Policia zbardh vrasjet mafioze të ndodhura në Tiranë

[Asteroid]

Vrasjet

Nga Abaz Ulliri te Myftar Çela. Kush janë 10 viktimat e krimit në Shqipëri. Për herë të parë një listë e atyre që u vranë se ishin të pasur


Ç´do të thotë të jesh biznesmen në Shqipëri? Bëhesh boss? Milioner? I pushtetshëm, apo tërë kohën je i ndjekur këmba-këmbës nga rreziku? Vetëm ata që i janë futur kësaj bote, mund t´i japin përgjigje pyetjes. Porse faktet janë kokëfortë. Dhjetë biznesmenë, nga më të njohurit, të vrarë në tetë vitet e fundit, të çojnë në konkluzionin se të jesh i tillë sot, në vendin tonë, do të thotë të marrësh rrezikun në sy.

I pari "hero" mes kësaj ushtrie është Abaz Ulliri, dikur një mjeshtër i prodhimit të mobiljeve, porqë, falë vullnetit të tij dhe një kredie gjermane, u shndërrua në një nga sipërmarrësit më të suksesshëm në vend. Por, fama dhe paratë e tij do të shndërroheshin në hi një ditë maji të vitit 1995, kur në një aksident të ndodhur nga një udhëtim nga Maqedonia, ai gjen vdekjen. Por, arsyeja dhe shkaku i vërtetë i kësaj historie për të afërmit e tij nuk ishte devijimi i timonit të makinës. Kishte shumë arsye, sipas tyre, të mendoje se Abaz Ulliri ishte vrarë për konkurrencë dhe jo në një aksident, ku makina shkatërrohet plotësisht dhe shoferi shpëton. Kjo ishte goditja e parë ndaj biznesit. Më pas, kronologjia e krimit merr rrjedhë me Remzi Hoxhën, i zhdukur në tetor të vitit 1995, italianin Stefano Rossi, i vrarë në janar të vitit 1998, Koço Dadon, i zhdukur pa asnjë gjurmë në qershor të vitit 1998, Agim Xhixhën, i vrarë në mars të vitit 2000, Riza Çeçon, i vrarë në dhjetor të vitit 2001, Ardian Çobon, në maj të vitit 2000, Fatmir Ramën në mars të këtij viti, Florian Vilën në prill të këtij viti dhe së fundi të Myftar Çelës, të vrarë pak ditë më parë. Një skuadër njerëzish që u futën në botën e biznesit me ëndrrën për t´u pasuruar, por u vranë pikërisht se pse ishin të tillë.

Abaz Ulliri
Biznesi: prodhim mobiljesh
Vendi i aktivitetit: Nikël, Krujë
Mosha: 45 vjeç
Gjendja familjare: i martuar, me tre fëmijë
Vdekur: maj 1995
Pistat e hetimit: aksident, vrarë për arsye të aktivitetit
Autorë: s´ka

Abaz Ulliri, Krujë, mobilje
Eshtë në ngjarje që në regjistrat zyrtare u shënua si një vdekje aksidentale. Por, dyshimet e familjarëve e hedhin poshtë këtë version. Gjithçka ndodhi në një ditë maji të vitit 1995, kur pronari i stabilimentit të mobiljeve në Nikël, të Krujës, Abaz Ulliri, gjeti vdekjen gjatë kthimit nga Maqedonia në një rrugë në afërsi të Dibrës. Në atë kohë, ai cilësohej si një nga biznesmenët më të fuqishëm në vend, i ndihmuar edhe ngë një kredi gjermane prej rreth 400 mijë marka. Në komunikatën e Ministrisë së Rendit Publik shkruhej se ngjarja ishte rrjedhojë e një aksidenti. Porse fakti që makina ishte shkatërruar pothuajse plotësisht dhe shoferi nuk kishte pësuar gjë, u shoqërua me dyshime se gjithçka ishte një stisje. Megjithatë, Prokuroria dhe policia hetuan edhe për këtë pistë, por edhe pse kanë kaluar gati tetë vjet, asgjë nuk është zbardhur.

