare kjo fjali le te turbullt: nje ēfare? Informacioni i pa vene re gjendet tek kapitulli i 17te i Gjonit ku e njejta ide ndodh me se nje here dhe perfshin dishepujt e Jezusit ne kete njeshmeri. (shih Gjoni 17:11, 21-22).

    Mendimi qe duhet te perfundohet eshte ky: Ne qofte se Jezusi kishte per qellim te thoshte se “nje” kupton te qenurit qiellor, pastaj, a jane dishepujt gjithashtu te perendishem ne te njejtin kuptim si Jezusi, perderisa e njejta shprehje i perfshin edhe ata? Fraza eshte shitur dy here. Versetet ne kapitullin e 17te citohen ne perkrahje te unitetit te qellimit kurse verseti i kapitullit te 10te perdoret per te ruajtur synimin se Jezusi shpalli te qenurit Perendi.

    Shume nga studentet e Bibles kane nje gjykim te aresyeshem ndaj shkrimeve te shenjta. Megjithate, te njejtet studente shpesh e harrojne interpretimin e tyre dhe i shesin nje tjeter kuptim muslimanit. Ata duken te mos e verejne kete standart te dyfishte. Nje ilustrim i qarte eshte rasti tek Gjoni 14:9. Pyet se ku Jezusi pohoi haptazi te ishte perendi dhe zakonisht do te te tregohet ky verset: “Ai qe me ka pare mua ka pare Atin.” Sqarimi i argumentit paraqet veshtiresi. Kristiani e ka fjalen se ne qofte se syte e ndonjerit shohin Jezusin, ato kane pare Zotin sepse Jezusi eshte Zoti.

    Edhe ky sqarim nuk mund te thuhet pa lene diēka tjeter te mjegullt, qe do te thote, dallimi trinitetit midis Atit dhe Birit. Jezusi tha se te shihje ate ishte sikur te shihje Atin, e akoma Jezusi eshte i Biri. Keshtu ata na tregojne neve: “lexo Zot ne vend te Atit.” Ne ēdo rast, argumenti eshte vete-shkaterrues. Nese te parit e Jezusit eshte sikurse te parit e Zotit (apo Atit) sepse ato jane te njejte, si mundet pastaj Jezusi t’u thoshte njerezve qe po e shihnin ate se ata kurre nuk e kishin pare apo degjuar Zotin (Atin)? Ky eshte pohimi i tij tek Gjoni 5:37. Tani kristiani i pergjigjet nje pergjigjeje qe nuk iu ishte pyetur! Ne nuk kemi thene se Gjoni 14:9 eshte ne konflikt me 5:37 dhe nuk pyetem per shpjegim. Por ai vazhdon te shpjegoje se versetet jane ne harmoni sepse ato i referohen Jezusit si nje i cili paraqet se si eshte Zoti.

    Njerezit qe nuk e shikuan Jezusin nuk e “pane” Zotin. Por pyetja jone eshte se si interpretimi i pare te Gjoni 14:9 mund te harmonizohet me Gjoni 5:37. Ata kane paraqitur nje interpretim te dyte per Gjoni 14:9 dhe akoma heren tjeter kur dikush t’i pyese ata te tregojne nje pasazh ne Bibel ku Jezusi pohoi te ishte perendi, te jeni te sigurt se ata do te shkojne tek interpretimi i pare dhe citojne versetin e preferuar: “Ai qe me ka pare mua, ka pare Atin.”





    Pese Pika te Rendesishme

    Ne te tilla diskutime, disa gjera duhet te verehen. Se pari, muslimani nuk duhet te riinterpretoje shkrimin e shenjte kristian. Detyra jone eshte qe nje njeri te shprehe rastin e tij qarte, e jo ne terma te turbullta. Ne duhet te kerkojme te gjithe informacionin e lidhur me ēeshtjen (ku tjeter mund te gjejme fjale kyēe dhe fraza ne Bibel?). ne duhet te kerkojme qe mendimet e shprehura te sjellin nje konkluzion logjik.





    Rruga, e Verteta dhe Jeta

    Le te ilustrojme nje shembull tjeter te njohur. Nje citim me te gjitha qellimet eshte Gjoni 14:6: “Une jam rruga, e verteta dhe jeta, askush nuk vjen tek Zoti, perveē se nepermjet meje.” Pikerisht ajo ēfare ky verset supozohet te provoje eshte lene e turbullt. A e provon kjo hyjnine e Jezusit? Supozohet ajo te thote se Zoti nuk degjon asnje perveē Jezusit apo atyre qe i drejtohen Jezusit? Ne qofte se secila prej ketyre ideve duhet te bazohen ne versetin, ne duhet te konsiderojme te gjithe informacionin qe disponojme. Fjalori tregon se fjalet “rruga,” “e verteta,” dhe “jeta” nuk permbajne automatikisht konotacionet e perendise. Kristiani insiston se struktura e fjalise thekson rrugen, te verteten dhe jeten, sikur Jezusi eshte unik per te gjitha koherat. Bill Klinton mund te jete presidenti amerikan por ai nuk eshte i pari e as edhe i fundit. Kesht qe perdorimi i gjuhes i vetem nuk e kryen punen.

    Pastaj, nje tjeter mendim duhet te sillet ne konkluzion. “Jeta” thuhet te jete nje ēeshtje shteterore: njeri ose e ka “jeten” ose jo. Ne kete menyre verseti perdoret ne perkrahje te fuqise shpetimtare te Jezusit.

    Ende Jezusi thote vete: “Une qe ato te kishin jete e ta kishin ate se tepermi.” (Gjoni 10:10). Ne kete pasazh, jeta nuk eshte nje ēeshtje shteterore, pozitive apo negative, me asnje ēeshtje tjeter te mundur. Jezusi flet ketu per diēka qe mund te matet. Verseti Gjoni 14:6 perdoret nga misionari me qellimet me te paqarta. Per ironi, kur kuptimi i tij vihet ne pyetje, ky verset behet ndoshta me i mbi-specifikuari nga te gjitha tekstet e Bibles.





    Mos-perfundimet

    Se dyti, ka disa mos-perfundime qe nuk mund te trajtohen sikur te ishin probleme. Aty ku kristiani dhe muslimani bien dakord, nuk ka diskutim. Per shembull: Kurani thote se pavaresisht nga ajo qe u duk, kryqezimi i Jezusit ishte i pasuksesshem, se Zoti e shpetoi Jezusin. Kristiani thote se Jezusi vdiq dhe tre dite me pas e tregoi veten te ishte i gjalle. Aty ku kristiani e tejkalon autoritetin e tij, aty fillon edhe mosmarreveshja. Ai nuk ka prova qe Jezusi vdiq. Ai ka disa shkrime anonime (ungjijte) qe thone ashtu. Megjithate ishte nje besim i zakonshem i kristianeve ne shekullin e pare se Jezusi nuk u kryqezua. Por kjo ishte vetem nje shkolle e mendimit. Tjetra eshte pershkruar ne Bibel dhe eshte bere e vetmja shkolle kristiane ne kete ēeshtje. Te vetmet fakte qe mbahen mire nen ekzaminimin historik jane keto: Jezusi u duk te kryqezohej por u pa i gjalle disa dite me vone.

    Te insistosh se vdekja e tij eshte e vertetuar eshte aktualisht absurde. Ne njerin krah neve na thuhet se ky burre sheronte sakatet, lebrozet, te verberit, dhe ringjalli te vdekurin. Ne krahun tjeter, te rrahurit, te shpuarit dhe te gozhduarit e tij ne kryq ishin te mjaftueshme ta vdisnin ate. Ndersa portretizimet e kryqezimit sot tregojne per nje ceremoni te madhe zyrtare, ndodhen referenca te tjera ne Bibel qe tregojne te kunderten. Nje grumbullim i vogel ne nje kopesht, ku ndjekesit e tij u detyruan te qendronin ne distance, tregohet tek Luka 23:49 dhe Gjoni 19:41. Bibla e pershkruan pamjen e tij te jashtme mbas kryqezimit si nje orvatje per t’u treguar dishepujve te tij se pavaresisht nga ajo ēka shihnin, ai ishte i gjalle dhe jo fantazem.

    Nese kristiani nuk perpiqet te provoje vdekjen e Jezusit dhe muslimani nuk perpiqet te vertetoje teorine e tij se si jezusi e shmangu vdekjen, nuk ka asgje per te mos rene dakord. Ky eshte pikerisht kuptimi i dhene ne Kuran tek 4:157.



    Problemet

    Se treti, le te mos besojme se disa ēeshtje te caktuara mund te trajtohen si mos-perfundime. Me shume se nje misionar i ka pyetur muslimanet: “Ēfare perfitoni ju nga te mohuarit e shenjterise se Jezusit?” Pyetesi shpreson t’i dredhoje nje problemi duke e trajtuar ate si te parendesishem. Pergjigja e kesaj pyetjeje eshte dhene nga Jezusi i cili tha: “Ju do ta dini te verteten dhe e verteta do t’ju beje ju te lire” (Gjoni 8:32). Te shqiptosh germe-per-germe disavantazhet preēize te besimit ne ēdo falsitet te veēante eshte nje ushtrim qe ia vlen, por parimi i pergjithshem i fjaleve te Jezusit eshte nje motivim i mjaftueshem per kundershtim. E verteta eshte se synimi i shenjterise per Jezusin bazohet ne ēfare njerezit thane per Jezusin, e jo ne ēfare Jezusi tha vete. Ketu eshte nje vend per te shpjeguar pikpamjen muslimane per religjionet boterore.



    Islami nuk eshte nje konkurues midis religjioneve te tjera. Kurani pohon qe ne kohet e lashta ēdo komb kishte te derguarit e tyre te Zotit. Shume njerez posedonin te verteten, por ne forma te ndryshme i shtuan kesaj dijeje gjera te tjera me synime te paperkrahura. Keshtu, muslimani beson se praktikisht ēdo religjion i vjeter, nese i hiqen pikat e shtuara, te shpie drejt Islamit.





    Lidhje Logjike

    Se katerti, misionari duhet te jete konsistent. Ne qofte se ai pranon se fjalet e Jezusit jane shtuar ne doktrinen e trinitetit nga brezat e mevonshem, pastaj ai ose eshte duke pohuar se Jezusi i mesoi dishepujt e tij me shume se ēfare shkruhet ne Bibel, ose ai po thote se Zoti na solli neve dije per trinitetin gradualisht. Rasti i pare nuk mund te pajtohet me fjalet e Jezusit tek Gjoni 18:20, “...une nuk thashe asgje ne sekret.” Sa per rastin e dyte, nese triniteti iu be i njohur vetem gjeneratave te mevonshme, pastaj nuk mund te insistohet se Jezusi e predikoi kete doktrine.





    Deduksion

    Se pesti, deduksioni nuk mund ta rrise permbajtjen. Deduksioni eshte nje proces i te parit me qarte te asaj qe tregohet nga evidenca. Ne nuk mund te nxjerrim si perfundim me shume se ē’permban evidenca. Kjo eshte perse ne themi se triniteti nuk mund te nxirret nga shkrimet. Perkufizimi i trinitetit kerkon nje fjalor qe nuk gjindet ne buzet e Jezusit. Me e shumta, kristiani mund te tregoje nje verset dhe te thote se eshte ne perputhje me idete e tij, por asnje verset nuk eshte evidence konkluzive e shenjterise se Jezusit.



    E ashtuquajtura “falsiteti i anasjellte” eshte gabimi logjik i bere me se shumti. Kjo do te thote te kthesh mbrapsht “shigjeten implikimit”, p. sh. shi do te thote rruge te lagura, por rruge te lagura nuk dote thote shi. Nje tjeter shembull: dukja e horizontit mbi oqean mund te tregohet sikur eshte ne harmoni me idene e nje toke te sheshte, por sigurisht qe ajo nuk e provon qe toka te jete e rrafshet. Ngjashem, disa pohime ne Bibel harmonizohen me idene e nje Jezusi Perendi por asnje verset nuk e verteton kete synim.





    Natyra e Proves



    “Prova” eshte nje fjale e keqperdorur. Fjala prove i referohet formimit te nje propozimi. Prova i reziston sfidave dhe i permbush testet. Por frazat si “me shume prova,” “prove me e mire,” apo “prove me e forte” jane abuzime te gjuhes ose keqkuptimeve.



    “Me shume prova” eshte nje fraze mashtruese qe mund te na drejtoje te besojme qe prova matet dhe se njerezit mund te kene prova te gjerave te kunderta, por fituesi eshte ai me volumin me te madh te provave. Ne kete menyre prova eshte ngaterruar me evidencen. Ne mund te kemi nje tjeter prove, por jo me shume prova.



    Kur logjikantet flasin per nje prove me e mire, ata i referohen diēkaje qe quhet elegance – nje cilesi qe tregon qartesi dhe simplicitet. Ata nuk i referohen vlefshmerise me kete fjale. Provat jane te vlefshme ose te pavlefshme – ose me raste dyshohen nga disa derisa nje version me i hijshem shfaqet.



    Shprehja “prove me e forte” pershkruan jo proven por supozimin e saj. Ne pergjithesi, sa me pak supozime ne fillim, aq me e forte eshte prova.



    Qellimi i ketij shpjegimi te shkurter eshte te zhduke nocionin qe provat varen nga aftesite e dikujt per te thene dicka qe eshte e pranueshme. Eshte perberja dhe kualiteti dhe jo pamja e jashtme dhe kuantiteti ajo qe eshte e rendesishme. Kur misionari do te sillte “prova” ato nuk do te ishin aspak te kenaqshme. Ai e di shume mire kete megjithate ai preferon te perdore fjalen “te pamjaftueshme”. Me pas ai thote qe Zoti mund te plotesoje te pamjaftueshmen. Ne kete rast kemi 3 pika ku mund te fokusohemi:



    (i) Ne nuk mund te fshehim boshlleqet nen prova me qellim qe ta quajme dicka legjitime. Ne fakt, cdo informacion qe merret nga nje prove jo e kenaqshme nuk i shkon aspak pershtat perfundimit qe personi mundohet te vertetoje. P.sh. levizja e planeteve deri diku i pershtatet teorise se epiciklit qe eshte pjese e asaj teorie qe thote qe toka eshte qendra e universit. Por kjo teori nuk qendron dhe kjo do te thote qe trajektoret e planeteve nuk e mbeshtesin aspak idene qe toka qendron pa levizur ne qender te universit.



    (ii) Kur kristiani thote qe Zoti do te “mundesoje qe dikush te besoje”, ai argumenton ne nje rreth te ngushte. Cfare ai thote bazohet ne prova dhe provat qe ai sjell bazohen ne ate qe ai thote. Dialogu qe do te behej do ti perngjante ketij:



    Krisitani: “ Kam prova”

    Muslimani: “ Por ka boshlleqe ne argumentet e tua”

    Kristiani: “ Kerkoi Zotit qe te mundesoje ty te besosh”

    Muslimani: “ E perse duhet qe une ta bej kete” (mbeshtetja ne provat)

    Kristiani: “ Per te gjitha ato qe une te thashe deri tani”

    Muslimani: “ Por ato nuk provojne asgje”. (provat mbeshteten ne ate qe eshte

    thene)



    (iii) Se fundi, kristiani e ve veten edhe nje here ne pozita kontradiktuese me sjelljen e tij. Kur nje predikues thote qe ai ka prova per ate cka ai beson, me kete ai do te thote qe ai ka dicka qe mund t’i jape te tjereve – faktet dhe argumentet per nje ceshtje cfaredo qofte ajo. Por ne vend qe ta beje kete, ai pranon qe ajo cfare ai beson nuk mbeshtetet ne evidenca dhe analiza, por ne besimin qe Zoti i dha atij. Nese atehere besimi eshte dhurate e Zotit, ai nuk eshte dicka qe mund t’ju jepet te tjereve.



    Perpjekjet e misionareve do te ishin me te ndershme nese do te thuhej qe qellimi i tyre eshte te informojne per kristianizmin dhe te ftojne te tjeret te konvertohen. Por shumica e literatures qe misionaret perdorin thote qe besimi kristian eshte ndertuar mbi evidenca aq te sakta sa mund te ishin arme te forta per te fituar nje ceshtje gjygji.



    Besimi Kristian


    Aktualisht, feja per kristianet ka dy kuptime. Kur themi besimi eshte dhurate e Zotit, ne dalim perseri ne ato qe thame ne paragrafin e mesiperm. Nese do te me lejohej te flas nga eksperienca personale: Ne i thame dikujt qe ajo qe ti pretendon te jete evidence e sakte, nuk mund ti qendroje nje ekzaminimi te thelle, dhe per kete ai na akuzon per kokfortesi. Ashtu sikurse e kemi thene, me nje pakujdesi te theksuar, ai perdor vertetesine historike te Bibles si prove te asaj qe Bibla thote te verteten mbi gjithshka. Dhe duke e kthyer kete konfuzion ne te gjitha krahet, ai thote qe nese ne dyshojme ne ndonje pasazh te Bibles atehere ne duhet te dyshojme ne te gjithe librat e historise. Por historia nuk eshte kundershtari yne.



    Ne jemi perballe nje doktrine qe qendron mbi interpretimin e nje prembledhje shume te shkurter te asaj qe Jezusi tha. Ne kete rast ndodh ajo qe personi fillon te mendoje per dicka tjeter. “Nese te gjitha gjerat mund te vertetohen, cfare atehere eshte merita e te besuarit?”- pyet ai. Me fjale te tjera, atij nuk i intereson prova finale. Ai e ndjen qe betimi per besnikeri eshte ajo qe do te sjelle shpetim. Prandaj te besosh do te thote te perpiqesh per te marre shperblim dhe gjithashtu besimi eshte nje dhurate e Zotit te cilen ne nuk e meritojme. Zgjidhja e kesaj ironie eshte ajo qe kristianet merren.



    Ndersa qellimi yne ketu eshte “ndershmeri ne reklame”. Nese themeli i kristianizmit eshte besnikeria ndaj nje interpretimi te nje skripti, atehere kristianet nuk duhet ta reklamonin fene e tyre si dicka qe eshte ndertuar mbi qartesi, apo me fjale te tjera, prova te qarta.



    Aplikimi ne Islam


    Pa dyshim, ndonjeri nga ju mund te pyesi nese keto qe u thane me siper mund te perdoren per te vleresuar islamin. Per kete, ne do te ndjekim te njejten rradhe pune duke perdorur te njejtat argumentet per te analizuar doktrinen islame dhe statusin e Kur’anit.



    Ajo me c’ka teologjia e islamit identifikohet nuk permban ndonje kontradikte dhe kjo per arsye se eshte shume e thjeshte te kuptosh qe Kur’ani nuk solli Zotin por vullnetin dhe cilesite e Tij. Kjo do te thote qe te gjitha pershkrimet dhe adhurimet i perkasin Atij sepse Ai eshte Zot. Ne islam nuk ka dicka te tille si inkarnimi, ashtu sikurse nuk ka kombinim te cilesive qe i perkasin Zotit me ato qe i perkasin njeriut, ne nje individ.



    Islami nuk i shtyn njerezit te besojne dicka pertej arsyes. Ringjallja e te vdekurit, per shembull, eshte bere teme e dites per biologet e kohes. Shkencetaret rus diskutojne riprodhimin e nje specje elefanti te zhdukur me perdorimin e nje qeleze mikroskopike te marre nga nje trup i vdekur prej kohesh.



    Edhe kur diskutojme per fuqine e Zotit, gramatika e Kur’anit na jep nje pershkrim krejt ndryshe. Ne nuk themi: “Me Zotin cdo gje eshte e mundur.” Per te qene me te sakte ne themi: “Mbi te gjitha, Allahu ka fuqi”. Keto gjera jane ato cka Ai vete i krijoi. Keto gjera perfshijne te miren dhe te keqen, sepse ato jane relative. P. sh. cfare eshte e mire per nje gjyp (shpend grabitqar) eshte e keqe per ne. Ky eshte ndryshimi qe islami na jep per te miren dhe te keqen; te dobishmen dhe te demshmen. Gjithshka e ka origjinen tek Allahu (swt) duke perfshire ketu edhe ligjin per ndeshkimin e keqberesit. Pra sipas Kur’anit, ideja eshte qe Allahu shperblen por veprat e keqia i sjellin dem atij qe i kryen ato.



    Kur’ani nuk predikon mistere ne fe. Perkundrazi, ai eshte udherrefyes. Ky eshte nje kerkim qe nuk mund te behet vetem sepse ne jemi te gabueshem dhe te dobet. Gabimi do te ishte shkaterrues – perpara se ne ta perfundonim ate projekt. Megjithese eshte pertej te arsyetuarit, ai nuk eshte pertej arsyes – kur jepet drejtimi ne mund te analizojme vertetesine e tij.



    Origjina e Kur’anit




    Shpesh here Kur’ani permend qe ai eshte je shenje qe do te mjaftonte (Kur’ani, 29:49). Megjithese muslimanet ne kohen e profetit ishin nje minoritet i persekutuar, kundershtaret e tyre nuk munden kurre ta thyenin sfiden qe Kur’ani i shpalli, ashtu sikurse dhe thuhet: “Nese ju vertet dyshoni ne ate qe ne i shpallem gradualisht robit tone, (Muhamedit) atehere silleni nje kapitull te ngjashem me te dhe therrsini per ndihme deshmitaret tuaj perpos Allahut, nese jeni te drejte”. (Kur’ani, 2:23)



    Nese do te flisnim per mrekullite dhe aspektet vertet te habitshme ne ndertimin e Kur’anit, do te shikonim qe ato jane vertet te shumta dhe mbi te gjitha te nevojshme. Gjithashtu nese ne do te provonim ta leviznim organizimin e fjaleve ne Kur’an, atehere ai do te permbante gabime. Kjo teme mund te shpjegohet me ne detaje.



    Ruajtja e Kur’anit



    Vete Kur’ani deshmon ne ruajtjen e tij. (Kur’ani, 15:19) Emrin i tij ne tekst e hasim rreth 70 here. Fjala arabe “kur’an” do te thote “recitim”. Recitimi i Kur’anit eshte pjese e faljeve te perditshme te nje muslimani. Nen nje kujdes te theksuar, cdo botim i Kur’anit eshte kontrolluar dy here me qellim qe cdo gje te jete e qarte. Sikur ne te mblidhnim nje numer te vogel muslimanesh te sinqerte ne do te mund ta merrnim Kur’anin nga memorjet e tyre.



    Shekuj me pare, nje gurp te lajthiturish thane qe Kur’ani permbante pjese qe nuk i permban teksti i sotem. Por si per turpin e tyre, sot e kesaj dite ekzistojne kopje te Kur’anit qe datojne shekuj te tere para se kjo gje te ndodhte.



    Kohet e fundit, nje misionar kristian u mundua qe me pandershmeri te hidhte poshte vertetesine e Kur’anit. Ai pretendonte qe 20 njerez, qeveri, apo institute te ndryshem thone qe e posedojne kopjen me te vjeter te Kur’anit. Por ne fakt, ajo cfare ai donte ti tregonte spektatoreve ishte qe ka 20 versione te ndryshme te Kur’anit. E verteta eshte qe te gjitha kopjet e lashta perkojne shkronje me shkronje me njera-tjetren. Se cila eshte kopja me e vjeter nuk ka te beje me vertetesine e Kur’anit.



    Fjale dhe Mesazh



    Fjalet e Kur’anit jane mesazhi qe ai percjell. Autori eshte Allahu (Zoti i vetem) dhe jo te derguarit e Tij me fjalet e tyre. Islami nuk u themelua nga Muahamedi (s). Mesazhi i Allahut u percoll nga profete te ndryshem qe nga koha e Adamit. Ritet e islamit dhe termi muslimane ishte i njohur qe ne kohen e Abrahamit (Ibrahimit, s.). (Shiko Kur’anin, 22:78, 2:135, 3:67-68, 16:123). Kur ne 33:21 lexojme qe profeti Muhamed (s) ishte nje shembull i mire, e njejta gje thuhet per Ibrahimin, fjale per fjale ne 60:4.



    Nuk i perket Njeriut

    Pika qe ne shtrojme ketu eshte qe Islami nuk eshte kult i njeriut. Muahmedi (s) u porosit qe cdo gjykim duhet te bazohej ne Kur’an, (5:49-51). Profeti gjithashtu u porosit te kerkonte falje sidomos ne prag te vdekjes se tij, sepse vetem Allahut mund ti kerkohet e falura (110 dhe 40:12). Gjithashtu vete profeti u keshillua disa here ne Kur’an, (Kapitulli 80).



    Akuzimi i kristianeve

    Duke mos i marre parasysh shenjat dhe faktet qe bejne te qarte qe Kur’ani dhe praktika e islamit nuk i perkasin Muhamedit (s), kristianet insistojne ne idene qe Kur’ani ishte shpikje e tij. Ata njekohesisht thone qe ai ishte trillues dhe i cmendur – qe ai mashtronte dhe u mashtrua per te njejten gje. Ata thone qe ai genjente per profetesine e tij megjithese ai vete besonte qe ishte profet. Naturisht nje person nuk mund te jete i drejte dhe i gabuar per veten e tij mbi te njejtin subjekt. Nese ai beson qe eshte profet atehere ai nuk i ben njerezit per budallenj kur ai i therret ata ta besojne ate. Se fundi, vete Kur’ani e denon shpifjen, (10:15-18).



    Dy hipoteza

    Veshtiresia e kristianeve eshte sepse ato kane nevoje per te dy hipotezat – te qenurit trillues dhe i cmendur – qe te shpjegojne ekzistencen e Kur’anit. Ata duhet ta emertojne profetin si trillues duke u munduar te thone qe ai kishte burime te tjera iformacioni. P.sh. megjithese Kur’ani solli nje material qe nuk ishte i njohur per Arabet, ai u njoh si korrekt nga nje izraelit i ditur ne kohen e profetit. (11:49, 10:94, 26:197)

    Ata duhet gjithashtu ta emertojne profetin si te cmendur sepse ai sillej sikur vertet te ishte profet. P.sh. perkunder te gjitha gjykimeve me te mira, Kur’ani tregon per sjelljen e armikut me te besuar te Muhamedit (s) – Ebu Leheb. Ky njeri nuk bente asgje tjeter vetem se kundershtonte cdo gje te islamit, megjithate ne 10 vjet ai nuk mundi kurre te kundershtonte permbajtjen e Kur’anit. (Kap. 111) E njejta gje eshte thene per te gjithe ata qe kane dashur ta shkaterronin Kur’anin.



    Nje hipoteze tjeter

    Se fundi gjendet edhe nje hipoteze e trete e dhene nga misionaret kristiane. Kur ata flasin per Kur’anin dhe sinqeritetin e Muhamedit (s), ata jane te mendimit qe ai u mashtrua nga djalli. Por me kete ata e fundosin veten e tyre akoma me teper ne veshtiresi. Kur’ani keshillon qe ne te kerkojme mbrojtjen e Zotit nga djalli perpara se te fillojme te lexojme (16:98). Nese djalli eshte autori atehere ai e shkaterroi veten e tij qe ne fillim. (Krahaso me fjalet e Jezusit ne Mark 3:26.)

    4:82 eshte nje sfide e vertete e hipotezes se fundit: “A nuk e shikojne ata Kur’anin me verejtje? Sikur te ishte prej dikujt tjeter pervec Allahut, do te gjenim ne te shume kundershtime.”



    Saktesia e Kur’anit

    Tani asnje musliman nuk mund te justifikohet me ate qe Kur’ani eshte humbur per shkak te ribotimeve. Ai duhet thjesht te insistoje qe Kur’ani eshte vetem teksti arabisht dhe jo perkthimet ne gjuhe te ndryshme. Teksti ne arabisht eshte i kompletuar. Perpjekjet e bera per te nxjerre kundershtime nga Kur’ani kane qene te kota. Shpesh here ne pyesim veten per aftesite mendore apo ndershmerine e atyre qe kane sjelle keto gjera. Disa shembuj jane:

    Bibla thote qe cifutet me ironi e therrisnin Jezusin “Mesiah” (ne greqisht “Krist”) gjate kryqezimit (Mark, kapitulli 15). Pamvaresisht nga kjo, nje grup misionaresh nga Toronto insistonin ne ate qe cifutet nuk do ta benin kurre kete, keshtu qe Kur’ani duhet te jete gabim ne 4:157.

    Kur’ani urdheron qe burri duhet te trajtoje grate njelloj nese do te martohet me me teper se nje. Por nje qender aktive e propagandes fetare ne Rochester, New York, thote qe kjo e kundershton ate qe burri nuk lejohet te martohet me me teper se 4 gra, duke ngaterruar keshtu fjalen kundershton.

    Nje tjeter sfide eshte qe Kur’ani thote qe Allahu nuk i drejton keqberesit. Kjo thuhet me qellim qe te kundershtoje thenien qe Allahu drejton ate qe Ai deshiron (28:50, 35:9). Aktualisht pjeset jane plotesues te njeri-tjetrit duke na thene qe Zoti vendos te mos i drejtoje keqberesit.



    Keqkuptimi musliman

    Ne lidhje me kete ne kemi akuzimin qe Kur’ani nuk e kupton kristianizmin. Ne fakt Kur’ani denon shume besime qe konsiderohen herezi nga kristianet. Por ne vend qe te gezohen per kete, misionaret insistojne ne idene qe muslimanet e kane keqkuptuar kristianizmin. Kjo duhet te ndodhe si rezultat i nje pakujdesie te qellimshme ne trajtimin e fakteve. Ne fakt Kur’ani trajton ne detaje doktrinen kristiane.



    Anullim?



    Nje tjeter keqkuptim i perket te ashtequajtures doktrina e anullimit. Ne 16:101 “Kur nje ajet e zemendesojme me nje tjeter – e Allahu e di me se miri se cka shpall – ata thone: Ti je vetem trillues. Jo por shumica e tyre nuk dine.” Fjala ajet do te thote shenje, mesazh apo strofe. Kjo i ben shume kristiane te mendojne qe disa kane te drejte kur thone qe disa strofa anullojne disa te tjera. Problemi ketu eshte me gjuhen e perdorur, dhe per kete arsye kristianet e keqkuptojne (apo keqinterpretojne) fjalen anullim.



    P.sh. Kur’ani e ndalon faljen kur personi eshte ne gjendje te dehur. Me shpalljen graduale te Kur’anit ne nje perudhe prej 23 vjetesh, nje tjeter strofe i ndaloi pijet alkolike. Por strofa e dyte nuk e anullon te paren. Nese do ti krahasonim ligjet per drogen ne vende te ndryshme, do te verenim qe ka ligje qe denojne ate qe e mban per vete dhe ka tjera ligje qe denojne ate qe e shet. Por perseri ligji i pare nuk e anullon te dytin.

    Misionaret manipulojne me kete keqkuptim duke u munduar te krijojne konfuzion. Por ata e bejne kete pa kujdes. Te gjitha akuzimet per anullim i perkasin ceshtjeve legale. Sidoqofte, verseti 16:101 i referohet dickaje qe kishte ndodhur. Ky verset u shpall ne Meka ndonese eshte fakt qe te gjithe versetet kane te bejne me ceshtjet legale u shpallen me vone ne Medina. Nuk ka paqendrueshmeri ne Kur’an – mbani mend qe kjo thuhet ne 4:82.

    Shpjeguesi me i mire i Kur’anit eshte ai vete. Shtjellimi i 16:101 gjendet ne 2:106. Ketu eshte precjelle i njejti mendim por kete here konteksti tregon qe mesazhi i eshte drejtuar cifuteve. Fjala ajet i referohet mesazheve te profeteve te meparshem. Ne vecanti, disa nga ligjet cifute u zevendesuan me Kur’anin. (Krahaso fjalet e Jezusit te raportuara ne Kur’an 3:49.)



    Interpretimi

    Ne seksionin paraardhes (mbi pese pikat e rendesishme) tre pikat e para ju adresuan kristianeve dhe muslimaneve. E katerta dhe e pesta mund te sqarohen me permendjen e vetem dy pikave. Se pari, evolimi i vetem ne islam eshte vendimi gjygjesor. Situata te reja sjellin probleme te reja qe duhet te gjykohen nga parimet origjinale. Kjo eshte nje dije qe rritet. Se dyti, studiuesit me inteligjente muslimane kane qene te gatshem te pranojne rastet kur ata kane kaluar ne spekulime. Asnje studiues nuk ka sjelle pranimin e nje doktrive teologjike qe ka qene e panjohur per muslimanet ne kohen e Muahmedit (s).



    Lajimi i mire i islamit



    Perfundimisht desha te nenvizoj qe muslimani posedon dicka vertet te madhe qe mund te transmetohet nga nje person ne nje tjeter dhe kjo eshte Kur’ani. Ky liber i drejtohet cdo lexuesi duke i kerkuar atij te besoje gjera qe cdo njeri duhet i besoje. Lexuesit i kerkohet te organizoje faktet ne teresine e tyre dhe me pas te mendoje per to. Duke na kujtuar ne me fakte, Kur’ani bie ne kontakt me realitetin ashtu sikurse dhe Bibla. Por, ndryshimi baze ndermjet mendimit kristjan dhe atij musliman duket ne hapin tjeter.

    Faktet nuk jane karakteristike e Kur’anit. Ajo cka ne besojme bazohet ne keto fakte, apo me mire te themi eshte marre nga ato, ne sensin me legjitim te fjales. Lajmi i mire i islamit eshte qe ai qe e do te verteten, e urren te rremen dhe i frikesohet vetem Allahut, i eshte drejtuar islamit dhe nje suksesi te vertete.

  2. Anetarėt mė poshtė kanė falenderuar Klevis2000 pėr postimin:

    bsdev (03-03-2017)

  3. #2
    Perjashtuar nga Mod. Maska e Klevis2000
    Anėtarėsuar
    21-02-2003
    Vendndodhja
    Ne jeten reale
    Postime
    1,120
    Nje raport historik mbi Jezusin
    Sipas: Jezusi: Nje Profet i Islamit
    nga Muhamed ‘Ata ur-Rahim

    Hyrje
    Sa me shume jane perpjekur njerezit per te zbuluar se kush ishte Jezusi (s) ne te vertete, aq me teper eshte pare se sa pak dihet sot per te. Ka shume pak dokumente per mesimet e tij dhe disa nga veprimet e tij, po megjithate dihet shume pak per ate se si ai jetoi jeten e tij dhe se si i kishte marredheniet e perditshme me njerezit qe e rrethonin.



    Sigurisht, pamja qe japin shume njeres per Jezusin (s) – kush ishte dhe cfare beri – jane te manipuluara. Megjithese ka dicka te vertete neper to, perseri eshte nje fakt i pamohueshem se te kater ungjijte e pranuar jo vetem jane ndryshuar dhe censuruar gjate kohrave, por edhe nuk jane deshmi te verteta. Ungjilli me i hershem eshte ai i Markut, i shkruar rreth viteve 60 – 75 e.s. Ai ishte i biri i motres se Shen Barnabait. Mateu ishte nje mbledhes taksash, nje zyrtar i thjeshte i cili nuk udhetoi se bashku me Jezusin. Ungjilli i Lukes u shkrua shume me vone, dhe ne fakt eshte marre nga i njejti burim si ai i Markut dhe i Mateut. Luka ishte mjeku i Pavlit, dhe po ashtu Pavli asnjehere nuk e pati takuar Jezusin (s). Ungjilli i Gjonit vjen nga nje burim tjeter, dhe eshte shkruar akoma me vone, rreth viteve 100 e.s. Ai nuk duhet te ngaterrohet me Gjon dishepullin i cili ishte nje njeri tjeter. Per dy shekuj me radhe ka qene diskutuar nxehtesisht nese ky Ungjill duhej te pranohej si nje raport i besueshem per jeten e Jezusit (s), dhe duhej te perfshihej ne librat e shenjte.



    Zbulimi i Letrave te Mbeshtjella te Detit te Vdekur ka hedhur drite te re mbi natyren e shoqerise ne te cilen lindi Jezusi (s). Ungjilli i Barnabase mbulon jeten e Jezusit (s) me gjere se te gjithe ungjijte e tjere, dhe po ashtu Kur’ani dhe Hadithi me teper qartesojne idene se kush ishte Jezusi (s) ne te vertete. Ne kete menyre ne kuptojme se ai nuk ishte “biri i Zotit” ne sensin letrar te fjales, por njesoj si Ibrahimi (s) dhe Musai (s) para tij dhe Muhamedi (s) mbas tij, nje profet, i cili, njesoj si gjithe qeniet e tjera njerezore hante ushqim dhe shkonte ne treg.



    Ne po ashtu gjejme fakte se si ai u fut ne lufte me ata njerez, interesat e te cileve binin ndesh me ato qe mesonte ai. Ata jo vetem qe nuk pranuan mesimet e tij, por megjithese e dinin qe ajo ishte e verteta, preferuan qe t’i injoronin keto mesime dhe te vazhdonin me kenaqesite e kesaj jete si fuqia, pasuria dhe reputacioni ne syte e te tjereve.



    Per me teper, ne gjejme se jeta e Jezusit (s) mbi toke eshte nje pjese e pandashme e historise cifute, dhe per te kuptuar historine e tij eshte e nevojshme qe te hedhim nje sy dhe mbi historine e tyre. Gjate gjithe jetes se tij ai ishte nje cifut ortodoks dhe misioni i tij ishte qe te ripohonte dhe ringjallte mesimet origjinale te Musait (s) te cilat ishin ndryshuar shume gjate viteve.

    Se fundi, ne marrim vesh se nuk ishte Jezusi (s) ai qe u kryqezua, por dikush qe i ngjante atij.



    Pershkrimi i Jezusit (s)
    Lentulusi nje zyrtar romak, pershkruan Jezusin:

    Ai kishte floke ngjyre geshtenje te cilat vareshin poshte mbi veshet duke formuar kacurrela te buta te cilat vazhdonin te vareshin mbi shpatullat e tij, floket ndaheshin me dysh nga nje vije ne qender te kokes se tij sipas modes se Nazaretit. Nje vetull te bute dhe te paster dhe nje fytyre te kuqe pa njolla dhe rrudha. Hunda dhe goja s’kane asnje te mete. Ai ka nje mjeker te plote dhe te bukur e cila ka te njejten ngjyre si floket dhe ndahet ne mes. Ai ka sy jeshile ne blu me nje shprehje te jashtezakonshme. Ai eshte i nje gjatesie mesatare prej pesembedhjete e gjysem grushtash. Ai eshte shume srioz. Disa here ai fillon qan, por asnjeri nuk e ka pare ate te qeshe.

    Sidoqofte nje tradite muslimane e pershkruan pak me ndryshe. Ne baze te kesaj tradite:

    Ai ishte i kuq me nje tendence per nga e bardha. Nuk kishte floke te gjate. Ai asnjehere nuk e mbante koken lart. Jezusi ecte zbathur, nuk kishte nje shtepi te tijen, nuk pranonte pasuri apo te mira te tjera, as rroba, as dhurata, pervecse ushqimit te tij te perditshem. Koka e tij ishte e shpupurisur dhe fytyra e vogel. Ai ishte nje asketik ne kete bote, duke shpresuar me teper ne boten tjeter dhe i gatshem per adhurimin ndaj Allahut.



    Viti i Lindjes se Jezusit (s)

    Data ekzakte e lindjes se Jezusit (s) ende nuk dihet. Sipas Lukes, ajo lidhet me nje regjistrim te popullsise i bere ne vitin 6 e.s. Gjithashtu thuhet se ai pati lindur gjate kohes kur ne pushtet ishte Erodi i cili vdiq me 4 p.e.s. Sidoqofte Vincent Taylor arrin ne perfundimin se datelindja e tij mund te shkoje mbrapa deri ne vitin 8 p.e.s; meqenese urdheri i Herodit, i cili u iniciua nga lajmi per lindjen e Jezusit, qe te gjithe femijet e sapolindur ne Betlehem te thereshin, pa dyshim qe duhet te kete qene para vdekjes se Herodit. Madje edhe neqoftese ne bazohemi te Luka, kontradikta midis dy verseve ne te njejtin Ungjill eshte te pakten dhjete vjet. Shume nga komentuesit besojne versin e dyte sipas se cilit ai pati lindur ne vitin 4 p.e.s, kater vjet “Para Krishtit.”


    Lindja e Jezusit (s)

    Krijimi i mrekullueshem dhe lindja e Jezusit (s) kane qene ceshtje e madhe diskutimi. Disa njerez besojne se ai ishte bir gjaku dhe mishi i Jozefit. Ndersa te tjeret, besojne ne krijimin e njeanshem, arrijne ne perfundimin se ai ishte “biri i Zotit”, por mbeten te percare persa i perkete idese se ky term ka kuptim figurativ apo letrar.

    Luka thote:

    Engjelli Gabriel u dergua nga Zoti per tek nje virgjereshe...emri i se ciles ishte Mari. Dhe engjelli i erdhi asaj dhe i tha : “Pershendetje, ti je nje grua e nderuar shume lart.” Dhe kur ajo e pa ate, ajo u shqetesua nga ato qe ai thoshte dhe nga ideja se cfare lloj pershendetje duhej te ishte kjo. Dhe engjelli i foli perseri : “Mos u frikeso Mari, sepse ti ke gjetur nderimin nga Zoti. Dhe gezohu, se ne barkun tend do te krijohet dhe do te dale nje djale dhe emri i tij do te jete Jezus....” Atehere Maria i tha engjellit : “Si mund te jete e mundur kjo, kur une nuk njoh asnje burre?” .... Dhe engelli u pergjigj...”Me Zotin, asgje nuk eshte e pamundur.” Dhe Maria tha: “le te behet deshira e Zotit, le te behet brenda meje cdo gje sipas fjales se Tij.” Dhe engjelli atehere u largua nga ajo. (Luke 1:26 – 39)



    E njejta ngjarje pershkruhet ne Kuran si me poshte:

    Kur engjelli tha: ‘ O Mari! Allahu te ka zgjedhur ty dhe te ka pastruar duke te preferuar ty mbi te gjitha grate e Krijimit... O Mari! Allahu te dergon ty nje lajm te mire per Fjalen e Tij emri i te cilit eshte Mesiah, Isa, biri i Marise, i ndritur ne kete bote dhe boten tjeter dhe nje nga me te afermit (per Allahun)...’ Ajo tha: “Zoti im! Si mund te kem une femije kur asnje njeri nuk me ka prekur?” Ai tha: “Keshtu (do te jete). Allahu krijon cdo gje qe ai deshiron. Neqoftese Ai vendos nje gje, Ai i thote asaj: ‘Behu!’ Ajo behet.” (Kuran 3:42 – 45)

    Nga kater ungjijte, Marku dhe Gjoni nuk permendin ndonje gje per lindjen e Jezusit, dhe Mateu vetem rastesisht e permend. Me mbrapa perseri, Luka bie ne kontradikte me veten kur jep nje gjenealogji njerezore per Jezusin, ndersa Marku dhe Gjoni nuk e permendin fare. Nga Mateu dhe Luka i pari jep njezet e gjashte persona midis Adamit dhe Jezusit, ndersa Luka ka dyzet e dy emra ne listen e tij. Keshtu qe ka nje shkeputje ne kete mes, sepse neqoftese ne pranojme se jeta mesatare per cdo person eshte dyzet vjet, atehere ka nje shkeputje prej gjashteqind e dyzet vjet midis te dy ketyre raporteve per prejardhjen e Jezusit (s).

    Persa i perket Kur’anit, ai nuk ka kontradikta te tilla persa i perket krijimit te mrekullueshem dhe lindjes se Jezusit (s). Po ashtu Kurani hedh poshte hyjnizimin e Jezusit, sic tregohet edhe ne kete pershkrim se cfare ndodhi pak kohe pas lindjes se Jezusit (s):

    Pastaj ajo e solli femijen tek njerezit e saj, duke e mbajtur ne krahe: dhe ata i thane: “Mari, ti ke kryer nje veper te tmerrshme! Moter e Aaronit, babai jot nuk ishte nje njeri i ulet, po ashtu edhe nena jote nuk ishte nje grua e pamoralshme.” Maria tregoi me gisht femijen; por ata vazhduan: “E si mund te flasim ne me nje femije te vogel qe eshte ende ne pelena?” Ai tha: “Une jam sherbetori i Allahut; Allahu me ka dhene mua Librin, dhe me beri profet. Ai me beri mua te bekuar, kudo qe te jem, Ai me beri qe te falem, te jap detyrimet e mia per aq kohe sa jetoj dhe po ashtu te respektoj nenen time. Ai nuk me ka bere arrogant dhe te pazhvilluar. Paqja qofte mbi mua, diten qe u linda, diten qe do te vdes, dhe diten qe do te ngrihem lart i gjalle!” Ky eshte Jezusi, biri i Marise, fjala e vertete, persa u perket atyre te cilet kane dyshime. Nuk eshte per Allahun te kishte ndonje bir. Lavdia qofte me Te! Kur Ai vendos per dicka , Ai vetem i thote: “Behu!” e ajo behet. (Kuran 19:27 – 35)

    Lindja e Adamit ishte mrekulli me e madhe, sepse ai lindi pa nene e pa baba. Lindja e Eves gjithashtu ishte nje mrekulli me e madhe se lindja e Jezusit, sepse edhe ajo u lind pa nene, Kurani thote:

    Ngjashmeria e Jezusit per Allahun eshte njesoj si ngjashmeria e Adamit te cilin Ai e krijoi nga balta, dhe pastaj Ai i tha atij: “Behu!” dhe ai u be (Kurani 3:59)



    Kushtet Politike dhe Shoqeria Cifute

    Eshte shume e rendesishme te studiosh jeten e Jezusit (s) ne kontekst me ate se cfare ndodhte politikisht ne shoqeine ne te cilen ai lindi. Ajo kohe kishte shume turbullira per boten cifute.

