Portret Polici socialist

[Brari]

Ceshtja "KLAJDI" zbulon dhe nje "faqe te ndritur" te Sundimit Rebelo-Socialisto-skafist ne Shqiperine 1997-2003.

Del ne Skene nje inspektor Policie...PERLAT KODHELI..

Ne dore te kujt ka rene Populli i Vlores dhe i gjithe Shqiperise...

Ja c'fare i dhuroi revolucioni Skafist Vlores e Shqiperise..

Perlata me shumice....Fshat e Perlat.. Ja Shqiperia e Selise Roze..cfare normaliteti na ka siguruar..


Shekulli shkruan:

-------

Pengu: Qëndrova 4 ditë pa ngrënë, më dhanë vetëm ujë me racion, por s’ma hoqën thesin nga koka
Klajdi: Orët e mia me pengmarrësit

Nga i dërguari ynë në Vlorë
Ened Janina
VLORË- Klajdi Shehu, 20-vjeçari që qëndroi për katër ditë me radhë peng në fshatrat e Vlorës, tashmë ka rifituar lirinë. Ai ndodhet në shtëpinë e tij ku pret vizita nga të gjithë. I ulur në dhomën kryesore Klajdi është bërë objekt i bisedës në të gjithë Vlorën, madje në të gjithë vendin. Megjithëse i lodhur ai ka pranuar të rrëfejë tmerrin e katër ditëve të fundit duke filluar që nga rrëmbimi e deri tek përqafimi me njerëzit e shtëpisë. Të gjitha detajet e qëndrimit në shtëpinë e pabanuar, katër ditët pa ngrënë dhe humbja e sensit të orientimit tregohen në një intervistë nga vetë Klajdi Shehu.
Si ndodhi rrëmbimi?
“Unë sapo kisha dalë nga palestra dhe po shkoja në makinë. Në atë moment nga pas meje erdhën dy persona që më kapën me forcë. Pas kësaj ndieva dhe një person të tretë nga pas. Ai më vuri një dorë në gojë dhe tjetrën tek sytë. Më vunë një thes në kokë, më futën në makinë dhe ikëm. Që nga ai moment nuk kam parë më gjë”.
Ku shkuat?
“Di vetëm që kam ndërruar disa makina. E fundit ishte një fuoristradë e vjetër, më futën në bagazhin e saj. Isha i prangosur dhe nuk mund të lëvizja fare. Kemi ecur në rrugë të mirë dhe rrugë të keqe, nuk isha në gjendje ta dalloja. Besoj se kemi ecur për rreth një orë e gjysmë me makinë dhe pastaj më zbritën. Gjatë të gjithë kohës më mbanin për krahu dy persona”.
Kur ndaluat a dallove gjë?
“Di vetëm që ishte një shtëpi e pabanuar dhe se ishte errësirë. Më shoqëruan deri në një dhomë. Tek dhoma ndaluam dhe më thanë se këtu do të qëndroja. Ata gati nuk më flisnin fare. Edhe unë isha shumë i trembur dhe nuk flisja, po të më pyesnin do t’u përgjigjesha. Tek kjo dhomë qëndrova për katër ditë. Flija në dhe pasi dyshemeja ishte e pashtruar. Thesi që kisha në kokë më pengonte gjithçka, unë nuk mund të shikoja. Madje nuk dija as nëse ishte natë ose ditë, për mua ishte vetëm errësirë”.
Gjatë kësaj kohe si të trajtuan?