Remzi Hoxha
Biznesi: Duralumin
Vendi i aktivitetit: Tiranë
Mosha: 42 vjeç
Gjendja familjare: i martuar, me pesë fëmijë
I humbur: 21 tetor 1995
Pistat e hetimit: vdekje nga rrahja
Autorë: s´ka

Remzi Hoxha, Tiranë, duralumin
Edhe atë 21 tetor të vitit 1995, Remzi Hoxha ishte duke kryer ritualin e përditshëm të punës. Në punishten e duraluminit, ku ishte pronar, në rrugën "Siri Kodra", në Tiranë, ai ishte duke drejtuar punimet për disa dyer e dritare të porositura ditë më parë. Por, në orën 13.30, tre persona e kërkojnë për një sqarim. E fusin në një makinë, me targën TR 2449 C, dhe që nga ai moment Remzi Hoxha nuk është parë më. Familjarët që e kërkuan menjëherë mësuan të vetmen të vërtetë: që ata e kishin marrë punonjës të Shërbimit Informativ Kombëtar, por se ku ishte ai nuk morën ndonjë përgjigje. Dhe pyetja torturuese se ku ndodhet Remzi Hoxha vazhdon të qëndrojë edhe sot mbi kokat e tyre. I vetmi version i mbetur është se ai ka vdekur nga të rrahurat. Pas tetë vjetësh, Prokuroria e Përgjithshme ndërmori një rihetim të çështjes dhe arrestoi tre punonjës të SHIK, mes tyre edhe kryetarin Arben Sefgjini. Megjithatë, edhe hetimet e reja nuk kanë zbuluar ende ngjarjen misterioze. Ndërsa gruaja dhe vëllezërit e tij kanë vetëm një ngushëllim: të paktën të gjejnë eshtrat.

Stefano Rossi
Biznesi: prodhim këpucësh
Vendi i aktivitetit: Tiranë
Mosha: 24 vjeç
Gjendja familjare: i fejuar
Vrarë: 27 janar 1998
Pistat e hetimit: grabitje
Autorë: vëllezërit Avdillari

Stefano Rossi, Tiranë, këpucë
Në vitin 1995, italiani Stefano Rossi kishte një qëllim: të investonte 0.5 miliard lireta nga kapitalet e tij në Shqipëri dhe nga kjo sipërmarrje të korrte sukses. Për këtë në fund të këtij viti mori me qira disa ambiente të fabrikës së qelqit, në Kombinat, hapi një impiant të prodhimit të këpucëve "Benneton" dhe punësoi rreth 80 vetë. Por, e gjithë ëndrra e 24-vjeçarit, nga Bari, u këput në mes më 27 janar të vitit 1998 kur një breshëri plumbash i morën jetën. Djaloshi simpatik i ardhur në Tiranë si 200 biznesmenë nga atdheu i vet, më 27 janar të vitit 1996 ishte duke çuar rrogat e punëtorëve në fabrikën e tij, kur një grup djemsh i dolën përpara dhe i kërkuan të ndalonte. Por, thirrjes Rossi iu përgjigj me shtimin e gazit. Kjo u kthye në fatalitet për të. Njerëzit e pritës hapën zjarr dhe vetëm për pak minuta ai u kthye në viktimë. Hetimet nxorën se autorë ishin vëllezërit Avdillari, nga Yzberishti, dhe dy prej tyre u dënuan me burgim të përjetshëm. Ata e kishin ndjekur Rossin në momentin që kishte tërhequr 20 milionë lireta në Bankën Italo-Shqiptare dhe i ishin vënë nga pas. Kjo është cilësuar si goditja më e madhe që i është bërë investitorëve të huaj që kanë operuar në Shqipëri. Lotëve të të fejuarës së tij, Danila, dhe të kolegëve, iu shtuan edhe ato të punëtorëve shqiptarë, të cilët e respektonin shumë atë. Një biznesmen i ri që premtonte dhe ëndërronte shumë, por që iu këput jeta në mes.

Koço Dado
Biznesi: tregti mallrash ushqimorë
Vendi i aktivitetit: Tiranë
Mosha: 47 vjeç
Gjendja familjare: i martuar, me dy fëmijë
Zhdukur: 8 qershor 1998
Pistat e hetimit: vrarë pas marrjes peng për 1 milion dollarë
Autorë: s´ka

