Kush do te jete lideri i ri i Partise Demokratike pas doreheqjes se Berishes?

[Albo]

Kryetari i ri i PD, të gjitha detajet e votimit dhe numërimit

Nevila Perndoj

TIRANË Në orët e vona të mbrëmjes së 22 korrikut, në hollin e Pallatit të Kongreseve, anëtarët e Komisionit të Organizimit dhe Kontrollit të Operacioneve Elektorale apo siç njihet ndryshe “KQZ”, (strukturë e ngritur pranë Partisë Demokratike) do të presin kutitë e para të votimit për kryetarin e ri të PD-së, për të filluar më pas numërimin pikërisht aty. Burime nga PD-ja thanë dje për gazetën “Mapo” se numërimi i 100 kutive të votimit që do të shpërndahen në rrethe, do të bëhet në Tiranë, por jo në selinë e Partisë Demokratike. Organizatorët e këtij procesi kanë dërguar tashmë një shkresë zyrtare pranë institucionit më të lartë të administrimit të zgjedhjeve, KQZ, për të marrë prej tij vetëm 100 kuti votimi (numër i vogël ky për gjithë anëtarësinë) dhe 300 dhoma të fshehta, ku pritet të votojnë rreth 100 mijë anëtarë të Partisë Demokratike. Kur mbetet edhe një javë nga përfundimi i fushatës Basha-Olldashi, Komisioni i Organizimit ka marrë masat për ecurinë e gjithë procesit, duke i dhënë fund edhe miratimit të fletës së votimit, e cila mendohet se do të ketë disa elemente sigurie. Ajo është një fletë e vogël e përmasave

A5, ku janë shkruar vetëm dy emrat e kandidatëve, Lulëzim Basha dhe Sokol Olldashi, sipas rendit alfabetik. Ndërsa fushata deri në procesin e votimit pritet të vijojë e qetë dhe pa ndonjë surprizë, ajo që pritet me interes është numri i anëtarëve që do të votojnë për kryetarin, si dhe ecuria e procesit të numërimit. Deri më tash po diskutohet që ky numërim të bëhet pa praninë e mediave, ndërsa brenda sallës ku do të numërohen fletët do të ngrihen plot 10 grupe numërimi. Secili grup numërimi do të ketë në përbërje katër anëtarë; dy anëtarë do të emërohen nga Komisioni i Organizimit dhe dy të tjerë do të propozohen respektivisht nga Olldashi dhe Basha. Në të njëjtën ditë, (22 korrik) gjatë paradites pritet që të ketë votim edhe në selinë e PD-së. Në katin e dytë, në sallën e madhe të Këshillit Kombëtar, do të vendoset një kuti votimi e pajisur me pesë kode sigurie, ku pritet të votojnë deputetët aktualë, gjithë grupi i ardhshëm parlamentar si dhe të gjithë anëtarët aktualë të Këshillit Kombëtar. Në selinë e Partisë Demokratike pritet që të votojë edhe anëtarësia e nëndegës së qendrës së Tiranës, që kap kryesisht zonën e rrugës së Kavajës dhe rreth saj. Komisioni i Organizimit dhe Kontrollit të Operacioneve Elektorale ka shpërndarë tashmë tek strukturat një udhëzues zyrtar për qendrat e votimit që do të ngrihen. Për çdo qendër votimi është parashikuar të ngrihet një komision votimi me 5 anëtarë. Për grup-seksionet e qytetit Tiranë, 3 anëtarë do të propozohen nga kryesia e grupseksionit, ndërsa dy të tjerët do të jenë përfaqësues të kandidatëve. Ndërsa në rrethe komisioni i votimit përbëhet nga sekretari i degës (në mungesë të tij nënkryetari), dy anëtarë kryesie të zgjedhur në kryesinë e degës dhe dy përfaqësues nga kandidatët në degët përkatëse. Në anën tjetër, lista përfundimtare e anëtarësisë pritet të miratohet ditën e martë në mbrëmje. Për të votuar, një anëtar i PD-së duhet të jetë i pajisur me kartën dixhitale të anëtarësisë, si dhe kartë identiteti ose pasaportë biometrike. Hapja e qendrës së votimit do të bëhet në orën 08:00, ndërsa mbyllja në orën 19:00 të pasdites. Pas mbylljes së votimit, kutitë, fletët e papërdorura, listat e anëtarësisë dhe procesverbali i mbylljes se votimit administrohen nga komisioni i qendrës së votimit. Anëtarët e këtij komisioni do të jenë të detyruar që të shoqërojnë dhe të dorëzojnë kutitë në Tiranë pranë Komisionit të Organizimit. Ky i fundit më pas do të merret me procesin e numërimit që do të instalohet në Pallatin e Kongreseve. Numërimi i kutive të votimit do të fillojë vetëm pasi të ketë mbërritur edhe kutia e fundit e votimit nga rrethet.