“Kam qënë në një presion shumë të madh. Ata nuk më rrahën por shpesh herë më kërcënonin. Sa herë që kishim kontakte të vogla më bënin presion psikologjik. Në derën e dhomës kishte një dritare nga ku më kontrollonin. Unë arrija që të ndieja gjithmonë sa herë që “roja” paraqitej tek dritarja. Roja ishte njeriu që më bënte më shumë presion. Në rastet kur ai nuk më fliste, as unë nuk i flisja. Për katër ditë që kam qënë peng nuk kam mundur që të fus as edhe një kafshatë bukë në gojë. Nuk më dhanë bukë fare por më lanë katër ditë pa ngrënë. Më jepnin vetëm ujë dhe atë me racion. Çdo ditë më jepnin dy ose tre gota ujë”.
Cila ishte biseda më e gjatë me rrëmbyesit?
“Biseda e parë ishte më e gjata. Pak orë pas rrëmbimit dikush nga ata erdhi dhe më tha: A e kupton përse je këtu, a e ke marrë vesh? Unë ju përgjigja i trembur: Për lekët. Rrëmbyesi ma ktheu. Po pra për ato. A ka babai yt mundësi që të na japë ne aq lekë sa duam? Dhe pastaj ai u largua”.
A pati ndonjë moment kur ti u trembe ose shpresove lirinë?
Kishte një rast. Pak kohë pasi isha rrëmbyer besova se do të lirohesha por më kot. Isha në dhomën time kur dëgjova disa sirena policie. Më pas dëgjova edhe të shtëna. U habita. Mendova se erdhi policia që të më lironte dhe po prisja më shpresë. Qëndrova për disa kohë por më kot. Asnjë nuk erdhi. Policia ishte shumë afër meje, por nuk mundi të më gjente, ndoshta nuk besonin se unë mund të isha fshehur aq pranë”.
Si ishte momenti i lirimit?
“Unë po rrija në dhomë dhe ndieva që u hap dera. Dëgjova një zë që më dha “çohu” dhe pastaj dy vetë më ngritën nga krahët. Ata më futën krahun dhe më nxorrën nga dhoma. U tremba shumë. Në këtë mënyrë kemi ecur për rreth dy orë. Gjatë të gjithë kohës ata i kisha për krahu. Në një moment ndaluam më lëshuan dhe njëri prej tyre më tha “ik”. Unë i trembur e pyeta edhe një erë: Të iki? “Ik o ik” më tha ai për herë të dytë. Aty e kuptova që më lanë të lirë dhe fillova të ecja. Në moment dy shoqëruesit e mi u zhdukën. Unë hoqa kapuçin nga koka dhe pashë që isha në një zonë të shkretë, ishte rruga e Kaninës. Kam ecur vetëm për rreth 15 minuta në këmbë në kërkim të ndonjë shtëpie. Aty gjeta një shtëpi fshati dhe i thashë njerëzve që të telefononin në shtëpinë time. Vetëm pak minuta më pas kanë ardhur njerëzit e shtëpisë që më gjetën. Unë isha ende duke u takuar me ta kur më erdhi policia që më mori. I pari polic që pashë ishte drejtori i Vlorës, Neritan Nallbati”.
Çfarë ndodhi më pas?
“Shkuam në komisariat ku më morën në pyetje oficerët e policisë. Aty i thashë gjithçka që dija. Kur dola nga komisariati kishte kaluar ora 03:30 e mëngjesit. Në komisariatin e policisë hëngra përsëri bukë pas katër ditësh. Ishte bukë me sallam që ia mora një polici. Sot në mëngjes në shtëpi piva një gotë qumësht por akoma nuk më haet, më është prishur oreksi”.