Koço Dado, Tiranë, tregtar i kafesë
Një kollitje automatiku në orën 22:30, të 8 qershorit të vitit 1998, në afërsi të ish-ambasadës polake, paralajmëroi një nga ngjarjet më të rënda në Tiranë. Në një furgon, tip "Ford", ishte marrë peng Koço Dado, një biznesmen i mallrave ushqimorë, por që kohët e fundit mbante edhe postin e kryetarit të Shoqatës së Biznesmenëve Shqiptarë. E për të larguar çdo tentativë për të ndërhyrë, pengmarrësit me maska në fytyrë lëshuan ca të shtëna në ajër. Që nga ajo ditë, Dado nuk është bërë i gjallë. Denoncimet e gruas, të birit të tij, të miqve dhe shokëve, kanë shkuar kot për gati pesë vjet. Një kasetë e gjetur në pragun e derës së shtëpisë, më 25 qershor të po atij viti, vetëm sa shtoi hamendjet se çfarë i kishin bërë Dados, por asnjëherë hetuesit nuk mundën të zbardhnin arsyet. I lidhur kokë e këmbë, i ulur në një krevat dhe me sy të zëna me natriban, Dado ka thënë disa fjalë mes të cilave një ishte shumë më e rëndësishme: "Mbahem prej 17 ditësh për 1 milion dollarë. Do isha liruar, nëse nuk do bëhej publik në polici dhe në gazeta". Ky ishte edhe kontakti i fundit i të afërmve me Dadon. Për të gjithë, ai rezulton i humbur dhe për fatin e tij nuk dihet.

Ardian Çobo
Biznesi: lokale dhe president i Tomorit
Vendi i aktivitetit: Berat
Mosha: 26 vjeç
Gjendja familjare: beqar
Vrarë: 13 maj 2000
Pistat e hetimit: hakmarrje
Autorë: Aglin Goxhi

Ardian Çobo, Berat, tregti, presidenti i klubit Tomori
Ekipi i futbollit "Tomori" gati e kishte prekur kupën e kampionatit, kur presidentit të tij iu bë një atentat, në të cilin gjeti vdekjen. Ishte ora 18:30, vetëm pak minuta pas ndeshjes, kur Tomori i Beratit fitoi 1-0 me Partizanin, kur Ardian Çobo u ekzekutua në një lokal pranë stadiumit "Selman Stërmasi". Viktimë mbeti edhe Luan Zylfo, gjyqtari i takimit, por ajo thjesht ishte një rastësi, pasi atentatorët kishin si objekt pikërisht njëshin e klubit beratas. Në atë kohë ishte ambicja e tij ajo që kishte bërë që Tomori të hynte denjësisht në luftën për titull. Çobo, 26 vjeç, dhe pronari i lokalit më luksoz në Berat me emrin "Shtëpia e Bardhë", i kishte vënë synime goxha të rëndësishme vetes. Por, ai nuk i shpëtoi pecedentëve penalë të mëparshëm. Hetimet e ngjarjes hodhën versionin se gjithçka ishte një hakmarrje nga një miku i tij, të cilit Çobo i kishte marrë të fejuarën. Dhe fundi ishte me të vërtetë tragjik.

Agim Xhixha
Biznesi: tregti karburantesh
Vendi i aktivitetit: Tiranë
Mosha: 45 vjeç
Gjendja familjare: i martuar, me fëmijë
Vrarë: 18 mars 2000
Pistat e hetimit: vrasje për shkak të aktivitetit
Autorë: s´ka

Agim Xhixha, Tiranë, tregti karburantesh
Ekzekutohet në Tiranë në rrugën "Mihal Grameno", në Tiranë, më 18 mars të vitit 2000. Xhixha, një tregtar karburantesh, ishte duke u kthyer në shtëpinë e tij, kur në orën 22:00, i presin rrugën me makinë dy persona. Pas ndalimit, ata i afrohen makinës dhe e qëllojnë Xhixhën pa i folur asnjë fjalë. Më pas, atentatorët janë larguar nga vendi i ngjarjes të qetë. Të shtënat e armëve kanë shërbyer si alarm për policinë, e cila ka shkuar në vendngjarje, por nuk ka mundur të kapë autorët. Pas hetimeve, Prokuroria dhe Policia nuk mundën të zbardhin ngjarjen dhe më pas dosja u depozitua për në polici, si e pezulluar. Por, versioni më i mundshëm, që mbeti, ishte ai, sipas të cilit Xhixha u vra për shkak të aktivitetit të tij.

Riza Çeço
Biznesi: tregti këpucësh
Vendi i aktivitetit: Tiranë
Mosha: 37 vjeç
Gjendja familjare: i martuar, me fëmijë
Vrarë: 19 dhjetor 2001
Pistat e hetimit: vrasje për shkak të aktivitetit
Autorë: s´ka

