Close
Faqja 2 prej 2 FillimFillim 12
Duke shfaqur rezultatin 21 deri 26 prej 26
  1. #21
    MBRET Maska e ILIRI I MADH
    Anëtarësuar
    06-12-2005
    Vendndodhja
    Manastir, Ilirida
    Postime
    162
    Citim Postuar më parë nga Tannhauser
    Ajo Albania e Ptolemeut thote se Abannia ndodhet ne kaukaz, mos i kalon gje shqiptaret per rrace aziatike te ardhur ne shqiperi? Lexo perpara c'fare thote Ptolemeu, pastaj boto harten...
    Ku thote ashtu more djalo? Epiri edhe Maqedonia jane ne kaukaz gjithashtu apo jo, heh lol?...




    Here's one Serbian document mentioning us in the 12th century, an extract from the Dusanova Zakonik;

    A brawl between villages, fifty perpers, (one perper was worth six gold francs); but between Vlachs and Albanians, one hundred perpers.
    Here are some more quotes;

    In the II Century BC, the geographer and astronomer from Alexandria, Ptolemy drafted a map of remarkable significance for the history of Illyria. This map shows the city of Albanopolisi (located south of Durrës), from which the Albanians were later on to be identified by the world.
    The first mention of Albanians in the region corresponding to modern Albania is as the Arbanites of Arbanon in Anna Commenas account of the troubles in that region caused in the reign of her father Alexius I Comneus (1081- 1110) by the Normans. (The Alexiad The Alexiad is a book written around the year 1148 by the Byzantine historian Anna Comnena, the daughter of Emperor Alexius I. She describe the political and military history Byzantine Empire during the reign of her father (1081-1110) , making it one of the most important sources of information on the Byzantines of the Middle Ages....
    In ‘History’ written in 1079-1080, Byzantine historian Michael Attaliates was first to refer to the "Albanoi" as having taken part in a revolt against Constantinople in 1043 and to the Arbanitai as subjects of the duke of Dyrrachium.
    1285 in Dubrovnik (Ragusa) where a sizeable Albanian community had existed for some time. In the investigation of a robbery in the house of Petro del Volcio of Belena (now Prati), a certain Matthew, son of Mark of Mançe, who appears to have been witness to the crime, states: "Audivi unam vocem clamantem in monte in lingua albanesca" (I heard a voice crying in the mountains in the Albanian language).
    Link

    Our first mentioning is in the 2th century AD. It's from that Illyrian tribe (the Albanoi) we received our ethnonym. They were mentioned by the Greek geographer Ptolemy Claudius of Alexandria, in his work Geographia, as situated near the modern capital Tirana;

    Our own medieval term for ourselves wasn't Albanian with the letter 'l', but Arberesh or Arberor or Arban, with 'r', from whence the Slav term 'Arbanas' and Greek term 'Arvanites' came from, when they referred to us. This name stems also from the Illyrian era;

    In the II Century BC, in the History of the World, written by Polybius, there is mention of a city named Arbon in present day central Albania. The people who lived there were called Arbanios and Arbanitai.
    This mention of us is in the IIth century BC

    In the I Century AD, Pliny the Elder mentions an Illyrian tribe named Olbonenses.
    The first century Anno Domini. Replace the letter 'o' with 'a' and you'll get (*surprise* *surprise*) Albonenses or Albanenses!!! And finally;

    In the II Century AD, Ptolemy, the geographer and astronomer from Alexandria, drafted a map of remarkable significance for the history of Illyria. This map shows the city of Albanopolis (located south of Durrës). Ptolemy also mentions the Illyrian tribe named Albanoi, who lived around this city.
    Link

    Here is something that shows continuation of Illyrian culture



    Another continuation of culture is the Kanun...which was the natural law the Albanians lived for centuries, it is believed to be a older law than the time of Skenderbe since the kanun of Skenderbe, or Leke Dukagjini, and the southern Albanian kanun were basically the same!

    Perendi

    The Albanian thunder god of Illyrian origin. He is the consort of Prende, the goddess of love. Perendi is identical with the Lithuanian Perkunas and the Latvian Perkons.

