Agim Deva

[deep_blue]

KUSH MA GJEN GJONIN...

1.
Që në klasë të katërt
Në gazetë të murit,
Gjonit ia pashë vjershën
Me bishtpenë – të shkruar:

Titulli – me t’kuq,
Dhe mbaj mend ca vargje:
“Kosovë, tokë e bukur
Me thupra rrethuar...”

Unë erdha në Prishtinë,
Gjoni në Pejë mbet,
Rrodha –jetën time,
Ai jetën e vet.

Zeshkan ish Gjoni ,
I bukur sa s’ka,
Jetim ishte Gjoni
Dhe – shumë fukara...

2.
Gati pesëdhjetë vjet
Gjë për të nuk di,
Kam pyetur për mikun,
Në Pejë e në malësi...

Por askush një fjalë
Për të s’ma rrëfeu ,
S’di ia ktheva shpinën,
Apo ai ma ktheu...

Shpirt na ishte Gjoni,
Flokëshprishur, i zgjuar:
“Kosovë toka ime
Me thupra rrethuar...”

Kush di çfarë poeti
Do të bëhej miku,
Ai- një mendjemprehur
Me vullnet çeliku...

Në gazet të murit
Gjoni u ngjit vetë
Dhe - u ngjit i varfër,
Për t’u bërë një mbret...

3.
Njerëz, mos e dini,
Gjoni ku m’ka mbetur,
Mos përgjithmonë Gjoni
Diku ka fjetur...

Asnjë gjurmë nga ai,
Në këtë botë as grima,
I rash skaj me skaj,
Porsi vetëtima...

Po thuprat e tij
N‘poezinë e vet,
M’dëftonin se Gjoni
Do t’rritet – poet.

Shumë herë e vras mendjen
Gjoni in i zgjuar,
Pse shihte Kosovën,
Me thupra t’rrethuar?

Gjoni, nëse me ndien,
Edhe unë të ndij,
E në klasë të katërt
Do t’kthejmë përsëri.

4.
Gazetat e murit
Janë ndërruar shumë herë,
Por se di a gjenden
N’to Gjona të tjerë!...

Do t’ulemi bashkë
Në sofër të shtruar,
Gjon, në këtë Kosovë
“Me thupra t’rrethuar”...

Shumë vite kanë ikur,
Edhe po ta shihja
gjonin tim në rrugë –
Ndoshta s’do ta njihja.

Shumë kisha dësh’ruar,
Së paku ta di,
Se nga e kanë bartur
Val’t e jetës s’tij...

[deep_blue]

Zjarret e zeza

O Zotynë Bind, ku ishe gjatë luftës,
Më 1999,
Kur kishim nevojë për zemërimin tënd,
Të derdhësh mbi Kosovë
Një shi shumë të rëndë,

Mbi atë zjarr ku digjeshin
Nënat me gjithë fëmijë,
Ku ishe, o Bind, t’hedhësh mbi ta shi
Deri në – liri.

Për herë të parë, Bind, do t’isha gëzuar,
Po t’shihja mbi zjarre rrebesh – t’egërsuar!

Porse Zoti – Zot, n’atë kohë të vështirë,
Thonë se edhe veten patë zënë për ta pirë,
T’mos jetë më i turpit,
T’thahet ashtu – kot,
As ujërat, as njerëzit t’mos ta kenë më Zot.

Por, Bind, ruaje, t’lutem, s’paku një gotë ujë
Që ta mbash tutje emrin tënd të lagët,
Që me lot të mallit e shkruanim dikur,
Sa herë- që liria
Na ishte e mangët,

Ah, vetëm të ishe, Bind, atëherë mbi zjarre,
Më 1999,
S’ka rëndësi fare- a me përkrenare,
A’ me plisin tim që ma gjen në varre,

E të hidhje shi, shi e shi e shi,
Mbi zjarret e zeza
Deri në – liri.

[deep_blue]

Një sy mbi mua

Kësaj pune çka i thua:
Është një sy që rri mbi mua,

Më përgjon si yll nga lartë,
Ma sheh shpirtin si në hartë,

Më kupton pse zogu m’qanë
E m’zbret syri këtu pranë,

Cimcimon – që të pengojë,
Dikush shpirtin t’ma vë në lojë...

E kupton ai sy përrallor,
Kush në mua është paqësor,

Kush është ujk e kush drenushë,
Pse jam fëmijë – jo lule n’fushë,

Pse ‘dhe n’dimër kam pak verë,
Pse ik vjollca por – m’lë erë,

E nuk do ai sy atëherë,
T’më shohë peshk – në kalimerë;

Si fanar në natë të mugët,
Që m’hedh ditë mbi t’gjitha rrugët,

Është ai sy magjik e i rrallë,
E që shpresat m’i mban gjallë,
Që veç nënat e kanë n’ballë...

[deep_blue]

Pse pështyn babi në ekran

Nisem në shkollë -i uritur
edhe më i uritur kthehem,
qëndroj -por pak i venitur
përpiqem të mos vërehem.

A t'këndoj?Po s'më këndohet.
A t'shaj? A t'bëj shamatë?
Barku im as që kuptohet .
sepse në kokë kam- edukatë...

Dhe kur vjen pushim i gjatë
vrapojnë fëmijët n'qebaptore,
dikush blen byrek me mish
tjerët -qofte, akullore...

Mirëpo- oborri është i madh,
e s'jam vetëm,jemi shumë,
që t'uritur na zgjon agu
e t'uritur biem në gjumë.

Kur merr fund pushim i gjatë
për mësim prap zilja bie,
orë e tretë duhet filluar
për shumë ne -orë varfërie ...

Kurrë në jetë para askujt
babi im nuk u përkul,
një ditë i shpëtoi nga goja ;
-Do të bjer kjo kohë pingul!

Shpesh zë mami ta qetësoj
babin -kur sheh sofrën thatë
prandaj babit s'i tregoj
si kalojmë në pushim të gjatë

Qdo ditë më shumë egërsohet,
sado helmin -fsheh prej nesh,
i përcjell në mbrëmje lajmet
dhe në ekran ai pështyn shpesh..

E unë gati nuk marr vesh
pse babloku murmuron;
-A do t'ndalen këta hajna?!
Prapë i vodhën -tre milion...

Babi ka qenë -luftëtarë
e nderojnë si faqebardhë
sot shan xhepat e kolltuqet
dhe zyrtarët gjithë me radhë...

Unë e di se -s'ka të drejtë
t'i fus të gjithë në një thes,
i them babit midis tyre
ka të ndershëm -ki kujdes...

Por prapë nesër i uritur
në shkollë nisem porsi dje,
më pengon pushimi i gjatë,
më kafshon por s'di -se pse?....

Agim Deva

[deep_blue]

i luftohet me fëmijët

Fëmija yt ka vendosur
të luftojë me ty ...
Ta kërkon - një akullore
por ti - bleja dy!

Ta kërkon një përqafim ,
para fëmijëve tjerë ,
ti përveç një përqafimi
puthe pesë -gjashtë herë .

Nëse bija jote lyp
t'i blesh violinë ,
bleja e plus -regjistroje
në kurs për balerinë.

Vocolaku ka ngul këmbë,
t'i blesh trotinetë
zija pritën ,dil e bleja
krejt një biçikletë.

Vetëm kështu n'luftë me fëmijët
mund të jesh fitues
kuptohet nëse se ke
rrogën sa një mësues.

Nëse xhepat t'janë si t'gjyshit
bosh pa pension
atëherë puthe birin n'ballë
mjafton -ai t'kupton ...