Lufta Nacional Çlirimtare

[saura]

Bedri Spahiu: Ç’më tha Bahri Omari para pushkatimit

Afrim Imaj

“Ballin nga pushkët! Tradhtarët vriten pas shpine. Ne nuk jemi tradhtarë. Historia do të jetë gjyqtari i paanshëm”. Reagimi i Bahri Omarit para skuadrës së pushkatimit, kishte tronditur rëndë Bedri Spahiun. Vegimi trishtues do t’i qepej në sy për ta lënduar hera- herës si një plagë e hapur. Do t’i kthehej e rikthehej atij momenti prokurori i kunatit të Enverit disa herë, sidomos gjatë viteve të burgut. “More, ç’bëmë? Pse i vramë?”, do pyeste veten netëve të gjata të qelisë. Mesazhi i fundit i Bahri Omarit, shokut të fëmijërisë, kishte qenë i fortë, si vetë karakteri i tij. I fortë dhe domethënës. Kur bënte prokurorin, kishte pasur disa raste të tilla, por këtë herë, marrëdhënia e veçantë me viktimën, e bënte enigmën më komplekse. Gjithsesi, detyra e donte ta çonte deri në fund ballafaqimin me njeriun e afërt të Enverit që ishte shpallur rishtas armik i popullit. Bedri Spahiu që e njihte fort mirë logjikën e kohës, nuk mund të bënte ndryshe. Në ditarin e plotësuar gjatë viteve të burgut, ka me dhjetëra faqe me kujtime nga ditë-netët e përballjes me Bahri Omarin. Dialogu mes tyre kishte nisur që në vitet e luftës, kur ndanin mendime të ndryshme për mënyrën e reagimit ndaj okupatorit dhe rasti e solli të mbyllej te vendi i ekzekutimit. Në shënimet e Bedri Spahiut, bie në sy dyzimi i tejskajshëm për të shkuar te vendimi fatal. “Një natë para ekzekutimit, shkruan ai, më erdhi në zyrë gruaja e Bahriut. Dukej e lodhur dhe e tronditur. “Kam marrë vesh se nesër do t’i pushkatoni” - tha ajo. Po, ju përgjigja, duke i kujtuar vendimin e marrë. “Edhe tim shoq?” -shtoi me lot në sy. Të gjithë, pa përjashtim, i thashë. “Mos! E tmerrshme! E gjora unë...” u shpreh ajo me ngashërimë. Nuk mund të bëhet ndryshe, e sqarova duke i vënë përpara dokumentin me firmën e Enverit që mbaja në sirtar. Aty për aty i lashë të kuptonte se vetëm firma e tij mund të bënte mrekullinë. Nuk dija ç’ti thosha tjetër dhe e përcolla. Të nesërmen ndodhi ajo që ndodhi...”

Ditar (Burrel-Bënçë)

25 dhjetor 1969
Erdhi Titi(djali i vogël) dhe më takoi në Burrel. Më lanë më në fund që ta puth nëpërmjet sportelit. Ishte i dobët sikur të ishte ngritur nga varri. Nuk kishte pallto të madhe dhe dridhej nga të ftohtit. Më tha se Nadua vazhdon të jetë sëmurë. Po të mendojë njeriu sa kanë vuajtur fëmijët e mi, po të mendojë privacionet e ushqimit, të veshjes në kushtet e dimrit, mungesat e tjera të strehimit, ilaçeve etj, duhet të çmendet në qoftë se nuk i pushon zemra nga dëshpërimi. Unë rezistoj dhe duhet të rezistoj. Si sot, në vitin 1964 më provokoi Skënder Shahollari (e kishin vënë sigurimsat) në burgun e Tiranës. Pikërisht për këtë i bëra letër njoftimi (promemorie) drejtorisë së burgut dhe Prokurorisë së Tiranës. Në këtë vit fillova të shkruaj testamentin që e përfundova dhe e nisa më 25 janar 1965. Si sot isha i izoluar në burgun e kalasë së Kaninës. Bënte tmerrësisht ftohtë. Isha vetëm. Hysen Backën me Nesim Starovën e kishin larguar në tetor. Tahir Demirin e kishin larguar para disa ditëve për në “spital”...
28 dhjetor 1969
Një çast po kujtoj vrasjen e Bahri Omarit. Ai para pushkatimit u thirri shokëve; “Ktheni ballin nga pushkët! Tradhtarët vriten pas shpine. Ne nuk jemi tradhtarë. Historia do të jetë gjyqtari i paanshëm”. Historia do të jetë përfundimisht gjyqtarja e epokës tonë, e asaj që bëmë mirë dhe e asaj që bëmë keq. Po historinë nuk mund ta shkruajmë tani për tani, kur jemi në peshën e efekteve emocionale. Madje për të as që do bëhet fjalë sa të jemi gjallë ne ish protagonistët e saj. Historia e vërtetë do fillojë të shkruhet pas vitit 2044. Pra një shekull më vonë nga periudha e triumfit të Luftës Antifashiste Nacionalçlirimtare. Ajo do të jetë historia që do të mbetet. E ka thënë mirë Bahri Omari. Unë si ish kundërshtar i tij, i shtrohem gjyqit të historisë, gjyqit të brezave që do të kenë lindur pasi të kenë kaluar 100 vjet. Unë për vete i shtrohem në mënyrë të pakondicionuar gjykimit të brezave të shekullit pasardhës dhe shpërfill çdo gjykim të njëanshëm dhe tendencioz të gjeneratës tonë...

