Shpesh na qellon te bejme pyetjen; “ē’eshte ndergjegja?” – pastaj “ nga vijne disa definime, rregulla…, nga vjen koncepti i te mires dhe te keqes?
– Nga del edhe definicjoni i se bukures ose shemtuares?
Thuhet; “ nuk ka ndergjgje!” ose “ndergjegje te paster” …
Mos valle me fjalen “ndergjegje” presupozojme fjalen “shpirt” ose “fryme”?
Ne aspektin e termave mjekesore por edhe te jetes se perditeshme, eshte ne perdorim shprehja,
“nuk eshte i ndergjegjeshem” ose “koshjent”.
Pra sipas modes, fjala “ndergjegje” u transformua ne “koshjente”, por qe koncepti eshte po ai!
Psh. kur “marrim ndergjegjesim”ose “behemi koshjent”, pra “vijme ne vehte”…, dmth e kemi humbur
nocjonin e kohes, hapesires, realitetit.
Fjala “ndergjegje” sikur zbehet ne zevendesimin me “koshjece”…
- Por ē’fare eshte pra kjo “ndergjegja-koshjece”?
Nga vjen ? Gjendet Brenda nesh, ku ekzaktesisht?
Populli ndonjehere perdor fjalen “zemer” si sinonim I po “ndergjegjes”.
Psh. “pa ndergjegje” ose “ pa zemer” o “ me zemer te paster”, etj. – por qe ndergjegja nuk eshte nje
organ, qoft edhe nje organ jetik kaq i rendesishem sikur zemra.
Po nuk eshte e vertete qe “ndergjegja” pra ky zeri i brendeshem na udhezon si te veprojme?
E vertete edhe qe kur veprojme ne nje situate te jashtezakonte, sipas interesit ose kunder bindjeve,
ky zeri i brendeshem na ben qe te ndihemi “fajtor” me veten tone.
Sa fantastike…, e dime qe e kemi brenda vetes, por nuk dime ku ekzaktesisht…, - por te vjen natyrshem pyetja;
“kush pra e solli aty kete ndergjegjen”, mos valle ndonje fuqi e panjohur ose evolucjoni, pasi shume here
u behet bisht pergjigjeve me fjalen “evolucjon”.
Mundet qe fjala ndergjegje, te perkthehet ndryshe, shpirt, sikur ne origjine?
Dikush mund te mos jete dakort me mua, fare normale, pasi shumellojshmeria e njerezve ben edhe qe te kemi mendime te ndryshme midis nesh…
Eshte fakt qe, shume nga perzgjedhjet dhe veprimet tona, jane ne varesi te plote te ndergjegjes…
Krijoni Kontakt