    Cifutet ne historine e tyre jane shkelur nga kembet e pushtuesve ne shume raste dhe ne nje seri pushtimesh te cilat do te shpjegohen ne detaje me te hollesishme ne kete raport. Per shkak te humbjeve te cilat shkaktonin dobesimin e tyre, zjarri i urrejtjes mbeti gjithmone i ndezur ne zemrat e tyre. Por edhe ne ditet e deshperimit te tyre me te madh, nje pjese e madhe e cifuteve e ruanin ekuilibrin mendor te tyre dhe vazhdonin te shpresonin ne nje Musa tjeter i cili, me mrekullite e tij, do te kishte sukses ne debimin e pushtuesit, dhe ligji i Jehovait do te mbizoteronte perseri. Ai do te ishte Mesiah, apo Shpetimtari.

    Gjithmone do te ishte nje pjese e kombit cifut e cila do te adhuronte cdo lindje te diellit, duke kthyer gunen andej nga frynte era, ne menyre qe te nxirrte dicka te mire edhe nga te keqiat. Ata arrinin te kishin pasuri dhe poste te larte, si ne qeveri ashtu dhe ne hierarkine fetare, por urreheshin nga pjesa tjeter e cifuteve si tradhetare.

    Pervec ketyre dy grupeve ishte dhe nje grup i trete cifutesh te cilet ndryshonin shume nga keta. Ata u arratisen neper pyje dhe atje praktikonin besimin sipas Tevratit, dhe pregatitnin veten per te luftuar pushtuesit kurdo qe do te ishte mundesia. Gjate kesaj kohe, romaket u perpoqen shume per te gjetur vendet ku fshiheshin ata por pa sukses. Numri i ketyre patrioteve vazhdoi te rritej. Ne per here te pare degjuam per ta nga Jozefi.



    Ai i quan keto tre ndarje te cifuteve – Farisi, Sedusi, dhe Esene respektivisht.

    Ekzistenca e Eseneve ishte e njohur, por jo me shume detaje. Ky grup njerezish nuk permendet nje here neper Ungjijte. Me vone, ne menyre te rrufeshme, dokumentet e njohura me emrin Letrat e Mbeshtjella te Detit te Vdekur dolen ne drite ne malet e Jordanise prane Detit te Vdekur. Ky zbulim ndikoi mbi gjithe boten intelektuale me shpejtesi. Historia se si u zbuluan keto dokumente eshte shume interesante dhe duhet te tregohet.



    Esenet, Zelotet (te vullnetshmit)

    Te lodhur nga pompoziteti dhe gjerat e kota te botes dhe te pushtuar nga forcat e saj te pakontrollueshme te cilat pa dyshim conin ne konflikt dhe veteshkaterrim, ata kerkuan shpetimin ne qetesine e shkembinjve te cilet coheshin lart mbi brigjet e Detit te Vdekur. Ata u terhoqen ne vetmine e shpellave malore ne menyre qe te perqendroheshin ne perjetimin e nje jete te paster si dhe ne gjetjen e shpetimit. Ndryshe nga shume cifute te tempullit, ata nuk e perdoren Dhjaten e Vjeter per te bere para, por u perpoqen qe te jetonin sipas mesimeve te saj. Duke ndjekur kete menyre jetese ata shpresonin qe te arrinin perfeksion dhe shenjteri. Qellimi i tyre ishte qe te jepnin shembullin e tyre pjeses tjeter te cifuteve se si ata mund te shpetonin nga rruga e shkaterrimit, per te cilen ata e dinin qe po afrohej me shpejtesi dhe shpetimi i vetem ishte ndjekja e Fjales se Zotit nga ana e cifuteve.

    Keta njerez-shpellash (Esenet) vazhduan te jetonin jeten e tyre pa u ndikuar nga valet e pushtuesve te cilet shkaterruan tempullin dhe pushtuan cifutet shume here. Jeta e tyre neper pyje nuk ishte nje largim nga pergjegjesite e cdo cifuti ne luften per pastertine e besimit, dhe clirimin e Xhudes nga pushtimi i huaj. Krah per krah me faljet e dites dhe studimin e skripturave, disa prej tyre u bashkuan ne formimin e nje force eficiente e cila jo vetem predikoi udheheqjen e Musait (s), por ishte gjithashtu gati per te luftuar per lirine per te jetuar ne menyren qe mesonte Zoti. Keshtu qe lufta e tyre do te ishte vetem per sherbimin e Zotit dhe jo per fitimin e pasurise apo perfitimet e tjera personale. Anetaret e kesaj force u quajten “Zelotet” nga armiku. Ata ishin te organizuar nen nje flamur, dhe cdo fis kishte shenjen dalluese te tij. Zelotet ndaheshin ne kater divizione dhe ne krye te seciles ishte nje komandant. Cdo divizion perbehej nga njerez prej tre nga fiset e Izraelit. Ne kete menyre, te dymbedhjete fiset cifute ishin te organizuar nen nje flamur. Komandanti duhej te ishte Levit, ai ishte jo vetem nje komandant ushtarak, por edhe nje mesues i Ligjit. Cdo divizion kishte midreshin (shkollen) e tij, dhe Levitet, pervec detyrave te tyre si komandante ushtarake, duhej te jepnin dersh (mesime) ne keto shkolla.

    Keshtu duke jetuar ne natyre neper shpella, Esenet harruan kerkimin e kenaqesive, nuk martoheshin, dhe e percmonin pasurine. Ata formuan nje shoqeri sekrete dhe keto sekrete nuk zbuloheshin asnjehere te ata qe nuk ishin anetare. Romaket kishin dijeni per ekzistencen e tyre, por nuk mund te penetronin sekrecine qe i rrethonte. Endrra e cdo cifuti aventurier ishte qe te behej anetar i kesaj shoqerie, sepse kjo ishte e vetmja menyre praktike per te luftuar pushtuesit e huaj.

    Esenet, sic dihet nga dokumentet e Plinit, e lane pas dore martesen, por adoptonin femijet e te tjereve kur ishin ende te vegjel dhe te degjueshem, i pranonin ata si femijet e tyre dhe i edukonin sipas menyres se tyre te jeteses. Ne kete menyre, gjate shekujve, sado qe e pabesueshme mund te duket, shoqeria Esene u rrit megjithese asnjeri nuk ishte lindur nga anetaret e saj. Keshtu, Zekeriah, Prifti i Larte ne Tempullin e Solomonit, kur i lindi nje djale , e dergoi ate te Esenet ne egersine e natyres qe femija te rritej atje. Ai njihet ne histori si Gjon Pagezori.

    Tani qe ne e dijme se komuniteti Esen ekzistonte ne egersine e natyre, veprimi i Zekeriait behet shume i kuptueshem. Ai nuk po e dergonte femijen e tij te vetmuar ne shkretetire, por po ia u besonte ate nje nga komuniteteve me te mira, nje komunitet i cili kerkonte te jetonte ne nje menyre e cila ishte ajo qe keshillonte Jehovahu. Maria, kusherira e gruas se Zekeriait, Elisabetes, u rrit nga Zekeria sepse ajo ishte dorezuar ne tempull per shkak te nje betimi te marre nga e ema, pikerisht ne kete ambient ndodhi lindja e Jezusit (s).



    Pritja e Mesihut (s)

    Midis cifuteve ekzistonte prej kohesh nje ide se do te vinte Mesiah dhe te gjithe e prisnin, ai do te ishte nje udheheqes i ri i cili do te pagezohej dhe do te behej mbreti i tyre. Zhurma qe ekzistonte midis Cifuteve per lindjen e tij coi ne vendimin e Herodit per te vrare te gjithe bebet e lindura ne Betlehem ku, sipas disa historive, do te shfaqej Mesiah. Shoqeria e fuqishme sekrete e Eseneve u vu ne levizje nga Zekeriai dhe Maria shpetoi nga kthetrat e ushtareve romake. Ajo shkoi me Jezusin (s) ne Egjypt ku Esenet kishin nje koloni tjeter.

    Zhdukja e menjehershme e Jezusit (s) dhe Maries dhe ikja e tyre nga autoritetet romake, pati qene nje mister mbi te cilin beheshin shume spekullime deri ne kohen kur u zbuluan Letrat e Mbeshtjella te Detit te Vdekur. Asnje nga Ungjijte nuk e sqaron kete pjese. Ekzistenca e komunitetit Esen tregon se si ata paten mundesi qe tu shpetonin ndjekesve te tyre me shume sukses pavaresisht nga publiciteti qe pati rrethuar lindjen e Jezusit (s). Ne kushte te tjera, nje femije i cili fliste shume qarte dhe me autoritet megjithese ishte ne pelena, dhe qe u vizitua nga barinjte dhe Magit nuk mund te kishte qene ne gjendje qe te zhdukej aq lehte.

    Ne vitin 4 p.e.s kur Jezusi (s) ishte tre apo kater vjec, Herodi vdiq. Keshtu qe ne kete menyre rreziku per jeten e Jezusit u lehtesua dhe ai mund te levizte lirshem. Duket qarte se ai pati qene edukuar nen disiplinen e hekurt te mesuesve Esene dhe, duke qene inteligjent, ai mesoi Tevratin shume shpejt. Kur ai ishte vetem dymbedhjete vjec, ai u dergua ne tempull ku u pa qarte se studenti ne vend qe te perseriste mesimet, fliste me shume konfidence dhe autoritet te plote.



    Gjoni, Pagezori (Jahja (s))

    Gjate rinise se Jezusit (s) filloi te perhapej nje zhurme se Gjoni ishte shkeputur nga shoqeria Esene dhe po jetonte i vetmuar ne egersine e natyres. “Ai vishej me rroba te thjeshta te bera nga leshi i gamiles dhe me nje brez lekure perreth mesit. Ai hante vetem karkaleca dhe mjalte te eger.” (Mateu 3:4)

    Ai filloi tu predikonte masave ne menyre direkte dhe nuk insistonte per periudhen e gjate te pergatitjes e cila ishte e nevojshme per nje person, i cili kishte deshire te behej anetar me te drejta te plota ne vellazerine esene. Kjo pra ishte nje livizje publike e tij. Ai thirrte cdo njeri qe t’i kthehej Jehovait, dhe i siguronte ata se se shpejti do te krijohej Mbreteria e Zotit.

    Ne lidhje me kete eshte me interes qe te lexohet historia e shkruar nga Jozefi per nje tjeter eremit, dishepulli i te cilit ishte dhe historiani ne fjale. Jozefi kaloi tre vjet ne shkretetire si asketik. Gjate kesaj kohe ai ishte nen keshillat e nje eremiti te quajtur Banus i cili vishej me cdo gje qe rritej ne peme, hante vetem ushqime te egra dhe disiplinonte trupin ne dliresi duke bere banje me uje te ftohte. Keshtu qe eshte e kuptueshme se Gjoni po vazhdonte nje tradite e cila ishte e zakonshme per eremitet.

    Egersia e natyres ishte vendi ku edhe Davidi (s) dhe profetet para tij jetuan. Ky ishte nje vend ku cifutet mund te ishin te lire nga dominimi i pushtuesve te tyre te huaj dhe nga influenca e zotave falso. Ne kete egersi nuk kishte aspirata per favore nga udheheqesit pagane. Ne kete atmosfere, mund te kishte vetem varesi nga Zoti dhe adhurim te plote ndaj Tij. Pikerisht ky ishte djepi i monoteizmit. Egersia e shkretetires largonte cdo sens fallso sigurie, dhe nje njeri mesonte te mbeshtetej vetem ne realitet. “ Ne shterpesine e kesaj egersie, bie cdo lidhje tjeter dhe njeriu nuk ka zgjidhje tjeter vecse t’i falet Nje Zoti, Fuqise, dhe Burimit te jetes, dhe Rrenjes se cdo sigurie.” Keshtu qe lufta ne kete egersi kishte dy aspekte. Fillimisht, ajo zinte vend brenda zemrave te njerezve te cilet duhej te luftonin me veten e tyre nese deshironin qe te jetonin ne nje menyre qe do te kenaqte Zotin. Se dyti, ashtu sic kemi bere edhe ne, kunder lulezimit te skllaverise politike. Ne fund te historise, ne shohim cifutet duke thurrur intriga kunder mbretit te tyre sepse ai beri cdo gje e cila “ishte djallezore ne syte e Zotit.” (II Kings 13:11) Nebucadnezari i Babilonit mori Jerusalemin. Tempulli u la i paprekur por thesaret e tempullit dhe pallatit mbreteror u lane nen pushtuesin e ri dhe cifutet nuk humben kohe por filluan rebelimin kunder mbretit Babilonas. Kjo rezultoi ne nje sulm tjeter gjate te cilit tempulli dhe i gjithe qyteti u shkaterruan.

    Por fati eci ndryshe, dhe persianet nen Cirusin, pushtuan Babilonin, cifutet edhe nje here thurren intriga per te miren e pushtuesve. Cirusi menjehere e pa se cfare rreziku ishte patja e nje popullsie aq te madhe alienesh ne Babiloni dhe iu kerkoi atyre qe te largoheshin dhe te ktheheshin ne Jerusalem. Ata po ashtu u lejuan qe te ndertonin perseri tempullin.

    Thirrja e paster e Gjonit filloi te mblidhte nje turme te madhe. Ai nuk u kujdesua qe te zbatonte nje nga rregullat kryesore te kodit te Eseneve: “te mos zbulohej asnje nga sekretet e sektit ndaj te tjereve edhe neqofte se do te torturoheshin per vdekje.” Deshtimi per te zbatuar kete rregull beri me te lehte per romaket qe te futnin ne kete levizje shume spiune. Gjoni, me vizionin e tij profetik, i kuptonte te gjitha perpjekjet e tyre dhe i quajti ata “neperka”. (Mateu 3:7) Jezusi (s), kusheriri i tij i vogel, u bashkua me kete levizje dhe ishte ndoshta nje nga te paret qe u pagezuan. Ka shume mundesi qe Barnabai, i cili gjithmone ka qene shoqeruesi i tij, te jete pagezuar bashke me Jezusin (s) dhe po ashtu edhe Matiasi.

    Gjoni e dinte se “neperkat” do te kishin sukses para se ai te fillonte luften dhe, per kete, pagezimi i Jezusit (s) i dha atij kenaqesi te madhe per te vetmen arsye sepse ai ishte i sigurte tashme se kjo levizje nuk do te perfundonte pas jetes se tij. Sic raportohet nga Gjoni, Mbreti Herod i preu atij koken dhe manteli i tij ra mbi shpatullat e Jezusit (s).



    Misioni Profetik i Jezusit (s)

    Jezusi (s) ishte tashme tridhjet vjec. Misioni i tij zgjati jo me shume se tre vjet. Ai e kuptoi se periudha pergatitore per te kishte marre fund. Pjesa me e rendesishme e jetes se tij kishte filluar. Ne menyre qe te vleresonte rendesine e plote te kesaj kohe, ne duhet te shohim Jezusin (s) duke e krahasuar me historine, dhe ne vecanti ate te cifuteve. Kjo edhe me teper do te qartesoje pamjen e cila ka filluar te shfaqet, se ekzistenca e komunitetit Esen, veprimet e Gjonit, dhe me se fundi, konflikti midis Jezusit (s) dhe romakeve, ishin te gjitha pjese e nje shembulli i cili perserit veten vazhdimisht gjate gjithe historise se cifuteve. Ne cdo rast, cfare i beri cifutet qe te revoltoheshin kunder pushtuesve te tyre te huaj ishte perpjekja nga keta pushtues per t’iu vene partnere Zotit te tyre. Besimi i tyre ne Bashkesine Hyjnore, dhe mendimi se asnje objekt tjeter adhurimi nuk ekzistonte pervec Atij ishte i prere.

    Situata shoqerore dhe praktike ne kohen e lindjes se Jezusit (s), se bashku me ngjarjet qe cuan ne vdekjen e Gjonit u permenden me siper , dhe ne tani kemi arritur nje pike ku e gjithe levizja e rezistences u perqendrua rreth figures hyjnore te Jezusit (s).

    Para se te bente ndonje gje tjeter, Jezusi (s) duhej qe te kalonte dyzet dite duke jetuar dhe u falur vazhdimisht ne egersine e natyres. Ai ishte tridhjet vjet. Nen ligjin cifut, kjo ishte mosha kur nje njeri ishte i lire nga dominimi i babait te tij. Ndryshe nga Gjoni, ai nuk dha mesime haptazi per masat se si ata duhej te coheshin kunder pushtuesve romake. Per kete arsye u deshen qe te beheshin pergatitje te fshehta. Perpjekjet e meparshme paten deshtuar dhe vdekja e fresket e Gjonit ia kujtonte kete Jezusit (s). Me largpamesi dhe urtesi ai filloi te pergatiste dhe organizonte cifutet. Ai nuk pagezoi as edhe nje. Kjo per faktin se atehere vemendja e romakeve do te terhiqej se tepermi, dhe do te ishte nje praktike e gabuar, pasi ai nuk mund te parandalonte ‘neperkat’ per tu futur ne levizjen e rezistences. Ai caktoi dymbedhjete dishepuj, nje numer tradicional qe perfaqesonte dymbedhjete fiset e Izraelit. Ata me tej rekrutuan shtatedhjete patriote qe do te sherbenin nen komanden e tyre. Farisenjte gjithmone kishin mbajtur Am Al Arez, qe ishin cifutet me trupa te mire te cilet jetonin neper fshatra. Jezusi (s) i mori ata nen krahet e tij. Keta fshatare, shume prej te cileve i perkisnin komunitetit esen, u bene ndjekes te vullnetshem te Jezusit (s), dhe ishin te gatshem qe te jepnin jeten per ceshtjen e tij. Ata u njohen me emrin Zelotet (te vullnetshmit). Sipas Bibles, te pakten gjashte nga te dymbedhjete dishepujt dihet se kane qene Zelote. Jezusi (s), i cili pati ardhur per te ripohuar dhe jo per te hedhur poshte mesimet e Musait (s), leshoi kerkesen e Dhjates se Vjeter: “kushdo qe eshte i vullnetshem ndaj ligjit dhe e njeh Krijuesin le te vije mbas meje.” (Maccabees 2:27 – 31) Nje numer i madh filluan te futeshin neper lista por ata u mbajten te fshehur dhe pergatitja e tyre behej jashte neper egersine e natyres. Ata gjithashtu quheshin edhe Bar Jonim, e cila do te thote “bijte e egersise”. Nga keta, ata qe paten mesuar si te perdornin thiken njiheshin si Sikarii. Nje grup tjeter i zgjedhur burrash formuan nje lloj truproje, dhe ata njiheshin si Bar Jesus apo “bijte e Jezusit”. Nje numer personash te njohur me kete emer permenden neper librat e historise, por nje lloj misteri i rrethon ata, dhe nuk dihet shume per ta. Kjo eshte e kuptueshme. Ata i perkisnin rrethit me te ngushte te ndjekesve te Jezusit (s), dhe identiteti i tyre duhej te mbahej i fshehur nga syte e spiuneve romake.

    Jezusi (s) komandoi ndjekesit e tij: “Por tani ai qe ka nje qese para, le ta marre dhe te pergatitet: dhe ai qe nuk ka nje shpate le te shese rrobat e tij dhe te blere nje.” (Luka 22:36). Dhe numri i ndjekesve te tij, i frymezuar nga mesimet dhe mrekullite vazhdonte te rritej. Rezultati i ketyre pergatitjeve ishin fjalet e Sosianus Hierokels qe ishte pasardhesi i Pilatit (permendur nga babai Laktianus i Kishes) se Jezusi ishte udheheqesi i nje bande grabitesish te rrugeve qe numeronte nente qind burra. Nje kopje mesjetare cifute e nje pune te humbur te Jozefit gjithashtu raporton se Jezusi kishte midis 2000 deri 4000 ndjekes te armatosur me vete.

    Jezusi u kujdes shume qe te mos devijonte nga mesimet e eseneve, gje qe shihet nga “ritet dhe perceptet e literatures se sektit.” Gjate misionit te tij, sidoqofte Jezusi (s) nuk ia u zbuloi totalisht mesimet e tij pjeses me te madhe te ndjekesve te tij. E gjithe e verteta u be e njohur vetem per disa:

    Une kam ende shume gjera per tu thene, por ju nuk mund t’i kuptoni ato tani. Por sidoqofte kur ai Shpirti i te vertetes, te vije, ai do ju drejtoje ju ne gjithe te vertetat, por ai nuk do te flase nga vetja e tij, por ato qe ai do te degjoje, vetem ato do flase ai. (Gjoni 16:12 – 14)

    Ai nuk kerkonte fuqine e kesaj bote, jo vetem si udheheqes i vendit, apo brenda hierarkise se mbyllur te shkruesve dhe farisejve. Sidoqofte, popullariteti i tij me njerezit e zakonshme dhe numrin e madh te ndjekesve te tij, beri qe romaket dhe ata prifterinj te cilet perkrahnin ate te kishin frike per qellimet e tij. Ishte pikerisht ky kercenim ndaj pozicionit te tyre i cili i beri ata qe te ngiheshin per ta hequr qafe ate.

    Misioni i Jezusit (s) ishte vetem per te krijuar adhurimin e Krijuesit ne menyren qe vete Zoti kishte urdheruar. Ai dhe ndjekesit e tij ishin te pergatitur qe te luftonin kedo qe do perpiqej t’i ndalonte ata per te jetuar ne menyren qe Zoti i urdheronte.



    Luftrat, “Arrestimi”, “Gjyqi”, dhe “Kryqezimi”

    Luftimi i pare u zhvillua me cifutet e besuar te romakeve. Ai u udhehoq nga Bar Jesus Barabbas dhe demoralizoi teresisht kete grup cifutesh sepse lideri i tyre u vra ne fushen e betejes. Bar Jezus Barabbas u arrestua. Objektivi tjeter ishte vete tempulli. Romaket kishin nje force te fuqishme te vendosur atje, spese ishte koha e festave te pervitshme dhe agjerimit. Romaket te cilet ne ate kohe te vitit ishin gati per shqetesime te vogla, ishin edhe me te gatshem se zakonisht. Per me teper, atje ishin dhe policet e tempullit te cilet ruanin vendin e shenjte. Hyrja e bere nga Jezusi (s) ishte aq e menduar saqe ushtaret romake mbeten te cuditur, dhe Jezusi mori plotesisht kontrollin e tempullit. Kjo perpjekje njihet me emrin “pastrimi i tempullit.” Ungjilli i Gjonit e pershkruan kete ngjarje me keto fjale:

    Ne tempull (Jezusi) gjeti ata te cilet shisnin dema, dele dhe pellumba, dhe ata qe ndryshonin parate. Dhe pasi beri nje kamzhik litari, ai i perzuri ata qe te gjithe, me delet dhe me demat, jashte tempullit si dhe ia u zbrazi ne toke monedhat e atyre qe nderronin parate dhe i ktheu permbys tryezat e tyre. (Gjon 2:14 – 15)

    Duke komentuar ne fjalen “kamzhik prej litari”, Karmikel thote se:

    Ato pa dyshim qe tregojne violence dhe ne te njejten kohe pa dyshim qe japin vetem nje pamje te bute dhe minimale te asaj qe duhet te kete qene me te vertete nje pushtim masiv i tempullit. Neqoftese ne imagjinojme madhesine e tempullit, dhjetera mijerave pelegrine qe futeshin brenda, si dhe atyre qe sherbenin atje, forcave te policise, ushtareve romake, si dhe reaksionin normal te atyre qe ngisnin qete pa marre parasysh ata qe shkembenin parate, ne kuptojme se nuk duhet te kete qene thjesht nje surprize ajo qe arriti aq shume rezultat. Skena mbrapa kesaj pjese ne Ungjillin e katert duhet te kete qene padyshim e ndryshme. Pershkruesi e ka zbutur shume ate, duke e ‘shpirtezuar’ me teper sec duhet, dhe duke e nxjerre jashte realitetit.



    Nje nga mesimet e cdo luftetari te lirise ka qene qe forcat lokale te policise te bashkoheshin me patriotet dhe jo me ushtrine e pushtuesit. Kjo mund te keqe qene nje faktor kontribues ne renien e plote te mbrojtjes se Tempullit.

    Romaket paten pesuar nje goditje, por megjithate fuqia e tyre nuk u shpartallua. Ata bene thirrje per forca te tjera, dhe trupa te tjera te fresketa filluan te vinin drejt Jeruzalemit. Mbrojtja e hyrjes se Jerusalemit zgjati per disa dite: por, me se fundi ushtria romake ishte shume me e forte se patriotet, dhe te gjithe ndjekesit e Jezusit (s) filluan te fironin. Madje edhe dishepujt u larguan, duke e lene Jezusin vetem me pak burra rreth vetes. Jezusi (s) u fsheh: dhe romaket filluan kerkime intensive per gjetjen e tij.

    “Arrestimi,” “gjyqi,” dhe “kryqezimi” sillen verdalle me shume kontradikta dhe ngjarje qe nuk perputhen me njera tjetren, duke e bere jashtezakonisht te veshtire zgjidhjen e kesaj nyjeje dhe kuptimin e se vertetes se cfare ndodhi ne fakt atje. Ne marrim vesh se qeveria romake pati sukses ne perdorimin e sherbimeve te minoritetit te vogel cifut, i cili kishte interes ne vazhdimin e sundimit romak ne Jerusalem.

    Juda Iskarioti, nje dishepull i Jezusit, u shit per nje premtim per tridhjet monedha argjendi, neqoftese, me ndihmen e tij, do te arrestohej Jezusi. Ne menyre per te shmangur ndonje shqetesim tjeter, u vendos qe perpjekja per kapjen e Jezusit te behej gjate nates. Pasi arriten ne vendin ku Jezusi (s) pati shkuar me disa nga ndjekesit e tij, Judes i ishte thene qe te puthte Jezusin, ne menyre qe ushtaret romake ta njihnin. Por ky plan nuk pati sukses. Kur ushtaret u ben gati nga erresira erdhi nje si tip turbullire. Te dy cifutet u ngaterruan neper erresire, dhe ushtaret gabimisht arrestuan Juden ne vend te Jezusit(s). Keshtu qe ky i fundit pati mundesi te shpetonte. Kur’ani thote:

    ...sidoqofte ata nuk e vrane ate, as nuk e kryqezuan ate por vetem dike qe i ngjante dhe qe iu shfaq atyre (Kuran 4:155)

    Kur i burgosuri u soll para Pilatit, gjykatesit romak, kthesa dramatike e ngjarjeve duket sikur kenaqi cdo njeri. Shumica e cifuteve ishin te lumtur sepse, me ane te nje mrekullie, tradhetari qendronte ne banken e te akuzuarve ne vend te Jezusit(s). Cifutet pro-romake ishin po ashtu te lumtur, sepse me vdekjen e Judes, edhe prova e fajit te tyre zhdukej. Per me teper, meqenese Jezusi do te ishte ligjerisht i vdekur, ai nuk mund te dilte hapur dhe tu shkaktonte atyre probleme.

    Roli i luajtur nga Pontius Pilati, gjykatesi romak, eshte i veshtire qe te percaktohet. Pavendosmeria e tij, sic pershkruhet ne Bibel, anshmeria e tij ndaj udheheqesve cifute, se bashku me deshiren e tij te mire per Jezusin, e bejne kete histori shume te veshtire per tu kuptuar. Kjo mund te jete rezultati i nje perpjekjeje nga shkrimtaret e ungjijve per te ndryshuar faktet ne menyre qe te hidhnin pergjegjesine e “kryqezimit” mbi te gjithe kombin cifut dhe keshtu te shfajesonin plotesisht romaket nga faji i tyre ne vdekjen e supozuar te Jezusit. E vetmja menyre qe nje raport zyrtar mbi jeten e Jezusit te shpetonte do te ishte pershkrimi i tij ne nje menyre e cila nuk ishte ofensive ndaj sunduesve te huaj dhe njekohesisht duke hequr, ndryshuar apo mbuluar ato detaje te cilat nuk u shkonin per mbare autoriteteve ne fuqi.

    Nje tjeter shpjegim jepet edhe nga nje histori e vjeter se Pilati ishte “kapur” me nje rryshfet te majme e cila kapte me perafersi vleren e 30,000 paund anglez. Neqoftese cfare pershkruhet ne ungjijte eshte e vertete, atehere eshte me se e dukshme qe Pilati kishte interes ne dramen qe u shfaq ate dite ne Jerusalem.

    Me se fundi, ka edhe nje fakt tjeter. Ne kalendaret e Shenjteve te Kishes Koptike, ne Egjypt dhe Etiopi, Pilati dhe gruaja e tij shenohen si “te shenjte.” Kjo mund te jete e mundur vetem nese ne pranojme qe Pilati, ishte i vetedijshem qe ushtaret e tij kishin arrestuar personin e gabuar, dhe e denoi Juden ne vend te Jezusit ne menyre qe ky i fundit te arratisej.

    Ne llogarine e dhene nga Barnabai ne na thuhet se ne kohen e arrestit, Juda ishte transformuar nga Krijuesi ne menyre te tille qe edhe nena e tij dhe ndjekesit e tij me te afert besuan qe ishte Jezusi. Deri ne diten kur Jezusi iu shfaq atyre perseri pas vdekjes se tij, ata besonin te kunderten. Kjo do te shpejgonte edhe arsyen se perse kishte aq shume konfuzion per keto ngjarje qe ndodhen ne kete kohe, dhe perse disa nga raportet e shkruara nga njerez te cilet nuk ishin prezent neper ato ngjarje, mbeshtesin besimin e gabuar se Jezusi ishte ai qe u kryqezua.

    Jo cdo kush bie dakord me idene se ishte tradhetari i Jezusit ai qe u kryqezua. Cerintianet dhe me vone Basilidianet, te cilet ishin nga kristianet e pare, hodhen poshte idene se Jezusi (s) u kryqezua, por besonin se ishte Simoni i Cirenes ai qe u kryqezua ne vendin e tij. Cerintusi, nje bashkekohes i Pjetrit, Pavlit dhe Gjonit, gjithashtu hodhi poshte ringjalljen e Jezusit. Karpokratianet, nje tjeter sekt i hershem kristian, besonin se nuk ishte Jezusi (s) ai qe u kryqezua, por njeri nga ndjekesit e tij qe i ngjante shume atij. Plotinusi, i cili jetoi ne shekullin e katert, na tregon se ai pati lexuar nje liber te quajtur Udhetimet e Apostujve i cili permendte veprat e Pjetrit, Gjonit, Andreas, Thomait dhe Pavlit. Midis te tjerave, ai thote se Jezusi(s) nuk u kryqezua, por nje tjeter ne vendin e tij, dhe ne kete menyre, ai qeshte me ata te cilet besuan ne kryqezimin e tij. Keshtu megjithese dihet se Jezusi nuk eshte kryqezuar, burimet ose ndryshojne ose nuk jane specifike ne ceshtjen se kush u kryqezua ne vendine tij. Disa te tjere e gjejne te veshtire per te besuar ndonje gje:

    Kur nje njeri reflekton se katalogu i shkeljeve brutale i cili iu atribohet ushtareve romake, perserit pothuajse shkronje per shkronje disa pasazhe te Testamentit te Vjeter... atehere njeriu fillon te dyshoje se i gjithe ky episod eshte vetem nje shpikje e bukur.

    Nuk ka asnje raport tjeter te njohur historik se cfare ndodhi me Jezusin (s) mbas “kryqezimit”: pervec se ne Ungjillin e Barnabait dhe Kur’anit. Keto qe te dy pershkruajne ngjarjen e cila ne pergjithesi njihet si “ngjitja” ne te kater ungjijte e pranuar, ne te cilin Jezusi (s) u largua nga kjo bote.

  4. Anetarėt mė poshtė kanė falenderuar Klevis2000 pėr postimin:

    bsdev (03-03-2017)

  5. #3
    Perjashtuar nga Mod. Maska e Klevis2000
    Anėtarėsuar
    21-02-2003
    Vendndodhja
    Ne jeten reale
    Postime
    1,120
    Bibla neper kohera: tekste dhe versione

    Nga Xh.Sallivan

    Teksti i Testamentit te Vjeter: Gjenden shume vende ne te cilat teksti origjinal nuk eshte i sigurte dhe edituesi ose perkthyesi duhet te udhehiqet nga ajo qe eshte me teper e mundshme. Megjithate, teksti hebre eshte me i rendesishem se sa ai grek meqenese editoret greke paten shume liri ne perkthim.

    Formimi i Testamentit te Vjeter: Historia se si kanuni (permbledhja e librave te njohur) i Testamentit te Vjeter u formua eshte gjithashtu e veshtire te percaktohet per shkak te mungeses se informacionit. Por ka mjaft informacion sa per te treguar ate qe permbante Testamenti i Vjeter gjate periudhes menjehere perpara Eres Kristiane. Dhe kjo vazhdon gjate drejt percaktimit se cfare do te konsideroheshin si Shkrime te Shenjta prej Jezusit dhe apostujve te tij.

    Teksti i Testamentit te Ri: Kur i kthehemi tekstit te Testamentit te Ri, perballohemi me nje numer te madh evidencash qe problemi qendron ne gjetjen e disa principeve baze te editimit. Ne posedojme me mijera doreshkrime: nje kontrast i dallueshem me doreshkrimet e pakte te autoreve klasike greke. Jo vetem qe gjenden me mijera doreshkrime greke; por ka edhe shume doreshkrime ne latinisht, sirianisht, egjiptianisht dhe gjuhe te tjera. Ka edhe citate nga Testamenti i Ri ne shkrimet e prifterinjve te hershem. Por keto evidenca duhen te perdoren me kujdes, meqenese ato nuk shquhen te gjitha per saktesine e tyre.

    Shkrimi i Bibles: Autoresia e librave te Testamentit te Vjeter tradicionalisht i atribuohet udheheqesve te medhenj te se kaluares cifute, midis tyre Moisiut, Samuelit, Davidit, Solomonit dhe profeteve te tjere. Megjithate, dijetare moderne kane arritur ne perfundimin se shume prej librave jane perpilime te vonshme te traditave te hershme.

    Librat e Testamentit te Ri jane shkruar gjate shekullit pas vdekjes se Jezusit. Keto libra ndoshta jane shkruar ne gjuhen greke, megjithese ka mundesi qe nje ose dy libra jane shkruar fillimisht ne aramaik dhe me vone jane perkthyer ne greqisht. Tradicionalisht ato konsiderohen te jene shkruar nga apostujt dhe dishepujt e Jezusit. Disa dijetare vene ne pikepyetje autoresine apostulike te disa prej ketyre librave.

    Te gjithe doreshkrimet origjinale te Testamentit te Vjeter kane humbur. Ne kemi vetem disa kopje te koheve te fundit ne gjuhen hebreje dhe disa versione te hershme. Tekstet ne hebraisht jane prodhim i kopjuesve dhe shpesh here jane te ndryshuara.

    27 librat e Testamentit te Ri jane nje zgjedhje prej shume shkrimeve te hershme kristiane. Ato perfaqesojne perpjekjet e kishes kristiane per te qartesuar shkrimet qe prezantojne me teper mesazhin kristian: permbushja dhe rinovimi i premtimeve te Zotit ne personin e Jezu Krishtit.

    Keshilli i Trent (1545-1563). Ky keshill i kishes katolike romake perkufizon kanunin biblik, duke vertetuar perfshirjen e librave biblike qe protestantet e quajne Apokrifa dhe percaktoi rendesine e njejte te Bibles dhe tradites.


    Bibla
    Versione, perkthime dhe data

    Perkthime:

    Aramik (gjuha origjinale e folur nga Jezusi)

    Hebraisht/Greqisht (te shkruara)

    Latinisht- Vulgate (e perkthyer nga Xheromi, 400 AD)



    Versione:

    1384 Uiklif

    1526 Tyndale

    1535 Koverdale

    1537 Mateu

    1539 Bibla e Madhe

    1568 Bibla e Gjeneves

    1568 Bibla e peshkopit

    1582 Reims, Testamenti i Ri

    1609 Douai, Testamenti i Vjeter

    1611 Versioni Mbretit Xhejms/ i autorizuar

    1903 R.T. Uejmouth, Testamenti i Ri ne gjuhen moderne

    1913 Xhejms Mofat, Nje Perkthim i Ri i Bibles

    1917 Shkrimet e Shenjta

    1927 E.T. Gudspid, Bibla e Plote : Nje perkthim amerikan

    1944 Ronald Knoks, Bibla e Shenjte

    1946 Versioni Standart

    1950 Testamenti i Botes se Re

    1955 H.J. Shonfild , Testamenti i Ri autentik

    1958 J.B. filips, Testamenti i Ri ne Anglishten Moderne

    1958 Bibla e zgjeruar

    1959 Bibla e Shenjte; Versioni Bekerli ne anglishten moderne

    1961 Bibla e anglishtes se re

    1966 Bibla e Jeruzalemit

    1966 Versioni me Anglishten e Sotme

    1970 Bibla e Re Amerikane

    1971 Bibla e re standarte amerikane

    1971 Keneth Tejlor, Bibla e Gjalle

    1973 Versioni i Ri nderkombetar

  6. Anetarėt mė poshtė kanė falenderuar Klevis2000 pėr postimin:

    bsdev (03-03-2017)

  7. #4
    Perjashtuar nga Mod. Maska e Klevis2000
    Anėtarėsuar
    21-02-2003
    Vendndodhja
    Ne jeten reale
    Postime
    1,120
    Rishkrimi i Bibles

    Nga A.hasan

    Seminari i Jezusit, nje panel perparimtar i dijetareve te Bibles, eshte duke rishikuar Biblen. Faza e pare e ketij projekti qe eshte objekt kundershtimi per te rishikuar ligjin e Testamentit te Ri, 27 librat e shkrimeve te hershme te cilat formojne thelbin e dogmes kristiane, perfundoi. 70 dijetareve u mori 8 vjet per te rishikuar evidencat per nje tekst “te ri dhe te permiresuar”. Librat mund te braktiseshin. Te tjere mund te shtoheshin. Testamenti i Ri nuk i ishte nenshtuar nje shqyrtimi te tille nga brenda qe nga shekulli i 15-te. Kanuni nuk ishte vene kaq shume perpara pergjegjesise qe nga shekulli i katert. Per kristianizmin, kjo ne fakt eshte lindja e nje mijevjecari te ri.

    Jezusi nuk shkruajti asnje fjale. “Testamenti i Ri i Zotit tone dhe Shpetimtarit Jezu Krisht” galvanizoi kristianet e pare, vendosi rregullat e kishes se tyre, vuri ne dukje rrugen e aprovuar drejt shpetimit, misheroi propozimet, konceptet, ritet dhe gjestet e besimit te tyre. Por Jezusi nuk shkruajti asnje fjale. Teologet dhe dijetaret dine shume pak nga gjeneza e librave qe perbejne Testamentin e Ri, por debatojne shume rreth saj. Por ata dine qe njeriu qe i foli Judes 2000 vjet me pare si i derguari i Zotit, nuk shkruajti e as nuk diktoi. Kush e beri kete?

    A mos 12 ithtaret, te cilet ecen neper peizazhin e thate te tokes se tij bashke me te, duke regjistruar fjalet , jeten dhe veprat e tij? Kjo ide perjashtohet. Apo ndoshta kleriket e hershem te kishes qe po zhvillohej, per te kujtuar mesazhin e tij dhe te forconin kultin e ri? Kush i ngriti guret e themelit te tij te “murit te epokave” mbi profetin Isa, Testamentin e trashegimise se tij? A mos ishin politikane religjioze me programin e nje “levizjeje kishtare” ne mendje? Pas shume shekujsh, asnje pergjigje e qarte. Vetem kjo: Jezusi nuk shkruajti asnje fjale.



    Dituria

    Ne vitin 1945 zbulimi i nje “librarie gnostike”te hershme nen reren e Nag Hamadit, ne Egjipt, e habiti komunitetin e teologeve kristiane. Ndermjet koleksioneve, aty gjendej edhe Ungjilli i Tomasit (Thomait), nje perpilim i shekullit te pare te thenieve te Jezu Krishtit. Dokumente te hershme dhe formuese qe tani citohen si referenca per kanunin e redaktuar me vone. Po t’ia shtosh keto teksteve kanunore, behet thirrja e shume dijetareve revizioniste. Fshini te gjithe materialet e dyshimta dhe te perdhosura qe ata thone. Po kush mund te vendose per ndryshime me kaq peshe? Beteja per Biblen kishte filluar. Kjo beteje vazhdoi pa rreshtur qe nga kjo kohe.

    Dijetare konservatore, dijetare perparimore nuk kane dyshime per ata, cdo fjale ne Bibel eshte prej Zotit. Kongresi Baptist i Amerikes se Jugut perpiqet edhe sot e kesaj dite te pershkruaje pagabueshmerine e Testamentit te Ri. Per disa sekte, interpretimi fjale per fjale eshte idea baze dhe principi i besimit te tyre. Ata flasin ne gjuhe te huaja, ata mbajne gjarperinj. Alegoria stilistike nuk eshte nje mundesi.por shume prej dijetareve kristiane kerkojne duart njerezore qe shkruajten fjalet e Jezusit. Ato duar qe i redaktuan dhe ndreqen keto fjale.



    Ungjijte:

    Mateusi, Marku, Luka, Gjoni. Ne zemer te shkrimeve kristiane, qendrojne vetem 4 ungjijte . Te gjithe rrefejne tregimin e Jezusit te Nazaretit. Te gjithe kujtojne kuptimin e vdekjes dhe ringjalljes se tij. Ungjijte mendohet te jene perseritja e fjaleve te folura me pare, por shenime te redaktuara te dishepujve te Jezusit, Mateut dhe Gjonit, dhe tradita te dokumentuara nga Marku dhe Luka, te rrefyera nga dishepujt e Jezusit. Por shkruesit e sakte te ungjijve nuk e identifikojne veten e tyre. Ata nuk pretendojne te kene ecur krah per krah me Jezusin dhe te kene degjuar mesazhin e tij nga goja e tij. Dituria sot percakton prejardhjen e ungjijve nga nje perpilim i burimeve te ndryshme: nje perzierje e historise se folur dhe asaj te shkruar te mbledhur nga predikuesit e hershem kristiane gjate dekadave pas kryqezimit. Gjenden fragmente ne ungjij te cilat mendohet te jene te vitit 125 p.e.r. por nuk gjenden doreshkrime origjinale te ketyre ungjijve. Te eksploruara fuqimisht gjate shekujve, rruga per tek krijimi i tyre ka prodhuar teorine e pranuar te “Dy Dokumenteve”. Sipas kesaj teorie Ungjilli i Markut eshte i pari qe eshte shkruar, diku rreth vitit 60 p.e.r., ne Rome, 30 vjet pas vdekjes se profetit. Ajo mbeshtetet ne kujtime gojore, nje liste te shkruar te mrekullive te Jezusit (ndoshta Ungjilli i Shenjave i gjetur ne Hag Hamadi?). Autoret e Mateut dhe Lukes me vone nxorren pjese nga ky ungjill dhe ia shtuan Thenieve te Jezusit. Kaq i ngjashem eshte formulimi i ketyre thenieve ne te dy ungjijte, sa qe teologet supozojne ekzistencen e nje vepre “reference” nga e cila qe te dyja jane referuar. Kjo “reference” quhet “Doreshkrimi Q” (Q qendron per Quelle, qe ne gjermanisht do te thote “burimi”). A mos ndoshta kjo eshte permbledhja e thenieve te Jezusit e gjetur ne Nag Hamadi, Ungjilli i Tomasit? Ishte kjo Burimi Q?

