Plaga e prostitucionit

[ALBA]

Trafik me “pesë yje”


Autori i Lajmit: Dionis Bubani

Në vendin tonë mjaft gjëra mund të kenë mbetur të dyshimta, por për diçka jemi shumë të sigurt: tek ne është zhdukur një herë e përgjithmonë trafikimi i grave drejt Evropës Perëndimore… Le të flasë, pra, kush të dojë, të hedhë tollumbace kundër nesh, sikur gjoja trafiku i femrave shqiptare vazhdon… Këto janë thashetheme pa asnjë bazë, të cilat ne i hedhim poshtë me fakte bindëse. Për shembull, nuk mund të quhet e trafikuar një grua e ndershme, e cila është martuar me një biznesmen shqiptar që punon në Itali. Çdo gjë është kryer sipas traditës sonë shekullore. Porsa e zgjodhi të dashurën e zemrës, ai u paraqit zyrtarisht para prindërve të saj dhe u kërkoi vajzën të martohet me të, duke renditur me durim të ardhurat dhe aktivitetet fitimprurëse në krejt Italinë. Fejesa dhe dasma nuk zgjati veçse një javë, kur çifti realizon celebrimin në zyrat e gjendjes civile në zemrën e kryeqytetit në Bashkinë e Tiranës. Të gjitha shoqet e urojnë se pas dasmës përrallore, do të jetojë në Itali dhe disa prej tyre psherëtijnë duke menduar: “Ah sikur edhe ne ta kemi këtë fat nesër, pasnesër!” Çasti i ndarjes me prindërit krijon padyshim emocione, por mendimi se çizmja italiane ndodhet fare pranë (80 minuta me aeroplan), i ngushëllon prindërit, që mendojnë se ia siguruan të ardhmen e lumtur bijës së tyre të shtrenjtë:
-Mos harro të na telefonosh dendur, ta shuajmë mallin, që do të na përvëlojë!
-Do të flasim çdo ditë unë dhe bashkëshorti im, që më duket kaq i sinqertë dhe fisnik, si një princ i kaltër.
-Ku dëshiron ta kalojmë muajin e mjaltit? -e pyeti ai, si një xhentelmën i përsosur: Në Venecia, ku pëllumbat të ulen mbi supe në sheshin “Shën Marku”, në Veronën, ku u frymëzua Shekspiri për “Romeo dhe Xhuljeta”, në Firence, ku lumi shkëlqen nën dritat e hënës apo në Rimini, buzë Adriatikut, ku kanë ardhur shumë shqiptarë emigrantë dhe turistë?
Ajo, e hutuar nga tërë këto vende piktoreske, ka vetëm një kërkesë:
-Kudo që të shkojmë, do të pranoj të të përqafoj, duke ta treguar dashurinë pas mesnate, vetëm në hotelet me pesë yje!
Ai i hedh një vështrim ironik:
Habitem me ty se e vë në dyshim këtë gjë:
-A më lejon pozita ime, si një ndër biznesmenët më të njohur në Itali, që të kapërcej pragun e ndonjë hoteli vetëm me… katër yje? Jo, e shtrenjta ime, ne të dy na presin vetëm pesë yjet…
Dhe, si njeri i besës, ai e mbajti fjalën. Të tridhjetë ditët qenë me të vërtetë një muaj mjalti i vërtetë…
Por, ja, se koha kalon, vjen një çast, kur përfundon muaji i mjaltit, pas tij ndoshta vazhdon ndonjë muaj që të kujton pekmezin…
Jeta është kudo e shtrenjtë dhe eurot “treten” si kripa në ujë.
Një mbrëmje, ai, disi i menduar, e pyeti?
Zemra ime, a zotëron ndonjë gjuhë të huaj? Ajo e vështron e habitur:
-Di pak dibrançe dhe kuptoj fare mirë shkodrançen…
Po kompjuterin, a di ta përdorësh?
Ajo e sodit ende më e shastitur:
Çdo të thotë fjala “pjuter” se e dëgjoj për herë të parë…!?
Ai ulet në karrige, i rënë në mendime të thella:
-Nuk kam patur shanse në biznes, kam falimentuar. A më beson se për nesër nuk më ka mbetur as një euro, sa për të blerë një pako me makarona?
Ajo e shkreta e duron urinë disa ditë, më në fund e pyet?
-Si do t’ia bëjmë? Dashuria nuk hahet me bukë…
-E di, prandaj, që të mbijetojmë, përpiqu të ushtrosh zanatin më të vjetër të botës. Askush nuk të njeh në këtë qytet. Dhe, mos harro, se femrat shqiptare çmohen si më të bukurat e Ballkanit….
Ajo kundërshton me vendosmëri, por burri i shtrenjtë e pi cigaren dhe fillon ta shuajë, duke e ngulur në trupin e saj të bardhë si qumështi. Ajo i duron torturat. Ai ia zhyt kokën në ujë dhe ia mban derisa gati i merret fryma përgjithmonë. Por, kur e kërcënon se njerëzit e tij në Shqipëri mund t‘i vrasin motrën dhe vëllanë e vogël, mes urisë dhe dëshpërimit, ajo vendos më në fund të dalë natën nëpër trotuare… Babai dhe nëna e pyesin vazhdimisht, si po e ndjen veten në Itali. Ajo, duke i mbajtur lotët, me vështirësi përgjigjet:
-Rrini të qetë, jam shumë e lumtur. Burri më do pa masë dhe unë kam siguruar një punë të mrekullueshme. Së shpejti mund t’u dërgoj edhe disa “euro”…
Kush mund të ketë guximin ta quajë këtë femër shqiptare të trafikuar? Ajo nuk është veçse një nuse e lumtur, e cila shijoi në Europën e Bashkuar “muajin e mjaltit”…

[ALBA]

Vajza tashmë 17 vjeçe është riatdhesuar në Shqipëri pas një operacioni të policisë greke. Por ajo nuk ka mundur të kthehet dot në shtëpi, nga frika se do ta rrihnin...

Viktima të lezhianëve dy vajza të mitura 14 e 17 vjeç. Dy hetohen në gjendje të lirë

Lezhë, pranga dy tutorëve

Dështon plani pas zbulimit për lidhjen e gjakut


Roland Nikolli

LEZHE

Dy persona janë arrestuar nga policia e Lezhës nën akuzën e trafikut të qënieve njerëzore.

Viktima të Prengë Dobrozit, 52 vjeç dhe Fran Dedgjonit kanë qenë dy vajza të mitura, të cilat janë mashtruar prej tyre me qëllim t´i dërgonin jashtë shtetit ku të shfrytëzoheshin si prostituta.

Arresimet janë shënuar njëri pas tjetrit, ndërsa policia ka dokumentuar në cilësinë e provës dëshmitë e minoreneve. Njëra prej tyre ka shpëtuar për fije, vetëm pasi një nga trafikantët ka rezultuar se ishte një kushëri i saj.

Si u shpëtua nga kushëriri
Fran Dedgjoni, 36 vjeç, është prangosur nga policia pas denoncimit të një vajze 14-vjeçare. Ndonëse i martuar dhe me dy fëmijë ai kishte arritur të krijonte një lidhje jashtëmartesore para dy vitesh me një vajzë vetëm 12 vjeç, banuese në një lagje të Lezhës. Ai kishte arritur të njihte gjendjen e dobët familjare të minorenes, babai i të cilës ishte i paralizuar. Madje, sipas policisë, Dedgjoni kishte arritur të hynte në shtëpinë e vajzës dhe pas vdekjes së babait të saj, 6 muaj më parë, kishte forcuar pushtetin në familjen e minorenes. Në këto kushte, 36-vjeçari kishte mundur që të organizonte edhe trafikimin e saj në drejtim të Kosovës. Fran Dedgjonaj kishte futur për garanci edhe dy shokët e ngushtë të tij, Nikolin Çunin dhe Ardian Preçin. Të tre personat i kishin premtuar vajzës që të punonte si kamariere dhe të mbante familjen, pasi ajo kishte nënën dhe një vëlla më të vogël. Kur gjithçka ishte bërë gati, papritur një nga bashkëpunëtorët, Ardian Preçi zbulon se kishte lidhje gjaku me nënën e të miturës. Ai i ka treguar vajzës dhe nënës të gjithë skenën e përgatitur nga Dedgjonaj dhe ato bëjnë denoncimin. Policia ka reaguar menjëherë duke bërë arrestimin e Fran Dedgjonajt, ndërsa në gjendje të lirë hetohen dhe dy të tjerët.

Përdhunohet nga 52-vjeçari
Ndërsa një 15-vjeçare ka përjetuar për javë të tëra dhunën e ushtruar nga 52-vjeçari Prengë Dobrozi, nga fshati Bushnesh i Krujës. Babai i pesë fëmijëve akuzohet se ka mashtruar një vajzë nga Laçi në tetor të vitit 2002, duke i premtuar martesë me një të afërmin e tij. Ai e ka dërguar vajzën në një hotel të Korçës, ku e ka përdhunuar sistematikisht për tre javë me radhë. Pas kësaj kohe, Dobrozi e shet vajzën te disa persona që janë ende në kërkim, të cilët e dërgojnë në Greqi, ku e shfrytëzojnë për 2 vjet si prostitutë. Këtë vit, vajza tashmë 17 vjeçe është riatdhesuar në Shqipëri pas një operacioni të policisë greke. Por ajo nuk ka mundur të kthehet dot në shtëpi, nga frika se do ta rrihnin. Nga kjo situatë ka përfituar sërish Preng Dobrozi, i cili e ka rrëmbyer duke e dërguar sërish në Korçë. Por, pa arritur që të përfundojë pazarin me trafikantët e tjerë, vajza ka arritur të largohet dhe të drejtohet në polici ku ka bërë dhe kallëzimin për përdhunuesin e saj.



Lushnjë, pranga për prostitucion

LUSHNJE - Policia e komisariatit të Lushnjes ka vënë në pranga 24-vjeçarin Klodian Gupi, i shpallur në kërkim për shfrytëzimin e femrave për prostitucion. Gupi akuzohet se ka trafikuar një vajzë 18-vjeçare nga fshatrat e Lushnjës në vitin 2000 për prostitucion dhe për këtë vepër penale ai është dënuar nga gjykata me 7 vjet burg. Gjatë kësaj kohe i riu është larguar nga banesa e tij dhe është strehuar në fshatra të largëta nga Lushnja në kufi me Beratin. Arrestimi i tij është bërë në orën 04.00 të mëngjesit në banesën e tij në qytetin e Lushnjës.