    Source

    etj. etj. ...
    Ndryshuar për herë të fundit nga ILIRI I MADH : 17-12-2005 më 00:11

  2. #22
    i/e regjistruar
    Anëtarësuar
    14-02-2007
    Vendndodhja
    Canada
    Postime
    187
    Citim Postuar më parë nga Albo Lexo Postimin
    Lis, kur ta kuptosh se cdo te thote te jesh shqiptar, do ta kuptosh se kush jane shqiptaret. Prandaj, perpara se te pyesesh, "kush jane shqiptaret?", ben mire te pyesesh veten se cdo te thote te jesh shqiptar.

    Gjithe te mirat.
    Shqiptari eshte merre si te duash sot eshte ilir kur vjen koha behet grek sikur disa ketu neser behet boshnjak pasneser ku ta di une vetem mevaret cila kohe eshte dhe sa i ofrojsh
    Por me pak eshte qe eshte vertet pra shqiptar
    Te ishim ne vertet nje komb si duhet ne do ishim ata qe kemi duhur ta kontrolojme balkanin e jo greku apo serbi
    E sot si tha zotriu me siper jemi vertet SKLLAVE I TYRE

    SA LEHT ESHTE TE NA BLEJNE DHE TE NA PERQAJNE

    PRA KETO JANE KARAKTERISTIKAT TE SHQIPTARI
    "Unë jam mirë kur asht mirë Shqipnia"

    Je vais bien quand l'Albanie va bien

  3. #23
    Burrels Forever. Maska e Doc_ERI
    Anëtarësuar
    22-06-2006
    Vendndodhja
    Londer
    Postime
    249
    Citim Postuar më parë nga lis Lexo Postimin
    E hapa kete teme dhe uroj qe ndonje moderues i panjohur me probleme dhe diskutime te tilla, te mos nervozohet dhe te rrahe cekicin ose te perdore kompetencat e tij ne menyre naive per te mbyllur diskutimin ne forum.
    Do te mundohemi ti permbahemi ne menyre objektive temes dhe deshiroj qe gjithshka te shkoje mire.

    A jane shqipetaret Sllave?

    Jo me kot e hapa kete teme.
    Ne fakt objektiv per kete diskutim jane dyshimet e pafajshme ne librat e autoreve te ndryshem boterore njerin prej te cileve do ta theksoj edhe ketu ne kete diskutim.
    Gjashte jane arsyet qe me detyruan te hap kete teme.
    Se pari, pasi kam lexuar nje liber te George Castellan me titull "Historia e Ballkanit" kam vene re se iliret ose pasardhesit e ilireve, shqipetaret, permenden pakez ne kete histori.
    Ne fund te shpjegimeve te ketij libri(te fjaleve te huaja) vura re se Ilirizem do te thote Sllavizem
    Se dyti, pothuajse e gjithe Evropa lindore disa shekuj mbas ardhjes se Krishtit, ishte orthodokse dhe sllavizmi ka qene dominant dhe gjithperfshires si shpirterisht ashtu edhe fizikisht.
    Se treti, flamuri yne kombetar ka pasur per simbol shqiponjen dykokeshe qe e kemi diskutuar te tema tjeter po te ky forum dhe eshte simboli i Bizantit orthodoks.
    Se katerti, gjate shpartallimit te ngadalshem te padukshem te perandorise osmane, shqipetaret kane qene shume te dashuruar pas grekeve, gje te cilen e treguan me vepra duke shkeputur Greqine nga sundimi osman dhe duke i dhene pavaresine.(jo pak shqipetare kane luftuar dhe jane vrare per pavaresine e Greqise e cila e fitoi ate shume vite me pare se shqipetaret).
    Se pesti, edhe rregjimi komunisto-diktatorial ka pasur mardhenie te mrekullueshme me sllavet serbe si dhe me ruset, gjithashtu ne vitet e mevonshme me greket te cilet me pare po ky rregjim i pat cilesuar nga veprat e demshme ne dem te shqipetareve, shoviniste.
    Se gjashti, qeveria e sotshme dhe pozita e sotshme u ngrit mbi gjakun e mijera te vrareve, duke ngritur tre gishtat ne Vlore dhe duke treguar hapur mundesisht dashurine per "popullin mik grek"

    Realisht, gjeografikisht, Shqiperia eshte ne anen lindore te Adriatikut pra ngelet pjese e Evropes Lindore dhe perfshihet ne harten e Sllaveve.
    A jane shqipetaret sllave kur edhe historianet boterore(rasti i Kastelan) thone qe iliret jane sllave?
    Shumica e shqipetareve e urrejne sllavizmin dhe shovinizmin per demet qe na kane shkaktuar historikisht por a duhen urryer sllavet dhe shovinistet kur ne mund te jemi pjese e tyre dhe mund te jemi gjaku i tyre?
    "Shenim"
    Do te falenderoja Toron si mikun tim te vecante virtual ne kete forum per shpjegimet dhe detajet e avancuara qe mund te me jape.






