Zgjedhjet parlamentare evropiane: Interes i ulët, triumfojne konservatorët

[Eni]

qypi
Anetar i ri
Posts: 24
(11/29/01 10:51:30 pm)
Reply Danubi dhe mundësitë e reja për Serbinë!
--------------------------------------------------------------------------------
Sot u shpall zyrtarisht rifillimi i lundrimit ujor nëpërmjet Danubit në territorin e Serbisë. Pas tre vjetësh lënie pas dore të urave të shkatërruara të Beogradit dhe të urave të tjera(bombardimi i tyre nga NATO) arrihet të rihapet lundrimi i lirë i anijeve në këtë lum. Bashkimi Evropian investoi këto muajt e fundit në riparimin e urave dhe heqjen e mbeturinave të luftës. Danubi është historikisht arteria më e rëndësishme e lidhjes së Evropës Veri-perëndimore me vendet e Evropës Qendrore dhe Ballkanin. Vëllimi i punës nëpërmjet lundrimit të këtij lumi arrin në 100 milionë ton material në vit. Lumi është i gjerë dhe i thellë dhe është një nga mënyrat më të leverdisshme për transportimin e mallrave nëpërmjet këtyre vendeve. Tani mallrat që vijnë nga vendet perëndimore dhe veriore mjaft lehtësisht mund të arrijnë në vendet e Evropës Qendrore dhe të Ballkanit.
Kjo është një humbje ekonomike edhe për Shqipërinë pasi këto vite një pjesë e transporti kryhej nëpërmjet Shqipërisë. E famshmja Korridori i Tetë dukej si investimi i mirë, por praktikisht nuk është bërë asgjë për të rritur rëndësinë e Shqipërisë si pikë strategjike transporit dhe logjistike. Besoj se ka mjaft rëndësi të njihet ky fakt.
Gjermanët duhet të jenë mjaft të kanaqur që tani mallrat e tyre mund të arrijnë më shpejt në Ballkan, Evropë Lindore, Turqi e gjetkë. Jo fort e lezetshme!

Enip
Moderator
Posts: 406
(11/30/01 4:17:03 am)
Reply Re: Danubi dhe mundësitë e reja për Serbinë!
--------------------------------------------------------------------------------
E degova dhe une mbreme kete lajm Qypi dhe te njejten gje mendova.
Duket se Jugosllavia me taktiken e zgjuar te ndryshimit te drejtimit ia arriti ta beje Evropen per vete dhe te harroje te kaluaren dhe po merr ndohmat e duhura per rimekembjen e ekonomise jugosllave.Dihet qe Evropa ka dobesi per Jugosllavine,por ama po aq e vertete eshte Shqiperia spo di te tregohet e afte te thithe investicionet e duhura per rimekembje dhe po tregohet si gjithmone e "dobet & e trashe".
Por po te kemi parasysh se kush drejton e qeveris ne vendin tone,kjo nuk eshte ndonje hata,thjesht realiteti i zakonshem shqiptar...

anton1as
i Djathte
Posts: 803
(11/30/01 6:05:11 am)
Reply Re: Danubi dhe mundësitë e reja për Serbinë!
--------------------------------------------------------------------------------
Me vetedijen shteterore te tyre dhe me ndihmen e vendeve miq te tyre serbet do te ecin shume shpejt perpara per kete duhet te jemi te ndergjegjshem.

Akoma nuk e kemi siguruar pavaresine e Kosoves prandaj duhet te hapim syte.

Shnet Anton!

burimuji
Deputet
Posts: 225
(11/30/01 4:45:23 pm)
Reply > Danubi dhe mundësitë e reja për Serbinë!
--------------------------------------------------------------------------------
Eshte e kuptueshme se Serbia do te fillonte perdorimin e Danubin, per veten e saj, dhe te vendeve te tjera ku ai lume kalon, dhe ne nuk kemi pse te mendojme e aspirojme qe nje embargo te jete e perjetshme, qofte edhe per Serbine. Duam, s'duam ne, Serbia eshte fqi i Shqiperise e i Shqiptareve, dhe tek e fundit, eshte me mire te kesh nje fqi te mjeruar, apo prosper?

Shqiperia ka Adriatikun e Jonin, dhe per cfare perdoren valle? Faktikisht Roja Bregdetare Italiane eshte e ulur kembekryq ne bregun shqiptar. Perse? Sepse perdoret per trafik te paligjshem, dhe preteksti eshte "i ligjshem".

Sa mundesi te paeksploruara ka shfrytezimi i Adriatikut, aq te mira qofshin.


anton1as
i Djathte
Posts: 816
(12/1/01 6:37:22 am)
Reply Re: > Danubi dhe mundësitë e reja për Serbinë!
--------------------------------------------------------------------------------
Dje pashe qe Xhinxhic kishte ardhur ne Gjermani,nuk e ndoqa shume por eshte e natyrshme qe europa ti ndihmoje serbise.

Jane nje shtet relativisht i madh dhe ne qender te Ballkanit.

shnet anton!

Ps O burim ca te keqe kemi ne nga rojet italiane nuk po e kuptoj, nga vendet fqinje vetem me Italine nuk mund te konkurojme dhe as qe na vjen ndonje e keqe, perkundrazi.
Ju lutem mos harroni se na mbajten me buke ne vitet 90 e sa e sa te ikur pranune ne 91


tirana
Ekonomist
Posts: 918
(12/1/01 8:24:42 am)
Reply Re: > Danubi dhe mundësitë e reja për Serbinë!
--------------------------------------------------------------------------------
Do te ishte gomarllek te konsideroje Danubin nje infrastrukture.
Ka kosto te larte dhe nuk eshte flesbel.

Kjo tregon qe vendet ish-komuniste,nuk duan inovacion por vazhdojne me metodat kineze.

Anglia ndertoi La Manche per te shpejtuar trafikun(levizja me rrota eshte 100 here me flesibile sesa ajo me vozitje.

burimuji
Deputet
Posts: 228
(12/1/01 9:30:10 pm)
Reply Re.: Rojet Italiane
--------------------------------------------------------------------------------
"...ca te keqe kemi ne nga rojet italiane nuk po e kuptoj,"

Italia, e cfaredo shteti tjeter ne kete rruzull, te mbajne me buke, strehojne refugjate, etj, deri dhe te ruajne kufirin per interesat e veta ne radhe te pare, e jo thjesht per arsye humanitare apo per syte e bukur te Shqiptareve. Ne kete kontekst, a eshte me mire me hanger qyl nji ose disa vakte peshk, apo me msue me xane peshk?

Ruajtja e kufirit eshte nje nga elementet e sigurise te nje vendi, e nese ti nuk e ruan, por ta ruan dikush tjeter, ai tjetri te ve "kufirin te thana", sipas rregullave e normave te diktuara prej tij, e jo mbi baze respektimi sovraniteti, etj. Keshtu merr forme e institucionalizohet edhe ne rrafsh nderkombetar "sovraniteti" i kufizuar, apo shtet i dores se dyte, ose i deres se prapme, deri dhe tek ai me bisht.

A iu kujtohet parrulla elektorale e fillimit te viteve '90: " Ne Qeverisim, Bota Na Ndihmon!" Gjuha kocka nuk ka, e kocka thyen.



anton1as
i Djathte
Posts: 819
(12/2/01 12:42:38 pm)
Reply Re: Re.: Rojet Italiane
--------------------------------------------------------------------------------
O burimo ai qe vrau ofizeret e sherbimit sekret shqiptar dhe te shkaterroi bazen me te rendesishme ushtarake detare shqiptare u be minister i mbrojtjes se shqiperise dhe tani eshte keshilltar i presidentit.

A di ti sesi do te mendoja une po te isha italian?

Ndersa si shqiptar mendoj:

Shqiptari eshte dhi e zgjebosur e bishtin perpjete.

Shnet Anton!

tirana
Ekonomist
Posts: 921
(12/2/01 1:55:59 pm)
Reply Re: Re.: Rojet Italiane
--------------------------------------------------------------------------------
Jo vetem aq por per boten po konsiderohet nje rrezik publik.Per fat te keq,ngjarjet e 1997-es u transmetuan ne shume media te huaja dhe tmerruan boten

Enip
Moderator
Posts: 421
(12/3/01 3:05:27 am)
Reply Re: Danubi dhe mundësitë e reja për Serbinë!
--------------------------------------------------------------------------------
Problemi ketu nuk eshte tek Italia apo xhelozia jone e shqiptareve se pse u hap Danubi si nyje komunikimi mes Evropes Perendimore dhe asaj Juglindore,por tek fakti se Shqiperia nuk shfrytezon mundesite e veta me tere ate bregdet te mrekullueshem qe ka,por e ka kthyer Adriatikun ne nyje kontrabande,trafiqesh te shumellojshme.

qypi
Anetar i ri
Posts: 31
(12/7/01 10:44:24 pm)
Reply Danubi nuk është gjithçka për Serbinë, por...
--------------------------------------------------------------------------------
Vënia e shkrimit tim nuk don të thotë se personalisht jam naiv të mendoj se shfrytëzimi i transportit nëpërmjet Danubit është industria kryesore e Serbisë. As nuk i lejoj vehtes të zhytem në inferioritetin e trashëguar shqiptar(ne jemi më të varfërit, më të pazhvilluarit, më të pafatët e Evropës, e të tjera fatalizma), por ajo që duhet theksuar është se krerët serbë nuk po e fusin vehten kollaj nën presionin ndërkombëtar(kupto mediat e vendeve perëndimore që kanë qëllime ekonomike dhe strategjike në Ballkan). Dihet avazi "perëndimor" :"demokraci", të drejtat e njeriut, privatizimi i industrive fitimprurëse, privatizimi i sistemit bankar me çmime qesharake "ndihmuesve" perëndimorë, etj.
Ajo që i mungon politikanëve dhe përfaqsuesve lindorë(vendet ish-socialiste) është fuqia bashkëbiseduese(negotiating power) që do të bënte të mundur vënien e interesave kombëtare me një çmim mjaft të lartë dhe fitimprurës për periudhën afatgjatë të vendeve përkatëse. Pikërisht këtë besoj se ia kanë arritur serbët në njëfarë mënyre në lidhje me transportin e Danubit. Danubi e ka burimin në Zvicër dhe prej këtu zbret poshtë drejt vendeve të Evropës Qendrore dhe Ballkanike. Të interesuar janë industritë zvicerane, austriake, gjermane, sllovene, serbe, hungareze, bullgare, rumune, etj. Vetëm disa muaj nga arrestimi i Millosheviqit marrëveshja bëri të mundur që të rindërtoheshin urat dhe objektet e shkatërruara nga lufta tërësisht me paratë evropiane. Përderisa vendet perëndimore kanë eksport të fuqishëm në drejtim të vendeve lindore, atëhere Serbia nuk e pati të nevojshme ta vinte vehten nën presion, por i mori paratë nga perëndimorët dhe i investoi me shpejtësi(kjo është mjaft e rëndësishme).
Dikush përmendi se transporti nëpërmjet lumit nuk zen një përqindtje të lartë të transportit. Kjo nuk don të thotë se ky lloj transporti nuk është efikas dhe i leverdisshëm për mallra të caktuara. Gjermania, Hollanda dhe Belgjika e përdorin lumin Rhein për transportin e mineraleve, makinerive të mëdha, e veturave e shumë produkte të tjera. Vendevet perëndimore nuk i lejojnë vehtes përrallat shqiptare që shfajësojnë dembelizmin dhe paaftësinë për të përballuar situatat.

anton1as
i Djathte
Posts: 866
(12/9/01 3:39:04 am)
Reply Re: Danubi nuk është gjithçka për Serbinë, por...
--------------------------------------------------------------------------------
Ke shumet e drejte

Anton!

tirana
Ekonomist
Posts: 936
(12/9/01 5:02:52 am)
Reply Re: Danubi nuk është gjithçka për Serbinë, por...
--------------------------------------------------------------------------------
E keqja e lindjes eshte qe kane kerkuar te shfrytezojne vetem burimet natyrore,pa kerkuar te inovohen.Ne shqiperi u zgjodh teknollogjia e nxjerrjes se energjise nga hidrocentralet,pa llogaritur koston e larte te tyre ne raport me prodhimin e saj.
U ndertua metalurgjiku,pa llogaritur qe ishte nje ndermarrje rentabel qe me shume humbiste sesa fitonte.