    Ungjijte e pare kane skicuar nje llogaritje te thjeshte te thenieve te Jezusit dhe mrekullite e tij. Me kalimin e kohes, vazhdon teoria, njerezit donin me teper. Ata kishin nevoje per me teper. Ata donin te njihnin kete njeri qe ata adhuronin si birin e Zotit, si Zotin vete. Dhe detajet biografike iu shtuan se bashku me disertacionet teologjike. Disa kristiane besojne qe ungjijte zbulojne me saktesi zerin e Jezusit. Te tjere zgjedhin te mendojne per ato si permbledhje te cthurura, kujtime te zgjatura qe ofrojne esencen e mesazhit te tij.

    Por sipas Zherom Nejrej te Shkolles Fetare te Uestonit ne Kembrixh, eshte e vertete qe ne nuk e dime se kush i shkruajti ungjijte.





    Sauli:

    Ai ishte njeri i veprave, themeluesi i vertete i kishes. Me nje fjale, krijuesi i Kristianizmit. Pauli, qytetar cifut i Romes, Sauli i Tarsusit, erdhi tek mesazhi i Krishtit pas vdekjes se tij, duke u kthyer ne fe tjeter rreth vitit 34 e.r. gjate rruges per ne Damask i shoqeruar nga nje vizion i “Krishtit te ringjallur”. Pauli ishte misionari i pare, nje nga njerezit me te medhenj te botes qe nderruan bindjet e tyre fetare. Ai shperndau kristianizmin neper Rome. Letrat e tij drejtuar kishave te reja qe po ngriheshin ne Rome perbejne nje pjese te konsiderueshme te Testamentit te Ri. Eshte pothuajse e sigurte se shtate nga letrat e shumta qe iu atribuan atij, ne fakt u shkruan prej tij: Thesalionianet 1, Galatianet, Korintasit 1 dhe 2, Romaket, Filipinezet dhe Filemonet. Ato udhezojne ne doktrinen kristiane dhe paralajmerojne per dobesi. Filemoni i drejtohet nje mjeshtri, skllavi i te cilit ishte larguar pa leje: “Ne qofte se ai te ka bere ndonje pakenaqesi ose te ka borxh dicka, ngarkoji ato mbi mua” shkruan ai. Kristianizmi i hershem ishte feja e te shtypurve, sklleverve qe renkonin nen zgjedhen e pronareve romake; ai ofronte shpetim, ngushellim, durim dhe shprese: I pari do te jete i fundit. I binduri do te trashegoje token.”



    Evangjelistet:

    Kristianizmi po perhapej. Evangjelistet po perhapnin kredon e tij. Shtate letrat e perfshira ne kanunin kristian quhen mesazhet “universale”, drejtuar me teper lexuesve te pergjithshem se sa udheheqesve te kishes. Vertetesia e tyre debatohet shume. Letra e Xhejmsit kthehet ne probleme praktike, etikat e sjelljes dhe mendohet te jete shkruar per kristianet cifute te shekullit te pare. Por edhe identiteti i Xhejmsit eshte i diskutueshem. Disa thone qe ai ishte vellai i Jezusit.

    Letrat e Gjonit, pergenjeshtrojne heretiket, te cilet mohojne qe Jezusi ka qene Krishti dhe paralajmerojne kunder atyre qe bejne vepra te keqija. Gjenden dy letra te Pjetrit, njera qe keshillon kishen per te qendruar te forte kunder persekutimit dhe mendohet te jete shkruar perpara renies se tij deshmor ne Rome ne vitin 65 e.r. Letra tjeter ka qene shume me ndryshe nga e para. Letra e Judes ka te njejtin fat, kurse autori i letres se hebrenjve eshte i panjohur. Por kjo leter ka nje pozite te rendesishme ne fene kristiane, meqenese pershkruan kristianizmin si realizimin e Judaizmit.





    Shpallja e Gjonit:

    I mistershem ne origjine. Mistik dhe gjithmone i diskutueshem, versioni i Krishtit te Dyte te ardhur eshte i shqyrtuar si asnje nga tekstet e tjera te Testamentit te Ri. Kuptimi i tij i vertete mbetet i paqarte. Numra, shenja dhe simbole duken sikur shpalosin nje paralajmerim profetik te historise. Shume prej dijetareve mendojne qe autori te kete qene nje njeri me emrin Gjon, aktiv nga fundi i shekullit te pare, gjate sundimit te pergjakshem te perandorit Domitian, rreth viteve 90 ose 95 e.r. Shkrimtari e quan veten Gjon, sherbetor i Krishtit, ne mergim ne kolonine romake ne ishullin e Patmos, ne detin Egje. Per disa, kjo eshte “shkrim rezistent” klasik, i cili ka per qellim te ngreje kristianet e shekullit te pare qe ne ato kohe ishin nen rrethim zyrtar dhe persekutim; te grumbulloje ata ne besim pa marre parasysh kercenimin e therorizmin. Nga Gjoni i Patmosit nuk dihet asgje me teper. Libri hyri ne kanunin e katolicizmit perendimor ne shekullin e 5-te. Martin Luteri dhe reformistet protestante e kundershtuan ate duke e konsideruar si “as apostolike dhe as profetike”. Shpallja e Gjonit vazhdon te jete nje enigme, por gjithashtu edhe nje magnet frymezimi, me premtimin e tij per fitoren perfundimtare te se mires mbi te keqen. Seminari i Jezusit me baze ne Institutin Nestar ne Sonoma, Kaliforni, sugjeron qe te hiqet nga kanuni zyrtar. David Koreshi e justifikoi kultin e tij mbi Shpalljen, duke jetuar dhe vdekur ne ferrin e shembelltyres se librit. Shpallja e Gjonit nuk mund te jete me “e sakte politikisht”.

    Kristianet duhet te zgjedhin midis punimeve kulturore apo librave te shenjta. Ata duhet te percaktojne se si do te jete Besimi ne mijevjecarin tjeter, te percaktojne se cfare eshte Testamenti i Ri, dhe kush ua dha ate atyre. Vendime ogurzeza per qindra e mijera shpirtra. Sigurisht qe ka nje rruge per te dale nga kjo dileme. Profeti Isa (Jezusi) ishte musliman. Feja e tij ishte Islami. Dhe pergjigjet e fundit jane shpallur nga Allahu, ne menyre qe t’i shohin te gjithe. Libri qe duhet pranuar eshte Kur’ani,

    Ky artikull bazohet nga raporte te dhena prej Miriam Horuit dhe Xhefrei Sheler, US News dhe World Report, 10 Dhjetor, 1990; 8 Nentor, 1993.

  8. Anetarėt mė poshtė kanė falenderuar Klevis2000 pėr postimin:

    bsdev (03-03-2017)

  9. #5
    Perjashtuar nga Mod. Maska e Klevis2000
    Anėtarėsuar
    21-02-2003
    Vendndodhja
    Ne jeten reale
    Postime
    1,120
    "O Zoti im, ma shto diturine!" (Kur'an 20:114)

    Xhungla e Krishtit

    nga David Kostincuk



    Ky artikull eshte titulluar "Xhungla e Krishtit" sepse eshte nje labirint neper televizionin kristian evangjelist (evangjelist: nje person qe u sjell ungjillin paganeve ose jobesimtareve) i cili merret me nje sulm te terbuar dhe te organizuar kunder hinduve dhe muslimaneve duke u perpjekur t'i ktheje ata ne kristiane.

    Qellimi i ketij artikulli eshte qe t'i veme ne gadishmeri jo kristianet rreth njerezve te perfshire ne kete sulm mbi fete e tyre dhe gjithashtu ti informojme per planet dhe metodat e tyre.

    Tani per tani, kerkimet qe kam bere kane dhene infromacion me teper mbi Indine sepse njerezit qe merren me kete pune ndihen me te sigurte ne suksesin e kthimit te hinduve ne fe tjeter. Informacioni i sulmit te tyre mbi fene Islame eshte disi me i fshehte dhe i ruajtur, megjithate muslimanet nuk duhet te ndihen te vetekenaqur pasi planet, menyrat dhe objektivat e sulmit te tyre mbi Islamin dalengadale po dalin ne siperfaqe.



    Lista e meposhtme perfshin organizata te cilat merren me tregetine evangjeliste (predikimin e ungjillit) si dhe organizata te cilat perbejne sistemin qe i mbeshtet organizatat e para.



    Trinity broadcastin network (TBN): Shume njerez mendojne qe ky rrjet eshte rrjeti me i madh kristian ne te gjithe boten. Ai perbehet nga 536 stacione transmetimi ne te gjithe boten te cilet jane prone e CBN (http://www.tbn.org/whois.htm) ose te lidhura me te. Ky rrjet u formua ne vitin 1973 dhe tani drejtohet nga Paul dhe Xhei Krouc. Eshte me interes te veme ne dukje qe nje nga drejtoret e tij te meparshem ka qene Xhim Baker i cili kaloi 5 vjet ne burg sepse vodhi 150,000,000 dollare. Tani kjo organizate fiton 100,000,000 dollare ne vit.



    Christian broadcasting network (CBN): Ky rrjet u themelua ne vitin 1960 prej Pat Robertson. CBN konsiderohet te jete nje nga televizionet kristiane dhe tani transmeton programe ne Sh.B.A. dhe 90 vende te tjera. Misioni i tyre eshte te konvertojne 5,000,000 njerez brenda vitit 2000.(http://www.cbn.org/about)



    Life outreach International (LOI): Themeluesi i ketij rrjeti eshte Xhejms Robison. Edhe pse kjo organizate ka organizata ndihmuese, ata i perdorin keto organizata per te mbeshtetur perpjekjet evangjeliste. Ata kane deklaruar se shohin cdo vit 100,000 njerez ne vit te konvertohen ne kristiane.(http://www.lifetoday.org/pages106ffltr.htm)

    Trinity televison (TTY): Kjo organizate u krijua nga Uillard dhe Betu Thiesen dhe qendren e saj e ka ne Uinipeg, Manitoba Kanada. Tani ata merren me zonen e Sh.B.A. Kanadase dhe Indise dhe plani i tyre eshte te konvertojne muslimanet ne kristiane.

    Church of the Rock International (COTRI): Ky grup udhehiqet nga dr.Laurenc Kenedi. Qellimi i ketij grupi eshte te kombinoje prifterinj, pastore, evangjeliste dhe misionare te krahinave te ndryshme ne nje grup te kordinuar ne menyre qe te konvertoje njerez ne kristianizem.

    700 Club: Ky eshte nje program televiziv kristian qe shfaqet cdo dite dhe sponsorizohet nga CBN. Kjo shfaqje drejtohet nga Pat Robertson. Plani i tyre eshte te arrijne nje audience prej me teper se 1,000,000 vetash cdo dite. 700 club perdoret per te grumbulluar para per veprimtarine internacionale te CBN. Ne Sh.B.A. ky program portretizon fene Islame dhe ate Hindu si me inferiore dhe sikur ato jane duke bere nje gabim shpirteror. (http://www.flex.com/-jai/articles/robertsn.html)

    AD 2000: Ky grup eshte perqendruar ne ngritjen e nje perpjekjeje te intensifikuar ne boten evangjeliste.

    Sat 7: Kjo organizate filloi aktivitetin e saj ne vitin 1995 duke ndihmuar sherbimet satelitore kristiane ne Afriken e Veriut dhe Lindjen e Mesme, Iran dhe Irak. (http://www.sat7.org/associate.htm)

    Galileon International Films and Television Services (GIFTS): Ky grup siguron media vizuale ne gjuhe te ndryshme per organizata dhe njerez qe merren me evangjelizmin e hinduve dhe muslimaneve. (http://www.freeyellow.com/members/gifts/index.html)

    Open Doors International (ODI): Ky grup ben fushata te shperndarjes se Bibles neper vendet jo kristiane.

    Sulmi kunder hinduve dhe muslimaneve ka nje rreze te gjere shtetesh te vena nen shenjestren e grupeve evangjeliste. Disa shtete si Indonezia, Singapori dhe India konsiderohen te kene qeveri te cilat jane te shkujdesuara dhe te dobeta ne tolerancen e tyre ndaj veprimtarise se evangjelisteve. Vende te tilla si India konsiderohen si shenjestrat e para per arsye te perqindjes se larte te muslimaneve dhe hinduve dhe nivelit te ulet te edukimit midis te varferve.

    Termi 10/14 Dritare perdoret per te pershkruar zonen e cila ka shumicen e feve jo kristiane. Kjo zone shtihet nga Afrika ne Japoni. Peter Uagner, kryetari i AD 2000 dhe Pertej Levizjes e kosideron kete zone si shenjestren e fundit per boten evangjeliste. Ai e konsideron kete zone fortesen e fundit te djallit.

    Megjithate turqit konsiderohen te domosdoshem si nje porte per te hyre ne boten Islame dhe eshte shume me e rendesishme se sa 10/14 Dritare. Kesaj zone i eshte vene emri "Dritarja turke 35/45" dhe shtrihet nga gradet 35 dhe 45 te gjeresise se tokes. Kjo zone shtrihet nga Shkupi, Maqedoni deri ne Urumci, Kine. Shenjestra e Christian Broadcasting Networks eshte India popullsia e se ciles perbehet 80% nga hindu dhe 14% nga muslimane, dhe Indonezia popullsia e se ciles eshte 87% muslimane. Vendet e Afrikes perfshijne Kenian, Uganden, Burkina dhe Benin.

    CBN sherben ne 28 shtete per te konvertuar muslimanet. Ndermjet ketyre vendeve mund te permendim Qipron, Irakun, Sudanin, Afganistanin dhe Egjyptin.

    Trinity Broadcasting Network ka qendra ne Afrike dhe Lindjen e Mesme. Kete vit ata kane shtuar stacione te reja ne Indonezi, Sri Lanka, Kenia dhe Zambia.

    Megjithate, ka organizata me te vogla evangjeliste si psh Church of the Rock International te cilat kane vene nen shenjester Azine, Afriken dhe Lindjen e Mesme. Trinity Television i cili ka si synim konvertimin e njerezve ne vende si India, Uzbekistani, Kazakistani dhe Kirgistani.

    Evangjelistet perdorin termin "perhapni mesimet e Jezusit", "perhapni ungjillin" etj, megjithate njerez te tjere mund te thone qe kjo eshte duke i detyruar njerezit te konvertohen ne kristiane. Ata perdorin organizata humanitare, televizione, shperndarje kasetash, biblash, filmash etj per te hyre ne bisede rreth kristianizmit. Keto jane vetem mjete qe ata i perdorin per te konvertuar njerezit.

    Life Outreach International sponsorizon dergime ushqimesh dhe ndihma te tjera humanitare ne ratse fatkeqesish si psh tufane, termete, permbytje etj. Megjithate ata thone qe misioni i tyre kryesor nuk eshte qe te ndihmojne por qe ata jane duke i sherbyer evangjelizmit. Ata thone qe kane arritur te ndihmojne 4,000,000 femije dhe shpresojne qe disa prej tyre do te behen predikues ose evangjeliste. Christian Network Television shperndan rroba, ushqime dhe ndihma te financiare megjithate ata pretendojne se jane duke konvertuar 10 here me shume se sa sikur te vepronin thjesht si nje organizate evangjeliste. Ne Indonezi ata ofrojne nje program ushqimi, qender keshilltare, dhe nje program mjekesor.

    Church of the Rock mban spitale, jetimore, shkolla biblike dhe qendra ne raste fatkeqesish ne menyre qe te perhapin Ungjillin e Jezusit. Veprimtaria e AD 2000 ne Lindjen e Mesme permban projekte ndihmuese, qendra per kujdesin e femijeve, kampe rinore dhe qendra biblike.

    Christian Network Television perfshin sherbime per muslimanet. Muslimanet arrihen nepermjet sherbimeve televizive satelitore. Disa prej programeve jane "Hajatoun Afdal" versioni arabisht "Nje ne kub" i cili ka si shenjester adoleshentet muslimane.

    Ata kane si qellim te shfaqin programin me kartona te titulluar "Ai eshte ngritur". Ky program paraqet shpresen dhe jeten qe vijne si pasoje e njohjes dhe pranimit te Jezu Krishtit. Per me teper ata kane si qellim te transmetojne nje program te quajtur "Brenda zgjidhjeve", nje program qe zgjat 30 minuta dhe qe do te shfaqet cdo jave.

    Ne Lindjen e Larget ata transmetojne "Super Libri" i cili eshte nje program rreth studimeve te Bibles. Ata kane ndermend qe gjithashtu te hapin nje studio prodhimi vendase. ne Afrike. Ata kane programe ungjillore ne Kenia, Uganda dhe Tanzani dhe gjithashtu transmetojne lajme, sport dhe argetime familjare ne Izrael, Jordani, Liban, Siri, Egjypt dhe Qipro.

    SAT 7 u siguron sherbime televizive satelitore njerezve ne Afriken e Veriut, Lindjen e Mesme, Iran dhe Turqi. Plani i tyre eshte te arrijne 200,000,000 njerez dhe te kene transmetime ditore per dy ore cdo jave ne gjuhen arabe duke filluar prej vitit 200-2001. Ne vitet 2002-2003 ata kane ndermend te kene nje transmetim ditor per 3 ore ose me teper dhe pervec kesaj edhe nje transmetim javor ne gjuhen arabe. Ne vitin 2003 dhe ne vazhdim ata kane ndermend te kene nje sherbim via satelitor per 24 ore rrjesht. Ata presin nje numer te madh njerezish te konvertohen si pasoje e aftesise se papenguar te transemtimit te programeve te tyre.

    Trinity Broadcasting Network eshte shperndare neper 784 stacione te huaja. Shtesa te reja ne televizionin kabell perfshijne: Delhin, Zambian dhe Lesoton. Ne Afike ata kane: Bafithatsuana, Kenia, Namibia, Suaziland, Transkei dhe Uganda.

    Nje menyre tjeter e kushtezimit te njerezve eshte transmetimi i filmave, shperndarja e kasetave etj. Club 700 shperndan video dhe letersi kristiane. Life Outreach International prodhon programe, video dhe audio kaseta ne pothuajse cdo gjuhe te huaj. Ne Indi 1,000 videokaseta te "Jeta e Jezusit" qarkulluan ne ato vende ku ungjilli nuk mirepritet. Pervec kesaj 5,000 kopje u shperndane neper vendet arabe ne Lindjen e Mesme.

    AD2000 Organization India Reach eshte duke u derguar njerezve poste te drejtperdrejte dhe ne qofte se ata kthejne pergjigje u behet nje vizite personale brenda 6 javeve. Qellimi i tyre eshte te arrijne 500,000 njerez duke filluar nga viti 2000.

    Galilean International Films Television Services ka nje kasete me programe dishepujsh. Keto kaseta perdoren per te konvertuar njerez qe nuk dine te lexojne.

    Trinity Television po mbledh para per te perkthyer "Dite me Diell" ne menyre qe t'ua shperndaje kete kasete stacioneve televizive ne disa pjese te Rusise. Muslimaneve u dergohet litarature kristiane ne qofte se ata u shkruajne stacioneve televizive. Eshte me interes te veme ne dukje qe Trinity Television deklaron qe muslimanet duan qe morali dhe etikat te kthehen perseri neper qeverite e vendeve te tyre.



    Mrekullite:

    Mrekullite jane nje tjeter mjet qe perdoret per t'u mbushur mendjen jo kristianeve te konvertohen ne kristiane. Kjo mund te perdoret gjithashtu per te terhequr kristiane te tjere ne kryesine evangjeliste. Fatkeqesisht njerezit mund te mashtrohen dhe mund te hutohen nga keto deklarata. Kjo mund te terheqe gjithashtu edhe njerezit e varfer te cilet nuk kane perkujdesje mjekesore. Megjithate kjo mund te perdoret edhe neper shtresat e larta te shoqerise ne kuptimin qe evangjelistet njihet prej Zotit si nje qenie superiore.

    Beni Hin, nje sherues i famshem evangjelist, pretendoi qe "ai eshte nje Zot-njeri", "jam nje model i Jezusit", " jam nje qenie superiore."



    E provuar falso:

    Sipas Neil Ricardson, Uk+Filip Pouell, NZ Beni Hin dorezoi tre deshmi me regjistrime doktoresh si deshmi te dr.Preston Simpson te Institucionit Kristian te Kerkimeve ne te cilat thuhej qe dokumentet ishin shume te paqarta dhe te verfra.



    Citate nga Revista kristiane e deshmitareve:

    Rasti1: Kanceri i shtylles kurrizore: nje shqyrtim i kujdesshem i regjistrimeve mjekesore te sjella prej Hin tregojne qe tumori i keq eshte hequr me ane te operacionit (se bashku me apandesitin) dhe nuk eshte sheruar me ane te mrekullise.

    Rasti2: Lupus dhe crregullime te lidhura me te: ky eshte nje rast vecanerisht interesant ne te cilin lupusi dihet shume mire qe shkon drejt zbutjes pas disa vjetesh. Kjo e ben sherimin prej mrekullise te veshtire per t'u verifikuar. Ato qe mund te verifikohen jane efektet e lupusit te cilat nuk mund te sherohen plotesisht.

    Rasti3: Tumor ne shtyllen kurrizore dhe kancere te ndryshme: ky rast ka me te vertete probleme duke filluar me kasetat e skanimit CAT te shtylles kurrizore te cilat u fshine perpara se sa te shqyrtoheshin, pastaj regjistrimet tregojne qe tumori i shtylles kurrizore filloi te tkurret tre muaj perpara mrekullise se Hinit. Dhe si perfundim, tumori ishte akoma aty, i pasheruar, pas shume muajsh te sherimit te deklaruar.

    Nje grua 85 vjecare vdiq pas kurmit te Hinit. Familja e gruas e hodhi ne gjyq Hinin per 5,000,000 dollare. Hin gjithashtu del ne Miracle Network-TBN per Azine/Indi. Mbushja e dhembeve me flori jane nje tjeter shembull se si televizionet evangjeliste pretendojne se jane te riorganizuar dhe te shperblyer prej Zotit. Ky artikull u borua ne "National Post" me titullin:

    "Televizionet evangjeliste te detyruara te heqin dore nga deklaratat e kurimit hyjnor te dhembeve prej Zotit."

    Uilliar Thiesen, i cili mban nje program televiziv fetar, ishte gabim kur tha qe Zoti kishte futur nje dhemb floriri ne gojen e tij, kur ne te vertete ky dhemb ishte vendosur nga nje dentist. Dik Denert, nje transmetues lajmesh per nje televizion fetar u deklaroi teleshikuesve te tij se ne muajin Mars Zoti kishte vene nje dhemb floriri ne gojen e tij. Ne te vertete dr. Xhek Sherman, dentisiti i zotit Deuert deklaroi qe kishte qene ai qe e kishte vene dhembin prej floriri, 10 vjet me pare.

    Lindor Reinolds ka shkruar qe Uilliard Thiesen tregoi te verteten qe Zoti nuk i kishte dhene atij nje dhemb floriri por vellai i tij Elmeri i’a kishte vene. Kjo ndodhi pasi Thiesen deklaroi qe ishte nje mrekulli qe dhembi i tij ishte mbushur dhe meriten e mbushjes i'a atribuoi Zotit. Ai gjithashtu i deklaroi Lindorit qe gruaja e tij, Beti, kishte mbushur dy dhembet e saj kur kishte qene ne nje takim. Sigmund Frojd (i cili konsiderohet te jete babai i psikiatrise perendimore) ndoshta do te thoshte qe keta qe njerez qe pretendonin se Zoti ishte dentisti i tyre personal, vuanin nga deliri i madheshtise.





    Beresit e parave:

    Njeri prej tyre per televizionet evangjeliste pretendon se ka shume sukses ne konvertimin e muslimaneve dhe hinduve ne kristiane. Shpesh here ata citojne deshmi prej njerezve te cilet jane konvertuar per t'u dhene kurajo turmes se tyre te vazhdojne t'u dhurojne kasave te tyre. Deshmite jane te ngjashme. Ato nuk mund te kundershtohen dhe jane shume te paqarta:

    Sat-7 duke cituar suksesin e saj perdor:

    "18 vjecari nga Siria"

    "Gruaja nga Maroku"

    “Gjyshja e kujdesshme ndaj femijeve" dhe "Burri nga Maroku"



    Keto organizata shpesh here citojne suksesin e programeve te tyre. Audri Meisner i TTY beri thirrje per ngritje fondesh nga anetaret e tyre per te perkthyer "Dite me Diell" per popullin e Uzkekistanit, Kazakistanit. Don Uallace, nje tregetar nga B.C. Kanada, i cili furnizon me kaseta i tha Audrit qe libri "Dite me Diell" pati nje sukses te madh ne Lindjen e Larget.



    Intoleranca e jo kristianeve:

    Ne krahun tjeter "Open Doors International" perpiqet te anoje artikujt e saj ne anen e incidenteve anti-kristiane. Kjo con ne urrejtje dhe intolerance ndaj jo kristianeve. Disa prej incidenteve qe ata perdorin jane: Cad: Me teper ngacmime kunder kristianeve evangjeliste; Indonezi: 25 kristiane te vrare; Arabi Saudite: Internimi i dy filipinezeve te fundit kristiane dhe Sudan: Regjimi filloi procedurat per konfiskimin e pronave te kishes etj.

    Televizionet evangjeliste nuk duan t'ia dine per rezultatet shkaterrimtare qe bisedimi mund te kete mbi komunikimin ne familje. Shpesh here bisedimi mund te ktheje prinderit kunder femijeve, dhe anasjelltas, mund te ktheje burrat kunder grave dhe anasjelltas. Kjo mund t'u ndodhe edhe kristianeve kur pjesetaret e familjeve te tyre gjenden te bllokuar ne humneren evangjeliste.

    Evangjelistet perdorin terma te ndryshme si per shembull: "Parashtroni rendin ditor, idete dhe kontrollin tuaj"; "Mos e falin armikun"; "Silluni me bindje ndaj gjithshka qe Zoti j'u urdheron"; "Prisni me qetesi ato qe Zoti j'u thote te beni"; "Gjendemi ne lufte te vertete"; "Kemi te bejme me nje armik te vertete"; "Familjet tona, lidhjet tona, deshmite tona jane sulmi i tij kryesor" dhe "Hiqni te gjitha pengesat dhe dyshimet ndaj Jezusit".

    Te gjitha keto mund te perdoren nga evangjeliste te paskrupullt per te futur nje person nen kontrollin evangjelist.

    "Rast i vecante i nje gruaje qe u konvertua ne kristiane"

    1997: Usha Camanlal u kovertua ne kristiane.

    1998 Janar: Usha kontaktoi Uilliard Thiesen te Trinity Television

    1998 Shtator: Usha filloi pune per Trinity Television.

    1998 Nentor: Usha deklaroi qe Beti Thiesen i kishte treguar asaj qe ne qofte se ngulmonte tek burri i saj ajo mund te afrohej me teper me Zotin.

    1998 Nentor: Pastori Bob (dhendri i Uilliardit dhe keshilltari i Ushas) deklaroi qe ajo do te hiqte te gjitha dyshimet dhe pengesat ne kekimin e saj te Jezusit.

    1998 Nentor: Usha braktis burrin dhe djalin e saj 8 vjecar per te jetuar me Brent Anderson ( nja kameraman i Trinity Television).

    Rezultatet e konvertimit ne kristiane mund te jene shkaterrimtare per te konvertuarit dhe familjet e tyre. Eshte me interes te theksojme qe keta njerez duan qe etika dhe morali te vedoset ne qeverite muslimane.

    Evangjelisteve u duket shume e vlefshme ekonomikisht shkaterrimi i familjeve, te rinjte mund te kontribuojne perfitime te ardhshme per ta. Vajzat dhe grate e reja mund te perdoren seksualisht prej tyre. Nje perfitim ekonomik mund te kete edhe per ato gra qe lene burrat e tyre, vecanerisht ne Ameriken e Veriut. Ne qofte se nje grua ka rrjedhshmeri ne te folur ajo mund te jape fjalime dhe te fitoje shuma te medha parash. (abuzimi prej burrit te saj eshte nje teme shume e mire ne Ameriken e Veriut.)

    Ne Ameriken e Veriut pasuria ndahet pas divorcit. Grave u mbushet mendja qe te japin pasurite e tyre. Ne Manitoba, Kanada pasurite si psh: makina,shtepia, tregetite, pensionet etj ndahen gjysem per gjysem pas divorcit.

    Ne qofte se grave i'u mbushet mendja te dhurojne te ardhurat e tyre kjo mund te jete nje tregeti shume fitimprurese. Vejushat e privuara prej mbajtjes se femijeve te tyre u kerkohet t'ia lene pasurine sherbimeve fetare evangjeliste.

    Ne Ameriken e Veriut, nje testament eshte nje dokument i ligjshem i cili pershkruan se kujt deshiron personi t'ia lere pasurine pas vdekjes. Ne kete une kam prekur vetem siperfaqen e bisedimit per kristianizmin. Ne qofte se dikush do te dije me teper infomacion prej meje, adresa ime eshte: dkost@mb.sympatico.ca

    Ne qofte se keni materiale te tjera do t'i vleresoja shume ato.

    Xhungla e Krishtit u ndihmua nga David Kostincuk i cili i beri kerkimet e tij pasi gruaja e tij e la pasi ajo u konvertua. Ju mund t'i dergoni atij mesazh ne kete adrese dkost@mb.sympatico.ca. mesazhet e meposhtme jane derguar prej tij ne adresen time:

    14 Nentor 1999

    E dashur Farena,

    Arsyeja pse po shperndaj kete informacion eshte sepse gruaja ime u konvertua ne kristiane dhe me vone do te te dergoj nje leter ne te cilen do te te pershkruaj pasojat tragjike qe erdhen pas kesaj. Po perhap llafin vetem mes njerezve te perfshire ne kete tregeti ne Ameriken e Veriut. Disa muslimane me kerkuan te beja disa kerkime dhe zbulova shume informacion rreth planeve te evangjelisteve per te konvertuar njerezit ne kristiane. Shpresoj qe njerezit te jene ne dijeni rreth kesaj. Une mund te shpetoj vetem nje familje prej shkaterrimit apo vetem nje femije qe te mos perjetoje ate qe perjetoi femija yne. Jam duke bere kete ne Ameriken e Veriut sepse njeriu i zakonshem nuk e ve re perhapjen e ketyre operacioneve duke me perfshire edhe mua kur fillova.

    Shpresoj qe ne Ameriken e Veriut venia re e kesaj sjelljeje do te shkaterroje fuqine dhe ekonomine e tyre. Nje reklamim i keq eshte cfare ata i tremben. Ka kristiane qe jane kunder ketyre veprimeve.

    Do te te dergoj nje tjeter mesazh pasi te mbaroj kete ne te cilin do te te pershkruaj me teper keta njerez. Shpresoj se do te kuptosh pse_ne pasi t'a lexosh mesazhin

    Me respekt, Davidi



    E Shtune, 14 Nentor 1999

    E dashur Farena,

    Kerkimet qe une bera ishin te verteta deri ne ate pike saqe une perdora informacionin e marre nga faqet evangjeliste ne internet. Arsyeja pse kam vendosur kaq shume adresa faqesh ne letren time eshte qe t'u jap njerezve mundesine t'i shohin keto faqe dhe te shohin infromacionin me syte e tyre. Mendoj se kjo gjithashtu do t'i ndihmoje njerezit te bejne kerkime mbi kete ceshtje.

    Duhet te kem shume kujdes ne ato qe them sepse ne qofte se them dicka per te cilen nuk kam deshmi, mund te me hedhin ne gjyq per shpifje. Nuk do te fus asnje prej mesazheve ne internet sepse ne qofte se e bej kete mund te me hedhin ne gjyq per arsye te tjera.

    Ne qofte se deshiron qe te te dergoj kopje te letrave qe zbulova dhe nje kopje te letres se Uilliardit, une do te t'i dergoj me poste normale vetem qe duhet te me japesh adresen tende. Letrat jane te shkruuara me laps dhe eshte e veshtire te lexohen sepse shkrimi eshte shume i veshtire per t'u lexuar apo kopjuar.

    Ne zyren e avokatit tim gjenden origjinalet e ketij informacioni ne qofte se Uilliardi perpiqet te me hedhe ne gjyq. Keta njerez nuk duan t'u dali nami per keq keshtu qe pres te me hedhin ne gjyq ne qofte se permend ngjarje por nuk jap prova te shkruara.

    Eshte shume poshteruese per mua qe t'u tregoj njerezve qe gruaja ime me la dhe braktisi femijen tone per te jetuar me nje pjesetar te kishes se saj. Pata shume veshtiresi per t'a kaluar kete gjendje por mesova qe kjo mund te jete akoma me shkaterruese ne nje shtet ne te cilin sistemi shoqeror vlereson shume familjet e medha.

    Nuk do te te them asgje rreth ndenjave personale per keta njerez sepse eshte humbje kohe si per mua ashtu edhe per ty. Qendrimi im eshte qe keta njerez bejne shume gabim qe i shohin fete e tjera me inferioritet dhe qe shkojne ne vende te tjera dhe perpiqen t'i kthejne njerezit ne kristiane. Gjithashtu mendoj qe kerkime duhen bere ne anen ekonomike te konvertimit. Kjo eshte nje tregeti qe perfshin miliona dollare. Eshte nje zone e gjere qe kerkon shume kerkime.

    Me respekt, Davidi



    E Shtune, 14 nentor 1999

    E dashur farena,

    Vendosa t'ju tregoj dicka me teper rreth prejardhjes time ne menyre qe te me kuptosh me mire.

    Kam studjuar karate ne Japoni ne vitet '60. Ne ate kohe karateja nuk ishte shume e njohur dhe ne donim t'a kthenim ne nje sport nderkombetar. Ne menyre qe te arrinim kete n'a u desh qe te mbanim nje qendrim qe te gjithe njerezit jane te barabarte. Kam dhene mesime karateje per 35 vjet me radhe. Ne mesimin tim, feja, raca, seksi, kombesia dhe gjendja ekonomike qendrojne jashte klase.

    Kam dhene mesim ne Universitetin e Unipegut per 10 vjet rrjesht dhe kam patur shume studente nga vende te tjera duke perfshire muslimane dhe hindu. Studentet muslimane ishin shume te forte dhe une i respektoja ata per stervitjen e tyre edhe pse u bertisja ndonjehere, por kjo vetem per t'i bere te sterviteshin me teper. Me syrin e nje trajneri ne qofte se do te stervitesh rendshem duhet te stervitesh me njerez qe jane te forte.

    Njehere muslimanet paten nje diskutim rreth Kristianizmit dhe Islamit ne menyre qe te permiresonin maredheniet ne universitet. Une dhe shume anetare te klases se karatese shkuam tek ky forum per te mbeshtetur muslimanet. Shume shpejt u be e qarte qe ata dinin shume me teper rreth Kristianizmit se sa ne rreth Islamit. Oratori musliman i erdhi ne ndihme atij kristian dhe une u befasova per njohurine e tyre dhe ndihmen qe ata i dhane profesorit kristian.

    Nje incident ndodhi. Nje grua qe ishte konvertuar ne kristiane filloi t'u bertiste muslimaneve dhe kjo ishte per te ardhur turp. Kur une degjoj evagjelistet te poshterojne muslimanet dhe hindute une prekem shume. Perse duhet une te zhvilloj intolerance dhe urrejtje kundrejt njerezve per shkak te fese se tyre vecanerisht kur ata nuk me kane bere asnje gje. Gjithashtu prekem ne vendin ku punoj dhe shpejt e deklaroj qendrimin tim rreth paragjykimeve kunder njerezve me race dhe fe te ndryshme.

    Me respekt, Davidi



    E dashur Farena,

    Kam menduar me teper rreth kesaj. Ju thate qe faqja juaj ne internet eshte shume e madhe. Ne qofte se keni ndonje mik ne Uinipeg, Kanada une mund te takohem me ata dhe t'ua tregoj atyre letrat. Ne qofte se doni numri im i telefonit eshte 204-661-9559. Kjo eshte letra qe une u dergova prifterinjve kristiane, te perhishmerve perpara se sa te vihesha ne dijeni per planin e madh te evangjelisteve. Duhet te jem i ndershem. Ka shume anetare te kishes qe nuk i pelqejne keto metoda apo idete e konvertimit ne mase. Ne fakt, shume prej faqeve ne internet dhe informacionit vijen prej ketyre njerezve.

    Duke gjykuar nga kerkimet e bera ndodh nje kunderveprim prej disa kristianeve qe japin informacion rreth levizjes evangjeliste. Une jam nje kristian i moderuar i cili nuk e mbeshtet urrejtjen, intolerancen apo fanatizmin kundrejt asnje individi apo grupi njerezish per shkak te fese se tyre qofshin keta muslimane, hindu apo kristiane. Jam duke treguar se si familja ime u shkaterrua nga nje sherbese ne televizion, gje qe mund t'u kishte ndodhur edhe juve. Ne qofte se lexoni kete leter me kujdes do t'a vleresoja cdo lloj pergjigje negative apo pozitive qofshin ato. Do t'i respektoj pikepamjet tuaja rreth ketij problemi dhe do t'i konsideroj me kujdes pergjigjet qe do te me dergoni.

    Kam vene re qe zoti Uilliard Thiesen eshte duke perhapur perpjekjet e tij per te perhapur evangjelizmin. Une po u dergoj disa informacione rreth tij, propagandes qe ai po perhap si dhe nje shembull te rezultatit te perpjekjeve te tij. Ajo qe po dergoj nuk do te thote qe une mendoj qe te gjitha grupet kristiane, kishat etj jane te njejta apo do t'i denonin menyra te tilla. Perkundrazi, une marr shume letra prej prifterinjsh, punonjes kishash, autore, misionere dhe shume kristiane te tjere urrejne dhe kane neveri prej ketyre lloj sjelljesh. Keta njerez jane nga Amerika e Veriut dhe shume vende te tjera si Australia, Zambia dhe Britania e Madhe. Gjithashtu kam marre letra nga evangjeliste te cilet pershkruajne punen e tyre dhe urrejne plotesisht cfare ben Uilliard.

    Artikulli i meposhtem eshte shkruar prej Lindor Rejnolds ne 12 Maj 1999 ne "The Winipeg Free Press":

    Ups... dhembet e floririt nuk jane mrekulli, jane nje mbushje e vjeter 12 vjecare.

    Uilliard Theisen u rrefye dje. Nuk kishte qene Zoti ai qe i'a kishte dhene dhembin e floririt, por vellai i tij Elmer, qe eshte nje dentist. " Me vjen shume keq, gati per te qare, per kete" tha dje Thiesen, president i Trinity Television. "Mendova se kishte ndodhur nje mrekulli."

    Javen e kaluar Thiesen u tha teleshikuesve te programit te tij ditor qe nje ure e arte dhe nje mbushje prej floriri ishin shfaqur papritur ne gojen e tij. Ai i'a atribuoi kete Zotit. Deklarata e kesaj mrekullie prej Thiesen vjen pas shume deklaratash te tjera rreth dhembeve te arte qe shfaqen papritmas ne gojet e evangjelisteve. Nuk ka asnje shpjegim biblik rreth ketyre lumturive te papritura. "Gjenden njerez ne zona te ndryshme, tek te cilet duket sikur Zoti ka ndryshuar mbushjet e dhembeve te tyre ne flori. Zakonisht ajo eshte veper e dentisteve" thote ai.

    Mari Glazier, nje evangjeliste nga Alaska, ishte ne programin e Thiesenit javen e kaluar duke diskutuar kete fenomen dhe mrekulli te tjera. Ate nate biseda vazhdoi gjate darkes ne shtepine e Thiesenit. " Ne mes te nje shprese, t'i shihni keto gjera" tha ai me ndrojtje. "Nuk mendoj se do t'a le kete ndonjehere."

    Pasi e ndau lajmin e mire me teleshikuesit e tij, Thiesen foli me vellain e tij, dentisitin. Ai i tha:"Ne qofte se ti do t'ia atriboush Zotit punen time, per mua nuk ka ndonje problem, por e verteta eshte qe kam qene une ai qe e ka mbushur ate dhemballe para 12 vjetesh." Thiesen tha qe ai thjesht kishte "harruar". "Mendova se kishte ndodhur nje mrekulli" u tha dje Thiesen teleshikuesve te tij. "U thashe njerezve te kontrollojne regjistrat e tyre tek dentisti perpara se sa te deklarojne nje mrekulli. Ju lutem kontrolloni me dentistin."

    Thiesen eshte akoma i bindur per fuqine e lutjes. Ai tha qe kishte patur ndjenja te provuara edhe meperpara. "Ne vitet '70 gruaja ime Beti pati dy gropa te medha ne dhemballet e fundit. Ne ishim te varfer dhe nuk mund te perballonim nje dentist. Ishim duke udhetuar per te shkuar ne nje takim dhe kur takimi mbaroi dhemballet u mbushen."

    Ne qofte se Thiesen pretendon qe Zoti eshte dentisti i tij personal atehere Zigmund Frojdi babai i prikiatrise perendimore do t'a pershkruante Uilliard si nje person qe vuan nga deliri i madheshtise.

    Me poshte eshte nje shembull i kondicionimit ne forme udhezimesh qe ai i ben njerezit te ndjekin:

    1. Kerkojini Zotit t'u pastroje zemren. Kerkojini Atij t'ju fale dhe t'ju lejoje te shihni zemren tuaj ashtu sic e sheh Ai.

    2. Rrefeni cfaredo qe Ai u shfaq juve

    3. Njihni nevojen tuaj qe shpirti i shenjte duhet t'u udheheqe ne lutje, dhe t'ju udheheqe juve sipas zemres se Tij.

    4. Parashtroni idete, kontrollin dhe rendin ditor. Hiqni cdo shqetesim dhe lereni paqen e Zotit t'ju udheheqe.

    5. Kundershtoni shperqendrimet qe pengojne mendimet tuaja.

    6. Kerkoni per friken e Zotit qe te veproni sipas asaj qe Ai kerkon prej jush.

    7. Prisni me durim per ate qe Ai do t'ju thote.

    8. Pasi Ai t'ju tregoj drejtim dhe strategji lutjuni sipas kesaj me fuqine dhe autoritetin qe Ai u ka dhene juve ne emer te Jezusit.

    Megjithate eshte e mundshme qe zoti Thiesen t'ju thote cfare do Zoti qe ju te beni?

    Me poshte eshte nje liste ngjarjesh qe i ndodhen gruas time:

    1990 Une u martova me Usha Camanlal.

    1997 Gruaja ime i konvertua ne kristiane.

    1998 Janar Gruaja ime pa Uilliard ne televizor dhe pati nje takim me te. Ajo mbajti kontakt me te.

    1998 Shtator Usha filloi pune ne Trinity Television. Gjate kohes qe ajo filloi pune deri sa pushoi se punuari ajo ishte indiferente ndaj djalit tone 8 vjecar.

    1998 Une permenda qe do te ndahesha prej saj ne qofte se ajo vazhdonte me sjelljen e saj.

    1998 Tetor Gruaja ime dergoi mesazh ne te cilin shkruante qe pastori Bob Meisner (dhendri i Uilliardit) kishte thene: pengesat qe e pengonin ate drejt thirrjes se Zotit duhej te largoheshin. Usha thoshte: Davidi ka qene nje pengese per mua ne rrugen time drejt Jezusit."

    1988 1 Nentor Ajo shkruajti letra ne te cilat ajo i thoshte Zotit qe ne ishim si gjarperinj dhe neperka qe duheshin djegur sepse ne shtoheshim si minj. Kjo si pergjigje e asaj qe une kisha dale me djalin naten e Hallouinit.

    1999 4 Nentor Usha shkruante nje leter ne te cilen thoshte qe ne biseden e saj me Zotin ajo duhej te bashkohej me Brentin. Ai ishte nje kameraman i Trinity Television.

    1999 20 Nentor Usha me braktisi mua dhe djalin tone ne menyre qe te kryente tradheti bashkeshortore me Brentin. Ajo e justifikon kete sipas Mateusit 5:12"32" : Por Une u them juve qe kushdo qe ndahet nga gruaja e tij per cdo arsye pervec moralitetit, e detyron ate te kryeje imoralitet."



    Sic mund te shihni ne qofte se nje person qe pretendon te jete kristian i mire dhe e perdor fuqine e tij per perfitim ekonomik apo personal, pasojat mund te jene dramatike ne qofte se njerezit kushtezohen. Ne qofte se jeni te zemeruar me ate qe tradhetia bashkeshortore justifikohet prej Zotit, Bibla apo Kristianizmi prej dikujt qe pretendon te jete kristian i mire mund te me dergoni mesazh ne kete adrese: dkost@mb.sympatico.ca

    Ne qofte se mendoni qe dikush i perdor Zotin dhe Jezusin per te shkaterruar familjet kjo eshte faqja e Uilliard : www.newday.org

    Adresa e tij e postes elektronike eshte: staff@newday.org



    Me respekt, David Kostincuk.