Vlorë, pranga tutorit

VLORE - Pranga në Vlorë tutorit nga Shijaku. Hysni Duda, 29 vjeç, është arrestuar nga Zyra Rajonale e Luftës Kundër Trafiqeve, pas denoncimit që i është bërë nga një 19-vjeçare nga Kryeqyteti. Sipas vajzës, Duda e ka detyruar atë që të prostituojë nëpër bulevardet e Italisë nga viti 2000 deri në vitin 2003. Fillimisht ata kanë shkuar në Itali me pretekstin se do të gjenin punë, por gjithçka ka ndryshuar me vajtjen e tyre atje. Sipas 19-vjeçares, Duda qëndronte kohët e fundit më shumë në Shqipëri dhe shkonte në Itali, sa përtë grumbulluar paratë që fitonte vajza në rrugë. Por një natë 19-vjeçarja është kapur nga policia italiane dhe është kthyer me traget në portin e Vlorës. Në komisariat, vajza ka bërë të ditur edhe emrin e trafikantit, i cili tashmë është arrestuar në banesën e tij, në fshatin Shetel të Shijakut. q.b.


panorama

[Qafir Arnaut]

Plaga e prostitucionit nuk eshte PLAGE. Eshte SIMPTOME e objektifikimit te femres.
Per shume shqiptare te pagdhendur femra eshte thjesht nje 'mall', ose sic Kanuni "femra asht sa per me shtue gjindjen'. Prandaj keta dellat tane nuk bejne ndryshim ndermjet Shqiptareve e Moldaveve e Ruseve etj etj etj. Po pate naj rob te tille hallall e kane t'ia shkrini plumbin ne goje....[fatkqesisht te behej kjo 20% e meshkujve shqiptare duhet te zhdukej nga faqja e dheut]

[ujkuarixhi]

Se disha qe prositution eshte ende ne Shqiperi. Mendoja se ishte gje e 90's dhe tash ne 2004 ka mbaru.



p.s. Qafir what happened to the catholic maltese.

[ALBA]

Pa shumë koment “për të mos nxirë realitetin”


Autori i Lajmit: Poli Hoxha

Prej gjashtë ditësh, në qytetin e Elbasanit, është zhdukur një fëmijë nëntëvjeçar. Burime të konfirmuara e të pakonfirmuara thonë se mund të jetë rrëmbyer për t’u trafikuar. Ndoshta, është mbytur në lumin Shkumbin… Ka shumë “ndoshta”, për të cilat familja, fisi dhe qytetarët nuk kanë marrë ende përgjigje. Familjarët dhe qytetarët janë më shumë se në stres. Pesë ditë më parë, një 17-vjeçar, i paraburgosur, edhe pse nuk kishte dalë në gjyq për të marrë vendimin e veprës penale, për të cilën dyshohej, “u dënua me vdekje”, nga abuzimi apo neglizhenca e policëve. Vdiq dhe ende nuk e dimë përse. Tri ditë më parë, një grup të rinjsh, të maskuar dhe me armë në dorë, dhunuan një shtëpi në kryeqytet për ta grabitur. Pas përleshjes me familjarët, vranë një 24-vjeçar dhe plagosën rëndë dy prindërit e tij gjatë aktit të vetëmbrojtjes. Dy ditë më parë u përdhunua një pesëmbëdhjetëvjeçare nga persona të panjohur… Dje një studenteje nga një fshat i largët i Veriut, duke folur në rrugë me prindërit e saj, për provimet, shtëpinë dhe punën që, sapo kishte gjetur për sezonin verës në Tiranë, i rrëmbyen celularin dhe e qëlluan me shpulla, pikërisht në qendër të metropolit, pranë “Pesëmbëdhjetëkatëshit”. Ishin një grup adoleshentësh, të cilët policia nuk i llogarit te kontigjentet “e rënda” kriminale. Sot është e sigurt, që në ndonjë autobuz apo furgon do të vidhet ndonjë kuletë apo do të ngacmohet seksualisht ndonjë vajzë e re. Të gjitha këto quhen në gjuhën profesianale të policisë: krime të rrugës, të vogla ose ordinere. Faktikisht, shteti ynë dhe “bota” po merren me krimin e organizuar dhe luftën kundër trafiqeve njerëzore, mafies ndërkombëtare të drogës dhe prostitucionit. Luftë… luftë…, që edhe është fituar jo rrallë. Por, “krimi i vogël dhe jo i organizuar”, përditë i afrohet jetës sonë private. Diku duke vjedhur një kuletë; në vend tjetër për të grabitur një shumë lekësh apo një makinë. Dhe “populli” nis të bëjë “thashetheme”: Ç’na duhet ne lufta kundër krimit të organizuar! Ata që merren me këtë punë, vishen bukur, kanë makina të shtrenjta, që i frenojnë fort në rrugë, kur kalon një çift pleqsh, pensionistësh. Ndërtojnë pallate…, por dalin edhe nëpër televizione përditë, si biznesmenë të suksesshëm! “Populli”, ka nisur të deklarojë nëpër gazeta se do t’i kthejë shtëpitë në “bunkerë”. Arsyeja është “banale”. Duke fjetur gjumë i qetë, të mësyjnë maskat dhe jo vetëm që të vjedhin, por të marrin edhe jetën. Nuk diskutohet, nëse ka faj policia apo jo. Ndoshta varfëria e tejskajshme po prodhon “kaçakët” modernë. Dëshpërimi dhe pasiguria edhe për të mbijetuar duket se të bën gjëmën. Ashtu si thotë shkrimtari i njohur Qamil Buxheli, vazhdimi i këtij shkrimi rrezikon “të nxijë realitetin”. Gjithësesi ata që flenë gjumë të qetë, për çfarëdo lloji arsyeje, në Shqipëri janë të rrallë…


ballkan

[Manulaki]

Ja arriti qellimit per te cilin u nis. kerkonte te gjente burre, u martua...ca ka qe ankohet.

Kujdes se si flet.....keto jane fatkeqesi dhe jo gjera qe njerezit mezi presin t'iu ndodhin.

Alba, keto jane ngjarje rrenqethese, nuk e di c'te them, vetem se femrat Shqiptare, apo kudo, duhet te dine si ta ruajne veten, qe te mos behen viktima te askujt, as te vetes se tyre.

Pershendetje, dhe faleminderit
manuaki

[Manulaki]

Pershendetje Shijaksi _London .
Ky problem i plages se prosuticionit , eshte nje problem qe duhet trajtuar si nje nga problemet me kryesore ne Shqiperi . Ketu po hedh disa te dhena te marra nga IOM



TRAFIKIMI, ADOLESHENTET MESIME NE SHKOLLE.
Nxenesit nga klasa e tete deri ne vitin e dyte gjimnaz do te marrin njohuri te plote mbi trafikimin, menyrat e mashtrimit, si te pergjigjen, profili i nje tutori, cila eshte jeta e nje prostitute, dhuna, perdhunimet, semundjet. IOM shperndan manualet per mesuesit dhe nxensit e shkollave 8-vjecare dhe te mesme. "Oret e trafikimit" nisin qe kete vit shkollor ne 23 shkolla.

Adoleshente, mesoni qe te dyshoni mbi "jeten e premtuar", qe neser te mos jeni viktima te nje trafiku. Njohurite mbi trafikimin do te merren qe ne bankat e shkolles, ne ate moshe, kur vajzat jane me te "sulmuara" nga tutoret. "Vajzat duhet te kuptojne se te jesh punonjese seksi, nuk do te thote vetem qe te fitosh leke, por rrihesh nga tutori, perdhunohesh, je nen presionin psikologjik te tij dhe ne fund parate t'i merr ai", tha Maurizio Bussatu, shefi i Misionit te IOM-it. Konkretisht ne manualet e pergatitura per nxenesit tregohet si mashtrohet nje vajze.

Nga te gjitha rastet e ndihmuara nga IOM, 51.7 per qind tregojne se u eshte premtuar martesa, 22.4 per qind u eshte premtuar pune dhe me pas jane shfrytezuar, 11.2 per qind jane marre me force per t'u shfrytezuar. "Ne manualin per nxenesit e klasave te teta, flitet ne menyre te ndersjellte, per te mos treguar profilin e trafikantit. Ne shkollen e mesme flitet me hapur, per trafikimin si proces, trafikantet dhe drama. Keto ore mesimi nuk e sforcon shkollen, por hyjne natyrshem", thote Drejtoresha e Insitutit Pedagogjik, Eletra Mato. Njohurite mbi trafikimin do te zhvillohen ne lendet si Edukata qytetare, Edukata shendetesore, Biologjia dhe ne lenden Njohuri per shoqerine.

Mbi trafikimin do te mesojne nxenesit ne klasen e 8-te, ne vitin e pare dhe ne vitin e dyte gjimnaz. Per kete IOM publikoi 1500 manuale per mesuesit, 10 000 materiale shtese per nxenesit. Femijet nga mosha 10 deri 16 vjec do te mesojne mbi dhunen gjinore, ne familje, emigracionin e paligjshem, HIV/AIDS dhe trafikimin e qenieve njerezore. Projekti do te zbatohet ne 23 shkolla pilot 8-vjecare dhe te mesme. 23 drejtues shkollash dhe 18 inspektore rajonale te arsimit u trajnuan ne ceshtjet kunder trafikimit. Po, keshtu dhe 90 mesues te shkencave shoqerore. "Kjo nisme shenon nje ndryshim te rendesishem drejt zhvillimit te nje kulture ndergjegjesimi dhe zotesie ne luften kunder trafikimit dhe ne e vleresojme perkushtimin dhe profesionalizmin e mesueseve dhe edukatoreve, qe do te mbeshtese pa dyshim perpjekjet e pergjitheshme per te pakesuar nevojat e trafikimit te qenieve nejrezore", tha Busatti, shef i misionit te IOM-it.