Danubin,personalisht nuk e konsideroj burim natyror apo infrastrukture pasi eshte shume pak flesibel(i ngadalte).nuk ka zhvillim ekonomik me nje infrastrukture te ngadalte.

Lindja duhet te ndertoje autostradat e hekurudhat elektrike si e vetmja infrastrukture flesibel dhe efikase.Duhet te ndertoje centralet atomike,te ndertoje fibrat optike per internetin e jo te vazhdoje e te mbaje nje infrastrukture te ngadalte.

[Eni]

burimuji
Deputet
Posts: 396
(2/1/02 11:39:11 am)
Reply | Edit | Del All BE te Zere Vendin e NATO-s ne Firom?
--------------------------------------------------------------------------------

Spanish want EU force in Macedonia
By Stephen Castle in Madrid
01 February 2002
www.news.independent.co.u...ory=117607

The European Union could start an unprecedented military operation within months under proposals outlined yesterday for the EU to take over control of peace-keeping duties from Nato in Macedonia.

Jose Maria Aznar, the Prime Minister of Spain, which holds the revolving EU presidency, said the prospect of an EU force operating in Macedonia was now "possible". He hoped to win agreement on the plan from his fellow leaders in June.

Germany heads a mission of about 1,000 mainly European peace-keepers operating under a Nato umbrella in Macedonia. Their job is to guarantee the safety of international observers, but the mandate expires in March and Mr Aznar envisages a replacement force as a trial run for Europe's nascent defence ambitions.

Mr Aznar said he would like "Macedonia to be the first example of European security and defence policy operationability and we would like the decision on that effectively to be reached under the Spanish presidency [of the EU]."

Nato officials reacted coolly yesterday, saying that they had yet to see the details of any proposal, which some might see as a further blow to an organ-isation that has been margin-alised during the war against terrorism in Afghanistan.

[Eni]

Enip
(1/30/02 9:38:16 am)
Reply | Edit | Del All Shkrim i Doris Pack (interesant)
--------------------------------------------------------------------------------
NJe artikull interesant i Doris Pack mbi zhvillimet ne rajonin e Ballkanit prej 1990-1995.

Shkrimi me pelqeu dhe i rriti ca dozat e simpatise per Packun.

Doris Pack
Member of the European Parliament;
President of the delegation of the European Parliament for south-eastern Europe


COWARDLY ACTIONS OF THE WEST


During the course of 1990 I attempted unsuccessfully to convince my colleagues in the European Parliament and the European Union, that Yugoslavia, an artificial creation, could not survive.

The events in Kosovo clearly showed Greater Serbian expansionism. The calls for help from Croatia and Slovenia to western countries should have given them cause to assist in the process of establishing new national countries not retarding it.

Still today, after four years of war, ethnic cleansing, killings and burning, concentration camps and countless rapes there are politicians in western Europe who still think Yugoslavia is ideal and would rather re-establish Yugoslavia again.

Many chose not to see that "Yugoslavia" was to the Serbs de facto Greater Serbia or a single party country. On the other hand, maybe they saw and thought this sort of situation as being correct. The words and actions of the so called mediators for the European Community, Lord Carrington and Lord Owen are proof enough of their manner and thinking.

UN mediator Stoltenberg recently announced that all the people of the former Yugoslavia were originally Serbian, and that this conflict should be viewed from a new stand point. It shows how little these "experts" in fact know about the structure of these countries.

Western countries had their embassies located in Belgrade. The people from these embassies were only acquainted with one side - Serbian, so their reports to their governments contained only the Serbian viewpoint.

This was clearly stated in 1992 by the newly appointed ambassador of Great Britain to Croatia, namely, prior to Zagreb he had been in the English Embassy in Belgrade.

In a conversation with me he stated that he had only now become familiar with the reality of the other side and that he deeply regretted this was so.

Bearing in mind that England and France regard Serbs as their allies in the Second World War nobody finds it particularly difficult to attribute to the Germans the same manner of thinking in relation to the Croats.

We apparently want an outlet to the Adriatic Sea - at least that was talked about after Germany’s insistence upon the recognition of Croatia after the fall of the Croatian town of Vukovar and four months of war in Croatia.

Such openly proclaimed thoughts show something terrifying: after the Second World War the Germans started from nothing, forever burying the idea of a Greater Germany and were re-educated into a democratic way of thinking. Nobody forced the victors to change their way of thinking, and even today they are burdened with the unchanged prejudices from the first half of this century.

A unified Germany represents in their eyes such a clear German dominance, so that many politicians in the West would have nothing against a great and strong Serbian counter-balance, allowing ethnic cleansing in order to create a strong Serbia. Such thoughts are found undisguised in French and English media.

Today we stand before the remnants caused by the inconsiderate, selfish and cowardly politics of the West.

SREBRENICA HAS FALLEN!
I remember my discussion with French General Morillon when he left the Srebrenica safe haven. I accidentally met him in the Hotel Esplanade in Zagreb. I asked him whether he realised that he was doing the work for the Serbs. He had disarmed the Muslims and left behind a handful of UN soldiers so that the Muslims no longer had access to their weapons (the UN soldiers could not protect these people anyway because they were too few) thereby opening the way for new Serb conquests. Being in a bad mood, he arrogantly tried to hide his anger towards my words and then later attempted to counter my "naive" analysis. His words have recently been disproved in the most atrocious way.

The Muslims of Srebrenica which he disarmed had nothing to defend themselves with when the Serbs attacked. 35,000 women, children and elderly men are on the run, thousands of men have been imprisoned.

Zepa, a neighbouring safe haven looks as if it awaits the same fate. The Bosnian government asked the UN to return the confiscated weapons so the population could defend itself. The answer was "No"!

The UN has promised protection, however, it is these safe havens which are the least safe places in Bosnia. I suppose that by safety they do not mean the safety which is offered by a UN tank when people hide behind it while running across the most dangerous places in Sarajevo.

Safety also includes access to gas, water and electricity. The UN has not undertaken any measures to ensure the provision of these elementary needs. When I asked Mr. Akashi, the UN Special Envoy in Zagreb, this question he could only smile tiredly. The provision of these items depended entirely on the Serbian side and he could not achieve anything there.

During my last stay in Sarajevo the Serbs stopped the tank in which I was travelling from the airport. I, therefore, had the opportunity to speak to the French UN soldiers who were accompanying us. They believed they had been left on their own to complete a duty which they simply were not able to do.

"To keep the peace where there is none and shelling and explosions are a daily event. Assistance is limited to aid following Serbian attacks, it is not possible to stop them." Those poor youths, they will go mad there.

The Security Council came to a grotesque decision about Bosnia three years ago. By imposing an embargo on the import of weapons on the Muslims, Croats and Serbs the Council took the side of the Serbian aggressor. The Serbs had then, and still do today, enough weapons - and supplies from Serbia are still guaranteed despite Milosevic’s insistence to the contrary. The victims continue to be helpless so that they can continue to be expelled, killed and raped.

The Bosnian Premier has from the time of the imposition of the embargo repeated that the embargo was an immoral and illegal act. Every member state of the UN has according to Article 51 of the UN Charter a right to self-defence. The West has effectively prevented this by not allowing the victim to actively defend itself.

This attitude of the West which many in Bosnia and outside of it interpret as anti-Muslim, could have serious consequences. I have often been told, and not only by Muslim leaders, but also by Bosnian citizen of all classes that we Christians do not want the Muslims and that they have know taken the role of Jews.

I tried to explain that the cowardly actions of the West were not anti-Muslim but that they were the inarticulate attempts by the West not to get involved and not to anger the aggressor. Did the Croats as a Catholic people receive help? No.

The so called Christian world allowed the Serbian aggressor to do what it wanted. From this the moderate Muslims in Bosnia could reach a conclusion that their moderation was of no help. The truth is that since 1992 we have tolerated Serbian aggression and even rewarded it by territory.

During many conversations in Mostar, Tuzla and Sarajevo I was warned by wise men, Muslims. I was told that the West would promote the road to Islamic fundamentalism, of which they were all afraid, if they lifted the carpet from under the feet of the Bosnian Muslims who were Europeans of the Muslim faith just as the Croats are Europeans of the Catholic faith.

It is only through their short-sightedness that, faced with a possible conflict between Islam and Europe, we have not been able to keep the Bosniacs as our allies.

The supposed neutrality, which the West at one time proclaimed, has led it to share the guilt since it has not made a distinction between victim and aggressor.

Rapid reaction troops cannot be used to protect Bosnians, they are to be used for the protection of the UN soldiers, whose lives are clearly more valuable than those of the Bosnian population.

The withdrawal of the UN troops and the arming of the Bosnians is the only action which can follow from the chain of our defeats. Those who continue to place all hope in negotiations should listen to the French General Lasprelle who has clearly stated that a political solution through negotiations is only possible if equally strong military forces exist on both sides. Why should the stronger party in negotiations give something to the weaker party if it can obtain more through war?

The West, since the beginning of this war, has not taken notice of its experiences in the last 50 years. It did not use any means to frighten whilst it still could have achieved results - when the Yugoslav Army attacked Croatia - the West should have arrived with aircraft carriers in the Adriatic. Later, after the attack on Bosnia-Herzegovina, it did not bomb the Serb position around Sarajevo, as was the wish of the then NATO Secretary General Wörner, and the Serbs continued to conquer, expel and kill. We were always told that such military intervention was not possible due to the Serbs and the geographic location of the war zone. These were the lies fed to us to hide the bias of the West.

That this was possible had to be demonstrated by the Croats, firstly in western Slavonia and later in the Krajina region and Bihac. It is shameful for the West that the people in the so-called safe haven of Bihac were liberated thanks to the brave action of the Croatian Army. Following this, the US was encouraged to take military steps which, perhaps, bought the war closer to an end.

Croats from western Slavonia and Krajina waited from February 1991 for the implementation of the Vance Plan so that they could return to their homes. Nothing happened in three years, aside from the fact that their homes and churches in the Serb-occupied areas were destroyed.

Now, when Croatia has with one quick action returned its formerly occupied areas, there is no need to lament, but rather, it should welcome this act of liberation which should have occurred long ago. When the European mediator Bildt condemns this action and states that it is an invasion which deserves every condemnation and that President Tudjman, alongside Karadzic, should be placed on the defendants dock in the Hague, then this arrogant and stupid statement clearly exposes his pro-Serbian stance and disqualifies him as a European Mediator.

The coming peace agreement must deal with all the problems. I sincerely hope that the Serbian side is prepared to return eastern Slavonia to Croatia by peaceful means. To maintain a united Bosnia and at the same time allow a confederation with Belgrade and Zagreb actually spells the end of a united Bosnia. It would be dangerous not to solve the problem of Kosovo, which was in fact the initiator of the disintegration of Yugoslavia and to leave the Albanians at the mercy of the Serbs.

