Tregojne se komshia ime, nje grua me moral te larte, na qenka e talentuar ne artin e piktures. Edhe pse asnjeri nga tregimtaret pasionant(me shume se pasionant duken meshirues) ende nuk kane mundur te shohin asnjeren nga pikturat e saj fameardhura, te cilat flinin te rrejshtuara ne bodrumin e nenshtepise se saj, ēelesin e te cilit e kishte ne te dyja kopjet i shoqi. Mesa duket, tregimtaret e kthyer ne adhurues, besojne ne bukurine dhe madheshtine e pikturave , te nxitur ne menyre instiktive nga ēelesi i bodrumit qe e mbante i shoqi.
Ndersa ajo me disa penele qime rene, si krose te fundit, e me disa bojra qe i ka ndare me kujdes neper ca kanaēe birre vazhdonte te vizatonte dashurite e saja te fshehura. Gje kjo qe te trishtonte se tepermi. Piktoria me moral te larte dhe me burre xheloz qe i ruante fisnikerine e ngjyrave neper kanaēet e birrave te shnderruar ne verera dehese, me kishte provokuar edhe mua ndjenjen e meshires, duke me rritur me shume kuriozitetin. Keshtu qe, nje dite vendosa ti afrohesha turmes se adhuruesve te saj, duke u perpjekur ti besoja disi ato qe thuheshin per te.
Mbasi ato( adhuruesit) u larguan, mua me mbajti kurioziteti prej flokesh se guximit dhe prita perpara shtepise se saj te shuheshin te gjitha dritat, e te bindesha se te gjthe flinin. Bashke me te gjithe te ishte duke fjetur edhe mondania e moralshme. Duke perguar brendesine e oborrit per te ruajtur veten nga ndonje qen i zakonshem , ruajtes besnik te shtepise, u hadhe brenda tij. Me shume frikesohesha nga ndonje drite qe mund te ndizej nga casti ne cast se sa nga lehja ose kafshimi i qenit.
***
Munda, te kaloi situaten e pare, duke kercyer brenda gjysmes se dritares se bodrumit ku fshiheshin pikturat. I gjeta pikturat dhe fillova t'iu heq mbeshtjelljen duke e ruajtur zhurmen qe shkatonte brenda heshtjes shurdhuese te bodrumit pa drite. Pasi i bera gati, ndeza nje qiri , te cilin e kisha blere per ta ndezur naten e te shumteve, dhe fitova ndricimin per pikturat famemoral'larta.
Ne njeren prej tyre dukeshin ca ngjyra te vjelura me zverdhie, ku ajo kishte pasqyruar dramen e nje kanarine te denuar per tu bere korbi verdhe. ne nje tjeter kishte treguar nje det te zi pa qiell e pa brigje. Dhe me i magjishmi ishte autoportreti i saj, "nje mbretereshe kjo e pakrehur dhe me nje kurore te thyer e gur'rene mbi koke. Me sa duket piktoria ne fjale nga zilia per macet, kishte dashur te penelizonte shpirtin e saj duke e bere te ngjashem me luanin, dhe luanin te ngjashem me macet.
***
Sakaq, pa mundur ende te shoh pikturen e fundit, mu shua qiriri prej hapjes se deres se bodrumit e cila beri nje zhurme qe me mundesoi fshehjen pa u degjuar hapat e mij drejt nen shkalleve.
Pastaj e cuditur dhe e inatosur thashe me vete,"ē'dreqin do ky njeri ne bodrum ne tre te nates," duke menduar se ishte i bashkeshorti i piktores. Prej aty ku isha fshehur , po mundia te hetoja cdo levizje te vizitorit te nates ne bodrumin e vet. Ishte Ajo, piktoria me nje fustan te kuq neper kembe dhe pa asgje nen te, vec lekures. Hapi nje dere tjeter , diku matane pikturave te hallakatura prej meje por qe nuk i vuri re' dhe, prej aty nxorri nje qen te madh e te tulatur. Qene ne madhesi i ngjante me shume nje ujku se sa nje qeni. E leshoi rroben e kuqe pertoke ne dysheme dhe ia dorezoi lakuriqesine gjuhes se qenit. ... Pastaj e ushqeu mire e mire qenin duke e prekur me embelsi nen bark, dhe e fshehu prap te gjorin ne bodrum te bodrumit.
***Ika pa u kujdesur me per pikturat , mbasi ajo e rimbylli serish deren dhe u ngjit lart ne dhome duke fshehur ēelesin aty ku e mori, dhe iu ngjit ne krevat bashkeshortit mjeran.
Te nesermen, ende tregimtaret vazhdonin te tregonin me pasion per piktoren e talentuar dhe te shpresonin bindshem se ajo ishte vet kulti i moralit me te larte njerezor.
I volla te gjitha moralet per moralizmat duke perfytyruar bodrumin, qenin, pikturat dhe....
Me erdhi keq pse macet i kane putrat te ngjashme me te luanit.
pufffffffffff!
Pėrgjigju Duke Cituar
Krijoni Kontakt