Shqiperia nuk eshte me nje vend tipik burimi per trafikimin e vajzave, por nje pike tranziti per kalimin e tyre. Nga vendi i pare qe zinte ne listen e vendeve burimore, tani ka zbritur ne vend te katert, pas Rumanise, Moldavise dhe Ukraines. Vajzat e kane patur te veshtire te denoncojne, pasi do te ktheheshin ne Shqiperi, ku mund t'i debonte familja, shoqeria. Vetem ne vitin '95 kane nisur denoncimet e para. Nga '90 deri tani kane denoncuar rreth 400 vajza. Nga viti 2000 jane strehuar ne "strehezat' e Italise 260 vajza. Ne nentor te vitit 2001 hyri programi i ri i asistences, qe u siguron ketyre vajzave leje qendrimi, pune dhe lehtesira te tjera.

Te dhenat nga IOM

Nga viti '90 deri tani ne Itali kane denoncuar 400 vajza shqiptare

Ne tre vite jane "strehuar" ne Itali, 260 vajza

IOM ka asistuar 116 vajza

Brenda 9 muajeve te fundit jane kerkuar dhe dhene 30 leje qendrimi dhe 5 vajza kane preferuar te kthehen. Ne rajonet e policise Italiane kane denocnuar 3 mije vajza nga vende te ndryshme'. Ato kane cuar ne banken e te akuzuareve 8 mije trafikant.

Kjo eshte dicka shume e mire, uroj qe programi te mos jete pilot per shume kohe por te zbatohet sa me shpejt ne te gjitha shkollat, qe te kete 0% viktima shqiptare.

[ALBA]

RREFIMI NGA BRUKSELI I 22-VJEÇARES SE TRAFIKUAR

Burri im më bëri prostitutë
Xhoana Stavri: Ika shtatë here me gomone


--------------------------------------------------------------------------------

Lirimi i 26-vjeçarit Edmir Stambolliu (Almir Llupo), të akuzuar për prostitucion, ka rivënë në lëvizje autoritetet policore të Belgjikës. Nga policia e Brukselit, ku është kryer edhe denoncimi, mësohet se është nisur nëpërmjet kanaleve diplomatike interesimi për "çudinë" që e nxori atë nga qelitë dhe e bindi drejtësinë shqiptare të lehtësonte situatën e Stambolliut.

LAJMI

TIRANE

Vetëm 10 ditë më parë Edmir Stambolliu (Almir Llupo) u la në masën e arrestit në shtëpi nga Gjykata e Apelit Vlorë. Stambolliu ishte arrestuar nga Policia e Fierit më 28 maj me kërkesë të Policisë së Brukselit. Ish-e fejuara e kishte akuzuar pranë autoriteve të policisë së kryeqytetit belg, më 8 shkurt të këtij viti, se Stambolliu e rrihte dhe e kishte detyruar të dilte në rrugë si prostitutë. Xhoana Stavri, vajza e shfrytëzuar për 4 vite nga ish-i fejuari, ka kontaktuar me Gazetën që denoncoi vendimin e gjykatës së Apelit të Vlorës. Ajo ka thënë se ndihet e kërcënuar nga lirimi i Stambolliut, në një kohë që procesi, ku prova kyç është denoncimi i saj, sapo ka nisur. Vajza, e cila gjendet në një qendër për trajtimin dhe rehabilitimin e viktimave të trafikut, në periferi të Brukselit, ka rrëfyer dramën e jetës së saj që nisi 5 vjet më parë.

Si nisi historia juaj?
Edmirin e njoha kur isha në shkollën e mesme. Edhe ai ishte nga fshati ku banoj, Goriçaj në Lushnjë. Isha e re atëherë dhe ai nuk e pati të vështirë të më bindte mua e më pas familjen për t'u fejuar me mua.

Kur ndodhi që ju nxori në rrugë?
Nuk ndodhi që në fillim. Ne shkuam një herë në Greqi, ku ai punonte vetë derisa sa e kapën pa letra dhe më pas shkuam në Itali. Këtu qëndruam disa muaj derisa një ditë ai erdhi dhe kërkonte të më mbushte mendjen për të dalë në rrugë si prostitutë. Në fakt punët s'po na shkonin mirë dhe ishte pa punë.

Juve pranuat?
Në fillim jo, por Edi ma kërkoi si sakrificë për pak kohë, gjë që ai ishte dakord ta harronim kur të rregulloheshim. Ka qenë një presion i madh psikologjik dhe unë pranova. Isha në moshë të re…

Çfarë ndodhi më pas?
Ajo që pranova më shkatërroi jetën. Siç duket ia ndjeu lezetin lekëve dhe përdorte të gjitha kërcënimet që unë të mos hiqja dorë. Unë vija nga një fshat i vogël dhe kjo ndikonte në gjendjen time psikologjike. Në Itali më ka kapur 7 herë policia dhe më kanë kthyer. Më vinte turp e nuk kam shkuar në shtëpi, por jam nisur e jam kthyer përsëri me gomone në Itali, pa e marrë vesh askush.

Po me familjen si i kishit marrëdhëniet?
Mundohesha të hiqesha se bëja jetë normale për të mos i shqetësuar, por edhe nuk kisha guxim t'ua thoja se çfarë bëja në të vërtetë. Ata nuk e kanë marrë vesh kurrë dhe kur ua thashë mbetën tepër të tronditur.

Si arritët të shkëputeshit?
Këto 4 vite kanë qenë një tmerr i vërtet për mua, por sa vinte bëhej më e vështirë. Ai filloi të pinte dhe më rrihte çdo darkë. I kisha thënë që do ikja, por ai më kërcënonte dhe ia kisha frikën se mos hakmerrej ndaj familjes sime në fshat.

Si të priti policia belge?
Më pritën shumë mirë, dëgjuan me kujdes rrëfimin tim. Ata më kanë mbështetur e më kanë dhënë kurajo gjatë të gjithë kohës.

A vazhdoni të mbani kontakte me ta?
Ata interesohen për gjendjen time, apo ndonjë problem që mund të më dalë nga denoncimi. Kur u thashë që Edmiri ishte liruar më siguruan se nga ana e INTERPOL Brukselit ishte dërguar dosja e kopsitur në policisë shqiptare. Ndërsa kanë bërë çudi sesi drejtësia e vendit tim ka nxjerrë nga burgu njeriun që më bëri prostitutë.

Çfarë mendoni për drejtësinë shqiptare?
Jam shumë e indinjuar për vendimin që i fali lirinë trafikantit tim. Nuk dua të besoj që prokurori i çështjes ka marrë lekët e nxjerra me gjakun tim, por do të doja që para se të kërkonte lirimin të mendonte se çfarë do kërkonte nëse unë do isha nëna apo motra e tij.


Prokurori kërkoi lirimin e trafikantit

Edmir Stambolliu, ose siç quhet ndryshe Almir Llupo (sipas policisë emri u ndërrua në Zyrën e Gjendjes Civile pas problemeve që pati me policinë italiane), është arrestuar më 28 maj. Prangosja është trumpetuar si një nga sukseset e Operacionit Antitrafik të Ministrisë së Rendit, "Mirazh 2004". Por jehona e prangosjes është zbehur vetëm pak javë nga arrestimi. Policia belge kishte kwrkuar arrestimin e tij pasi Stambolliu ishte denoncuar nga e fejuara e tij se e kishte detyruar tw porostituonte rrugwve tw Brukselit. Në një kohë që u mendua se çështja do i kalonte për gjykim Gjykatës së Krimeve të Rënda, Gjykata e Apelit të Vlorës bën çudinë duke e lënë atë në masën e arrestit në banesë. Pas interesimit të Gazetës për proçedurat ligjore të ndjekura, Kryetarja e Gjykatës së Apelit të Vlorës, Gjinovefa Gaba, deklaron se ndryshimi i masës së arrestit ishte kërkuar nga vetë prokurori i çështjes, Enrik Haxhiaj.


Babai Xhoanës: Të dënohet dhëndrri, më mashtroi vajzën

Mësimi i së vërtetës për jetën që ishte e detyruar të bënte Xhoana Stavri ka qenë tepër i rëndë për familjen e saj në Goriçaj të Lushnjës. Gjithsesi, familja nuk ka ngurruar në asnjë moment ta mbështesë dhe t'i japë kurajo vajzës. Por lirimi i ish-dhëndrit nuk është parë prej tyre si një veprim i pranueshëm. "Vendimi i gjykatës na duket i njëanshëm, për më tepër që procesi është ende i hapur", ka thënë për Gazetën babai i vajzës, Llazi Stavri, kur e mësoi këtë. Kërkesa e Edmir Stambolliut për t'u takuar me ta, pa praninë e personave të tjerë, fill pas daljes nga qelitë, i ka shqetësuar ata. Sipas tyre, të qenit i lirë për Stambolliun përbën një kërcënim të vazhdueshëm për vajzën e tyre. "Kjo mund të ndikojë që ajo të mos kthehet në shtëpi dhe ne të mos e shikojmë e takojmë më", është shprehur tepër i shqetësuar Stavri. Sipas tij, ish-dhëndri u ka kërkuar një numër kontakti të vajzës së tyre, me pretendimin për evitimin e sekuestrimit të pasurive, që ai pretendon se i ka bashkë me Xhoanën. Një tjetër problem për Stavrin është se kjo situatë ndikon në të qënit e qetë për vetë Xhoanën. Sipas t'et, ajo ka shprehur frikën se mos Stambolliu hakmerret ndaj tyre për denoncimin, për më tepër që me veprimin e fundit ajo ka humbur krejtësisht shpresat në drejtësinë shqiptare.