    [COLOR="Blue"][B]Ku i ke lexuar kto informacione zotrrote se po na lu menc po nuk ke horizont per te hap tema te hajrit ne forum po duhet te hapesh tema te tilla pa piken e kuptimit?
    Ti xhanem sdi as historine e paraardhesve te tu ca pret me shum ...
    Kjo tem esht nje gabim sepse nuk mund te pyesesh shqiptaret se cfar jan nuk e di si e mendojn tjeret por nuk besoj qe ka ndonje qe nuk e di prejardhjen e vet dhe cfar esht.
    If My Heart Could Talk,You Would See How Much I Love You.

  4. #24
    Ngelem unë! Maska e DI_ANA
    Anëtarësuar
    30-12-2006
    Vendndodhja
    France.
    Postime
    5,874
    ILIRËT? AH, KËTA NGATËRRESTARË!

    Të pafundme janë librat që janë shkruar për ilirët. Dëshmi të autorëve antikë i përmendin përherë ilirët. Populli i madh i ilirëve sëbashku me thrakasit, sipas Herodotit, përbëjnë popujt më të mëdhenj të lashtësisë pas hinduesve. Burimet kronikore përvijojnë historira të ndërthurrura dhe sinkretike për ilirët në epokat e motshmërisë. Të tërë historianët seriozë të botës nuk mtojnë t’i shmangin ilirët nga historia e qytetërimeve të njerëzimit. Ekzistenca e ilirëve është një ekzistencë e patjetërsueshme dhe e padyshimtë. Miku im, ilirologu më i madh i ditëve të sotme, prof.Stipçeviç ka botuar një vepër fundamentale, të quajtur “Bibliographia Ilyrica”. Shfletimi i kësaj vepre nuk është thjesht një trill kurioziteti. Ata që se kanë parë këtë vepër mund të flasin për Hënën por që s’kanë shkelur asnjëherë në sipërfaqen e Hënës. Çudira të tilla gazmore dhe të trishtueshme janë të pafundme. Pa i studjuar ilirët mundet ose ti mitizosh, ose ti përbuzësh., por asnjëherë me siguri nuk mund t’i kuptosh.
    Qëllimi im nuk është për të vërtetuar atë që nuk ka nevojë të vërtetohet: ekzistencën e ilirëve. Si hulumtues dhe arkeolog i kam kushtuar një pjesë të madhe të jetës sime njohjes dhe kuptimit të çështjes së ilirëve në histori. Kjo çështje është e trifishtë. Së pari është çështje e ballafaqimit dhe kriticizmit serioz dhe akribik të burimeve të autorëve antikë për Ilirinë dhe ilirët, së dyti, është çështja e glosave, toponimeve dhe antroponimeve, që janë pasaportizuar si të qytetërimit dhe të gjuhës ilire, së treti, është bota e rizbuluar, e zhveshur nga lëvozhgat e paemërsisë ndërmjet arkeologjisë së monumenteve dhe të dhënave jashtëzakonisht të pasura dhe interesante të qytetërimit ilir. Në këtë trinitet tejet shkencor dhe diturak për fat të mirë, dy shekujt e fundit shkencëtarë nga më seriozët dhe më autoritativë të Evropës dhe të botës kanë bërë disa struktura mendore dhe sinteza të palëkundura që do të formonin disiplinën e padiskutueshme të ilirologjisë, disiplinë kryesore për shkencat e gjenezave, kthjellëzimeve dhe historisë së qytetërimeve të popujve të botës. Ilirologjia është përuruar nga shkencëtarë të huaj të cilët nuk kishin stimulime politike, as kompleksin e apologjive false. Këta shkencëtarë fillimisht u nisën nga glosat ilire dhe gjetën një përputhje jotë rastësishme me të dhënat kronikore të autorëve antikë për Ilirinë dhe ilirët. Kjo ndërthurrje bëhej një shtrat gjeografikisht të përcaktuar dhe të saktë. Kriticimi i tyre qe domethënës dhe të nisur nga një krahasueshmëri rigoroze ata përftonin jo vetëm një vizion por edhe një histori konkrete, të pafallsifikueshme dhe aspak të shpikur të ilirëve në histori. Kjo gjë nuk mund të vihet në dyshim nga askush, kursesi “revolucionet publicistike” të komplekseve të ç’mitizimeve për hir të ekzibicionizmave vetiakë nuk kanë të bëjë fare me të vërtetën shkencore. Fakti që monopoli i ilirologjisë zotërohej nga dijetarë të huaj nuk qe fatal, sepse konkretisht në shek.XX edhe dijetarët shqiptarë kryesisht në rrafshin gjuhësor, por edhe atë arkeologjik si të thuash zbuluan një botë, që konsiderohej e humbur, duke konkretizuar të vërtetat e mëdha të një historie të pamohueshme. Çështja e ilirëve nuk i ka shpëtuar mtimeve të ndryshme, madje dhe të skajshme. Ka patur edhe mohime ekleziastike