”Në të njëjtën ditë, (22 korrik) gjatë paradites pritet që të ketë votim edhe në selinë e PD-së. Në katin e dytë, në sallën e madhe të Këshillit Kombëtar do të vendoset një kuti votimi e pajisur me pesë kode sigurie, ku pritet të votojnë deputetët aktuale, gjithë grupi i ardhshëm parlamentar si dhe të gjithë anëtarët aktualë të Këshillit Kombëtar. Në selinë e Partisë Demokratike pritet që të votojë edhe anëtarësia e nëndegës së qendrës së Tiranës, që kap kryesisht zonën e rrugës së Kavajës dhe rreth saj”

Procesi i votimit dhe i numërimit

1. Hapja e qendrës së votimit do të bëhet në orën 08:00, ndërsa mbyllja në orën 19:00 të pasdites

2. Çdo anëtar duhet të jetë i pajisur me kartën dixhitale të anëtarësisë, si dhe kartën e identitetit ose pasaportën biometrike.

3. Anëtarët do të votojnë mbi një fletë votimi e përmasave A5, ku në të janë shkruar vetëm dy emrat e kandidatëve, Lulëzim Basha dhe Sokol Olldashi, sipas rendit alfabetik

4. Pas mbylljes së votimit, kutitë e votimit, fletët e papërdorura, listat e anëtarësisë dhe procesverbali i mbylljes se votimit administrohen nga komisioni i qendrës së votimit

5. Komisioni i qendrës së votimit përbëhet nga pesë anëtarë, ku dy prej tyre u përkasin kandidatëve Olldashi dhe Basha.

6. Komisioni i votimit do të shoqërojë dhe dorëzojë kutitë në Tiranë, pranë Komisionit të Organizimit.

7. Komisioni i Organizimit ngre më pas 10 grupe numërimi në hollin e Pallatit të Kongreseve.

8. Grupet e numërimit përbëhen nga katër anëtarë, 2 nga Komisioni i Organizimit dhe dy emra të tjerë të propozuar nga kandidatët respektivë.

9. Numërimi i kutive të votimit do të fillojë në Pallatin e Kongreseve, vetëm pasi të mbërrijë edhe kutia e fundit e votimit nga rrethet.

10. Deri më tani po diskutohet që numërimi i fletëve të votimit të bëhet pa praninë e medias.

Berisha: Të gjithë jemi “Sebastianë”

Frymëzimin e radhës kryeministri Sali Berisha e ka marrë sërish dje nga mesazhi i një të riu, Sebastian Dema, i cili ka komentuar fushatën e Olldashit dhe Bashës për drejtimin e partisë. Nisur nga mesazhi i këtij të fundit, Berisha premton në faqen e tij në Facebook se shumë shpejt mazhoranca aktuale do të kthehet në opozitë. “Të dashur miq, duke ju ndjekur çdo ditë tek mbushni sallat në takimet me kandidatët për kryetar të Partisë Demokratike, me vijnë vetishëm në mendje fjalët e të riut Sebastian Dema, që në mesazhin e tij një javë më parë më shkruan: “Unë jam shumë i ri dhe që nga viti 2005 nuk isha mësuar me humbjen e partisë me të cilën jam lidhur. Por dua të të them të vërtetën, nuk e di se si, por që nga dita që u mor vesh humbja në mënyrë të çuditshme ndjej në veten time një forcë, një energji që unë kurrë nuk e kam ndjerë ndonjëherë për të bërë gjithçka që këta që erdhën në pushtet t’i bëjmë prapë opozitë që në sekondat e para të mandatit tjetër, Sebastian Dema”. Pra, duke lexuar fjalët e Sebastianit, sot për ne demokratët nuk mund të ketë koment tjetër veçse: Të gjithë jemi Sebastianë! Përpara!”- shkruan Berisha në Facebook.

MAPO

[iliria e para]

Te rroje Lulezim Berisha!

[Xinxerfilli]

Kjo nuk ka domethenje te madhe...
Edhe ne vendet me te zhvilluara ndodhin gjera te ngjashme, ku rezultati i zgjedhjeve lokale nuk perputhet me relzultatin e zgjedhjeve nacionale.

Sidoqofte, PS duhet te jete e lumtur qe nuk ishte Lulzim Basha ai qe kandidonte per Kryeminister, por Sali Berisha. Rezultati sipas te gjitha gjasave do te ishte dukshem me i ngushte, dhe madje as fitorja e se majtes nuk do te ishte e sigurte. Votuesi shqipetar ne zgjedhjet e kaluara ne radhe te pare e ndeshkoi Sali Berishen, kryesisht nga urrejtja per paraqitjet e tij te neveritshme gjate disa viteve te fundit.

