“Marshi i kopesė” dhe “Eh, ē’atdhe”, dy poezi tė papėrsėritėshme nga Roland Gjoza
Nė foto: Poeti Roland GJOZA


Roland gjoza



“Shtypi.letrar”, i bėn ftesė pjesėmarrjeje tė gjithė krijuesve qė dėshirojnė t’i publikojnė krijimet e tyre letrare, me tė vetmin synim pėr tė dhenė kontribut modest nė promovimin e vlerave tė vėrteta krijuese, qė shumė pak gjejnė vend publikimi nėpėr organet mediatike tė shtypit shqiptar .

Rubrika “shtypi-letrar” do tė jetė prezente ēdo fundjavė. Ēdo kush qė dėshiron tė publikoj nė tė ėshtė i lutur qė krijimet e veta ti pėrcjellė nėpėrmjet adresave tė publikuara nė fund tė faqes. Jeni tė mirėpritur !

Nga gjithė lenda krijuese qė na ka mbritur nė redaksi pėrgjatė njė jave, grupi vlerėsues pėrzgjodhi si buqetė pėr botim krijimet mė tė fundit tė autorit Roland GJOZA, i njohur masivisht si poet me vlera gjithėkombėtare, por edhe jashtėkombėtare.

Madje, nga dhjetra poezitė e kėtij poeti tė paoksidueshėm, nga vitet e gjata krijuese dhe ndryshimi i sistemeve, janė pėrzgjedhur pėr botim ato mė tė spikaturat, qė japin tramundanat e shpirtit tė njeriut poet, i cili e pėrjeton me dhimbje realitetin, qė ja ka majisur plagėt e shpirtit.

Shijoheni edhe ju lėngun e derdhur prej kupės krijuese tė poetit Roland GJOZA! Dhe mos harroni: Jeni gjithmonė tė mirėrpritur me krijimet tuaja!



MARSHI I KOPESĖ



Tė gjitha janė thėnė, miku im !

Asgjė s’ka mbetur pa thėnė

dhe nėse ti e thua ndryshe

njėlloj ėshtė

po kush ta gjejė?

Prandaj sot janė shtuar shumė gjelat mbi pleh.

Mė mirė merru me recitime

zgjidh pjesėt mė tė bukura

qė nga mė tė mėdhenjtė

gjer te tė padėgjuarit.

Kjo ėshtė punė me mend

po mė degjove mua.

Na janė shtuar shumė shkruesit

arsyja e mosarsyes sė arsyes

ėshtė sindromė e kohės.

Mė tė shquarit janė

mė shoqėrorėt

se edhe letėrsia ėshtė bėrė me qoka.

Lėvdohet filani se di ta vėrtisė me dynjanė

tė japė pesė okė

kur ti s’ke fare

dhe kur bėhet mbledhja e tė dhjetave

ai na del i parė.

Luaje vėlla, sot ėshtė koha e lojės !

Kush s’ėshtė i zoti

tė dalė nga radhėt

t’ia lėrė vendin horrit

matrapazit

hajnit

dhe vrasėsit.

Vėrsulen si qentė e pazarit

duke lehur

me erė e gjejnė

njėri-tjetrin.

Kopeja

ha shtetin!

Prandaj ka shumė tė vetmuar

krejt pa emėr

qė vuajnė pėr t’u shquar

qokat ata s’dinė t’i bėjnė

s’iu del fjala

se si iu vjen

dhe i heqin nga radha.

Kopeja tė shqyen po s’bėre si kopeja

dhe mbushet me kope qyteti i artit

sot bari ujqėrish ka

jo bari delesh.

I zgjedh vetė kopeja

janė tė hurit dhe litarit

shkrimi prej tyre u bė si defter bakalli.

Ngrenė dolli,

hanė e pinė si derrat,

qafa mė e trashė se lavamani.

Dhe kur vėnė kollare

e shtrėngojnė aq fort

sa ju dalin damarėt.

Kėte e marrin si shenjė tė Sokratit

kur shqiptonte sentencat e famshme

dhe e ndiqnin me gure pas qafe

kėshtu iu thotė ajo e shkretė radake.

S’kanė thelbin, po kanė bojėn

herė imitojnė Majakovskin nė kohė protestash

herė Eliotin kur afron ēmimi Nobėl.

Do tė hysh nė kope?

thyej shpinėn

dhe me furcė nė dorė kalo para tyre

njė herė do tė marrėsh edhe ti ēmimin e hirrės.

Ėshte shtuar kopeja

dhe po shtohet

s’bėn sot pėrpara pa qenė nė kope.

Do tė shqyhesh dikė?

do zyrė?

do para?

bariu i ujqėrve i ve punėt nė vijė

mbaj nė njė dorė uturakun e tij

nė tjetrėn kovėn me bojė

dhe je kandidati.

Ky ėshtė arti!

qė pėlqehet nga masa milionėshe.

Guxo tė bėsh ndryshe,

thuaj varrit tė harreses: hapu!

Prandaj tė thashė, miku im

mė mirė merru me recitime.

Mė ideale do tė ishte

ta lije fare.

Dhe kur tė kujtonin poezinė apo romanin

shpejt tė merrje njė aspirinė.

Kjo kohė erdhi

kjo kohė.

Pa kokė

po me dhimbje koke

kopeja s’ngopet!



EH, Ē’ATDHE !



Eh, ē’atdhe

mė thėrret !

Eja, pse s’vjen, plazhet me *** i kam

dhe njė park s’gjen qė tė ulesh

se janė shtuar shumė derbederėt dhe zorzopėt

derrat e derrit qė s’ngopen!



Po ti eja

tė mė vėsh nje pece nė ballė se kam temperature !

S’kam mė drurė

veē shkurre dhe ē’mbijnė vetiu prej keqardhjes sė Zotit.

Pelikani kaēurrel dhe krilla e Lasgushit

mė kanė fluturuar.

Jam nė eklips

jam njė atdhe nė eklips tė pafundmė

dhe minjtė e gjirizit mė janė shtuar shumė.

Eja tė mė vėsh njė pece se kam temperaturė

mė shqyhen dhe kockat mė shkulėn

pikė gjaku s’mė ka mbetur nė trup

faqen e re qė nisi

nuk duan ta shkruajnė me bojė

po me barut

sikur s’kemi lindje, po mort.



Po ti eja !

Do tė shohėsh shumė zuzarė dhe trutharė

qė i mbajnė pėr tė ditur

do tė presin me tritol tė telekomanduar

mund tė biesh rastėsisht

se luftė ėshtė,

ngushėllohu

varrin do ta kesh nė atdhe

jo nė vend tė huaj.



Nė ylber ngjyrat janė bashkė

tė pandara

e kuqja, bluja, e bardha

te njeriu im ylberor

njėra tjetrėn ato hanė

prandaj moti s’hapet.



Kėtu dhe Nobelin e zenė me gurė

mallkoj veten

mallkoj barkun qė i polli

po ti eja

tė mė vėsh njė pece se kam temperature !



S’jam atdhe patriot

gjysma ikėn e mė lanė

gjysma tjetėr po mė ha

nxirrmė njė vizė

se kam djemtė nė Amerikė !

Roland GJOZA