Riza Çeço, Tiranë, këpucë
Mbrëmja e 19 dhjetorit të vitit 2001 tronditi lagjen periferike të Tiranës, në afërsi të azilit të pleqve. Riza Çeço, një nga pronarët e firmës së tregtimit të këpucëve "Miral", ishte qëlluar në orën 21:30 për vdekje, teksa kishte ndaluar makinën e tij dhe po priste një person. Dy persona të panjohur i janë afruar me motor dhe e kanë qëlluar me pesë plumba pistolete. Plagët e marra në trup, nuk i dhanë mundësi të mbijetonte. Edhe pse disa kalimtarë u munduan t´i jepnin ndihmë, gjithçka ishte e kotë. Ai dha shpirt në vendngjarje. Ngjarja u shoqërua me një reagim të madh të të afërmëve, por edhe të botës së biznesit. Disa tregtarë u shprehën se ndjehen të pasigurtë nga të tilla ngjarje. Por, fatkeqësisht, edhe këtë radhë hetimet nuk zbardhën historinë. Dhe si përfundim, edhe kjo dosje u arkivua në polici me mbishkrimin e pezulluar.

Florian Vila
Biznesi: tregti hekuri
Vendi i aktivitetit: Tiranë
Mosha: 35 vjeç
Gjendja familjare: i martuar, me dy fëmijë
Vrarë: 9 prill 2003
Pistat e hetimit: konkurrencë dhe probleme personale
Autor: s´ka

Florian Vila, Tiranë, hekur
Florian Vila nuk mundi ta hapte dot portën e vilës së tij në orën 21.30 të 9 prillit, në vitin në vazhdim. Dy persona, të veshur me uniformën e policisë, hapën zjarr ndaj bosit të hekurit, duke e lënë të vdekur në makinë. Një ngjarje që, përveç dhembjes për vrasjen e një biznesmeni, u përdor nga politika e të dy krahëve. Menjëherë opozita shpejtoi ta cilësonte krim shtetëror nga njerëz që kishin interesa në tregtinë e hekurit. Ndërsa Ministria e Rendit, që nga ana e saj nuk e përjashtonte pistën e konkurrencës, dalëngadalë nisi të ravijëzojë edhe pistën e problemeve personale, që ai kishte patur brenda familjes. Nga kjo betejë lindi edhe një tjetër. Ajo mes Prokurorisë dhe Policisë, sidomos pas arrestimit të Petrit Lleshit, një të riu nga Domja, të dënuar në mungesë për një plagosje, porqë, sipas policisë së Tiranës, ishte autor edhe i vrasjes së Florian Vilës. Por, Prokuroria e Tiranës e kundërshtoi hapur këtë version, duke paraqitur si argument mungesën e provave. Dhe kështu, një nga ngjarjet më të rënda të kohëve të fundit vazhdon të mbetet mes sherreve dhe debateve mes Prokurorisë dhe Policisë, si dhe pakënaqësisë të të afërmëve të Vilës, por më kryesorja e pazbardhur.

Fatmir Rama
Biznesi: kompleks lokal, pishina dhe kartodrom
Vendi i aktivitetit: Tiranë
Mosha: 38 vjeç
Gjendja familjare: i martuar, me një fëmijë
Vrarë: 29 mars 2003
Pistat e hetimit: Hakmarrje, borxh etj…
Autorë: s´ka

Fatmir Rama, Tiranë, lokale
Jehona e fitores së Shqipërisë me Rusinë, në një ndeshje futbolli u shua goxha, kur në orën 20:10 të 29 marsit, të këtij viti, nga një telefonatë e bërë nga kartodromi i famshëm i Tiranës, u mësua se ishte vrarë Fatmir Rama, pronar i këtij kompleski. I njohur më shumë me nofkën "Miri i Xhikes", bosi 38-vjeçar ishte ekzekutuar teksa shikonte ndeshjen së bashku me disa miq të tij. Viktimë mbetën edhe Taqi i Majes dhe një kamarier, porse ngjarja i kishte kuotat e larta të bujës, falë faktit se Miri i Xhikes më shumë se një biznesmen ishte një mik i politikanëve të majtë. Kishte shërbyer ky fakt që në KPD-në e famshme të vitit 2001, Kryeministri Fatos Nano të siluronte disa kolegë të partisë së vet se kishin miqësi me njerëz si Miri i Xhikes.