Fushaten e Tiranes e beri Basha per PD dhe rezultati ne do te ishte edhe me i thelle nese do te kandidonte vete per kryeminister sepse ne dy vjet kryetar nuk ka bere ASGJE per Tiranen. Per kete arsye humbi edhe ne lagjen e vet!

ke per ta pare, si ka per ta debuar edhe nga qeveria. Mos u nis nga numri i votave, sepse jane relative shume relative. Keshtu llogariste edhe Saloja me gjysem milion perkrahes ne tubimin permbylles dhe i doli ndryshe. Jam i bindur qe Luli ne zgjedhjet e ardhshme ka per tu sifiduar e edhe nga aty debuar. Luli vie me eksperiencen e Juropes dhe shkollimin nga jashte e jo te kombinatit, njekohesisht eshte duke deshmuar per menaxhimin me sukses te Tiranes dhe e din saktesisht se me defa e kenge ra ky e ai nga fiku nuk fitohen zgjedhjet. Te shikojme si do perfundoj kete mandat Edvini dhe ky eshte rafali i fundit qe ai mund ta zbraz ne emer te rilindjes ne hava

Nje gje dhe e sigurte qe duhet te ndodhi, qe ne Shqiperi duhet te vijne kuadro te reja, kudo e dergosh vendin para me Salo, Gramoz Ruça e nomenklature, qe duan te vdesin edhe jashte pensioneve ne poste e kolltuqe shteti.

Me cilin sy e pe ti menaxhimin e suksesshem te Tiranes?? Me ate me xham apo pa xham??? Me trego pak ti cfare ka bere Basha per Tiranen? E ke pare ti trafikun si eshte e rruget si jane bere? Kur isha tani mu duk vetja si ne xhungel!!!!

[Antiproanti]

Fushaten e Tiranes e beri Basha per PD dhe rezultati ne do te ishte edhe me i thelle nese do te kandidonte vete per kryeminister sepse ne dy vjet kryetar nuk ka bere ASGJE per Tiranen. Per kete arsye humbi edhe ne lagjen e vet!

Shumica e votuesve shqipetar nuk votojne mbi bazen e meritave te qeverise...

Vota e zgjedhjeve te kaluara ishte qartazi vote ndeshkuese ndaj Berishes dhe jo (patjeter) vote per PS dhe LSI.
Vete fakti qe LSI pjeserisht i shumefishoje votat, edhe pse ishte ne qeveri te perbashket me Berishen dhe megjithe aferen e njohur korruptive te vete liderit te kesaj partie, e cila u shoqerua edhe me doreheqjen e tij nga posti zyrtar, eshte tregues i qarte se votuesit shqipetar nuk i interesojne shume meritat, kontributet dhe jokontributet e liderve partiak.
Votuesi shqipetar ne radhe te pare ndeshkon ate ose ata qe me sjelljet dhe paraqitjet e tyre publike e tejkalojne cdo kufi te se tolerueshmes, sic ishte rasti me S. Berishen. Gjerat tjera ne rastin me te mire jane te rendesise dytesore- pervec ndoshta ne raste te krizave te medha ekonomike dhe politike.

[Xhuxhumaku]

Zgjedhjet në PD si moment historik

Nga Nebil ÇIKA

Zgjedhjet për kryetarin e ri të PD-së pas dorëheqjes së liderit historik të kësaj partie Sali Berisha kanë tërhequr vëmendjen opinionit publik shqiptar më shumë sesa pritej, aq sa ka lënë në hije zhvillimet në kampin e majtë, qeverinë e re që pritet të dalë prej tij. Duhet thënë se zhvillimet në PD gjithnjë kanë tërhequr vëmendjen e shqiptarëve që nga themelimi i saj në vitin 1990, por kjo garë për kryetarin e ri të saj përbën një evenimet me të vërtetë historik.

Zgjedhja e re e kryetarit të PD-së pas një drejtimi 23-vjeçar nga Sali Berisha përbën një eveniment historik për disa arsye dhe jo vetëm për PD-në, anëtarët dhe elektoratin e saj. Partia Demokratike, e para forcë politike opozitare me komunizmin në Shqipëri, lindi në kushte të vështira politike, ekonomike e shoqërore, madje mund të themi se ishte mundësia maksimale e një opozite antikomuniste në ato kushte. E paqartë politikisht, pa një filozofi politike të përcaktuar, me elita pa ndonjë lidhje apo formim politik të djathtë, PD-ja erdhi në arenën politike shqiptare si përfaqësuese e zemërimit popullor dhe reagimit ndaj degradimit dhe prekjes së fundit prej regjimit më kriminal të Europës. Zyrtarisht PD-ja është konsideruar si parti e lëvizjes studentore, gjë që është vënë në dyshim shumë herë gjatë analizave apo studimeve që i janë bërë kësaj partie dhe historisë politike të saj.