[saura]

Një hyrje e re në seksionin e dokumenteve historikë të shekullit të XX, nën titullin "Gjyqi i Tradhtarëve Shqiptarë", Profesor Elsie këtë radhë ka renditur transkriptimin në anglisht të gjyqit të Bahri Omarit, parathënien e të cilit do ta gjeni me poshtë:

Shqipëria u pushtua nga Italia fashiste në prill 1939 dhe u gëlltit në ‘Perandorinë e Re Romake’ të Musolinit. Në shtator 1943, Italia kapitulloi dhe forcat gjermane hynë shpejt në Shqipëri për të parandaluar një qasje të Aleatëve në Balkan. Gjermanët ngritën një qeveri autonome shqiptare dhe nuk ndërhynë shumë në punët e brendshme të tyre. Përgjatë kësaj periudhe disa shqiptare bashkëpunuan me regjimin fashist, të tjerët, megjithëse kundra gjermanëve, pranuan poste në qeverinë autonome, dhe të tjerë ju bashkëngjitën lëvizjes së rezistencës. Kjo e fundit në fakt ishte e përberë nga tre rryma: nacionalistët e ‘Ballit Kombëtar’, monarkistët e lëvizjes së Legalitetit, dhe partizanët komunistë, të cilët shumë shpejt u perfshinë në një luftë kundër njeri tjetrit. Në 1943 dhe 1944 Shqipëria u përfshi nga një lufte e ashpër civile midis këtyre tre grupimeve. Në nëntor 1944 komunistët partizanë morën pushtetin dhe filluan përnjëherë me arrestimet e të gjithë figurave publike të cilat ishin perceptuar sikur të kishin bashkëpunuar me okupatorin ose që nuk kishin mbështetur lëvizjen çlirimtare komuniste. Gjashtëdhjetë prej këtyre figurave publike ishin objekti i gjyqit të tradhtarëve në mars të 1945 me anë të një Gjyqi Special për Kriminelët e Luftës dhe Armiqtë e Popullit, të udhëhequr nga prokurori Koci Xoxe (1917-1949). Një nga figurat më të spikatura në gjyq ishte Bahri Omari (1889 – 1945)

I lindur në Gjirokastër dhe i edukuar në Turqi, Bahri Omari emigroi në Shtetet e Bashkuara dhe ishte redaktori i gazetës “Dielli”, organi i Federatës Vatra. Ai u kthye në Shqipëri në fund të Luftës së Pare Botërore dhe ishte deputet i Gjirokastrës në Parlamentin Shqiptar nga 1921 deri më 1924, kur ai formoi Partinë Demokratike Kombëtare. Ai u largua nga Shqipëria kur Ahmet Zogu erdhi në fuqi më 1924 dhe kaloi vitet 1925 deri më 1939 në Itali . Atje ai ishte anëtar i Bashkimit Kombëtar. Omari u kthye në Shqipëri në 1939 dhe pranoi një post në këshillin e shtetit. Në fund të vitit 1943 ai shërbeu si ministër i jashtëm në kabinetin e Mehmet Bej Konicës, dhe gjithashtu ishte anëtar i bordit ekzekutiv të Ballit Kombëtar. Omari ishte martuar me të motrën e Enver Hoxhës por edhe kjo lidhje familjare nuk ishte e mjaftueshme për ta mbrojtur atë në fund të 1944 kur komunistet erdhën në fuqi. Ai u dënua me vdekje në gjyqin special më 13 Prill 1945 dhe ekzekutuar ditën e nesërme në një hendek tek Kodra e Priftin në Tiranë.

[saura]

KUR GJERMANËT MBRONIN SHQIPTARËT

Shkruan: DASHNOR KALOÇI Gazeta „SHQIP“

Gazeta "Shqip" publikon dokumente arkivore të panjohura, të cilat hedhin dritë mbi ngjarjet e viteve 1943-1944, kur forcat gjermane morën në mbrojtjen e tyre popullsinë shqiptare të Kosovës, ndaj së cilës po ushtronin një dhunë të paparë forcat çetnike serbomalazeze të Drazha Mihajlloviçit. Protestat e Kryeministrit shqiptar Rexhep Mitrovica pranë komandës gjermane në Tiranë dhe dërgimi i zv/ministrit të Jashtëm, Vehbi Frashëri, në Gjermani, për lirimin e robërve shqiptarë që mbaheshin në kampet e përqendrimit


Funksionarë të pushtetit vendor të Kosovës, duke inspektuar shtëpitë e djegura të shqiptarëve nga forcat çetnike serbomalazeze të Drazha Mihajlloviçit, në vitin 1943