  10. Anetarėt mė poshtė kanė falenderuar Klevis2000 pėr postimin:

    bsdev (03-03-2017)

  11. #6
    Perjashtuar nga Mod. Maska e Klevis2000
    Anėtarėsuar
    21-02-2003
    Vendndodhja
    Ne jeten reale
    Postime
    1,120
    Kristianizmi eshte duke vdekur ne token e Krishtit

    Greis Halsell eshte autori i librit “Udhetim ne Jeruzalem” dhe “Profeci dhe Politike”. Kjo faqe perpiqet te paraqise disa artikuj te cilet nuk jane publikuar akoma ne media. Ky botim eshte nje prej tyre.

    Disa aluzione te kesaj historie jane botuar neper gazeta. Dhjetorin e kaluar, korrespondenti i Miami Herald ne Lindjen e Mesme raportoi rreth intervistes qe pati me kryetarin e bashkise se Jeruzalemit, zotin Ehud Olmert. Kur u pyet rreth mungeses se shpirtit te krishtlindjeve ne qytetin e Jeruzalmit zoti Olmert u pergjigj qe ky ishte nje qytet cifut, me me pak se 3% te popullsise kristane, dhe qe ai nuk sillej ndryshe nga “pjeset e tjera te plazhit ne Miami. Thjesht, nuk eshte ne ndjeshmerine tone.”

    Nderkaq, konfiskimi i tokave muslimane dhe kristiane perreth Jeruzalemit dhe Betlehemit prej Izraelit vazhdon akoma. Zyra jone ka marre nje veprim urgjent gadishmerie nga Shoqeria e shen Jues, nje shoqate per mbrojtjen e te drejtave katolike, ne te cilen u kerkohet gjithe qytetareve amerikane qe te protestojne kunder perdorimit te dollarit amerikan per keto konfiskime te paligjshme.

    Greis Halsell ka kaluar pjesen me te madhe te jetes se saj profesionale duke u treguar amerikaneve rreth atyre qe vuajne nen pushtimin ushtarak. Artikulli i saj me i afert eshte ai rreth muslimaneve boshnjake, i botuar ne Janar-Mars te vitit 1994. Kete here ajo viziton kristianet palestineze te cilet jetojne nen pushtimin ushtarak izraelit.

    Fatkeqesisht, ne nuk mund t’ju tregojme asnje nga fotografite qe shoqerojne artikullin e saj. Ne aeroportin e Tel Avivit, perpara se sa ajo te nisej, ajo u mor ne pyetje nga personeli i sigurimit per me teper se nje ore. Autoritetet donin te shihnin shenimet e saj. Ajo e refuzoi kete. Pasi i kontrolluan te gjitha gjerat personale, njeri prej personave qe e kishte marre ne pyetje, ndersa po i kthente aparatin fotografik, e leshoi ate perdhe. Nuk dihet nese kjo e demtoi aparatin apo jo. Ajo qe eshte e qarte eshte qe filmi nuk u demtua dhe kjo per arsyen sepse ai nuk ndodhej brenda ne aparat. Ai u konfiskua.

    Menyra me e mire per te pare keta kristiane, pasardhjes te ithtareve te pare te Krishtit, eshte t’i vizitosh ata neper komunitetet dhe shtepite e tyre. Dhe kjo eshte ajo qe ben Bonie Gehueiler nepermjet programit “Vullnetaret ne Mision”. Pjesemarresit kalojne nje jave duke ndihmuar ne nje komunitet kristian, ndersa javen e dyte vizitojne vendet e shenjta historike. Per palestinezet kjo eshte nje eksperience e bukur.

    Kristianizmi ne token e Krishtit eshte duke vdekur. Meqenese dikush mund te thote qe shpirti jeton brenda ne trup, a ka rendesi qe nuk ka deshmitare te gjalle qe kristinizmi ne token ku feja e nje miliard pasuesve lindi? Si mund te ndikoje tek muslimanet e Tokes se Shenjte, levizja e gjithe kristianeve? A do te behen ata me te forte apo me te dobet, me laike apo me ushtarake? Me pak fjale, a ka nenkuptim politik dhe fetar per boten vdekja e kristianizmit ne Token e Krishtit?

    Sot kane mbetur vetem 40,000 kristiane. Ne vitin 1948, 60-70% e kristianeve palestineze u debuan nga shtepite e tyre duke krijuar nje shtet cifut. Qe nga viti 1967 pushtimi i paligjshem izraelit na tokat e tyre, 20,000 kristiane te tjere kane ndjere nevojen te largohen nga toka e tyre. Me pare popullsia e Jeruzalemit, ne traditen kristiane “nena e gjithe kishave”, ishte gjysem kristiane. Tani kristianet ne Qytetin e Shenjte jane kaq te paket ne numer sa qe “me disa avione ata mund te shperngulen prej andej” thote Jonatan Kutab, nje kristian nga Jeruzalemi, tani avokat ne Sh.B.A.

    Nen Mandatin Anglez, Palestina zyrtarisht ishte nje shtet kristian, dhe Betlehemi kishte nje popullsi, 90% e se ciles perbehej prej kristianeve. Tani qyteti i cili lindi Krishtin dhe fene kristiane, ka vetem 10% kristiane. Dhe ajo qe ngelet nga Palestina eshte vetem nje qytet, Beit Sahour, shumica e popullsise te se cilit eshte kristiane. Edhe ky qytet po kercenohet: ndertimet e planifikuara cifute mund te ndryshojne demografine e tij dhe ta kthejne ate te mbizoteruar nga cifutet. “Izraelitet kane vene nen shenjester zhdukjen e komunitetit te kristianeve palestineze” thote udheheqesi kristian i Beit Sahourit, Elias Rishmani. “Ne mund te konsiderohemi si nje specie ne rrezik zhdukjeje.”

    Duke dashur te zhdukin kristianet dhe kristianizmin, disa publikues dhe institucione qe zoterohen nga zionistet jane duke i hequr edhe nga harta: “Une pashe nje atlas qe shperndahet gjeresisht dhe qe botohet ne Nju Jork” thote Naim Atek, nje udheheqes kristian palestinez.

    “Ai kishte harta dhe popullsi dhe per Token e Shenjte kishte nje liste te numrit te cifuteve dhe muslimaneve, por nuk i permendte fare kristianet. Une do t’u jap nje shembull tjeter: Izraelitet mbajten nje konference ne Universitetin Hebre; kjo konference ishte rreth feve ekzistuese ne Token e Shenjte. Temat e fjalimeve trajtuan Judaizmin dhe Islamin. Ato nuk e permenden fare Kristianizmin. Nja grua kristiane nga Amerika, qe merrte pjese ne kete konference pyeti: “Pse nuk perfshini edhe kristianet?” Nje izraelit i’u pergjigj: “Numri i tyre ketu eshte i paperfillshem. Ata nuk kane me rendesi.”

    Palestina njihet si toka e ringjalljes. Ajo eshte mesazhi i Krishtit. A mundet kristianizmi ne vendlindjen e tij te provoje nje ringjallje nga nje gjendje e vdekur? Apo mos valle zionistet kane fituar? A kujdesen me kristianet ne Perendim? I’a drejtova kete pyetje Aleks Euadit, nje prifti pagezues palestinez: “Jeruzalemi eshte nje ceshtje per 14 milione cifute, eshte nje ceshtje per 1 miliarde muslimane, por nuk eshte akoma nje ceshtje per 1 miliarde kristiane neper bote. Po te mos ndryshoje kjo, Toka jone e Shenjte do te kthehet ne nje varreze e kristianizmit.



    Pse po largohen kristianet?

    Udhetimin tim te pare neper Jeruzalem e bera ne vitin 1979, kur fillova kerkimet rreth familjeve te tre feve monotesite me te medha qe linden te gjitha nga nje rajon i shkrete, me qender ne Jeruzalem. Duke shkelur mbi kalldremet e Qytetit te Vjeter, shpesh here me kujtohej babai im, nje kristian i devotshem dhe se sa shume do te deshironte ai te gjente gjurmet e Krishtit. Jezusi ishte aq real per te sic ishte edhe vete familja e tij. Dhe ai mund te parafytyronte qarte kodrat perreth Betlehemit dhe kasollen ku Jezusi lindi dhe rruget e Nazaretit ku Krishti kishte qendren e tij. Babai im ishte kristiani me i mire qe une njihja. Nje dite, kur isha vetem me te ne Jeruzalem e pyeta me qetesi: “Cfare do te thote kristian?” Une e dija se cfare do te thoshte per babain tim : nje besim qe i dha atij nje zemer te gezuar dhe nje mendje te paster nga shqetesimet. Por cfare do te thoshte ajo per mua? Kisha ardhur ne fillim ne Jeruzalem i indoktrinuar me idete zioniste. Cifutet kishin vuajtur nje cfarrosje te pergjithshme nga nazistet gjermane dhe meritonin toka te lira. Une nuk dija asgje per palestinezet. Tani, rreth meje une shihja palestinezet, muslimane dhe kristiane, te cilet ishin larguar me force nga shtepite e tyre, ishin kthyer ne refugjate ne token e tyre. Te privuar nga tokat e tyre, shtepite e tyre, te shtypur nga nje regjim ushtarak, ata shpesh here ishin te uritur, ne te ftohte dhe ne dhimbje. Per mua kuptimi i kristianizmit u be me i qarte: Krishti do te ndiente dhimbjen e tyre. Ai do te ishte deshmitar per dhimbjen e palestinezeve.

    Ne viziten time te pare, kur pyeta nje palestinez: “A jeni musliman apo kristian”? mora te njejten pergjigje: “Jemi te gjithe palestineze, qe perpiqemi te clirohemi nga pushtimi zionist.” Perpara vitit 1948, banoret me te vjeter me kujtonin, “te gjithe neve qe jetojme ketu sot quheshim palestineze dhe mbanim pasaporta palestineze.” Nje qytetar nga Qyteti i Vjeter me dha nje monedhe: “Edhe valuta jone ishte palestineze.” Pasi zionistet arriten te shperngulin nje numer te madh cifutesh europiane ne Jeruzalem, ne vitin 1948 ata krijuan nje “shtet cifut”, i cili nga cdo permase, shkruan dijetari izraelit Israel Shahak: “duhet te konsiderohet nje shtet racist.” Shteti i porsa krijuar i dorezoi funksionet e sovranitetit Organizates Boterore Zioniste dhe lidhje qe i bene viktimat jo-cifute te nje diskriminimi, i cili po te ishte perdorur mbi cifutet diku tjeter, do te denohej si sistematik, dhe kunder-semitizem i sponsorizuar nga shteti.

    Krijimi i nje shteti cifut ne territorin palestinez do te thoshte “mijera nga njerezit tane duhej te crrenjoseshin” me tha zevendes kryetari i bashkise se Betlehemit Hana J. Naser. “Lufta e vitit 1948 detyroi me teper se sa 700,000 palestineze, 50,000 prej tyre kristiane, te emrigronin.” Qe nga viti 1948 emigracioni i kristianeve palestineze eshte dy here me i madh se sa e gjithe popullsia palestineze. Pse po largohen kaq shume kristiane? A mos “inkurajohen” per te emigruar dhe ne qofte se po, nga kush? A mos do te thote qe te heqesh qafe gjithe keta kristiane do te shuante nje “element te rrezikshem” qe mund te rrise simpatine e miqve kristiane ne Perendim? Mesova qe ekzistonin kater arsye te rendesishme pse kristianet po largoheshin. E para, kristianet kane lidhje me boten e jashtme. Duke filluar qe nga gjysma e dyte e shekullit te 19, mesues te derguar neper shkolla kristiane ne Jeruzalem, Betlehem dhe Nazaret u siguruan adresa jashte shtetit, ato te shtepive dhe kishave te tyre, atyre kristianeve vendas te cilet deshironin te emigronin ne Ameriken e Jugut, kurse kristianet e Jeruzalemit, Jafas dhe Ramallahut nisen nje udhetim per ne Sh.B.A. Pjesetaret e familjeve ndiqnin ata qe ishin larguar me pare. Sot me teper kristiane nga qyteti i Ramallahut jetojne ne Sh.B.A. se sa ne kete qytet. Keshtu nje vizitor ne San Diego, San Francisko, Sindei dhe Santiago e Bogota mund te gjeje komunitete te tera palestinezesh qe jetojne ne keto qytete. Kristianet palestineze tregojne per nje arsye te dyte per emigracion: shtepite dhe mungesa e tyre. Une nuk takova asnje palestinez i cili nuk kishte provuar personalisht apo nepermjet pjesetareve te familjes, humbjen e shtepise. Njehere duke udhetuar neper Jeruzalemin perendimor, nje kristian palestinez, Ibrahim Matar, me tregoi shtepine e familjes se tij, e pushtuar ne luften e vitit 1948. Historia e tij perseritet me dhjetera e mijera here. Pastaj vjen pushtimi i tokave arabe i vitit 1967 i cili perfshin Bregun Perendimor. Izraelitet duke perdorur ligje ushtarake 28 vitet e fundit kane shkaterruar shtepite e palestinezeve pa meshire. Fauzi Kisuani, ndihmes guzhinier ne nje hotel dhe babai i nente femijeve, vezhgonte se si bulldozeret dhe policia izraelite arriten ne shtepine e tij ne juglindje te Jeruzalemit. Dy ore me vone shtepia e tij ishte vecse nje pirg tullash. Kisuani kishte lindur aty ku jetonte, ai nuk kishte levizur asnjehere prej andej. E njejta gje kishte ndodhur edhe me Cirres Nestas, te cilin e takova per here te pare ne vitin 1979. Ate vit qendrova per disa kohe tek familja e tyre afer Betlehemit. Kur e pyeta Nestas, se sa kohe kishte ai dhe stergjysherit e tij qe ishin kristiane ai m’u pergjigj: “ Oh, rreth 2,000 vjet.” Ne vitin 1985 u ktheva per nje vizite tjeter. Shtepia ne te cilen kisha qendruar nuk ndodhej me aty. Syte nuk me shihnin gje tjeter pervec nje pirgu me gure. Diku me tutje pashe ndertesen e re te Nestas. E pyeta se cfare kishte ndodhur me shtepine e tij : “ Izraelitet thane qe une nuk kisha leje te jetoja atje, keshtu qe ata e shkaterruan ate shtepi. Megjithate Nestas e ndjen veten me me fat se sa komshinjte e tij kristiane, tokat dhe shtepite e te cileve u pushtuan per nje koloni vetem per cifute te quajtur Gilo. Udhetova nepermes kesaj kolonie, e shoqeruar nga nje oficer i patriarkes latine te Jeruzalemit, Xhozef Doneli.

    "E gjithe toka qe shihni, per milje e milje te tera eshte toke e konfiskuar. Kjo ka qene Beit Xhala, ishte me teper kristiane. Por palestinezet qe zoteronin kete toke nuk do t’u kthehet me kurre, ata nuk do te fitojne perseri pasurine e tyre. Ketu izraelitet kane ndertuar pazarin me te madh ne Lindjen e Mesme, me te madhin ne shtetin cifut. Ai quhet Kanoni dhe eshte ngjitur ne stadiumin Tedi, e gjitha e ndertuar mbi toke te konfiskuar nga familje palestineze, per te strehuar me dhjetera, mijera cifute te ardhur nga Rusia dhe Europa Lindore. Asnje nuk ka rrenje ne Palestine. Dhe sic mund te shihni, njesite vazhdojne e vazhdojne per milje te tera.” Doneli shton qe kur ai u tregonte vizitoreve amerikane kete investim kaq te madh “ata gjithmone habiten qe ata, taksa paguesit e Sh.B.A. jane duke paguar per keto njesi te jashteligjshme, te gjitha te ndertuara mbi token e marre me force prej palestinezeve.”

    Kristianet tregojne per arsyen e trete te emigracionit: ata nuk mund te gjejne pune. Kristianet palestineze ne pergjithesi jetojne ne zona te qyteteruara dhe rreth gjysma e kristianeve te Bregut Perendimor punojne ne Sherbime Publike, te cilat perfshijne sfera te tilla se edukimi, shendetesia dhe turizmi. “Kjo do te thote qe ata jane nepunes, dhe duke qene te tille eshte e pasigurte kur askush nen pushtim nuk ka kontroll mbi gjendjen ekonomike, dhe te gjithe duhet t’u binden urdherave te vena nga autoritetet” thote dr. Bernard Sabella i Universitetit te Betlehemit, i cili ka shkruar shume rreth emigracionit kristian. Qe nga viti 1967, ve re ai, izraelitet kane imponuar me teper se sa 1,300 ligje ushtarake te cilat kufizojne levizjet dhe kthejne punet e zakonshme ne pengesa. Ligjet kufizojne prodhimet e palestinezeve, duke i kthyer ata ne tregun e prodhimeve izraelite. 50% e meshkujve dhe 85% e femrave palestineze jane te papune. Mesatarja vjetore e te ardhurave te palestinezeve eshte vetem 1,000$. “Ata me pune te sigurte nuk mendojne te largohen” thote dr. Sabella.

    Palestinezet te cilet kane numrin me te madh te personave qe kane nje diplome kolegji, e cmojne shume edukimin dhe kam degjuar per nje arsye te katert per emigracionin e tyre: ata duan nje te ardhme per femijet e tyre. “Qe nga viti 1948, prinderit kane filluar te thone: “nje mendje e edukuar eshte nje pasuri te cilen zionistet nuk mund te n’a e marrin” thote dr. Hind Salmani, prinderit kristiane te se ciles e derguan ate ne Universitetin e Kairos, ku ajo u diplomua ne ekonomi. Ajo ka dhene mesim ne Universitetin e Betlehemi qe nga kohet e themelimit te ketij universiteti ne vitin 1973, dhe eshte nje nga 200 grate me grade shkencore ne kete universitet. Sot, ve re ajo, ata qe mbarojne universitetin kane nje shkalle papunesie prej 50%. Kerkimet tregojne qe palestinezet me nje grade shkencore jane ata qe emigrojne me teper. Ne pergjithesi, komuniteti kristian palestinez, me theksimin e tij te forte mbi edukimin dhe pervojen e punes, i pershtatet perkufizimit te komunitetit migrues: “Nje komunitet me arritje te larta ne fushen e edukimit dhe nje standart jetese relativisht te mire, por pa prespektive per siguri ekonomike dhe zhvillim, ka shume mundesi te behet nje komunitet migrues.”





    Jeruzalemi eshte i humbur
    Ne udhetimin tim te pare neper Jeruzalem, 16 vjet me pare, une jetoja brenda mureve te Qytetit te Vjeter, dhe udhetova neper ate qe ka ngelur nga Palestina, territoret e Bregut Perendimor, Gaza dhe Jeruzalemin arab te Lindjes, te gjitha te pushtuara ne menyre te paligjshme nga Izraeli. I gjeta kristianet dhe muslimanet duke u perpjekur nen pushtim, por shumica dukeshin te sigurte qe drejtesia do te triumfonte, qe ata do t’a fitonin Palestinen, qe flamuri i tyre do te valevitej mbi kryeqytetin e tyre te Jeruzalemit arab te Lindjes. Ne viziten time me te afert, ne Nentor te vitit 1994, i gjeta muslimanet dhe kristianet teresisht te zhgenjyer. Shume kristiane me thane me sinqeritet: “ Jeruzalemi eshte i humbur.”

    Gjate kohes qe isha ne Jeruzalem, Patriarkat, udheheqesit e kishave dhe kujdestaret e Tokes se Shenjte paralajmeruan qe izraelitet jane duke shkelur te drejtat per hyrje te lire ne vendet e shenjta. “Askush nuk mund t’i pervetesoje ato ne rruge te vecanta” deklaron nje dokument i nenshkruar nga udheheqesit e feve kryesore. Ata u mblodhen per garantimin e statusit te vecante i cili e bente Jeruzalemin nje qytet te hapur qe tejkalon rreziqet politike ne vend dhe bote.

    Per me teper, udheheqesit protestante dhe paria kristiane qe jetojne ne Jeruzalem, ne nje leter drejtuar presidentit Klinton, qe izraelitet “me paramendim jane duke ndryshuar statusin e qytetit” duke diskriminuar popullsine jo-cifute ne qytet, duke kufizuar hyrjen e tyre ne qytet, ne institucionet dhe vendet e tij te shenjta dhe duke perforcuar fizikisht kontrollin mbi Jeruzalem, ne interes te cifuteve , per te demtuar te tjeret.” Ata i treguan Klintonit se ne qofte se Perendimi i lejon forcat ushtarake te Izraelit “te diktonin nje zgjedhje qe favorizonte vetem njerin krah, atehere edhe ne do te jemi pergjegjes per dhunen e ardhshme dhe paqendrueshmerine ne kete rajon.”

    Izraelitet kane si plan te bashkojne Jeruzalemin cifut perendimor me Arabine lindore nen Jeruzalemin. Ata synojne te kene nje kryeqytet cifut te nje shteti cifut i cili do te perfshije 25% te Bregut Perendimor. Nje artikull ne nje nga revistat e Jeruzalemit (Qershor 1994) shkruan qe izraelitet mendoje per nje Izrael me te madh, kufijte bashkiake te se cilit, nen sovranitetin e Izraelit, do te perfshijne qytete te spikatur palestineze si Ramallah dhe Betlehem. Plani, thone kristianet palestineze, shkon edhe me tej.

    “Izraelitet per shkak te interesit te tyre mbi turizmin, jane shume lakmues kundrejt Betlehemit, nje zone, e cila perfshin Beit Xhalam dhe qytetin tone te Beit Sahourit,” thote dr. Mexhid Nasar, drejtori i nje qendre mjekesore ne Beit Sahour. “Ata planifikojne te shtojne edhe 40,000 koloni te tjera cifute ne kete zone. Ne qofte se kjo i shtohet numrit te kolonive qe jetojne ne Golo, i cili eshte ne kufi me Betlehemin, dhe nje kolonie tjeter e cila deperton ne Beit Xhala, ne 3-4 vite do te behen 90,000 cifute ne kete zone, zona qe rrethon Betlehemin, e cila eshte zona e tre qyteteve, te cilet tradicionalisht kane qene kristiane, Betlehemi, Beit Xhala dhe Beit Sahouri. Ne keto qytete edhe sot e kesaj dite gjendet ajka e komunitetit kristian dhe ketu izraelitet jane duke krijuar nje demografi te re, nje realitet te ri, nje gjeografi te re. Tashme izraelitet e konsiderojne te gjithe kete zone pjese te Izraelit. Ne Betlehem, i cili eshte akoma pjese e Palestines, turistet duhet te kalojne nepermes blloqeve te gureve dhe ushtareve cifute. Une nuk jam i mendimit se Izraeli do te lejonte turistet te kalonin kufijte dhe te shkonin ne Jeruzalem. Ja perse ne i perceptojme ndertimet e cifuteve ketu ne Beit Sahour si nje shkalle drejt shnderrimit ne cifute e te gjithe zones se Betlehemit. Mendoj se shume njerez nuk po e kuptojne kete. Njerezit nuk po e ngrejne zerin rreth trashegimise se kristianizmit. Ata nuk po e ngrejne zerin fare.”

    Te gjithe palestinezet me te cilet pata konakt, me thane qe duke firmosur nje marreveshje paqeje e cila ka Izraelin nen mandat, me negociatat e P.L.D rreth pozites perfundimtare te Jeruzalemit ne vitin 1996, Rabini kerkoi per nje konfiskim te hapur te tokave palestineze dhe nje ndertim banesash per cifutet, i cili nga viti 1996 nuk do te linte asgje tjeter per te diskutuar. Qyteti i shenjte per te tre besimet, dhe e gjithe toka qe e rrethon do te ishte nen kontrollin e plote te Izraelit. “Ne qofte se kjo do te ndodhe” thote nje palestinez “ne do te na duhet nje leje prej izraeliteve per t’u futur ne xhamine Al-Aksa.”

    Izraelitet kane konfiskuar toka te mjaftueshme per nje plan te madh sipas te cilit 17,000 banesa te reja do te ndertoheshin brenda dy vjetesh, brenda dhe perreth Jeruzalemit. “Shume jane ne ndertim e siper, shume te tjera jane pajisur tashme edhe me mobilje.” I mburret nje zyrtar izraelit nje reporteri nga Sh.B.A 8,000 nga 17,000 njesite do te jene ne Jeruzalemin lindor, e gjithe kjo e planifikuar me nje objektiv te qarte: te siguroje qe nuk do te kete boshllek midis Jeruzalemit, Izraelit dhe pavaresise palestineze” dhe keshtu te vendose “nje fakt te qarte qe Jeruzalemi eshte kryeqyteti i Izraelit.”

    Izraelitet jane gjithashtu duke zgjeruar ndertimet ne afersi te Golos, Ramot dhe Piskat Ziv, te gjitha ne toke te konfiskuar prej palestinezeve. Ne Piskat Ziv, izraelitet jane duke ndertuar 4,000 apartamente te mjaftueshme per te strehuar 12,000-16,000 banore.

    Duke konfiskuar tokat palestineze dhe duke dhene leje ndertimi per cifutet mbi keto toka, izraelitet jane duke u mohuar palestinezeve te drejten te ndertojne dhe te jetojne ne Qytetin e tyre te Shenjte. 80,000 palestineze kane prona ne Jeruzalemin arab, dhe shume prej tyre do te donin te ndertonin aty por autoritetet ushtarake izraelite u mohojne atyre kete te drejte: “Ne kemi prona ne Jeruzalem, por izraelitet refuzoje te n’a japin leje te ndertojme aty,” thote profesor Salmani i Universitetit te Betlehemit. “Une shoh nje te ardhme te erret. Ne nuk kemi toka per te bere dicka,” thote gjeografi palestinez Kalil Tufakji. “Izraelitet jane duke krijuar fakte ne menyre qe neser, kur te kalojme ne negociata, keto fakte te flasin ne favor te tyre.” Nje aktivist i te drejtave te njeriut, Xhau Abu Shakrah thote: “Izraelitet kane perdorur nje racizem sistematik ne menyren se si ata refuzojne lejet e ndertimit per palestinezet, dhe i kane aprovuar ato per cifutet.”

    Pervec konfiskimit te tokave dhe refuzimit te ndertimit ndaj vendasve, izraelitet kane rrethuar Qytetin e Shenjte ne menyre qe te ruajne qytetaret e tyre. Ata ngriten blloqe te medha cimentoje qe mbeshteten nga ushtaret izraelite. Ata kontrollojne me kujdes te gjitha automjetet qe nuk kane licence izraelite. Meqenese shumica e kristianeve jetojne brenda dhe rreth Jeruzalemit, dhe kane pune aty, mbyllja e tij do te thote nje eksod te metejshem te kristianeve qe nuk mund te gjejne pune. Dr. Sabela, zyrtar ne zyren e emigracionit te kristianeve palestineze shpjegon: “Shume prej kristianeve dhe muslimaneve punojne ne pune akademike dhe teknike. Ata kane aftesi dhe eksperience pune te cilat i bejne ata nje pjese te pandashme te zones se Jeruzalemit, Betlehemit dhe Ramal. Tani ata nuk mund te levizin nga nje zone ne tjetren. Izraelitet i shkepusin keto komunitete, dhe punetoret e tyre, nga njera-tjetra.”

    Doris Salah. E cila ka drejtuar YWCA e Jeruzalemit lindor per disa vjet rrjesht, me tha qe YWCA u dha mesime kompjuteri dhe rrobaqepsie grave palestineze. Shumica e instruktoreve dhe studenteve jetojne ne periferi te qytetit. “Per te marre leje te hyjne ne Jeruzalem ata duhet te shkojne ne nje zyre ushtarake izraelite, zakonisht te presin per ore te tera dhe pastaj te shkojne tek nje zyrtar tjeter dhe te marrin pergjigjen “Eja perseri neser.” Te gjithe instruktoret dhe studentet tane e shohin kete si harxhim kohe dhe te turpshme.” Nje minister kristian ne Jeruzalem me tregoi per nje here kur ai i kerkoi nje te riu palestinez ne Beit Sahour te behej ndihmesi i tij. “Ai ka nevoje per pune, ai do te donte te kishte nje pune. Mban rreth 30 minuta me makine deri ne Jeruzalem. Por ai nuk mund te futet ne pune sepse izraelitet nuk i japin leje te vije ne Jeuzalem.”

    “Mbyllja eshte e tmerrshme per ne” thote Kostantina Dabha ne Gaza, e cila drejton punen e refugjateve te sponsorizuar nga keshilli i kishave te Lindjes se Afert. “Zakonisht neve n’a duhet te dergojme ndonje pacient ne spitalet e Jeruzalemit dhe nuk mund ta marrim dot nje leje kalimi qe te shkojme atje.”

    “Jeruzalemi eshte i rrethuar” deklaroi zevendes kryetari i bashkise se Betlehemit, zoti Naser. “Kristianet nuk mund te shkojne dot atje te falen, te punojne. Kjo eshte e pamundur. A mos ka humbur gje Jeruzalemi? Naser thote qe ai nuk mund te humbe, ne kuptimin shpirteror te fjales. I bera te njejten pyeje prokurorit te pergjithshem te Jeruzalemit, zotit Kutab:

    “Po, ne qofte se jeni duke folur gjeografikisht dhe demografikisht. Izraelitet kane shkeputur me sukses Jeruzalemin nga pjesa tjeter e bregut perendimor. Palestinezet kane nevoje per Jeruzalemin lindor si kryeqytet. Por izraelitet i kane penguar ndertimet tona. Ne kemi te drejte per nje proces, duhet te kete toke mbi te cilen te zhvillohemi, duhet te kete struktura, nuk mund te krijosh nje universitet brenda nje nate, duhet te ndertohen maredhenie tregetare, nje ekonomi, nje jete, nje komunitet. Por ne Jeruzalemin lindor, izraelitet kane ngrire dhe ndaluar cdo zhvillim ne te cilin ndihet prezenca palestineze. Ata jane duke e trajtuar Jeruzalemin sikur te ishte nje fis, nje fis qe pushton token e nje fisi tjeter duke e zhdukur plotesisht te parin. Kur Jeruzalemi u pushtua ne ditet e meparshme, ai u shkaterrua pothuajse fare, dhe pastaj ata do te hapnin brazda dhe do hidhnin kripe ne to, ne menyre qe te mos lejonin rritjen e asgjeje nga toka. Izraelitet jane duke perdorur menyra moderne te mbjelljes per te vrare te ardhmen e qytetit, per te zhdukur plotesisht prezencen tone.”

    “Ne te njejten kohe, ata jane duke punuar shume dhe ne menyra te sofistikuara qe te krijojne fakte mbi toke, te cilat jane te pandryshueshme. Kjo do te thote qe te tjeret, edhe po te kene qellime te mira nuk do te jene ne gjendje t’u nderrojne vendin ketyre fakteve. Sot, edhe sikur me qellime shume te mira, nuk mund t’u thuash dot 150,000 emigranteve cifute qe jetojne ne Jeruzalemin lindor qe ata duhet te largohen. Dhe kjo eshte fitorja qe ata donin te arrinin: te kishin me teper cifute se sa arabe ne Jeruzalem.

    A mos mendon administrata e Sh.B.A. e cila ka thene qe do paqe ne Lindjen e Mesme, se zgjedhja e nje kryeqyteti cifut ne nje shtet cifut do te sjelle paqe ne rajon? Prokurori i pergjithshem izraelit Daniel Seideman i cili punon per “Paqe Tani” thote qe izraelitet nuk duhet te harrojne “vlerat e tyre te shpallura boterisht te proceseve nen ligj dhe drejtesise perpara ligjit.” Ai thote qe nuk mund te kete nje qytet cifut vecse ne qofte se kthehet ne Belfast, nje qytet i popullsive te ndyra. As izraelitet, as administrata amerikane nuk duken te shqetesuara rreth kesaj mundesie. Perkundrazi, peshperitjet neper Jeruzalem thone qe administrata e Klintonit i ka premtuar shtetit cifut se do te njohe qe ai ka zoteruar dhe kontrolluar gjithe Jeruzalemin, dhe do te beje kete duke ndertuar nje ambasade amerikane ne Jeruzalemin lindor.



    Viti 2000
    Pas 5 vjetesh ne shenojme pervjetorin e 2000 te lindjes se Jezusit dhe do te veshgojme rastin e vecante ne te cilin shume kristiane do te udhetojne drejt Tokes se Shenjte. Ata do te bejne fotografi te vendeve te shenjta duke shmangur prej pamjes se tyre bashke fetaret e tyre, ata kristiane te cilet se bashku me stergjysherit e tyre kane jetuar gjithmone ketu. Duke folur me kristiane vendas, i kam degjuar ata te pyesin: “Pse kristianet udhetojne qe nga ana tjeter e botes per te ardhur ne token tone? Dhe pastaj nuk pranojne te njohin qe ne si kristiane jetojme ketu? Pse ata sillen siur ne te ishim te padukshem, kur ne jemi nje pjese e peisazhit neper te cilin ata kalojne?” ata jane te coroditur: “Pse, pyesin ata, kristianet amerikane qe udhetojne ketu vendosin nje rend cifut siper kristianizmit te tyre?”

    Per shembull, ata flasin per viziten e presidentit Klinton ne Jeruzalem, Tetorin e kaluar: “ Ne e dime qe ai mburret se eshte nje kristian, ne kemi lexuar qe ai shkon ne kishe dhe qe zonja Klinton shkon ne kishe. Por megjithese ai ishte per vizite shume afer vendeve te shenjta kristiane ai nuk vizitoi asnje prej tyre, ai nuk u takua me asnje kristian, ai nuk zgjodhi te shkonte tek asnje nga kishat tona kristiane.” Meqenese Klintoni ka vendosur qe kristianizmi ishte nje pjese e pandare e jete se tij, perse, pyesin ata, do te mund t’e mohonte ai bashkefetaret e tij, dhe besimin e tyre te perbashket?

    “Ngela shume i habitur” thote zevendes kryetari i bashkise se Betlehemit, zoti Naser. “Vizita e tij ketu tregoi se sa zionist eshte ai ne realitet. Si mundet nje kristian te vinte ketu dhe t’i shmangej vendit ku ka lindur Krishti, dhe vendit ku eshte kryqezuar dhe varrosur ai? Ne do ta kishim mirepritur viziten e tij ne Betlehem. Ai eshte udheheqesi i shtetit me te fuqishem te botes. Keshtu qe, ne qofte se ai do te donte te vinte ketu, cfare e pengoi ate te vinte? Nuk mund te gjej asnje shpjegim per kete.”

    “Judaizmi eshte feja zyrtare e Izraelit” thote nje kristian nga Sh.B.A. “Ne Jeruzalem, Klintoni vendosi nje kesule qe perfaqeson nja nga traditat fetare te fese cifute. Ndersa Hilari mori pjese ne nje ushtrim fetar duke shkuar ne Murin Perendimor, duke ferkuar guret dhe duke thene lutje. Ata zgjodhen te respektonin fene cifute, dhe ne te njejten kohe, te injorojne kristianet duke mohuar keshtu rolin e kristianizmit dhe duke i dhene rol primar Izraelit.”

    “U ndjeva i tradhetuar kur Klintoni nuk donte te vizitonte asnje vend te shenjte kristian ose te pakten te takonte ndonje kristian” thote Robert Hanum. “Ne pritem per nje fjale, vetem nje fjale rreth palestinezeve. Ne qofte se ai si president mendonte se kjo do te ishte shume politike, atehere Hilari mund te takohej te pakten me nje kristian dhe te shkonte te pakten ne nje kishe kristiane. Ajo mund te kishte vizituar Kishen e Lindjes ne Betlehem ose Nazaretin ku jetoi dhe u kryqezua Jezusi; ajo mund te shkonte tek Deti i Galileut ose tek vendi ku u kryqezua Jezusi.” Ne nje pritje per nder te saj, Hilari Klinton tha: “Jam shume krenare per 40,000 amerikanet qe jetojne ketu dhe po ndihmojne ndertimin e shtetit te Izraelit.” Bill Uarnok i Vizionit Boteror te Jeruzalemit i tha asaj: “Une jam ketu duke punuar per palestinezet. Ne qofte se qeveria e Sh.B.A. do te kishte nje politike me te drejte dhe te barabarte, ne mund te arrinim paqe te vertete.”

    Ne nje fjalim emocional drejtuar Ksenetit izraelit, Klintoni tha qe pastori i tij ne shtratin e tij te vdekjes i tha: “ Ne qofte se e braktis Izraelin, Zoti nuk ka per te t’a falur kurre.” Keshtu qe Klintoni, thote prokurori i Jeruzalemit, zoti Kutub, nenkupton qe “ishte nje pozite kristiane te mbeshtetje kontrollin racist mbi Jeruzalemin.” Ndersa Klintoni mendon se eshte nje paqevenes, shton zoti Kutubi, duke falur veprimet e paligjshme te Izraelit, ai eshte duke mbjelle faren e urrejtjes, midis viktimave te pushtimit dhe agresionit.

    Akoma Klintoni perpiqet, ashtu sic mbase bejne edhe 50 milione amerikane kristiane zioniste, te vendose Izraelin ne qender te vemendjes per te gjithe historine, te kaluaren, te tashmen dhe te ardhmen. Qekur shteti cifut duket se largu kaq i rendesishem, nje kristian zionist lehtesisht e redukton gjithe Lindjen e Mesme ne nje shtet te vetem, Izraelin dhe fqinjet e tij. Eshte dokumentuar ne shtypin izraelit qe “kabineti i Klintonit” eshte mbushur me cifute te Amerikes te cilet punojne ne interes te Izraelit. Shume prej tyre shkruajne fjalime per Klintonin dhe ne nje fjalim te tille, Klintoni i’u drejtua Lindjes se Mesme si “Izraeli dhe armiqte e tij arabe.” Dikush mund te imagjinoje reaksionin ne qofte se ai do te ishte shprehur “arabet dhe armiqte e tyre cifute.”

    Ne vitet 1980, fillova te interesohesha per kristianet zioniste, ata te cilet vendosin nje kult te Izraelit mbi mesimet e Krishtit. Per te mesuar me teper rreth kristianve zioniste, fillova kerkimet mbi nje personazh te njohur te televizionit evangjelist, Xheri Faluell. Per disa vite me radhe e bera si zakon te ndiqja nje nga programet e tij me titull “Ora e Ungjillit te Koherave te Vjetra.” Mesova qe Faluell fliste me teper per Izraelin se sa Krishtin. Ai pelqente te mburrej: “Cifutet ne Amerike dhe Izrael dhe neper te gjithe boten nuk kane mik me te dashur se sa Xheri Faluell.” Faluell ne shume raste u tregonte amerikaneve qe fati i vendit te tyre qendronte ne maredheniet me Izraelin. Ne qofte se amerikanet nuk do te deshironin te ndihmonin Izraelin ekonomikisht dhe ushtarakisht, Amerika do te humbiste gjithshka.

    Ne vitin 1983 une isha nje nga 630 kristianet qe fluturuan nga Nju Jorku per ne Token e Shenjte, udhetim ky i sponsorizuar nga Faluelli. Ne Tel Aviv, pasi u vendosem ne grupe prej 50 vetash, filluam te udhetojme me autobus. Gjate udhetimit kishim shoqerues cifute. Asnjehere nuk patem nje shoqerues kristiane. Asnjehere nuk u programua nje sherbese ne nje kishe kristiane ose mundesia te takonim nje kristian palestinez. Diten kur po i afroheshim Nazaretit, aty ku Jezusi u rrit dhe kishte qendren e tij, shoqeruesi yne n’a tha: “Aty gjendet Nazareti.” Ai shtoi qe nuk mund te ndalonim dot aty: “Nuk ka kohe.” Disa minuta me vone ai ndryshoi mendje dhe lajmeroi: “Do te ndalojme ne Nazaret vetem sa per te kryer nevojat personale.” Keshtu qe, e vetmja pamje qe kristianet pane nga Nazareti ishin WC e tij.

    Ne vitin 1985, vendosa te shkoja ne nje tjeter udhetim te sponsorizuar nga Faluelli dhe perseri me dhane nje broshure shumengjyreshe, e printuar ne Izrael, e cila nuk permendte Krishtin apo vendet e shenjta kristiane. Gjate kohes qe ishim ne Jeruzalem, Faluelli mbajti nje banket per nder te ministrit te mbrojtjes, zotit Moshe Arens. Ulur jo shume larg prej atyre te dyve, degjova Faluellin t’i thoshte Arensit: “Meqe ra fjala, dua te te falenderoj per aeroplanin qe me dhurove.” Me pare ne nje vizite ne Linsburg, Virxhinia, une e kisha pare aeroplanin dhe banoret e Lincburgut me kishin thene: “Izraelitet i’a kane dhuruar ate aeroplan Faluellit, si pagese per ate qe ai ka bere per ata.”

    Kur shkova neper udhetimet e sponsorizuara prej Faluellit, pandeha se ishin vetem mbeshtetesit kristiane te djathte te Izraelit te cilet e benin nje kult token e Izraelit mbi mesimet e Krishtit. Por njehere, ne nje nga kishat metodiste ne Uashington D.C., ne te cilen shkon edhe Hilari Klinton, pashe nje broshure rreth nje udhetimi ne Token e Shenjte i cili udhehiqej prej ndihmes ministrit Uilliam Shropshair. Ashtu si edhe me broshuren e Faluellit, broshura e Shropshairit ishte printuar ne Izrael. Mesova se nje grup i tij do te kishte vetem shoqerues cifut, dhe nuk kishin ne plan te takoheshin me asnje kristian. Nje grup i quajtur “Metodistet e Bashkuar” te Lakeland, rregullonte pothuajse te gjithe grupin e Metodisteve te Bashkuar. Nderlidhesi i metodisteve te Jeruzalemit, zoti Hanum, jep kete infromacion:

    “Mundesite e Edukimit, i cili mendoj se eshte tani ne vitin e saj te 20 te aktivitetit, solli me teper se 13,000 metodiste vitin e kaluar. Ata perdorin agjensine e fluturimit El-Al. Ata marrin vetem shoqerues izraelite. Ata pushojne vetem ne hotele izralite si per shembull Rilindja Ramada ne Jeruzalem. Dikush me tha qe “Mundesite e Edukimit” zoterohet 51% nga Izraeli. Dhe ata kane 49 peshkope metodiste ne kryesine e tyre. Duket sikur peshkopet metodiste me te vertete jane ne kampin zionist. Midis te tjerave, ata fitojne udhetime falas. Xhim Rixhuej, nje metodist ne pension, eshte themeluesi i saj. Ai ka nje shtepi ne Jeruzalemin perendimor.” Hanum dhe gruaja e tij Margaret, te cilet kane udhetuar shume neper Palestine dhe Lindjen e Mesme, thone qe ata i kundershtuan udhetime te tilla ne grupe te cilat i kalonin perreth kristianet. “Une nuk mendoj qe kristianet e Sh.B.A. duhet te vijne ketu ne qofte se ata kane deshire te provojne te pakten deri ne nje fare mase dhimbjen e palestinezeve.”
    Kristianet, thote Kanon Atik i katedrales se shen Xhorxhit, nuk duhet te trajtohen si delet nga shoqeruesit cifute. Cfare u thone ata vizitoreve per Token e Shenjte? Ata nuk dine asgje per Jezusin. Jam shume i shqetesuar se izraelitet qe nuk besojne ne Krisht jane duke u’a interpretuar pamjet kristiane vizitoreve. Jam i mendimit qe ekziston nje mesazh i cili shkon me pamjet kristiane, me shkembinjte, shkembinj qe mund te behen shkembinj te gjalle. Mesazhi eshte se cfare ndodhi ketu dhe cfare beri Zoti me Krishtin. Por akoma ne degjojme cfare thone shoqeruesit cifute, dhe kjo eshte per te ardhur keq.

    Kanon Atik i frikesohet nje plani te metejshem te izraeliteve per te bere tregeti me vendet e shenjta: “ ne nuk e duam kete aspekt turizmi, ne nuk duam qe Toka e Shenjte te kthehet ne nje park argetimi, ne nje lloj muzeu, gje qe ne realitet po ndodh. Jam shume i shqetesuar per kontrollin pothuajse te plote te Izraelit mbi jetet tona, politikisht dhe si kristiane.”

    Prokurori i te rejatve te kristianeve, Raxha Shehadeh, shpehu gjithashtu shqetesimin rreth kontrollit te Izraelit mbi vendet e shenjta kristiane dhe tregetise qe mund te behet me to. Ai dha nje shembull se si dikush duhet ti paguaje Izraelitet qe te pagezohet: “Izraelitet kane marre nje dege te vogel te Jordanit, te cilen ata e quajne “Vendi i Pagezimit te Jordanit.”

