Disa njerez kan pas fatin te ken qene nje pjese e nje shoqerie qe ka qene ne dijeni te vertetes gjat gjithe koherave, ose te pakten nje pjes te mire te saj! Per ata qe jane ti interesuar per te ditur te vertetn dhe vetem te vertetn me cdo kusht dhe pa compromise, sote mundesite jane te gjitha per te zbardhur ate! Ka material te till sa te duash! Por ne qoftese dikush do te sipermarri nje udhe te tille duhet te ket nje zemer shume te fort, sidomos ne rastin e shqiperise! Pervojat personale bashkuar materialeve me deshmitar okular te gjarjeve perforcojn te gjitha dyshimet, “paranojat” dhe mos besimet tek qeveria aktuale e shqiperise! E verteta disa here eshte shume shume e rend dhe e shemtuar kur gjerat paraqiten ne formen e tyre “lakuriq” dhe jo ashtu sic paraqiten tek populli kamofluara e te makjazhuara!
E verteta e problemit shqiptare pershkruhet ne kete "shkrim" me nje transparence te persosur, pa i hequr asnje presje dhe asnje pik! Ky eshte realitati trondites i shqiperise! Ky shkrim duhet te lexohet dhe studjohet thellesisht dhe vleresuar objektivisht ! Panvaresisht pipkamjeve personale qofshin ato politike fetare etj, etj,! Boll eshte zhgenjyer ai popull! Eshte detyra e atyre qe e din te vertetn qe ta perhapin ate! perndryshe Indiferenca dhe heshtja kundrejt padrejtesive e ben njeriun pjestare te saj! Sidomos kur shqiperia ndodhet ne nje kurth te ngritur nga vet politikanet e tij! E ardhmja e vendit tone eshte ne rrezikun te pakundershtueshem I kercenohet edhe vet egzistenca! Ne qoftese Rregjistrimi I popullit me vetdeklarim etnije, gje qe ‘qeveria’ shqiptare po mundohet ta bej me cdo kusht qe te realiohet , do te jet shume I demshem per kombin, dhe ne rastin me te keq nje vonim per “minoritetin” ne rastin e mos realizimit! Procesi regjistrim ne keto rrethana eshte vetem NJI nga fijet qe po qendisin kurthin e pergjithshem qe kercenon vendit tone deri ne vdekje prurje! Nje kurth qe I ka rrenjet 50 vjet me par! Eshte ber nje pune e gjate per te tu arritur ketu! Frytet e bimeve mbjell 46 vjet me par po lulezojn tani! Kur dikur shqiperia ishte nje pyll I dendur me peme te medha te drejta dhe me rrenjet thelle tani eshte ndruar ne nje xhungel plotesisht pushtuar nga bime aliane kanibale qe kan helmuar gjithcka dhe jetojn me shdukjen e njeritjetrit! Shpirti I shqiptarit eshte i ndrydhur dhe njerezezit plotesisht indiferente per ate tradheti te rradhes! Kambanat e alarmit duhet te bihen TANI, nje minute e me shejt! "Ai qe i jep kohes i jep dy here”!
Do te ishte nje tragjedi e madhe ne qoftese ky shkrim do te "rengjalleshte" 100 vjet me vone si paralajmerimi ose thirrja me e rendesishme per popullin tone te sfilitur nga zhgenjimet! Mos perfillja e nje paralajmerimi te till do te ishte me tragjike se tradhetia e popullit nga antishqiptaret qe tradhetuan per 46vjet me nje grusht te hekurt, dhe akoma vazdojn, ne menyre te pameshirshme! Ne qoftese shqiptari rreshkiti ne nje “quick send” per 46 vjetet e para, keto 20 te fundit larivat e ish-diktatures na kan ven kemben mbi koke dhe po na zhysin per fundimisht! Ky shkrim eshte nje paralajmerim, eshte litari qe mund te na nxjeri nga gropa e reres! Do te ishte fatekeqesi mosperfillja e shkrimit sepse sote I kemi te gjithe mundesite te dime te verteten! Eshte kollaj te vertetohet shkrimi “autori” ka dhene te gjitha udhezimet se si mund te behet nje gje e tille! Na eshte servirur ne nje pjat te argjende!