Vajzat shqiptare në qendrat e Brukselit

Në qendrat e rehabilitimit të viktimave të trafiqeve dhe prostitucionit të kryeqytetit belg, Bruksel, gjenden disa dhjetëra prostituta shqiptare. Sipas Xhoana Stavrit, 22-vjeçares që u nxor për të prostituar në rrugë nga bashkëshorti i saj, vetëm në qendrën që kujdeset për të janë 12 vajza nga Shqipëria. Kujdesi i punonjësve të këtyre qendrave i ka bërë që, në një jetë pa tutorë dhe trafikantë, të harrojnë sadopak dramat e jetës së tyre.

gazeta shqiptare

[forum126]

Se pari fajin e ka familja ne edukimin e femijve. Shume vajza kokeshkrete mezi presin te largohen nga prinderit qe "ja kane nxire jeten". Prinderit duhet te dine te sillen shume mire me femijet si dhe te ndajne kohe te caktuar per ta kaluar me ta. Gjithashtu duhet te dijne si ta keshillojne vajzen kur ajo e hollon teper vetllen para se te shkoje ne shkolle.

Shkurt te gjithe e dime se edhe familja shqiptare e ka marre tatepjeten.

Se dyti qeveria duhet te tregohet me e rrepte ne denimin e organizatoreve te trafikut. Por sic e dime te gjithe ne Shqiperi unon parja. Prandaj edhe bredhin lirshem. Shto pastaj qe edhe qeverine nuk e kemi te kulluar.

[friendlyboy1]

Fajin per ate qe i ndodhi vajzes e ka vajza pik muhabeti.

[Manulaki]

Fajin per ate qe i ndodhi vajzes e ka vajza pik muhabeti.

Mos ndoshta ke deshire te njohesh ndonje vajze me te tille lloj faji dhe ti? Apo mos ke bere ti vete ndonje vajze kaq fajtore sa kjo.

Kij kujdes se si flet, keto vajza perdoren nga njerezit qe ato ju falin besimin dhe miresine e tyre. Mos ndoshta je dhe ti ndonje njeri i tille, perndryshe nuk do te flisje me kaq perbuzje dhe gjykim te ulet.

Pershendetje

[DeuS]

Kjo semundje ka vetem nje simptome ---> Varferia!

Prostitucioni zhvillohet vetem nga vendet me nivel te ulet ekonomik...

Qe ne kohen e drurit ka egzistuar dhe do egzistoje gjithmone , aty ku do kete varferi!

Rusia , Moldavia , Rumania , Kina , Amerikano Latinet , Filipinaset , Tajlandezet ...You name it!

Po te kishte mireqenia , gjerat do ishin ndryshe...

Nuk do kishte nevoje ta shiste felen e pjeshkes tjetra per $30 dollare te qelbta...

Tani , ketu po flas per pjesen derrmuese ...

Nuk e vej ne dyshim qe ka shume raste ne te cilat vajzat perfundojne viktime e kriminelave , viktime e ndjenjes , viktime e dhunes te ushtruar mbi to , apo viktime e instiktit te saj kurveror te gdhendur ne kapilaret e gjakur qe ne diten qe e "polli" e joma!

[dallandyshe]

Eshte shume e dhimshme fakti qe Shqiperia nga nje vende qe e mbante larte krenarine si popull qe per nderin te vriste eshte kthyer ne nje vrime e zeze derdhje fekalesh.
Ngado qe te rrotullohesh tek i njejti vend del, eshte vorbulla e jetes, "varferia" sa vjen e behet si nje kuceder qe pranon te jetoje me cdo lloj ushqimi.
Ku shkoi gjithe ajo krenari ?
Te rralle jane njerzit qe emigrimi i fale kenaqesite e te qenit me "fate".
Te shumte jane njerzit qe ndeshen me te qenit "pafat" , deshperimi i tyre, kerkimi i fatit i ben te thartojne trurin duke numeruar te mirat e fatit, te qenit tutor, shitje p** te femrave.
Jo nuk dua te bej moral, jam terehequr nga te menduarit te qenit fatal.
Por mendimin tim nuk do ta flakja kurre; "nje shpirt kam une,/ po dhe ti nje shpirt", nese nuk me le te lire/ do te ikim te dy!
Me jane merzite shume gazetat dhe revistat shqiptare trumpeta te flakta te historirave trishtuese dhe prej tyre kam hequr dore te zhubrosin shpirtin kudo do te gjesh te tilla histori, perfolje, shitje sa me shume te kopjove, te qenit i famshem nese nuk ka te tilla histori i shpikin vete, vet e vetem te shkojme ne maje te piramides gazetareske.
Nuk dua te lexoje me flliqesira!
Kush e ka qef te perkedhel trupin e iriqit ?
........
E vetmja menyre si mund qe shteti shqiptare te largoje prostitucionin e femrave tona, do te ishte vetem ngritja e qendrave per kujdesin e femrave si dhe meshkujve me teper per moshat e vogla ,kujdesi per ta per ti arsimuar dhe punesuar.
Shikohet qe mashtrimet behen me teper tek femrat e moshave shume te vogla, qe do te thote jane pa nje fije shkolle, lundrojne ne qiejt e lumturise pa ditur se c`fare i pret po dhe femrat te cilat per ti shpetuar dhunes familjare behen pre e genjeshtave "dashuri", "martesa", "jete e lumtur".
Opinioni shqiptare i njejte mbetet, fajin gjithmon ia vene femres, si trashegimi nga te paret tane.
"Femra ka qene dhe duhet te jete gjithmon kokulur para mashkullit"!
Po perse kjo?
Akush prej tutorve te shitjes se femrave nuk do duan ti shohin nenat e tyre te poshteruara, te dhunuara nga vet i ati i tyre.
Po gjykimin e femijve tuaj kur te rriten a e dini c`fare ju pret?- Jo nuk e dini !
....
Asgje me shume se shkollimi, njerzit do te mund ti bente te gjykonin ta shikonin jeten drejt ashtu sic eshte. E lehte eshte te genjeshe nje femer te moshes 11 e 15 vjece por shume veshtire te mashtroshe femrat mbi 20 dhe te shkolluara.
Pranimin e ushtrimit te profesionit si prostitut ne keto mosha shteti ia lejon si vend pune me deshiren e tyre dhe jo nen presionin e dhunes sa meshkujve.
Se keni vene re, qofte nje bisede e thjeshte llomotitje me dike te lehteson deri diku mbingarkesen psiqike?-Jo me te kesh pune!
Njerzit kane nevoje te ken kujdesin e dikujt dhe me teper moshat e vogla, adoleshenca duhet te ket kujdesin e shtetit shqiptare.
...
Po keta dreq manjaket si shume po na shtohen? Si i behet halli?
Nuk kane deshire ta gezojne pleqerine sic duhet?
Nje i tille ne nje vend te Evropes po u fut ne burg nuk del me i gjalle ben "vetvrasje".

Ah po harova qe jane ne Shqiperi keta manjake dhe jane large hyrjes ne Evrope, mmmmm.... prap trishtim do te shohin syte e mi!

[ALBA]

TREGU I MISHIT TE BARDHE, PLAGE E HAPUR

Nga Agim Jazaj

Sapo kishte rene nje muzg i bute vjeshte, bashke me gjethet e pemeve. Ne po ecnim permes pyllit te dendur te dritave me veshtrimin e tendosur ne xhamat e autobuzit. Nuk i njihnim mire rruget e Athines, ndersa gjuhen pothuaj s'e zoteronim fare. Udhetaret hipnin e zbrisnin. Nje cift i veshur mire dhe te pashem, mermeriten me ze te ulet, perpara kembeve te mia. "Ulu!" i foli shqip vajzes, duke i treguar sediljen qe ishte bosh ngjitur me mua.

"Mund te uleni dhe ju ketu" i thashe djalit dhe u ngrita ne kembe, per te zene vendin bosh perballe. Ai falenderoi dhe u ul ngjitur me vajzen. Te dy te rinjte dukeshin te sapomartuar. Djali i qethur dhe i rruar me nje kostum pis te zi qe llamburiste si luspat e peshkut nen rrezet e diellit. Vajza kishte veshur nje minifund fare te shkurter, lart mbi kokat e gjurit. Makiazhin e kishte vene te rende, saqe edhe qepallat dukeshin te barrosura rende. Shpesh perpiqej te zgjaste minin per te mbuluar kofshet e lemuara. Perpara mbante nje cante, si per t'u bere prite "dylbive" te ndonje qejfliu a ziliqari. Djali ishte ne moshe shume prapa meje, megjithate sikur me shembellente. Ku mund ta kem pare? Vazhduam rrugen. Edhe ata nuk shiheshin ne sy. Po i afroheshim qendres se qytetit. Vajza u be gati per te zbritur, duke bere kembe per te dera e autobusit. Ndersa djali s'e levizi vendin. M'u duk se e percolli fare ftohte vajzen e sapomartuar. E shoqeroi me nje veshtrim te stisur, sikur te mos ishin bashke dhe sikur nuk ishin te njohur fare. Vajza po ecte serbes ndane trotuarit, paralel me autobusin e stopuar, perballe semaforit. Befas, i hodhi nje veshtrim vjedhurazi dhe po te tille me ngritje te vetullave, iu pergjigj dhe djali mbeshtetur faqen e tij ne xhamin e autobusit. Rrugetim eshte dhe kushedi.

Nese deri ne ato caste mendimi ishte i perfillshem, i justifikuar per ate cift "te martuar nga te paret" nuk e di se si sikur me vershoi nje rryme e ftohte ajri dhe me beri te terin kallkan. Nen xhamat e syzeve, mundohesha te shihja vajzen, qe lame pas dhe djalin qe kisha perballe, per te fiksuar mbase portretin e tyre. Vajza me minin ecte vetem, si per te bere autopsine e mendimeve te mia. Po shikoja vjedhurazi djalin e pispillosur. Eshte dhender qe e nderova, apo kodosh dhe perseri s'u turperova?

Ndodh qe ngaterrojme edhe veten

Ndodh qe ndonjehere te ngaterrojme edhe vetveten. Ndodh, qe jeta me "kapriciot" e veta te te drejtoje ne rrjedhen trishtuese. Dhe trishtimi qe per ne eshte bere bashkudhetar ne jete te te servire trampolinen e ferrit. I gjori njeri, duke kerkuar shtigje per te dale nga terri, fantazia e shtyn ne arsyetime te realizueshme dhe te parealizueshme. Madje arsyetimi ne te tilla raste, ben te veshtiren te thjeshte dhe te thjeshten te veshtire. Pas pak minutave, me ne fund u gjendem ne deren e apartamentit te Paulinit. Mendova se nuk do te me linte shije te hidhur, udhetimi me trolin e pare. Megjithese ne shqiptaret jetojme gjate me te keqen. Dhe e keqja shpesh sjell te keqen ne porte. Megjithate ne kete rast, asgje e keqe nuk ishte shfaqur. I rame ziles se shtepise dhe me pas u takuam me mikun tim Paulin. Ne rreze te qoshit te dhomes, qendronte dhe nje burre. Pinte thelle cigaren e duhanit. Hiri i tij i pa shkundur i kishte shkuar pothuajse tek gjysma e cigares.