The question of refugees and displaced persons also has to be solved by peaceful means so that conditions can be created for their return to their homes. Ethnically clean areas are unnatural, areas like Krajina and eastern Slavonia in Croatia were the homes to many Serbs, just as Banja Luka was, for example, the home of many Croatians.

I very much hope that this war will soon end and that the peace agreement will not carry with it the seeds of a new war.

shkrim qe me pelqeu shume dhe qe ju ftoj ta lexoni me vemendje,pasi ne te dalin mire ne pah pikat kyçe te idealizimit te Serbise se Madhe dhe simpatise qe evropianet kane akoma per kete shtet.Ky artikull eshte i vitit 1995,por une akoma gjej pika takimi me vitin 2002.Ne perendim duket hapur simpatia e evropianeve per sllavet e serbet kryesisht,dhe kete simpati shume bukur po di ta shfrytezoje Koshtunica e Gjingjiç



burimuji
(1/30/02 6:49:20 pm)
Reply | Edit | Del > Shkrim i Doris Pack (interesant)
--------------------------------------------------------------------------------
D. Pack shkruan nga pozitat e nje gjermaneje.

Gjermania eshte me e interesuara per integrimin europian, sepse me nje fuqi te atille ekonomike eshte boll e veshtire te permbahet ekspansioni gjerman, i cili sa here lidhi aleance me ruset, vetem fatkeqesi e lufte i sollen Europes e botes. Drejtuesit gjermane e dijne kete, ndaj edhe jane promotore te integrimit Europian, pershpejtues te procesit BE.

Jugosllavia, nga nje territor asnjanes ne Luften e Ftohte, do te duhej te percaktonte kahjen e veshtrimit e te asocimit; ndodhi ajo qe te gjithe i frikesoheshin: dizintegrimi me dhune i Jugosllavise, ku predominancen si force ushtarake do ta kishte Serbia (si leberit ne Shqiperi) qysh nga mbarimi i LIIBot.

Duke pare kercenimin serb (e kush fshihet mbas serbit) ndaj integrimit Europian, dhe per ti paraprire procesit ne te mire te Europes dhe te vetes se saj, Gjermania e Kohl-it njohu nxitimthi Sllovenine e Kroacine, dhe ngjarjet dihen si rodhen me pas.

Ne kete labirinth e zinxhir ngjarjesh spjegohen vonesa ne Kosove, ashtu dhe ngjarjet aq dramatike ne Shqiperi e Fyrom.

Doris Pack-ut i vleresoj edhe dicka tjeter: pavarsisht te eshte e nje kahu tjeter politik me Kohl, ajo nuk e sulmoi, minoi, apo ironizoi politiken shteterore gjermane ne kete drejtim. Perkundrazi.

[Eni]

Enip
Moderator
Posts: 349
(11/19/01 9:02:04 am)
Reply | Edit | Del All A duhet zgjeruar Bashkimi Evropian (EU)?
--------------------------------------------------------------------------------
Eshte nje pyetje e thjeshte qe besoj se na perfshin edhe ne shqiptaret si admirues te Perendimit,kultures dhe vlerave qe ai rrezaton.Komuniteti Evropian apo me iniciale EU eshte nje sfide per shume shtete evropiane per te aderuar ne te,keshtu mendoj edhe per Shqiperine.Nqs keto dite bisedohet per t'u futur ne EU shtete te tilla si Sllovenia,Çekia,Polonia,Bullgaria,çmund te themi per Shqiperine,a i ka shancet e duhura vendi yne per nje anetaresim te tille ne EU?

Po ashtu si mendoni a eshte i mundshem nje zgjerim i EU-se,ketu e kam fjalen edhe per shtete te tjera e jo vetem per Shqiperine.

Dhe nqs EU zgjerohet ky zgjerim a do te jete ne dem te interesave amerikane ne Evrope?

Jeni te lutur te shprehni mendimin tuaj per kete subjekt.

Flmd.

reaaaa
Diskutant i rregjistruar
Posts: 9
(11/19/01 12:00:48 pm)
Reply | Edit | Del Re: A duhet zgjeruar Bashkimi Evropian (EU)?
--------------------------------------------------------------------------------
Teme interesante per diskutim... Ju beni nje pyetje me vend ne lidhje me shancet e Shqiperise per antaresimin ne EU.. Do t'ju pergjigjem jo me argumenta qe vijne prej propagandes shqiptare, propagande e cila eshte ne funksion te politikave partiake, por prej fakteve te sjella, nga nje europarlamentar italian ne nje konference te zhvilluar mbi EU. Shteti Shqiptare ka shance te pakta per te mos thene te aspakta per te hyre ne EU. Nder vendet kandidate qe hyjne se afermi, ne vend te pare eshte Sllovenia, dhe me pas 11 shtete te tjera. Kur u pyet ne lidhje me Shqiperine, europarlamentari theksoi se ne komisionin e jashtem parlamentar te EU problemi Shqiperi anashkalohet. 1.nese Shqiperia do te ishte thjesht nje shtet me 3 milion banore, procesi i hyrjes do te ishte me i shpejt dhe me i thjeshte, por vendit tone i bashkangjiten problemet etnike te shqiptareve ne Kosove dhe ne Maqedoni, te cilat luajne nje rol te rendesishem ne krizat ballkanike ( sipas fjaleve te europarlamentarit).2. Gjithashtu Shqiperia shihet si nje nga pikat kyce te hyrjes se trafiqeve te njerezve, te droges, dhe me pak te armeve, ne EU, dy pikat e tjera ishin Sllovenia dhe Spanja. 3. Stabiliteti politik i Shqiperise ka vend per t'u diskuatuar akoma. Krimi i organizuar ne shtetin shqiptar ose eshte shume i fuqishem sa dikton politiken shqiptare, ose eshte pjese e politikes shqiptare. Prandaj me keqardhje shpreh se vendi yne edhe pse evropian gjeografikisht, politikisht dhe ekonomikisht mbetet jashte EU. Pse anashkalohet problemi Shqiperi ne komisionin e jashtem te EU?
Vendet pjesmarrse te EU, kur marrin ne shqyrtim kerkesat e vendeve per antaresim shohin edhe riskun ekonomik, social dhe politik qe ky shtet (kandidat) mbart me vete. Jua shpjegova me lart risqet e Shqiperise. Ne ate konference u theksua qe Serbia ka shance me te mira per te hyre ne EU edhe pse e renuar ekonomikisht nga luftrat e zhvilluara prej saj. ( behet fjale pas 20012, pasi proceduart per antaresim jane shume te gjata, p.sh Sllovenia e cila eshte ne vend te pare per te hyre ne EU mendohet te futet ne qershor te vitit 2005).
Persa i perket shteteve te tjera, ne lidhje me hyrjen per ne EU, kerkese kane bere shtete si Turqia( kerkese ne shqyrtim) Izraeli ( kerkese e hedhur poshte per pozicionin gjeografik) por me intresantja eshte se kekrese kane bere edhe shtete si Tunizi, Algjeri: Kjo do te thote qe deti mesdhe te merret si qender e EU.( keto jane vetem disa fakte te sjella ne ate konference). EU i intereson zgjerimi i metejshem, dhe mendohet qe te mos cilesohet vetem si nje formacion ekonomik, politik, social mbi bazen e shtrirjes gjeografike. Marrja ne shqyrtim e kerkeses se Turqise ( edhe pse ka akoma ne kushtetute denimin me vdekje) tregon qarte interesat e shtrirjes se influences se EU, interesa qe padyshim kontradiktojne me interesat e influences amerikane. Tashme politiken boterore po e dominojne dy aktore kryesore, Amerika dhe EU. Po ju flas pak pse kerkesa e Turqise merret ne shqyrtim. Kjo sepse kihet parasysh ndikimi qe ky shtet ka mbi shtetet e kauakzit, dhe nevoja e kontrollimit prej EU te percjellesve te naftes qe duhet te kalojne ne keto vende.
EU i intereson qe te hyjne shtetet nordike , por perderisa kohet e fundit Norvegjia ka deklaruar se ka rezerva nafte, pra s'ka probleme energjie, nuk i intereson te marri persiper riskun e shqyrtimeve te problemeve ekonomike, politike dhe sociale te vendeve pjesmarese ne BE. Po keshtu edhe Anglia, Finlanda, Zvicra. Jane shtete te cilat hyjne ne partneritet me BE vetem ne rastet kur u interesojne, dhe qendrojne larg problemeve qe mund te mbartin vendet pjesmarese te BE. ( ambasadori zvicerian ne Itali shprehet:" ne do hyjme ne BE vetem kur te duam ne dhe jo kur te doje BE"). Perderi sa nje nga interesat ekonomik te BE eshte te gjej burime energjie (NAFTA) detyrymisht do te kete kerkim per zgjerim te influences se saj ne arenen boterore.
Nese keni pyetje te tjera jam e gatshme t'ju pergjigjem, por keni hap nje debat qe ka shume per te thene, sepse nderthuren shume faktore ne lidhje me antaresimet ne BE, apo edhe me influencat e ketij formacioni ne arenen nderkombetare.
me respekt reaaaa ( diplomaci)

vicianum2
Anetar i respektuar
Posts: 91
(11/20/01 4:09:55 am)
Reply | Edit | Del reeaaaa
--------------------------------------------------------------------------------
Mirë që qenke e gatshme të përgjigjesh në pyetjet tona eventuale, por sa për informim do të të thoja që:
1) Anglia nuk është shtet në vete por është pjesë e Britanisë së Madhe e cila është anëtare e BE-së (EU),
2) Finlanda është gjithashtu anëtare në EU që nga viti 1995.
3) EU ka momentalisht 15 anëtarë, prej tyre 12 janë kyçur në marrëveshjen financiare EMU (të cilat që nga 01.01.2002 do ta marrin si valutë të tyre të vetmen EURON, €).
Tri shtetet që mbeten jashtë në fillim të përdorimit EURO-s (€) janë: Britania e Madhe, Danimarka dhe Suedia.

Tung.

Enip
Moderator
Posts: 352
(11/20/01 6:51:16 am)
Reply | Edit | Del Re:A duhet zgjeruar Bashkimi Evropian (EU)?
--------------------------------------------------------------------------------
Une jam per nje zgjerim te metejshem te BE,pasi kjo do ishte nje faktor pozitiv ne stabilitetin e vete Evropes,dhe sidomos te pjeses Jug-Lindore te saj,po te kemi ketu parasysh se nje zgjerim i saj perfshin shtete te tilla si Sllovenia,Polonia etj.

Si nje pike kyçe ne kete çeshtje mendoj se eshte dhe çeshtja e Turqise,ne duhet te hyje ky vend apo jo ne BE.Ka shume kundershtime per nje anetaresim te Turqise,pasi mendohet se mbrapa saj qendron ndikimi amerikan ne rajon dhe aq me teper qe Turqia konsiderohet si nje shtet me popullesi myslimane,ç'ka nuk shihet me sy te mire per evropianet ne shumice te krishtere.Por gjithesesi mendoj se thelbi i futjes apo jo te ketij shteti nuk varet dhe aq shume ne çeshtjen fetare se sa ne ate gjeoploitike.Pra pozicioni i Turqise si nje urelidhese ndermjet Evropes dhe Azise,por me ndikim te forte amerikan ne politiken e jashtme turke.Po ashtu Turqia ne keto kohe nuk po perjeton nje gjendje te stabilizuar ekonomike,ç'ka nenkupton se i duhet kohe te rimarri dhe te stabilizoje ekonomine vendase,per te mos qene nje shkak luhates ne ekonomime mbare evropiane.

Kurse mbi Sllovenine them se ky shtet do jete i pari qe do aderoje ne EU,pasi eshte ne rrugen e plotesimit te "kushteve" te vena prej EU-se mbi nje anetaresim te suksesshem.