Mendoj dhe shprsoj qe shumica jone ne kete forum jan ne mes te te gjithe te mirave, ne jeten tone “subjective”, por besoj se kemi nje gure ne shqiprt qe na peshon rende, prandaj nuk levizim dote nga ky forum dhe keto tema! Edhe nje here ne qoftese ky shkrim do te” rigjalleshte” 100 vjet me vone si shanci me I mire i humbur , 100 vjet me vone do te na dhembin kockat ne varr, nga keqardhja! Sepse do te kuptonim se kishim “ndihmuar” ne tradhetine e radhes dhe me vdekje pruresen per kombitn tone! Atehere femijet tane dhe femijet e tyre do te na harrojn per gjithmone sepse me siguri emerat ne varret tona do te jen ndruar sipas qejfit te fqinjeve! Keta te fundit do te jene ata qe do te qeshin te fundit! Me nje qeshje irnonike dhe djallezore ashtu sic I ka hije!
Shkrimi eshte I gjat pothuajse 12 faqe ne ” Word”! Nuk dua qe te bombardoj lexuesit me prurjen e tij te menjihershme! Ka rendesi qe ai te lexohet me durim dhe interes prandaj do te bije ate ketu me copa! 2-3 faqe ne dite!
RRETHANA QË KUSHTËZOJNË TË ARDHMEN E SHQIPTARËVE
(Agim Hamiti)
"Në vitet tridhjetë të shekullit të kaluar, numri i popullsisë shqiptare ishte pothuajse i barabartë me atë të intelektualëve të sotëm shqiptarë. Ndërsa numri i intelektualëve të atëhershëm, në shkallë vendi, ishte më i vogël nga ai i intelektualëve që vegjetojnë sot në një qytet të kategorisë së dytë.
Megjithë të metat e saj të njohura, monarkia shqiptare e atyre viteve krijoi me atë grusht intelektualësh shtetin më të konsoliduar të historisë njëqindvjeçare, qysh prej shpalljes së pavarësisë kombëtare e deri sot, të cilin do ta pasonte shteti-burg i diktaturës komuniste.
Në kohën e monarkisë monedha shtetërore rreshtohej me të fortat e kontinentit, qarkullimi i lirë i shqiptarëve ishte i barabartë me atë të qytetarëve të shteteve më të zhvilluar të Evropës dhe prona mbrohej me ligj. Defektet ishin evidente, por edhe arritjet ishin reale e jo gënjeshtra banale të propagandës shtetërore si sot.
*
Por ç’ndodh në Shqipërinë e shekullit XXI, e cila ka intelektualë aq sa kishte banorë monarkia?
Po bëjnë vaki ato krime e turpe kombëtare, që nuk ka kryer kurrë ndonjë qeveri kuislinge në historinë e Evropës e më gjerë. Dhe shumica dërrmuese e intelektualëve shqiptarë qëndrojnë të ftohtë si peshqit përballë një drame kombëtare, që shtjellohet përditë para syve të tyre indiferentë. Janë vërtet intelektualë apo… pretendojnë?
U falen grekëve pjesë të atdheut në mes të ditës, sikur të ishin vezë pashke, dhe autori i këtij krimi kundër kombit shan e mallkon një kolonel atdhetar në pension, që sakrifikoi për të shpëtuar territorin shtetëror dhe dinjitetin kombëtar. Dhe kjo iu shpërblye duke e detyruar të braktiste atdheun prej kërcënimeve të përditshme, se do ta zhduknin me gjithë familje. Ndërsa vasali grek i Tranës u zotua solemnisht, se do ta çonte deri në fund legalizimin e paktit antikombëtar të detit Jon. Pra, linçohet Virtyti prej Vesit dhe intelektualët heshtin, ose bëjnë sikur flasin. Në shekullin XXI !