Veprimtaria dhe roli i qeverive sh qiptare në periudhën e pushtimit nazifashist të vendit, në vitet 1939- 1944, bashkë me luftën e qëndrimet e dy forcave kryesore të asaj kohe, komunistëve dhe nacionalistëve, prej vitesh kanë ndezur debate të shumta mes historianëve dhe analistëve të ndryshëm, duke u bërë shpeshherë edhe objekt sherresh në shtyp e median elektronike. Gjë, që është intensifikuar së tepërmi, sidomos pas deklaratës së para pak kohëve të Kryeministrit Berisha, i cili hodhi idenë e rishkrimit të historisë së Shqipërisë. I gjithë debati, i cili agravohet akoma dhe më shumë, sidomos nga deklaratat e politikanëve të dy spektrave kryesorë të politikës shqiptare, të bëra kryesisht në raste festash përkujtimore apo përvjetorësh të ngjarjeve të ndryshme historike, që i përkasin asaj periudhe kohe, (siç ishte përkujtimi i Konferencës së Pezës nga forcat politike të majta), fokusohet mbi një pikë: A kanë qenë forcat nacionaliste të "Ballit" dhe "Legalitetit" kolaboracionistë me pushtuesit italo-gjermanë, ashtu siç janë etiketuar për gati gjysmë shekulli me radhë nga historiografia dhe propaganda e regjimit komunist të Enver Hoxhës, apo ata kanë luftuar për çlirimin e vendit ashtu sikurse edhe forcat partizane të udhëhequra nga Partia Komuniste? Pjesa më e madhe e historianëve dhe analistëve, të cilët kanë qenë edhe autorë të teksteve të ndryshme shkollore, apo atyre të botuara nga Akademia e Shkencave para viteve ‘90-të, ku shumë prej tyre janë ithtarë të forcave politike të majta, apo ndikohen indirekt prej tyre, i qëndrojnë bindjes se: Të gjitha qeveritë shqiptare nën pushtimin italo-gjerman kanë qenë kolaboratorë me pushtuesin, dhe si të tilla duhen trajtuar në historinë e Shqipërisë. Ndërsa historianë dhe analistë të tjerë, të pozicionuar apo të njohur si ithtarë të forcave të spektrit të djathtë, i qëndrojnë idesë së tyre, duke mbrojtur tezën se: Qeveritarët shqiptarë të asaj periudhe nuk mund të quhen kolaboratorë, pasi ata sakrifikuan veten e tyre për të shpëtuar nga ajo çka mund të shpëtohej për Shqipërinë. Lidhur me këtë çështje shumë të diskutuar, jo vetëm nga politika dhe historianët, hedhin dritë dhe flasin më së miri edhe një sërë dokumentesh të panjohura për publikun e gjerë, të cilat për vite me radhë kanë qenë në "Fondin e ndaluar" të Arkivave të Shtetit Shqiptar. Pjesë e këtij fondi janë edhe këto dokumente që po botojmë në këtë shkrim, të cilat hedhin dritë mbi një nga periudhat më të diskutuara dhe të shumëpërfolura të historisë së Shqipërisë, atë të pushtimit italo-gjerman të vendit, në vitet 1939-1944.

PROTESTA E KRYEMINISTRIT MITROVICA

Qeveria e Rexhep Mitrovicës në një mbledhje, Tiranë, 1944

Ndër qindra dokumente arkivore të panjohura më parë për publikun e gjerë, të cilat janë siguruar së fundmi nga gazeta "Shqip", janë edhe ato që i përkasin veprimtarisë së kabineteve të qeverive shqiptare nën pushtimin gjerman, në periudhën e viteve 1943-1944, e kryesisht e Ministrisë së Punëve të Jashtme, e cila kishte dhe autoritetin e duhur ligjor për të komunikuar me Komandën e Përgjithshme të Forcave të Ushtrisë Gjermane të Adolf Hitlerit, që ishin dislokuar asokohe në Shqipëri. Midis këtyre qindra e qindra dokumenteve që ndodhen në Drejtorinë e Përgjithshme të Arkivave të Shtetit Shqiptar në Tiranë, bie në sy edhe një letër ku është shkruar një notë proteste e Kryeministrit shqiptar të asaj kohe, Rexhep Mitrovica, i cili, me anën e një relacioni që mban datën 30 prill të vitit 1944, i drejtohet Ministrisë së Punëve të Jashtme, që asokohe ishte nën drejtimin e ministrit Bahri Omari, duke e urdhëruar atë dikaster që të ndërhyjë e të protestojë pranë Konsullatës së Përgjithshme të Gjermanisë në Tiranë, për të bërë të mundur lirimin e shumë shtetasve shqiptarë që ishin arrestuar në atë kohë nga ushtria gjermane dhe që ishin dërguar prej saj në kampet e internimit në shtete të ndryshme të Evropës. Në atë dokument, të Kryeministrit shqiptar Rexhep Mitrovica, të cilin po e publikojmë të plotë dhe pa asnjë ndryshim gjuhësor, midis të tjerash shkruhet: "Nga informata të ndryshme zyrtare ose private që na kanë mbërritun, marrim vesh se nga ana e Fuqive t‘Armatosuna Gjermane, në këto ditët e fundit janë ba sidomos në tokat e lirueme, arrestime funksjonarësh të lartë civil si dhe oficerash të Ushtrisë Shqiptare dhe i kanë nisë për në drejtim të paditun. Një veprim i tillë nga ana e një Ushtrije e cila ka deklarue në çdo rast se ka ardhur këtu si mike dhe për nevojat e luftës që po ban, dhe se ndodhet në një vënd indipendent, na kujton kohnat e kalueme nën regjimin fashist Italian, kur ç‘do autoritet dhe prestigji qeveritar ishte asgjesue po për arsye të ndërhymjeve të këtilla. Neve nuk kujtojmë që një gjë e tillë të mendohet nga ana e Gjermanëve dhe as që të dëshirohet. Në rast se Ushtria Gjermane ose organet e saja informative do të kishin arsye për të marrë disa masa kundrejt personave që ajo i quan të rrezikshëm, persona të cillët do të ishin të rrezikshëm edhe për Shtetin Shqiptar, do t‘ ishte ma se e llogjikshme që autoritetet e sipërpër- permenduna për këtë gja, t‘i drejtoheshin autoriteteve shqiptare të cillat sigurisht nuk do të rrinin pa marrë masat e rastit. Kështu që puna e dëshirueme kryhej ma së mirit, i arrihej po atij qëllimi dhe nuk i ipte shkak kritikavet që tronditin prestigjin qeveritar dhe shkaktojnë humbjen e besimit ndaj premtimeve të bame nga ana e Gjermanëve. Tue marrë parasysh sa ma sipër, ju lutemi të keni mirësinë që të protestoni pranë Konsullatës së Përgjithshme Gjermane për veprime kësodore, dhe të kërkoni nji orë e ma parë që me ndihmën e Z. Konsullit të Përgjithshëm, dhe me ndërmjetësinë e këtij, të arrihet nji rregullim të çashtjes, dhe në bashkëpunim të ngushtë me autoritetet shqiptare, tue urdhënue gjithashtu edhe kthimi i të gjithë atyne të arrestuemëvet, ndërmjet të cillëve shumica njihet për ndjenjat nacjonaliste të kullueta, të larguem prej Shqipnije për në drejtime të padijtuna. Lutemi çashtjes t‘i jepet randësja ma e madhe dhe me urgjencë të na njoftohet përfundimi". Pra siç bëhet e ditur edhe në këtë dokument të ish-kryeministrit shqiptar, Rexhep Mitrovica, qeveria shqiptare e asaj kohe, në bazë të marrëveshjeve që kishte arritur me Komandën e Përgjithshme të trupave gjermane në Shqipëri, kishte kurajën t‘i kërkonte asaj që të zbatonte pikat e marrëveshjeve në fjalë që ata kishin nënshkruar midis tyre.