të ilirëve për t’i quajtur edhe një popull fantazmagorik. Po këto qenë përpjekje liliputësh, karakteristikë kjo, e amatorëve delirantë, me prapavija politike shumë të qarta. Gjithashtu ka patur përpjekje për ti ngulitur ilirëve kompleksin frojdian të inferioritetit, simetrikisht edhe të kundërtën, kompleksin absurd të madhështisë së kotë. Të shumta janë librat vendimtarë për ilirët. Një nga librat më autoritarë është ai i dijetarit J.Willkes. i quajtur “The Yllirians”, botuar në Oxford më 1992. Ai që se ka lexuar këtë libër nuk mund ta bëjë pëgjegjës autorin e librit,se për ç’arsye për shkak të injorancës tipologjike nuk ka arritur ta lexojë këtë libër. Një nga arkeologët më të mëdhenj në botë Theodor Mommsen në korpusin e tij madhështor të mbishkrimeve në rrafsh evropian është pioner themelvënës i ilirologjisë. Librat e Mommsenit zenë një bibliotekë, e cila është më e rëndë se faqet e tabloidëve. Publicistika nuk është e barabartë me shkencën. Mediatizmi me shpejtësi të pabesuar i artikujve është njëkohësisht edhe një liri për të dërdëllitur apo një kiç kulture që s’ka asnjë lidhje me seriozitetin shkencor. Është meritë e jashtëzakonshme e filologut gjenial Eqrem Çabej, i cili duke u mbështetur në shkollën gjermane të ilirologjisë shtroi si askush dhe argumentoi me një dituri të pabesueshme çështjen vërtetë të diskutueshme të prejarhdjes së shqiptarëve edhe nga ilirët. Është një meritë e pamohueshme e arkeologëve shqiptarë, që me zbulimet e tyre dhanë një ndihmesë të jashtëzakonshme për këtë çështje. Sintezat e historianëve shqiptarë për fat të keq nuk janë në nivel të kënaqshëm, përshkrimet inventarizuese kërkojnë akoma mëndje të fuqishme të kulturës së sintezës. Megjithatë, miku dhe kolegu im i vjetër Neritan Ceka e ka botuar librin e tij “Ilirët”, ku metodikisht dhe qartë bën publike urbi et orbi jo vetëm botën ilire, por dhe etnogjenezën e shqiptarëve edhe prej ilirëve. Zbulimi kryesor më i madh arkeologjik në Shqipëri në shek.XX lidhet me kulturën prehistorike nga më të vjetrat në Evropë në pellguan e Fushës së Korçës, por edhe në pika të tjera gjeografike të Shqipërisë. Për herë të parë, përmes një materiali, për fat të keq, pjesërisht të botuar, ne mësojmë për preilirët e epokës së neolitit dhe të eneolitit, për protoilirët e epokës së bronzit dhe të hekurit dhe për përmendjen historike të ilirëve. Herodoti dhe Tukididi, Aristoteli dhe Hekateu, Skylaksi etj., janë tepër konkretë në të dhënat e tyre historike për ilirët. Prehistoria në kronologjinë e së cilës ka një meritë të padiskutuar dijetari i madh, miku im Frano Prendi, jo vetëm që riformuloi idenë e gjenezës, por u bë baza e birësisë (filiacionit) të popullsisë vendase në procesin e saj të zhvillimit nga preilirët te protoilirët dhete vetë ilirët. Nuk kam ndërmend këtu të skicoj ato gjëra që tashmë janë bërë pronë e paluajtshme e pronës intelektuale shkencore. Asnjë dijetar dhe asnjë shkencëtar serioz nuk bën më akrobacira apo shakara, ata nuk venë në dyshim ekzistencën e ilirëve, por bëjnë saktësisht studimin e tyre të thukët. Është e vërtetë që në vitet 30 të shek.XX i mirënjohuri Hans Krahe bëri një tejlakim me teorinë e tij të panilirizmit, gjë që u kapërcye shumë shpejt. Por studimi i fisieve të shumta të popullit kontinental të ilirëve është një proces hulumtues me të papritura nga më të çuditëshmet. Studimet nuk kufizohen vetëm për ilirët ballkanikë ose të Gadishullit ilirik, por flitet edhe për ilirët e Gadishullit Apenin, konkretisht dhe për kulturën materiale madje dhe shkrimore të ilirëve mesapë,pa harruar edhe ata japigë. Korpusi i mbishkrimeve mesape sipas studjuesit të madh Karlo De Simone, lidhet me substancën e gjuhës ilire, kështu miti që ilirët nuk kanë shkruar gjuhën e tyre, të paktën duhet revizionuar. Studimi i glosave ilire në mënyrë të veçantë nga Jokli, Majeri dhe sidomos nga Eqrem Çabej, e lidhin ilirishten me shqipen. S’mund të thuhet që ky studim është i përfunduar, por s’mund të thuhet që ky studim është një problematikë e gjallë dhe e patjetërsueshme. Në rrafshin historik arkeologjia shqiptare ka zbuluar të dhëna jo vetëm për jetën paraqytetare ilire, ose protourbane, por ka folur konkretisht për qytetin ilir si koncept organizativ dhe politik, si dhe për historinë politike të shtetit ilir, i cili përfundon në vitin 168 p.e.sonë kur mundet mbreti Genti nga romakët. Është gjetur varri monumental i mbretit Gent, që ruhet në Gubio të Italisë ende dhe sot. Ky varr është një monument, që nuk mund të ç’bëhet, as të shpiket dhe as të mohohet.