Myftar Çela
Biznesi: kompleks pularie dhe president i Vllaznisë
Vendi i aktivitetit: Shkodër
Mosha: 45 vjeç
Gjendja familjare: i martuar, me tre fëmijë
Vrarë: 14 qershor 2003
Pistat e hetimit: borxhi
Autor: Bajram Mulaj, i arrestuar

Myftar Çela, Shkodër, pulari
Padyshim që Myftar Çela ishte një nga biznesmenët më të fuqishëm në veri të Shqipërisë. Me një kapital mjaft të amdirueshëm dhe me një talent në fushën e biznesit, Çela arriti të bëhej një nga ata që quhen me plot gojën bosa kapitalistë. Shtoi kësaj edhe faktit se për dhjetë vjet ai ishte president i Vllaznisë, me të cilën fitoi tre kampionate. Por, data 14 e këtij muaji, do të ishte për të dita e fundit e jetës. Ai ekzekutohet në qytetin Tuz, të Malit të Zi, nga ish-ortaku i tij Bajram Mulaj. Një vrasje që cilësohet si një goditje për biznesin shqiptar, por edhe për sportin në përgjithësi.

[Albo]

“Pengmarrjet dhe vrasjet mafioze të biznesmenëve”

Trazhgim Sokolaj


Krimi i organizuar është i lidhur me politikën.Aleancat e fshehta, financimet misterioze, korrupsioni apo pastrimi i parave, të gjithë këta elementë të krimit të organizuar, e lidhin atë ngushtë me politikën. Ky është një realitet i përbotshëm, megjithatë krimi i organizuar shqiptar ka veçoritë e tij. Duke filluar që nga momentet, që shfrytëzoi për krijimin e tij e më pas mënyrën se si u zhvillua dhe operoi në një vend, që doli nga izolimi i gjatë komunist jo vetëm pa mekanizma për ta luftuar krimin e organizuar, por me mangësi që e favorizuan fuqizimin e tij. Sot po sjellim fragmente nga libri “Krimi dhe Antikrimi” me autor oficerin e policisë Bujar Hoxha. Në kapitullin e titulluar “Mafia shqiptare”, paraqitet një tablo komplekse e veprimtarisë së grupeve të krimit të organizuar, që shfrytëzuan çdo mundësi për të ngritur biznese me financa të zeza e më pas zgjeruan veprimtarinë e tyre, duke kaluar në krime monstruoze ndaj biznesmenëve që merreshin peng për shuma miliona dollarëshe. Më poshtë vijojnë fragmente nga libri.


Fillesat e “mafies”

“Fillesat e organizative të krimit të organizuar apo “mafies” në Shqipëri datojnë pas viteve `91-`92, kur transformimet politike, ekonomike dhe sociale hapën semaforin jeshil duke nxjerrë në pah vlerat dhe antivlerat, ligjin dhe antiligjin, mbrojtësin e ligjit dhe kriminelin, politikanin dhe dallkaukun. Zhgënjimi, anarkia dhe frika për sigurinë e jetës shtohej, ndërkohë që rrugët pushtoheshin prej gangsterëve. Në krye të tyre do të viheshin të liruarit nga burgjet, të cilët do të formonin bandat duke u lëshuar në rrugën e krimit, drogës, bixhozit, prostitucionit dhe biznesit. Kjo periudhë ishte një bekim i ri për kriminelët, të cilët u konsoliduan në marrëveshje bashkëpunimi dhe aleanca. Kështu e gjithë pasuria shtetërore ra në kontrollin e këtyre njerëzve. Edhe sektori bankar do të vihej në shënjestër. Do të jepeshin kredi pa kriter dhe të orientuara, që edhe sot nuk janë shlyer. Ndërkohë do të hapej rruga për lindjen e firmave piramidale. Kaosi që përshkoi ekonominë, nxiti korrupsionin galopant dhe pasuritë, që figuronin në ndërmarrjet e mbetura, të shiteshin apo nxirreshin jashtë vendit. Eksporti i hekurishteve u bë legal, pasi teknologjia jonë nuk mundësonte riaftësimin e saj. Nëpërmjet kontrabandës, falsifikimit të dokumenteve dhe korrupsionit të zyrtarëve, “doganierët” arritën të shesin sasi të mëdha të materialeve me ngjyra. Konkurrenca mes tyre do të nxirrte në pah një rivalitet, duke detyruar gangsterët të nxirrnin koburet siç ndodhi me vrasjen mafioze të presidentit të kompanisë “Flevi”, që merrej me eksportin e skrapit. Kjo shtresë aktive dhe e pakontrolluar nga shteti gjatë vitit `92 e më pas do të fuste në ingranazhet e saj kriminale aktivitete të ligjshme apo të jashtëligjshme, do të krijonte kompani gjigante, e cila çdo ditë dhe orë prodhonte para të pista dhe nxiste në njëfarë mënyre polarizimin social, apo brenda llojit, veçanërisht krijimin dhe ndarjen e influencave, duke përcaktuar kufijtë ekonomikë të dallueshëm. Duke shfrytëzuar tranzicionin, një mori personazhesh të njohura për egërsinë kriminale bënë të zakonshme mundësinë për të çarë me pushkë rrugën e ekonomisë që po zhvillohej. Pra, ishte një shteg i dhunshëm ku kufiri ndërmjet ekonomisë, politikës dhe kriminalitetit ishte thjesht teorik”.
Pas viteve 1992 sinjalet me natyrë mafioze filluan të jepnin shenjë. Banditizmi i rrugës krijoi lidhjet e forta me politikën dhe hapi rreze veprimi përtej kufijve.