Sa per vendin tone,them se Shqiperia ne kete rast ndodhet "mbrapa liste"......



Enip
Moderator
Posts: 522
(12/17/01 3:38:06 am)
Reply | Edit | Del Re: Re:A duhet zgjeruar Bashkimi Evropian (EU)?
--------------------------------------------------------------------------------
Nga takimi i Bashkimit Evropian ne Belgjike ceshtja kryesore qe doli ishte zgjerimi i EU-se nga viti 2004 dhe lista shkonte deri ne 10 shtete te reja nder to me kryesoret Sllovenia dhe vendet baltike Letoni,Lituani e Estoni.

burimuji
Deputet
Posts: 302
(1/1/02 1:50:26 pm)
Reply | Edit | Del Zona "euro"
--------------------------------------------------------------------------------
East Europe watches, waits for euro party
Published 12/31/2001 6:06 PM


FRANKFURT, Germany, Jan. 1 (UPI) -- As the euro currency era dawned Tuesday for 300 million residents of West Europe, millions living across the eastern half of the continent had good reason to feel like a teenager dumped by a date.

Romanians, Latvians, Poles and other East Europeans outside the 12-nation "euro zone" were not invited to the huge party staged by the European Central Bank in Frankfurt to kick off the new currency, which officially began circulating at the stroke of midnight.

Only euro-country bands and dancers were represented at a celebration at the bank's 20-story, headquarters.

Neither did banks and automatic teller machines in the formerly communist east begin kicking out fresh euro bills instead of local bank notes just after 2002 arrived; that was a technological miracle seen only in the more economically mature west.

Nevertheless, reasons for optimism kept any hard feelings about "E Day" to a minimum in East Europe.

That's because the region hopes to benefit economically from the new, multinational currency. And in two to four years, after the anticipated enlargement of the European Union, at least some eastern countries may be eligible to join the euro club.

The biggest benefit for eastern countries, according to the region's central banks and the European Commission, involves the euro's affect on international trade relations.

Single-currency trade will streamline business with euro zone countries, which comprise the largest export markets for East Europe's factories, farms, mines and service industries. Romanian food manufacturers, for example, will no longer have to invoice sales in lira for Italian customers and schillings for Austrians -- they'll all pay in euros.

"The introduction of the euro will present a structural break in the invoicing practices in international trade relations, and trade invoicing in euro will increase very rapidly," concludes a report on non-EU countries' response to the euro, written by the European Commission economist Peter Bekx. "The overall impact on exports of non-EU countries should... be positive."

East Europeans also expect West Europe's economy to improve under the euro. Most experts think the currency will bring all 12 euro zone countries the same monetary confidence and stability that Germany has enjoyed for years under the strong deutschmark. And if the west is economically healthy, they say, the export-dependent east will benefit.

Moreover, dealing in euros will be easier and more cost-efficient for firms in the tourist industry, such as Croatian sea resorts and Slovakian spas. To a lesser extent the change will simplify business for the small retailers in border towns in Poland and the Czech Republic, where sprawling outdoor markets draw bargain-shoppers from Germany and beyond.

Some fear a dark side to the easier-to-handle euro, too, especially in East Europe. One argument is that gangs of counterfeiters may be preparing to exchange phony bills for local currency at eastern banks, before tellers get used to handling euros.

The new currency is loaded with safety tricks designed to foil counterfeiters. Nevertheless, bankers in big cities such as Prague and Warsaw fear the gangs may be even craftier.

The impact of the euro will vary from country to country depending on the depth of trade relations with the 12 euro countries. Latvia, for example, will be less affected than most because euro zone countries buy less than 40 percent of its exports. Latvia's biggest trading partners are three countries that refused to adopt the new currency -- Denmark, Britain and Sweden.

"The immediate or short-term effects of the introduction of the euro are and will be rather limited in Latvia," said Einars Repse, the governor of the country's central bank, in a recent speech to the European Banking Congress.

However, Repse is among those East Europe banking leaders promoting expansion of the euro zone in step with E.U. enlargement, the first wave of which is expected in 2004. He predicted, "In due time after its EU accession... Latvia will adopt the euro as its national currency."

Similar voices can be found in Poland, Hungary and Estonia.

E.U. officials have cautioned the enlargement candidates to be patient about joining the euro party. Indeed, countries that want to adopt the euro will have to meet strict economic requirements, ranging from inflation controls to exchange rate checks to government spending limits.

In the past two years, financial systems in several post-communist countries -- including the Czech Republic, Hungary and Poland -- have earned the E.U. tag "functioning market economy," thus raising their status to near-euro zone level.

But the east and west remain far apart in areas such as personal incomes and securities market regulation, and E.U. officials want those gaps closed before the euro zone grows. Some say the euro notes may be confined to the west until at least 2006.

Copyright © 2001 United Press International


burimuji
Deputet
Posts: 309
(1/4/02 7:24:07 am)
Reply | Edit | Del HOMBACH SLAMS EU BALKAN POLICY
--------------------------------------------------------------------------------

Bodo Hombach, who is returning to private business after serving two years as coordinator of the EU Balkan Stability Pact, told the "Frankfurter Allgemeine Zeitung" on 28 December that the EU's policies are holding the Balkan countries back from integrating into the rest of Europe Hombach said the EU should administratively classify the west Balkan states together with the other countries seeking admission. As it stands, he noted, Albania and the former Yugoslav republics -- except Slovenia -- are "thrown into the same pot as East Timor or 48 African countries." Hombach said that EU enlargement chief Guenter Verheugen should be responsible for the EU's policy toward the region, not foreign policy chief Chris Patten. Hombach added, however, that he is convinced that the Stability Pact is essentially sound and can be applied as a model to other troubled regions. He argued that one must deal with problems step-by-step, and make it clear to aid recipients that assistance, security, and democratization are inseparably linked.

Shqiptar
Nder i kombit
Posts: 2430
(1/14/02 2:12:02 am)
Reply | Edit | Del Re: HOMBACH SLAMS EU BALKAN POLICY
--------------------------------------------------------------------------------
A do te kete nje lufte te III boterore?

Une di te them, qe une fundin e botes nuk e pres as nga terrorizmi, as nga Rusia dhe as nga bota arabe. Gjithmone njerezimit i ka ardhur e keqja nga Europa!

Nuk thone kot, e treta e verteta.
Do Zoti Shqiperia asnjehere nuk pranohet ne BE !


Enip
Moderator
Posts: 670
(1/14/02 9:28:44 am)
Reply | Edit | Del A do te kete nje lufte te III boterore?
--------------------------------------------------------------------------------
Shqiptar,
nga nje interviste e Helmut Kohlit dhene nje kanali gjerman mbi EU dhe euron,ai pak a shume si konkluzion nxorri qe me Bashkimin Evropian eshte arritur ndoshta dicka vertete e mrekullueshme,dmth evitimi i luftrave ne Evrope.Pra do te kemi nje Evrope te Bashkuar dhe dhenie-marrje te lire mes evropianeve.

Pastaj une e di qe ti je nje amerikano-dashamires,pos mos harro se Amerika eshte ne kontinentin tjeter dhe Shqiperia ndodhet/shtrihet ne Evrope dhe kesisoj eshte ne te miren e saj te integrohet ne proceset evropiane.
Se paroi partneret tane ne tregti,ekonomi a politke i kemi ne Evrope.
Amerika eshte shume larg,sa do qe mbetet bastion i demokracise.

armando2001
Diskutant i rregjistruar
Posts: 1
(1/25/02 8:43:25 pm)
Reply | Edit | Del Re: America
--------------------------------------------------------------------------------
Nje gje desha te shtoj per Ameriken. Megjithse do te kisha shume deshire te mendoja se Superfuqia boterore na ka miq te mire dhe do te na ndihmoje, nje fakt me behet cdo dite e me i qarte:
Amerika ne realitet nuk eshte miku i vertete i askuj pervecse interesave te saj. Prandaj per mendimin tim e ardhmja e Shqiperise qendron ne nje integrim ne "Shtetet e Bashkuara te Europes"

Amerika u pelqen vetem atyre qe jetojne ne Amerike, kurse te tjeret, madje edhe aleatet e ngushte (Anglezet) nuk kane ndonje simpati. E di mire se kam jetuar gjate ne Angli. Me guxim do te shtoja se amerikanet jane njerezit me "brainwashed" prej qeverise se tyre se cdo komb tjeter, sepse cdo ngjarje ju paraqitet e lustrume prej qeverise.

Pershendetje te gjitheve

[Eni]

burimuji
(1/17/02 5:22:40 pm)
Reply | Edit | Del All Era e Konservatizmit ne Europe
--------------------------------------------------------------------------------
By DERK KINNANE ROELOFSMA
Published 1/17/2002 2:49 PM
CONSERVATIVE WAVE SEEN SWEEPING OVER EUROPE
EUROPE --

A conservative wave appears to be sweeping Europe that is likely to see France's President Jacques Chirac defeat his Socialist challenger in elections in May and the newly chosen leader of German conservatives, Edmund Stoiber, trounce Chancellor Gerhard Schroeder in September. The swing to the right claimed its first victory last year when Silvio Berlusconi, the richest man in Italy, became prime minister. His conduct since then indicates the kind of changes that will alter the European
political scene if the conservative wave continues. He recently fired his Foreign Minister, Renato Ruggiero, to the consternation of the Italian political establishment and the Eurocrats in Brussels. While Ruggiero supported strengthening the European Union's powers over its member states, Berlusconi has said that the EU must be reformed so as to "present an alternative solution to the centralizing vision supported by European socialist parties."
In France, the voters seem as indifferent to allegations that Chirac misused funds when he was mayor of Paris, as Americans were to President Clinton's peccadilloes. Polls show him ahead of Socialist Prime Minister Lionel
Jospin. If Chirac wins decisively on his program for tax cuts and protecting France's national sovereignty, the right will probably also be able to gain parliamentary majority and put an end to the cohabitation of a conservative president and leftist government.
As elsewhere in continental Europe, Chirac can expect to benefit from a reaction against diminished national sovereignty, against the libertarian, anti-authority culture that grew out of the 1960s, and against political
establishment, notably that of the EU, whose interference in the lives of ordinary people is increasingly resented. To this may be added a dim outlook for the economy, though France's is doing better than others, especially better than Germany. It is the sorry state of the German economy that is the strongest propellant
carrying Stoiber toward Berlin from Munich where he has headed a state government that has delivered tax breaks and a degree of deregulation and that has close working relations with big business. Bavaria is also the only German state with full employment. Germany, once the locomotive that pulled along the rest of Europe's
economies, how has a growth rate of 0.75 percent, the lowest in Europe. There may be as many as 4.3 million unemployed, as federal authorities have admitted. Schroeder came to office in 1998 on a promise of cutting back unemployment. Instead it has climbed. At the insistence of Germany, the 12 countries using the euro adopted a "growth and stability pact,' making it an offense for governments to run budget deficits over 3 percent. The German budget deficit is already 2.7
percent so Schroeder cannot spend public money freely to provide work. The measures he can afford and has taken are seen as too little and too late. Stoiber, who last weekend was elected leader of the Christian Democrat-Christian Social alliance, is promising tax cuts and an end to phasing out nuclear power. An end to using nuclear power is dear to the Green Party, Schroeder's junior coalition partner. But recent polls indicate the Green may not achieve even the 5 percent of the vote required for them to have a seat in parliament. Polls also show Stoiber five points ahead of
Schroeder. Stoiber has also made opposition to immigration a campaign issue. Last year, 1,460,000 new immigrants arrived in Europe and hostility to them is
widespread across the continent. "With 4.3 million unemployed, we can't have more foreign workers coming to Germany," he has said. Berlusconi, too, opposes more heavy immigration into Italy. Rejecting the multiculturalist stance prevalent in European political establishments, he has also declared last year that Western civilization is superior to that of Islam and Muslims make up perhaps the greatest number of immigrants to Europe.