    Është e vërtetë që mohimi i ilirëve tani është diçka e pamundur. Çështja më e vështirë dhe më delikate, për pasojë akoma dhe më e rëndësishme është çështja e birësisë së shqiptarëve prej ilirëve. Një ekuacion i tillë, që përfshin dëshmitë kronikore, glosat dhe faktet arkeologjike është ravizuar qartë në studime serioze. Gjeneza e shqiptarëve duke filluar nga arbërit e hershëm është e vërtetë që kërkon studime të reja dhe më të thelluara dhe sidomos shumë disiplinore. Të gjitha arritjet madhore të shkencës, flasin qartë që populli shqiptar është autokton në viset e veta për shkak të vijimësisë historike, që është gjeografike dhe gjuhësore, si dhe kulturologjike dhe shpirtërore.
    Teoritë e prejardhjes së shqiptarëve janë të shumta dhe nga optika të ndryshme. Politikat antishqiptare kanë krijuar formula të prejardhjes së shqiptarëve që nga Kaukazi, nga Veriu i Evropës, nga Azia e Vogël, madje dhe nga Irlanda, ndoshta dhe nga planeti Mars. Ka teori bizare, që shqiptarët i bën të prejardhur nga Arabia, akoma më qesharake janë teoritë e amalgamës, sipas të cilave shqiptarët janë një popull pa identitet, por një hibrid popujsh të ndryshëm dhe të rastësishëm, një metaforë kolonizimesh të ndërthurrura dhe të alambikuara nga trillli i fatit dhe paradokset e historisë. Dikur një kryeministër i Serbisë, i quajtur Gjeorgjeviç shkroi një libër ku i quan shqiptarët në mënyrë pezhorative “Evgjitët e Evropës, një racë kreole, barbarësh të paditur dhe pa kulturë, pa gjuhë dhe letërsi, pa dinjitet dhe të kriminalizuar në ind”. Ka teori që duke mohuar rëndshëm autoktoninë e shqiptarë i bëjnë ata ardhacakë kryesisht në shek.XII dhe për rrjedhim përvetësues të trojeve të “të tjerëve”. Akademikët serbë kanë krijuar kështu me këtë tezë një delir kinse të frikshëm, por dhe me një absurd qesharak.
    Për fat të mirë shkenca serioze i është shmangur politizimeve të neveritshme dhe antishqiptare. Origjina e shqiptarëve ka disa teori që duhen marrë parasysh. Këto teori nisen nga kushti kryesor formuluar së pari nga vepra prej pionieri e Franc Boppit, se gjuha shqipe është një gjuhë indevropiane, me përbërës autoktonë të tejlashtë, madje me disa përbërës paraevropianë, fakt ky tepër i rëndësishëm.
    Shqipja si gjuhë indevropiane është çelsi dhe kodi i ritkhimit në histori drejt gjenezës. Problemi i burimit të gjuhës shqipe lidhet me një numër çështjesh të tjera të mëdha. Dy teori kryesore janë të rëndësishme. Një teori lidhet me analogjitë gjuhësore iliro-shqiptare dhe tregon se shqiptarët burojnë prej ilirëve. Teoria tjetër merr në konsideratë afëritë e thrakishtes me shqipen, pa mohuar dhe afëritë e vetë ilirishtes me thrakishten. Teoria e tretë është ajo e sintezës, që formulohet më afër dhe më prekshëm së vërtetës së formimi i gjuhës shqipe lidhet jo vetëm më ilirishten por dhe me një dimension thrakas. Teoria e sintezës qe ajo që i kushtoi kujdes te veçantë kolosi i gjuhësisë shqiptare Eqrem Çabej. Nuk është vendi përe të rreshtuar argumentet e një diturie universale, që i reflekton dhe i skalit përjetë Çabej i pavdekshëm. Argumenti i gjoja një golle, boshllëku, i mospërmendjes së emrit të shqiptarëve nga shek.II i erës sonë, kur Ptolemeu i Aleksandrisë, shënon qytetin Albanopolis si kërthizën, epiqëndër të albanëve dhe deri në shek XI, kur kronistët bizantinë Ataliati dhe Ana Komnena, i përmendin përsëri këta albanë nuk është një argument