Versaçe & Fasule

[Xhuxhumaku]

Versaçe & Fasule

0 tweet
Flash, Opinion e Dielë, 27 Tetor, 2013 | 09:30 am

Edmond Tupja

EDMOND TUPJA

Pardje, një gazetë e përdit shme me emër anglo-sakson, solli për lexuesin shqiptar batutat e zotit Kryeministër në seancën kuvendore të ditës paraardhëse, në drejtim të deputetëve të Partisë Demokratike, duke i përmbledhur, në faqe të parë, me titullin “U bëtë me Versaçe, por prapë nuk i harruat fasulet”. Sigurisht që unë e admiroj herë pas here qesëndinë, madje edhe cinizmin deri diku elegant të zotit Kryeministër, por nuk mund ta frenoj dëshirën për ta analizuar këtë batutë nga pikëpamja e logjikës formale.

Pra, sipas logjikës në fjalë, i bie që edhe vetë zoti Kryeministër, i cili me siguri në mos Versaçe, duhet të ketë sende vetjake “firmato”, i ka harruar fasulet, kurse unë e shumë të tjerë si puna ime, ne që nuk kemi sende të këtij lloji, nuk duhet t’i kemi harruar ato, pra, fasulet. “Po ç’rëndësi ka ky fillim arsyetimi?” – mund të hidhet e të më thotë lexuesi i vëmendshëm dhe i paanshëm i kësaj rubrike të përjavshme. Unë mendoj se ka rëndësi pikërisht ngaqë bëhet fjalë për fasulet dhe jo për ndonjë zarzavat tjetër si karotat, patatet, patëllxhanët apo trangujt.

“Si kështu?” – mund të ma presë lexuesi im. Po, po, kështu, sepse, historikisht, fasulja ka qenë ushqimi bazë karakteristik i shqiptarëve dhe, për shkak të përmbajtjes së saj të lartë me proteina, por sidomos me vitaminë E, bashkë me specin djegës dhe bukën e misrit të pasur me magnez, ka bërë që ne, shqiptarët, të jemi (të paktën deri më sot) njëri prej popujve më erotikë të Europës. Rrjedhimisht e për pasojë të pashmangshme, politikanët tanë, të majtë apo të djathtë, në pushtet apo në opozitë, duhet të kenë vërtet e mirëfilli respekt, madje admirim, për të mos thënë adhurim, për fasulet, këtë gjellë që do ta cilësoja kombëtare, e cila do të ishte mirë edhe të shenjtërohej e të gëzonte festën e saj ashtu siç u veprua me ballokumen dhe Ditën e Verës, ndër të tjera, falë nismës së lavdërueshme të ish-kryeministrit Nano.

Prandaj, guxoj t’i drejtoj një thirrje zotit Kryeministër që të bëjë çmos për promovimin e festës që sapo propozova. Në këtë pikë, dëshirë të madhe kam t’i kujtoj atij dashurinë dhe admirimin që diktatori Hoxha kishte e shprehte për kushërirën jo fort të largët të fasules, e kam fjalën për pataten: A nuk ka thënë apo shkruar ai që “patatja është edhe bukë, edhe gjellë”? Kështu që zoti Kryeministër mund të thoshte, duke u frymëzuar tërthorazi nga batuta e diktatorit tonë: “Fasulja është edhe gjellë, edhe… muzikë”. “Muzikë? – mund të çuditet lexuesi im. Po, po, muzikë. Jo më kot francezët, në të folmen e tyre thjeshtligjërimore, i quajnë fasulet “musiciens”, d.m.th. muzikantë.

Në këtë pikë kemi kaluar nga logjika formale te logjika praktike, fryt i përvojës njerëzore. Fasulet janë vërtet muzikantë, pa pjesëmarrjen e tyre, kori i zorrëve të mia, të lexuesit tim e, natyrisht, të vetë politikanëve tanë të të gjitha ngjyrave, shijeve e aromave, pushtetarë apo opozitarë qofshin ata, nuk do të mund të këndonte lirshëm, madje, kohët e fundit, psikiatrit kanë mbërritur në përfundimin se kur ky kor këndon lirshëm, streset e jetës moderne e humbasin në mënyrë të konsiderueshme ndikimin e tyre negativ te njerëzit (Ç’është e vërteta, populli ynë i mençur ka arritur në këtë përfundimin shumë kohë para këtyre psikiatërve, këtë e dëshmon më së miri thënia jonë popullore “…irdh, …irdh se lirohesh!”).

Dhe, ja, paradoksalisht, unë bashkohem në këtë çast pa kushte e pa rezerva me mendimin kritik dhe qesëndinë, madje me cinizmin deri diku elegant të zotit Kryeministër, kur, të enjten e kaluar në Kuvend, ai u tha deputetëve të PDsë, gjithnjë sipas gazetës me emër anglo-sakson (faqe 2): “… Pavarësisht se keni kaluar te Versaçja, nuk e keni harruar kurrë aromën e fasules, [keni lënë] zero kg fasule nga 30 mijë kg që duhet të kishte atje (d.m.th. në rezervat e shtetit – shënimi ynë E.T.)”.

Duket qartë se zoti Kryeministër kërkon që fasule të hanë të gjithë politikanët, jo vetëm ata të djathtët, për të luftuar streset e tyre. Vetëm diçka mbetet ende e errët për mua në këtë batutë: Për cilën aromë të fasules e kishte fjalën zoti Kryeministër, për atë si input apo për atë si output?

http://www.panorama.com.al/2013/10/27/versace-fasule/

[mesuesi_1]

artikujt e Tupes i kam lexuar gjithmone me kureshtje biles para nje viti e pata pergezuar per artikujt e tij, tek hyri ne nje pike interneti ne zonen ku banon ....

[Sorkadhe_Kelcyre]

Edmond Tupja eshte shume sharmant ne te gjitha shkrimet e tij . Me finese gjithmone kalon nga "trashesia" e nje dukurie ne perfeksionimin e saj me nota here here erotike .(kjo per shkak te profilit qe ka studiuar ). Eshte kenaqesi ta ndjekesh ne shkrimin e mesiperm . Ai e terheq lexuesin por edhe e le ate te kerkoje pergjigje ne hapesirat e tij mendimtare..