Shefi i lypsarëve: Ja historia ime

[ALBA]

PERSONAZH/ FLET 44-VJEÇARI NGA TIRANA


Musaraj: Llustroj këpucët, por dal deficit


--------------------------------------------------------------------------------

Agime Kastrati

TIRANE

Jam shef i shoqërisë së lypsarëve. Po, po, nuk të besohet. Edhe kjo është lypje". Kështu nis bisedën Arben Musaraj, 44-vjeçari nga Tirana e Re. Prej vitesh drejton një grup lypsarësh. Kështu i cilëson ai të gjithë bashkëmoshatarët e tij të papunë, njëkohësisht dhe fëmijët e familjeve me nivel të ulet ekonomik. Edhe shokun e tij të ngushtë, me të cilin kalon ditët, e quan lypsar pavarësisht se ai rregullon biçikleta pak metra poshtë tij. As që i shkon njeriu në mendje se ai mund të jetë lustraxhi. Këtë e tregojnë dhe duart e tij pa asnjë njollë boje. I veshur me këmishë me kollaro e pulovër të trashë qëndron i ulur në trungun e një peme të prerë. Një poltron për të vënë këmbët, një karrige hekuri e pajisur me dy jastëkë sfunxheri, një çadër për të mbrojtur klientët nga shiu dhe aletet e tjera të punës. Këto janë të gjitha mjetet me të cilat punon. Ka shtatë vjet që e ushtron profesionin e lustraxhiut më të prefeksionuar të qytetit. Dora e tij ka lustruar këpucë punëtorësh, drejtorësh, kryebashkiakësh e ministrash. Vite më parë ka punuar hidraulik në të gjitha pallatet e kryeqytetit. Nuk ka mbetur njeri pa i bërë nder, duke i instaluar tubacionet e ujit të pijshëm. Ndërsa tani as që i afrohet njeri. Madje dhe ai nuk ka qejf të shkëmbejë ndonjë fjalë me klientët. Eshtë i muhabetit, por zor se e bën njeri të flasë.

Profesioni
Të ushtronte profesionin e vjetër, tani nuk do të ishtë në rrugë duke shikuar se mos ndonjëri nga kalimtarët do kthehet për t'u ulur tek karrigia e tij. Por ç'e do, fati i ka punuar për së mbrapshti. E ka lënë në mes profesionin e vjetër. Madje reagon shumë herë për parregullsitë që shikon në inistalimet e ndërtesave të reja. Por prap nuk e vret shumë mendjen. Hyzmetin më të madh ia bën lustrës. E di shumë mirë se del deficit me të por, ç'e do, nuk heq dorë prej tij. Një ditë fiton 6 mijë lekë të vjetra, ndërsa ditën tjetër mbetet pa gjë. "Jam nga familje shkrimtarësh moj vajzë. Mos më shiko kështu. Edhe unë jam i zgjuar. Ke mundësi të shkruash një libër me jetën time? Vazhdo!", thotë Arbeni. Ai është në tip shumë i fortë. Ka vuajtur në fëmijëri, në rini e tani që po u futet të 50-tave e ka vendosur të mos ankohet. Për të e rëndësishme është të ketë mirë familjen dhe vetëm kaq.

Familja
Fëmijët i ka peng. Që të tre nuk i ndan. Eshtë i divorcuar nga gruaja, e gjithë barra i ka rënë atij mbi shpinë. Djalin e madh e ka 17 vjeç, ndërsa dy të tjerët i ka në shkollë tetëvjeçare. E ka ëndërr që t'i shkollojë fëmijët dhe shpreson se së shpejti kjo do t'i bëhet realitet. Ajo që e shqetëson më shumë është ana ekonomike. Nuk ka mundësi punësimi. "Dal deficit edhe me profesionin që kam zgjedhur. Jam vetëpunësuar lustraxhi, vetëm për të mbajtur gjallë frymën e fëmijëve të mi", shton Arbeni. Ai është i zhveshur nga veset e këqia. Qëndron larg pijes dhe mundohet që çdo gjë ta konsumojë me kalamajtë. Me 6 mijë lekë të vjetra në muaj mban familjen. Nuk ka asnjë lloj mundësie tjetër. Lut Zotin, që e ka mbrojtur nga sëmundjet atë dhe fëmijët e tij dhe shpreson që në një të ardhme shumë të afërt fëmijët e tij të mos vuajnë.


"Më mirë lustraxhi se sa deputet apo politikan"

TIRANE - "Ky popull është lodh me gënjeshtra e premtime politikanësh. As që më shkon në mendje që të dëgjoj televizorin. Eshtë mbush kudo vetëm politikë. Duam të dijmë jetën e përditshme të njerëzve" shprehet Musaraj. Debatet rreth politikanëve e politikës, sidomos tani pas zgjedhjeve, e kanë lodhur. Me t'u hapur tema të tilla, ai largohet nga shokët. Nuk i duron dot. Eshtë zhgënjyer me premtimet e tyre. "Unë të paktën tregoj se sa lek marr, nuk tallem me njerëzit, kujdesem për punën që bëj. Ndërsa politikanët kanë zënë postin e tyre dhe nuk duan t'ia dinë se a ka njeri tjetër në këtë botë", përfundon Musaraj.