fatal. Dijetari Johan Thumanni ka shkruar më 1774 për shqiptarët “në historinë e tyre nuk kam gjetur ndonjë gjrumë të një emigracioni të mëpastajmë, gjuha e tyre na ka dhënë të tilla dëshmi për fatin e popullit, që unë nuk mund të mos njoh tek ky popull, fqinjët e lashtë të grekërve dhe nënshtetasit e Romës së vjetër. Po të dyja këto më kallxojnë ilirët”. Kretschmeri ka thënë “mendimi që gjuha shqipe paraqet fazën më të re të ilirishtes së vjetër, ose si shprehet me të matur, Gustav Majeri të një dialekti ilir, është në bazë të të gjithë situacionit aq afër mendjes, sa duhej njeriu të sillte arsye shumë të rënda për ta hedhur poshtë, sepse shqiptarët banojnë atje, ku në kohë të vjetër rronin popujt ilirë”. Kjo do të thotë që ilirët jo vetëm kanë jetuar në brigjet bregdetre por edhe shqiptarët rrjedhimisht i kanë viset e tyre autoktone brigjet bregdetare. Kjo vërtetohet edhe nga dëshmitë e toponomastikës shqiptare që sipas Çabejt janë zhvilluar sipas ligjeve të fonetikës shqipe, gjë që vërteton pikërisht vijimësinë. Elementët paraindevropianë në shqip nuk mund të flasin për një ardhje të vonë të shqiptarëve. Autoktonia e shqiptarëve vërtetohet dhe nga huazimet e vjetra greke, kryesisht dorike ose të ashtuquajturit dorizëm ilir. E njejta pikë reference e pashlyeshme lidhet dhe me huazimet e latinishtes, tepër të hershme, madje edhe në një çështje kolosale siç është ajo e terminologjisë së krishtërimit të hershëm te shqiptarët duke filluar nga shek. I pas Krishtit. Shtresëzimi i huazimeve dalmate, spanjolle, italiane, anzhuine, që vijnë nga Evropa Perendimore janë gjithashtu të vijueshme në kohë dhe hapësirë dhe vërtetojnë gjithshtu autoktoninë. Çuditërisht këtë gjë e vërtetojnë në një kah tjetër dhe huazimet sllave madje dhe ato turke. Teoria e huazimeve lidhet jo vetëm me qënien e kontakteve, por edhe të mosshkëputjes së vendbanimit të shqiptarëve nga vetë shqiptarët, me ngjarjet e mëdha të lëvizjeve nga Perëndimi dhe Lindja. Një temë më vete është marrëdhëniet e shqipes me rumanishten, ku elementet latine me shqipen dhe rumanishten lidhen edhe me elementet jolatine në këto dy gjuhë. Të përbashkëtat midis tyre krijuan teorinë e substratit, teori e cila u ndoq nga shumë dijetarë por këtu është harruar vërejtja shumë e rëndësishme e Çabejt, që teoria e substratit nuk ka karakter përfundimtar se kjo do të parakuptonte eleminimin e njërës nga gjuhët. Të dalim tashmë tek ajo që është më vendimtare, jo tek huazimet leksikore por tek sintaksa tepër konservative dhe e veçantë e gjuhës shqipe. Arkeologjikisht mund të them që e shtuquajtura kulturë e Komanit ose e arbërve të hershëm në shek.V-VII pas Krishtit, vërteton materialisht gjithashtu procesin e vijimësisë të autoktonisë dhe të etnogjenezës së shqiptarëve.
    Teoria e Vajgandit është tepër e njohur. Të gjitha pikat e kësaj teorie u morren në konsideratë dhe u studjuan seriozisht nga Eqrem Çabej. Këtu qëndron një nga vlerat më kolosale të shkencëtarit tonë, i cili me fakte dhe logjikë të pamohueshme tregoi vijimësinë e shqiptarëve në trojet tona duke përfshirë edhe disa fjalë kryesore të leksikut detar siç është fjala det, fjala anije(që vjen nga fjala enë) dhe terminologji të tjeraa vendase. Të vesh në dyshim autoktoninë e shqiptarëve, do të thotë të bëhesh personazh humoristik i Erazmit të Roterdamit. Një paskuil të fëlliqur shkroi një farë Kapllan Resuli, padyshim duke i bërë jehonë tezave shoviniste serbe. Publicitika e ditës për autoktoninë e shqiptarëve mund të jetë interesante për bujë mediatike, por është pëllcitëse si fishekzjarrët e kualitetit më të rëndomtë.
    Sejcili mund të thotë: Ilirët? Ç’janë këta ilirë? Ç’duan ilirët më shqiptarët? Ç’janë këta shqiptarë? Ilirët, ah këta ngatërrestarë! Shqiptarët, ah këta të marrë! Heshtja e akademikëve tanë të nderuar e arkeologëve dhe e historianëve është turpi i tyre. E vërteta është përtej vetvetes, përtej të gjithë atyre, që e kuptojnë, apo nuk e kuptojnë të vërtetën. Amen!