As for Chirac, he is remembered in France for his reference in 1991, when he was mayor, to the "odors coming from the immigrant districts of Paris." The odd man out on the European scene is Britain. Despite growing dissatisfaction with Prime Minister Tony Blair, the strength of his Labor party and the pitiful weakness of the Conservatives is such that the British appear assured of more of the same after the next elections that must be held sometime within the next four years.


Enip
(1/18/02 4:53:16 am)
Reply | Edit | Del Re: Era e Konservatizmit ne Europe
--------------------------------------------------------------------------------
Une shpresoj qe ne Evrope te mundte kemi ne fuqi forcat konservatore,qe per mua jane te djathta,pasi forcat te ashtequajtura "liberale" vetem çorba po ngaterrojne ne Evrope duke krijuar dhe konflikte me njera-tjetren,le te mos flasim per ngaterresat qe po krijojne dhe me vendet e Evropes Juglindore.

konservatore
(1/18/02 8:52:11 am)
Reply | Edit | Del Re: Era e Konservatizmit ne Europe
--------------------------------------------------------------------------------
Eshte ere e mire dhe shpresedhenese.

Nderime
Konservatore

[Enri]

Euroentuziazmi dhe kontradiktat ne BE


Shkeputur nga Gazeta "SHEKULLI"
Nga Ermir Hajdini*

Mendimi i entuziasteve ne eksperimentin e integrimit te Bashkimit Evropian, madje dhe i shume skeptikeve, u ndërthur ne nje pike te vetme para disa muajsh, dhe pikerisht ne Samitin e Kopenhages. Praktikisht ajo ç’ka ndodhi aty ishte miratimi i propozimeve te Komisionit Evropian te bera publike ne tetor 2002. E gjithe kjo gjeti dashamiresine e publikut europian dhe per rrjedhoje pati shume publicitet nga politika, media, analiste, etj. Raporti i vitit 2002 i Komisionit Evropian per progresin e vendeve kandidate drejt anetaresimit ne Bashkimin Evropian ishte me te vertete i rendesishem pasi arriti, me ne fund, te binde Keshillin per te vendosur qe 10 shtete kandidate do te jene te gatshme te perfundojne negociatat brenda fundit te 2002 dhe te pranohen me 2004.
Keshtu, Bashkimi Evropian ndodhet perpara nje ekspansioni historik qe perfundimisht do te sjelle fundin e ndarjeve te shkaktuara si pasoje e luftes se ftohte ne Evrope. Ekspansioni eshte me i madhi qe nga koha kur institucionet e Bashkimit Evropian u krijuan 50 vjet me pare dhe i pari qe perfshin vende dikur te dominuara nga ish -Bashkimi Sovjetik.
Pra me pak fjale çdo gje shkon per mrekulli me Bashkimin Evropian, me idene fisnike te Jeanne Monnet-se per integrim pa kompromis, me qellim final bashkimin e kontinentit tone. Ne pamje te pare keshtu duket. Ndersa me nje veshtrim me te thelle, tabloja e përgatitur nga politikanet europiane ndryshon rrenjesisht. Se pari, ekspansioni historik i Bashkimit Evropian ka nje kosto shume te larte, pasi standardet e gjithanshme te vendeve kandidate do te ngrihen artificialisht ne nivelet me te vertete te larta te Bashkimit Evropian. Kjo do te thote qe fshatari polak te marre nga Bashkimi Evropian kompensime te barabarta me fshatarin francez. Po keshtu do te ndodhe dhe me deget e tjera te ekonomise. Le te kujtojme industrinë e prapambetur te çelikut ne Poloni.
Pra vlera e kesaj “marrezie” ekonomike arrin ne shifra kolosale. Arsyeja kryesore e kesaj fatkeqesie eshte zbatimi jo rigoroz i parimeve ekonomike, pra interpretimi politik i kritereve ekonomike. Shkallmimi i ligjeve te ekonomise, per hir te interesave politike solli kete koklavitje te situates. Per fat te mire apo te keq, vendet kandidate jane mjaft te dobeta per te paguar faturen e ketij ekspansioni. Detyrimisht, dikush duhet ta paguaje kete fature dhe te medhenjte e Bashkimit Evropian do te kujdesen per kete.
Meqenese jo te gjithe vendet anetare jane njesoj të begata, dikush do te paguaje me shume e dikush me pak.
Dhe sigurisht ata qe paguajne me shume, kane kerkuar dhe vazhdojne te kerkojne privilegje ne kembim te parave qe japin. Privilegje qe kane te bejne me vendimmarrjen ne BE, me me shume vota, me shume komisionere etj. Çdo gje me shume se te tjeret. Pikerisht kjo situate ka sjelle krijimin e fraksioneve me interesa te ndryshme edhe brenda Bashkimit Evropian.
Divergjenca te theksuara ne gjirin e Unionit jane shfaqur së fundi edhe ne politiken e jashtme “te unifikuar” te tij. Boshti “jetedhenes” për Bashkimin Evropian, ka qene aleanca franko- gjermane, tashme e rinovuar. Kjo aleance i ka dhene zgjidhje disa problemeve te rendesishme qe lidheshin drejtperdrejt me mbijetesen e familjes europiane. Se fundi ky bosht eshte shprehur mjaft qarte kunder luftes ne Irak, duke dale kunder interesave amerikane. Qendrim te kundert kane mbajtur nderkohe Mbreteria e Bashkuar, Italia, Danimarka, etj. Keto divergjenca te dukshme brenda Bashkimit, mbeshteten mbi nje logjike te paster politike dhe mund te kene pasoja derrmuese ne te ardhmen. Strumbullar i ketyre divergjencave eshte roli dominues qe kane Shtetet e Bashkuara te Amerikes ne Evrope. Aleanca franko-gjermane synon qe ky dominim te kete firmen e saj. Mbreteria e Bashkuar dhe Italia deshirojne te kunderten, perveç arsyeve te tjera edhe per te kundershtuar pushtetin e “boshtit” franko-gjerman. Themelore eshte se integrimi evropian humbet sa me shume thellohen keto divergjenca.
Ne keto kushte, retorika e entuziasteve ne favor te procesit te integrimit të Bashkimit Evropian duket disi cinike. Po keshtu edhe ekspansioni i Bashkimit Evropian me 10-12 vende deri me 2007, në kushtet e gjendjes aktuale te tij, do te sillte shnderrimin e endrres evropiane ne nje forme gjeometrike jo simetrike, ku te gjithe do te gjenden ne pozicione të ndryshme. Nje nga rruget per daljen nga kjo situate do te ishte vendosja e raporteve te reja te forces brenda Bashkimit. E kjo mund te behet nepermjet shtimit te numrit te vendeve anetare. Duke qene italian, Prodi duket entuziast ne ndjekjen e kesaj rruge. Eshte gje e mire qe ai, me euroentuziastet e gjithe Evropes i gjeti ne Shqiperi. Le te shpresojme se ky do te jete nje ogur i mire per ne shqiptaret.

*Master of Arts ne Diplomaci

[Enri]

Shumica e shteteve megjithatë kanë lënë një derë hapur për të bashkëpunuar me SHBA- Por qeveria gjermano jo.

Politika e jashtme evropiane po përjeton aktualisht një krizë të thellë. Për bashkësi nuk mund të flasësh. Përkundrazi, përmes BE kalon një e çarë. Shkaku: evropianët janë të mendimeve të ndryshme për faktin se si duhet të sillen në rastin e krizës së Irakut. Të qëndrohet në anën e SHBA, ashtu siç e kanë kërkuar këtë tetë vende evropiane në një manifest të përbashkët? A duhet të futet Evropa me këto shtete në një luftë të mundshme kundër despotit irakian? Apo të ruhet edhe më tej qëndrimi kritik ndaj kursit amerikan, të manovrohet me një "jo" të qartë ndaj një lufte të mundshme- ashtu siç e bën Gjermania, apo në mënyrë më diplomatike, por në thelb po me kaq vendosmëri, Franca?

Carja është e thellë - dhe me sa duket ajo aktualisht nuk mund të ngjitet. Aq më pak me kompromise formulash. Prandaj edhe një takim i nivelit të lartë të BE, edhe nëse do të realizohej, premton pak sukses. Sepse diferencat, mospërputhjet- ato do të vazhdojnë të ekzistojnë.

Cështja "Luftë apo jo?" është vendimtare vetëm në vështrim të parë. Pas saj ndodhet një dallim thelbësor, për faktin se si duhet vepruar me një diktator dhe tiran si Sadam Huseini: a duhet pritur pafundësisht me durim për suksesin e mjeteve diplomatike, dhe të përjashtohet lufta preventive për çdo rast, edhe nëse besohet se Sadami po ndërton armë të shkatërrimit në masë? Apo duhet ndërhyrë me vendosmëri- nëse është e mundur edhe në anën e Uashingtonit?

Janë përvojat historike ato që i japin përgjigje kësaj pyetjeje. Për gjermanët, përvoja e shekullit të 20-të është "kurrë më luftë". Për anglezët, p.sh. përvoja kryesore është "kurrë më Mynih!": para shpërthimit të Luftës së Dytë Botërore, kryeministri britanik Cambërlen kujtoi se pengoi një luftë me marrëveshjen e Mynihut me Hitlerin, e cila megjithatë shpërtheu një vit më vonë. Po Franca? Ajo ka në thelb përvojën angleze, por tradicionalisht është kritike ndaj SHBA. Dhe në mes të këtyre vlerësimeve lundrojnë të gjithë evropianët e tjerë, njëherë në njërën anë dhe njëherë në anën tjetër: për evropianolindorët dhe evropianoqendrorët -për shembull për baltikët, çekët, polakët ose hungarezët - pas dekadave të tëra shtypje sovjetike liria është malli më i shtrenjtë. Dhe ato janë të bindura se lirinë mund ta mbrojnë vetëm SHBA, gjë e cila i ka kaluar automatikisht në anën e Londrës dhe Madridit.

Për Gjermaninë gjendja është veçanërisht e parehatshme. Sepse Franca i ka mbajtur gjithmonë të gjitha opcionet hapur. Dhe askush nuk pret që Parisi- kur të jetë ora e vendimit - të thotë jo dhe të vërë veton e tij. Gjermania- me një fjalë qeveria kuq e gjelbër nga ana tjetër ka një pozicion të qartë. Ajo nuk do të votojë në asnjë mënyrë me "po" dhe do ta gjejë ndoshta në fund veten në Këshillin e Sigurimit të OKB-së në krah të Sirisë. Atëherë do të dalë veçanërisht në pah pozicioni i mënjanuar i Gjermanisë.

Eshtë një rrugë pa krye ajo në të cilën e ka futur veten pa asnjë detyrim diplomatik qeveria kuq-e gjelbër dhe nga e cila ajo duhej të qe larguar më e vonta pas zgjedhjeve parlamentare të Bundestagut. Edhe Berlini ka ngatërruar rrugën - dhe as që mendon ta ndryshojë kursin.