Mafia dhe politika

“Në qendrat kryesore të vendit u shfaqën në vjedhje e mashtrime financiare të gjithfarëlloji apo vjedhja e fondeve të përcaktuara nëpër zonat urbane. Këta individë apo grupe kriminale që deri dje maskoheshin me flamur partiakë, ndërruan formë dhe veshën kostumet e kohës për të sulmuar zyrat e administratës shtetërore, për të garantuar imunitetin e nevojshëm”. Në maj 1997, fushata për zgjedhjet parlamentare u zhvillua në një atmosferë të tendosur. Për të garantuar sigurimin e lëvizjeve të udhëheqësve dhe organizimin e mitingjeve në krahinë, çdo parti politike kishte në dispozicion policë të armatosur, ndër të cilët edhe militantë dhe kriminelë. Pati kriminelë që trokitën gjatë verës së 1997 në Ministrinë e Brendshme për të kërkuar punë në administratë apo polici, si shpërblim për shërbimet ndaj udhëheqësve të rinj gjatë revoltës dhe fushatës elektorale.
“Armët e siguruara nga grabitja e depove ushtarake do të kryenin dy funksione: për të kryer krime, por edhe si objekt për trafiqe të paligjshme brenda dhe jashtë Shqipërisë, duke shërbyer si lëndë e parë për organizatat dhe grupimet kriminale. Bilancet e bëra nga policia do të evidentonin krime nga më monstruozet si vrasje, vrasje mafioze (shumica e tyre të pa zbuluara) rrëmbime të shumëllojta dhe fatura ekonomike, sekuestrime të personave vjedhje me dhunë, armë etj.

Krimi i organizuar

“Gjatë këtyre viteve veçanërisht Tirana do të përjetonte ngarkesa të forta të rivaliteteve të individëve dhe grupeve kriminale. Lagjet tiranase rriteshin çdo ditë nga zhvillimi i tregtisë së ligjshme dhe të paligjshme, nga bilardot, baret, pub-et, klubet e bixhozit, lojërat e fatit, shtëpitë publike dhe dyqanet pa fund që nuk u dihej bilanci. Në këto ambiente luksoze qarkullonin krahas qytetarëve indiferentë edhe kriminelët, që në mënyrë të dukshme do t’i frekuentonin këto ambiente për pazare të fëlliqura dhe nga ku do të sulmonin njëri-tjetrin për larje hesapesh dhe vendosje gjobash. Gjatë kësaj periudhe rivalitetet do të dilnin në shesh dhe do të bëheshin të pakontrollueshme. Ishte kjo periudhë, që do të regjistronte ngjarje nga më të ndryshmet:
Në vitin 1998, u rrëmbye biznesmeni K.D., pranë banesës së tij, tek Shkolla e Kuqe. Autorët menjëherë pas rrëmbimit kërkuan nga familjarët shumën një milion dollarë. Megjithë dyshimet e krijuara, nuk u bë e mundur gjetja e tij, duke u konsideruar person i humbur.
Rrëmbimi në dhjetor 1998 i tregtarit P.G., që u lirua vetëm kur familjarët dorëzuan shumën 400 mijë dollarë. Gjatë hetimit një i afërm i pengut paralajmëroi për autorët e mundshëm, pasi mësoi se pengut i ishin lidhur me hekura dy gishtërinjtë e mëdhenj. I afërmi i pengut mendohej se ishte pjesë e grupit kriminal të pengmarrësve, megjithatë ngjarja mbeti e pazbuluar.
Në shkurt 1998, rrëmbehet M.B., i cili më pas do të gjendej i vdekur në drejtim të rrugës, që çon në Malin e Dajtit. Shtrëngimi me hekura i dy gishtërinjve ishte identik me atë të pengut P.G., çka forconte dyshimet për të njëjtët autorë, por vetëm kaq.
Në qershor ‘99 vriten me breshëri armësh të rënda (dhe antitank) D.G dhe M.SH., të cilët udhëtonin me një fuoristradë. Në vendngjarje u gjetën: 30 gëzhoja të kalibrave të ndryshëm, një predhë, një automatik dhe një pistoletë “Zastava”. Pas 30 minutash policia e ndodhur në postbllok do të arrestonte autorët G.F dhe I.B., personi i fundit, i akuzuar për vrasje, duke dalë në dhomën e ajrimit do të qëllohej për vdekje me armë snajper. Për kohën do të konsiderohej një akt i përkryer dhe me tipare të plota mafioze. Dyshimet do të binin mbi A.D., i cili do të vritej jashtë qytetit të Tiranës në një grindje banale.
“Do të dilnin edhe kriminelë ordinerë, që për të kënaqur orekset kriminale do të vrisnin njerëz të pafajshëm, duke vendosur baste me paratë e vjedhura. Do të citonim njërin prej tyre, që fitoi bastin e vënë me shokun e tij për 100 dollarë në ekzekutimin e një kalimtari në distancë një kilometër, i cili kishte dalë nga shtëpia për të vajtur në punë. Dhe me këto para dy kriminelët do të darkonin në një lokal luksoz në periferi të Tiranës. Ishte marsi i vitit 1997!”