DIPLOMATI SHQIPTAR NË GJERMANI

Përveç protestës së Kryeministrit shqiptar, Rexhep Mitrovica, pranë Ministrisë së Punëve të Jashtme në Tiranë, e cila në atë kohë drejtohej prej ministrit Bahri Omari, ndaj asaj ministrie, duket sa ka pasur edhe letra të tjera proteste nga ministri të tjera të kabinetit "Mitrovica", apo dhe familje e individë të ndryshëm, në mënyrë që ajo të ndërhynte pranë autoriteteve të larta të Ushtrisë Gjermane, për të bërë të mundur lirimin e shumë shtetasve shqiptarë që ishin arrestuar nga gjermanët dhe ishin dërguar në kampe të ndryshme internimi jashtë Shqipërisë. Kjo gjë bëhet e ditur dhe konfirmohet më së miri edhe nga disa përgjigje të Ministrisë së Punëve të Jashtme, të cilat mbajnë firmën e ministrit Bahri Omari. Kështu, në një letër që mban datën 6 prill të vitit 1944, Ministria e Punëve të Jashtme njofton Komandën e Mbrojtjes Kombëtare në Tiranë, ku në mes të tjerash i shkruan: "Në përgjigje të shkresës s‘atjeshme, datë 29 mars të këtij viti, rezulton me internimin në Beograd të kapterrit Sabri Demiri. Kemi nderin t‘ju njoftojmë se Zoti Vehbi Frashëri, Nën-Ministër i Punëve të Jashtëme, ndodhet me misjon në Gjermani ku do të merret edhe me lirimin e të gjithë shetasve shqiptarë që ndodhen të internuar jashtë Shtetit". Po kështu, krahas këtij dokumeneti arkivor i cili në fund të tij mban firmën e ministrit të Jashtëm Bahri Omari, disa letra të tjera bëjnë fjalë për kujdesin dhe interesimin e qeverisë shqiptare të asaj kohe në lidhje me shtetasit shqiptarë që ndodheshin të internuar jashtë vendit. Në një nga ato letra të nënshkruara prej Bahri Omarit, e cila mban datën 25 prill të vitit 1944, midis të tjerash shkruhet: "Zotit Halim Huta, Gjakovë. Qeveria ka dërguar Nënministrin e Punëve të Jashtme në Gjermani për lirimin e gjithë robëreve të luftës dhe për së shpejtoi pritet kthimi i tyne". Pra, siç shihet edhe nga dokumentet e cituara më sipër, pas protestave të Kryeministrit Rexhep Mitrovica për lirimin e shtetasve shqiptarë të arrestuar prej gjermanëve, Ministria e Punëve të Jashtme në Tiranë nuk është mjaftuar vetëm me ankesa pranë Komandës së Përgjithshme Gjermane në Tiranë, por ajo ka bërë të gjitha demarshet e mundshme të saj, duke dërguar deri në kryeqytetin gjerman, Berlin, zv/ministrin e Punëve të Jashtme, Vehbi Frashëri, i cili në bazë të udhëzimeve që kishte marrë nga qeveria e tij në Tiranë, do të kontaktonte për atë problem me zyrtarë të lartë të qeverisë gjermane, si dhe me homologun e tij gjerman pranë Ministrisë së Jashtme të Gjermanisë. Dhe siç shihet edhe nga dokumentet arkivore që disponohen nga Drejtoria e Përgjithshme e Arkivave të Shtetit Shqiptar në Tiranë, zv/ministri, Vehbi Frashëri, u ka bërë të ditur eprorëve të tij në Tiranë, se qeveria gjermane i ka pranuar si të drejta kërkesat e qeverisë shqiptare dhe se lirimi i robërve shqiptarë të luftës, është çështje ditësh.