Në fakt, edhe lëvizja studentore e dhjetorit 1990 ishte kulmi apo masivizimi i lëvizjes antikomuniste që kishte nisur në Shqipëri bashkë me instalimin e komunizmit në vitin 1944. Në kohën e lëvizjes studentore Shqipëria numëronte disa herë më shumë të burgosur politikë sesa studentë, por kushtet politike e ndoshta edhe interesat e kasës sunduese të komunizmit stimuluan një lëvizje të studentëve, që në masë, me përjashtime të rralla, vinin nga familje të konsideruara politikisht si mbështetëse të komunizmit dhe të diktaturës e tij, një llogari kjo e deklaruar në njëfarë mënyre edhe nga diktatori i fundit, Ramiz Alia. “Baballarët e tyre i kemi vrarë për 50 vjet”, – u thotë ai anëtarëve të Byrosë Politike në një fjalim për lëvizjen studentore dhe pluralizmin politik në vitin 1990, duke treguar me gisht armikun e vërtetë se sipas tij nuk ishin studentët, por të përndjekurit politikë dhe pronarët ajo që në terminologjinë komuniste quhej “klasa e përmbysur”. Në një intervistë botuar nga gazetarja Luljeta Progni në librin e saj “Trashëgimtarët” Spiro Dede, ish-drejtues i lartë komunist, kryeredaktor i atëhershëm i “Zërit të popullit”, thotë se pas një takimi të tij me krerët e protestave studentore me porosi të Ramiz Alisë “e garantova atë se ata ishin djemtë tanë dhe prej tyre nuk na vinte asnjë rrezik”. Fatos Lubonja, një ish-bllokmen, njëherazi edhe një ish-i burgosur politik, në librin e tij “Ridënimi” thotë se një pjesë të mirë të intelektualëve i çoi te lëvizja e studentore e për rrjedhojë edhe te PD-ja Sigurimi i Shtetit, konstatim ky pjesërisht i vërtetuar në këta 23 vjet të ekzistencës së PD-së.

Ka edhe dhjetëra fakte të tjera që vërtetojnë kushtet dhe situatën në të cilën u themelua e u formatua politikisht PD-ja, por këto që thashë besoj se janë mjaft për të krijuar një ide për atë fillim të vështirë, të paqartë dhe të dyshimtë të së parës opozitë zyrtare antikomuniste. Kalimi i stafetës nga studentët tek intelektualët ishte një zhvillim normal dhe planifikimi apo përdorimi i këtij procesi nga kupola komuniste apo institucionet e saj të dhunës, një gjë pothuaj e pashmangshme. Nga i gjithë grupi më i besuari, por edhe më i përshtatshmi për shumë arsye ishte Sali Berisha. I krahasuar me Gramoz Pashkon dhe intelektualë të tjerë të afruar apo të dërguar te lëvizja studentore ai ishte më pak i komprometuari me PPSH-në nga origjina dhe karriera në këtë parti, por dhe më i pastri moralisht e më i formuari itelektualisht. Mendoj se në kushtet që përmenda më lart Sali Berisha ishte mundësia më e mirë e mundshme për të drejtuar PD-në dhe opozitën e parë zyrtare antikomuniste në Shqipëri.

Sigurisht që askush, besoj as Ramiz Alia, e sigurisht edhe kundërshtarët realë e historikë të komunizmit nuk e kishin parashikuar që PD-ja e drejtuar prej tij dhe ai personalisht do të jetonin kaq gjatë e do të dominonin politikën shqiptare për 23 vjet rresht. Fakti që PD-ja është e vetmja forcë politike postkomuniste ende aktive në politikë dhe Berisha i vetmi lider postkomunist politikisht më këmbë në të gjithë Europën ish-komuniste flet për kushte të jashtëzakonshme e specifike të zhvillimeve politike në Shqipëri, gjë që e ka bërë atë një përjashtim nga rregulli, që Shqipëria e ka manifestuar në çdo zhvillim politik që nga pavarësia e saj e deri më sot. Për shkak të kushteve të pafavorshme historike zhvillimet e brendshme në Shqipëri janë përcaktuar kurdo nga zhvillimet ndërkombëtare, që, për fat të keq, në shumicën e rasteve kanë qëlluar negative për interesat tona kombëtare e shoqërore.