Ndërsa në skenë dy klanet politiko-mafioze opozitaro-solidarë bëjnë sikur janë armiq të betuar, në prapaskenë gjithçka shkon vaj midis tyre e në dëm të shqiptarëve. Opozita-solidare po korrigjon gabimin e ankimimit të paktit detar në Gjykatën Kushtetuese, duke miratuar aktualisht në heshtje rinegocimin progrek të jetimit deti Jon nën rrogoz, i cili po i afrohet finalizimit. Këtë herë mjaft i përkushtuar në këtë akt antikombëtar po tregohet edhe presidenti, të cilit i ka hyrë në qejf kolltuku dhe di të sakrifikojë për të. Me bekimin e tij (si kompensim të ndonjë premtimi bosh për karrierë në të ardhmen), negocimi i
paktit e ka anashkaluar përsëri institucionin e presidencës. Madjé, për t’iu treguar grekëve se është ai vetë që e ka autorizuar këtë veprim ilegal, presidenti firmosi rishtas emërimin si përfaqësues të Shqipërisë në NATO të Kristaq Gervenit, arkitektit të paktit detar të anulluar nga Gjykata Kushtetuese. Në vend që të burgosej për tradhti kombëtare, Gerveni përfaqëson në Bruksel atdheun e tradhtuar !
Ndërkohë armata e akademikëve, e rektorëve, e docentëve, e doktorëve, e profesor-doktorëve, e … (ç’tituj keni më, o intelektualë shqiptarë?), e vetëshpallur elitë e kombit ndahet në dy elika, blu e rozë, sa herë që dy klanet respektivë politiko-mafiozë e opozitaro-solidarë organizojnë furtunat në gotë të antagonizmit të tyre imagjinar, të cilat përdoren si bomba tymëse, për të tërhequr vëmendjen e publikut të lodhur nga prapësitë antikombëtare të këtij sezoni të begatë progrek.
Rezultati? Greva e urisë nën dritaret e kryeministrit, që tallej me ta, përfundoi në një darkë krokodili, mbasi opozita-solidare ishte betuar e stërbetuar se, po të mos hapeshin kutitë e votimit, nuk e ndërpriste grevën. Mandej filluan demonstratat deri në rrëzimin e qeverisë(sic). Mbasi u vranë katër fatkeqë të pafajshëm, opozita-solidare u betua, se nuk nuk bëhej më fjalë për t’i ndërprerë demonstratat, deri në rrëzimin me çdo kusht të qeverisë hajdute e kriminele. Për çudi, demonstratat organizoheshin vetëm të xhumanë, e cila i krijon alergji BE.
Përfundimisht gjithçka u avullua me shpalljen burrë shteti të kryetarit të qeverisë prej ambasadorit amerikan. Ndërkaq opozitarët-solidarë harruan jo vetëm grevën diskredituese të urisë për verifikimin e kutive të votimit, por edhe rrëzimin e qeverisë hajdute e kriminele, si dhe bojkotimin e zgjedhjeve lokale.
– Ku ishe? – Asgjëkundi. – Çfarë bëre? – Asgjë. Dhe jo pak, por dy vjet! Natyrisht, kjo nuk është rastësi, por një strategji e studjuar e krerëve të të dy klaneve abuzivë politiko-mafiozë.
Intelektualët shqiptarë, të mbingarkuar me tituj, vazhdojnë të bëjnë sehir tragji-komedinë e popullit të tyre. Në kundërshtim të plotë me ta, Vasil Bollano & co po bëjnë në tokën shqiptare sot e gjithë ditën aq shumë punë në favor të Greqisë e në dëm të Shqipërisë, sa nuk bëjnë dot gjithë intelektualët shqiptarë në mbrojtje të interesave jetike kombëtare, të së ardhmes së tyre e të fëmijëve të tyre.
Progrekët antishqiptarë organizuan konferencë në Tiranë për ta shpallur Himarën minoritet të tyre, ndërkohë që Akademia e Eunukëve (që ka uzurpuar emrin e Shkencave…) nuk ka kurajë të përmendë të drejtat e nëpërkëmbura të popullsisë çame. Vetëm një historian 90 vjeçar dhe ndonjë nxënës i tij ngritën zërin për paligjshmërinë e asaj konference provokative, të cilën akademikët modernë e justifikonin me të drejtat e pakicave në kuadër të BE. Por dihet se të drejtat e pakicës mbarojnë atje ku fillojnë ato të shumicës dhe anasjelltas. Pse nuk e provojnë njëherë këta akademikë dështakë të mbajnë në Athinë ndonjë konferencë shkencore për të drejtat e nëpërkëmbura të çamëve, mbështetur në të njëjtat parime të BE, anëtare e të cilit është Greqia? Vetëm ideja e një veprimi të tillë do t’i detyronte eunukët tanë akademikë t’i bënin pis bebelinat nga frika, mbasi e dinë mirë se atje vendi ka zotër të tillë që po bëjnë ligjin edhe në Tiranë.