GJERMANËT KUNDËR SERBËVE

Në një dokument tjetër arkivor, që i përket periudhës së pushtimit gjerman të Shqipërisë, në vitet 1943-1944, flitet edhe për predispozitën që tregonte qeveria shqiptare e Tiranës dhe Komanda e Përgjithshme Gjermane në Tiranë, për mbrojtjen e popullsisë shqiptare që jetonte në tokat e saj në krahinën e Kosovës, nga masakrat që i bëheshin asaj herë pas here prej forcave çetnike të Drazha Mihajlloviçit. Lidhur me këtë, në dokumentin e Ministrisë së Punëve të Jashtme në Tiranë drejtuar Kryeministrisë, të firmosur nga ministri Bahri Omari, midis të tjerash thuhet: "Kemi nderin me ju njoftue se në bazë të shkresës së Komandës Gjermane S.S. datë 7.II. 1944, se simbas informatave t‘ardhuna në Beograd prej çentralit të elektrikut Cenevo, 10 km në jugë të Novi Pazarit, në tokët shqiptare janë duke u zhvillue luftime të rrepta e se 300 milicë shqiptarë janë rrethue prej gati 500 banditë të Drazhga Mihaloviçit nën komandën e kapitenit Zivko Markoviç". Pas kësaj letre, ministri Bahri Omari i ka dërguar një letër tjetër Ministrisë së Punëve të Brendshme në Tiranë, ku midis të tjerash i shkruan: "Mbi masakrimet e shqiptarëve andej kufinit. Në Lidhje me shkresën e saj Ministrije datë 29 mars 1944, kjo Ministri njofton se nuk ka mundun me ba, ku duhet, ndërhymjet e nevojshme të rastit për ndalimin e masakrimeve të tilla. Nëjkohësisht, do t‘ishte mirë që ajo Ministri t‘u jepte udhëzime Prefekturës së Prishtinës dhe nënprefekturës së Gjilanit, në mënyrë që këto të fundit të përpiqen, me mjetet që disponojnë, për me i ndihmue me çdo mënyrë, si moralisht ashtu dhe materialisht popullsitë shqiptare që gjenden përtej vijës së demarkacionit". Pra siç shihet dhe bëhet e ditur edhe nga këto dokumente arkivore, qeveria e Tiranës, bënte të gjitha demarshet e saj për të marrë në mbrojtje popullsinë shqiptare të Kosovës, e cila ishte nën sulmet dhe masakrat e vazhdueshme të forcave çetnike serbomalazeze të Drazha Mihajlloviçit. Gjë për të cilën, qeveria shqiptare e asaj kohe kërkonte edhe ndihmën e forcave gjermane, pasi qeveria e Berlinit e kishte njohur Kosovën si pjesë organike të Shqipërisë.

Ministri i Punëve të Jashtme, Bahri Omari, Tiranë, 1944

TË MBROHET POPULLSIA SHQIPTARE NGA SERBO-MALAZEZËT"

Në dokumentet e shumta arki vore që ndodhen pranë Drejtorisë së Përgjithshme të Arkivave të Shtetit Shqiptar në Tiranë dhe që i përkasin periudhës së pushtimit gjerman të Shqipërisë, ndodhen edhe disa letra të tjera të ministrit të Punëve të Jashtme, Bahri Omari, i cili i përgjigjet Kryeministrit Rexhep Mitrovica, lidhur me interesimin e qeverisë shqiptare për mbrojtjen e popullsisë shqiptare në zonën e Kosovës e Malit të Zi, nga masakrat e serbo-malazezëve. Në një nga këto letra të nënshkruara prej ministrit Omari, midis të tjerash thuhet: "Kemi nderin të sjellim në dijeninë e asaj Kryesie se kjo Ministri nuk ka munguar të bëjë ndërhyrjet e duhura me kohë pranë autoriteteve gjermane, mbi gjendjen e vështirë të zonës së Sanxhakatit. Rishtaz po i shkruajmë edhe një herë Kryekonsullatës Gjermane për rregullimin e fatit të kësaj zone në mënyrë që të sigurohet mbrojtja e popullsisë shqiptare t‘atjeshme. Ndërkaq, para se të arrihet në vendosjen e administratës shqiptare në atë zonë, gjë që nuk mund të zbatohet veçse në marrëveshje me autoritetet gjermanme, do të ishte e udhës t‘u jepen udhëzimet e duhura autoriteteve shqiptare t‘i përgatisin popullsit shqiptare të atij sektori për çdo rrezik që mund të vijë nga ana e serbo-malazezëve. Veçse duhet evituar me çdo kusht që të shkaktohet ndonjë incident nga ana e shqiptarëve të atjeshëm, të cilët do të ishte mirë të armatosen vetëm për me i premun hovin kërcënimit eventual serbo-malazez. Nga ana tjetër, kjo Ministri nuk do të mungojë t‘i njoftojë me një herë asaj Kryesie përfundimin e përpjekjeve të saja pranë autoriteteve gjermane". Përveç kësaj letre, lidhur me këtë problem, ministri i Punëve të Jashtme të Shqipërisë, Bahri Omari, dërgonte edhe një letër tjetër në adresë të Ministrisë së Punëve të Brendshme në Tiranë, ku midis të tjerash shprehej: "Në përgjegje të shkresës mbi nevojën e parashtruar për formimin e një komisioni që do të ketë për qëllim caktimin e kufirit Shqiptaro-Malazez, ju njoftojmë se me letrën tonë më datë 15 të atij muaji, i jemi sjellë Kryesisë së Këshillit të Ministrave duke kërkuar të vendosë dhe të na japë udhëzimet e rastit mbi landë, mbasi çështja ka një randësi të posaçme dhe ka të bëjë si me Komandën e P. të Mbrojtjes Kombëtare ashtu edhe me atë të Rojës së Kufinit. Për sa u përket hartave që kërkohen me të sipërmen, Kryekonsullata Gjermane na njofton se ai i ka përcjellë Komandës së P. të Mbrojtjes Kombëtare qysh më datën 20 të muajit kaluem. Shtojmë se nuk kemi munguar t‘i drejtohemi Kryekonsullatës Gjermane mbi zgjidhjen e fatit të tri zonave asnjanëse duke i theksuar pikëpamjen Shqiptare, e cila qëndron mbi një të drejtë të pamohueshme në mënyrë që për së shpejti të merren dispozita në përshtatshmëni me interesat tona. Më datën 3 të muajit kaluar i kemi shfaqur Kryekonsullatës Gjermane nevojën e shtrimjes kjoftë edhe provizorisht, të reparteve të Rojës së Kufinit ndër zonat asnjanëse, por ende nuk kemi marrë përgjigjen përkatëse të cilën do të ju a njoftojmë në kohën e duhur".

