Të sillem në zbrazëtirë
Ai ishte brun, çehre zeshkan
Shikimin e ndrojtur, duart krejt të vrara
Ai skaliste gure, bir i nje punëtori
Ishte krenar për këtë, po pse ju vjen për të qeshur?
Jo mos e gjykoni
Ju që nuk njihni
Marramendjet dhe rraskapitjen
Ju jeni falsërisht të lumtur, ju shkëmbeni edhe vlerat
Ai është gjithë bota ime e shumë më tepër se kaq
Vetëm thërras emrin e tij kur vjen zhgënjimi
E më pas gjithçka shembet kur ai nuk është më aty
Do të doja aq shumë t’i thoja por nuk guxoj...
Ai që më bën...
[Refren]
Të sillem në zbrazëtirë, tirë
Të sillem në zbrazëtirë, tirë
Të sillem në zbrazëtirë ai më bën të sillem në zbrazëtirë
Tirë, tirë ai më bën të sillem në zbrazëtirë
Të sillem në zbrazëtirë
Ai më bën të sillem
Të sillem në zbrazëtirë
Kush do të më thotë, për atë që ka ndodhur?
Që kur ai është i ikur, nuk kam mundur më të ngrihem
Është vetëm një kujtim, një lot i së shkuarës
I ngecur në sytë e mi, që nuk do më të ikë
Oh jo mos qeshni ju që nuk njihni
Marramendjet dhe dhimbjen
Ata janë sipërfaqsorë, Ata injorojnë gjithçka të zemrës
Ai ishte gjithë bota ime, e shumë më tepër se kaq
Unë shpresoj që ta rishoh atje në të përtejmen
Më ndihmoni gjithçka shembet përderisa ai nuk është më aty
A e di ti dashuria ime e ëmbël, ushtari im i bukur ?
Që ti më bën...
[Refren]
Të sillem në zbrazëtirë, tirë
Të sillem në zbrazëtirë, tirë
Të sillem në zbrazëtirë ai më bën të sillem në zbrazëtirë
Tirë, tirë ai më bën të sillem në zbrazëtirë
Të sillem në zbrazëtirë
Ai më bën të sillem
Të sillem në zbrazëtirë
[Mbyllje]
Ai më bën të sillem në zbrazëtirë
Të sillem në zbrazëtirë, Të sillem në zbrazëtirë
Ai më bën të sillem në zbrazëtirë
Të sillem në zbrazëtirë, Të sillem në zbrazëtirë
Të sillem në zbrazëtirë, ai më bën të sillem
Të sillem në zbrazëtirë
Krijoni Kontakt