Ai u prezantua si mik i Paulinit. I perfunduam dhe pyetjet e jetes ketu ne kurbet. I anjohuri per mua dukej se nuk e ndiqte fare biseden, sikur te mos ndodhej fare ne kete bisede. Ishte fare indiferent. Ishte mes atij ambjenti dhe shfaqej se nuk ishte i pranishem. Sikur i qene mbytur gjemite. Nuk pyeta me sepse po pergjigjej vetem i zoti i shtepise dhe kushedi mendova. Burrit s'mund t'i jepje me shume se te dyzetat. Kishte nje veshtrim te thelle, ballin e larte dhe fytyren e thate. Vriste vazhdimimsht ballin. Veshtronte sikur te komunikonte me dicka ne tavanin e dhomes, sikur kerkonte ne veshtrimin e tij te perqerndruar. Po prisja dhe une nga ai dhe ai duket se po priste nga mua sikur te dija se si e kishte hallin. Mbetem ne pritje te njeri -tjetrit. Duket se dhe kjo shkendije e hedhur, u shua shpejt ne rrjedhen e bisedes. Pas pak, burri u ngrit ne kembe. Po e shihja ne bebe te syrit. Cfare kishte miku i tij nga Tirana? Bota eshte e ngarkuar me halle. Ne bote, nuk gjen njeri pa brenge.

Vajza i ishte zhdukur

Para ca kohesh, i ka ikur vajza nga shtepia. Ishte ne Universitet, dega e biznesit. Asnje shqetesim nuk kishte shfaqur, as te emes nuk i kishte thene gje. Tundi koken dhe me veshtronte sikur te dija vendndodhjen e asaj vajze. Dy gisht leter i kishte lene siper tavolines "Une po iki". Kaq ishte letra e shkruar qe u ka perveluar zemrat atyre njerezve. Ate cope leter i ati, burri qe u largua neper terrin e nates, neper Athinen e qyteteruar, e mban ne xhep.

Nje dite prej ditesh, sikur i shkrepi nje rreze drite dhe per prinderit e gjore. Nje ze nga telefoni i komshiut "Jam mire, mos kini merak". Kaq ishte. Nuk kaloi shume dhe i ati, iu drejtua vetes. Bleu nje vize 4 mujore dhe ka ardhur keto dite ketu, neper Athine, kerkon, pyet, po ke? Ku te drejtohet? Asgje nuk di, ku te shkoje? Miku im Paulini, mbaroi rrefimin per mikun e vet, mu lut mua, se dicka duhet te beja, per kete fatkeq. E cfare mund te beja, cfare? Sa shume shkrime behen per tema te tilla! Dhe kjo plage, nuk po shkon drejt mbylljes, perkundrazi. Me sembuan ne shpirt fjalet e Paulinit dhe burri qe iku ne mugetiren e asaj nate per te kerkuar ate qe i dhemb shpirti. Tymi i duhanit, kishte rene si mjegull deri ne dysheme. Mendova se dicka mund te cingrisja si dhe per te plotesuar deshiren e mikut tim, Paulinit sidoqofte, keto jane "krisma ne ajer". Ne ate bisede e siper duket se perpara syve me "mbin" cifti i lumtur" qe iu lirova vendin ne autobuz gjate udhetimit per ketu. Vajza me mini dhe djali apo djalli, te pispillosur dhe pershendetjen e tyre te stisur, zbritjen e vajzes ne vendin e "ferrit". Po jetonim te dy ne ato caste me brengen e ketij njeriu. Koha po mblidhte. U ngritem te ktheheshim perseri, ne shtepine tone te refugjatit.

Shkrimi qe me mbeti ne xhep

Te nesermen mbasdite, u nisa per ne redaksi me shkrimin e pergatitur, titulluar "Plage e hapur". Ne Greqi eshte legal ushtrimi i prostitucionit. Disa masa shtrenguese kohe me pare te administrates vendase, beri qe prostitutat te protestonin, pasi ata nenshtrohen kontrollit mjekesor dhe taksimit, bene te njohura media prestigjoze. Po kontrolloja rruget, me adrese te shenuar ne bllok. Rreth e rrotull, vereheshin levizje te femrave te disa kombesive dhe te jepnin pershtypjen e levizjeve jo te zakonshme. Aty, ne kthese, m'u duk se nje dite me pare, me humbi nga veshtrimi vajza me mini. Njihej si zone e ushtrimit te prostitucionit, ose shitje e mishit te bardhe. Pegjate rruges lexoheshin ne anglisht, dy tre hotele te vjeter. Semafori jeshil, me urdheroi udhe kalimin. Bera kembe. Nje britme e forte me stopoi perseri ne vend. U hutova i teri. M'u duk shume e afert, rrenqethese. Nje makine e vogel e policise, zuri vend prane deres se hotelit. Policet, hapen dyert, rrinin ne gadishmeri. Komunikuan me radio. Policet, qe sapo hyne brenda, dolen duke shoqeruar nje vajze qe mundohej te shmangej nga veshtrimi, me nje mini te shkurter. Pas saj, nje meso burre dhe ky me te njetin fat, ate te shoqerimit nga dy police te tjere. Vetetimthi, i futen brenda ne makinen qe priste gjahun me dyer te hapura. Mos isha ne enderr? Ajo ishte ajo qe kisha pare nje dite me pare dhe po ai burri, qe kisha takuar tek Paulini. E veshtrova dhe nje here ne ndenjesen e pasme te vetures tek la mbrapa misterin. Harrova krejtesisht, se me priste redaktori, sipas marreveshjes qe kishim bere. Zemra sa s'mu shkul nga vendi. Burri i ardhur nga Tirana, ishte ai qe kerkonte vajzen e vet, ai qe ishim takuar nje nate me pare, tek Paulini. Ai kerkonte, kerkonte ku mund te binte ne gjurme. Atje ku mendonte dhe s'e deshironte, ne shtepine publike, e kishte gjetur ate, qe i kishte lene dy gisht leter.

Burri qante me te madhe, ne kor me te qante dhe e bija. Ne nje makine policie humben nga syte, pas ktheses se rruges.

C'te beja? Redaktori me priste te takoheshim. Shkrimi me mbeti ne xhep!

[ALBA]

Vajzat e trafikuara në Çmendinë
Frika nga hakmarrja e ish-tutorëve të tyre vazhdon t’i persekutojë ish-prostitutat e rikthyera nga Evropa

Autori i Lajmit: Zenepe Luka
VLORË - Qendra e rehabilitimit të vajzave të trafikuara në Vlorë, ka pritur 159 vajza qysh nga fillimi i vitit. 109 prej tyre kanë ardhur nga shtetet e Bashkimit Evropian, ku kanë janë shfrytëzuar si prostituta. Nga fqinjët, Italia dhe Greqia, janë kthyer respektivisht 39 dhe 37 vajza, që kanë kryer aktivitet për një kohë të gjatë që shkon në disa raste deri në 10 vjet.
Vetëm 20 banorë të qendrës janë kapur nga Policia e Shtetit në territorin shqiptar. Pjesa tjetër është kontigjenti që kanë shkuar vullnetarisht në qendër, për të gjetur një strehë dhe për të kërkuar ndihmë pranë drejtuesve të qendrës dhe shtetit. Këtë fakt e bën të ditur për “Ballkan” drejtoresha ekzekutive e kësaj qendre, Vera Lesko. Statistikat flasin për një punë intensive të stafit, që përbëhet nga punonjëse sociale, psikologë, mjekë etj. Ish-prostitutat merren me veprimtari të shumta dhe frekuentojnë rregullisht kurse për rrobaqepësi, floktore apo kompjuter, për të mbërritur deri te një punësim i mundshëm i tyre në të ardhmen. Vetëm në qytetin e Vlorës, për periudhën në fjalë, janë punësuar 18 vajza.
Kurimi
Në psikiatrinë e Vlorës, veç të sëmurëve të zakonshëm, kurohen edhe një pjesë e vajzave të qendrës. Ky fakt është tronditës, për arsye se ky spital nuk është i kualifikuar për kurimin e traumave të tilla psikologjike që shfaqin ish-prostitutat. Dhuna e ushtruar nga tutorët ka tronditur rëndë psikikisht disa prej vajzave që akomodohen në qendër. Në këto kushte, ato marrin mjekimin e nevojshëm, për të rifituar normalitetin psikik të moshatareve të tyre, por shpesh shtrimi i tyre nuk është i mundur. Drejtoresha ekzekutive, Lesko, thotë se “në rastet e rënda është dashur të kërkojmë ndihmë te mjekët psikiatër, por edhe të shtrojnë për një periudhë kohe në spital ndonjë nga vajzat, megjithëse është një ambient i papërshtashëm për to”. Drejtoresha e spitalit psikiatrik, Djana Brahimuço, për këtë problem shprehet se “janë disa raste të pacienteve nga qendra që mjekohen për diagnozën neurozë funksionale, që ka ardhur si pasojë e dhunës së ushtruar në mënyrë të vazhdueshme dhe streseve të grumbulluara.
Viktimat
Pesë vajza janë aktualisht në gjendje më të rëndë se të tjerat. Është një 20-vjeçare e ardhur nga Dibra, që, sipas mjekëve, është një rast i veçantë, pasi ajo është dhunuar nga i ati, që e mbante të mbyllur. Kjo dhunë ka sjellë si pasojë edhe sëmundjen e epilepsisë te viktima. Babai e ka kërcënuar 20-vjeçaren që të mos largohej nga shtëpia, për të ushtruar prostitucion dhe mungesa e kurimit i ka sjellë pasoja të rënda për shëndetin. “Në mënyrë të vazhdueshme përdorim qetësues për 12 vajzat, të cilat janë dhunuar nga tutorët, duke iu shkaktuar trauma të thella”, tregon mjekja. Një pjesë e këtyre pacienteve kanë bërë denoncime kundër tutorëve të tyre dhe aktualisht përjetojnë ankthin e pritjes, derisa ata të dënohen nga gjykata.
Ankthi
Sipas Leskos, “janë 12 vajzat që kanë bërë denoncime vullnetare për 21 tutorët e tyre. Për 8 nga këto raste është bërë dhe sigurimi i provës para gjykatës. Deri tani janë dënuar 9 trafikantë dhe janë në proces edhe 12 të tjerë, të shpërndarë në gjykata të rretheve nga vijnë ish-prostitutat. Vera Lesko, që fitoi çmimin e vitit “Antiskllavëri” në Londër, tregon se “për rehabilitimin e këtyre vajzave, i kushtohet kujdes edhe veprimtarisë së tyre jashtë qendrës. Kështu, është krijuar mundësia që të bëjnë vizita në qendra kulturore, si në Zvërnec, Ardenicë dhe në disa rrethe të tjera, kryesisht në Durrës, duke bashkëpunuar ngushtë me shoqata grash dhe duke u siguruar dhe mbështetur gjithnjë nga policia. Janë të shpeshta rastet kur drekohet jashtë, por nuk kemi kushtet dhe sigurinë e nevojshme që 25 vajzat, që mbeten banore afatgjata në qendër, të bëjnë plazh”.
Ndihma
Për funksionimin e kësaj qendre, kontribuojnë 6 fondacione të huaja, si “Antiskllavëri” nga Lodra, OSBE-ja, “Save the Children”, “Gruaja për Gruan”, një shoqatë suedeze, “Amnesty International” dhe Kisha Norvegjeze, ndërsa ndjehet pak ndihma e shtetit përgjatë 4 vjetëve që funksionon kjo qendër rehabilitmi, nën kujdesin e Shoqatës Vatra e Gruas Vlonjate.