Ndarja e shqiptarëve në disa shtete në fillim të shekullit të 20-të solli zhvillime negative në politikat tona të brendshme, që janë detyrimisht të cunguara, të paplota e shpeshherë të orientuara kundër vetes, një skemë politike jashtë së cilës nuk mund të dilte e nuk mund të dalë ende edhe PD-ja e lidershipi i saj. Një komb si shqiptarët me çështjen kombëtare ende të pazgjidhur e ka të vështire t’u japë përparësi zhvillimeve të brendshme, që shpeshherë ndikohen e diktohen nga çështja e madhe e pazgjidhur ende. Falë këtyre kushteve historike, në mënyrë të veçantë çështja e Kosovës dhe rrjedhojat e saj në Shqipëri, si ngjarjet e vitit 1997 etj., por dhe aftësive personale të z. Berisha PD-ja ia arriti të mbijetonte politikisht me sukses deri tani, duke tejkaluar edhe parashikimet e ndoshta edhe projektet e skemat e atyre që lejuan e ndoshta edhe mundësuan lindjen dhe misionin e saj.

Sido që të ketë qenë puna. z. Berisha ia doli të bëjë diferencën me homologët e tij të Europës ish-komuniste duke u përshtatur dhe shfrytëzuar më së miri kushtet komuniste e postkomuniste të vendit, por dhe falë aftësive të tij intelektuale, duke u imponuar 23 vjet në politikë, 15 prej të cilëve në pushtet, një bilanc që do ta kishte zili çdo politikan në një sistem demokratik. Sigurisht që kjo situatë favorizoi një PD, sipas Berishës, e pandryshuar në koncepte, me filozofi politike dhe organizim që nga viti 1991, por ruajti staniacionin dhe e la vendin pa një të djathtë të mirëfilltë me gjithë domosdoshmërinë historike të rikrijimit të saj në Shqipërinë e qeverisur nga e majta që nga viti 1944. Mendoj se pamundësia e PD-së për t’u ndryshuar, transformuar e rreshtuar politikisht që nga themelimi e deri më sot e nxori atë jashtë kohe dhe ishte edhe arsye parësore e humbjes së zgjedhjeve prej saj, gjithashtu edhe arsyeja kryesore që i bën zgjedhjet për liderin e ri një eveniment të rëndësishëm historik jo vetëm për PD-në dhe elektoratin fanatik të saj.

Midis vazhdimësisë vetëvrasëse dhe ndryshimit të mbijetesës

Siç thashë më lartë, z. Berisha shënoi një rekord politik, duke e sjellë deri këtu këtë parti, që mund të thuash se është identifikuar deri diku me emrin e tij. Kurrë politika e rregullat e saj në PD nuk janë përcaktuar nga statute e ligje, por nga vullneti politik, dëshirat dhe skenarët e Sali Berishës. Shumë e kanë kritikuar këtë mënyrë funksionimi të PD-së, por unë i jap të drejtë z. Berisha, pa i hyrë analizës, vetëm prej faktit që arriti jo vetëm ta mbante gjallë PD-në, por edhe për më shumë se gjysmën e jetës së saj të deritanishme në pushtet. Kjo mjafton që të gjithë kritikët të heshtin, pasi suksesi personal në politikë ka një njësi matëse të pakontestueshme nga askush, që është pushteti. 15 nga 23 vjet në pushtet është pa dyshim një rekord dhe njëherazi edhe drita jeshile që Berisha të hyjë në histori, por pyetja që shtrohet sot nuk ka të bëjë me Berishën, por me (pa)mundësinë e PD-së për të jetuar e kthyer në pushtet pas dorëheqjes së tij. Sigurisht, nuk hyj tek ata që qajnë për ikjen e Berishës, përkundrazi, e vlerësoj veprimin e tij të shpejtë e të guximshëm si një nga vendimet më të mëdha të tij në ndihmë të PD-së , strukturës dhe elektoratit të saj e ndoshta edhe për krejt të djathtën shqiptare. Por siç thamë, largimi i Berishës nga lidershipi është vetëm një shans, vetëm një mundësi për të mbajtur në jetë një strukturë politike të planifikuar e përgatitur për t’u shembur nga themeli pas përfundimit të misionit të saj, si simotrat në Europën ish-komuniste.

Besoj se gara në PD nuk është vetëm një garë individësh. Sigurisht që gara reale që po zhvillohet midis Olldashit e Bashës është një shenjë domethënëse zhvillimi në një PD ku do të mund të imponohej politikisht jo vetëm z. Berisha, por të gjitha strukturat e përfaqësuesit e saj, përfshirë edhe zotërinjtë që janë në garë. Vetë gara (nëse do të jetë e tillë deri në fund) mund të shihet si shkëndija shprese për të filluar një proces shpëtimi, që do të shënonte një tjetër rekord ndërkombëtar të PD-së. A mund të jetë PD-ja një rast unikal apo një përjashtim nga rregulli në të gjithë Europën ish-komuniste? Unë shpresoj se po. Kur mbijetoi 23 vjet, pse të mos vazhdojë edhe më? Sigurisht që ringritja politike ka më vështirësi se sa vazhdimësia 23 vjeccare e Berishës. Duket se PD-së ka vetëm një mundësi mbijetese: ndryshimin. Jo makijazh politik, por një ndryshim të plotë, të përshtatur me interesat e elektoratit, zhvillimeve politike, shoqërore e ekonomike të vendit dhe veçanërisht të mungesës së Berishës dhe filozofisë së metodave politike e organizative të tij. Votimi “një anëtar, një votë” po e çon drejt një PD-je me rregulla loje e demokraci të brendshme, gjë që pritet (përveç liderit dhe strukturave) të përcaktojë edhe filozofinë e politikën e re të PD-së. Nëse kjo demokraci e brendshme do të lejohet të funksionojë, gjë që besoj se është jetike për mbijetesën e PD-së, besoj se PD-ja do të jetë e detyruar të kthehet djathtas, si vullnet i shumicës militante e elektorale të saj.