Ky është në thelb shkaku i vërtetë për carjen e madhe në BE: Evropën nuk e përçau manifesti i të tetëve, por kursi kokëfortë refuzues i Berlinit, i cili ka çuar në pakënaqësinë e të tjerëve. Sepse as kancelari Gerhard Shrëder dhe as ministri i jashtëm Joshka Fisher nuk u konsultuan për pozicionin e tyre më kërkënd, por shumicën e herëve deklaruan në mënyrë lapidare atë që u përshtatej atyre në konceptin e fushatës elektorale. Rezultati: Gjermania e izoloi veten dhe koha e kompromiseve me formula në krizën e Irakut përfundoi. Dhe kjo ka sjellë të paktën qartësi në BE.

Por e hidhur për Berlinin është diçka krejt tjetër: deri tani politika e jashtme gjermane ka qenë etalon për një politikë të pavarur evropiane në marrëdhëniet e saj me Uashingtonin. Kjo sepse politika e jashtme gjermane ka qenë e arsyeshme transatlantike, pra as pro dhe as antiamerikane- masa e një politike të pavarur evropiane në raportin e saj me Uashingtonin. "Jo"-ja e fortë rigoroze e ka dëmtuar këtë politikë duke e zvogëluar në mënyrë drastike peshën e Gjermanisë.


© DW 2003

[Enri]

Është interesante të analizosh politikën e përcaktuar nga BE-ja për integrimin e vendeve të Ballkanit Perëndimor në familjen evropiane. Deri më tani, BE-ja ka qenë mbështetësja kryesore ekonomike e vendeve ballkanike, përfshi Shqipërinë në gjithë periudhën e zhvillimit demokratik dhe për këtë duhet t’i jemi absolutisht mirënjohës. Por, nga ana tjetër, është e arsyeshme të vështrojmë me sy kritik së pari impaktin e kësaj ndihme dhe, së dyti, krahasimin e mbështetjes financiare në raport me nevojat e arritjes së standarteve të integrimit. Përsa i përket arritjes së standarteve të kërkuara integruese, duhet të pranojmë se mbështetja financiare e BE-së nuk është e mjaftueshme. Diferenca ndërmjet realitetti shqiptar dhe standarteve të BE-së është shumë e madhe. Pikërisht për këtë arsye, edhe ndihma ekonomike dhe financiare duhet të jetë mjaft më e madhe. Argumenti më bindës është krahasimi me ndihmën e që vetë vendet-lider të BE-së kanë marrë me Planin Marshall nga SHBA-ja pas Luftës. Ndihma llogaritet në shifrën totale prej mbi 8 % të GDP-së së këtyre vendeve gjatë tre vjetëve. Ndërsa për vendet e Ballkanit Perëndimor ndihma e premtuar për vitin 2006, p.sh., është vetëm 1% e GDP së tyre! Nuk duhet të harrojmë se, nga pikëpamja strukturore ekonomike dhe institucionale, nuk kishte ndryshime kaq të mëdha cilësore siç paraqitet sot situata e vendeve ish-komuniste të Ballkanit me BE-në. Arritja e standarteve të integrimit për Shqipërinë paraqitet shumë më i vështirë, nëse edhe politika e BE-së nuk ndryshon. Në këtë kuptim, edhe ndihma ekonomike dhe financiare e BE-së duhet të rritet në sasi, të ndryshojë destinacion dhe, mbi të gjitha, duhet të kushtëzohet me kushte shumë të forta ndaj shtetit shqiptar, përsa i përket orientimit të mënyrës së ndërtimit të ekonomisë shqiptare. Së pari, duhet të kuptohet sa më shpejt se në Shqipëri tashmë është formatuar një ekonomi që praktikisht asfiksohet menjëherë, në kushtet e tregjeve të hapura të Evropës së Bashkuar. Së dyti, ekonomia shqiptare tashmë zotërohet plotësisht nga monopolet, sidomos në sektorët strategjikë, që praktikisht përbëjnë pengesë shumë të fortë për hyrjen e vendit në BE. Shkaku është se përfitimet përrallore në kushtet e tregut të mbyllur, ku vendimarrja vendore politike është lehtësisht e manipulueshme, nuk mund të arrihen në kushtet e Evropës së Bashkuar. Prandaj edhe vështirësitë e arritjes vetëm me forcat e veta të standarteve evropiane nga Shqipëria është pothuaj e pamundur! Këtu duhet shtuar pushteti gjithmonë e më i madh i parave të zeza, papunësia, niveli shumë i ulët i jetës, që të gjitha bashkë përbëjnë një fushë të tërë të minuar për të hyrë në portën evropiane. Me qëllim që pushteti i mafias ndërkombëtare dhe vendore të mos konsolidohet përfundimisht në vendet ballkanike, BE-ja duhet të përpiqet sa më shpejt të ndërhyjë energjikisht. Për këtë qëllim, ndihma e BE-së duhet të jetë ndjeshëm më e madhe. Së dyti, ekonomitë e vendeve ballkanike, përfshi Shqipërinë, duhen vështruar që në këtë moment si pjesë e ekonomisë së përbashkët evropiane dhe jo të barabarta me vendet e Afrikës dhe Oqeanisë. Ndihma më e madhe që BE-ja mund të japë është vendosja e kushteve të forta për ristrukturimin tërësor të ekonomisë ekzistuese shqiptare, që në thelb është liberalizimi real ekonomik, shkatërrimi i monopoleve, të cilat në një mase të madhe kontrollohen nga vetë oligarkët e disa prej vendeve anëtare të BE-së! Vetëm kështu mund të shpresohet që ndihma bujare e BE-së të ketë efekt, ndryshe rrezikon të ushqejë korrupsionin dhe të shtyjë për në kalendat greke integrimin e dëshiruar.

"KORRIERI"

[Albo]

Qipro
Maltë
Turqi
Sllovaki
Hungari
Letoni
Çeki
Letoni
Lituani
Estoni

Në një ceremoni luksoze në Akropolis firmoset anëtarësimi i 10 vendeve në Bashkimin Evropian

10 vende të reja hyjnë në BE

Simitis: Ditë historike që kapërcente përçarjet e vjetra midis Evropës lindore dhe perëndimore.

ATHINE- Në një ceremoni luksoze të pasur me simbolizëm, të zhvilluar në këmbët e Akropolis, djepi i lashtë i demokracisë perëndimore, 10 vende evropiane, kryesisht ish-komuniste, u bënë formalisht anëtare të reja të Bashkimit Evropian. Kryeministri grek Kostas Simitis i priti ngrohtësisht liderët e vendeve kandidate në Stoa të Atalos një ndërtesë e gjatë dykatëshe me kolona që daton që prej vitit 150 para erës sonë, vendi i zhvillimit të ceremonisë 135 minutëshe. Simitis hapi ceremoninë duke thënë se "Kjo është një ditë historike. Kjo është një arritje që krijon angazhime të reja për ne për ta parë të ardhmen me optimizëm ". Kryeministri grek tha se ishte ditë historike që kapërcente përçarjet e vjetra midis Evropës lindore dhe perëndimore. Udhëheqësit e pesëmbëdhjetë shteteve anëtare të BE-së dhe të dhjetë shteteve që pritet të anëtarësohen në maj të vitit të ardhshëm nënshkruan traktatin e pranimit në një ceremoni nën hijen e Akropolit antik. Me fotografinë e përbashkët të familjes së zgjeruar evropiane të 25 anëtarëve, nga perëndimi dhe lindja e kontinentit evropian, përfundoi ceremonia dyorëshe e nënshkrimit të marrëveshjeve të aderimit të 10 anëtarëve të rinj. U deshën të hidhen 50 firma, dy nga çdo delegacion, nga presidenti ose kryeministri dhe nga ministri i Jashtëm i secilit vend, në protokollin e marrëveshjeve, pas përshëndetjeve treminutëshe të secilit kryetar shteti. Këtij mjedisi dhe simbolikës së tij historike iu referuan pothuajse të gjithë oratorët për të theksuar rëndësinë e këtij evenimenti historik për Evropën, të Evropës së re dhe unike, siç u tha, që i dha fund ndarjes së saj të pas Luftës së Dytë Botërore. Për "manifestim themelor, uniteti, pavarësisht nga mosmarrëveshjet e njohura" foli dhe kryeministri britanik Toni Bler, për "Evropë të re që mban derën të hapur dhe për të tjerë". Anët pozitive dhe të ardhmen e Evropës i ndriçoi dhe kryeministri grek Simitis, i cili me cilësinë e kryetarit të radhës të Bashkimit Evropian dhe të zotit të shtëpisë hapi ceremoninë dhe cilësoi Evropën një "hapësirë ekonomike dhe politike që tërheq, inspiron dhe imponon respekt". "Të avancojmë procesin e kompletimit të Evropës, t'i japim skemës që krijuam një formë më të plotë dhe sigurisht një përmbajtje më të madhe dhe esenciale. T'i japim Evropës përmbajtje në politikën e jashtme, në sigurinë dhe mbrojtjen, të luajë rolin që u përgjigjet mundësive dhe ambicjeve të saj dhe të mos ftohemi të administrojmë vetëm të nesërmen e një lufte por të kemi dhe fjalën vendimtare nëse do të bëhet dhe kur", -tha kryeministri grek duke përcjellë kështu si mesazhe të së ardhmes dhe problemet, të cilat ose u lanë mënjanë në Këshillin e djeshëm Evropian, ose u trajtuan nga pozita dhe këndvështrime të ndryshme. Kjo sigurisht dhe për hir të festës, e cila mund të ketë lënë për më vonë problemet e unitetit politik dhe reformimit institucional, por në drejtim të atmosferës dhe të marrëdhënieve personale të liderve evropianë, të dëmtuara aq shumë nga klima konfliktuale e luftës, duhet pranuar se arriti shumë.

Pavarësisht se burime gazetareske nuk flasin për një klimë esenciale afrimi dhe sjellin si shembull faktin se kancelari gjerman Shrëder erdhi vetëm në ceremoninë e zgjerimit evropian, por jo dhe në mbledhjen e Këshillit Evropian, që siç tha Zhiskar D'esten pati dhe mosmarrëveshje të mëdha për të ardhmen institucionale, apo faktin tjetër se Bler dhe Berluskoni nuk shkuan në konferencat e programuara për shtyp, kurse Athnar pranonte pyetje vetëm në spanjisht nga gazetarë spanjoll.

Të ftuarit

I pranishëm ishte edhe sekretari i përgjithshëm i OKB-së, Kofi Annan, i cili pritet të takohet me udhëheqësit më të lartë evropianë. Bie në sy mungesa e presidentit rus Vladimir Putin, edhe e kryeministrit turk Rexhep Taip Erdogan. Turqia, që është kandidatja e tretë për anëtarësim të mundshëm pas Rumanisë e Bullgarisë, do të përfaqësohet nga ministri i Jashtëm Abdullah Gul, i cili mbërriti vonë në mbrëmje, me qëllim që mos të asistojë në ceremoninë e nënshkrimit, ku, sipas rendit alfabetik, vendi i parë që do të hedhë firmën e anëtarësimit do të jetë Qipro.

Siguri e lartë

Qendra e Athinës të kujtonte dje një situatë të mirëfilltë shtetrrethimi dhe kështu do të jetë deri të enjten pasdite, kur mysafirët e lartë do të fillojnë të largohen. Në një unazë të madhe rreth zonave ku do të zhvillohen veprimtaritë është ndaluar qarkullimi, ndërsa qeveria vendosi që dita e sotme të jetë pushim për sektorin publik. Janë paralajmëruar një numër manifestimesh proteste, për të cilat policia ka vendosur të kryhen në zona të caktuara larg zonave të nxehta. Por organizatorët e manifestimeve kanë thënë se do të tentojnë të çajnë kordonet policore me qëllim që zërat e tyre të dëgjohen nga udhëheqësit evropianë.
Demonstruesit në fakt protestuan kundër pranisë në Athinë të kryeministrit britanik Toni Bler dhe atij spanjoll, Hose Maria Aznar, mbështetës të luftës kundër Irakut.
Policia që kujdeset për sigurinë gjatë samitit, përdori gaz lotsjellës gjatë përleshjeve me protestues kundër luftës, derisa një numër bomba me benzinë u hodhën kundër policisë.

