Eshte e vertete se ne ngasemi nga forca te ndryshme e te brendshme dhe marrim veprime e aksione te ndryshme ne pika te caktuara. Madje keto shtytje tona jane edhe aq te fuqishme sa qe nuk na lene te qete, bile edhe na fusin ne konflikte te brendshme qe na shkaktojne edhe turbullira.
Keto forca shtytese - "motive" - i hasim ēdo dite, madje edhe kur nuk dijme se ē'bejme, ē'veprojme e kur duam te veprojme.
ēka mendoni ju, a mund te lirohet njeriu nga keto forca magjike?
Ndryshuar pėr herė tė fundit nga Psikostudenti : 10-09-2003 mė 16:06
ok
Po u lirua njeriu nga keto forca,atehere vdes.Motivi e mban gjalle.
Ne rastin e humbjeve te motiveve kthehesh ne nje qenie vegjetuese,por qe per fat te keq haset kaq shpeshe ne jete.
"motivet" si ti i quan kane nje funksion ne jeten e njeriut , njeriu eshte nje lemsh i madh "motivesh" qofshin ato motive biologjike , psikologjike apo sociale, pa dashur te futemi ketu ne te thella fare le te themi qe "motivet" zene pjesen me te madh te eksistences humane
Uroj qe njeriu te mos lirohet kurre nga motivi... se po u "lirua", imagjino cfare kaos do shkaktonte.
Motivi eshte pak a shume i lidhur me vetedijen, gjithashtu. Per shembull, le te themi dikush na gjuan pak. Kujt do ti shkonte ne mendje qe ta vriste ate njeri si hakmarrje? Vetedija/ndergjegjja kontrollon denimin (e motivuar, natyrisht), por perseri nuk e ben punen mire, pasi ne gjithnje anojme & favorizojme veten tone. Pra, kur te gjuan tjetri 1 here, ti i gjuan 2 here: 1 here per hakmarrje (ose barazim) dhe 1 here tjeter per ta lenduar pak me shume se sa te lendoi ai/ajo.
Une u gjuaj 3 here... heren e 3-te sepse s'duhet ta kishte bere(tek vetja jone do anojme, gjithnje).
trendafila manushaqe
ne dyshek te zoterise tate
me dhe besen e me ke
dhe shega me s'me nxe
ēka mendoni ju, a mund te lirohet njeriu nga keto forca magjike?
-------------------------------------
Vetem nese e gjen ate! Dhe per te gjetur duhet te kerkosh.
Kenga me e larte qe mund te degjoje njeriu eshte belbezimi i shpirtit njere
motivet jane aksiomat e atyre qe quajne deshtim pasivitetin. nje njeri pasiv e nje njeri qe gjithe jeten hiqet hundesh nga "mot...", idealet e veta, kane diferencen qe i pari e di qe rri dhe harxhon kohen kot, kurse i dyti, duke harxhuar kohen e vet ne infinit, vdes me ndergjegjien e qete qe do kujtohet apo do kujtohen te tjere per te.
ERIS RUSI
pa motiv vdes me motiv vetvritesh tani zgjidh e merr .......
Pa motiv je kurdohete i vetvrare. Motivi eshte ringjallje.
Kenga me e larte qe mund te degjoje njeriu eshte belbezimi i shpirtit njere
Megjithate motivi eshte motiv edhe kur jemi, edhe kur nuk jemi te vetedijshem per te, por edhe ky motiv shpesh dobesohet e zhduket kur aksioni nuk realizohet me veprim konkret por shkon e imagjinohet (enderrimi me sy hapur) duke mos pasur fuqi per realizim. Prandaj prej motivit te tille lirohemi kur dobia e virtyti shihen e kuptohen si te parealizueshme dhe te pamundshme ne mendjen e te motivuarit, megjithese i motivuari peson disa neuroza nga vet mosrealizimi i qellimit te drejtuar nga motivi i fuqishem......
Kam pershtypjense njeriu sa lind,fillon te vdesi pak nga pak.Megjithate njeriu,nuk do ta besoje kete,bile e harron,dhe duke e zhytur,ne rendomtesine e jetes,brenda tij shperthen motivi,qe i ben drite shpirtit ,per te shkuar ne rruget drejt drites,drejt se bardhes,se ndritshmes.
Njeriu gjithmone ka nevoje per nje motiv ne jete ,qe ta mbaje fort ,se perndryshe bie.PO Po bie dhe behet fertele.
"Meqe brenga eshte burimi i gezimit,mos vajto............"
GETE
Regullat e Postimit
Pėrgjigju Duke Cituar
Krijoni Kontakt