Gara midis Olldashit dhe Bashës nuk është vetëm një çështje emrash, por garë e mundësisë së fituesit për të bërë historinë. Nëse Berisha e nisi garën e tij me PPSH-në dhe diktaturën e saj, kryetari i ri ka kundërshtarë e kushte të tjera, politikisht shumë më të vështira se të atij. Në këta 23 vjet të pluralizmit politik ajo që ka pësuar ndryshim është PS-ja. Nga PP me diktaturën e saj, ekonomi të planifikuar, luftë klasash, me burgje internime e uri, injorancë etj., PS-ja ka evoluar dukshëm e në shumë drejtime, e ndoshta është bërë më kapitaliste se PD-ja. Përveç retorikes antikomuniste, në filozofi e programe nuk mund të gjesh dot ndryshime thelbësore midis dy partive. Dy ndryshimet thelbësore të kësaj fushate elektorale: taksa e sheshtë dhe shëndetësia falas, janë anuluar dhe midis dy kundërshtarëve politikë e ideologjikë nuk gjen dot asnjë ndryshim të qenësishëm. PS-ja, pavarësisht sinqeritetit, ka deklaruar ndryshime të mëdha në retorikën politike, siç janë marrëdhëniet me pronat dhe ish-të përndjekurit politikë apo edhe me çështjen çame etj., gjëra që me PPSH-në e më vonë gjatë konvertimit në socialiste të saj ishin pothuaj tabu. Po ndërsa PS-ja është afruar nga e majta ekstreme drejt një të majte më të pranueshme, PD-ja ka ngelur në vend-numëro, me pak ndryshime nga koha e Ramiz Alisë, kur ajo u krijua. Qëndrimi me pronat dhe ish-të përndjekurit në fund të 23-vjeçarit ishte me farë pak ndryshime nga ai vitit 1991. Kjo politikë bëri që PD-ja të qëndrojë në vend si një parti antikomuniste, por jo e djathtë, ndërkohë që rivalja e saj po i afrohej me shpejtësi atij pozicioni që, në fund të fundit, si e majtë i takonte asaj. Tani mund të themi se në Shqipëri kemi dy apo tri parti të majta, nëse e llogaritim më vete LSI-në, me ndryshime të padukshme filozofike e politike me njëra-tjetrën, dhe pothuaj asnjë të djathtë. Në këtë situatë e vetmja alternativë në dispozicion të lidershipit të ri është kthimi djathtas i PD-së sipas modeleve konservatore e popullore euroatlantike. Nuk është ndonjë filozofi e madhe. Ka projekte të gatshme të ngjashme politike, që i kanë ndërtuar e aplikuar me sukses si në Hungari, Poloni, Çeki etj. Mjafton vetëm guximi për të ndërmarrë një ndryshim të tillë. Kthimi djathtas i PD-së është një domosdoshmëri politike dhe lidhet drejtpërdrejtë me karrierën politike të lidershipit të ri, por dhe me vetë ekzistencën politike e intelektuale të PD-së. Ligje të tilla si lustracioni, kthimi i pronave, zbardhja e krimeve komuniste etj. janë pengesa që nuk mund të shmangen më nga lidershipi i ri, pavarësisht se realizimi i tyre mund të godasë edhe interesa grupesh e individësh brenda PD-së aktuale. Besoj se lideri i ri duhet ta parashikojë edhe reagimin e superstrukturës së vjetër në PD-së dhe jashtë saj, që do të preket detyrimisht nga ndryshimi i domosdoshëm, kapërcimi i të cilit do guxim dhe vendosmëri.