Pas Himarës, e kishte radhën Korça për tu deklaruar minoritet grek prej një konsulli agresiv vorioepirotas. Në vend që ai të shpallej menjëherë persona non grata e të largohej nga Shqipëria, ndodhi krejt e kundërta, e pabesueshmja, poshtëruesja. Qeveria greke urdhëroi vasalin e saj të Tiranës ta pushonte menjëherë nga puna diplomatin atdhetar, i cili kishte guxuar të ngrinte zërin për nëpërkëmbjen që po u bëhej interesave jetike dhe dinjitetit të vendit të tij. Tashmë është fakt publikisht i njohur që qeveria greke është më e fortë në Tiranë sesa në Athinë, ku ka probleme serioze me popullin e saj, për shkak të krizës ekonomike.
Është papjekuri politike që populli shqiptar të ketë inat fqinjët grekë, pse e shijnë lëmin siç ju intereson në një Shqipëri të tradhtuar prej krerëve shqiptarë. Politika nuk është filantropi dhe mallin pa zot e përlan më i forti, direkt apo tërthorazi. Burimi i fatkeqësisë shqiptare është Tirana, jo Athina. Mirëpo askush nuk e mohon dot faktin, se pjesa dërrmuese e inteleligjencies së sotme shqiptare është dështake. Dhe dihet që tonin një ambienti shoqëror ia jep gjithmonë shumica.
Cilat janë defektet më dëmsjellëse të inteligjencies së sotme shqiptare ?
Ata janë të shumtë, por le të përmendim tre më kryesorët.
A. Interpretimi ireal i realitetit, dukuri psikologjiko-morale e trashëguar nga koha e diktaturës së proletariatit – si demokracia më e kulluar në botë.
Inteligjencia shqiptare e di shumë mirë që në disa vende të BE ka parti komuniste, programi i të cilave garanton interesat kombëtare, pronën private, liritë e individit, etj., në pajtim me kushtetutën e këtyre vendeve.
Dy klanet politiko-mafiozë solidarë me njëri-tjetrin, të cilët po luajnë me Shqipërinë dhe me shqiptarët prej njëzet vjetësh, të dy i kanë tradhëtuar disa herë interesat kombëtare dhe u kanë vjedhur pronat pronarëve të ligjshëm me ligjin 7501. Nuk bëhet më fjalë për votat, me të cilat ata janë tallur e vazhdojnë të tallen. Rrjedhimisht, të dy këta klane politiko-mafiozë janë më të majtë se partitë komuniste evropiane (ngaqë në të vërtetë nuk janë parti politike) dhe shkelin pa teklif kushtetutën e vendit, parimet bazë të demokracisë, duke mos i respektuar fare edhe programet e tyre fiktivë. Ndërkohë parlamenti shqiptar nuk ka pranuar t’ia heqë titujt Hero i Popullit e Hero i Punës Socialiste diktatorit Hoxha edhe pas njëzet vjetësh demokraci…
Atëherë, me ç’të drejtë morale e juridike armata e intelektualëve shqiptarë, e mbingarkuar me tituj shkencorë, pranon se në Shqipëri paska parti të djathta, parti të qendrës e parti të majta evropiane? Qoftë cektësi gjykimi (pak e besueshme), qoftë kompromis me ndërgjegjen për hir një mbijetese banale (trashëgimi nga diktatura), ky është një interpretim i tjetërsuar i spektrit politik shqiptar dhe shërbimi më i madh që mund t’iu bëhet dy klaneve solidarë politiko-mafiozë, që po e trajtojnë Shqipërinë si plaçkë tregu dhe shqiptarët si bujkrobër të tyre.