Krimet mafioze, 1300 dosje të pazbardhura

TIRANE – Në dy dhjetëvjeçarët e fundit, kur në Shqipëri filloi të shfaqej veprimtaria e krimit të organizuar dhe krimet e sofistikuara, janë regjistruar rreth 1300 krime të pazbardhura. Një shifër e tillë krimesh të ndodhura që në vitin 1990 dhe deri pak vite më parë, të cilat kanë mbetur “pa autorë” për shkak të mënyrës së ekzekutimit, mungesës së provave, por edhe lidhjeve që autorët e tyre kanë pasur me struktura të caktuara, që indirekt i kanë marrë në mbrojtje të dyshuarit. Përpjekja për rihapjen e dosjeve të vjetra dhe zbulimin e autorëve të tyre filloi, që në vitin 2004 por një ndërmarrje e tillë dështoi edhe për shkak se një vit më parë, në 2003 një numër biznesmenësh u ekzekutuan në atentate mafioze me autorë të pa zbuluar. Policia iu rikthye dosjeve të vjetra më pas në vitin 2005 dhe përgjatë tre viteve numri i krimeve të vjetra që janë zbardhur ka qenë mesatarisht 200 çdo vit. Zyrtarët e policisë pohojnë, se krahas ndjekjes së kriminalitetit të ditës janë angazhuar edhe në hetimin dhe zbardhjen e krimeve të vjetra, por duket se paraqitja e autorëve para drejtësisë kërkon kohë.