Përtej gjithë kësaj në ketë garë shoh shenja që nuk e premtojnë ndryshimin e kërkuar. Angazhimi i personazheve politikisht e më gjerë të diskretituar në stafet apo fushatat e kandidatëve nuk mund të interpretohet si shenjë ndryshimi e për më tepër djathtas, përkundrazi, një PD apo kryetar i saj i kontrolluar apo në shërbim të tyre nuk do të jetë në gjendje të qëndrojë më këmbë. Nuk dua t’u jap mendje kandidatëve për kryetar, pasi me sa i njoh unë e kanë të mjaftueshëm për të kuptuar situatën ku janë e ku mund të mbërrijnë me politikat e tyre, por nuk mund të rri pa u kujtuar se kanë në duar një shans historik për ta, PD-në dhe vendin, shans që arrihet jo duke qarë ikjen e Berishës dhe kohën e tij, por duke mësuar nga përvoja e deritanishme e sidomos duke riparuar gabimet e tij.

Raporti me Berishën pritet të jetë një nga vendimet më të rëndësishme të lidershipit të ri, si një raport që pritet me shumë interes nga opinioni kombëtar e ndërkombëtar. Medie, politikanë e analistë të majtë janë përfshirë në një fushatë propagandistike, që synon kryqëzimin politik të Berishës, duke parashikuar, apo më mirë të themi dëshiruar për të një fat si ai i Fatos Nanos te PS-ja. Por unë mendoj se, nëse vërtet fillon të funksionojë si e djathtë, PD-ja nuk mund të aplikojë politika e standarde të tilla. Në të kundërtën, teorisë së “vrasjes së babait”, si filozofi e së majtës, e djathta mbështetet tek tradita dhe funksionon si një familje normale apo tradicionale, ku babai e gjyshi janë njerëzit më të respektuar, edhe pse për shkaqe nga më të ndryshmet kujdesi për familjen nuk është më përgjegjësi e drejtpërdrejtë e tyre. Në këtë këndvështrim edhe respektimi dhe vlerësimi i liderit historik Sali Berisha pritet të jetë një element apo një shenjë e fortë e procesit aq jetik të zhvendosjes së domosdoshme djathtas të lidershipit të ri të PD-së. Me optimizmin tim do të na duhet të presim edhe pak për të parë çka vendosur të bëjë PD-ja dhe lidershipi me mundësinë e vetme në dispozicion për mbijetesë. Le të presim.

http://www.gazetametropol.com/zgjedh...ment-historik/

One Response to Zgjedhjet në PD si moment historik

Zamir Reply

July 16, 2013 at 7:32 pm

“Në të kundërtën, teorisë së “vrasjes së babait”, si filozofi e së majtës, e djathta mbështetet tek tradita dhe funksionon si një familje normale apo tradicionale, ku babai e gjyshi janë njerëzit më të respektuar, edhe pse për shkaqe nga më të ndryshmet kujdesi për familjen nuk është më përgjegjësi e drejtpërdrejtë e tyre. Në këtë këndvështrim edhe respektimi dhe vlerësimi i liderit historik Sali Berisha pritet të jetë një element apo një shenjë e fortë e procesit aq jetik të zhvendosjes së domosdoshme djathtas të lidershipit të ri të PD-së”, perfundon bukurisht shtjellimin e tij Nebil Çika (I riu).

Pergjithesisht te djathtet perendimore e vleresojne udheheqesin pararendes “më shumë se baba, më pak se gjysh”.

Rasti i Berluskonit, Sarkozise, pse jo edhe Aznarit a Bushit(I Riu) tregojne se keta udheheqes nuk gezojne pension te parakohshem, por te perkohshem politik. Ne rastet e dy te pareve, “baballaret u kthyen/po kthehen”(pa u kembyer ne gjysher partiake) ne vatren politike; ndersa te dytet nuk kane shkuar ne azil politik(si gjysher te mirefillte e te lene pas dore), por kane hapur “porten” e oborrit, kane rihyre brenda gardhit, si dhe po këmbatisen drejt deres se shtepise.

Kjo nuk do te thote qe ‘bijte me kurore’ te mos marrin pergjegjesite perkatese per mbarevajtjen e “oxhakut” familjar. Atyre u takojne celesat e ngrehines. Por baba/gjyshi hyn fort ne pune ne raste kur djemve u mbijne qimet politike ne faqe. Vetem nje baba/gjysh i mencur dhe zemermadh mund te fashise zenkat dhe sherret e “nuseve”( per pasoje edhe dhendureve) qe nuk u pritet rasti te nuserojne ne te gjithe shtepine,e pastaj…

E keto ‘nuse’ ne politike quhen nuselale. Jane ato “nuse” qe me “nuskat” e tyre kerkojne te miklojne tere mehallen politike. Keto nuselale jane servilet(te kembyeshem vrik ne arrogante) e perhershem qe u ngjiten si “Meta pas kepuce” djelmoshave kur u tringellijne para syve ‘celesat’ e shtepise politike. Keta/keto jane zjarri i “shtepise”. E kesi rastesh duhet maturia( jo fenda) e baba/gjyshit qe te sherbeje si “firewall” i shtepise e katandise.