    Pak me pare une permenda babain tim i cili ishte kristiani me i mire qe kam njohur, dhe se sa shume do te kishte dashur ai te udhetonte mbi gjurmet e Jezusit. Nese do te kishte shkuar ne kete udhetim, mendoj se ai do te sillej ashtu sic sillen shumica e turisteve te sotem, te cilet udhetojne me aparate fotografike dhe kthehen me fotografi dhe suvenire. Babai im do te kishte udhetuar lehtshem, duke mos shkuar si turist por si pelegrin. Ndoshta kur te ulej ne ane te Detit te Galileut, ai do te pyeste veten, cfare eshte mesazhi i Krishtit per mua? Jam shume e sigurte qe me shume zell ai do te kerkonte kristiane te tjere, si Elias Cakour nga Galileu, i cili ndryshoi jeten e shume vetave me memorialin e tij me titull " Vellezer te nje gjaku". Jam shume e sigurte qe babai im metodist dhe Cakouri katolik grek, do te kishin patur deshire te hanin se bashku, duke u kenaqur me biseden e tyre si ithtare te Krishtit.

    Gjenden me qindra agjensi cifute te cilat prenotojne turistet cifute per t'i cuar ne Token e Shenjte por dikush nuk ka nevoje te shkoje atje si turist. Duke i'u afruar vitit 2000, dikush mund te deshiroje te shkoje ne token e Krishtit si pelegrin. Ja se si mund te veproni keshtu:

    Vullnetaret ne Mision (e jurikdicionit te juglindjes "kisha e bashkuar metodiste): Donie Gehueiler, i cili punon me amerikanet per nje kuptim me te mire te Lindjes se Mesme, udheheq kete grup. "Isha nje nga 20 vullnetaret per te shkuar ne Betani dhe per te jetuar atje midis palestinezeve" thote ajo. " Kam qene gjithashtu ne nje grup prej 20 vullnetareve kristiane te cilet shkuan ne Beit Sahour ne vitin 1993. Udhetimet tona zgjasnin per 13 dite. Javen e pare ne bejme planin e punes, ndersa javen e dyte udhetojme per ne vendet kristiane. Gjate qendrimit tone ne Beit Sahour, ne fjetem ne nje hotel te vogel palestinez, por te gjitha vaktet i hengrem me kristianet vendas, dhe kjo ishte nje nga eksperiencat me te mrekullueshme te jetes time. U njohem me shume njerez, dhe kjo kishte shume rendesi per ne."

    Muajin e kaluar, ne Beit Sahour, takova disa nga kristianet te cilet kishin qene si nje familje per Bonie Gehueiler dhe grupin e saj. "Ne ishim ishim kaq te gezuar qe ata donin te qendronin per disa kohe mes nesh. Ata n'a dhane mbeshtetje dhe nje ndihme te madhe" tha Xhemal Satameh nge Beit SAhour. "Shpresojme te mirepresim sa me teper grupe te tilla. Mendojme qe nga eksperienca qe patem me grupin qe erdhi ketu, dhe menyra me te cilen ne ishim ne gjendje te komunikonim, ne ishim shume me mire se sa shpqeruesit e udhetimeve. Ne folem rreth kristianizmit dhe te qenit nje kristian ne kete vend. U shpjeguam atyre rreth jeteve tona duke folur per trashegimine ne token kristiane dhe duke i prezantuar ata me disa nga problemet tona."

    "Ne do te kishim deshire te shoqeronim pelegrine neper qytete te tjera palestineze" tha dr. Nasari nga Beit Sahour. " Ne kemi pamje te mrekullueshme dhe gjera shume interesante. Nje nga keto vende eshte Hebroni. Ku shkojne turistet ne Hebron? Akoma eshte nje vend interesant, shume terheqes, eshte nje qytet tregetie. 25 -40% i prodhimit te pergjithshem te vendit vjen nga Hebroni. Le te marrim Nablusin per shembull. Eshte nje qytet i mrekullueshem ne te cilin gjendet Qyteti i Vjeter, nje hamam shume i vjeter turk. Aty gjenden Samaritanet, keshtu qe turistet mund te shkojne t'i vizitojne, te bisedojne me ata dhe te shohin se si jetojne dhe mendojne ata. Njerezit degjojne vetem per Samaritane te mire ne Bibel, por kush jane ata? Kane mbetur vetem 500 prej tyre ne te gjithe boten. Ne nuk duam t'ju japim kristianeve qe vijne ketu nje rast per t'u takuar me politikane per t'u takuar me disa njerez te vertete, ne kemi nevoje te japim dicka me teper nga ajo qe ata lexojne neper gazeta."



    E ardhmja e maredhenieve cifute-kristiane-muslimane:



    Shume kristiane me treguan qe ata ndienin qe po beheshin shenjester, gje qe tregonte qe izraelitet kishin nje qellim te caktuar. Nje shtet "te paster" cifut, i pastruar ne fillim prej kristianeve dhe pastaj prej muslimaneve. Kristianet, te cilet udhetojne nen sponsorozimin e izraeliteve, ne pergjithesi mendojne qe izraelitet nuk kane qellime te keqija. Ata i shohin izraelitet si njerez qe lexojne Testamentin e Vjeter dhe e lexojne ate ne te njejten menyre qe ata, kristianet, e lexojne. Por nuk eshte ky problemi, thote Israel Shahak, nje moralist, shkencetar dhe mendimtar perparimtar. Behet jetesore per amerikanet kristiane, thote dr, Shahak, qe te kuptojne qe Judaizmi nuk eshte nje "fe e Bibles."



    Me teper se sa Bibla cifute, ose Testamenti i Vjeter, te cilat jane te dyja te rendesishme, cifutet ortodokse ndjekin me vendosmeri ate qe ata kexojne ne Talmud, te cilin Shahak e sheh si racist dhe militant. Kristianet, vazhdon ai, duhet t'a kuptojne kete, ne menyre qe te kuptojne Izraelin e sotem. ne librin e tij te ri "Historia cifute, feja cifute: pesha e 3,000 vjeteve" Shahak shpjegon: "Nje keqkonceptim rreth Judaizmit i cili eshte zakonisht i pergjithshem midis kristianeve eshte ideja qe judaizmi eshte feja e Bibles; qe Testamenti i Vjeter ne judaizem ka te njejtin rol te rendesishem sic ka Bibla per protestantet ose edhe kristianizmi katolik. Interpretimi i teksteve te shenjta eshte i rendesishem. Interpretimi eshte dhene, por nga Talmudi dhe jo nga vete Bibla." ai jep shembuj se si interpretimi i dhene nga Talmudi shume here eshte racist.



    Ne shume raste, termave te pergjitshem si "i huaj" ose edhe "njeri" u jepet nje kuptim shovinist. Verseti i famshem "juve do te doni shoket tuaj dhe veten tuaj" (Levitikus 19:18) merret prej cifuteve si nje urdher per te dashur vetem ata qe jane cifute dhe asnje tjeter. Urdheri bujar per te lene kallinjte e mbetur pas korrjes "per te varferit dhe te huajt" interpretohet sikur i referohet vetem cifuteve te varfer dhe te konverturve ne Judaizem. "Ne fakt" perfundon Shahak "sa me teper nje kristian lexon Biblen, aq me pak di ai per Judaizmin ortodoks." Ne Talmud, shkruan Shahak, cifutet urdherohen te djegin, publikisht ne qofte se ka mundesi, te gjitha kopjet e Testamentit te Ri qe u bie ne dore." Talmudi kritikon vecanerisht Jezusin dhe deklaron qe denimi i tij ne ferr eshte qe te zhytet ne jashteqitje qe jane duke vluar."



    "Cifutet mesohen, qe kur te shohin nje kryq, ata duhet te peshtyjne mbi te." Sa per urrejtjen e cifuteve ortodokse ndaj kryqit, Shahak me permendi nje shembull personal. Une dhe ai po pinim kafe ne nje nga lokalet e Jeruzalemit. Une isha larguar per pak kohe nga nje udhetim i udhehequr nga evangjelisti Paluell. "A e di ai se si mesohen cifutet te urrejne kryqin?" me pyeti Shahak. "Eshte nje ligj ketu ne Jeruzalem qe librat shkollore nuk duhet te printojne shenjen e plusit." Dhe ai vizatoi nje (+) mbi nje pecete. "Kane vendosur qe i ngjan shume kryqit kristian." Kur une e pashe me mosbesim ai kerceu ne kembe, shkoi drejt nje librarie aty afer, dhe u kthye me nje liber matematike. Me te vertete qe shenja e plusit ishte ndryshuar me nje T te kthyer pembys.



    Shahak paralajmeron qe sa me teper cifut behet Izraeli, aq me i rrezikshem behet ai, dhe kjo si pasoje e nje zhvillimi te fuqise ushtarake, vecanerisht ne armet nukleare. Keshtu qe, infromacioni i sakte rreth "ideologjise cifute" dhe vecanerisht rreth mesimeve te tij mbi trajtimin barbar dhe te pameshishem mbi jo cifutet, behet jo vetem i rendesishem por edhe jetesor nga ana politike.





    Te jesh arab... dhe kristian





    Komuniteti i palestinezeve kristiane eshte nje pjese e nje komuniteti te madh: nga llogaritjet e bera ndodhen 12-14 milione arabe kristiane qe jetojne ne Lindjen e Mesme. Ndoshta gjysma prej ketyre jane Kristiane Koptike te cilet jetojne ne Egjypt. Vende te tjera me nje numer te mire arabesh kristiane perfshijne edhe Sirine, Irakun dhe Libanin.



    Brenda kufijve te Izraelit ndodhen 114,000 kristiane. Ata perbejne rreth 2,4 % te popullsise dhe 14% te te gjithe arabeve ne Izrael.



    Kristianet e Bregut Perendimor dhe Rripit te Gazes perbejne vetem 2% te popullsise palestineze ne territoret e pushtuara. Shumica e tyre jetojne ne zonen Jeruzalem-Betlehem-Beit Sahour. Ne rripin e Gazes thuhet se jane me pak se 2,000 palestineze kristiane. Nga numri i ithtareve, pjesen me te madhe e zene greket orthodokse, latinet dhe greket katolike. Brenda Jeruzalemit, latinet dhe katoliket romake vijne te paret, ndersa pas tyre jane greket orthodokse.



    Te jesh kristian dhe arab ne te njejeten kohe, do te thote te jetosh me disa tensione dhe fatkeqesi. Palestinezet kristiane vuajne "midis besnikerise biblike dhe shkrimeve hebre si nje pjese e trashegimise se tij kristiane dhe realitetit te Izraelit te sotem me armiqesine e tij ndaj palestinezeve" shkruan dijetari anglez Keneth Krag ne librin e tij "Arabet Kristiane". Ai shtron pyetjen: "Si lidhet "Zoti i Izraelit" me Izraelin e sotem? Si duhet te sillet nje arab kristian me "bekimin e Zotit te Izraelit" kur esenca moderne qe erdhi ne hartat tona ne vitin 1948, i ve dinamitin shtepise se tij? Sipas Bibles " jane gjithmone palestinezet te cilet jane pagesat e njerezve te Zotit." Te gjithe ne duhet te ndiejme nje nevoje te domosdoshme per te njohur arabet kristiane, shkruan Krag, ne menyre qe te mos lejojme ndjenjen e Tokes se Shenjte te n'a coje ne mendimin e nje muzeu shpirteror se sa te njerezve qe jane duke jetuar dhe duke vdekur ne mes te nje perpjekjeje shume te veshtire per mbijetese."



    Megjithese fjala "kristian" ishte pershkrimi i arabeve per 6 shekuj perpara Islamit, me ardhjen e tij ne shekullin e 7 kristian, Islami u be partneri kryesor "percaktuesi i ekzistences arabe." Kaq thelle perfshihet te qenit arab me te qenit musliman, sa qe ka aspekte te te qenit arab te cilat pothuajse e bejne te nevojshme barazimin e saj me Islamin" thote dr. Krag. Ithtaret e Muhamedit i dhane nje gjuhe nje zone shume te gjere, arabishten, e cila u be per te gjithe arabet, kristiane dhe muslimane, nje celes i identitetit te tyre.

    Ne periudha stresi me ardhjen e kryqezatave (shekulli 11-14) deri ne kete shekull, zionistet, te mbeshtetur nga kristianet e Perendimit kane bere qe tensioni midis arabeve kristiane dhe atyre muslimane te ashpersohet. Krag ve ne dukje qe Izraeli e rendon barren per arabet kristiane me ane te mirepritjes se tij lakmuese dhe shpesh here cinike te nje zionizmi amerikan kristian."

    Palestinezet, me te edukuarit prej arabeve, jane vene re te kene nje shoqeri te hapur, me nje respekt te madh per lirine e mendimit dhe lirine e fese. Ne vitet e fundit, palestinezet, kristiane dhe muslimane, jane bashkuar ne perpjekjen e tyre per t'u liruar nga pushtuesit e tokes se tyre. Ne shperthime spontane kunder pushtimit, Intifada, si palestinezet muslimane ashtu edhe ata kristiane luftojne si vellezer.

    Megjithate tensioni po rritet qe nga rrokja e famshme e duarve midis Arafatit dhe Rabinit ne Shtepine e Bardhe. Cdo optimizem per paqe te con menjehere drejt nje realiteti: Izraelitet ishin me teper agresive ne pushtimin e tokave, ne izolomin e komuniteteve palestineze prej njera-tjetres, ne ngrirjen e mundesive per te punuar. Gaza m'u duk vendi me tragjik qe kam pare. Aty kryetari i bashkise, Raxhi Sourani, fitues i cmimit "Robert F Kenedi" per te drejtat humane, me tha qe izraelitet akoma mbajne si te burgosur politike 6,000 palestineze. "Tortura e Izraelit por keqesohet" cfare mundesish kane mbetur per palestinezet?

    Sa me teper e mbeshtet Perendimi kristian agresionin zionist, aq me teper militante behen islamistet. Deri tani ata kane patur vetem disa arme dhe zemerim. "Duket sikur Sh.B.A. me mbeshtetetjen e saj te plote ndaj Izraelit deshiron te ndeze levizjen militante te Hamasit" thote nje palestinez.

    Po ne te ardhme? Pata nje interviste me Hisham Ahmad, nje i ri i verber palestinez, i cili ishte rritur ne nje kamp refugjatesh, ndersa me vone fitoi nje grade shkencore dhe nga intervista te gjata me udheheqesit e Hamasit, ka shkruar nje liber rreth tij. PLO dhe Hamasi jane duke patur konflikte. Procesi i paqes dhe pushteti laik i Arafatit nuk do te japin ndonje permiresim ne jeten e palestinezeve por perkundrazi kushtet do te keqesohen me teper se me pare. "Koha me siguri eshte ne krahun e Hamasit."

    Te gjithe ne duhet te ndiejme nje nevoje te domosdoshme per te njohur arabet kristiane ne menyre qe te mos lejojme ndjenjen e Tokes se Shenjte te n'a coje ne mendimin e nje muzeu shpirteror se sa te njerezve qe jetojne dhe vdesin ne mes te nje perpjekjeje per mbijetese." Keneth Krag

  12. #7
    Perjashtuar nga Mod. Maska e Klevis2000
    Anėtarėsuar
    21-02-2003
    Vendndodhja
    Ne jeten reale
    Postime
    1,120
    Orientalizmi, Disinformimi dhe Islami

    nga
    Abu Iman Abd el-Rrahman Robert Skuajers


    Ne emer te Allahut, Meshiruesit, Meshirberesit

    Cdo person, me nje mendje te hapur, qe studion e kerkon ne fushen e islamit dhe sidomos ata qe perdorin literature ne gjuhet evropiane, duhet te kene kujdes nga shtremberimi i fakteve dhe i se vertetes qe ndeshen pothuaj ne te gjithe librat e shkruara nga jo muslimanet mbi islamin. Te pakten ne mesjete, islami ka qene mjaft i keqtrajtuar dhe keqkuptuar ne perendim. Edhe tani, ne shek. 21 nuk duket se gjerat kane ndryshuar megjithese shume muslimane do ta pranonin qe ka patur progres. E ndiej te nevojshme qe t’ju jap nje permbledhje elegante te shkruar nga gazetari zvicerian, Roxher de Paskua, mbi injorancen e perendimit ndaj islamit.

    Perendimi, qofshin kristiane apo te dekristianizuar, nuk e kane njohur kurre islamin. Bile qe kur islami filloi te perhapej ne bote, kristianet nuk pushuan kurre se shari me qellim te justifikonin lufterat apo sulmet kundrejt tij. Vertet te shemtuara dhe te turpshme jane shtremberimet e fakteve qe kane lene gjurme te thella ne mendjen evropiane. Sot e kesaj dite ka perendimore te cilet do ta reduktonin islamin ne tre ide: fanatizem, fatalizem dhe poligami. Sigurisht ekziston edhe nje publik, idete e te cilit jane me pak te deformuara. Pervec ketyre ekziston edhe nje pakice e cmuar te cilet e dine qe fjala Islam nuk nenkupton asgje tjeter vecse “nenshtrim ndaj Zotit”. Nje simptome tjeter e injorances se pjeses me te madhe te evropianeve eshte qe Allahu eshte Zot i muslimaneve dhe jo Zot i kristianeve apo cifuteve. Ata habiten kur degjojne dike qe perpiqet te shpjegoje qe “Allah” do te thote “Zot” dhe se arabet kristijane nuk e njohin Ate me emer tjeter.

    Pa dyshim islami ka qene objekt studimi per shume orientaliste perendimore te cilet, gjate dy shekujve te fundit, kane shkruar nje literature te gjere mbi keto tema. Megjithate, sado e madhe te kete qene puna e tyre, sidomos ne fushat e historise dhe filozofise, ata kane kontribuar shume pak ne nje kuptim me te qarte te fese islame ne trojet kristiane apo post-kristiane. Kjo ka ndodhur sepse ata nuk kane mundur ta ngrejne interesimin e lexuesve pertej qarqeve te tyre akademike. Dikush gjithashtu detyrohet te pranoje qe studimet orientale ne perendim nuk kane qene gjithmone te inspiruara nga shpirti i paster dhe i etur per dije i studiuesit. Eshte e veshtire te mohosh qe disa studiues te islamit dhe te arabeve me qellim kane punuar per te zvogeluar apo ulur figuren e islamit dhe atyre qe e ndjekin ate. Kjo tendence u shpalos qarte gjate kolonizimeve por do ta ekzagjeronim sikur te thonim qe tashme cdo gje eshte zhdukur pa lene gjurme.

    Keto jane disa nga arsyet perse islami akoma gjykohet aq keq nga perendimi. Eshte vertet e cuditshme qe fete aziatike si budizmi dhe hinduizmi qe prej nje shekulli gezojne nje interes dhe simpati shume me te dukshme, megjithese islami eshte aq afer me jehudizmin dhe kristianizmin, duke rrjedhur nga e njejta origjine, Abrahami. Pervec kesaj duket qe per vite te tera kushtet e jashtme, sidomos roli i rendesishem i vendeve arabo-islamike ne rendin ekonomik dhe politik boteror, kane ndihmuar ne nje rritje te interesimit per islamin, duke shtyre disa individe ne horizonte te reja. (Duke Zbuluar Islamin, nga Roxher de Paskua, faqe 5-7)

    Per injorancen e theksuar te perendimit drejt islamit, Mauris Bukaili, nje doktor Francez shkruan:

    Kur dikush i permend islamin nje materialisti ateist ai do te vere buzen ne gaz pa e kuptuar qe kjo nuk eshte asgje tjeter vecse nje simbol qe shpreh injorancen e tij ne kete subjekt. Ashtu sikurse dhe pjesa derrmuese e intelektualeve perendimore ai ka nje koleksion vertet impresionues te nocioneve jo te verteta per islamin. Megjithate atij mund t’i lejohej justifikimi. Se pari, krahas opinioneve te autoriteteve me te larte te katolicizmit, islami eshte konsideruar ne perendim si i ashtuquajturi “shpifja sekulariste”. Ne perendim, gjithkush qe ka studiuar dhe fituar nje dije te konsiderueshme per islamin e di se sa eshte shtremberuar qellimi, dogma dhe historia e islamit. Duhet te merret parasysh fakti qe dokumentet e publikuara ne gjuhet evropiane mbi kete teme (duke lene menjane studimet e kualifikuara) nuk e lehtesojne aspak punen e atij qe kerkon te mesoje dicka.

    (Bibla, Kur’ani dhe Shkenca, nga Mauris Bukaili, faqe 118).

    Ky fenomen, qe njihet me emrin Orientalizem nuk eshte asgje tjeter vecse nje keqinterpretim i islamit nga perendimi. Sot pjesa me e madhe e muslimaneve qe jetojne ne perendim e dine qe nje pjese e mire e ketij shtremberimi vjen nga media, qofshin ato gazetat, revistat apo televizioni. Dhe duhet vene ne dukje fakti qe mundesia per te arritur nje numer sa me te madh te publikut eshte shume me e madhe per median sesa per literaturen e “orientalisteve”, “islamisteve” dhe “studiuesve te gjuhes arabe”. Gjate viteve te fundit, fusha akademike e atij qe quhej “orientalizem” ka marre emrin “studime te zones”. Keto fjale aspak te gjetura tashme kene zene vendin e “orientalizmit” ne qarqet studimore, meqe ky i fundit shoqerohet me nje konotacion negativ dhe shkak per kete jane orientalistet vete. Megjithate, ndonese puna e atyre qe studiojne kete fushe nuk arrin publikun e gjere, ajo shpesh qellon te bjere ne duart e atyre qe jane te interesuar te mesojne me shume rreth islamit. Per kete cdo student i islamit dhe sidomos ata qe studiojne ne perendim, duhet ta kene parasysh fenomenin historik qe orientalizmit, si fushe akademike dhe si nje menyre e nje keqtrajtimi kulturor. Fjala orientalist per nje musliman i referohet cdo perendimori qe studion islamin pa pasur parasysh motivet e tij. Ndonese pa qellim, ne kete rast termi orientalist shtremberohet. Por le ta shohim tani qe orientalizmi eshte dicka me teper se nje studim akademik. Eduard Said, nje studiues arab kristian i njohur per nje sere librash mbi te metat e orientalizmit e definon kete te fundit si:

    ...me orientalizem une nenkuptoj disa gjera dhe te gjitha keto, sipas mendimit tim, te pamvarura nga njera-tjetra. Dizenjo me e pranueshme e orientalizmit eshte ajo akademike dhe me te vertete termi akoma sherben ne nje numer institucionesh akademike. Cdokush qe jep mesim, shkruan apo ben kerkime mbi orientin, dhe ketu perfshihen antropologet, sociologet, historianet apo filogjistet me studimet e tyre specifike apo te pergjithshme, jane orientaliste dhe ajo me cka ata merren eshte orientalizmi.

    (Orientalizem nga Eduard W. Said, faqe 2).



    Te flasesh per orientalizmin eshte njesoj sikur te flasesh kryesisht per nje produkt te kultures angleze dhe franceze, nje projekt me nje dimension sa imagjinata vete, nje Indi e tere, tekstet dhe tokat biblike, tregtia e pipernave, kolonizatoret dhe administratat e tyre, nje korpus te frikshem studiuesish, “eksperte” te panumert te Orientit, profesoriati oriental, nje kompleksitet i madh idesh orientale (dhe spotizmi dhe madheshtia, mizoria dhe sensualiteti oriental), sektet e Lindjes, filozofite dhe kjo liste nuk do te kishte fund.

    Ashtu sikurse dhe ne rastet e tjera, ta identifikosh problemin eshte gjysma e betejes. Sapo kerkuesi i sinqerte i dijes vihet ne dijeni dhe kupton keqtrajtimn dhe armiqesine ndermjet islamit dhe perendimit dhe fillon te mos besoje gjithshka te hedhur ne leter, atehere dija e vertete dhe informacioni mund te merren shume me shpejt. Sigurisht jo te gjithe shkrimet e perendimoreve mbi islamin kane te njejten shkalle njeaneshmerie. Ato variojne nga shtremberime te qellimshme deri tek nje injorance e thjeshte, bile ka edhe disa qe mund te klasifikoheshin si perpjekje te sinqerta te jomuslimaneve per ta portretizuar islamin ne nje drite pozitive. Por edhe keto shkrime jane infektuar nga gabime jo te qellimshme por sidoqofte te vogla dhe shkak per kete eshte dija e paket e autorit mbi islamin. Per te qene realist, duhet te themi qe edhe disa libra te fundit te shkruar nga vete muslimanet vuajne nga te njejtat probleme dhe te meta per shak te paditurise, ideve heretike dhe mbeshtetja ne burime jo-muslimane.

    Pasi e thame kete, nuk duhet te habitemi kur themi qe te mesosh per islamin ne perendim apo me studime ne gjuhet evropiane nuk ka qene kurre e lehte. Vetem disa dekada me pare, nese nje foles i gjuhes angleze do ta lejonte veten te lexonte vetem shkrime te muslimaneve, ai nuk do te kishte kurre kontakt me perkthimet e Kur’anit, disa perkthime te librave te haditheve dhe nje numer shkrimesh te ndryshme. Sidoqofte, me perhapjen ne mase te literatures islame dhe te internetit, marrja e informatave te sakta ne pothuaj te gjitha aspektet e islamit eshte bere shume me e lehte. Sot nuk kalon as edhe nje jave, dhe do te prezantohet nje perkthim ne anglisht i ndonje studimi klasik islamik. Duke pasur parasysh kete, une do te keshilloja dhe inkurajoja lexuesit qe te konsultohen me libra te autoreve muslimane kur kerkojne te mesojne rreth islamit. Me ane te internetit lexuesit mund te kontaktonin me nje sere distributore te librave islamike.

    Duke u thelluar me tej ne shtremberimin e islamit ne pergjithesi dhe te orientalizmit ne vecanti... Eduard Said, autori kristian arab i vepres se madhe Orientalizmi me te drejte e pershkroi orientalizmin si nje “aktivitet kulturor”. Ky nuk eshte shtremberim sepse fusha akademike e Lindjes Orientale dhe Perendimit Oksidental shpesh motivohej dhe nxitej nga qellime imperialiste te kolonizatoreve evropiane. Pa dyshim themelet e orientalizmit jane ne parrullen “te njohesh armikun tend”. Kur vendet kristiane te Evropes filluan fushaten e tyre per kolonizimin dhe pushtimin e pjeses tjeter te botes, ata sollen me vete misionaret dhe burimet e tyre akademike me qellim qe ta lehtesonin punen e tyre. Orientalistet dhe misionaret, si te interesuar ne te njejten fushe, ishin thjesht sherbetore te qeverive imperialiste qe po perdornin sherbimet e tyre per te dobesuar apo nenshtruar nje armik.

    Per sa i perket islamit dhe territoreve te tij, Anglia, si fuqi kristiane e ndjeu te nevojshme qe te mbrohej. Nje aparat kompleks u ndertua per kete qellim. Organizata te tilla te hershme si Shoqata per Perhapjen e Dijes Kristiane (1698), Shoqata per Propagandimin e Ungjillit ne Territoret e Huaja (1701) korren sukses. Me pas u ndoqen nga Shoqata e Misionit te Pagezimit (1799), Shoqata e Bibles Angleze dhe te Huaj (1808). Keto misione fare hapur ju bashkuan zgjerimit te Evropes.

    (Orientalizmi nga Eduard W. Said, faqe 100).

    Gjithkush qe e ka studiuar kete fushe e di qe misionaret kristiane ishin bashkepuntore te imperializmit evropian, pa pasur parasysh ketu motivin e paster apo naivitetin e disa individeve. Aktualisht vetem nje pakice e studiuesve orientaliste ishin misionare kristiane. Nje shembull per kete eshte Sėr Uilliam Muir i cili ishte nje misionar aktiv dhe autor i disa librave mbi islamin. Sot keto libra konsiderohen si studime shume te njeaneshme, megjithese ato akoma perdoren si reference per ata qe deshirojne ta sulmojne islamin edhe sot e kesaj dite. Nuk eshte habi qe kristianet ishin ata qe e shtremberuan me se keqi figuren e islamit, meqe islami ishte rivali kryesor ne skenen e feve boterore. Duke harruar komandamentin per mos te shpifur ndaj fqinjit, shtremberimet dhe genjeshtrat ndaj islamit u perhapen ne mase.



    Historia e orientalizmit nuk ishte tjeter vecse nje provim i njeaneshmerise ne kerkimin e burimeve per islamin, dhe kjo u theksua me teper nen influencen e intolerances dhe kokefortesise kristiane. Nga shtremberimet fanatike te Xhonit te Damaskut dhe shkrime te mevonshme kunder islamit, ata i tregonin publikut qe muslimanet adhuronin tre idhuj. Piteri i Respektuar (1084-1156) “perktheu” Kur’anin qe u perdor gjate mesjetes dhe qe perfshinte 9 kapituj shtese. Me pas kishim Seilin qe ndoqi kete tradite dhe me vone u bashkua me Roduellin, Muirin dhe shume te tjere ne sulm kunder figures se Muhamedit (s). Shpesh ata perdornin histori te shpikura apo tregime burimet e te cilave vete muslimanet i konsideronin te dobeta apo te sajuara. Pervec kesaj ata shtremberuan faktet dhe folen per praktikat e disa muslimaneve injorante e me pas i shoqeruan ato me figuren e islamit. Ashtu sikurse Norman Daniel shkruan ne librin e tij “Islami dhe Perendimi”: “Evidencat e rreme per te sulmuar islamin ishin vertet universale” (267).

    (Nje Ekspozim Autoritativ, Pjesa I, nga Abdurrahim Grin).

    Eshte fakt qe kur vinte puna per te sulmuar islamin vete Kisha Katolike Romake do te kishte pranuar cfare nuk ishte e vertete. Ky eshte nje shembull qe e tregon qarte kete:

    Ishte nje perudhe ne histori kur armiqesia ndaj islamit ne cfaredo forme, bile edhe nga ata qe e kishin deklaruar veten e tyre si armiq te kishes, u pranua me zemer te hapur nga funksionare te larte te Kishes Katolike. Keshtu, Benedikti XIV, i cili mbahet mend te kete qene Papa me i madh i shek. 18, i dergoi Volterit bekimin e tij. Kjo ishte ne shenje falenderimi per “Muhamedi apo Fanatizem” ne 1741 te cilen Volteri ia dedikoi vete Papes. Ajo ishte nje satire e ashper qe cdo mjeshter zhgarravinash dhe i pafé mund te kish shkruar mbi cdo teme.

    (Bibla, Kur’ani dhe Shkenca, nga Mauris Bukaili, faqe 118).



    Armiku i dedikuar i kishes, per te cilen folem me siper, ishte filozofi francez Volter. Nje shembull i asaj qe ai predikonte ishte akti i Anti-Trinitarianeve. Pasazhi i mesiperm paralajmeron qe duhet te jemi te vetedijshem qe shtremberimet dhe genjeshtrat kundrejt islamit gjate koherave ne Evrope jane kryer nga nje numer jo i vogel studiuesish dhe klerikesh.

    Imagjinata evropiane dekorohej me nje repertor (i imazheve orientale) si ky: Midis mesjetes dhe shek. 18, autore te medhenj si Ariosto, Milton, Marlou, Taso, Shekspiri, Servantes dhe autoret e Chanson de Roland dhe Poema Del Cid e mprehen dhe kristalizuan ate imagjinate, ato ide dhe ato figura. Per me teper, nje pjese e madhe e atyre qe konsideroheshin orientalistet e Evropes perdoren mite idesh ne sherbimin e tyre, duke dhene nje pershtypje sikur dija vertet po avanconte”.

    (Orientalizmi nga Eduard Said, faqe 63).



    Tendenca e patundur per te lene menjane ate qe Kur’ani nenkuptonte, apo ate qe muslimanet mendonin se ai nenkuptonte ashtu sikurse ate cfare muslimanet mendonin apo benin ne situata te ndryshme, ishin prezantuar ne nje menyre qe doktrina e islamit dhe Kur’ani do te ishte e pershtatshme per kristianet. Akoma me ekstravagante do te beheshin keto shtremberime dhe akoma me lehte do te pranoheshin ato nga nje publik qe po largohej gjithnje e me teper nga kufijte e islamit. Ishte nje pakujdesi qe muslimanet kujtonin se ajo cka ata thonin do te pranohej ashtu sikurse ata e besonin. Kjo ishte nje pikture kristiane ne te cilen detajet minimizoheshin, por qellimi nuk braktisej kurre. Megjithese hijet e ndryshimit dukeshin, ato ishin ne te njejtin shabllon. Opinioni kristian ishte nje ndertim qe as nuk mund te shkaterrohej dhe as nuk mund te rindertohej.

    (Islami dhe Perendimi – Krijimi i Nje Imazhi, nga Norman Daniel, faqe 33).



    Duke iu referuar pasazhit te mesiperm te Norman Daniel, ne vepren e tij Eduard Saidi thote:

    Kjo pikture rigoroze kristiane e islamit u perforcua akoma me teper gjate Mesjetes dhe Rilindjes nga nje varietet poemash, kundershtimesh dhe mendimesh supersticioze. Ne kete kohe i tere orienti i aferm identifikohej me pamjen e pergjithshme boterore te Kristianizmit Latin, tamam ashtu sikurse ishte shprehur ne Chanson de Roland ku adhurimi i Saracens ishte portretizuar sikur ai po perqafonte Muhamedin dhe Apollon. Tamam ashtu sikurse R.W. Southern e tregon, u be e nevojshme per mendimtaret evropiane “qe dicka duhej bere per islamin” i cili po i afrohej Evropes Lindore.

    ( Orientalizmi, nga Eduard W. Said, faqe 61).



    Fakti qe kristianet evropiane nuk ishin te zotet te jepnin nje shpjegim te kompletuar te asaj qe ata kishin marre persiper ta shpjegonin, eshte shume i dyshueshem. Praktikisht, ngjarjet nuk rrodhen as shume mire as shume keq dhe as ashtu sikurse shume studiues te zgjuar i predikuan. A pati ndonje progres per sa i perket njohjes se islamit nga kristianet? Une dua te shpreh bindjen time qe progres kishte. Megjithese zgjidhja e problemit mbeti deri diku e fshehur, shpalosja e problemit u be me komplekse, me racionale dhe shume me e lidhur me eksperiencen.

    (Pikpamjet Perendimore te Islamit ne Mesjete, nga R.W. Southern, faqe 91-92)

    Ndonese gjykimi i shume orientalisteve ishte i njeaneshem dhe i gabuar, pati raste ku aty vlonin momente te bukura, ashtu sikurse Roxher De Paskua thote:

    Megjithese nuk do te na pelqente, ne duhet te binim dakord me nje orientalst si Montgomeri Watt kur ai thote qe “nga te gjithe njerezit me te medhenj te botes, asnje nuk ka pasur aq shume kundershtare sa Muhamedi”. Si studiues i jetes dhe vepres se profetit (s), ai thote se eshte me te vertete shume e veshtire te gjesh arsyen per kete, duke marre ne kete rast si te vetmen zgjidhje ate qe per shekuj me rradhe Kristianizmi e trajtoi Islamin si armikun e tij me te betuar. Ndonese sot e kesaj dite evropianet e gjykojne islamin me objektivisht, “perseri gjurmet e nje paragjykimi te lashte jane te qarta”.

    (Duke Zbuluar Islamin, nga Roxher dy Paskua, faqe 47 – citim i marre nga Muhamedi ne Medina, W. M. Watt, Oxford University Press).



    Ne mbyllje une desha te perdor nje pershkrimin te orientalizmit nga nje amerikan qe ka pranuar islamin dhe qe tani eshte nje studiues i njohur musliman. Menyra se si ai e pershkruan orientalizmin nga nje perspektive islamike eshte me te vertete e vlefshme.



    ...libri prezanton me perpikmeri emrat dhe datat e ngjarjeve qe ai diskuton, megjithese pershkrimet e figurave muslimane, motivet e tyre, dhe vendi qe ato zene ne boten islame jane pare nga nje lente mosbesimi (kufr). Ato japin nje pamje te mbrapshte te realitetit nen nje emer qe ne literaturen e vjeter eshte quajtur orientalizem apo “studime te zones” sic i quajne sot.



    Kjo eshte nje pikepamje e cila kerkon qe peshkrime te tilla, si “islami afrikan,” te jene objektivat me kryesore. Premisat e ketyre objektivave na afrojne me teper me eksperiencat e jetuara te tradites post-religjioze te perendimit ne te kuptuarit e fese. Meqe nuk ka asnje vlere morale qe te jete e vlefshme ne te gjitha kulturat, krahasimi i sistemeve shoqerore dhe kulturore te popujve ne histori do ta shtynte studiuesin ne nje relativizem moral. Ne kete rast, civilizimet e ndryshme, me kulturen e tyre, fene, shpresen, qellimin, besimin, profetet, shkrimet e shenjta dhe idhujt e ndryshem, jane fryte qe mbijne nga fara te ndryshme dhe qe kerkojne nje afat per te jetuar dhe pastaj zhduken. Interesi i studiuesit eshte t’i mbledhe keto elemente dhe te ndertoje nje lidhje te goditur ndermjet tyre.



    Per nje studim akademik, kjo pikenisje eshte pa dyshim jo-islamike dhe anti-islamike. Si baze per keqkuptimin e islamit, ai shtremberon ate qe ai kerkon te shpjegoje dhe e gjitha kjo behet aq bukur saqe te gjitha shtremberimet e bera shoqerohen me elemente qe jane shume prane zemres se islamit. Ndersa per temat kryesore si Allahu, Profeti (s), Kur’ani dhe hadithet mund te themi qe sa me teper ato i afrohen periferise se larget qe lidhet me marredheniet tregtare, pakte apo emra udheheqesish, monedhat e shume te tjera, aq me pak te shtremberuara ato jane. Sidoqofte eshte shume me mire per muslimanet qe ata te mbeshteten ne punen e muslimaneve...dhe kjo te behet me qellim qe te shmangen shtremberimet e studimeve jo-islamike qe shpesh here mund te jene te veshtira per tu diktuar. E cfare e keqe do te na gjente nese do t’i braktisnim ato shkrime rreshtat e te cilave jane ilustruar me citimet e themeluesve te orientalizmit. Ashtu sikurse thone, te flesh me qenin eshte te ngrihesh me pleshtat.

    (Mbeshtetja e Udhetarit, edituar dhe perkthyer nga Noah Ha Mim Keller, faqe 1042).





    Literature e rekomanduar



    Orientalism – Edward W. Said

    Islam and the West: The Making of an Image – Norman Daniel

    Western Views of Islam in the Middle Ages – R. W. Southern

    Islam in European Thought – Albert Hourani

    Culture and Imperialism – Edward W. Said

    Covering Islam: How the Media and the Experts Determine How We See dhe Rest of the World – Edward W. Said

    The sublime Qur’an and Orientalism – Mohammad Khalifa

    Islam and Romantik Orientalism: Literary Encounters With dhe Orient – Mohammed Sharafuddin

    Islam and Arabs in Early American Thought: Root of Orentalism in America – Fuad, Shaban

    Orientalism, Islam and Islamists – Asaf Hussain, Robert Olson, Jamil Qureishi

    Orientalism, Postmodernism and Globalism – Bryan S. Turner

  13. Anetarėt mė poshtė kanė falenderuar Klevis2000 pėr postimin:

    bsdev (03-03-2017)

  14. #8
    Perjashtuar nga Mod. Maska e Klevis2000
    Anėtarėsuar
    21-02-2003
    Vendndodhja
    Ne jeten reale
    Postime
    1,120
    Nje pershkrim i shkurter i zhvillimit te shkrimeve Judeo-Kristiane

    Mesimet e profetit Muhamed, paqja dhe meshira e Zotit qofshin mbi te, jane mesime te cilat jane te paprekura… Te gjitha mesimet profetike te cilat ndiqeshin plotesisht njehere e nje kohe perpara ardhjes se profetit Muhamed, ose kane humbur ose jane ndryshuar, dhe me sukses jane marre nga sistemi kafir, i cili eshte sistemi i Dexhallit, ose te bashkangjitura me te, dhe kjo eshte pjeserisht e vertete per njerezit te cilet mesimet e verteta te Islamit i kane kthyer ne fe te re te vdekur.

    Cifutet e paket te cilet pretendojne se jane pasardhesit e fisit te Izraelit i cili udhehiqej nga Moisiu, dhe cifutet qe nuk jane me te vertete cifute, qe jane ose pasardhesit e Kazareve ose pasardhesit e cifuteve orientale dhe Separdhike te cilet u perzien me raca te tjera , nuk ndjekin modelin e jetes se Moisiut, paqja e Zotit qofte mbi te.

    Kristianet, qofte unitariane apo trinitariane, nuk ndjekin modelin e jeteses qe ndiqej nga Jezusi, paqja e Zotit qofte mbi te. Librat ne te cilat cifutet, dhe cifutet qe nuk jane cifute te vertete dhe kristianet mbeshteten, nuk jane te verteta, duke qene ndryshuar dhe censuruar nga rabinj dhe prifterinj te korruptuar te se kaluares. Keta rabinj dhe prifterinj bene ndryshime ne menyre qe te benin nje kompromis me udheheqesit kafire, dhe ne menyre qe te benin disa para per veten e tyre. Per me teper, ne te dyja rastet, nuk eshte shpallja origjinale ajo qe eshte ndryshuar.

    Ne rastin e cifuteve, ka qene nje kohe ne historine e tyre, te pakten 6 shekuj pas vdekjes se Moisiut, paqja qofte mbi te, kur te gjitha kopjet e Teuratit u shkaterruan nga forcat e Nebushadnezarit kur ata plackiten Jeruzalemin ne vitin 586 p.e.r. Cifutet u perpoqen ta rregullonin ate, duke mbledhur te gjitha pjeset e mbetura dhe rabinjte qe kishin mesuar disa pjese prej tij permendesh. Por kjo nuk pati mundesi te behej. Megjithate ata arriten te benin nje liber ne te cilin futen ate cfare mbanin mend dhe ate cfare arriten te gjenin. Ky ishte perpilimi i cili ishte mbikqyrur nga Ezra gjate debimit te disa cifuteve ne Babiloni ne shekullin e 5-te p.e.r., dhe te cilin e solli ne Jeruzalem ne vitin 458 p.e.r., por pranohet qe ky perpilim te jete shkaterruar gjate plackitjes se Jeruzalemit nga Antiokus Epeplianusi ne vitin 161 p.e.r.

    Eshte me interes te veme ne dukje qe perpara debimit ne Babiloni, vetem libri i Deuteronomit, i cili ishte shkruar ne vitin 621 p.e.r dhe u ishte lexuar njerezve te Tempullit ne Jeruzalem, ekzistonte ne forme te shkruar. Perpara kesaj, qe do te thote, pergjate 6 shekujve te meparshme, dituria e cifuteve dhe historise se tyre ishte mbajtur gjalle me ane te mjeteve te te folurit. Dagllas Rid shkruan ne librin e tij, “Polemika e Zionit”:

    “Deutoronomia i cili paraqitet si libri i peste i Bibles se sotme, ishte libri i pare qe ishte perpiluar i teri. Megjithese Gjeneza dhe Eksodi sigurojne sfondin historik, ato me vone u prodhuan nga Leviteve, dhe Levitikus dhe Numrat, librat e tjetre te Teuratit, u perpiluan akoma me vone.

    Edhe sikur Teurati te memorizohej me saktesi nga pasardhesit e Leviteve gjate nje periudhe kohore prej shekujsh, gje qe nuk mund te ndodhe, problemi eshte qe shume nga permbajtja e ketyre pese librave, dhe ne fakt edhe te gjithe librave te Testamentit te Vjeter jane ne formen e nje pershkrimi te asaj cfare ndodhi me perpara, gjate dhe pas jetes se Moisiut, dhe keshtu qe nuk mund te pershkruajne ate cfare i ishte shpallur atij ne malin Sinai. Forma qe moren keta libra ka me teper natyren e historise se fisit te Izraelit.

    Gjate kater shekujve ndermjet 450 dhe 50 p.e.r. dhe vecanersiht pas shkaterrimit te perpilimit te Ezras prej Antiokusit dhe pushtimit te tij te Jeruzalemit ne vitin 161 p.e.r. libri i cili quhej Teurat, se bashku me librat e tjere te cilat kishin si qellim regjistrimin e historise se fisit te Izraelit pas kohes se Moisiut, dhe te cilat ishin zakonisht te shkruara dhe perpiluara nga mbetjet e gjetura shume shekuj me vone pasi ngjarjet kishin ndodhur, vazhduan te shkruheshin dhe te rishkruheshin dhe te ndreqeshin dhe me vone te ndryshoheshin nga rabinjte te cilet kishin deshire t'u perkuleshin ligjeve qe kishin devijuar nga ligjet e Islamit te sjella prej Moisiut, paqja e Zotit qofte mbi te.