Intelektualët duhej ta denonconin ashpër këtë realitet të politikës shqiptare dhe ta quanin me emrin që i takon, duke treguar me gisht sundimin e monizmit politiko-mafioz, i cili është po aq i rrezikshëm sa edhe diktatura që e polli. Por ata kanë heshtur e heshtin – indiferentë. Në pajtim me interesat e tyre të çastit. Për një mbijetesë mjerane, përveç militantëve të verbër të të dy klaneve, që shpërblehen për veprimtarinë e tyre antishqiptare.
B. Pranimi me naivitet foshnjarak i rikonvertimit të kriminelëve në qeveritarë.
Pas ngjarjeve tragjike të viteve 1997-1998, humbën jetën mbi 3500 shqiptarë, u palgosën mbi 11 mijë të tjerë, u shkatërrua shteti totalisht, duke iu shkaktuar vendit një dëm material prej disa miliarda dollarë. Ndërsa shteti pësoi një deformim ekstrem, duke u kthyer në një ndërmarrje private. Asnjë këmbë pushtuesi nuk shkeli në Shqipëri dhe gjithë ajo tragjedi kombëtare ishte përgjegjësi e drejtpërdrejtë e dy klaneve politiko-mafiozë e opozitaro-solidarë.
Megjithatë armata e intelektualëve shqiptarë e quajti të mirëqenë faktin, që shkaktarët e tragjedisë kombëtare me përmasa të rrëqethshme ta rifillonin politikën mafioze atje ku e kishin lënë. Dhe pastaj, me një naivitet të tejskajshëm, shprehin habi pse nuk dënohen shkaktarët e tragjedisë së Gërdecit, autorët e katër vrasjeve të 21 janarit 2011, ose krimet e tjerë që do i pasojnë këto prapësi, ndërkohë që mbeti pa u gjykuar gjoli i gjakut të vitit 1997–1998 !?
Në kuadër të revolucioneve popullore të jaseminit në Afrikë, diplomacia amerikano-evropiane dhe ajo botërore në tërësi i denoncuan me të drejtë si vrasës e kriminelë udhëheqësit e atyre vendeve, kur shtinin mbi turmat e demonstruesve. Vetëm në Shqipëri (gjoja në Evropë) ata i quajnë normale vrasjet e shtetasve të pafajshëm në bulevard. Kështu ndodhi më 1997-1998, kështu po ndodh edhe sot. Të gjithë shqiptarët e kuptojnë se më 21 janar 2011 asnjë qytetar nuk mund të vritej para Kryeministrisë pa urdhërin e të zotit të shtëpisë, e jo më katër persona paqësorë! Por a nuk ishte pikërisht ai që u shpall burrë shteti prej ambasadorit-guvernator të kolonisë shqiptare, ndërkohë që të tjerë do shkojnë për koka turku në vend të tij prej ekspertëve amerikanë?
Edhe Mubaraku me vota ishte zgjedhur, bile pak më të pastra se ato të burrit të shtetit shqiptar, por nuk mund të përligjeshin vrasjet e 300 demonstruesve në Afrikë, aq lehtë sa përligjen mijëra të tillë në skutën e përbuzur të Evropës me emrin Shqipëri.
Klika politiko-mafioze blu-rozë, që bën sikur po qeveris Shqipërinë, ka ngecur në gjolin e gjakut të viteve 1997-1998 dhe ajo është absolutisht e detyruar të respektojë urdhërat nën zë, që i jepen prej atyre që i shpëtuan qëllimisht atëherë, për t’i pasur në të ardhmen vegla të verbëra në arritjen e objektivave të caktuara të politikës rajonale, në dëm të shqiptarëve e në dobi të fqinjëve. Krimet nuk parashkruhen dhe gjoli i gjakut të viteve 1997-1998 qëndron si shpata e Demokleut mbi kokat e nxehta të gjynahqarëve të politikës shqiptare, duke i katandisur krerët e klasës së sotme politike të Tiranës në skllevër rrethanash. Prandaj prej tyre nuk duhet pritur asgjë, se nuk mundin të bëjnë dot asgjë të mirë, edhe sikur të duan, mbasi suflerat e huaj politikë, që veprojnë si këshillëtarë bamirës, u thonë gjatë bisedave kokë më kokë:
«Duhet vepruar si ju themi ne, në qoftë se doni të keni mbështetjen tonë. Përndryshe… a nuk jeni ju përgjegjësit e gjakderdhjes së viteve 1997-1998, të tragjedisë së Gërdecit të kthyer në parodi, të manipulimit skandaloz të votave, të korrupsionit të pashëmbullt në Evropë, ku akuzat reciproke të dy klaneve tuaja përfshijnë afera me qindra miliona euro, sikur Shqipëria të ishte perandori ? Ne disponojmë dosjet përkatëse si të krimeve edhe të korrupsionit tuaj galopant.»