Data e Publikimit: 07/08/2004

ballkan

[ALBA]

Nga viti 2003 në Itali ka rënë numri i prostitutave shqiptare


Autori i Lajmit: Tiranë
Tiranë - Sipas burimeve zyrtare nga Ministria e Rendit Publik, që i referohen informacioneve nga Ministria e Brendshme italiane deklarohet se femrat shqiptare zënë vendin e gjashtë për prostitucion. Në një raport, para pak muajsh bëhet e ditur se dy vitet e fundit ka rënë numri i vajzave shqiptare që dalin në rrugët e Italisë për të prostituar. Kështu Shqipëria renditet pas vendeve të Evropës Verilindore që shquhen për “kultivimin” e prostitutave. Vendin e parë në Itali për nga numri e mbajnë femrat marokene dhe pas tyre vijnë ato moldave, rumune, bullgare dhe ruse. Në fund vijnë shqiptaret. Dy vitet e fundit, numri i shqiptareve të trafikuara ka ardhur në ulje, si pasojë edhe e strategjisë së luftës antitrafik të policisë shqiptare dhe mbrojtjes që po i ofrojnë prostitutave institucione apo shoqata të specializuara në mbrojtjen dhe rehabilitimin e tyre. Numri i shqiptareve të kthyera nga Italia gjatë periudhës 2002-2003, ishte 500 në vit. Një fenomen që tani vihet re, është se vajzat e kthyera në Shqipëri, nuk rikthehen më në Itali apo vende ku kanë qenë për të ushtruar zanatin e prostitutave, siç ndodhte para vitit 2001. Shpesh ka patur edhe raporte të policisë italiane, ku vihej në dukje fakti se prostitucioni i zotëruar nga trafikantët shqiptarë, kapte majat dhe se në rrugët e qyteteve veriore e qendrore të Italisë dominojnë vetëm vajzat e ardhura nga Shqipëria. Tashmë ky realitet nuk ekziston më. Brenda dy vjetëve janë marokenet që sundojnë tregun e mishit të bardhë dhe pas tyre moldavet, bullgaret, ruset e rumunet. Shqiptaret kanë zbritur pesë vende në klasifikimin e turpit. Të paktën, në dy vjet, sipas statistikave të Ministrisë së Rendit, por edhe të policisë italiane, janë riatdhesuar me linja të veçanta fluturimi 2-3 vajza shqiptare çdo ditë. Në regjistrat e karabinierisë italiane, tani nuk përsëriten më emrat e vajzave të riatdhesuara sikurse para dy vjetëve. Para vitit 2001, një emër vajze e trafikuar shënohej për riatdhesim 2 ose 3 herë. Pasi riatdhesohej, ajo binte përsëri në duart e trafikantëve të mishit të bardhë dhe ridërgohej në drejtim të Italisë për t’u shfrytëzuar si prostitutë. Sipas Ministrisë së Rendit, nuk mungojnë as rastet kur vajza nga Moldavia, Bullgaria etj., që më parë kanë qëndruar në Shqipëri, pasi sigurojnë një dokument fals nga trafikantët shqiptarë, hiqen sikur kanë kombësi shqiptare dhe vetëm pas verifikimeve gjendet origjina e saktë. Kjo ka bërë që shpesh numri i prostitutave “shqiptare” të fryhet artificialisht.


Data e Publikimit: 07/08/2004



ballkan

[ATMAN]

“NËSE NJË DITË DO TROKASËSH NË PORTËN TIME…”

Nga Mirela Milori

“Nëse një ditë do të trokasësh në portën time”... Askujt prej shqipëtarëve që shikonin, rreth 15 vjet më parë, filmin italian me këtë titull, në televizionin e vetëm shtetëror, nuk i shkonte ndër mend se gjatë 13 viteve të tranzicionit, me qindra familje shqiptare do vuanini fatin e vajzës së trafikuar apo të ikur rrugëve të Europës si prostitutë; askujt nuk i besohej se me qindra prindër do të pëshpërisnin me vehte, tek luteshin për fatin e vajzave të humbura s’dihet se ku: ”Nëse një ditë do të vijë prapë në shtëpi…!!!?”


Dëshmi…

ANA
Isha 16 vjec, po ecja diku pranë parkut Rinia, një makinë frenoi fort pranë meje dhe nuk mbaj mend se si përfundova brenda saj. Më pas, di që jam zgjuar në Vlore e, më tej, mb çuan jashtë. Kalova 2 vitet më të errëta të jetës sime, duke u detyruar të prostituoj për dikë që më shfrytëzonte dhe që më shiti disa herë për të fituar para.

MIRA
Jemi shumë të varfër në shtëpi. Nëna ime është e ndarë, dhe e martuar përsëri. Jetoja me njerkun. Isha 15 vjeç, kur u njoha me një djalë të fshatit tim. Ai më premtoi martesë, erdhi në shtëpi dhe më kërkoi për nuse. Nëna dhe njerku e dhanë menjëherë pëlqimin por dhe unë e desha. Doja të largohesha nga varfëria. Më çoi në Itali dhe me nxorri në rrugë. E pranova atë punë se e desha atë dhe se doja të fitoja ndonjë lek, por ai s’më jepte asgjë dhe kur fillova të kërkoja para, ai më rrihte.

KLARA
Nëna më ka vdekur që e vogël. Babai pinte dhe me rrihte vazhdimisht, madje kam ende shenja të dhunës se tij ne trup.Ika me të parin që më kërkoi. Mbasi punova si prostitutë në Itali për disa kohë, ai më shiti te një tjetër dhe përfundova në Kosovë. Mbas muajsh pune nëpër lokale, tutori im i ri më mbylli në një shtëpi mbasi tentova të largohem. Kam provuar dhunë të paimagjinueshme( tregon shenjat e te çarave të thikës dhe të cigareve të fikura nëpër trup).

Historitë janë të ndryshme, fati është i njëjtë. Varfëria, mungesa e shkollimit, krizat familjare, apo thjeshtë etja për fitim, mund të jetë shtysa e parë drejt trafikimit për kontigjentin e vajzave- viktima të trafikut. Nuk është më gjë e re për opinionin tonë, një fenomen i tillë. Shumkush nxiton të jap statistikat dhe shifrat për vajzat apo gratë shqiptare që prostituojnë nëpër rrugët e Europës, duke harruar që, më e rëndësishme për këto vajza viktima, është jeta e tyre mbas kthimit…

Më pas…

ANA
Më pëlqen të lexoj, do të doja shumë të vazhdoja shkollën e lartë dhe të bëhesha dikush që kur të krijoj familje( nëse do të mundem ndonjëherë) të jem si gjithë të tjerët.

MIRA
Dua të mësoj zanat, të bëhem rrobaqepëse dhe stiliste. Kështu do ndihmoj dhe familjen time.

KLARA
Nga dhuna jam e sëmurë, do të doja të shërohesha, njëherë të marr vehten e më pas… kismet..!

REALITET …

Prej disa vjetësh në Tiranë dhe në Vlorë janë ndërtuar disa strehëza të cilat merren me rehabilitimin e vajzave të trafikuara, strehëza të mbështetura nga shoqata joqeveritare. Që nga shkurti i vitit 2002 deri në shtator të vitit 2003, janë ndihmuar dhe sistemuar 116 vajza shqiptare të cilat kanë marrë pjesë në programe shkollimi dhe punësimi. 60 % e tyre janë përfshirë në kurse trajnimi, 50 % janë sistemuar në punë, ndërsa 5% u është dhënë mundësia e shkollimit. Shumica e vajzave shqipëtare i përkasin grup-moshës 14 deri 20 vjeç, nga të cilat 34 % janë të mitura, 14 deri në 18 vjec.
Një prej vendeve jo vetëm furnizues, por dhe tranzit i trafikut të qënieve njerëzor, Shqipëria, është kthyer shpesh herë në trampolinë për trafikantët të cilët kanë kaluar drejt Europës Perëndimore mijra vajza të huaja, kryesisht nga lindja. Vetëm në Tiranë, gjatë vitit 2000 kanë mundur të shpëtojnë nga rrjeti i trafikimit dhe janë sistemuar nëpër strehëza 125 vajza viktima. Viti 2001 shënon 77 raste, në vitin 2002 janë sistemuar 29, ndërsa në vitin 2003, 86 vajza kanë marrë asistencën e duhur. Mbasi kalojnë periudhën e rehabilitimi në strehëz, të gjitha vajzat e huaja kthehen nëpër vendet e tyre.
46 % e vajzave të asistuara në strehëza janë rekrutuar nga trafikantët duke iu premtuar martesë, 28 % e rasteve janë grabitur me dhunë, 19 % e vajzave iu është premtuar punësim, ndërsa 6 % iu është premtuar bashkim me familjen. Historia e Mirës është më e shpeshta, martesat me premtimin e jetës dhe ëndrrave pëtej detit, shprishen trotuareve dhe rrugëve të kontinteti plakë.

