Njė nga fjalėt mė tė pėrdorura nė gjuhėn shqipe, ėshtė edhe fjala "faleminderit". Eshtė njė fjalė qė e pėrdorim pėr tė shprehur mirėnjohjen tonė personale karshi aktit tė njė personi tjetėr qė na vjen nė ndihmė. Por ndryshe nga shumė gjuhė tė tjera qė kanė njė fjalė tė veēantė pėr tė shprehur kėtė mirėnjohje, nė gjuhėn shqipe fjala ka dy veēori tė dukshme:

1. Faleminderit nuk ėshtė njė fjalė e thjeshtė, por ėshtė njė fjalė e pėrbėrė nga bashkimi i disa fjalėve tė thjeshta: Faleminderit = Falem me nderim. Tė falenderoj = Tė falem me nderim.
2. Mirėnjohja pėr shqiptarin do tė thotė tė kėrkosh tė falur, dhe tė nderosh mikun/fqinjin/personin me tė cilin je duke komunikuar.

Interesante pėr origjinėn e kėsaj fjale ėshtė edhe fakti se "falja" ėshtė njė fjalė qė pėrdoret nė dy raste: a) kur i falemi Zotit, kur jemi duke iu lutur Zotit b) kur i kėrkojmė tė falur njė personi tjetėr pėr sjelljen tonė. Kurse fjala "nder" apo "nderim" gjithashtu ka dy pėrdorime nė trashėgiminė e traditės shqiptare, a) nderi karshi Zotit duke mbajtur e respektuar Fjalėn e Zotit b) nderi karshi njėri-tjetrit, mbajtja e fjalės sė dhėnė karshi njėri-tjetrit si njė dėshmi e besės nė Zot.

Tradita e lashtė e popullit tonė na mėson me kėtė fjalė tė thjeshtė se nuk mund tė jemi mirėnjohės karshi njėri-tjetrit, pa qėnė mė parė mirėnjohės ndaj Zotit pėr jetėn tonė dhe tė gjitha tė mirat e tjera nė jetė.