    Ashtu sic e thekson edhe Dr. Mauris Bukailele ne librin e tij, "Bibla, Kur'ani dhe Shkenca", qe nga kohet kur shkrimet cifute arriten te perktheheshin ne greqisht prej 72 dijetareve cifute ne Aleksandri, midis viteve 275 dhe 150 p.e.r. ato nuk perfaqesonin me mesimet e Moisiut:

    Rreth shekullit te 3-te p.e.r. ndodheshin te pakten tre forma te teksit hebre: teksti i cili do te behej teksti Masoretik; teksti i cili ishte perdorur, per perkthimin ne greqisht; dhe Samaritan Pentateuc. Ne shekullin e pare para eres sone shihej nje tendence per vendosjen e nje teksti te vetem, por kjo u arrit vetem nje shekull pas Krishtit kur teksti biblik u formua.

    Ne qofte se ne do te kishim te tre format e ketyre teksteve, nje krahasim midis tyre mund te ishte i mundshem, dhe mund te kishim nje ide se si duhet te kete qene origjinali. Fatkeqesisht, ne nuk kemi idene me te vogel. Pervec Letres se Detit te Vdekur (Shpella e Kumranit), qe mendohet te jete qe nga kohet afer Jezusit, nje papirus i Dhjete Urdheresave i shekullit te 2-te e.r. qe paraqet variacione nga teksti klasik, dhe disa fragmente nga shekulli i 5-te e.r. , teksti me i vjeter hebre i Bibles eshte i koheve te shekullit te 9-te e.r.

    Dr Bukailele vazhdon:

    “Testamenti i vjeter eshte nje permbledhje e veprave me gjatesi te ndryshme dhe te zhanreve te ndryshme. Ato jane shkruar ne disa gjuhe per nje peridhe kohore e cila zgjati me teper se 900 vjet. Shume prej ketyre veprave u korrigjuan dhe u plotesuan ne perputhje me ngjarjet ose kerkesat e ndryshme, zakonisht ne periudha kohore shume te largeta nga njera-tjetra.

    Nje shpallje perzihet ne te gjitha keto vepra, por gjithcka qe zoterojme ne sot eshte ajo qe njerezit e kane pare te arsyeshme te na e lene. Keta njerez manipuluan tekstet ne menyre qe te kenaqnin veten e tyre, duke marre parasysh rrethanat ne te cilat ndodheshin dhe nevojat qe ata kishin.

    Ne “Polemiken e Zionit”, Dagllas Rid citon Xhozef Kastein (Alias Julius Katzeustein) nga libri i tij “Historia dhe Fati i Cifuteve” duke deklaruar qe perkthimi grek ishte marre me nje qellim te percaktuar, i cili ishte berja e ketij libri te kuptueshem per greket. Kjo coi ne shtremberimin e fjaleve, ndryshimin e kuptimit dhe zevendesimin e vazhdueshem te shume termave dhe ideve, me terma qe ishin vendase dhe nacionale. Duke vene ne dukje qe ndoshta arsyeja e vertete e marrjes persiper te perkthimit te ketij libri duhet te kete qene trupi i vetem me i madh cifut qe ndodhej ne Aleksandri, ku greqishtja ishte bere gjuhe e tyre e perditshme, dhe shume prej tyre nuk mund te kuptonin me hebraisht dhe nje version ne greqisht i ligjeve te tyre ishte teper i nevojshem si nje baze e interpretimeve rabikike te tij. Dagllas Rid ve ne dukje:

    “Duke pare ndryshimet qe i jane bere perkthimit (shih fjalet e dr.Kasteinit me siper) asnje, pervec dijetareve cifute, nuk mund te tregoje sot se sa i ngjashem eshte Testamenti i Vjeter ne hebraish-aramaik duke u krahasuar me versionin nga perkthimi i pare ne greqisht, si nje nga dy seksionet e Bibles kristiane. Ndryshime te qarta jane bere, dhe pothuajse pervec kesaj gjendet “Teurati gojor”, dhe vazhdimi Talmudik i Ungjillit, keshtu qe bota jo-cifute nuk ka njohur asnjehere te gjithe te verteten e Ligjit Hebre.

    Talmudi, i cili eshte deshmuar te kete te regjistruara traditat e folura te Moisiut, nuk u shfaq ne forme te shkruar deri 17 shekuj pas vdekjes e tij, dhe se paku 9 shekuj pasi Teurati nuk ekzistonte ne formen e tij origjinale. Mishnaha, forma e shkruar e traditave te folura te Moisiut, nuk u perpilua ne formen e tij te tanishme deri ne shekullin e 3-te e.r. Dy komentimet mbi Mishnahun, Gemaras se Jeruzalemit dhe asaj te Babilonise, nuk u plotesuan deri ne shekullin e 5-te dhe te 6-te e.r. kurse komentet e shkruara rreth tyre u shkruan midis viteve 400 dhe 1200 e.r.

    Ishte per shkak se keto komente ishin kaq te gjata dhe te detajuara qe perpjekje te ndryshme u bene per ti koduar ato. Kodet me te njohura jane Kodi i Maimonides, i perpiluar ne shekullin e 12-te e.r., Kodi i Jakob bin Asherit (i quajtur Turimi) i perpiluar ne shekullin e 14-te e.r. dhe Kodi i Xhozef Karo (i quajtur Shulkani Aruch) i perpiluar ne shekullin e 16-te e.r.

    I vetmi liber i cili nuk ekziston sot eshte Teurati i Moisiut, shpallja origjinale qe ai mori prej Zotit, ne gjuhen origjinale ne te cilen ishte shpallur, keshtu qe saktesia dhe vertetesia e cdo perkthimi ose interpretimi i ketij teksti mund te provohet dhe vleresohet thjesht duke u referuar tek teksti origjinal.

    Ne rastin e kristianeve, duket sikur Ungjilli, i cili iu shpall Jezusit, asnjehere nuk eshte shkruar ne pergamene ose ne leter. Sigurisht qe nuk ekziston nje liber me titullin “Ungjilli i Jezusit” i cili te jete shkruar ne aramaik, qe ishte gjuha e tij. Ne qofte se ka, atehere kristianet po mundohen ta fshehin kete liber. Ne vend te kesaj, Testamenti i Ri permban kater ungjij zyrtare sipas njerezish te cilet nuk jane takuar asnjehere me Jezusin. Mesimet e Palit, i cili gjithashtu nuk eshte takuar asnjehere me Jezusin, bien ne kundershtim haptazi me jeten e jetuar prej Jezusit. Eshte ky liber i cili u perpilua dhe me vone u ndryshua nga prifterinj te korruptuar te cilet donin te permiresonin dhe te zbukuronin mesimet origjinale te Jezusit, dhe te krijonin fene e tyre te re, pergjegjese si per udheheqesit kafire ashtu edhe per komunitetet e tyre.

    Ndoshta ndryshimet me skandaloze ishin fillimisht shtimi i references se vetme te doktrines Paliane te Trinitetit (1 John 5:7), dhe se dyti shtimi i references se doktrines Paliane te Ringjalljes (1 Timothy 3:16). Qe te dyja keto referenca perfundimisht u provuan nga ser Isak Njuton qe ishin falsifikime dhe asnjera nuk u konsiderua si reference gjate 3 shekujve pas zhdukjes se Jezusit per te vetmen arsye qe keto dy versete nuk ekzistonin ne ate kohe.

    Sipas perkthimit ne anglisht te versionit italian te Ungjillit te Barnabas, i cili ashtu si edhe ungjijte e tjere te pranuar zyrtarisht, eshte i paafte qe te vertetetohet ne mungese te tekstit origjinal, Ungjilli nuk u shkrua ne leter por i’u shpall Jezusit nepermjet engjellit Gabriel me anen e nje vegimi duke marre formen e nje burimi diturie ne zemren e tij, me ane te se cilit ai i solli jete ligjit origjinal te Moisiut, te cilin duhet te kujtohet gjithmone, ai kishte ardhur ta ringjallte dhe rivendoste midis 12 fiseve te fisit te Izraelit.

    Kjo i veshtiresoi gjerat per kleriket cifute te cilet perpara ardhjes se Jezusit kishin qene te afte te deklaronin qe ata ishin ruajtesit e vertete te mesimeve origjinale te Moisiut, dhe te cilet e kishin shnderruar kete deklarate ne bazat e udheheqjes dhe jetes se tyre. Jezusi demaskoi hipokrizine e tyre dhe rrezikoi burimin e tyre te autoritetit dhe pasurise dhe kjo ishte arsyeja qe ata e kundershtuan ate me aq furi. Me ardhjen e Jezusit te gjitha keqinterpretimet dhe ndryshimet e bera ndaj mesimeve origjinale te Moisiut, te cilat po futeshin gradualisht nga kleriket cifute gjate 9 shekujve qe kishin kaluar qe nga koha e profetit Sulejman, kishte shume rrezik te dilnin ne pah, dhe hierarkia e tyre te shkaterrohej. Kjo eshte arsyeja pse ata nuk e pranuan Jezusin dhe komplomentuan me romaket per ta vrare ate, megjithese nuk ia arriten dot qellimit te tyre:

    “... Por ata as nuk e mbyten as nuk e gozhduan, por atyre u perngjau. Ata qe nuk u pajtuan rreth mbytjes se tij, jane ne dileme per te e nuk kane kurrfare dije te sakte, pervec iluzinojne. E ata me siguri nuk e mbyten ate. Perkundrazi, Allahu e ngriti ate prane Vetes. Allahu eshte i plotfiqishem, i dijshem.” (En-Nisae 157-158)

    Fatkeqesisht pas zhdukjes se mrekullueshme te Jezusit, dhe si rezultat i konflikteve te mevonshme qe ndodhen midis ithtareve te vertete te tij (nazaretasit – te cilet ndonjehere pershkruhen si judo-krisitianet ne menyre qe te dallohen nga ithtaret e tjere te Jezusit por qe nuk i perkisnin fisit te Izraelit) dhe ithtaret e Palit (te cilet pas debateve qe zgjaten 4 shekuj, formuan doktrinat e Ringjalljes, Trinitetit, Mekatit te Vertete dhe Faljes se Mekatareve), shume prej fakteve te shkruara te jetes dhe thenieve te Jezusit, te cilat mendohet te kene qene 300, u shkaterruan duke perfshire Ungjillin e Cifuteve, Ungjillin e vertete te Barnabas dhe Ungjillin e Thomait, vecanerisht pas Keshillit te Nises ne vitin 325 e.r. ne te cilin u vendos zyrtarisht qe Jezusi ishte biri i Zotit dhe gjate te cilit 4 ungjijte zyrtare u zgjodhen nga kristianet Paline.

    Ashtu sic e sqaron edhe Dr. Mauris Bukailele ne librin tij me titull “Bibla, Kur’ani dhe Shkenca” keto 4 ungjij nuk ishin deshmi dhe u shkruan relativisht vone:

    “Tekstet qe ne kemi sot, pas shume adaptimesh nga burimet, filluan te shfaqen rreth viteve 70-te e.r. ne kohen kur 2 komunitetet rivale filluan nje perpjekje te eger, ndersa judeo-kristianet akoma kishin me teper perparesi. Ja se si e shpjegon Kardinal Danielon kete renie:

    “Pasi cifutet ishin diskretituar ne perandori, kristianet synuan te shkeputeshin prej tyre. Helenistet ne kete menyre moren me teper rendesi: Pali fitoi; kristianizmi u nda nga judaizmi si politikisht ashtu edhe sociologjikisht. Megjithate deri ne revolten cifute te vitit 140 e.r judeo-kristianizmi predominonte ne aspektin kulturor”.

    Ungjilli i Markut, Mateut, Lukes dhe Gjonit u prodhuan ne nje periudhe kohore qe nga viti 70 e.r deri ne vitet 110 e.r. Keta ungjij nuk perbejne dokumentet e para te shkruara krisiane: letrat e Palit qe i perkasin nje periudhe kohore shume perpara tyre. Sipas O. Culman, Pali e shkruajti letren e tij drejtuar Selanikasve ne vitin 50 e.r. Ai mendohet te jete zhdukur disa vite perpara plotesismit te Ungjillit te Markut.

    Dr. Bukaile vazhon:

    “Eshte pothuajse e sigurte qe ne qofte se ky ambient lufte midis komuniteteve te mos ekzistonte, ne nuk do ti kishim shkrimet qe zoterojme sot e kesaj dite. Keto shkrime u shfaqen ne nje kohe lufte te ashper midis dy komuniteteve. Keto “shkrime lufte” ashtu sic i quan At Kanengieser, u shfaqen nga nje shumice shkrimesh mbi Jezusin. Keto ndodhen ne nje peruidhe kohe kur stili kristian i Palit fitoi perfundimisht dhe krijoi koleksionin e vet te teksteve zyrtare. Keto tekste perbenin “Kanunin” i cili shpallte te pavlefshem dhe perjashtonte cdo dokument tjeter jo ortodoks qe nuk i pershtatej linjes se adoptuar nga kisha. Persa i perket 4 ungjijve te pranuar, nuk gjenden versione ne gjuhen hebre dhe aramaike te tyre, dhe ashtu sic e verteteton edhe Dr. Bukaile, versionet e hershme ne gjuhen greke jane te koherave pas Keshillit te Nises:

    “Dokumentet perpara kesaj si psh papiruset e shekullit te 3-te e.r. dhe nje tjeter, ndoshta ai i shekullit te 2-te, transmetojne disa fragmente. Dy pergamenat me te vjetra jane ne greqisht dhe i perkasin shekullin te katert e.r. Ato jane Kodeks Vatikanus, e ruajtur ne Biblioteken e Vatikanit ndersa vendi i saj i zbulimit eshte i panjohur, ndersa pergamena tjeter quhet Kodeks Sinaitikus, dhe eshte zbuluar ne malin Sinai. Tani kjo pergamene ruhet ne Muzeun anglez ne Londer. E dyta permban dy histori rreth personave te famshem por qe ndoshta nuk jane te veteta.

    Sipas Perkthimit Ekumenikal, 250 pergamena te tjera te njohura ekzistojne neper bote, e fundit prej ketyre mendohet te jete e shekullit te 11-te e.r. Jo te gjitha kopjet e Testamentit te Ri qe kane arritur deri ne kohet tona jane identike. Perkundrazi, eshte e mundur te dallosh ndryshime te shkalleve te ndryshme midis tyre, por sado te rendesishme qofshin ato gjithmone gjendet nje numer i madh i tyre. Disa prej tyre jane ndryshime gramatikore, ndryshime te fjalorit te perdorur ose rregullit te fjaleve. Megjithate ne vende te tjera mund te vihen re ndryshime te cilat i ndryshojne kuptimin gjithe paragrafit.

    Keshtu jo vetem qe eshte e mundur, qe ndryshime t’i jene bere tekstit origjinal i cili ishte i nje date perpara Keshillit te Nises, por edhe tekstet pas ketij keshilli nuk bien plotesisht dakort me njeri-tjetrin, keshtu qe nuk mund te jete plotesisht e sakte vertetesia e nje teksti, si dhe e doreshkrimit me te nderuar, eshte gjithmone teme debati. Kodeks Vatikanus eshte nje shembull i mire per te ilustruar kete. Riprodhimi i redaktuar prej Vatikanit ne vitin 1965, permban nje shenim nga editoret e tij te cilet na informojne qe, “disa shekuj pasi ishte kopjuar (mendohet te kete qene rreth shekullit te 10-te ose 11-te), nje kopjues kopjoi me boje te gjitha shkronjat pervec atyre qe ai mendoi se ishin gabim.” Gjenden paragrafe ne tekst ne te cilat shkronjat e verteta ne ngjyre kafe te hapur akoma dallohen nga te tjerat te cilat jane ne ngjyre kafe te erret. Nuk gjendet ndonje shenje qe ky te kete qene nje riparim i drejte. Shenimi konstaton me teper qe “duart e ndryshme qe korrigjuan dhe pajisen me shenime doreshkrimin gjate shekujve akoma nuk jane dalluar plotesisht; nje fare numri korigjimesh jane bere padyshim kur shkronjat e tekstit u lyen me boje. Ne te gjitha manualet fetare, teksti paraqitet si nje kopje e shekullit te 4. Per te zbuluar qe ky tekst eshte ndryshuar shekuj me vone, duhet te shkohet ne Biblioteken e Vatikanit.

    Libri i cili nuk ekziston ne ditet tona eshte Ungjilli i Jezusit, shpallja e vertete qe ai mori prej Zotit, ne gjuhen e vertete ne te cilen ishte shapllur, keshtu qe saktesia dhe vertetesia e cdo perkthimi ose interpretimi i ketij teksit origjinal mund te provohet kurdohere qe te jepej rasti.

    Kjo nuk do te thote qe nuk ka me asnje te vertete ne librat qe cifutet, dhe cifutet qe nuk jane cifute, dhe kristianet mbeshteten. Akoma ka te vertete qe ne keto libra, dhe permbajtja e disa prej tyre ka shume te ngjare te korrespondoje me librat e vertete te cilat iu shpallen profeteve te tyre. Megjithate ato nuk permbajne te gjithe te verteten dhe per me teper, genjeshtra jane futur ne keto libra. Kjo eshte nje tjeter arsye qe ben te pamundur mbeshtetjen ne keto libra. Perfundimisht, edhe sikur Teurati i vertete dhe Ungjilli te ekzistonin akoma, ato jane anulluar nga Kur’ani.

    Teurati i vetete ashtu sic i eshte shpallur Moisiut, nuk ekziston. Ungjilli i vertete, ashtu sic i eshte shapllur Jezusit nuk ekziston. Njerezit te cileve u eshte transmetuar menyra e jeteses se profeteve, pa asnje nderprerje ne zinxhirin e transmetimit, kane vdekur te gjithe. Zinxhiret e transmetimit nga Moisiu dhe Jezusi jane shkeputur dhe kane humbur pergjithmone. Edhe po te jesh person shume i sinqerte, nuk mund te ndjekesh dot modelin e adhurimit te sjelljes qe ka qene personifikuar njehere e nje kohe prej Moisiut dhe Jezusit, dhe komuniteteve qe u formuan rreth tyre, sepse ky model ka humbur njehere e pergjithmone dhe modele te tjera te falsifikuara i kane zevendesuar. Nuk ka kthim mbrapa. Vetem modeli i adhurimit dhe sjelljes qe ekziston sot dhe qe personifikohet nga Muhamedi, paqja dhe meshira e Zotit qofshin mbi te, ka mbijetuar deri ne ditet tona.

    Kur’ani eshte e vetmja udheheqje profetike qe ekziston sot dhe qe nuk i eshte ndryshuar asnje shkronje. Eshte memorizuar dhe shkruar ashtu sic ka qene gjate procesit te shpalljes. Ata qe ishin caktuar te regjistronin Kur’anin duke e shkruar ate u udhezuan prej profetit Muhamed, i cili vete ishte analfabet dhe nuk mund as te lexonte as te shkuante, te mos regjistronin asgje tjeter, ne menyre qe te siguronin qe nuk do te kishte crregullim ndermjet parmbajtjes se Kur’anit ne nje ane dhe atyre qe ai thoshte gjate rrjedhes se ngjarjeve ne anen tjeter. Shpallja e Kur’anit u plotesua perpara se sa Profeti Muhamed te vdiste. Versioni i shkruar u grumbullua, u vertetesua dhe u verifikua prej atyre personave qe e kishin memorizuar. Numri i muslimaneve qe kane vazhduar te mesojne permendesh te gjithe Kur’anin deri ne ditet tona, ka qene gjithmone i jashtezakonshem.

    Allahu ka premtuar qe Kur’ani do te qendroje i pacenuar deri ne fundin e kesaj bote dhe nuk ka dyshim per kete. Edhe kafiret me mendjemprehte, te ashtequajturit dijetare dhe orientaliste kane qene te paafte ta diskretitonin ate. Allahu thote ne Kur’an qe ne qofte se juve nuk besoni qe Kur’ani eshte prej Allahut, atehere perpiquni te shkruani dicka te ngjashme me te. Asnje nuk ka qene ne gjendje te vihet perballe kesaj pergjegjesie. Allahu thote ne Kur’an qe edhe sikur i gjithe njerezimi dhe te gjithe xhindet te mblidhen se bashku, ata nuk mund te krijojne dicka te ngjashme me Kur’anin.

    Profeti Muhamed, paqja dhe meshira e Allahut qofshin mbi te, ka thene:

    “Allahu e dergoi kete Kur’an te urdheroje dhe te parandaloje dhe si nje synet qe duhet ndjekur. Ai permban historine tuaj, informacion rreth asaj qe ka ardhur perpara jush, te reja rreth atyre qe do te vijne pas jush dhe gjykim te drejte midis jush. Perseritja nuk e konsumon dhe mrekullite e tij nuk kane fund. Ai eshte e verteta. Kushdo qe e reciton ate, flet te verteten. Kushdo qe gjykon me ane te tij eshte i drejte. Kushdo qe vepron sipas tij, shperblehet. Kushdo qe kapet pas tij, eshte i udhehequr ne rrugen e drejte. Allahu do te drejtoje ne rruge jo te drejte kedo qe kerkon udheheqje nga te tjere pervec Tij. Allahu do ta shkaterroje kedo qe gjykon me ligje te tjera pervec atyre te Kur’anit. Ai (Kur’ani) eshte Kujtesa e Urte, Drita e Qarte, Rruga e Drejte, Litari i Sigurte i Allahut dhe Sherimi i Dobishem. Ai eshte nje mburoje per ate qe kapet pas tij dhe nje shpetim per ate qe e ndjek. Nuk eshte i shtrembet dhe i vendos gjerat drejt. Nuk devijon ne menyre qe te qortohet. Mrekullite e tij nuk kane te mbaruar. Nuk konsumohet edhe ne qofte se perseritet shpesh here”. (sipas Al-Tirmidhiut)

    Per me teper, jo vetem Kur’ani por edhe modeli i jetes se profetit Muhamed dhe komunitetit qe u formua rreth tij jane ruajtur dhe transmetuar ne nje zinxhir te panderprere, deri ne ditet tona. Profeti Muhamed ka thene qe ky transmetim do te vazhdoje deri ne fund, kur te mos kete me muslimane ne faqen e tokes.

    Ne qofte se ju besoni Allahun dhe deshironi ta adhuroni Ate ne menyren qe ai e ka treguar nepermjet profeteve te tij, atehere ju duhet te gjeni se cfare ka ne Kur’an dhe Hadith, dhe te ndiqni rrugen e Muhamedit, e cila eshte menyra e jeteses sipas Islamit.

    Te gjithe 124,000 profetet te cilet u derguan nga Allahu, paqja dhe meshira e tij qofshin mbi te gjithe ata, u derguan per popuj te vecante, dhe ne periudha kohore te ndryshme. Disa u derguan vetem per nje numer te vogel njerezish, disa te tjere u derguan per fise te vecanta, disa u derguan per kombe te vecanta, dhe vetem njeri prej tyre eshte derguar per te gjithe boten. Nuhu, per shembull, kishte vetem 19 ithtare, megjithese jetoi 950 vjet. Moisiu dhe Jezusi u derguan vetem per fisin e Izraelit, keshtu qe vetem Allahu e di se cfare jane duke bere cifutet qe nuk jane cifute te vertete, dhe kristianet qe nuk jane pasardhes te fisit te Izraelit. Vetem profeti Muhamed, paqja dhe meshira e Zotit qofshin mbi te, u dergua me nje lajm te mire dhe nje paralajmerim per te gjithe njerezit qe nga koha kur u shpall Kur’ani deri ne fund te kesaj bote.

    Realiteti i profeteve eshte qe ata ishin te gjithe te derguar te Allahut dhe ata erdhen te gjithe me te njejtin mesazh, sepse eshte vetem nje Allah per te njohur dhe provuar, dhe sepse natyra e ekzistences, e cila rrjedh prej Allahut, ka qene gjithmone e njejta. Kjo do te thote qe nuk ka gare midis profeteve sepse ata te gjithe pohuan vetem nje dhe te vetmin realitet, Allahun.

    Kohet per te gjithe profetet qe erdhen perpara profetit Muhamed tashme kane kaluar. Popujt per te cilet keta profete u derguan tashme kane vdekur. Koha per te ndjekur rrugen e profetit Muhamed eshte tani. Popujt per te cilet profeti Muhamed eshte derguar ose kane vdekur pergjate 1400 vjeteve, ose jane gjalle dhe sot e kesaj dite, ose do te jetojne ne nje etape midis te tashmes dhe fundit te botes.

    Rruga e vetme per te ndjekur modelin e jetes profetike eshte te ndjekesh rrugen e profetit Muhamed dhe familjes se tij, shokeve te tij dhe te gjithe atyre qe e ndjekin ate, sepse rruga e tij eshte modeli i vetem i cili ka mbijetuar i paprekur deri ne ditet tona dhe i cili do te vazhdoje te mbijetoje deri ne fund te kesaj bote, kur Allahu do ta heqe mbulesen prej te gjithe muslimaneve qe do te jene gjalle ne ate kohe, duke lene keshtu vetem njerezit qe do te jetojne si kafshe deri ne fundin e kesaj bote.

    Profeti Muhamed eshte i pari dhe i fundit i profeteve, ai eshte profeti i fundit, vula e gjithe profeteve, duke u pohuar prej Kur’anit te gjitha mesazhet e profeteve perpara tij dhe me anen e kesaj duke anuluar dhe perfunduar keto mesazhe. Kur’ani permban te gjitha mesimet e profeteve te hershem dhe me teper. Ai eshte botimi i fundit i ekzistences nga A deri tek Zh, dhe autori i tij, publikuesi dhe shperndaresi eshte Allahu. Filluesi i gjithckaje qe ekziston dhe i vetmi qe i kthehet gjithcka qe ekziston. Meqenese profeti Muhamed ishte misherimi i Kur’anit ai ishte i vetmi njeri perfekt dhe i kompletuar qe ishte njohur ndonjehere dhe ai nuk mund te behet shok me Allahun, sepse Allahu eshte nje, i vetem dhe pa partner.

    Allahu nuk mund te adhurohet ne asnje menyre tjeter pervecse ne menyren e Muhamedit. Vetem duke ndjekur rrugen e Muhamedit juve do te jeni ne gjendje te provoni natyren e vertete te ekzistences, dha ta kuptoni ate, dhe te njihni veten tuaj, dhe me te vertete, kushdo qe njeh vetveten, njeh Zotin e tij. I gjithe universi nuk mund te permbaje Allahun, por zemra e atij qe ka besim tek Allahu, e permban Allahun, dhe rruga per ne zemren tuaj eshte rruga e profetit Muhamed, paqja dhe meshira e Zotit qofshin mbi te.

  15. Anetarėt mė poshtė kanė falenderuar Klevis2000 pėr postimin:

    bsdev (03-03-2017)

  16. #9
    V per Vendeta Maska e ORIONI
    Anėtarėsuar
    10-12-2003
    Vendndodhja
    Shkup-Prishtine-Ulqin-Tirane-Cameri
    Postime
    919
    Dėshmitė e para tė Deedatit


    Qė nė fillim tė librit tė tij Deedati na sjell njė citim nga njė libėr tjetėr me tė njėjtin emėr : "A ėshtė Bibla fjala e Zotit", tė shkruar, siē thotė ai, nga njėri prej tė krishterėve mė nė zė tė misionit evangjelist nė botė, dr. W Graham Scroggie i MOODY BIBLE INSTITUTE, Chicago, ku nė faqen 17 shkruan:


    "Po, Bibla ėshtė humane, por disa jashtė dėshirės sė tyre e kanė mohuar kėtė, duke mos u bazuar ne njohuritė. Kėta libra kanė kaluar pėrmes mendjes sė njerėzve, janė shkruar nė gyhėn e njerėzve, ishin hedhur nė letėr nga duart e njerėzve dhe paraqesin formėn e karakteristikave tė njerėzve."


    Siē vėrehet, theksimet qėllimisht i nėnvizon Deedati, por sikur i duket pak dhe nga njė libėr tjetėr, "Thirrja e Minaresė, " tė shkruar nga dijetari Kristian Keneth Cragg, peshkop anglez i Jerusalemit, faqe 277, nėnvizon."


    "Pėr ndryshim nga Testamenti i ri (nė kundėrshtim me Kur'anin)... ka shkurtime dhe shtesa, ka pėrzedhje, riprodhim dhe propagandė. Ungjitė kanė ardhur pėrmes kishės dhe autorėve. Ata paraqesin pėrvojė dhe historinė”, dhe Deedati me vend shton se kjo nuk ka nevojė as qė tė komentohet. Megjithatė, ai nuk mund tė kalojė aq lehtė dhe pėrkundėr kėsaj dhe cek paturpėsinė e propaganduesve profesionistė, tė cilėt orvaten qė t'i bindin lexuesit se ata kanė vėrtetuar jashtė hijes sė ēdo dyshimi qė Bibla ėshtė, siē thotė ai, "pa diskutim fjala e Zotit".


    ثshtė interesant se si Deedati pėrmes njė shembulli konkret nga jeta e tij e shpjegon sėmundjen e pashėrueshme tė besimit tė kotė tek disa njerėz. Fjala ėshtė pėr njė student tė teologjisė tė Universitetit Witwatersrand, i cili si evangjelist i ri, e kishte praktikuar qė tė vizitonte shpesh Xhaminė NEWTOWN nė JOHANNESBURG, me qėllimin e vetėm "fisnik" qė t'ua kthente fenė besimtarėve myslimanė. Duke ia ditur qėllimin, ai e kishte ftuar evangjelistin e ri pėr drekė, pas sė cilės edhe e kishin hapur diskutimin rreth autentitetit tė Biblės dhe Deedati i kishte bėrė sontazh duke i thėnė se "Profesori juaj Geyser (drejtuesi i Departamentit tė Teoogjisė) nuk beson se Bibla ėshtė fjala e Zotit", ndėrsa studenti pa u befasuar fare i ishte pėrgjigjur "e di". Atėherė Deedati i kishte thėnė se as lektori i tyre nuk beson se Bibla ėshtė fjala e Zotit, dhe pėrsėri kishte pasuar pėrgjigjja me njė "e di" dhe me shtesėn "por unė besoj".


    Kėta nuk kanė shėrim, thotė Deedati, dhe cek fjalėt e Jezusit:


    " …duke parė ata nuk shohin asgiė, dhe duke dėgiuar ata nuk dėgiojnė, as pėr tė kuptuar nuk kuptojnė." (Matew 13:13), si dhe ajetet kur'anore:


    Memecėt, shurdhėt dhe tė verbėrit nuk do tė kthehen (nga ajo rrugė e tyre e keqe) (Kur'ani i shenjtė 2-.18) dhe pėrfundon: "Kėto faqe iu adresohen atyre shpirtrave tė sinqertė e tė pėrvuajtur, tė cilėt me ciltėrsi janė tė interesuar nė tė kėrkuarit e dritės sė Zotit dhe qė duan tė udhėhiqen prej saj. Pėr tė tjerėt, me shpirtra tė sėmurė, faktet e paraqitura kėtu vetėm sa do ta shtojnė sėmundjen e zemrave tė tyre."


    Dhe pastaj Deedati vėrtet fillon tė nxjerrė fakte e fakte.


    Ai ka tė drejtė kur thotė se dėshmitė nė Bibėl mund tė njihen pa nevojėn e ndonjė pregatitjeje speciale, dhe ato dėshmi i ndan nė tri grupe apo tipa:


    1. "Fjala e Zotit":

    a) "Unė do tė dėrgoj njė profet ... dhe Unė do tė vendos fjalėt e mia nė... dhe ai do t'u thotė atyre gjithė ēka Unė do t'i urdhėroj atij." (Deutoriumi 18:18)


    b) "Unė, vetėm Unė jam Zoti, dhe pėrveē meje nuk ka shpėtimtar tjetėr." (Isaiah 43:11)


    c) "Drejtojuni tek Unė, dhe tė gjithė do tė shpėtoni; sepse Unė jam Zoti dhe s'ka tietėr." (Isaiah 45-22)


    Veta e parė e pėremrit tė nėnvizuar, thotė Deedati, tregon se ato duken qė janė FJALثT E ZOTIT.


    2. "Fjalėt e njė profeti tė Zotit":

    "Jezusi thirri mė zė tė lartė, duke thėnė: Eli, Eli, lama sabakthani? (Matew 27:46)

    "Jezusi iu pėrgjigj atij. Mė e para ndėr urdhėresat e shenj ta ėshtė: Dėgj o o Izrael, Zoti, sunduesi ynė ėshtė njė". (Mark 12:29)


    Dhe Jezusi i tha atij, pse me quan i "mirė"? Askush tjetėr nuk ėshtė i mirė pėrveē njėrit, ai ėshtė Zoti." (Mark 10:18).


    Edhe fėmija e kupton, thotė Deedati, se Jezusi "thirri", "u pėrgjigj" dhe "tha", janė fjalė qė i atribuohen dikujt, dmth, FJALثT E NJث PROFETI Tث ZOTIT.


    3. "Fjalėt e njė historiani":

    "Duke parė jo larg njė pemė fiku qė kishte gjethe, ai (Jezusi) nuk gjeti gjė, por vetėm gjethe ... " (Mark 11:13)


    Njė pjesė e madhe e dėshmive i takojnė tipit tė fundit tė dėshmive, thotė Deedati, ngase pėremrat nuk janė fjalė tė Zotit apo tė profetit tė TIJ, por FJALثT E NJث HISTORIANI dhe duke bėrė krahasimin, cek se besimtarėt myslimanė kujtimet e ndryshme i ruajnė ne libra tė veēantė dhe nuk i ngatėrrojnė me fjalėt e Zotit, tė cilat si tė paprekshme qėndrojnė nė Kur'an. Tipi i dytė i dėshmive - FJALثT E PROFETIT Tث ZOTIT - (Muhammedit, paqja dhe bekimi i Zotit qoftė mbi tė) janė regjistruar, thotė ai, nė librat e pėrvojės tė quajtura Hadithet, kurse tipi i tretė gjindet me bollak nė vėllime tė ndryshme tė historisė islame, dhe myslimani leurre nlfk i barazon ato, ndėrsa i krishteri literaturės sė Ilojllojshme tė "Biblės sė shenjtė" ėshtė i detyruar qė t'ia pranojė autoritetin dhe rėndėsinė shpirtėrore tė njėllojtė pėr tė gjitha.


    Kėtu vėrtetė nuk ka ēka tė thuhet, ngase nga 27 librat e Dhjatės sė re vetėm njė pjesė shumė e vogėl mund tė pranohen si fjalė tė Jezusit, i cili predikoi "lajmin e mirė" (Lluka 20:1). Dhe ky ungjill, lajm i mirė qė predikonte Jezusi, ėshtė mėsim nė tė cilin beson edhe myslimani, siē kemi cekur edhe mė herėt, por nuk ėshtė njė ungjill i cili i pėrket (shėn) Jezusit vetė, por kemi ungjillin sipas kėtii dhe sipas atij, dmth. nga dora e.tretė, e katėrt, e kėshtu me radhė.


    Kjo nuk ka ndodhur me Kur'anin e shenjtė, vazhdon komentimin Deedati, qė ėshtė fjala e pagabueshme e Zotit, e cila iu relevua profetit tė Zotit, Muhammedit (paqja qoftė mbi tė), fjalė pėr fjalė nėpėrmjet kryengjullit Xhebrail (Gabriel) dhe qė ėshtė ruajtur e mbajtur pėrsosshmėrisht pr ' falsifikimeve tė njerėzve pėr 1413 vjet! (Tani 1415). Kjo fjali, e thėnė nga Deedati mbi pėrsosshmėrinė e Kur'anit tė shenjtė dhe mosmundėsinė e falsifikimit tė tij, na duket si e thėnė ngutshėm, dhe shkuarazi, por sensacioni tek do tė pasojė nė njė libėr tjetėr tė tij, me tė cilėn ai e dėshmon kėtė tė vėrtėtė me njė saktėsi e cila e fascinon edhe skeptikun mė tė shėmtuar. Por, njėherė tė shikoi mė edhe ca se si qėndron ė vėrteta nė lidhje me tė "vėrtetėn" qė na e ofron Bibla.


    Edhe kritikėt, armiq tė islamit, me keqardhje kanė garantuar pastėrtinė e Kur'anit tė shenjtė: "NUK BESOJ Tث GJF-NDET Nث BOTث LIBثR TJE'FثR, I CILI Tث MBETثT PثR DYMBثDHJETث SHEKUJ (tani 15) ME NJث TEKST KAO Tث PASTثR” - sir William Muir.


    Bibla katolike


    Mjerisht, thotė Deedati, njė pastėrti e tillė nuk qėndron kur ėshtė fjala edhe pėr Biblėn. Ai cek se i krishteri nė ofensivė gjithmonė parashtron pyetjen: "A pranoni ju qė Bibla ėshtė fjala e Zotit?" dhe nė kundėrpyetjen: "Pėr cilėn Bibėl po flisni?", ai belbėzon: "Vetėm njė Bibėl ka!" Por, rolet ndryshojnė kur Deedati e ngre lart nė dorė versionin e katolikėve romanė tė Biblės, tė publikuar nė Rheims mė 1582, prej Latin Vulgate i Jeromit dhe i riprodhuar nė Douay mė 1609, i cili ėshtė versioni mė i vjetėr qė mund tė gjendet sot, dhe shtron pyetjen: "E pranoni ju kėtė Bibėl si fjalė tė Zotit?" Atėherė i krishteri kthehet nė rolin e pyetėsit: "اfarė bible ėshtė kjo?", tė cilit edhe pse i "rikujtohet" se ka vetėm "njė Bibėl", i intereson versioni, dmth. hezitueshėm e pranon ndryshimin.


    Pavarėsisht nga vjetėrsia e versionit tė cekur, R.C.V. (Versioni katolik roman), e gjithė bota protestante, duke pėrfshirė edhe "kultistėt", e ka dėnuar si tė pavlerė, sepse ky version, siē thotė Deedati, pėrmban edhe 7 "libra" mė tepėr, tė cilėt ata i quajnė si "apocryphe", dmth. AUTORITET I DYSHIMTث, megjithė paralajmėrimin e tmerrshėm qė gjendet nė Apokalips, i cili edhe ėshtė libri i fundit nė R.C.V. (qė prej protestantėve i ėshtė vėnė emri "Revelata"), ku edhe ėshtė "reveluar":


    "... Nė qoftė se dikush do tė shtojė ndonjė giė tjetėr (ose do tė heqė), Zoti do ti shtojė atij mundimet eshkruara nė kėtė libėr." (Revelata 22: 18-19)


    Por, kush ēan kokėn! -thotė Deedati-Ata nė tė vėrtetė nuk besojnė. Protestantėt plotė trimėri kanė hequr plot 7 libre nga Libri i tyre i Zotit. Tė hequrit janė: -Libri i Xhudithit i Tobiasit i Barukut i Esterit, etj.


    Bibla protestante


    Edhe pse katolikėt romanė thonė se protestantėt e kanė gjymtuar Librin e Zotit, Deedati thotė se versioni i autorizuar (AV) i Biblės ėshtė e vetmja Bibėl e cila pėrdoret nga pjesa mė e madhe e tė krishterėve-katolikė dhe protestantė,nė 1.500 gjuhė tė kombeve mė pak tė zhvilluara tė botės dhe njihet si versions i mretit Xhejms (Kvj), pėr tė cilin version WINSTON CHURCHILLI kishte thėnė:


    "Versioni i autorizuar i biblės ishte publikuar mė 1611 me dėshirėn dhe urdhėrin e madhėrisė sė tij mbretit xhejms i parė, emri i tė cilit ruhet deri me sot.”


    Ky version ishte rishikuar mė 1881 (RV), pastaj mė 1952 ishte ririshkuar dhe quajtur Version Standard (RSV), dhe pėrsėri mė 1971 edhe njė herė ishte ri- ririshikuar.


    Kėsaj Bible, kaq shpesh tė ri-ri-rishikuar, dmth. pėrmirėsuar, siē cek Deedati, i ishin bėrė shumė lavdėrime nga vendet e krishtera:


    "Versioni mė i shkėloyer qė ėshtė botuar nė kėtė shekull" (Gazeta e kishės anglezė)


    "Njė pėrkthim krejt i ri nga tė shkolluarit tė eminencės mė tė lartė" (Times Literary supplement)


    "Karakteristikat e duhura tė versionit tė autorizuar tė kombinuara me njė saktėsi tė re tė pėrkthimit"- (Jetė dhe punė)


    "Mė e sakta dhe me e ngjashmja e origjinalit" (Kohėt)


    Deedati vazhdon: "Botuesit (Collins), nė shėnimet e tyre nė fundin e Biblės citojnė: "Kjo Bibėl qė ėshtė prodhim i 32 pedagogėve tė ndihmuar nga pėrfaqėsia e Komitetit Konsultativ paraqet 50 kooperime, sektesh fetare." Pėrse gjithė kjo mburrje? Apo pėr ta bėrė publikun mendjelehtė tė blejė prodhimin e tyre? Tė gjitha kėto dėshmi e bindin blerėsin se i ka hipur kalit qė duhet, me njė dyshim tė vogėl se mund t'i ketė hipur vetėm pėr njė xhiro."


    Nuk ėshtė vėshtirė qė tė kuptohet se Deedati me fjalinė e fundit aludon nė pasaktėsinė e Biblės nė tė shprehurit e sė vėrtetės, ēka edhe ishte arsye pėr revidimet dhe korrigjimet e mėparshme, e qė nėnkupton se diē e tillė mund t'i ndodhė edhe "versionit tė shkėlqyer", tė "eminencės mė tė lartė", edhe pse prodhim i "32 pedagogėve" dhe "50 kooperirneve tė sekteve fetare".


    Ja ēka thonė dhe si shprehen pedagogėt nė fjalė pėr versionin e mbretit Xhejms, nė faqen iii, parairafi 6 i hyrjes sė RSV-sė, pra tė versionit tė ri-ri-rishikuar tė 1971-shit:


    "Versioni i mbretit xhejms me plot arsye ėshtė quajtur monument mė fisnik i prozės angleze". Rishikuasit e saj, me 1881 shprehin admirim pėr " thjeshtėsinė e saj, dinjitetin e saj, fuqinė e saj… muzikėn e kadencės sė saj dhe lumturinė e ritmit e saju. Ajo hyn si asnjė libėr tjetėr nė formimin e karakterit personal dhe nė institucionet publike tė njerėzve anglisht folės. Ne i detyrohemi asaj me njė borxh tė pallogaritshėm ". por, nė rolin e ligjėvėnėsit tė besimit, vazhdojnė:

    "Por versioni i mbretit xhejms ka gabime tė rėnda". Dhe, "qė kėto defekte janė kaq shumė dhe kaq serioze sa qė kanė nevojė pėr rishikim. "


    "Ky ėshtė informacion i dorės sė parė prej Pedagogėve ortodoksė tė eminencės mė tė lartė"-thotė Deedati, dhe sjell fotokopjen e faqes iii.


    Kėtu edhe nuk kemi ēka tė shtojmė tjetėr pėrveē tė habitemi me vetė Deedatin, i cili ia zė pėr tė madhe kulturės sė pedagogėve anglezė, tė cilėt edhe pse nė fillim vėrtet e teprojnė me lavdėrime bajate, pėr tė cilat nuk kanė fakte justifikuase, ata prapėseprapė, pėrkundėr krenarisė sė tyre kombėtare, e pranojnė tė vėrtetėn. اka do tė mendonte Deedati pėr poshtėrsinė e Bogdanit dhe kulturėn e "pedagogėve" tanė, tė cilėve u mungon aftėsia qė bile me gjysmė fj ale tė ta thonė tė vėrtetėn, por pėrkundrazi, para poshtėrsisė e vendosin temperamentin si mburojė.


    Shumė mė mirė pėr tė, qė ai pėr kėto tė gjitha nuk di gjė dhe bile nga kjo anė ėshtė i kursyer.