SHTETI…

Që në momentin kur vajza e trafikuar kontakton me policinë, ajo është në mbrojtjen e shtetit. Megjithëse policia i ndihmon me asistencë , shpesh këto vjaza janë përsëri në shënjestër të trafikantëve të cilët, edhe pse denoncohen, jo gjithmonë marrin dënimin që parashikon ligji. Problemi ngec në prokurori dhe gjykatë, ku jo rrallë ndodh që dëshmitë apo provat janë të pamjaftueshme dhe çështaj mbyllet. Ky është momenti më i rrezikshëm për vajzën që guxoi “t’i hapë” probleme tutorit të dikurshëm . Ndaj ruajta e viktimave të trafikut nëpër strehëza, dhe ndryshimi i identitetit është e vetmja rrugë shpëtimi për to. Me 14 Korrik 2003, gjithë opinioni publik u njoh me dëshminë e vajzes trembëdhjetëvjeçare nga Mirdita , Albana Prenga, e cila zbriste nga zonat më të thella, bashkë me të atin, Zef Prengën, për të denoncuar publikisht jo vetëm trafikantët, por edhe gjyqtarët e hetuesit që bashkëpunuan me ta dhe i liruan. Ajo, është larguar nga fshati i saj, bashkë me familjen, në një qytet të vogël në Shqipërinë e mesme, por gjithnjë me ankthin e pasigurisë për të nesërmen e në pritje të premtimeve që iu dhanë nga përfaqësuesit e USAID-it dhe të Shoqërisë Civile. Edhe pse vazhdimisht ka pasur dhe ka mbështetjen e familjes dhe Komitetit të Pajtimit Mbarëkombëtar, shpresat i ka vetëm tek Drejtori i USAID, Harry Birnholz, i cili me dashamirësi dhe vendosmërinë për t’iu gjendur pranë në çdo çast i ka dhënë edhe një kartëvizitë që ajo e mban në dorë plot besim. Fjala e saj para mediave ishte dëshmia më e qartë e këtij realiteti të dhimbshëm.

FAMILJA…
Ndonëse fenomeni është bërë i njohur, përgjatë 13 viteve, përsëri mentaliteti është ende i egër. Familja shqiptare e mbërthyer nga kriza morale, ekonomike e mbi të gjitha nga opinioni, shpesh, mbyll dyert për vajzën që i turpëroi në sy të botës.

ANA
Familja ime e pati të vështirë të më pranonte, po prindërit u bindën që nuk ishte dëshira ime të merrja atë rrugë.

MIRA
Mami dhe vëllai i vogël vijnë e më takojnë ndonjëherë në strehëz, fshehtas. Njerku nuk e di që jam kthyer. Nuk e di sa do të rrijë në strehëz, por nuk kthehem më në shtëpi sepse po u ktheva atje do të marr prap rrugët…

KLARA
Nuk do kthehem më kurrë tek im atë…

MË SHUMË SE PRANIMI…
Statistikat tregojnë “fatlumet” të cilat kanë pasur mundësi të kontaktojmë me shoqata joqeveritare, mbasi i kanë shpëtuar kalvarit të trafikut. Por më të shumta janë ato vajza të cilat mbas kthimit në Rinas apo Durrës, janë përpara dilemës, të rikthehen atje ku ishin apo të marrin rrugën drejt shtëpisë, me pikëpyetjen e madhe; “ A do m’a hapin derën?..”
Janë qindra që kthehen pasi kanë “punuar” diku në Itali, Greqi, Belgjikë apo gjetkë, pranë shtëpisë, ku i pret nëna apo babai i turpëruar, dhe lusin vetëm një gjë; Tani që do trokas përsëri në portën e tyre, do Zoti ma hapin…!!!


--------------------------------------------------------------------------------

[ATMAN]

KUR GUXIMI MPOSHT FRIKËN EDHE KRIMIN

Nga Aranita Qilimi

Me 14 korrik 2003, në sallën e Akademisë së Shkencave, Komiteti i Pajtimit Mbarëkmbëtar dhe Koalicioni Shqiptar Antikorrupsion organizuan një takim me përfaqësues të komunitetit dhe shoqërisë civile “Per denoncimin e izolimin nga shoqëria tw trafikantwve te femrave tw femijwve dhe tw drogws”. E gjithw vwmendja u pwrqwndrua tek rrwfimi i guximshëm i 13 vjeçares Albana Prenga dhe i babait të saj, Zef Prenga që kishin ardhur nga zonat më e thellë e Mirditës, Gurth Spaçi, për të denoncuar trafikantët dhe gjyqtarët që i liruan ata. Forumi i Gruas së Komitetit të Pajtimit Mbarëkmbëtar, krahas nismës për lirimin pa kushte të grave dhe fëmijëve të ngujuar është angazhuar në mbrojtjen dhe inkurajimin e këtyre viktimave për t’i denoncuar kriminelët. Akti i Albana Prengës, e cila jo vetëm nuk iu nënshtrua dhunës e kërcënimeve me armë, por edhe këmbënguli për t’i çuar ata në bankën e të akuzuarve, tregon se guximi për tu përballur me kriminelët e mposht krimin. Fjala e saj dhe qëndrimi burrëror i të atit u përshëndetën nga gjithë opinioni shoqëror.

Denoncimi i 13 vjeçares Albana Prenga

“-Unë quhem Albana Prenga dhe vij nga fshati, Gurth-Spaç i Mirditës. Ne Jemi shtatë fëmijë. 6 motra dhe një vëlla, 10 vjeç. Fatkeqësisht vëllai është i paralizuar. Kushtet e fshatit e të familjes sime janë shumë të vështira. Edhe ne fëmijët, detyrohemi të punojmë. Shkollën dhe dyqanin i kemi më tepër se gjysëm ore larg. Në shkurt të këtij viti, me datën 7, kur unë, sapo kisha mbushur 13 vjeç, u përballa me një ngjarje të hidhur që se kisha menduar kurrë se mund të më ndodhte në jetë.
Mbasditen e kësaj date, duhej të shkoja tek dyqani për të blerë ushqime.
Rrugën, kur shkova, e bëra shpejt se ishte dëborë dhe ftohtë. Kur po kthehesha për në shtëpi, pashë një djalë i cili priste në rrugë. Nuk mendova asgjè të keqe. E dija që ishte nga fshati im dhe i martuar. Kalova pranë tij pa folur dhe pak më tej, pashë dikë tjetër me shpinë të cilin nuk e njoha. Personi që priste në rrugë më erdhi nga mbrapa dhe filloi të më kërkontë llogari, se pse nuk i fola.
Më thoshte se s’kishte rrugë tjetër për mua veçse të shkoja me të.
I pergjigjesha, prerë, se nuk kisha punë me të, e të më hapte rrugën. Por kjo gjë e acaronte.
Acarimi arriti deri aty sa të provoja grushtin fytyrës. Megjithëse i thashë disa herë se do ta paguante për atë që bënte, këmbëngulte përsëri t’i nënshtrohesha. Më tregoi një armë që mbante nën xhup dhe më kërcënonte se do mi derdhte plumbat mbi trupin tim. Kur kisha menduar dhe vdekjen time, arrita të shkëputesha dhe vrapova drejt shtëpisë. Pa kaluar 20 a 30 metra qëlloi me armë. Kam vrapuar pa e ditur se çfarë po bëja deri kur arrita tek prindërit.
Babai, ndonëse i tronditur, kundërshtoi kërkesat e kushërinjve për të marrë hak brenda natës dhe vendosi t’u drejtohej organeve të policisë dhe prokurorisë.
Arrestimi i personit u bë atë natë dhe policia na u duk shumë në rregull në fillim. Ajo mori provat, bashkë me gëzhojën, dhe prokurori na dha zemër se do gjenim drejtësi.
Megjithëse familja e tij erdhi për të na kërkuar falje, babai përsëri kërkoi ndëshkimin e fajtorit sipas ligjit.
Tani ata kanë braktisur fshatin dhe kanë dërguar edhe njerëz për të kërkuar pajtim. Unë dhe babai përsëri kemi kërkuar që ai të dënohet.
Prokurori kërkoi dënimin e tij vetëm me 6 vjet heqje lirie ndërsa gjykata e liroi fare. Babai kërkon dënimin sipas ligjit dhe unë jam që drejtësia ta dënojë atë. Edhe pse në gjendje të vështirë vendosëm të vijmë e të flasim këtu para këtij takimi.
Dua t’i kërkoj Presidentit, Kryeministrit dhe Gjykatës së Lartë, të na mbështesin, që të zbatohet ligji. Ne do ta kërkojmë përsëri drejtësinë dhe besojmë se do ta gjejmë atë. Falenderoj bashkëfshatarët e mi që na mbështetën duke e dënuar gjestin dhe ato gra të Komitetit të Pajtimit Mbarëkombëtarqë më mbrojtën, e më dhanë kurajo të vij këtu për të denoncuar...”
“ Zoti në qiell e shteti në tokë....haku vajzës do t’i merret ”

Fjala e Zef Prengës
(babai i Albana Prengës)