    shkruan:
    DR.MOIKOM ZEQO
    "Carpe Diem"

  5. #25
    Carpe Vinum Maska e Zombi
    Anëtarësuar
    27-08-2007
    Vendndodhja
    Postime
    1,035
    Sllavet vet pohojne qe kane ardhur nga Karpatet, ndersa ne duam ta mohojme!
    • The rest is silence.


  6. #26
    Ngelem unë! Maska e DI_ANA
    Anëtarësuar
    30-12-2006
    Vendndodhja
    France.
    Postime
    5,874
    Citim Postuar më parë nga lis Lexo Postimin

    A jane shqipetaret Sllave?
    Si arrini te mohoni identitetin e shqiptarit dhe te mos dini historine e tij?!...
    Para se te hapje kete teme,do te kishe bere mire ti kishe hedhur nje sy nenforumit ku ke hapur kete teme,pasi aty kishe plot material qe te tregonte origjinen qe ti nuk njeh!!

    Po te jap nje prej tyre...

    http://www.forumishqiptar.com/showthread.php?t=82101
    Ndryshuar për herë të fundit nga DI_ANA : 01-12-2007 më 17:47
    "Carpe Diem"

Faqja 2 prej 2 FillimFillim 12

Regullat e Postimit

  • Ju nuk mund të hapni tema të reja.
  • Ju nuk mund të postoni në tema.
  • Ju nuk mund të bashkëngjitni skedarë.
  • Ju nuk mund të ndryshoni postimet tuaja.
  •