Kush do të ishte ai që, në rrethana të tilla, nuk do të përgjigjej ezber:
«Jam gati të bëj ç’të më këshilloni ju. Më thoni çfarë duhet të bëj…»
A ka të ardhme tjetër, veç greminës, një popull që drejtohet nga kërma të tilla politike ? Aq më tepër që shqiptarët e presin zgjidhjen e problemeve të tyre gjithmonë prej të huajve, detyra e të cilëve është t’iu shërbejnë objektivave politike të shteteve të tyre, sidomos në një vend ku prapësitë rrëshqasin si në gjalpë.
C. Sindroma Domate: nevoja për tu mbështetur patjetër tek një i huaj, për të qeverisur vendin tënd, sipas porosive të tij e jo sipas interesave të vendit.
Nuk ka asgjë më të dëmshme për interesat kombëtare e shoqërore të një shteti, sesa t’ia besojë ato symbyllas një të huaji, cilidoqoftë ai. Vetëm naivët mendojnë se politika e të fortëve udhëhiqet nga humanizmi. Shtetet e fuqishme juridike vigjëlojnë për demokracinë në vendet e tyre, ndërsa udhërrëfyes dhe objektiv i politikës së tyre të jashtme është vetëm një: interesi shumëplanësh i shteteve të tyre. Dhe kjo është krejt normale.
Është fat i madh për një vend të vogël, kur interesat e një të fuqishmi kërkojnë forcimin e shtetit në atë vend. Veçse kur ndodh e kundërta, ajo është fatale për të. Për Shqipërinë e Kosovën pikërisht këto kambana bien. Ndërsa Jugu i Shqipërisë po greqizohet me shpejtësi, ndërkohë po përgatitet serbizimi i Veriut të Kosovës, i cili do të shënojë hapin e parë drejt rikthimit të Kosovës së tkurrur e të sëmurë në vartësi serbe. Pushtimi me armë i një vendi nuk jep rezultate të përhershme, ndërsa asimilimi i tij gradual e i studjuar mirë e fshin atë nga historia. Atë udhëtim të kobshëm ka nisur kombi shqiptar.
Interesat kombëtare të një shteti, që qeveriset nëpërmjet asistencës së huaj politike, janë më të rrezikuara sesa të një kolonie të shpallur ligjërisht, për të cilën shteti kolonizator përgjigjet. Dëmi shtetëror i shkaktuar prej kukullave politike vendase, nën diktatin e kushtëzuar për karrierë të diplomacisë së të fortëve, është kombëtarizim i faktorëve shkatërrues. Ky proces shpërbërës përparon paralelisht si në Shqipëri edhe në Kosovë. Gjendja bëhet katastrofike kur qeverisesh prej një kryeministri, i cili nga njëra i kërcënon me shpirtligësi shtetasit e tij se do qëndrojë në pushtet deri në vitin 2036 (kush po pyet për merhumin sovran !) e nga ana tjetër i thotë të dërguarit të BEsë, Lajçak:
«Jam gati të bëj ç’të më këshilloni ju. Më thoni çfarë duhet të bëj.» Hajde, pavarësi, hajde! Dhe këtë bastardë ambasadori-guvernator na i servir si burrë shteti, megjithëse është i bindur që me një burrë shteti të tillë Amerika do të përjetonte vetëm drama si të 11 shtatorit."...
MENDOJ SE ESHTE MJAFT PER SOT!
Do tju lutesha te gjitheve, edhe ata qe mund te jen ne dieni te ketij shkrimi, qe te permbaheshin, dhe te mos komentojn derisa prurja e materialit te jet plotesuar!
Përgjigju Duke Cituar
Postuar më parë nga Brari
Krijoni Kontakt