-Në Mirditë nuk e kemi zakon të ruajmë gratë e vajzat. Ato kanë punët e tyre, shkojnë në mal për dru e për ujë, në dyqan për ushqime e në shoqëri dhe as mendohet që dikush t’u bjerë në qafë. Në shtegun e malit apo në udhë të madhe ato respektohen prej gjithkujt e s’mundet njeri me i prek. Katundet e Mirditës nuk mund t’i lejojnë askujt kësi punësh, që ia lëshojnë marren gjithë vendit. Unë kam ardhë, sot, me u kërkue sqarim atyre gjyqtarëve, policëve, hetuesve e njerëzve të veshur me petk shtetnor, pse i liruan dhe i quajtën të pafajshëm kriminelët? A mos vallë ishte fajtore vajza ime që ecte rrugës për hesap të vet, për të kryer një punë që familja ia kishte ngarkue. A mos vallë ishte fajtore vajza ime që ky kriminel faqezi i del përpara, edhe pse e dinte se ajo ishte nji fëmije, në moshën trembëdhjetë vjeç. A mos vallë ishte fajtore vajza ime që i tha atij, se unë nuk të njoh e me liro rrugën. A mos vallë asht fajtore vajza ime që kërkoi ndihmën e familjes, të drejtësisë e të shtetit, për të mbrojtur nderin, dinjitetin e jeten e saj. Ai e kërcënoi, e qëlloi me grushta dhe në fund përdori edhe armën duke qëlluar mbi të, kur e pa se ajo nuk iu nënshtrua. Ne i jemi drejtuar prokurorisë, ligjit e shtetit, ashtu siç e kemi zakon, siç ka udhëzue edhe ky komitet, që na ka mbrojtur e na ka sjellë deri këtu. Gjykatësi na ka sorollatur disa herë, edhe pse i kishte faktet. Dihet se pse na sillte nalt e poshtë. As e kam menduar as e mendoj që kjo punë do të mbyllet me padrejtësi. As unë as kërkush nuk do ta pranojë këtë. “ Zoti në qiell e shteti në tokë, por haku vajzës do ti merret” - perfundoi ai

--------------------------------------------------------------------------------

[EXODUS]

Egzistojne disa deshtime ne proceset gjyqesore ne lidhje me kete problem madhor...

Deshtimet me te medha ne proceduren gjyqesore, ne hetuesi dhe ndermarrjeve te veprimeve per siguri jane rastet e trafikimit dhe prostitucionit te dhunshem, qe si viktima jane te miturat dhe femijet.

Me poshte po rreshtoj disa prej tyre:

* Paragjykimet ndaj viktimave te trafikimit dhe prostitucionit te dhunshem.

* Mosha e viktimave qe nuk jane ne gjendje ta raportojne dhe ta identifikojne problemin nga syri i viktimes.

* Turpi per te treguar te gjitha format e dhunes dhe eksploatimit seksual.

* Qasja favorizuese e viktimave te importuara nga Njesiti i hetimeve kunder trafikimit dhe prostitucionit.

* Qasja favorizuese ndaj kryesve nderkombetare te veprave penale

* Kercenimet dhe mungesa e vullnetit per ndermarrje nga faktori vendor.

E pra jane problemet e mesiperme te cilat i japin nje ngjyre akoma me dramatike prostitucionit

[ATMAN]

Vera Lesko apel nga Londra: “Ndihmoni viktimat e prostitucionit”


Nga: Muhamed VELIU



Projekti Vatra i cili merret me pritjen e vajzave shqiptare dhe të huaja të trafikuara për prostitucion me qëndër në Vlorë rrezikon të mbyllet.
I themeluar shatë vjet më parë, ky projekt i pari këtij lloji në Shqipëri, tani ndeshet me një krizë financiare pas mbarimit të fondeve që donatorë të ndryshëm i kanë dhënë atij. Kjo mbyllje e detyrueshme do të jetë fatale për fatin e 25 vajzave, që janë stehuar momentalisht në të. Vera Lesko themeluese e projektit që gjindet momentalisht në Londër, apelon për ndihmë në të gjitha organizmat e huaja që gjinden në Shqipëri, pasi sipas saj qeverija e Tiranës nuk ka para për të na financuar. Më shumë se 500 vajza shqiptare kanë kaluar në dyert e Vatrës, gjatë këtyre shatë vite funksionim të saj. Ajo i ka krijuar viktimave ngrohtësinë e nevojshme pas riatdhesimit të tyre nga bulevardet e ftohta të Evropës ku ato janë shfrytëzuar barbarisht nga shfrytëuesit mizor, të etur për para njësoj si shushunjëzat për gjak. E ndërsa shumica e këtyre 25 vajzave që gjinden në shelterin e Vlorës të cilat sipas Vera Lesko po bashkëpunojnë me policinë dhe prokurorinë shqiptare në hetime janë në rrezik. “Policija dhe prokuroritë e rretheve mund të ndeshet me tërheqjen e dëshmive të tyre si dëshmitare kryesorë në këto hetime, dhe më pas dështimin e proceseve gjyqësore kjo për mos pasjen e vazhdimit të sigurisë në të ardhëmen” kështu i deklaori Gazetës dje në mbrëmje një burim i brëndshëm nga kryeprokurorija shqiptare në lidhje me këtë problem.

Shqetësimi
Gjatë fjalës përshëndetëse pas marrjen së çmimit “Anti-slavery Award 2003” drejtuesja e Vatrës tejet e shqetësuar i tha të pranishëmëve se Vatra ka fonde të vazhdojë projektet e saj deri më 31 Dhjetor 2002. Lesko në lidhje me situatën tha se Qeverija Shqiptare partneri kryesor në punë e saj, por nuk ka fonde për të ndihmuar . “Qeverija nuk jep asnjë fond për NOG, dhe nuk më mbetet gjë tjetër veçse të apelojë për ndihmë në organizmat ndërkombëtare në Tiranë edhe në botë. Gjatë këtyre viteve rezultatet e Vatrës flasin vetë, aq më tepër që ajo tani ka kaluar në fazën më të vështirë të saj në marrjen në mbrojtje të të gjitha viktimave që denoncojnë trafikantët. Personalisht mendoj se, për sa kohë do të kemi një trafikant të vetëm do të kemi tarafikim të femrave për prostitucion. I gjithë stafi im po bën një punë të madhe për ti ndërgjegjësuar viktimat që të denoncojnë pranë policisë tutorët e tyre. Vera gjindet në dilemën më të madhe gjatë këtyre viteve egzistencë të Vatrës Shqetësimi i saj është legjitim. “ Nuk e di si do vejë halli i atyre 25 vajzave të cilat gjinden në shelter. 1 Janari po afron ato duhet të vazhdojnë të qëndrojnë atje dhe për këtë duhen para. Megjithëse në vazhdim të vitit 2004 shpresoj të kem ndihma nga organizma të huaj, momentalisht medoj vetëm për kërto 25 vajza” “Unë nuk do ti le ato në rrugë, që të bien sërisht prehë e trafikantëve . Në kishë do të shkojë dhe të kërkojë bukë dhe ndihma vetëm e vetëm që ato të jenë të sigurta në shelterin tim. E kamë bërë më parë një gjë të tillë dhe do ta bëj sërisht për hir të vuajtjeve që ato vajza kanë kaluar”.

Ndryshime pozitive
Vera lesko mendon se problemit të prostitcionit po i tregohet një vëmendje e veçantë nga Qeverija Shqiptare e cila sipas saj ka bërë që gjërat të ndryshojnë pozitivisht. Ajo thotë se “Masat e marra nga kanë ndikuar në zbutjen e këtij problemi. Strategjija kombëtare në luftë kundra trafikimit, krijimi i komitetit ndër ministerial, përmirësimi i legjislacionit në lidhje me dhënjen e dënimit maksimal trafikantëve, hartimi i draftit i cili do të kalojë në parlament që ka të bëjë me mbrojtjen e dëshmitarit, ndërtimi i qëndrave pritëse në çdo drejtori policije qarku në luftën kundra trafikimit janë disa nga masat e marra që kanë çuar në parandalimin e këtij fenomeni.” Sipas zonjës Lesko tashmë një eksperte në këtë fushë, nuk mjaftojnë masat e marra nga qeverija për këtë problem. “Një ngritje e nivelit ekonomik të popullatës do të jetë një faktor kyç në mbylljen e kësaj plage” vazhdon të tregoj Vera e cila flet me shumë pasion në lidhje me zgjidhjen e problemit të prostitucionin. “Prostitucioni nuk është një zakon i kombit shqiptarë, ai ka lidur këtë dhjet vjeçar si pasojë e varfërisë që i detyron këto vajza të bien prehë e trafikantëve. “Për mua është tejet e vështirë të punoj me këto vajza sepse ti i ndalon ato nga prostituimi por në anën tjetër nuk ke se me çfarë ti motivosh, dhe si pasojë ato ritrafikohen.

Mentaliteti
Mentaliteti shqiptarë përbën një barrierë tjetër për aderimin e këtyre vajze në jetën normale pasi ato lënë rrugën e prostitucionit. Sa ka ndryshuar ky mentalitet në trajtimin e këtyre vajzave si prostituta? Lesko spjegon se jo shumë, “të qënurit e familjes shqiptare tejet konservaore bën që të jetë shumë e vështirë që tja prezantosh familjes vajzën e vet duke e ditur që ajo ka punuar si prostitutë, që u ka rikthyer dhe ti duhesh të kujdesesh për të.Kjo është puna më e vështirë që unë bëj.Por nëse të gjithë do të punojmë ky mentalitet do të ndryshojë dhe këto vajza do të gjejnë ngrohtësinë që ju takon”, thotë me optimizëm Vera pikërisht ajo e cila falë këtij optimizmi ka ndryshuar jetën e qindra vajzave dhe grave shqiptare.

Londra
“Jam e shqetësuar për atë që po ndodh në Londër me vajzat shqiptare, aq më tepër kur këto vajza kapen dhe kthehen nga autoritet policore britanike.Gjatë muajve të fundit nga Anglija janë kthyer 16 prostituta shqiptare, katër nga to të kthyera pranë familjes dhe 12 të ricikluara në prostitucion sërisht. Pra, kthimi i tyre nga pala britanike nuk do të thotë zgjidhje e problemit. Gjatë ditëve të ardhëshme unë do të kem takime me zyrtarë të lartë të qeverisë angleze dhe do ti bëj prezent shqetësimin tim në lidhje me vajzat shqiptare qe po dërgohen nga Italija ku kanë punuar si prostituta në Angli, dhe njëkohësisht kthimet e tyre.