Zbardhen vrasjet mafioze të avokatit dhe dy biznesmenëve

armand bajrami

Policia shqiptare është duke finalizuar hetimin dhe zbardhjen e autorëve për një sërë ngjarjesh kriminale të vjetra të konsideruara si “krime mafioze”. Dosjet e krimeve të pazbardhura janë rimarrë në dorë nga policia, e cila ka gjetur prova, informacione madje edhe dëshmitarë, që hedhin dritë mbi shkaqet dhe autorët. Zbulimi i këtyre krimeve të rënda ka qenë objekt i punës së policisë për vitet e fundit krahas parandalimit të veprave penale. Zv/drejtori i Përgjithshëm i policisë së Shtetit Agron Kuliqi, që drejton edhe Departamentin e Hetimit në Policinë e Shtetit konfirmoi dje, se si rezultat i goditjeve të realizuara në vitin 2008 nuk u shënuan krime mafioze siç ka ndodhur më parë. Në një rrëfim për televizionin “Klan”, Kuliqi shpjegoi se së shpejti autorët e vrasjes së biznesmenit të hekurit Florian Vila, ish-presidentit të Federatës së Boksit Vajdin Lamaj, ekzekutorët e avokatit të njohur Kleanthi Koçi apo pengmarrësit e Kodo Dados do të dalin para drejtësisë. “Kjo është puna jonë, si rezultat i goditjes së grupeve kryesore, si rezultat i goditjes së personave të cilët kanë qenë në botën e krimit me emër, të pacënueshëm është arritur që ne të arrijmë të ndalojmë kriminelin dhe të bëjmë një punë parandaluese të madhe”, thotë Kuliqi. “Ne e dimë mekanizmin e ngjarjes. Dimë se si janë kryer këto veprime, por problemi është se këto do t’i kalojmë në prova. Dhe që të kalosh në prova duhet të krijosh rrethana të reja. Duhet të sigurosh provën, duhet të sigurosh dëshminë, në mënyrë që pastaj që personat që do të akuzohen të përballen me drejtësinë. Kemi arritur të mbledhim një minimum të dhënash për to. Janë bërë objekt i analizave të strukturave të Tiranës në strukturat qendrore të Policisë. Janë bërë objekt diskutimi paraprak në strukturat e Prokurorisë, si të Tiranës edhe në Prokurorinë për Krimet e Rënda. Por akoma ne nuk mendojmë se na janë mbledhur rrethana dhe prova të mjaftueshme, të cilat ne mund t’i referohemi dhe pastaj t’i bëjmë edhe objekt hetimi”, vijon më tej drejtori i Departamentit të Hetimit në Policinë e Shtetit.
Vrasjet e pazbardhura
Ai thotë se “në praktikën botërore, në praktikën e vendeve që janë më të zhvilluara, si në BE ashtu edhe më larg, këto raste janë raste shumë të vështira dhe në tërësi janë raste, që mbeten edhe të pazbuluara. Sepse unë po ju them që në qoftë se ne forcën zbuluese për rastet e vrasjeve e kemi mbi 80 për qind dhe forcën goditëse. Ky është një tregues shumë i lartë i strukturave të Policisë së Shtetit pavarësisht kryerjes së veprës penale, mënyrës së kryerjes dhe mekanizmit. Këto janë ngjarje që kanë ndodhur në kohë, që kanë krijuar vështirësi në marrjen e provës, pavarësisht veprimeve që janë kryer. Kanë krijuar vështirësi në marrjen e deklarimeve, pavarësisht veprimeve që janë kryer. Do të kërkojnë veprime më specifike. Mënyra e mekanizmit është “vrasje mafioze”. Sipas zv/drejtorit të Përgjithshëm brenda pak kohësh do të dalin para drejtësisë autorët e krimeve të pazbardhura në vite. “Shumë shpejt do referohet edhe çështja e Kleanthi Koçit. Kanë filluar veprimet për Koço Dadon. Është një ngjarje që në ‘98 ka tronditur opinionin publik, rrëmbimi i tij. Edhe për rastin e disa ngjarjeve të Korçës, të cilat janë kryer në këtë lloj mekanizmi, me vrasje me pagesë. Shumë shpejt autorët, personat që i kanë kryer këto do të shkojnë përpara përgjegjësisë. Kjo sepse janë grumbulluar rrethana dhe prova të mjaftueshme, që do provojnë vërtetësinë e këtyre ngjarjeve”, tha Kuliqi. Sipas tij, kontribut në zbulimin e krimeve kanë dhënë edhe dëshmitarët. “Të ndërtosh një vendngjarje pas një periudhe kohe nuk është shumë e thjeshtë. Kuptohet sepse duhen kontributi i të gjithë elementët e asaj ngjarjeje. Ne këtë e mbajmë mbi bazën e dëshmive, që mbajmë nga dëshmitarë që kanë qenë okularë në ngjarje, të cilët për një situatë të caktuar, ose për arsye të panikut, nuk kanë arritur që të dëshmojnë më parë. Falë këtij bashkëpunimi, ne sot kemi një numër jo të pakët dëshmitarësh të drejtësisë dhe bashkëpunëtorësh të drejtësisë kemi arritur të zbërthejmë ngjarje, të cilat në vite, nga ‘97 e këtej nuk do të ishte bërë e mundur realizimi i tyre”. Zyrtari i policisë nuk bën publike shifrën e dëshmitarëve të drejtësisë për shkak të sekretit të çështjes. “Ka një shifër, por për arsye të rëndësisë së tyre dhe pozicionit të tyre dhe të ruajtjes së sigurisë së tyre ne nuk mund t’i japim këto”, tha Kuliqi. Ai vlerëson ish-kryeprokurorin e Krimeve të Rënda Andnand Kosova për bashkëpunimin e krijuar me Policinë e Shtetit dhe aftësitë e tij në ndërtimin e proceseve hetimore të rëndësisë së veçantë. “Ne kemi arritur të zbulojmë dhe dokumentojmë falë aftësive të tij personale dhe kontributit të tij personal si person që na ka hapur hapësirë. Po t’i thoshe që kjo është provë, nuk kishte gjykatë që ta hidhte poshtë”, vlerësoi Kuliqi, duke pohuar se zbardhja e krimeve të vjetra është sukses dhe siguri, sepse të godasësh do të thotë që rriten elementët e sigurisë.

Panorama