[murik]

keto perkthejini dhe postojini ne forume te ndryshme anglisht gjermanisht frengjisht serbisht etj..

[BlueBaron]

Ku paskan humb fansat e Dulles, Miladinit, Dushanit dhe Vukmanoviçit ???!!!???


Hale keni qene dhe hale keni per t'ngordh !!!

[saura]

Ku paskan humb fansat e Dulles, Miladinit, Dushanit dhe Vukmanoviçit ???!!!???


Hale keni qene dhe hale keni per t'ngordh !!!

Bluje jam shkri duke qesh sot me kete tregimin e nje djali te nje ish partizani qe ja çonte miqve te tij ne fb dhe nje gazete shqiptare ....
Me beri me qesh njeri qe shkruante:'' Ja ku jane deshmoret tane'':P:P ahahaha

Tani ka veshtiresi me e perkthy shqip-shqip aaahahaha çun partizani s'ka pas mundesi te studioi se nuk i jepnin te drejten e studimit :P

vijon....

KTHIMI I DESHMORES SE MARTUAR
KJO MUND TE JETE NGJARIA ME E HABITSHME E LUFTES SE DYTE BOTERORE NE SHQIPERI DHE ESHTE MBAJTUR GJYSEM SEKRET DHE NE HESHTJE. KUR BRIGADA E 5 SULMUESE HARRITI NE BOSNJE HERCEGOVINE NE NJE LUFTE TE ASHPER NE RRUGEN QE TE CONTE PER NE SARAJEV, BATALIONI I 2 I ASJ BRIGADE U NDESH NE SULMIN E RREPTE TE GJERMANVE, TE CILET SULMUAN EDHE ME TANKE QE ERDHEN SI PERFORCIME. PARTIZANET U TERHOQEN TAKTIKISHTE , DHE AVDUL BIZHGA, BABAI IM QE QE KOM. I BATALIONIT DHA URDHER PER SULM ,PAS 1 ORE POR KUR BATALIONI HARRITI ATJE GJETEN VECTE VRAR DHE MAKINA TE DJEGURA ,. KISHTE PARTIZAN TE P;AGOSUR DHE 4 TE VRARE, POR NJE PARTIZANE NGA KOMPANIA E 3 E BATALIONIT U RAPORTUAR E VRAR ,KISH SHOKE QE E KISHIN PARE TEK SULMONTE DHE KUR AJO RA, POR TRUPI NUK JU GJET. DYSHOHEJ SE E KISHIN DJEGUR ME BENZIN, FASHISTET GJERMAN. KOMANDA E BATALIONIT LAJMEROI NE KOMANDEN E BRIGADES SE 5, DHE KJO NE KOMANDEN E DIVIZJONIT ME RADJOGRAM KJO NGJARIE E PA ZAKONET U RAPORTUA NE KOMANDEN E PERGJITHSHME TE USHTRIS PARTIZANE. NE HIMAREN E LARGET U HAPE MANDATA PER VAJZEN QE , RA NE LUFTE. PAS JO SHUM KOHE NE LISTAT E DESHMORVE GJENDEJ DHE EMRI I SAJ DHE FAMILJA MORI ATE KONTRIBUTE PER VEPREN E LAVDISHME TE BIJES SE TYRE. KALUAN SHUM VJETE DHE AVDUL BIZHGA , LULJA E TRIMAVE , TE ASJ BRIGADE QE PLAKUR E KISH DALE NE PENSION. AI QE PERGJEGJS I HOZARSHOTIT NR. 1 TE USHQIMIT SOCJAL E ATE DITE DO BENTE CA KONTROLLE PER TE PARE SI FUNKSIONONIN , LOKALET E HOZARSHOTIT. U NIS PER TEK BAR TIRANA QE QE ATY KU SOT ESHTE CEPI I MUZEUT KOMBETAR KARSHI 15 KATSHIT. KUR HYRI BRENDA TEK BARI PA QE QE BOSH DHE SHIKOI NJE TAVOLIN ME TE HUAJ QE BISEDONIN TE GEZUAR. U ULE NE NJE TAVOLIN ME PERGJEGJSIN E BARIT TE PININ NJE KADE, KUR GRUAJA E HUAJ NJE BUKUROSHE NE MOSH TE PJEKUR ME NJE TRUP TE GJATE JU AFRUA PA PRITUR DHE I THA.. JU LUTEM JU JENI AVDUL BIZHGA, AVDULI NGRIU NUK E PRISTE, KUSH JENI JU I THA... JAM SOFIA E BATALIONIT TE 2 , KOMPANIA E 3, JAM GJALL AVDUL... GJALLE DHE U PERQAFUAN E QANE TE DY.
AVDULI U NJOH ME TE SHOQIN E SAJ DHE DEGJOI ,HISTORIN TRONDITSE. KUR KUNDERSULMUAM NE I THA MJEKU, ISH MAJOR I USHTRIS SE WERMAHTIT, E GJETA AKOMA GJALL SOFIN DHE E MORA NE AMBULANCE. DERI NE VJENE E KAM MBAJTUR ME MJEKIM ,KUR U BE MIRE, VAJTEM NE FSHATE TE PRINDRIT E MI. DHE U MARTUAM NE NJE DASEM TE THJESHTE. PAS LUFTE SHKUAM NE AUSTRALI KU JEMI DHE SOT. KEMI 3 FEMIJ DY VAJZA DHE NJE DJALE. KJO QE GJITHE HISTORIA QE CUDITI TE MADHE E TE VOGEL POR QE NUK U PUBLIKUA ASNJE LEJE SU DHA ATEHER QE TE BOTOHEJ NDONJE SHKRIM. BABAI QE SHUM I TRONDITUR AI E KISH NDJER ATE NGJARJE. AI KISH QENE NGA ME TRIMAT E LUFTES DHE NJE DJAL SHUM SIMPATIK E I GJATE ,LEVEND, NDOSHTA AI E KISH DASHUR SOFIN , POR FATI QE AQ TRAGJIK SA DHE I PA MESHIRSHEM.
LAD BIZHGA @ KOHA E DONKISHOTEVE 2012