[Albo]

Do te isha i interesuar te lexoja se cfare mendoni ju mbi te ardhmen e Bashkimit Europian?

Cili eshte qellimi i bashkimit Europian?
Sa ka arritur dhe sa do te arrije ne te ardhmen?
Cfare roli do te luajne shtetet e ndryshme?
Cfare impakti do te kete anetaresimi ne BE i vendeve qe sapo hyjne ne te?
Cili do te jete roli i BE ne maredheniet nderkombetare ne kete realitet te ri europian?
A jeni optimiste per te ardhmen e Europes? Pse?

Albo

[Enri]

Nga Mustafa Nano

Pardje dhe dje, në Athinën e demokracisë antike (kjo është një rastësi e pakërkuar, që përkon me drejtimin e Presidencës gjashtëmujore nga ana e Greqisë), mú në këmbët e Akropolit, u përurua zgjerimi më spektakolar i Bashkimit Europian. Pesëmbëdhjetë vendeve të njohura iu bashkuan edhe dhjetë vende të tjera, tetë prej të cilave, pak më shumë se një dekadë më parë, ishin pjesë e botës komuniste dhe as që shpresonin se do të arrinte kaq shpejt kjo ditë. Polonia, Hungaria, Republika Çeke, Slovakia, Sllovenia e tre vendet baltike nga njëra anë, dhe Malta e Qipro nga ana tjetër, me siguri që do ta regjistrojnë ditën e djeshme si një nga më të rëndësishmet në historinë e tyre politike e kombëtare. Por kjo nuk është një ditë e rëndësishme vetëm për to. Kjo është e tillë edhe për “Europën e Vjetër”, e cila bash këto javët e fundit ka përjetuar një krizë, e cila për pak vuri në dyshim të sotmen e të ardhmen e vet. Lufta e SHBA-së në Irak e ndau si asnjëherë tjetër në dy pjesë Europën, e cila ndërsa ka kohë që përbën një entitet impresionant ekonomiko-financiar, nuk ka arritur akoma të jetë një entitet i qartë politik. Kjo luftë pra, e mbështetur nga Britania e Madhe, Polonia, deri diku Spanja e në një farë mënyre Italia, dhe e kundërshtuar fort nga Franca e Gjermania, u duk se e largoi ca më shumë shpresën që BE-ja të shndërrohet në një entitet politik. Kjo u vu re tek fakti, që përpjekjet disavjeçare për të hartuar një kushtetutë të përbashkët, e cila do të shënonte fillimin e këtij procesi, u tulatën frikshëm, për të mos thënë që u shpallën si të tepërta.
Dy ditët e summit-it dëshmuan përveç të tjerash se BE-ja nuk mund të ndalet në rrugën drejt institucionalizimit të një Europe federale apo konfederale. Rruga do të jetë e gjatë, por është gjithsesi e përshkueshme. Mund të ketë – e do të ketë – pengesa, keqkuptime, moskuptime, por duket se nevoja për t’i kapërcyer është më e madhe se vullneti për t’i krijuar ato. Bashkëkryetari i Konventës Europiane, francezi Giscard D’Estaign, deklaroi se projekti i Kushtetutës do të jetë në tavolinën e punës të kryetarëve të shteteve e të qeverive anëtare të BE-së nga fundi i qershorit. Ky projekt do të paraqitet së pari po në Greqi, në Selanik, dhe shqyrtimi i tij do të përbëjë pa dyshim hapin më të rëndësishëm politik të hedhur që nga momenti i krijimit të realitetit me emrin Europa e Bashkuar. Ky hap i pritshëm, së bashku me hapin e bërë dje në Athinë, tregojnë se ky proces e ka kaluar pikën, përtej së cilës nuk ka më kthim prapa.
Eshtë gjë e bukur, që vende si Polonia, Hungaria, Çekia, të cilat kanë qenë e janë pjesë e kontinentit të vjetër, qoftë edhe në kuptimet e interpretimet më ekskluzive që i japin këtij realiteti disa dashnorë të një Europe dallueshmërisht historike e fetare, nënshkruan më në fund aktin e bashkimit. Por europianët, sidomos ata që rendin shumë pas përkufizimeve kulturore të këtij entiteti politik, do të bënin një gabim tragjik, nëse do të refuzonin të merrnin në gjirin e tyre vende si Turqia, apo rajone si Ballkani. Për të arritur në këtë përfundim nuk është e thënë të jesh turk apo ballkanas, me fjalë të tjera nuk është e thënë të jesh “hallexhi e nevojtar”. Ka edhe një logjikë të pastër europiane, sipas së cilës, është e udhës dhe e detyrueshme të mos lësh në fatin e tyre pjesë të rëndësishme të kontinentit. Nuk është se ka të sharë apriori ndërtimi i një Europe të Krishterë, ndërtimi i një Europe që i kërkon themelet e saj tek trashëgimia romake e antibizantine, tek Perandoria e Karlit të Madh, ndoshta tek Kryqëzatat, tek Rilindja, tek iluminizmi, etj, etj, por shtrohen pyetjet: A nuk është ngritur kjo Europë e re së pari e së shumti mbi shqetësimin e ruajtjes së paqes në kontinent? A është e mundur të garantohet siguria e paqja në kontinentin europian, nëse lihet mënjanë Ballkani, nëse lihet mënjanë Turqia?
Ndërsa shtrojmë këto pyetje, nuk është se injorojmë ngritjen e Europës mbi disa vlera të qytetërimit të sotëm perëndimor, siç janë të drejtat e njeriut, solidariteti, demokracia, shteti i së drejtës, ekonomia e tregut, ndarja e fesë nga shteti, etj, etj. Jo! Thjesht kemi parasysh që këto vlera po përqafohen e po bëhen natyrshëm e gradualisht pjesë e kulturës e qytetërimit të vendeve ballkanike. Bëjnë shumë mirë që kërkojnë demokratizimin e mëtejshëm të Turqisë, garantimin e ushtrimit të kontrollit civil në ushtrinë e këtij vendi, heqjen dorë prej disa praktikave qemaliste të kapërcyera e të papërputhshme me praktikat e demokracive të sotme, ashtu siç bëjnë gjithashtu mirë që kërkojnë shëndoshjen institucionale të demokracive e pjekjen civile të shoqërive të Ballkanit. Por nga ana tjetër, janë bezdisës e jo konstruktivë zërat europianë, që jo vetëm nuk duan t’ia dinë për europianizimin e Ballkanit e të Turqisë, por edhe gëzohen tek i shohin këto realitete jo të gatshme e jo të pajtueshme me realitetin e madh me emrin Bashkimi Europian.

[Enri]

"New York Times"

Nëse po hakmerren Shtetet e Bashkuara ndaj Francës dhe Gjermanisë (që e kundërshtuan atë për luftën në Irak), me anë të rënies së vlerës së dollarit, është çështje e njerëzve vetullngrysur në dy brigjet e Atlantikut.
Sekretari i Thesarit të Shteteve të Bashkuara, Xhon Snou, tha fundjavën që shkoi se ata do ta tolerojnë edhe më dollarin e dobët. Rënia e dollarit përkthehet drejtpërdrejt me ngritjen e euros, gjë që i bën automjetet gjermane dhe verën franceze më të shtrenjta në Shtetet e Bashkuara. Dollari i dobët mund të ndihmojë në ringjalljen e ekonomisë amerikane, por euroja e fryrë ndikon keq në nevojat për rritje të eksportit evropian.
Disa evropianë besojnë në mënyrën e tyre se politika amerikane është e motivuar më shumë për hakmarrje se sa në interes të saj. Por teoritë e konspiracionit shkaktojnë frustrim të thellë. Evropa, gati e mundur nga përdorimi i fuqisë ushtarake të Uashingtonit, ndien gjithashtu se është shtyrë bërrylas në ekonomi.
Euro është supozuar të përmirësojë jobalancin ekonomik. Duke i bashkuar 300 milionë evropianë në një valutë, në një politikë monetare dhe politika fiskale të koordinuara rreptë, arkitektët e Evropës së re besojnë se ata mund t’i krijojnë një kundërpeshë fuqisë ekonomike amerikane, nga Dublini në Athinë.
Patëm tri vite të rritjes së paqëndrueshme ekonomike dhe lëkundje në politikën amerikane të dollarit, për ta rigjykuar këtë. "Ky është një eksperiment i paprecedenttë",- thotë Niall Ferguson, ekspert i historisë së ekonomisë. "Ende nuk ma merr mendja se se kjo do të mund të shpallet sukses. Më parë do ta quaja se ky është një dështim i ngadaltë",- thotë Ferguson. Për turistin apo tregtarin amerikan të valutave që viziton Evropën kjo mund të duket bizare. Në fund të fundit, euro po tregtohet më shtrenjt, që nga paraqitja e tij në vitin 1999. Euro po bëhet pasuri e preferuar për investitorët ndërkombëtarë, të cilët nuk trazohen për deficitin në Shtetet e Bashkuara. Problemi, i quajtur "fuqia e euros", po vjen pikërisht në çastin më të pavolitshëm për fatin e ekonomisë evropiane. Gjermania, Italia dhe Holanda janë në prag të recesionit dhe ky do të jetë i dyti në këto dy vjet.
Mënyra më e shpejtë për të ngadalësuar rritjen e euros është zvogëlimi i shkallës së kamatave, diçka që është bërë disa herë në SHBA. "Kreatorët e politikës amerikane nuk janë dogmatikë",- thotë Dejvid Maki, ekonomisti kryesor në Morgan Cejs. "Ata blejnë për një stinë dhe i heqin qafe kur vjen koha për të lëvizur nga vendi. Kreatorët e politikës evropiane janë ngulitur në dogma",- konkludon Dejvid Maki.

[Niku1]

Pse Shteti shqiptar mos te bej pjse ne BE ??!!
Do ishte nje + me shume per ne si Shqiptar dhe per te ardhmen tone.

[malli]

Kush na merr ne ne Be , se do njeri Shqiperine.

[Niku1]

Pse moj se dashka shqiperin njeri ) ne jemi popull trim me gomone shkojm ne itali

[Albo]

Te faleminderit Enri per perkthimin e shkrimit te NYT "Euro forcohet në kohën më të keqe për të", por ajo qe gazetari nuk ka nxjerre ne drite eshte fakti se ngritja artificiale e Euro eshte diktuar nga politikat monetare te ndermarra nga shteti amerikan. Administrata amerikane me anen e kesaj politike te perkohshme do ti beje nje dush te ftohte shteteve europiane si Franca dhe Gjermania qe te kuptojne se nuk ka nje Europe te Bashkuar pa nje prezence amerikane ne te qe i fal europes sigurine dhe prestligjin ne arenen nderkombetare.

Ajo qe europianet e kane te veshtire te kuptojne eshte fakti se nje Europe e Bashkuar ekonomikisht eshte ne interesin e vete SHBA-se. Ajo qe SHBA nuk do te lejojne eshte rrembimi i enderres europiane nga vende ish-kolonizatore qe perpiqen ta perdorin Europen e Bashkuar per te demtuar dhe sfiduar interesat amerikane ne bote. Qendrimi i Frances dhe Gjermanise me Irakun demtoi ndjeshem maredheniet midis aleateve dhe detyrimisht edhe te ardhmen e BE. Europa tashme eshte ndarre ne shtete qe e kerkojne prezencen amerikane dhe ne shtete qe duan te minojne misionin e NATO dhe prezencen ushtarake amerikane ne Europe.