Ne te kundert ‘nuselalet’ do ta katandisin edhe PD-ne sa hap e mbyll syte ne “han pa portë”, ku hyn “derr” e del “dosë”.Ku elektorati demokrat te ndihet si “derri në thark”…Mos qofte e thene!

Ja pse duhet edhe baba/gjyshi, qe djemve mustaqedirsur te mos t’u çuçurisin pas veshi e ne mesnate nuse(lalet) e t’u marre koka erë se e kane fituar davane. Ka dava Janina.E kete e di fort mire ‘babëgjyshi’…prane oxhakut.

[xfiles]

Votuesi shqipetar ne radhe te pare ndeshkon ate ose ata qe me sjelljet dhe paraqitjet e tyre publike e tejkalojne cdo kufi te se tolerueshmes, sic ishte rasti me S. Berishen.

Jane te verteta ato qe the, por me duket se votuesi ndeshkoi edhe paraqitjet publike qe tejkalojne kufijte e tolerances, siç eshte rasti me Edi Ramen, sepse vetem Meta u rrit.

[Xinxerfilli]

Jane te verteta ato qe the, por me duket se votuesi ndeshkoi edhe paraqitjet publike qe tejkalojne kufijte e tolerances, siç eshte rasti me Edi Ramen, sepse vetem Meta u rrit.

Une habitem me keto lloj mendimesh. PS eshte rritur me 100 mije vota por nuk ka marre aq mandate sa LSI per shkak se eshte parti me e madhe dhe i ka dhuruar vota LSI per --mandate. Ta analizojme pak zgjedhjet.

Ne Elbasan mandatet jane ndare ASHE 8-6 APMI. Nga keto LSI ka 2 PS ka 6. Nese do te garonin vecmas PS dhe LSI ndarja do te ishte 6 APMI 7 PS dhe 1 LSI, pra ne kete qark LSI ka marre nje deputet nga PS.

Ne Tirane kemi ndarje 19-13. Nese do te garonte e vetme LSI do te merrte vetem 2 mandate, dhe mandatin e 3 e ka marre nga votat e PS por dhe nga ndarja brenda koalicionit.

Ne Fier LSI ka marre dy mandate dhe nese do te garonte po vetem do te merrte nje mandat dhe te dytin e ka marre nga votat e PS.

Ne Vlore ndarja eshte 8-4 dhe nese do te garonte e vetme PS do te merrte 7 mandate nga 6 qe ka aktualisht, dhe 1 ja ka dhuruar PBDNJ.

Ne Lezhe nese do te garonte e vetme LSI nuk do merrte mandat, dhe kete e ka fituar me votat e PS. Jo vetem kaq por per shkak te ndarjes brenda koalicionit rrezikon mandatin e saj ne kete qark nese APMI do te dale me 50%+1 te votave!

Ne Shkoder mandati i 6 i koalicionit te majte eshte fituar nga PDK por me votat e PS per arsye te ndarjes se mandateve brenda koalicionit.

Per mandatin e katert ne Kukes, nese rezultati do te ndryshonte pas ankimit do ti shkoje LSI per arsye se si ndahen mandatet brenda koalicionit.

Pra sic mund ta shikojme pa e analizuar ne thellesi jane 7 mandate te cilat PS ka dhuruar per aleatet dhe jo vetem kaq!!

Kur te dalin shifrat zyrtare nga KQZ do te bej nje tabele per tu pare se megjithe rritjes prej 100 mije vota qe ka pasur, PS nuk ka perfituar vete por i ka ndare keto brenda koalicionit.

[skender76]

Analizo Xinxo, analizo...

Fut edhe 22.000.000€ + qe perdoret per blerje votash tek analiza jote...

[Xinxerfilli]

Analizo Xinxo, analizo...

Fut edhe 22.000.000€ + qe perdoret per blerje votash tek analiza jote...

Qaj ti qaj se ate pune ke. Me kete mendje sdo vini me ne pushtet ndonjehere!

[Pirate of Love]

Me cilin sy e pe ti menaxhimin e suksesshem te Tiranes?? Me ate me xham apo pa xham??? Me trego pak ti cfare ka bere Basha per Tiranen? E ke pare ti trafikun si eshte e rruget si jane bere? Kur isha tani mu duk vetja si ne xhungel!!!!

po, jo une nuk e pash, keshtu me tha njeri, qe i kishte treguar njeri nga nje tjetri ne telefon e shikon qe ti e ke pare me dylbi, andaj edhe rezultati ne xhungel.
Pse polic rrugore te duket ty roli i kryetarit te bashkise ?

Nje gje eshte e sigurt, ai u tha atij te gjatit, por edhe atij te shendoshit, kryemadhit... heeeee e dini se ku do ju çoj Mushkaaaaaa matane nga Skrapaaaarri.