    Ai, Deedati, e ka lehtė tė polemizojė me kulturėn e pedagogėve anglezė dhe t'i theksojė 50.000 gabimet qė ndodhėn nė Bibėl, gjersa nuk e ka tė njohur se pedagogėve shqiptarė nuk u nevojiten 2.000 Vjet pėr 50.000 gabime. Disa nga ata, sot, falė temperamentit tė tyre, natyrisht brenda vitit t'i thonė 50.000 gėnjeshtra pa u skuqur fare dhe cdo drrasagjie ia dhurojnė nga njė fakultet tė kryer nėse ka deviza tė trasha, qė pastaj qetė dhe si i ka hije "inteligjencisė", t'u kthehen punėve "patriotike". Por, kėto gjėra nuk janė pėr letrėn tonė. Ne duhet vetėm tė theksojmė se si serbėt analfabetė tė ardhur nga Serbia vendosen nė vende udhėheqėse tė punės dhe pėr dhuratė u lėshohet nga njė diplomė fakulteti tė kryer nga Universiteti i Kosovės. Tė gjithė duhet ta kenė tė qartė se tė gjitha ato "nėna" serbe tė cilat punojnė nė njė shtėpi tė tillė publike, lirisht mund tė konsiderohen lavire, pėrvec, "nėnave" tona shqiptare, disa nga tė cilat edhe pse lirisht hyjnė, punojnė dhe dalin nga njė shtėpi e tillė publike - private, ato assesi nuk j anė dhe nuk mund tė quhen tė tilla! Shumė mė mirė ėshtė qė t'i kthehemi Deedatit.


    Ai dokumenton se nė revistėn "AWAKE" (zgjimi) tė Jehovasve, tė datės 8. shtator 1957, nė faqen 14 cekėt se nė Bibėl qėndrojnė 50.000 gabime!, kurse nė kopertinėn e prapme tė kopėrtinės "LOOK" tė njė Bible tė versionit tė Mbretit Xhejms qėndronte njė artikull "E vėrteta rreth Biblės", ku thuhej:


    "Qė nė vitin 1720 njė autoritet anglez vlerėsoi se gjendeshin tė paktėn 20.000 gabime nė botimet e Dhjatės sė re, e cila lexohej nga protestantėt dhe katolikėt. Studentėt modernė thonė se ka tė paktėn 50.000 gabime."


    Megjithatė, tė krishterėt e mbajnė qėndrimin se "Bibla ėshtė e saktė (!)", kurse autoritetet e versionit tė rishikuar janė pėrpjekur t'i korrigjojnė.


    Fjalinė: "Prandaj vetė Zoti do tu japė njė shenjė: Vini re, njė VIRGJثRESHث do tė mbetetme barrė dhe do tė lindė njė djalė, e do ti vėrė emrin Imanuel", korrigjuesit nė R.S.V., thotė Deedati, e pėrmirėsojnė nė atė mėnyrė qė fjalėn "virgjėreshė" e zėvendėsojnė me frazėn "njė grua e re", qė ėshtė pėrkthim korrekt i fjalės hebraike ALMAH. ALMAH ėshtė fjalė e cila ka qenė nė tekstin hebraisht dhe jo BETHULAH, e cila do tė thotė virgjėreshė. Megjithatė, korrigjimi ėshtė bėrė vetėm nė anglisht, thotė Deedati, kurse mbetet fakti se nė tė gjitha gjuhėt e tjera tė botės kristianėt do tė vazhdojnė qė tė gėlltitin emrin "virgjėreshė". S'ka fjalė se Deedati ka tė drejtė: shikojeni vetėm Biblėn nė gjuhėn shqipe dhe do tė bindeni se tek Jeshaja, faqe 428, nėn nr. 14 qėndron emri i gabuar "virgjėreshė"!


    Sidoqoftė, Deedati cek se bota myslimane di edhe t'u falėnderohet "50 qendrave kooperuese" tė botės sė krishterė dhe mendjeve tė tyre tė besuara tė "32 pedagogėve tė eminencės sė lartė", tė cilėt e afruan edhe nj'ė shkallė Biblėn e tyre tė shenjtė pranė tė vėrtetės kur'anore. Kėtė e bėnė atėherė kur si plotėsor tė katekizmit ortodoks, duke u mbėshtetur nė versionin e autorizuar AV: "Zoti kaq shumė e deshi botėn sa i dha tė vetmin bir TE LINDUR prej tij, dhe kushdo qė boson tek ai nuk do tė vdese, pėr do te ketė jetė tė pambatim" (Gjon 3:16-AV), ata nxorėn:


    "Jezusi ėshtė i vetmi bir i Zotit i linduir, jo i bėrė."


    Megjithatė, fabrikimi "I LINDUR", thotė Deedati, ka qenė pa ceremoni dhe pa thėnė asnjė fjalė nga korrigjuesit e Biblės, duke mos dashur qė lexuesit t'i tėrhiqet vėmendja haptazi, por nė mėnyrė tė fshehur. Zoti i plotėfuqishėm, thotė Deedati, nuk priti 2.000 vjet qė pedagogėt e Biblės tė zbulojnė kėtė mashtrim blasfemues, por e dėnoi menjėherė pas renovimit tė tij:


    Ata thanė; “i gjithėfuqishmi ka fėmijė

    Ju (jobesimtarėt) vėrtet

    Sollėt njė fjalė

    Shumė tė shėmtuar.


    Aq tė shėmtuar sa

    Gati u copėtuan qiejt,

    Gati pėlciti toka dhe

    Gati u shembėn kodrat

    Nga ajo (fjalė)


    Pėr atė se tė gjithėmėshirshmit

    I pėrshkruan fėmijė

    E tė gjithėmėshirshmit

    Nuk i takon tė ketė fėmijė

    (Kur'ani i shenjtė 19:88-92)


    Ai (zoti) as s'ka lindur kė,

    As nuk ėshtė i lindur

    (Kur'ani i shenjtė 112:3)


    "Tre janė ata qė i pėrkasin qiellit: Ati, fjala dhe shpirti i shenjtė dhe kėta tre janė njė". Ky rresht, cek Deedati, ėshtė afėr asaj ēka kristianėt e quajnė "Triniteti i tyre i shenjtė" nė enciklopedinė e quajtur Bibėl. Por, edhe ky gur themeli i besimit kristian, qė ishte njė mashtrim nė fe, gjithashtu ėshtė hequr prej R.S.V. Sė, pėr anglisht-folėsit, pa asnjė shpjegim. Por, pėr 1449 grupet e gjuhėve tė mbetura tė botės, tė cilėt shpikjet kristiane i lexojnė nė gjuhėn e tyre amtare, mashtrimi mbetet dhe ata njerėz, thotė Deedati, kurrė s'do ta marrin vesh tė vėrtetėn gjer nė "Ditėn e gjyqit".


    "Dhe mos thoni:

    "Tre" (trini)

    Se ėshtė mė mirė pėr ju.

    Allahu ėshtė vetėm

    Njė allah"

    (Kur'ani i shenjtė 4:171)


    Sa i pėrket ngjarjes mė mahnitėse tė krishtėrimit, ngritjes sė jezusit nė qiell, i cili referim gjendej nė Ungjėllin e Markut dhe tė Llukės:


    4a. "Pastaj Lord Jezus pasi u foli atyre ishte NGITUR Nث QIELL dhe u ul nė krahė tė djathtė tė Zotit." (Mark 16:19) dhe


    4b. "Pasi i bekoi ata, ai u nda prej tyre dhe u ngrit lart nė qiell" (Lluka 24:51)


    Deedati dokumenton se sipas versionit RSV tė 1952, gjashtė fjalėt e fundit tė 4b,”dhe ai u ngrit nė qiell" nuk qėndrojnė nė tekstin kryesor, por ato janė zėvendėsuar me njė-a-tė vogėl si udhėzim pėr tė shikuar fundin e faqes ku janė katandisur dhe shpjegohen pėrmes fusnotės dhe me shkronja tė vogla, gjersa Mark 16 mbaron me rreshtin e 8-tė pas tė cilit mbetėt njė boshllėk i madh. Dhe pasi konkludon, me tė drejtė, se ēdo kristian i ndershėm e pranon qė nuk i konsideron shėnimet nė fund tė faqes (nė Bibėl) si "fjalė tė Zotit", bėn pyetjen: "Pėrse shėrbėtorėt e paguar t'ia besojnė mrekullinė mė tė fuqishme tė besimit tė tyre njė shėnimi tė thjeshtė nė fund tė faqes?"


    Deedati pėrgjigjet vetė nė kėtė pyetje tė tij, kur dokumenton:


    "Nga Karta -" Origjina dhe rritja e Biblės nė anglisht", qė paraqitet nė faqen 20, ju do tė vini re se gjithė "versionet" biblike para versionit tė korrigjuar RV tė 1881 vareshin tek KOPJET E VJETRA tė datuara 500-600 vjet pas Krishtit, gjegjėsisht Jezusit. Korrigjuesit e RSV-Sث tė vitit 1952 ishin pedagogėt e parė tė Biblės, tė aftė tė gjejnė "kopjet Mث Tة VJETRA" tė datuara 3-4 shekuj pas Krishtit."


    "Mė i vjetri" meriton besim mė shumė sesa thjeshtė "I vjetri". Por, duke mos gjetur asnjė fjalė rreth" nglitjes sė Jezusit nė qiell"; apo "tė ēuarit lart nė qiell" nė dorėshkrimet mė tė vjetra, etėrit Kristianė i hoqėn kėto referime nė RSV 1952."


    Kėto fakte, thotė Deedati, janė njė rrėfim shtangues pėr botėn e krishterėl, ngase autorėt e "frymėzuar tė Ungjillit tė pastėr e tė vėrtetė" nuk mbajnė mend edhe njė fjalė pėr ngritjen e Jezusit, kurse unanimisht mbajnė mend qė Krishti dhe shpėtimtari e ngiste njė gomar pėr nė Jerusalem, ndėrkohė qė misioni i tij po mbaronte dhe, nė pajtim me kėtėl, Deedati pėrfundon se Zoti nuk ka qenė autor i frymėzimit tė shkruesve tė Ungjillit qė ata mos ta harrojnė shėtitjen e birit tė ti me gomar, kurse njėherit t'i frymėzojė ata qė tė harrojnė fluturimin e Birit tė tij nė qiell mbi krahėt e engjėjve!


    Megjithatė, puna nuk pėrfundon me kaq. Ngritja e Jezusit, gur themelor i predikimit kristian, ishte minuar si rezultat i erudicionit biblik kristian. Botuesit kristianė tė RSV-sė kishin tashmė njė fitim tė mbledhur prej 15.000.000 dollarėsh, kur propaganduesit e Ungiillit e kapėn me vonesė lojėn. Me pėrkrahjen e vetėm dy komiteteve nga 50-tė qė janė, ata e bėnė njė gjurulldi tė madhe, thotė Deedat, dhe i detyruan botuesit qė tė lutin pjesėn e hequr, shtesėn, nė - fjalėt- "e frymėzuara" prej Zotit, kėshtu qė nė ēdo botim tė ri tė RSV-sė pas 1952, pjesa e hequr u “RIKTHYE Nث TEKST" dhe nė parathėnien e Collins faqe VI dhe VII thuhet:


    “Shumė propozime na kanė ardhur nė komitet nga individė dhe nga komitetet e dy qendrave pėr modifikime, tė gjithė atyre iu kushtua kujdes i veēantė prej komitetit”.


    “Dy pasuset e fundit tė Mark (16:9-20) ... Dhe Llukės (24:51) rikthehen nė tekst".


    "... dhe ata e ulėn atė mbi tė.” (Gomari) (Mateu 21:17)

    "... dhe ata e ulėn Jezusin mbi tė." (Gomari) (Lluka 19:35)

    “... dhe ai u ul mbi tė." (Gomari) (Marku 112:7)

    " ... Jezusi ... u ul mbi tė.”(Gomari) (Xhoni 12:14)


    Deedati thotė se ėshtė kjo njė lojė shumė e vjetėr dhe se ndryshimi ndėrmjet falsifikuesve tė sotėm dhe atyre antikė qėndron nė faktin se ata tė hershmit nuk e njihnin artin e tė shkruarit "parathėnie" dhe "shėnime nė fund tė faqes", pėrndryshe edhe ata do tė na tregonin po aq qartė sa edhe heronj'tė tonė modernė pėr falsifikimet e tyre, dhe pėr lirshmėrinė e tyre nė kthimin e parasė sė falsifikuar nė ar safi (vėrtet).


    Pra, pjesa e hequr rikthehet. E rikthehet, sepse ėshtė hequr, dhe ishte hequr ngase dorėshkrimet mė tė vjett-a nuk flisnin fare pėr "ngritjen nė qiell". lshin tė pavėrteta si tek rrėfimi i Gjonit rreth trinisė 5:7. Por, thotė Deedati, mos u habitni! Pas ca kohėsh, nėse veni dorėn mbi njė RSV, "Komiteti" do tė heqė edhe parathėnien plot vlera, ngase zbulohet vetė loja e mashtrimit, dhe jep shembul' lin se si propaganduesit e Jehovit i kanė hequr 27 faqe nga parathėnia e “Pėrkthimi i ri botėror i shkrimeve kristiane greke” (kėshtu e quajnė ata Dhjatėn e re), ku nė faqėn 5 tė parathėnies thuhet:


    "Gjatė kopjimit tė origjinalit tė frymėzuar elemente tė dobėsisė njerėzore hynė nė tė dhe kėshtu, asnjė nga kopjet origjinale nuk ėshtė e saktė (dmth. pa gabime). Si rezultat kemi atė qė as edhe dy kopje nuk janė tė njėllojta taman. "


    Nė zemrat e tyre

    Kanė sėmundje


    E aliahu u shton

    Sėmundjen edhe mir shumė


    E pėr shkak se ata

    Pėrgėnjeshtruan,


    Pėsojnė dėnim tė

    Dhembshėm (Kur'ani i shenjtė 2:10)


    Se batakēillėqet e tyre s'kanė fund, e dėshmon edhe kjo:


    Reverendo C. 1. Scofield D.D. (Doktor nė Teologji) me njė ekip prej 8-tė botuesish konsultativė, nė "Referencat e Biblės Scofield", e quart tė drejtė qė fjalėn hebraishte "Elah" (qė do tė thotė Zot) ta barazojė me fjalėn "Alah" dhe kėshtu, thotė Deedati, e pranojnė mė sė fundi tė vėrtetėn qė emri i Zotit ėshtė Allah, por pėrsėri duke hezituar e shkruajnė me njė "L"!


    Referimet nė lidhje me kėtė fakt Deedati i ka bėrė publikisht por sot, thotė ai, as boshllėku ku ka qenė fjala "Alah" nuk ėshtė mė, dmth. i fshijnė gjurmėt. Kjo ėshtė Bibla ortodokse!


    Etėrit e kishės, nga katėr mijė dorėshkrime tė ndryshme, zgjodhėn vetėm katra, tė cilat pėrputhen me paragjykimet e tyre dhe i quajtėn Ungjijtė e Mateut, Markut, Llukės dhe Gjonit, kurse si rezultat i kėrkimeve tė propaganduesit, nė parathėnien tashmė tė hequr qėndronte:


    "ثshtė bėrė e qartė se teksti origjinal i

    Shkrimeve kristiane greke (dhjata e re) ėshtė

    Ngatėrruar me tė njėjtin tekst tė dhjatės sė

    Vjetėr."


    Pėrkundėr kėsaj, ky kult i pakorrigjueshėrn ka paturpėsinė tė publikojė 9.000-000 (nentė milionė) kopje botimi tė parė tė njė libri prei 192 faqe tė titulluar- "A ėshtė Bibla nė tė vėrtetė fjala e Zotit?"

    Ne kėtu, thotė Deedati, po mirremi me njė mentalitet tė sėmurė, sepse nuk qenka shuma e gabimeve siē thonė ata qė "PREK AUTENTICITETIN E BIBLثS" (?). Kjo ėshtė logjika kristiane dhe dr. Graham Scroggie nė kėtė libėr tė tij, nė faqen 29, kėrkon pėr Biblėn qė:


    "Dhe le tė jemi tė drejtė nė ndjenjėn e ēėshtjes (a ėshtė bibla fjala e zotit?) Duke pasur gjithnjė nė mėndje qė tė degjojmė ēfarė thotė vetė bibla pėr vetėn e saj. Nė njė gjyq ne besojmė qė njė dėshmitar do tė thotė tė vėrtetėn, dhe duhet tė pranojmė ēfarė thotė ai, pavarėsisht se kemi arsye tė shėndosha pėr tė dyshuar qė tanxjerrim atė gėnjeshtar. Natyrisht qė edhe biblės duhet t'l jepet e njėjta mundėsi qė tė dėgjohet dhe tė pritet dėgjimi i saj me qetėsi.”


    Duke e quajtur kėtė kėrkesė plotėsisht tė drejtė dhe tė arsyeshme, Deedati premton se do tė bėjė pikėrisht ashtu dhe e lė Biblėn qė tė flasė pėr vetveten. Por, ajo nė pesė librat e para: Gjeneza, Eksodi, Leviticus, Numbers dhe Deutoronomy - nxjerr mė shumė se 700 pohime, tė cilat provojnė se jo vetėm Zoti nuk ėshtė autori i kėtyre librave, por se as Moisiu nuk ka dorė nė tė. Hapini kėta libra kuturu dhe do tė shihni:


    "Dhe Zoti i tha atij: Largohu, zbrit poshtė ... "

    "Dhe Zoti i tha Moisiut: Ec para popullit ... "

    "Dhe Zoti i foli Moisitit duke i thėnė ... "

    "Dhe Zoti i tha Moisiut: zbrit poshtė, urdhėro ... ".


    Pra, qartė duket se nuk janė as fjalė tė Zotit e as tė Moisiut, por tė njė personi tė tretė.


    “Kėshtu Moisiu ... vdiq... Dhe ai (Zoti i plotėfuqishėm) e varrosi atė (Moisiun)... ai ishte 120 vjeē kur vdiq ... Dhe nuk u ngtit mė asnjė profet nė Izrael si Moisiu ... " (Deutoronomy 34:5-10)


    Edhe pse ēifutėt nuk i shkruanin nekrologji vetvetes, meqenėse Deuteronomy i atribuohet Moisiut, atėherė na del se Moisiu e paska shkruar NEKROLOGJINث E VET!


    Deedati cek se si nė asnjė rast "Dhjata e re" apo "Dhjata e vjetėr" nuk e quajnė veten "Dhjatė e re" ose "Dhjatė e vjetėr", e po ashtu as fjala "Bibėl" nuk gjendet brenda faqeve tė Biblės dhe nė mėnyrė sarkastike pėrfundon se Zoti "harroi" t'u vėrė titull librave tė tij! Asnjė nga 4 mijė kopjet e lavdėruara qė janė ruajtur nuk e kanė autografin e autorit!, prandaj edhe bėhet supozimi -"sipas”!


    Bibla, vazhdon Deedati i pamėshirėshėm, evidencimi i brendshėm provon se Mateu nuk ėshtė autor i Ungjillit tė parė qė mban emrin e tij.


    “Dhe Jeztisi kur kaloi aty AI (Jezusi) pa njė burrė tė quajtur Mateu, tė ulur nė vendin e tagrambledhėsit, dhe AI (Jezusi) i tha ATIJ (Mateut) eja pas MEJE (Jezusit) dhe Ai (Mateu) u ngtit dhe e ndoqi ATث (Jezusin)". (Mateu 9:9)


    AI, ATE, ATIJ, tė rrėfimit tė mėsipėrm nuk janė fjalė as tė Jezusit as tė Mateut, por tė njė thashethemi dhe nėse kėtė "libėr ėndrrash" nuk ia atribuojmė dishepullit Mateu, atėherė si mund tė pranohet se ajo ėshtė fjala e zotit?


    ثshtė mirė qė t'i jipet mundėsia qė edhe kėtu, pėr ne, fjalėn e vet, ta thotė njė shėrbėtor i paguar i Kishes anglikane, njė hierark i Katedrales sė Chichesterit nė Angli, J. B. Philips, i cili duke iu referuar hyrjes sė tij tė "Ungjillit sipas Mateut" thotė:


    “Gojėdhanat e hershme ia atribuojnė ketė ungjill apostulit matu, por tė shkolluarit sot pothuajse tė gjithė e hėdhin poshtė kptė pikėpamje". Kjo. pėr atė qė dėshiron tė kuptojė, nuk do tė thotė asgjė tjetėr pėrveē se pranim se Shėn Mateu nuk e ka shkruar Ungjillin qė mban emrin e tij. Philipsi vazhdon:


    “Autori dtiket qartė se ka pėrdorur misteriozėn "Q" e cila mund tė ketė qenė koleksion i gojėdhėnave gojore". Kėtė fshchtėsi tė cilėn Philipsi tenton sido-kudo ta mbajė pėr vete, na e zbulon Deedati duke sqaruar se "Q" ėshtė shkurtim i fjalės gjermane "quella", e cila do tė thotė "butime" dhe supozohet qė tė jetė njė dokument tjetėr-njė burim i thjeshtė-tė cilin e ka Mateu, Marku dhe Lluka, dhe qė tė tre kėta autorė, kushdo qė tė ketė qenė, e pėrdorėn tė njėjtin material sikur t'i shihte "njė" sy, prandaj qė tė tre ungjillet e parė njihen si "synoptic Gospels” (te njėjtė nė pėrmbajtje).


    "Ai (Mateu) ka pėrdoritr ungjillin e Markut pėr tė shkruar tė vetin” -thotė Philips, ai pedagog me reputacion i Biblės, i cili ka pasur pėr pėrdorim dorėshkrimet "origjinale" greke. Kjo nuk do tė thotė asgjė tjetėr pėrveē qė "Mateu ka kopjuar nga Marku!" dhe kėtė kopje kristianėt e konsiderojnė "frymėzim" dhe fjalė tė Zotit!


    Si bėhet qė ai i cili ishte nė shėrbim tė Jezusit, e supozohet tė ketė qenė Mateu, i cili e ka parė dhe dėgjuar, nė vend qė tė shkruante pėrshtypjet e veta nga ai shėrbim, ai vjedh nga njė ēunak (Marku), i cili ishte 10-vjeēar kur Jezusi po e qortonte kombin e vet? Si mund tė shpjegohet qė njė dėshmitar i cili ka parė dhe dėgjuar vetė, tė kopjojė nga ai i cili kishte shkruar duke u mbėshtetur nė thashetheme? Logjikisht mund tė pėrfundohet se kėtu kemi tė bėjmė me njė dokument anonim, i cili paraqitet si i Mateut.


    Pėr Mateun dhe Llukėn, apo kushdo qofshin ata, Deedati thotė se 85% kanė kopjuar nga Marku. Por, kjo nuk ėshtė asgjė, ngase vjedhjet letrare tė autorėve tė Dhjatės sė vjetėr dinė tė jenė edhe 100%!


    Nė faqen 33 tė librit tė Deedatit tė pėrkthyer nė gjuhėn shqipe, "A ėshtė Bibla fjala e Zotit", qėndron demonstrimi i kėsaj shkalle tė plagjiatės, e cila praktikohet nga shkrimtarėt e "frymėzuar" tė Biblės.


    Gjatė njė simpoziumi nė Universitetin e Kejp -Tounit, tė drejtuar nga Deedati dhe profesori Cemptsy, shef i Departamentit tė Teologjisė pėr lėndėn "A ėshtė Bibla fjala e Zotit?" Deedati kishte kėrkuar nga studentėt qė t'i hapnin biblat tek kreu 37 tė "Librit Isaiah", nė mėnyrė qė tė mund tė krahasonin "Isaiah"-in e tyre me kreun 37 tė "Isaiah"-ut tė tij dhe tė shihnin se a janė identikė.


    Duke lexuar ngadalė dhe duke i pyetur pas ēdo rreshti se a ishin thėniet qė po i lexonte identike me rreshtat e biblave tė tyre, ata pėrherė nė kor i ishin pėrgjigjur "po", "po"! Merreni me mend se si do ta kenė ndier veten ata studentė tė mjerė kur pas leximit tė kapitullit, Deedati me Biblėn e tij tė hapur nga u kishte lexuar, kėrkon nga kryetari qė tė shihte dhe tė njoftonte publikun se ai kishte lexuar nga Libri i mbretėrve 2, kapitullin 19! Publiku ishte shtangur nga tmerri. Duhet njoftuar se "Isaiah" 37 dhe Libri i 2-tė i mbretėrve u atribuohen dy autorėve tė ndryshėm qė i ndajnė shekuj, pėr tė cilėt kristianėt ngulin kėmbė se kanė qenė tė "frymėzuar" nga Zotit


    Pėr Librin e mbretėrve, 32 pedagogėt e Biblės sė korrigjuar thonė se autorėsia ėshtė e panjohur. Pra, autori i Librit tė mbretėrve "ėshtė i PANJOHUR", dhe kėto shėnime janė pregatitur dhe botuar tamam prej Rev. David FantL. 75D, sekretar i Pėrgjithshėm i Shoqatės tė Nju-Jorkut. Ata me njė ndershmėri (paturpėsisht), thotė Dedati, rrėfejnė: "Autori i PANJOHUR!" dhe pastaj shprehin gjoja admirim pėr shkrime tė shkruara ndoshta nga ndonjė Tom, Dik, Harri dhe pastaj presin qė tė vlerėsohen si fjala e Zotit-fali o Zot!


    Kot lutet pėr ta Deedati i mirė, ngase edhe vetė e ka tė njohur se Zoti i fal vetėm ata tė cilėt nuk dinė, e jo edhe ata tė cilėt me vetėdije shkaktojnė ngatėrresa dhe blasfemojnė.


    Nė fund tė simpoziumit profesori Cumptsy kishte pohuar: "Kristianėt nuk besojnė nė frymėzimin verbal tė Biblės", d.m.th. fjalė pėr fjalė, cka do tė thotė se Zoti i plotėfuqishėm nuk ka qenė i hutuar qė t'ua diktonte dy herė tė njėjtin tregim, por ishin ato duar njerėzore tė cilat e rrėnuan kėtė tė ashtuquajtur fjalė tė Zotit-Biblėn. Megjithatė, propaganduesit e Biblės ngulin kėmbė qė ēdo fjalė, presje dhe pikė e Biblės ėshtė "fjala e Zotit"!


    Pėrsa i pėrket pėrkthimit shqip tė Bibles, duhet cekur se kreut 37 nga "Isaiah", qė nė shqipe shėnohet si Jeshaja, dhe kreut 19-tė nga Libri i dytė i mbretėrve, i ėshtė kushtuar njė kujdes i posaēėm dhe plagiati maskohet duke pėrdorur trajta tė ndryshme tė tė shprehurit, por kuptimi mbetet i njėjtė. Kėshtu brendia mbetct e tėra, por se ėshtė "fotokopje" nuk vėrehet. Megjithatė, tė gjitha marifetet plafi i mashtrimit nuk i mbulon, kėshtu qė ndodh qė i njėjti mbret i tė njėjtit popull dhe i sė njėjtės kohė, tek Libri i dytė i mbretėrve tė quhet mbret etiopias, kurse tek Jeshaja tė quhet mbret nga Sudani.


    Anomalitė e Biblės nuk kanė fund. Autori i Samuel 2, pėr tė cilin korrigjuesit e RSV thonė se ėshtė i panjohur, u "frymėzua" tė na dėshmojė qė frymėzimin pėr regjistrimin e ēifutėve Davidi e mori nga Zoti (2 Samuel 24:1), por autori, gjithashtu i panjohur i Crocles 21:1 thotė Se "SATANI" E PROVOKOI Davidin qė tė bėnte regjistrimin. Si mund tė ketė qenė Zoti burim i kėtyre "frymėzimeve" kontradiktore! Krishterimi ka qenė mė pjellori pėr shumimin e izmave: satanizmi, kėrpudhė tjetėr e cila ka mbirė prej krishterimit, nė tė cilėn ish tė krishterėt e adhurojė djallin, pastaj, ateizmi, komunizmi, fashizmi, totalitarizmi, nazizmi, mormonizmi etj. اfarė tjetėr do tė lindė krishterimi, pyetet Deedati?


    “Disa me tė drejtė deklarojnė qė frazat biblike vazhdimisht janė keqpėrdorur dhe shpėrdorur pėr tė justifikuar pothuaj ēdo ligėsi qė njeh njeriu" (marrė prej "The plain Truth", gazetė amerikane nė bazė kristiane me titull,,BIBLA", libri mė i diskutueshėm i botės", qershor 1975).


    Nė 2 Samuel 24:') mund tė lexohet se si pėrmes profetit Gad Zoti e kishte pyetur Davidin:


    "Cilėn dėshiron? Qė tė bjerė nė vendin tėnd zi btike shtatėvjetore, ... ", kurse nė Librin e parė tė analeve, pra Chronicles 21: 11, thuhet: "اfarė dėshiron; qė pėr tre vjet tė bjerė nė vendin tėnd njė zi buke, ... " Nė qoftė se ajo qė shkruhet nga autorė tė ndryshėm i atribuohet "Zotit", kurse cdo analfabet e di se tre vj et nuk j anė tė barabartė me shtatė vjet, atėherė domosdo do tė konkludojė se kėtij "Zoti" po iu ngatėrruakan vitet!


    Nė 2 Chronicles 36:9 thuhet se JOAMMI ishte "8" vjec kur filloi tė mbretėrojėl, por meqenėse nuk mund tė arsyetohet se c'faj apo "ligėsi" mund tė bėjė njė fėmijė 8-vjec . pėr tė merituar heqjen nga froni, "I panjohuri", autori i MBRETثRVE, i shton edhe 10 vjet JOAKIMIT pėr ta arsyetuar indinjatėn e Zotit. Qė drejtėsia tė mbetet "drejtėsi", autori e balancon falsifikimin nė atė mėnyrė qė pėr 10 vjetėt e shtuar sa e lypte nevoja qė fėmija tė jetė madhor dhe pėrgjegjės, i shkurton 10 ditė nga koha e mbretėrimit tė tij. Terezia nuk luan: Dhjetė andej e dhjetė kėtej!


    Sidoqoftė, nė Biblėn nė gjuhėn shqipe ėshtė mėnjanuar dallimi nė moshėn e JOAKIMIT dhe pėr ēdo rast ai ėshtė i moshės madhore, pra 18 vjeē.


    Ngatėrresa nė konfliktin e kujtimeve ndėrmjet 2 Samuelit 10: 18 dhe 1 Chronicles 19:18 ėshtė po ashtu e ēuditshme. Sa kalorės tė karroceve vrau Davidi? Shtatėqind apo shtatė mij? Pastaj aivrau 40.000 "KALORثS" apo 40.000 "KثMBثSORث"? Zoti nuk po dalluaka shtatėqind nga shtatė mijė, e as "KAVALERINث" nga "KثMBثSORIA"!


    Megjithatė, nė Biblėn nė gjuhėn shqipe dallimi qėndron vetėm ndėrmjet 700 dhe 7.000 karro lufte, kurse "Zoti" nuk e ngatėrron kavalerinė me kėmbėsori, andaj edhe nė tė dy citatet qėndron se ishin 40.000 kėmbėsorė. Dhe tamam njeriu mund tė mendojė se "Zoti" i Biblės shqipe ėshtė mė i kujdesshėm pėr 50%, ngase iu pėrvodh vetėm gabimi nė numrin e karrove tė luftės, ne duhet t'ia demantojmė besimin dhe tė cekim se Zoti i Biblės, nė cilėndo gjuhė qoftė e shkruar ajol, nuk e ka mbamendjen serioze. Kur ėshtė fjala pėr luftėn nė fjalė, nė vazhdim thuhet:


    - 2 Samueli 10: 18; "Vetė komandanti sitian, Shavahit, u plagos rėndė dhe vdiq nė fushėn e belejės”, kurse nė

    -1 Chronicles (Analeve) 19:18; "Ndėr tė zėnėl robėr ishte edhe gienerali Shavahu".


    Autori i Librit tė parė tė mbretėrve 7:26, numėron 2.000 banjo nė pallatin e Solomonit, por autori i 2 Chronicles 4:5 i shton ato pėr 50% dhe i bėn 3.000 banjo. Zoti i plotėfuqishėm nuk "frymėzon" tė tilla budallallėqe tė parėndsishme e kontradiktore, pėrfundon Deedati.


    Ne ndoshta edhe nuk kemi qenė tė kujdesshėm sa duhet, por kemi mbetur pa u pastruar nė banjot e Solomonit, ngase nė pėrkthimin shqip nuk e kemi hasur asnjė banjo!


    Ja edhe njė shembull qė e nxjerr Deedati:


    Autori i Chronicles 9:25 thotė: "Solomoni kishte katėr mijė shtalla pėr kuaj .. ", kurse autori i Mbretėrve 4:26 e shumėfishon nė katėrdhjetė mijė shtalla kuajsh! Qė tė mos lindė dyshimi se kopist tė pakujdesshėm me pahir i kanė shtuar numrit 4.000 njė “0”, Deedati na njofton me kohė se nė kohėn e Solomonit ēifutėt nuk e njihnin fare "0"-nė, dhe se ishin arabėt tė cilėt ia mėsuan atė Lindjes sė Mesme dhe Evropės nė shekujt e mėvonshėm. اifutėt figurat nė veprat e tyre letrare i shprehnin me fjalė dhe nuk i shkruanin me numra. Cili ėshtė autori i vėrtetė i kėtyre mospėrputhjeve marramendėse prej 36.000? Zoti apo njeriu? Dhe Deedat sikur do tė na lėrė edhe pa kėto pak mend pas kėtij mjerimi, i cili haset nė kėtė libėr, tė ashtuquajtur i "shenjtė", Bibėl, thotė:


    "Ju do t'i gjeni kėto referenca dhe shumė mė tepėr fakte tė tilla nė njė libėr shumė mė tė plotė; "Bibla-fjala e Zotit apo Fjala e njeriut"?, nga A.S.K. Joomal" D.m.th. paska edhe mė zi!


    Ne nuk mund ta dimė se cili "Zot" ėshtė frymėzues i Biblės nė gjuhėn shqipe, por megjithatė kėtu gjėrat nuk shkoi'nė ashtu siq thotė Deedati. Psh. nė librin e parė tė Mbretėrve shtallat dhe kuajt gjenden jo nė kapitullin e 4-tė, por nė tė 5-tin dhe rreshti i parė i kapitullit tė 5-tė ėshtė vazhdim pas rreshtit tė 19-tė tė kapitullit tė 4-tė dhe mban nr.20, pastaj vazhdon rreshti i dytė nėn nr.4, i treti nėn nr.5, i katėrti nėn nr.2 dhe tek nė rreshtin e 5-tė, qė mban nr.6, na defilojnė karrot e luftės dhe kuajt.


    Pra: nė Librin 1 tė mbretėrve 5:6 thuhet: "Pėr 4.000 karrot e tij tė luftės kishte 12.000 kuaj.", kurse nė Librin e dytė tė Analeve 9:25 thuhet; "Shollomo kishte ndėrtesa me shtalla pėr 4.000 kuaj dhe pėr karrot e tij tė luftės. Kishte 12.000 luftėtarė pėr karrot."


    Pra, pėr Biblėn shqipe kali dhe njeriu janė tė barabartė: 12 mijė kuaj = 12 mijė luftėtarė!


    Nėse bėhet njė analizė dhe krahasohet "Chronicles angleze" me "Analet shqipe", vėrejmė se "zoti" anglez "Solomonit anglez" i dhuron 4 mijė shtalla pėr kuaj, kurse "zoti" shqiptar pėr "Solomonin shqiptar" ka vetėm ndėrtesa me shtalla pėr 4 mijė kuaj dhe karro lufte, ēka do tė thotė se "zoti anglez" ėshtė mė i pasur ngase afron 4 mijė shtalla, nė tė cilat mund tė vendosen shumė mė tepėr kuaj sesa kėta 4 mijė kuaj shqiptarė kėrkojnė ndėrtesa pėr vendosjen dhe strehimin e tyre!


    Dhe vėrtet, gjersa sipas vullnetit tė "zotit" tė mbretėrve anglezė 4:26, Solomoni kishte jo 4.000 siē thotė Chronicles angleze 9:25, por 40.000 shtalla kuajsh, sipas "zotit" tė mbretėrve shqiptarė 5:6, Solomo kishte vetėm 4.000 karro lufte dhe 12.000 kuaj. Dhe ja! Kėtu ndoshta edhe mund tė qėndrojė e tėrė ajo filozofi interesi se pėrse njė Kadare e do krishterimin e Perėndimit!


    Thjesht, tepėr thjesht: Pėr 12.000 kuaj shqiptarė mund tė ndaheshin 40.000 shtalla pėr kuaj, dhe ēdo kali shqiptar do t'i takonte pak mė shumė se 3,333 shtalla perėndimore pėr kuaj tė standardit mė tė lartė!


    Megjithatė, dy fakte kėtu janė nėnēmuar:


    1. Se tre zotėrave tė krishterizmit nuk mund t'u besohet ngase, siq po shihet, asnjėherė nuk flasin njėjtė dhe i pėrziejnė fjalėt (mjafton tė pėrcillet vetėm qėndrimi politik luhatės dhe hipokrit nė kohėn mė tė re) dhe


    2. اka ėshtė mė me rėndėsi, shqiptarėt mė nuk duan ta luajnė rolin e kuajve tė cilėt nė ahurin e madh tė "zotit" shqiptar i kashagiste mashtrueshėm dhe me ėndje bariu i letėrsisė shqiptare, Kadare.


    Propanganduesit kristianė, si argument se Bibla ėshtė fjala e Zotit, citojnė:


    "Gjithė shkrimi i shenjtė ثSHTث frymėzuar nga Perėndia dhe na ndihmon tė njohim vullnetin e Zotit, tė na qortojė, tė na ndreqė, pėr tė na drejtuar nga ajo qė ėshtė e drejtė". (2. Timoti 3:16 AV nga Scofield). REV Scofield thotė nė qetėsi se fjalėn kapitale ثSHTث ata nuk e hasėn nė origjinalin greqisht, prandaj ,”BIBLA E RE ANGLEZE", e pėrkthyer nga njė komitet qė pėrfaqėson kishėn angleze, skoceze, metodiste, kongregacionale, unionin babtist, kishėn prestoriane tė Anglisė etj. etj. dhe SHOQثRIA E HUAJ DHE BRITANIKE E BIBLثS ka prodhuar pėrkthimin qė i afrohet mė shumė origjinalit greqisht:


    "اdo shkrim i frymėzuar ėshtė i dobishėm pėr tė mėsuar tė vėrtetėn dhe pėr tė mos gabuar, ose pėr t'u edukuar dhe disiplinuar pėr tė jetuar me ndershmėri”. (2 Timoti 3:16).


    Por, katolikėt romanė, thotė Deedati, nė versionin e tyre "Douay" janė mė besnikė nė pėrkthimin e tekstit sesa protestantėt nė versionin e autorizuar (A.V.) Ata thonė:


    “Tė gjitha shkrimet e frymėzuara tė zotit na shėrbejnė pėr mėsim, pėr qortim, pėr t'u edukuar ... "


    Sidoqoftė, kristianėt pajtohen se ēfarėdo qė ka zanafillėn prej Zotit, ose ėshtė e frymėzuar prej tij, duhet tė na shėrbejė si qėllim pėr:


    1. Njohjen e sė vėrtetės

    2. Qortim

    3. Korrigjim (edukim) apo

    4. Kallėzim tė rrugės sė drejtė


    Mė kot kishte pyetur Deedati 40 vjet rresht njerėz tė shkolluar tė kristianizmit se a mund tė na pajisin edhe me njė vegjė tėpestė pėr tė varur fjalėt e Zotit, por ata kishin dėshtuar keq. Kur Deedati u bėn pyetjen nga "Bibla e shenjtė" se Er ', djali i parė i Judės, qė ishte i lig nė sy tė Zotit, dhe Zoti e vrau atė (gjeneza 38:7), nė cilin nga parimet e Timotit duhet vendosur kėtė vdekje, pėrgjigjja kishte qenė: Tek e dyta – “QORTIM". Pra, ngase ishte i lig, Zoti e QORTON me vdekje! Atėherė Juda gruan e birit tė madh, Erit, ia jep djalit tė dytė ONANIT, qė me gruan e vėllaut tė vdekur t'i lindte pasardhės Erit. Mirėpo, ONANI mashtroi, ngase nuk dėshironte qė tė kishte fėmijė pėr tjetėrkėnd, dhe Zoti e vrau edhe ate (gjeneza 38:9-10). Nė testin e Timotit kjo po ashtu vendoset nė kategorinė e dytė-QORTIM! Tani Juda e dėrgon nusen Tamarė nė gjini tė saj gjersa tė rritet djali i tretė i tij, Shelah, i cili do ta marrė nusėn pėr ta kryer detyrėn. Shalah u rrit, por Tamarėn nuk e rikthyen. Juda e kishte mashtruar dhe ajo vendos qė t'i hakmirret plakut ne atė mėnyrė qė drejtėsia tė vijė nė vend. Kėshtu, mos tė tė zėntė sherri i gruas, kur Juda po shkonte tė mbledhte bagėtinė, ajo mbėshtillet si njė grua e pėrdalė dhe i dorėzohet plakut diku skaj rruge, me tė cilin edhe mbetet shtatzėnė. Nga Juda, i cili s'po dinte gjė pėr identitetin e saj, si peng pėr kecin e premtuar, ēmim i atij amoraliteti, ai i merr "unazėn, bylyzykun dhe shkopin" (gj.38:16-18). Cili ėshtė morali kėtu dhe nė cilėn kategori tė Timotit tė futėt kjo fėlliqėsi? Nė njohje, qortim, edukim ose kallėzim i rrugės se drejtė?!- pyet Deedati.


    Xhorxh Bernard Shou kishte thėnė: “Libri (bibla) mė i rrezikshėm nė faqe tė dheut? Mbylleni nė kasafortė me ēelės", por kush do ta ndjekė shembullin e tij, kur "SHPثTIMI”, i tyre varet prej tij!


    Dhe vėrtet sikur pak na u shėmtua kultura nga shtazaria e epsheve komuniste, por u desh qė te pėrkthehet edhe PORNOGRAFIA biblike! O mjerim i hapėsirave tona! Lexojeni, vetėm lexojeni "mėsimin" qė mund ta marrė populli nga "Fjalėt e zotit" nė Gjenezėn 19, frazat 30 gjer nė fund dhe do ta kuptoni largpamėsinė e Bernard Shout. Ne do tju kursejmė dhe ato fraza nuk do t'i nxjerrim kėtu, ngase ne nuk na pėlqen fare as shkenca e Bogdanit, as mėsimi qė mund te mirret nga "fjalėt e Zotit" qė hasen nė "Biblėn e shenjtė", as nuk e ndjejmė kėnaqėsinė e Rugovės, e as nuk pranojmė tė kryqohemi siē ėshtė kryqzuar ndoshta Kadare nė atė stilin e Gjenezės 19:30!! O Zot, o Zot, po si ėshtė e mundur qė ēdo literaturė pornografike tė quhet "fjalė e zotit"?


    Nga katėr shkruesit e Ungjillit, Zoti "frymėzoi" vetėm dy qė ta shkruajnė gjenealogjinė e "Birit" tė tij. Kėta ishin Mateu dhe Lluka.


    A ėshtė e mundur qė listat tė kenė zėnė fill nga i njėjti burim, Zoti, dhe si ndodhi qė njėri u "fymėzua" qė tė kujtonte vetėm 26 paraardhės, kurse tjetri 41!.


    Milingonat arabe nė "pėshtjellimin" e tyre gjithmonė e nxorėn vetėm tė vėrtetėn pėr zotin e madh-Allahun e gj ithėmėshirshėm dhe tė vėrtetėn e tij pėr ndershmėrinė e Shėn Mėrisė (Mejremenė), tė ėmėn e profetit Isa a.s. (Jezusit), si dhe vetė pastėriinė shpirtėrore dhe mėsimet e drejta tė profetit Isa, janė shumė mė favorshėm tė paraqitura nga to, se qė bėn mėsimi i krishterė.


    Erin dhe ONANIN Zoti i vrau pėr t'i QORTUAP,, por nė cilėn kategori tė Timotit tė vendoset incesti i Judės dhe i pasardhėsve tė tij tė paligjshėm, kur ata tė gjithė nderohen nė "Librin e Zotit" pėr bastardizmin e tyre? Ata bėhen gjyshi dhe gjyshja e madhe e tė "vetmit bir tė lindur tė Zotit" ?!


    Pėr shkrimet qė i shkruan kushdo dhe pastaj ato shiten pėr "fjalė tė Zotit", kjo nuk ėshtė asgjė. Lexojeni Ezekielin 23 dhe do tė bindeni se njė fėlliqėsirė e tillė nuk duhet tė ketė vend nė njė liber i cili i atribuohet Zotit! Prostitucioni i pėrshkruar aty nuk ka vend nė njė libėr mė tė thjeshtė, i cili dėshirohet tė j etė serioz, e lėre me nė njė "libėr tė Zotit".


    Nga katėr shkruesit e ungjijve, tė cilėt janė futur nė Bibėl, padyshim se Lluka, si mjek qė ishte, ishte mė i aftė pėr tė krijuar njė vepėr letrare, sesa njė peshkatar dhe taksambledhės, tė cilėt ishin mė tė pakualifikuar se ai. Lluka nė parathėnie tė Ungjillit tė tij, thotė:


    "Gjithashtu m’u duk drejtė tė vė rregull".


