Pėrndjekja e ėndrrės
Pėr fyti ta pushtosh ėndrrėn,
Tundimeve ti rezistosh,
Tia mbyllėsh gojėn,
Tia ējerrėsh maskėn,
Tia nxjerrėsh sytė,
Tia ndjekėsh hapat,
Nga pas si hije ti shkosh,
Tek ti ta bėsh tė qėndrojė,
tė tė lutet e tė rėnkojė,
Pėr iluzionet falje tė kėrkojė,
Tia mbytėsh fjalėt pa i dalė
Nga goja e plakur, e pėrtharė,
qė sia njomi as edhe njė zė,
as belbėzim, rėnkim a vuajtje
nė gjumin e ndonjė tė shkreti,
sikur nė tėndin deri tani;
Merr hak tek ėndrra,
Merr hak pėr ne,
Pėr tė pėrvuajturit nė kėtė dhé,
ta lėsh tė flasė, tė belbėzojė,
vetėm atėherė kur tė kuptojė,
se dhe premtime duhet tė plotėsojė,
Jo vetėm mashtrime tė predikojė,
Ta lėsh tė lirė kur tė mėsojė,
Se ėndrra duhet tė gėzojė,
E tmos guxojė,
Njeriun mė ta vėjė nė lojė.
Ditė qė lind
Natė nė mbarim,
Merre vrapin me nxitim,
Sme ngjan aspak me nje pushtim,
Jam Ditė qė lind,
Ma tha dhe Zogu ncicėrim,
Ma tha dhe Lulja qė po mbin,
Ma tha dhe Dielli
Qė duket ndrin,
Bėj gjumin ti,
Se tash po vij,
E sytė e njerėzve
Po i grish,
Shpejt po i ftoj pėr
Njė zgjim,
Pėr njė kalim
Nė pragun tim.
Krijoni Kontakt