Ndrec Çupaj Nje ngjarje qe te ngjall shume emocion.E besoj si ngjarje teresisht te vertete.Gjest i rralle i Majorit te ushtrise se We
Vladimir Bizhga KJO U MUARR VESH KUR AJO ERDHI NE SHQIPERI. DIHEN SI SHIKOHESHIN NJERZIT QE QENE KOMPLIKUAR ME TE HUAJ. U DESH SHUM PUNE ME MINISTRIN E JASHTME ME KOMITETINE VETERANEVE TE ASJ KOHE QE CESHTJA TE SQAROHEJ DHE FAMILJA NE HIMARE U NJOFTUA, QE E DHIMBSHEME U KTHYE BALADA E KONSTANDINIT TE VDEKUR.

http://a1.sphotos.ak.fbcdn.net/hphot...90422356_n.jpg

fotot duhen te jene fotomontazh ....

[Lumo]

Diktatura dhe letërsia
Nga : Luan MYFTIU

Jo më kot e urrente diktatura komuniste letërsinë klasike. Si prepotente, ajo i donte njerëzit servilë, ndërsa si mashtruese i duheshin qytetarë hipokritë. Kurse letërsia klasike kultivonte dinjitetin dhe krenarinë. Prandaj letërsia e madhe dhe diktatura qenë tërë kohën në luftë me njëra-tjetrën. Se, ndërkohë që letërsia klasike zbuste shpirtin dhe fisnikëronte ndjenjat, diktatura kultivonte urrejtjen e paarsyeshme dhe harbutllëkun. Ishte kjo letërsi klasike që denonconte mizorinë dhe lartësonte bukurinë e sakrificës. Kjo i paraqiste xhelatët si liliputë dhe i bënte viktimat të ndiheshin gjigantë. Në shkretëtirën komuniste letërsia klasike ishte një “oaz”. Ndoshta prandaj hetuesit komunistë tmerroheshin, kur viktimat recitonin vargjet e Shekspirit. E ndienin xhelatët se ky humanist i madh përdëllente të pashpresët, lartësonte të përbuzurit, ngushëllonte të braktisurit! Ishte kjo letërsi klasike, që u bëhej prind jetimëve dhe ngushëllonte të pafajshmit. Kjo neveriste dallkaukët dhe akuzonte xhelatët! Ishte kjo letërsi që u jepte forcë atyre që torturoheshin, poshtëroheshin, a që pushkatoheshin pa faj. Kjo i mbulonte me lavdi ata që zhdukeshin pa gjurmë, apo kundërshtarët e dhunës pse ishin njerëzorë. Kjo letërsi ishte forcë, kur jeta bëhej e padurueshme dhe krenari e dinjitet për ata që viheshin nën presion të gjunjëzoheshin. Letërsia klasike ishte, pra, një armike e papajtueshme për diktaturën. Ajo kultivonte dashurinë njerëzore dhe përbuzte urrejtjen; mëshironte të rënët dhe mallkonte të krekosurit. Analizat e saj psikologjike zbusnin zemrat e njerëzve të gënjyer nga propaganda e krimit dhe shkatërronin planet e diktaturës për krijimin e njeriut të ri, të pashpirt, fodull, mizor e delirant. Kjo letërsi i dha kuptim jetës në mjerim, la pa objekt luftën klasore, ruajti si prushin nën hi dashurinë e njeriut për njerinë. Kjo i dha mesazhet e një jete me kuptim, lartësoi fuqinë e Zotit dhe i paraqiti diktatorët faqezinj si ca kllounë cirku. Ndoshta prandaj diktatura e dënoi letërsinë klasike. Prandaj urdhëroi ajo kufizimin e përkthimeve të saj. Prandaj dënoi mësuesit, që bënin komente të thelluara letrare dhe dënoi pronarët e bibliotekave të mbushura me Shekspirë, Dante, Dostojevski, me Toltoi e Balzakë etj. Se, vallë, ku do të qe katandisur Shqipëria pa efektin edukativ dhe forcën përtëritëse të letërsisë klasike? O mjerë!… Mjerë!… Se urrejtja atëherë do të kishte zënë myk dhe njeriu do të shihte si ujk të ngjashmin e vet; se krimi shtetëror do të kapardisej sheshit, ndërsa viktimat do të tregoheshin me gisht si mëkatarë! Po dhe demokracia do të përbuzej, kurse diktatura do të hyjnizohej si avokate e “moralit” të kopaçes. Do t’i thurej atëherë lavdi barazisë në mjerim dhe do të përbuzej diferencimi ekonomik. Ithtarët e lirisë do të shiheshin si tradhtarë të idealeve të mjerimit kolektiv, kurse xhelatëve të komunizmit do t’u këndoheshin këngët makabre të vdekjeve nën tortura. Kurse letërsia klasike u bë shkollë e të lënëve pa shkollë; nënë e madhe e të mohuarve; përdëllim i të sharëve; forcë morale e të “torturuarve”; besim në vete për të përçmuarit; frymëzim burrërie për të torturuarit. Por ajo qe dhe dashuri jete për të dëshpëruarit; mëshirë për të rënët; përçmim për despotët. Letërsia klasike qe adhurim për Zotin, për të mirën, për virtytin! Ajo qe gëzim moral për të pikëlluarit. Qe bukë për të uriturit; balsam dashurie njerëzore për të eturit për një përkëdhelje. Po ç’qe, vallë, kjo letërsi për ata që binin në thonjtë e Sigurimit të Shtetit? Për ata, të cilëve u duhej të duronin tortura të paimagjinueshme? Për të dënuarit me vdekje? Për të gjymtuarit, të flakurit nga shkallët, nga dritaret? Ç’qe kjo letërsi për të mashtruarit? Për ata që gjykonin si shpëtim vetëvrasjen? Për të braktisurit prej të afërmve, të llahtarisur nga terrori? Ç’ishte, vallë, kjo letërsi për ata që dërgoheshin çdo natë në breg të lumit për t’u pushkatuar? Për ata që detyroheshin të goditnin njëri-tjetrin në prag të ekzekutimit? A u vlejti, vallë, kjo letërsi në këto çaste? A qe kjo për ta një forcë, një kurajë, një ngushëllim? A u bë kjo kurajë, sublimim i largimit burrëror nga jeta? Ç’ishte letërsia klasike për gratë e veja, për vajzat e mbetura pa familje, për motrat pa vëllezër, për bijtë jetimë me prindërit gjallë? Vërtet, ç’ishte kjo letërsi për të burgosurit e pafajshëm, që duhej të duronin dhe akuzën se gjoja paskëshin marrë më qafë kështu familjet e tyre?!… Po! Po! Vlera e kësaj letërsie në diktaturë ka qenë e paçmueshme! Gjithë personazhet e saj tragjikë, situatat e papërshkrueshme të heronjve të saj; të gjitha dhembshuritë njerëzore, të frymëzuara nga sakrifica e idealeve të bukura të mendjeve të larta të njerëzimit! Të gjitha, të gjitha u bënë balsam shpirti, “parzmore” të papërshkueshme nga plumbat e xhelatëve komunistë! Të gjithë personazhet e kësaj letërsie u bënë balsam për shpirtrat e plagosur të të burgosurve politikë të diktaturës. Ndoshta prandaj hetuesit komunistë mbeteshin me gojën hapur para stoicizmit të këtyre njerëzve të thjeshtë!… Letërsia klasike ka ndihmuar fuqishëm në fisnikërimin e shpirtrave të të përndjekurve politikë! Sidomos të atyre heronjve, që u vunë para provash të mëdha. Ndoshta prandaj ishte aq e madhe urrejtja e xhelatëve ndaj kësaj letërsie! Prandaj në shumë gjyqe të diktaturës shpaloseshin akuza, jo aq kundër fajësish konkrete të të pandehurve, por kundër letërsisë klasike dhe autorëve të saj, që i pandehuri paskësh lexuar. Dhe aty, para këtyre heronjve, hetuesit komunistë ndienin pafuqishmërinë e tyre dhe madhështinë e paarritshme morale të shpirtrave të të pandehurve të pafajshëm antikomunistë! Letërsia klasike u bë një lloj Nënë Tereze për të munduarit e diktaturës!…