    Pedagogu kristian J. B. Philips nė hyrjen e pėrkthimit te "Ungiilli i Shėn Llukės” thotė: "Me vullnetin e vet Lluka ka pėrzgjedhur dhe botuar materialin ekzistues me kujdes, por duket ka futur shumė materiale shtesė dhe mund tė marrim me mend se cilėt janė disa nga burimet qė ai shfrytėzoi". Dhe ju pėrsėri e quani kėtė "Fjala e Zotit", thotė Deedati, dhe vazhdon: - "Siguroni ungjijtė nė anglishtėn moderne, botimi i FONTANA, para se kristianėt tė vendosin pėr t'i hequr shėnimet e ēmuara tė Philipsit nga pėrkthimi i tij, ngase ata qė janė tė veshur me pushtet sapo kujtojnė se pa dashur kanė nxjerrė sekretin, shpejt mundohen ta ndreqin. Ata i quajnė referimet e mia histori "tė kaluara" brenda natės"!!


    Nga shėnimet plot vlera tė "Collinsit" nė RSV, Deedati nxjerr gjykimin e 32 pedagogėve tė ndihmuar nga 50 bashkėpunėtorė tė sekteve fetare, mbi autorėsinė e "librave tė Biblės":


    "Gjeneza" (libri i parė i Biblės), njė nga pesė librat e moisiut.


    Fjalėt pesė librat e Moisiut ėshtė njė mėnyrė e mashtruar e pranimit tė asaj ēka thonė njerėzit qė ėshtė libri i Moisiut, qė Moisiu ėshtė autor i tij, por pedagogėt e mirinformuar nuk pajtohen me kėtė Ilomotitje. Katėr librat e tjerė Eksodi, Levitikus, Numrat, dhe Deuteronomi: Autori? Njė pėrgjithėsi besohet tė jete Moisiu. Pra, e njėjta kategori si e Gjenezės. Kush ėshtė autori i librit tė "Joshuasė”? Pėrgjigjja: “Pjesa mė e madhe besohet tė jetė e Joshuasė” "GJYKATثSIT"? Pėrgjigjja: "Ka mundėsi Samueli”.


    "RUTH"? Pėrgjigjja: "Nuk dihet saktėsisht”, ndoshta Samueli.

    “SAMUEL 1"? Pėrgjigjja:"Autor i panjohur”

    "SAMUEL 2"? “ “ “

    "KING" (Mbreti) 1? " “ “

    "KING" (Mbreti) 2? " “ “

    "KRONIKAT 1"? “ “ " “Ka mundėsi .. “

    "KRONIKAT 2"? “ “ “ “Ka tė ngiarė e mbledhur nga ... "


    Dhe kėshtu vazhdon historia. Autorėt e kėtyre librave janė ose "Tė panjohur”, ose "ka mundėsi", ose "ka tė ngjarė", ose janė me origjinė tė dyshimtė.


    Zoti i mėshirshėm dhe mėshirbėrės nuk pret 2.000 vjet, thotė Deedati, qė pedagogėt e Biblės tė na tregojnė se Ai nuk ėshtė autor i mėkateve, mburrjeve dhe paragjykimeve, epsheve, grindjeve, xhelozive dhe krimeve tė ndyta. AI e ka thėnė hapur ēfarė bėjnė ata 1413 vjet (tani 1415) pėrpara nė Kur'anin e shenjtė:


    ثshtė Shkatėrrim Pėr

    Ata Qė Meduart E Veta

    E Shkruajnė Librin

    Dhe Pastaj Thonė


    "Ky ثshtė Prej Allahut

    E Pėr Tė Arritur Me Tė

    Njė Fitim Tė Paktė "!


    Pra ثshtė Shkatėrrim

    I Madh Pėr Ta-اka

    Shkruan Duart E Tyre


    Dhe ثshtė Shkatėrrim

    I Madh Pėr Ta Ajo

    اka Fitojnė


    Po, ata kishin marrė njė fitim prej 15-000.000 dollarėsh vetėm me botimin e parė: اmim mizerabėl nė shkėmbim tė pėrjetėsisė. Deedati i madh, ky vigan i sė vėrtetės, vepren e tė cilit pothuajse e kopjuam, jo nga mungesa e aftėsisė qė tė dėshmohet e pavėrteta biblike, ngase ajo zbulohet vetė pa e gjurmuar fare, por thjesht, pse askush mė mirė se ai nuk qe nė gjendje qė njeriut t'ia hapė sytė pėr tė pare mashtrimin e quajtur Bibėl, pėr vete thotė:


    "Unė kam qenė i detyruar tė jem ky qė jam", dhe na tregon se si kishte kaluar net tė tėra pa gjumė dhe me lot nė sy nga provokimet e tė krishterėve dhe fyerjet e paturpshme dhe tė pavend qė i bėnin ata profetit tė islamizmit, Muharnmedit a.s., gjersa ky si i ri 20-vjeēar, mė 1939 po punonte si shitės pranė misionit Adams. Ai qė atėherė kishte vendosur qė tė studjonte Kur'anin, Biblėn dhe ēdo literaturė tjetėr dhe pas pak kishte arritur qė nė diskutime me ta t'i bėnte tė djerseshin nė jakė, gjersa mė nė fund ata krijuan respekt pėr islamin dhe aspostolin e tij tė shenjtė.


    "I lavdėruar qoftė Allahu qė unė pas dyzet vjetėsh arrita ditėn e fitores, hodha poshtė autenticitetin e Biblės, tė cilin e kėrkojnė me kaq trimėri kristianėt", falėnderohet Deedati, dhe vazhdon: "Mbajeni mend qė ne myslimanėt nuk shkojmė derė mė derė duke shitur besimin tonė. Ndėrsa kristianėt e sekteve tė ndryshme cenojnė paqen e qetėsinė tonė dhe duke pėrfituar nga mikpritja shqetėsojnė myslimanin e urtė." I bashkangjitemi kėsaj urate dhe falėnderojmė Allahun e gjithėmėshirshėm, i cili i dha forcėn e duhur Deedatit qė tė qėndrojė nė rrugėn e tij nė zbulimin e sė vėrtetės dhe po ashtu i falėnderohemi Allahut tė gjithėpushtetshėm qė bėri qė kjo vepėr tė na shtypet edhe nė gjuhėn shqipe, pėrmes pėrkthimit tė Zija Merepezės dhe redakturės sė Shkėlqim Sinanit. Allahu ua shpėrbleftė tė mirėn qė na e sollėn me kėtė vepėr antologjike, dhe mėshira e Allahut qoftė mbi ta.


    __________________

  17. Anetarėt mė poshtė kanė falenderuar ORIONI pėr postimin:

    bsdev (03-03-2017)

  18. #10
    HUNDLESH Maska e altin55
    Anėtarėsuar
    01-02-2003
    Vendndodhja
    Vlore Al
    Postime
    1,324
    Perandori Herakli dhe Profeti Muhamed (s)(628 e.s.)


    Profetit Muhamed (s) i erdhen vargjet me poshte pas humbjes se romakeve nga persianet. Ajo profetizoi fitoren finale te romakeve. Keto jane nga sure Er-Rum (Romaket) ajetet (vargjet) 1-6 te Kur'anit:


    Elif, Lam, Mim.

    Romaket jane mundur ne token e afert, dhe pas kesaj humbje te tyre ata do te jene fitimtare brenda dhjete vjetesh. Urdheri i Allahut eshte si ne ngjarjen e meparshme po ashtu edhe ne ate qe do te vije. Dhe ate dite besimtaret do te gezohen per ndihmen e Allahut. Ai ndihmon ate qe Ai do dhe Ai eshte i gjithfuqishem, meshirues. Ky eshte nje premtim i Allahut. Allahu asnjehere nuk i thyen premtimet e Tij, por shumica e njerezve kete nuk e kuptojne.


    Allahu (Nje dhe i Vetmi Zot) dergoi Muhamedin (s) si Profet te gjithe njerezimit. Per kete, Muhamedi (s) dergoi letra te kater mbreterit fqinje, duke i thirrur ata ne Islam. Dy nga keto vende ishin superfuqite e kohes, Bizanti (Perandoria Romake Lindore) dhe Persia. Letra e tij per Herakliun, perandorin bizantin, iu dha nga Dihjah ibn Halifah el Kalbi (r.a) Guverantorit te Bostras, dhe ai e kaloi ate per ne Jeruzalem. Kjo ngjarje ndodhi me 628 e.s kur Herakliu ishte duke u kthyer fitimtar pasi mundi Kosroes II te Persise. Ai ishte ne ate kohe ne Homs, nga i cili beri nje pelegrinazh ne rreze te Qytetit te Shenjte per te falenderuar Zotin per shpetimin e Kryqit dhe gjerave te tjera te shenjta qe kishin humbur.

    Nje nate ne kete udhetim, Herakliu pa nje enderr e cila i mbeti ne mendje. Duke pare shprehjen e shqetesuar te fytyres, keshilltaret e pyeten se cfare kishte ndodhur. Ai tha se ai bllokohej nga mbreteria fitimtare e nje burri te bere synet ne nje enderr nje nate me pare. Pastaj ai i pyeti ata se cilet popuj praktikonin synetllekun. Gjeneralet dhe keshilltaret e tij qe ishin atje i thane se vetem cifutet ishin te bere synet, dhe u perpoqen qe t'i mbushnin mendjen qe te ndermerrte ndonje fushate kunder tyre. Ne kete kohe, nje i derguar nga governatori i Gasanit arriti, duke sjelle me vete nje arab. Herakliu urdheroi nje perkthyes qe ta pyeste ate, dhe ai u pergjigj: "Nje njeri eshte shfaqur ne mesin tone dhe ai pretendon se eshte profet. Disa e ndjekin dhe i besojne, por ka dhe te tjere qe i kane dale kundra." Herakliu atehere u tha keshilltareve te tij qe te konfirmonin nese ai njeri ishte i bere synet apo jo, dhe kur pergjigja ishte pozitive, ai tha: "Ky, per Zotin, eshte vizioni qe une pashe dhe jo ajo qe thonit juve."


    Herakliusi ne nje nga posteret e kohes se tij


    Pikerisht gjate ketij pelegrinazhi ne Homs, Herakliu mori letren e Profetit Muhamed (s). Perandori mbasi mori kete mesazh, thirri shefin e tij te policise dhe i tha atij qe te kontrollonte neper vendin e tij nese kishte ndonje njeri nga i njejti fis me Profetin. Ebu Sufjani, kryetari i 'Abdu Shemseve dhe udheheqesi i kurejshiteve, rastisi duke bere tregti ne Gaza me disa nga shoqeruesit e tij nga Meka. Skuadra e perandorise e kerkimit arriti qe t'i gjente ata atje dhe ata menjehere u moren per ne Jeruzalem.

    Ngjarja e pershkruar me poshte u tregua nga Ebu Sufjani ne nje kohe kur ai ishte armik i betuar i Profetit Muhamed (s). Kjo permendet ne Sahih Bukhari dhe eshte permbledhur nga 'Abdullah ibn 'Abbas (r.a).

    Ebu Sufjan bin Harbi tregon se Herakliu dergoi nje person tek ai gjate kohes qe ai shoqeronte nje karvan nga kurejshitet. Ata ishin tregtare dhe benin biznes ne Sham (Siri, Palestine, Liban, dhe Jordani), ne kohen kur Apostulli i Allahut (Muhamedi (s)) ishte ne armiqesi me Ebu Sufjanin dhe kurejshitet. Herakliu i thirri ata ne oborrin e tij mbreteror ku kishte rreth tij te gjithe njerezit me te vjeter dhe te shquar te Romes. Ai thirri perkthyesin e tij, i cili duke perkthyer pyetjen e Herakliut u tha atyre, "Cili nga ju eshte i afert me ate njeri qe pretendon se eshte Profet?" Ebu Sufjani u pergjigj, "Une jam kusheriri me i afert i tij (ne kete grup)."


    Herakliu tha, "Silleni ate (Ebu Sufjanin) afer meje dhe shoqeruesit e tij le te qendrojne pas tij." Ebu Sufjani shtoi, "Herakliu i tha perkthyesit te tij tu thoshte shoqeruesve te mi se ai donte te me bente disa pyetje persa i perkiste atij burri (Profetit) dhe se ne qofte se une do te thoja ndonje genjeshter ata (shoqeruesit) duhej qe te me nderprisnin dhe thonin te verteten." Ebu Sufjani shtoi, "Per Allah! Ne qofte se une nuk do te kisha frike se shoqeruesit e mij do me damkosnin per genjeshtar, une nuk do te thoja te verteten per Profetin.

    Pyetja e pare e Herakliut per mua ishte: "Cfare statusi ka familja e tij ne mesin tuaj?" Une u pergjigja, "Ai i perket nje familjeje te mire (fisnike) ne mesin tone."

    Herakliu vazhdoi me tej, "A ka pretenduar ndonje midis jush me pare te njejten gje (qenien Profet)?" Une u pergjigja, "Jo." Ai tha, "A ka qene ndonje nga parardhesit e tij mbret?" Une u pergjigja, "Jo."

    Herakliu pyeti, "A e ndjekin ate te pasurit apo te varferit?" Une u pergjigja, "Jane te varferit ata qe e ndjekin me shume ate." Ai tha "Po numri i ndjekesve te tij a vjen duke u rritur apo duke u zvogeluar (dite per dite)?" Une u pergjigja, "Numri i tyre gjithmone rritet." Atehere ai pyeti, "A ben vaki qe ndonje nga ata qe futen ne beimin e tij merziten me te dhe e hedhin poshte me mbrapa?" Une u pergjigja, "Jo."

    Herakliu tha, "Po ju a e kini akuzuar ndonjehere si genjeshtar para pretendimit te tij (te qenurit Profet)?" Une u pergjigja, "Jo." Herakliu tha, "A i thyen ndonjehere premtimet qe jep?" Une u pergjigja "Jo." Ne jemi ne armiqesi me te por nuk e dime cfare do te beje ai me te." Une nuk pata mundesi qe te thoja ndonje gje tjeter kunder tij pervec kesaj.

    Herakliu tha, "A kini patur ndonjehere lufte mes jush?" Une u pergjigja, "Po." Atehere ai tha, "E si kane qene rezultatet e ketyre luftrave?" Une u pergjigja, "disa here ka fituar ai e disa here ne." Herakliu tha, "Cfare ju kerkon ai juve qe te beni?" Une thashe, "Ai na thote qe te adhurojme Allahun dhe vetem Allahun dhe asgje tjeter pervec Tij, dhe te hedhim poshte te gjitha ato qe na kane thene te paret tane. Ai na thote qe te falemi, te jemi te ndershem dhe te kemi marredhenie te mira me njerezit e afert dhe fqinjet."


    Herakliu u mendua nje here mire qe t'i mblidhte te gjitha dhe i tha perkthyesit te tij qe te me thoshte mua keto me poshte:


    "Une te pyeta ty per familjen e tij dhe pergjigja jote ishte se ai vinte nga nje familje e mire dhe fisnike. Ne fakt te gjithe profetet kane ardhur nga familje te tilla te respektuara. Une te pyeta nese ndonje nga ju ka pretenduar te njejten gje, dhe pergjigja kote ishte negative. Ne qofte se pergjigja jote do te ishte pozitive, une do te kisha menduar se ky njeri ishte duke perseritur pretendimin e atij te meparshmit. Pastaj une te pyeta nese ndonje nga te paret e tij ishte mbret. Pergjigja jote ishte negative, ne qofte se do te kishte qene pozitive, atehere une do te kisha menduar se ky njeri deshiron qe te marre mbrapsht mbreterine e te pareve te tij. Po ashtu une te pyeta nese ai ka qene akuzuar ndonjehere per shpifje para se te thoshte ato qe ka thene, dhe pergjigja jote ishte perseri negative. Keshtu qe une jam i cuditur se si nje person qe nuk genjen per te tjeret do te guzonte te thoshte genjeshtra per Allahun. Me tutje une te pyeta se a e ndjekin te pasurit apo te varferit. Pergjigja jote ishte se ate e ndiqnin te varferit. Dhe me te vertete, te gjithe profetet kane qene ndjekur nga kjo klase njerezish. Me mbrapa une te pyeta nese numri i ndjekesve te tij vinte duke u rritur apo duke u pakesuar. Ti u pergjigje qe ai sa vinte e rritej, dhe ne fakt kjo eshte rruga e besimit te vertete, derisa te jete i plote ne te gjitha aspektet. Po ashtu une te pyeta nese kishte ndonje, i cili, pasi pranon besimin e tij, merzitet dhe e hedh poshte besimin. Pergjigja jote ishte negative, dhe ne fakt kjo eshte (shenja e) besimit te vertete, kur drita e tij futet neper zemrat dhe behet njesh me to. Po ashtu te pyeta nese ai pati tradhtuar ndonjehere. Pergjigja jote ishte negative dhe e njejta gje vlen per gjithe profetet, ata asnjehere nuk kane tradhetuar. Me mbrapa te pyeta se cfare ju urdheronte ai qe te benit. Ti u pergjigje qe ai ju urdheron te adhuroni Allahun dhe vetem Allahun dhe asgje tjeter njesoj si Ai dhe po ashtu ju ndalon juve adhurimin e idhujve dhe ju urdheron qe te faleni, flisni te verteten dhe te jeni te paster.

    Ne qofte se ato qe thua ti jane te verteta, shume shpejt ai do te pushtoje kete vend qe ndodhet nen kembet e mia dhe une e dija (nga librat e shenjte) se ai do te shfaqej por une nuk e dija qe do te ishte nga gjiri juaj, dhe nese une mund ta ndiqja ate pergjithmone, une do te shkoja menjehere qe ta takoja dhe nese do te isha me te, me siguri qe do i kisha lare kembet."


    Herakliu kerkoi letren derguar atij nga Profeti i Allahut (Muhamedi (s)) e cila iu soll nga Dihja per Governatorin e Bostres te cilet ia derguan ate Herakliut per ta lexuar. Permbajtja e letres ishte si me poshte:


    "Ne emer te Allahut, Meshiruesit, Meshireberesit. Kjo leter eshte nga Muhamedi Robi i Allahut dhe i Derguari i Tij per Herakliun, sunduesin e Bizantit. Paqja qofte mbi ate qe ndjek rrugen e drejte. Me tej, une te ftoj ty ne Islam dhe ne qofte se behesh nje musliman ti do te shpetosh, dhe Allahu do te te dyfishoje shperblimet, dhe ne se ti refuzon kete ftese ne Islam ti je duke bere nje mekat duke i cuar ne rruge te gabuar arisijinet (fshataret). Dhe une te recitoj ty fjalen e Allahut:

    "O Njerez te Librave te Shenjte! Ejani ne nje fjale te perbashket per ju dhe per ne, qe ne nuk do te adhurojme asgje tjeter vec Allahut dhe se nuk i bashkengjitim asgje tjeter Atij ne adhurim, dhe asnje nga ne nuk duhet te njohe mbreter te tjere pervec Allahut. Atehere nese ata te kthejne shpinen, thuaju: deshmoni se ne jemi muslimane (ata qe i jane dorezuar Allahut)." (sure: 3, ajeti: 64)


    Ebu Sufjani shtoi me mbrapa:


    "Kur Herakliu pati perfunduar fjalimin e tij dhe pati lexuar letren, ne oborrin mbreteror u be shume zhurme dhe rremuje. Keshtu qe ne dolem jashte oborrit. Une u thashe shoqeruesve te mi se ceshtja e Muhamedit eshte bere aq me rendesi saqe edhe Mbreti i Bizantit ka frike nga ai. Atehere une fillova te sigurohesha ne vetvete se ai (Profeti (s)) do te ishte fitimtari ne te ardhmen e afert derisa une u futa ne Islam (Allahu me udhezoi per kete)."


    Herakliu mbajti shenim te gjitha ato qe pati mesuar, perfshire ketu edhe nje histori per vizionin e tij, dhe ia dergoi ate nje njeriu ne Konstandinopoje tek njohuria dhe gjykimi i te cilit ai kishte shume besim. Ai u pergjigj:


    "Ai eshte Profeti te cilin ne presim. Nuk ka asnje lloj dyshimi per te, pra ndiq ate dhe beso tek ai."


    Herakliut i erdhi kjo pergjigje ne Homs. Ai ftoi te gjithe udheheqesit e Bizantit te cilet ishin ne ate qytet, qe te mblidheshin ne nje dhome ne pallatin e tij, dhe ai dha urdher qe te gjitha dyert te kyceshin. Atehere ai vete u foli atyre nga nje dhome e larte:


    "Romake, nese suksesi dhe udhezimi i drejte jane qellimi juaj, dhe nese ju deshironi qe sovraniteti juaj te mbetet, atehere beni aleance me kete Profet (Muhamedin)."


    Ata i kuptuan fjalet e tij sepse kishin dijeni per letren e Profetit (s). Pasi degjuan kete, ata u cuan dhe vrapuan drejt dyerve te cilat me kot u perpoqen qe t'i hapnin. Duke pare kundershtimin e tyre te madh, Herakliu vendosi qe mos t'i detyronte ata te besonin ate qe besonte ai. Pastaj ai i thirri ata dhe i siguroi: "Une i thashe keto qe te provoja fuqine e besimit tuaj, te cilin une tani e pashe." Ata u perkulen para tij dhe ishin te kenaqur me fjalet e Perandorit. Ai ne te njejten kohe kishte bindjen e plote se Siria pa dyshim qe do te merrej nga ndjekesit e Profetit (s).

    Detyra e Herakliut per mbrojtjen e Sirise u influencua nga vizioni i tij i "mbreterise fitimtare te nje njeriu te bere synet" dhe besimi i tij se ky burre ishte me te vertete i Derguari i Zotit. Ai nuk beri me perpjekje qe te fitonte mbi njerezit e tij per pranimin e besimit te tij. Shume pak kohe para se te kthehej ne Konstandinopoje, ai u propozoi gjeneraleve te tij se nje marreveshje duhej te behej me Profetin (s), duke i dhene atij provincen e Sirise me konditen se do te ndalohej avancimi i tij ne drejtim te veriut. Gjeneralet e tij u cuditen me kete ide dhe e kundershtuan ne menyre te plote. Herakliu mbeti i bindur per vizionin e tij dhe profecine e Muhamedit (s). Thuhet se ne kthimin e tij per ne Konstandinopoje, kur ai arriti kalimin e njohur me emrin Dyert Siliciane ai hodhi syte mbrapa dhe tha: "O toka e Sirise, per here te fundit, une te le lamtumiren."


    Negusi dhe Profeti Muhamed (s)


    Kurejshet (e Mekes) intensifikuan persekutimet e tyre kunder profetit Muhamed (s) dhe ndjekesve te tij. Madje edhe njerez me influence te cilen ndoqen profetin nuk u kursyen. Ata u bojkotuan dhe shume prej tyre madje u izoluan neper shtepite e tyre. Shume nga muslimanet qe nuk kishin influence torturoheshin publikisht dhe vazhdimisht. Duke e konsideruar kete situate shume te veshtire per ndjekesiet e tij, profeti (s) lejoi disa nga ata qe te emigronin ne Abisini me 615 e.s. Numri total i tyre ishte rreth tetedhjet, pa numeruar femijet e vegjel. Ata nuk iken te gjithe ne te njejten kohe. Ikja e tyre ishte planifikuar ne menyre sekrete dhe u be me grupe te vogla. Emigrantet u priten mire ne Abisini, dhe atyre iu lejua liri e plote besimi.

    Udheheqesit e kurejshiteve, ishin te vendosur qe ata nuk duhet te liheshin rehat, qe te stabilizoheshin atje, jashte kontrollit te tyre, nje komunitet i rrezikshem i cili mund te dhjetefishohej kur te konvertuarit e tjere te bashkoheshin me te. Keshtu ata me shpejtesi menduan nje plan, dhe pergatiten nje sasi te madhe dhuratash te cilat konsideroheshin shume te vlefshme ne Abisini. Pershembull punimet e lekures kishin cmime shume te larta, keshtu qe shume lekura te mira u mblodhen nga arabet, te cilat do te mjaftonin per nje rryshfet te mire per cilin do nga gjeneralet e Negusit. Po ashtu kishte edhe dhurata te cmuara per vete Negusin. Pastaj ata me shume kujdes zgjodhen dy burra njeri prej te cileve ishte 'Amr ibn al'As, i klanit te Sahmit. Kurejshitet i keshilluan ata per cdo gje qe duhej te benin: ata duhej te takonin cdo gjeneral ne vecanti, tu jepnin dhuratat dhe t'u thonin:


    "Disa burra dhe gra te budallallepsur nga njerezit tane jane strehuar ne kete mbreteri. Ata kane lene besimin e tyre, jo per tuajin, por per nje te cilin e kane trilluar, nje besim qe eshte i panjohur per ju dhe per ne. Fisniket e njerezve te tyre na kane derguar ne qe te flasim me mbretin tuaj per ceshtjen e tyre, ne menyre qe ai ti ktheje mbrapsht. Keshtu qe kur ne ti flasim atij per ata, juve keshillojeni qe te na i dorezoje dhe te mos kete me fjale me ta."


    Te gjithe gjeneralet rane dakord, dhe te dy burrat e kurejshiteve i cuan dhuratat e tyre Negusit, duke kerkuar qe emigrantet tu jepeshin atyre dhe i shpejguan atij arsyen ne te njejten menyre sic kishin bere me gjeneralet, duke shtuar ne fund: "Fisniket e njerezve te tyre, te cilet jane edhe baballaret e tyre, xhaxhallaret e tyre dhe te afermit e tyre te luten ty qe ti kthesh ata mbrapa." Gjeneralet ishin te gjithe ne mes te degjuesve, dhe ata njezeri e nxiten Negusin qe te binte dakord me kerkesen e tyre dhe ti kthente mbrapa refugjatet, sepse te afermit jane gjithmone gjyqtaret me te mire per punet e te afermve te tyre. Por Negusi nuk ishte i kenaqur me kete arsye dhe tha:


    "Jo, per Zotin, ata nuk do te tradhetohen - nje popull qe ka kerkuar mbrojtjen time dhe kane bere vendin tim strehim te tyre duke me zgjedhur mua mbi te gjithe te tjeret! Une nuk do i dorezoj ata, derisa t'i kem takuar dhe pyetur ata per sa u perket fjaleve qe thone keta burra. Neqoftese eshte ashtu sic thone ata (kurejshet), atehere une do i dorezoj ata mbrapa, ne menyre qe te bashkohen me popullin e tyre, Por ne qofte se del e kunderta, atehere une do te jem mbrojtesi i tyre i mire per sa kohe qe ata kerkojne ndihmen time."


    Atehere ai dergoi njerez qe te therrisnin shoket e Profetit, dhe ne te njejten kohe mblodhi peshkopet e tij, te cilet sollen me vete librat e tyre te shenjte dhe i hapen ato para fronit mbreteror. 'Amri dhe shoku i tij paten shpresuar qe te parandalonin kete takim midis Negusit dhe refugjateve, dhe me te vertet qe ishte ne interesin e tyre qe ta parandalonin, nqs kemi parasysh ato qe ndodhen me pas.

    Abisinasit ishin kristiane, shume prej tyre te devotshem; ata ishin te pagezuar, ata adhuronin nje Zot, dhe mbanin ne trupin e tyre shenjen e kungimit. Ne kete menyre ata ishin te ndjeshem ndaj ndryshimit qe ekziston midis shenjterise dhe perdhosjes, dhe po ashtu ishin koshiente per nivelin e perdhosjes qe ekzistonte ne njerez si Amri. Keshtu qe ata beheshin me teper te prekur - jo me teper edhe se vete Negusi - nga pamja dhe impakti i thelle i shenjterise qe ndjen ata ne momentin kur grupi i besimtareve u futen ne dhomen e fronit, dhe nje murmurime cudie u cua nga peshkopet dhe te tjeret te cilet kuptuan se para tyre ishin burra dhe gra te cilet ishin gati njesoj si ta dhe jo ato qe kishin thene kurejshitet me perpara. Per me teper, shume prej tyre ishin te rinj, dhe ne shume prej tyre pamja e meshireshme zmadhohej edhe me teper nga nje bukuri natyrore.

    Emigrimi nuk kishte qene domosdoshmeri per te gjithe ata. 'Familja e Uthmanit pati hequr dore nga perpjekjet e tyre per ta bere ate te harronte Islamin, por megjithate Profeti e lejoi te largohej dhe te merrte me vete Rukien (ra). Presenca e tyre ishte nje burim fuqie per komunitetin e te ikurve. Nje tjeter cift shume te kendshem per tu pare ishin edhe Xha'fari (ra) dhe gruaja e tij Asma'(ra). Ata ishin te mbrojtur me se miri nga Abu Talibi; por refugjatet kishin nevoje per nje person te gojes dhe Xha'fari e plotesonte kete kusht. Po ashtu ai kishte shpirtin e fitores brenda tij, dhe profeti i tha atij ne nje rast: "Ti je si une ne pamje dhe karakter." Pra ishte Xha'fari ai qe Profeti pati zgjedhur te ishte ne krye te komunitetit te te ikurve; dhe cilesite e tij terheqes dhe inteligjent ndiqeshin nga ato te Musabit te 'Abd ad-Dar (ra), nje burre i ri te cilit profeti do ti besonte nje mision te nje rendesie te madhe per shkak te dhuntive natyrore qe ai kishte.

    Kur u mblodhen te gjithe, Negusi u foli atyre dhe tha:


    "Cfare eshte ky besim sipas te cilit ju duhet te ndaheni nga njerezit tuaj, megjithese ju nuk jeni futur ne besimin tim apo ate te ndonje robi tjeter rreth nesh?"


    Xha'fari iu pergjigj duke thene:


    "O Mbret, ne ishim njerez qe kishim mbetur ne injorance, u faleshim idhujve, hanim ushqim harram, benim gjera te turpshme, dhe me te fortet shkelnin me kembe me te dobetit. Ne ishim keshtu derisa Allahu (Nje dhe Zot i Vetem) na dergoi ne nje te derguar nga mesi jone, nje neri te cilit ne ia dinim prejardhjen, vertetesine, besueshmerine dhe integritetin. Ai na thirri ne ne Zot, qe ne te deshmonim per njesine e tij dhe ta adhuronim ate dhe te hidhnim poshte ato qe ne dhe baballaret tane paten adhuruar ne formen e gureve apo idhujve; dhe ai na urdheroi te themi te vertetn, te permbushim premtimet, te respektojme lidhjet farefisnore, dhe te drejtat e fqinjeve, dhe te mos bejme krime dhe gjakderdhje. Keshtu qe ne adhuruam Zotin, duke mos vene asgje prane tij, duke konsideruar te ndaluar ato qe ai pati ndaluar dhe te lejueshme ato qe ai pati lejuar. Per keto arsye njerezit tane jane kthyer kunder nesh, dhe na persekutojne ne ne menyre qe te hedhim poshte besimin tone dhe te kthehemi nga besimi tek Zoti te adhurimi i idhujve. Kjo eshte arsyeja qe ne kemi ardhur ne vendin tend, te kemi zgjedhur ty mbi te gjithe te tjeret; dhe kemi qene te lumtur nen mbrojtjen tende, dhe eshte shpresa jone, o Mbret, se ketu me ju ne nuk do te vuajme ndonje te keqe."


    Interpretuesit mbreterore perkthyen gjithcka qe ai tha. Negusi pastaj pyeti se a kishin ata ndonje revelate qe profeti i tyre kishte sjelle nga Zoti dhe, kur Xha'fari pohoi, ai tha: "Atehere recitoje ate per mua," pas kesaj Xha'fari recitoi nje pasazh nga Surah Mariam, e cila kishte zbritur pak kohe para ikjes s e tyre:


    Dhe permendeni Marine ne Librin, kur ajo u largua nga njerezit e saj per ne nje vend drejt lindjes dhe izoloi veten kompletesisht prej tyre: dhe Ne derguam tek ajo Shpirtin Tone, dhe ai iu shfaq asaj si nje burre shume i pashem. Ajo tha: I lutem Pafundesise se Zotit qe te me shpetoje nga ty nese ke meshire. Ai tha: une jam asgje tjeter vecse nje i derguar nga Zoti ne menyre qe te krijohet brenda teje nje bir shume i paster. Ajo tha: E si ka mundesi qe une te behem me djale, kur asnje burre nuk me ka prekur, dhe une nuk kam qene e perdale? Ai tha: Megjithate keshtu do te jete; Zoti ka thene: eshte e lehte per mua. Sepse ne mund ta bejme ate nje shenje per njerezimin dhe meshire nga ne; dhe kjo eshte nje gje e urdheruar. (Kuran 19:16-21)


    Negusi u perlot, dhe po ashtu u perloten edhe peshkopet e tij, kur degjuan recitimin e tij,dhe kur ai u perkthye ata u perloten perseri dhe Negusi tha:


    "Pa dyshim qe kjo ka ardhur nga i njejti burim me ato qe solli Jezusi"


    Pastaj ai u kthye nga dy te derguarit e kurejshiteve dhe tha:


    "Ju mund te ikni, sepse per Zotin une nuk i kthej ata tek ju; ata nuk do te tradhetohen"


    Por kur ata u larguan nga mbreti, 'Amri i tha shoqeruesit te tij: "Neser do them atij nje gje, qe do ta shkule kete prosperitet te gjelber te tyren me rrenje. Une do ti tregoj atij se ata thone qe Jezusi biri i Marise eshte nje skllav." Keshtu qe mengjesin tjeter ai shkoi te Negusi dhe tha:


    "O mbret, ata peshperisin nje genjeshter te madh per Jezusin djalin e Marise. Dergo ndonje tek ata, dhe pyeti se cfare thone per te."


    Keshtu qe ai dergoi fjale qe te vinin perseri te ai dhe ti tregonin atij se cfare thonin ata per Jezusin, kjo i shqetesoi ata, sepse asgje tjeter ngjashme me kete nuk u kishte ndodhur me perpara. Ata u konsultuan se bashku se cfare duhej te thonin kur kjo pyetje tu vihej perpara, megjithese e dinin se nuk kishin zgjidhje tjeter vecse te thoshin ate qe Zoti kishte thene.

    Keshtu qe kur ata u futen ne pallatin mbreteror, dhe ata u pyeten perseri: "Cfare thoni ju per Jezusin, birin e Marise?" Xha'fari u pergjigj:


    "Ne themi per te ato qe Profeti na solli ne, qe ai ishte skllavi i Zotit dhe i derguari i tij dhe shpirti i tij dhe fjala e tij te cilen ai e dergoi te Maria virgjeresha e bekuar."


    Negusi mori nje cope druri dhe tha:


    "Jezusi biri i Marise nuk i kalon fjalet qe keni thene juve as sa gjatesia e ketij shkopi."


    Dhe kur gjeneralet rreth tij turfulluan, ai shtoi: "per te gjithe turfullimen tuaj." Pastaj iu kthye Xha'farit dhe shoqeruesve te tij dhe tha: "Ikni ne rrugen tuaj, sepse do te jeni te qete ne token time, as per male ari une nuk do te lendoja qofte edhe njerin prej jush" dhe me nje levizje te dores se tij drejt te derguarve te kurejshiteve, ai i tha sekretarit te tij: "Ktheji ketyre dy burrave dhuratat e tyre, sepse mua nuk me duhen." Keshtu 'Amri dhe burri tjeter u kthyen mbrapa te turperuar.

    Nderkohe lajmi per ato qe kishte thene Negusi per Jezusin u perhap midis njerezve, dhe ata ishin te shqetesuar dhe i kerkuan atij nje shpjegim, duke e akuzuar se ai e kishte braktisur besimin e tyre. Ai atehere dergoi njerez te Xha'fari dhe shoket e tij dhe beri gati varka per ta dhe u tha qe te hipnin dhe te ishin gati per lundrim neqoftese do ishte e nevojshme. Pastaj ai mori nje pergamen dhe shkroi ne te:


    "Ai deshmon se nuk ka zot tjeter pervec Allahut dhe se Muhamedi eshte skllavi i tij dhe i derguari i tij dhe se Jezusi biri i Marise eshte skllavi i tij dhe i derguari i tij dhe shpirti i tij dhe fjala e tij te cilat ai i hodhi mbi Marine."


    Pastaj ai e futi ate poshte rrobes se tij dhe doli para njerezve qe ishin mbledhur per ta takuar. Dhe ai u tha atyre: "Abisinas, a nuk jam une njeriu me i pershtatshem per te qene mbreti juaj?" Ata u pergjigjen se po. "Atehere cfare mendoni ju per jeten time midis jush?" "Ka qene jeta me e mire ne jete," u pergjigjen ata. "Atehere cfare shqetesimi keni?" tha ai. "Ti ke braktisur besimin tone," thane ata, "dhe ke thene se Jezusi eshte skllav." "Po mire juve cfare thoni per Jezusin" pyeti ai. "ne themi se ai eshte biri i Zotit" u pergjigjen ata. Atehere ai vuri doren e tij mbi gjoks, pikerisht mbi vendin ku ishte pergameni dhe deshmoi per besimin e tij mbi "kete", te cilen ata e morren per fjalet etyre. Keshtu qe ata u kenaqen dhe u larguan, sepse ishin te lumtur nen sundimin e tij dhe vetem donin te siguroheshin; dhe Negusi pas kesaj i dergoi fjale Xha'farit dhe shokeve te tij se ata mund te zbrisnin nga varkat dhe te shkonin neper banesat e tyre ku ata vazhduan te jetonin si me para, rehatshem dhe te sigurte.

    Me 628 e.s, pak muaj para Hudajbijahs, erdhi lajmi nga Abisinia per vdekjen e Ubajd Allah ibn Xhahsh. Gruaja e tij Umm Habibah (ra) ishte bija e Abu Sufjanit. Kur paten kaluar kater muaj nga vdekja e burrit te saj, profeti i dergoi nje mesazh Negusit, duke i kerkuar qe te behej dorezane dhe te bente martesen midis tij dhe vejushes, ne qofte se ajo do te ishte dakord. Asaj profeti nuk i dergoi mesazh direkt; por ajo pati nje enderr ne te cilen dikush i erdhi prane dhe iu drejtua asaj si "nena e besimtareve", dhe ajo interpretoi kuptimin e kesaj endrre se ajo do behej gruaja e profetit. Diten tjeter asaj i erdhi mesazhi nga Negusi i cili konfirmoi endrren e saj, dhe atehere ajo zgjodhi kusheririn e saj Khalid ibn Sa'id qe ta jepte ate per martese, dhe ai dhe Negusi bene marrveshje midis tyre ne prezencen edhe te Xha'farit dhe anetareve te tjere te vellazerise. Atehere Negusi beri dasem ne pallatin e tij, dhe atje u ftuan te gjithe muslimanet.

    Letra e profetit per Negusin, e cila e ftonte ate te shpallte Islamin u dergua pikerisht ne kete kohe. Profeti po ashtu i pati derguar fjale Xha'farit se do te ishte gje e mire nese ai dhe komuniteti i tij do te vinin te jetonin ne Medina. Xha'fari menjehere filloi pergatitjet per udhetimin, dhe Negusi u dha atyre dy varka. U vendos qe Ummi Habibah do te udhetonte me ta.

    Disa muaj pas ketyre ngjarjeve dhe duke pare keqesimin e situates ne Meke, 'Amri mblodhi disa te rinj, fisin e tij te Sahmit dhe te tjeret, te cilet e konsideronin ate si nje udheheqes dhe u mbushi mendjen atyre qe te shkonin me te ne Abisini. Ai shpresonte se meqe Muhamedi triumfonte atehere ata do te shpetonin ne Abisini: dhe po qe se Kurejshet do te triumfonin ata te gjithe do te mund te ktheheshin ne Meke, "Me mire na bie te jemi ne Negusin sesa nen Muhamedin," thoshte ai.

    'Amri ishte nje politikan i mprehte, dhe nje burre i durueshem, qe nuk diskurajohej lehte. Megjithe deshtimin e tij te plote (615 e.s.) per te minuar pershtypjen e fuqishme qe pati lene Xha'fari dhe shoket e tij, ai pati hequr pak per te qetesuar Negusin dhe per te mbajtur maredhenie sadopak te mira persa i perkiste atij vete, gjithmone pa prekur ndonjehere ceshtjen e refugjateve muslimane. Por tani qe ata e paten lene vendin dhe paten shkuar ne Medine; Amri mendonte se me ta duhej te ishin larguar dhe paragjykimet e Negusit ne favor te besimit te ri.

    Ne takimin e tij te pare, dhurata e tij e shtrenjte prej lekure u pranua me madheshti, dhe Negusi dukej aq i kenaqur saqe 'Amri vendosi te futej menjehere ne teme dhe te kerkonte azil. Por duke bere kete ai foli ne menyre nenvleftesuese per profetin, dhe kjo provokoi nje shperthim te menjehershem te nje inati mbreteror. 'Amri u terhoq; sepse nga ato qe thoshte Negusi ishte e qarte se menyra me e mire per te, per te ndertuar nje te ardhme per veten e tij ne oborrin mbreteror, nuk i duheshin dhuratat prej lekure por vetem berja ndjekes i Muhamedit. Ai i ishte larguar Islamit vetem per te gjetur se Islami i kishte marre atij edhe te vetmin vend shpetimi qe ai po mundohej te zinte; dhe me shkaterrimin e planeve te tij rezistenca filloi te binte.


    "Pra edhe ti deshmon per kete o Mbret?" tha ai, duke nenkputuar profecine e Muhamedit. " Une deshmoj per te para Zotit," tha Negusi. "Bej cfare te them une, O 'Amr dhe ndiq ate. Ai eshte e verteta, per Zotin, dhe ai do te triumfoje mbi cdo gje qe ngrihet kunder tij, njesoj sic triumfoi Musai mbi Faraonin dhe miqte e tij."


    'Amri hipi ne nje anije e cila e coi ate ne nje port ne brigjet e Jemenit, ku ai bleu nje gamile dhe ushqime dhe u nis per ne veri, dhe kur arriti ne Hadah, nje nga ndalesat e para ne rrugen bregdetare nga Meka ne Medina, ai takoi Khalidin dhe Uthmanin, dhe ata udhetuan pjesen e mbetur te rruges se bashku. Pasi arriten ne Medine, qe te tre shkuan direkt te Profeti dhe deklaruan besimin e tyre ne Islam.

    Me 630 e.s, ne fillim te muajit Rexheb, fjala per vdekjen e Negusit arriti tek Profeti. Mbas faljve te zakonshme ne xhami, ai u kthye nga populli dhe u tha:


    "Sot ka vdekur nje njeri i drejte. Pra cohuni dhe faluni per vellain tuaj Ashamah."


    Pastaj ai i udhehoqi ata ne faljen xhenazes. Raportet e me voneshme nga Abisinia thoshin se vazhdimisht shihej nje drite qe ndriconte mbi varrin e mbretit.
    SUKSESI ME I MADHE QE NJERIU MUND TE ARIJ NE KETE JETE! ESHTE BINDJA NDAJ ALLAHUT TE MADHERUAR

  19. 2 antarėt mė poshtė falenderuan altin55 pėr mendimin e shprehur nė kėtė postim:

    bsdev (03-03-2017)

Tema tė Ngjashme

  1. Muslimani dhe Mesuesi i filozofise-!
    Nga Arrnubi nė forumin Komuniteti musliman
    Pėrgjigje: 7
    Postimi i Fundit: 11-08-2009, 03:00
  2. Moisiu: Nuk nėnshkruaj shkarkimin e kryeprokurorit Sollaku
    Nga Antimafia nė forumin Tema e shtypit tė ditės
    Pėrgjigje: 192
    Postimi i Fundit: 30-09-2007, 18:11
  3. Konkurset, programi dhe modeli i testit pėr gjuhė-letėrsi
    Nga Davius nė forumin Mentori akademik
    Pėrgjigje: 0
    Postimi i Fundit: 21-06-2005, 06:47
  4. Kisha (Nje analize e kishave qe ekzistojne sot ne bote)
    Nga Matrix nė forumin Komuniteti protestant
    Pėrgjigje: 30
    Postimi i Fundit: 26-04-2004, 10:16
  5. Kush ishte Muslimani i pare ??
    Nga xheni4i nė forumin Toleranca fetare
    Pėrgjigje: 9
    Postimi i Fundit: 02-02-2004, 16:43

Regullat e Postimit

  • Ju nuk mund tė hapni tema tė reja.
  • Ju nuk mund tė postoni nė tema.
  • Ju nuk mund tė bashkėngjitni skedarė.
  • Ju nuk mund tė ndryshoni postimet tuaja.
  •