KRONOLOGJIA

21 prill. Ora 20 e 30 minuta në afërsi të qëndrës së Vlorës rrëmbehet Klajdi Shehu, nipi i Sulo Shehut. Tre persona të armatosur e morën me forcë për t’u zhdukur më pas në drejtim të paditur.
21 prill. Ora 21:00 në shtëpinë e Agron Shehut, të atit të Klajdit mbërrin një telefonatë. Receptori ngrihet nga djali i vogël Aldo, i cili i thotë telefonuesit se i ati nuk ndodhet në shtëpi.
21 prill. Ora 21:05 në telefonin celuar të Agron Shehut mbërrin një telefonatë. Janë rrëmbyesit, të cilët kërkojnë që ai të mos e bëjë ngjarjen alarmante. Agroni flet dhe me të birin.
21 prill. Ora 21:05 biznesmeni Sulo Shehu flet me rrëmbyesit nga telefoni i të vëllait. Ata e kërcënojnë se mund të vrasin djalin. Sulo Shehu i thotë se nëse do të vrasin djalin ai do të marrë hak.
22 prill. Në telefonin e Agron Shehut vjen një thirrje e çuditshme. Dikush e pyet se nëse është mirë me shëndet. Pasi merr përgjigje telefonuesi e mbyll. Merrte me numër të fshehur.
22 prill. Policia e Vlorës fillon kontrollet në zonën përreth. Ajo ka dyshime të forta se djali ndodhet në fshatrat rreth Vlorës. Në fund të kontrolleve nuk gjendet asgjë, djali është ende i humbur.
22 prill. Rrëmbyesit ndërpresin komunikimet me familjen Shehu. Ata nuk i marrin më në telefon, qoftë edhe për të bërë kërkesat e tyre. Kjo ngjall dyshime të forta nëse djali është gjallë ose jo.
23 prill. Ora 04:05 e mëngjesit. Policia është në aksion për gjetjen e pengut dhe inspektori i zonës së Kaninës Perlat Kodheli, bën një telefonatë. “Ikni se policia është afër jush”.
23 prill. Policia fillon mbajtjen nën vëzhgim të Perlat Kodhelit. Ai ndiqet nga pas dhe pak orë më pas arrestohet. Kodheli akuzohet se ka bashkëpunuar me rrëmbyesit duke dekonspiruar policinë.
23 prill. Policia zhvillon aksion për kapjen e një të dyshuari në zonën e Lumit të Vlorës, Besnik Gjata. I dyshuari sapo shikon policinë tenton të ikë, por blutë qëllojnë me armë dhe e kapin.
23 prill. Klajdi Shehu dëgjon nga vëndi ku mbahej peng të shtënat dhe sirenat e policisë. Zhurma ishte shumë e fortë. Policia ndodhej vetëm dhjetë metra larg shtëpisë ku mbahej peng djali.
24 prill. Policia dhe prokuroria e Vlorës identifikojnë rrëmbyesit. Ata bëjnë një listë të tyre por presin momentin e duhur për t’i arrestuar. Kanë frikë se mos i bëjnë gjë pengut. Operacioni lihet për në darkë.
24 prill. Ora 21:30 pengmarësit vendosin lirimin e Klajdi Shehut. Dy prej tyre marrin djalin dhe e nxjerrin nga shtëpia. Ata ecin për dy orë dhe e lënë të lirë pengun në rrugën e Kaninës.
24 prill. Ora 23:45 Klajdi Shehu, i prangosur, arrin në shtëpinë e një fshatari, i cili i telefonon familjes. I thotë se është i lirë në rrugën e Kaninës dhe se tani mund ta marrin. Familjarët nisen menjëherë.
25 prill. Pak minuta pas mesnate Klajdi futet në Drejtorinë e Policisë së Vlorës. Aty ai jep deklarimet e tij në lidhje me ngjarjen. Krerët e policisë dhe prokurorisë duken optimistë për zbardhjen e ngjarjes.
25 prill. Ora 03:35 Klajdi del nga Drejtoria e Policisë dhe shkon në shtëpi. Aty pritet nga i gjithë fisi dhe shoqëria. Në shtëpinë e Shehajve bëhet festë për lirimin e djalit.

PRECEDENTI

Si u mor peng vëllai i vogël i Klajdit

Dy vjet më parë, në shtëpinë e Agron Shehut ka pasur një tjetër rast pengmarrjeje. Në atë kohë djali i vogël Ronaldo është marrë peng nga disa persona të armatosur. Ai ka qënduar për disa ditë në fshatrat e Vlorës dhe pastaj është lënë i lirë. Pengmarrësit hynë në bisedime me familjen por pastaj u tërhoqën. Ata u trembën nga presionet e shumta dhe vendosën që ta linin me aq pengmarrjen. Djalin e lidhën në një pemë dhe u larguan. Pak orë më pas ai mundi i që të zgjidhej dhe të ikte. Edhe Ronaldo si Klajdi u kthye vetë në shtëpi. Ai ka mundur që të kontaktojë me disa njerëz të zonës dhe më pas ka marrë shtëpinë në telefon. Vetëm disa minuta pas lirimit të të vëllait Ronaldo qëndronte përpara shtëpisë shumë i gëzuar. “Edhe mua më ka ndodhur kështu. Më morën peng dhe më liruan”, thoshte Ronaldo. Rasti i dytë i pengmarrjes në familjen e Shehajve ka qënë edhe më i rëndë. Këtë herë frika ishte më e madhe por në fund gjithçka shkoi mirë dhe Klajdi u rikthye në shtëpi.
E.J







-----------------------------


PERLAT KODHELI, inspektori i Policise, organizator Grabitjesh..

4 dite e mbajne pa buke ne Kaninen e Ismail Qemalit, Klajdin, djaloshin e urte, Policet qe dolen nga biografia e formuar nga "Meritat" ne luften e Vlores me 1997-ten ose ne revolucionin skafist te "vonuar"..


Sa Perlata ka Vlora...po Tirana..po gjithe Shqiperia..


Rrofte partia e Perlateve ose Xhelateve..



...