Europianet po debatojne mbi rolin e interesave amerikane ne kontinentin e tyre dhe ky ne vetevete eshte problemi. Shtetet aleate nuk ndermarrin debate te tilla pasi keto minojne pikerisht mirebesimin shekullor midis popujve.

[Enri]

Euro e fryre artificialisht eshte ne dem te interesave europiane te tregtise me vendet jashte BE-se, pasi forcimi i Euros e ben me te veshtire eksportin. Pikerisht kete doja te thosha, por s'pata kohe.

[Enri]

Shën Petërburgu mbledh 40 udhëheqës shtetesh. Samiti Rusi-BE, firmoset deklarata “Një Evropë e vetme për gjithë evropianët”

Putin: Tani Rusia më afër BE-së

“Të hiqet muri Shengen që ndan Evropën”. Putin kërkon heqjen e vizave për në BE për qytetarët e Rusisë”

SHËN PETERBURG – Rusia po pret liderët e 40 shteteve të ndryshme të botës, ku fokusi i bisedimeve do të përqëndrohet në çështjet e lidhjeve ekonomike e politike mes këtyre vendeve. Presidenti rus Vladimir Putin u ka kërkuar zyrtarëve të BE-së të heqin vizat për udhëtimin e rusëve në shtetet e bllokut. “Ne shpresojmë që të kemi një partneritet në një nivel të ri”, -tha Putin dje në fund të samitit në pallatin “Konstaninovski”, Shën Peterbug. Putin gjatë këtij samiti me udhëheqësit e BE-së theksoi se çështja e udhëtimit të lirë në Evropë kishte një rëndësi shumë të madhe për vendin e tij. “Duke kuptuar vështirësitë e këtij problemi… ne kemi të njëjtat shqetësime, qëllimet tona janë të qarta”, -tha Putin për çështjen e vizave. Ai theksoi se udhëtimi i lirë i qytetarëve rusë është shumë i nevojshëm tani që 10 shtete të tjera (shumica që ndodhen afër Rusisë), po i bashkohen BE-së. Të dy palët firmosën një deklaratë finale të quajtur “Një Evropë e vetme për gjithë evropianët”. Lideri rus vlerësoi rezultatet e samitit me BE-në. “Ne morëm një hap tjetër të rëndësishëm për ta afruar Rusinë me Bashkimin Evropian. Ne po zhvillojmë me BE-në marrëdhëniet politike, ekonomike dhe sfera të tjera në interes të të gjithë shteteve, të gjithë qytetarëve tanë”, -tha ai.
Sipas Putinit, “muri Shengen” kërcënon rënien e Evropës, duke e ndarë atë nga Rusia. “Ne nuk duam, dhe sigurisht as partnerët tanë nuk duan, që “muri Shengen” të kthehet në një tjetër “mur Berlini” që të ndajë Evropën”, -tha Putini. Gjatë të njëjtit takim shefi i Komisionit Evropian, Romano Prodi tha se ai e ndiente që Rusia dhe BE kanë tashmë një partneritet shumë të fortë. “Por na duhet të punojmë, jo vetëm për regjimin e vizave, por edhe për të gjitha problemet e tjera të lidhura me to (droga dhe krimi). Ky samit ishte i pari që pas luftës në Irak mblodhi që liderët kryesorë të botës, pro dhe kundërshtarë të luftës. Ky ishte një shans për të treguar se mosmarrëveshjet mes tyre kishin marrë fund. “Adoptimi i rezolutës së fundit të Këshillit të Sigurimit të OKB-së, e cila hoqi sanksionet ndaj Irakut, tregoi se sherret ndërkombëtare mbi luftën ishin zgjidhur”, -tha Putin. Në atë rezolutë, vendet anëtare të KS -së, përfshirë dhe kundërshtarët Rusia, Franca e Kina, ranë dakord që Iraku i pasluftës të qeverisej pafundësisht nga SHBA e Britania. Në lidhje me këtë rezolutë, presidenti rus Putin, cituar nga AFP, u shpreh: “Shumë vende bëjnë kompromise. Por unë do të doja të theksoja se SHBA lëvizi pak drejt qëndrimit rus, dhe do të doja të falenderojë veçanërisht presidentin Bush për punën e bërë”. Sot Putin do të takohet për bisedime të veçanta me presidentin amerikan Xhorxh W Bush. Ky i fundit nisi turin e tij në Evropë me një udhëtim në Poloni e më pas vizitës në Rusi do të niset për në Francë, ku do të mblidhen liderët e G8, (shtatë vendeve më të industrializuara të botës, plus Rusinë).

[Enri]

Nga Pierre Glachant: /BRUKSEL - Udheheqesit europiane, si dhe homologet e pese vendeve ballkanike, do te marrin pjese te shtunen ne takimin e nivelit te larte te Selanikut, ku do te riafirmojne tendencen e tyre per t'u futur nje dite ne BE dhe per t'u angazhuar ne rrugen e reformave aq te domosdoshme per pranimin e tyre ne BE. Presidenca greke e BE-se e mori kete inisiative per zhvillimin e ketij takimi mes udheheqesve te Maqedonise, Bosnje Hercegovines, Kroacise, Serbi-Mali i Zi dhe Shqiperise dhe homologeve te tyre te 15-tshes, si dhe te dhjete anetareve te ardhshem te BE-se dhe te tre vendeve kandidate si Rumania, Bullgaria dhe Turqia. Pra, kryetaret e shteteve dhe te qeverive te te 33 vendeve, anetare te Bashkimit do te ulen ne te njejten tryeze.

Per Kryetarin e Komisionit Europian, mesazhi qe do t'u drejtohet pese vendeve te Ballkanit perendimor eshte i thjeshte: "Ne deshirojme qe vendet e ketij rajoni te behen nje dite anetare

te Bashkimit", thekson Romano Prodi. "Harta e Bashkimit Europian nuk do te jete e plote derisa aty mungojne vendet e Ballkanit perendimor", ka vene ne dukje kohet e fundit Komisari europian per Marredheniet me Jashte, Kris Paten.

Qellimi eshte i qarte: zgjerimi i BE-se me dhjete vende te tjera, Polonine, Hungarine, Republiken Ceke, Sllovakine, Sllovenine, Lituanine, Letonine, Estonine, Qipron dhe Malten ne maj te vitit

2004 dhe pranimi i pritshem ne vitin 2007 i Rumanise dhe i Bullgarise, nuk do te thote qe te mos pranohen dhe pese vendet e ish-Jugosllavise. Por, meqenese keto vende po vuajne ne menyre te

dhimbshme pasojat e luftes se viteve '90-te, stabiliteti i tyre eshte i nevojshem per BE-ne. "Te gjithe jane dakort me mendimin se situata ne Ballkan eshte e brishte", vuri ne dukje dje ministri francez per Ceshtjet Europiane, Noelle Lenoir,duke permendur dhe vrasjen ne mars te Kryeministrit serb Zoran Xhinxhic.

Presidenca greke e BE-se, e cila e perfundon mandatin e saj ne fund te muajit, afrimin e vendeve te Ballkanit e ka pare si nje nga epersite e saj. Per t'i inkurajuar keto te fundit, 15-tshja me propozim te Komisionit ka pranuar te mobilizoje per keto vende 200 milione euro shtese mes viteve 2004 dhe 2006. Propozimi grek per t'u dhene atyre nje ndihme "para-pranimit", sic marrin vendet kandidate, me qellim per t'ua bere atyre me te besueshme perspektivat e nje hyrjeje ne BE, u hodh poshte kohet e fundit nga 15-tshja, njoftohet prane presidences. Perkrahja per Ballkanin Perendimor mbetet, pra, per momentin, vetem me dhenien e nje ndihme te jashtme.

Tani per tani vetem Kroacia ka dorezuar nje kerkese per pranim ne BE. Ajo do te deshironte te hynte ne vitin 2007. Por, europianet kerkojne angazhimin e te gjitha vendeve te Ballkanit

per reformat. "Nganjehere keto vende shprehin me pak vullnet politik se sa do te donim ne", shprehu keqardhjen ne mars Kris Paten. "Ne nuk mund t'u japim ketyre vendeve vullnetin politik qe iu mungon", shtoi ai.

Shefi i diplomacise se 15-tshes tha ne Luksemburg se afrimi i vendeve te Ballkanit me BE do te varet perfundimisht nga ata vete. 15-tshja u ka bere thirrje autoriteteve te ketyre vendeve te shprehin angazhimin real per te zhvilluar reformat e domosdoshme, ne vecanti ne luften kunder kriminalitetit te organizuar dhe korrupsionit. Sipas Komisionit Europian, ndihma financiare e BE-se per rajonin eshte rritur ne 4,65 miliarde euro per periudhen 2002-2006.

Kjo ndihme perfshihet ne kuadrin e procesit te stabilizimit dhe asociimit qe prej vitit 2000 nga BE ne drejtim te vendeve te Ballkanit.Per t'u pranuar ne BE keto vende duhet te angazhohen

per te zbatuar reformat si ne planin ekonomk ashtu dhe ne ate politik.

[Enri]

Ish presidenti francez, Valeri Zhiskar Desten, pritet të paraqes projektkushtetutën e Bashkimit Evropian para udhëheqësve të tij, që janë mbledhur në afërsi të qytetit grek Selanik.

Projektkushtetuta parasheh ndryshime të thella, përfshirë edhe emërimin e një presidenti të Evropës dhe një ministri të jashtëm të Bashkimit Evropian.

Presidenca greke e Bashkimit Evropian thotë se korniza do ta bëjë Evropën një partner të barabartë me Shtetet e Bashkuara në çështjet botërore.

Por një korrespondent i BBC-së thotë se vendet e BE-së ende kanë dallime të mëdha rreth projektit.

Udhëheqësit evropian gjithashtu do të debatojnë për një politikë të jashtme kolektive më agresive.

Dokumenti ka bërë thirrje për një bashkëpunim më të ngushtë ushtarak dhe për rritje të shpenzimeve ushtarake në luftimin e kërcënimeve të reja që shkaktojnë terorizmi dhe armët e shkatërrimit masiv.

Udhëheqësit e Bashkimit Evropian në ditën e parë te samitit bënë një paraqitje të mirë uniteti. Ata u pajtuan që të punojnë së bashku për çështjen e cila i përçau publikisht - Irakun - për të ndihmuar në rindërtimin politik dhe të infrastrukturës fizike të vendit.

Por, bisedat ballë për ballë për çështjen e projektkushtetutës evropiane do të dëshmojnë se sa të thella janë mosmarrëveshjet mes tyre për këtë projekt madhor politik.

Disa nga udhëheqësit mendohet se do të paraqesin kundërshtime të rëndësishme për aspekte të ndryshme të dokumentit, por do të pajtohen se teksti përbën një fillim të mirë për negociatat serioze që do të mbahen në vjeshtë për versionin përfundimtar të kushtetutës.

Ndoshta, pika kryesore e kësaj projektkushtetute do të miratohet.

Por, Gjermania dhe disa shtete të tjera kërkojne kompetenca më të mëdha mbikombëtare për BE-në, përfshirë vendimet për politikën e jashtme e të ndërrimeve përmes votimit me shumicë.

Britania dhe Danimarka janë në mesin e atyre vendeve që kërkojnë të kufizojnë kompetencat e BE-së dhe të bllokojnë lëvizjet për t'i dhënë Bashkimit Evropian një rol në fushën e mbrojtjes - i pavarur nga NATO.