[BlueBaron]

Bluje jam shkri duke qesh sot me kete tregimin e nje djali te nje ish partizani qe ja çonte miqve te tij ne fb dhe nje gazete shqiptare ....
Me beri me qesh njeri qe shkruante:'' Ja ku jane deshmoret tane'':P:P ahahaha

Tani ka veshtiresi me e perkthy shqip-shqip aaahahaha çun partizani s'ka pas mundesi te studioi se nuk i jepnin te drejten e studimit :P

vijon....

KTHIMI I DESHMORES SE MARTUAR
KJO MUND TE JETE NGJARIA ME E HABITSHME E LUFTES SE DYTE BOTERORE NE SHQIPERI DHE ESHTE MBAJTUR GJYSEM SEKRET DHE NE HESHTJE. KUR BRIGADA E 5 SULMUESE HARRITI NE BOSNJE HERCEGOVINE NE NJE LUFTE TE ASHPER NE RRUGEN QE TE CONTE PER NE SARAJEV, BATALIONI I 2 I ASJ BRIGADE U NDESH NE SULMIN E RREPTE TE GJERMANVE, TE CILET SULMUAN EDHE ME TANKE QE ERDHEN SI PERFORCIME. PARTIZANET U TERHOQEN TAKTIKISHTE , DHE AVDUL BIZHGA, BABAI IM QE QE KOM. I BATALIONIT DHA URDHER PER SULM ,PAS 1 ORE POR KUR BATALIONI HARRITI ATJE GJETEN VECTE VRAR DHE MAKINA TE DJEGURA ,. KISHTE PARTIZAN TE P;AGOSUR DHE 4 TE VRARE, POR NJE PARTIZANE NGA KOMPANIA E 3 E BATALIONIT U RAPORTUAR E VRAR ,KISH SHOKE QE E KISHIN PARE TEK SULMONTE DHE KUR AJO RA, POR TRUPI NUK JU GJET. DYSHOHEJ SE E KISHIN DJEGUR ME BENZIN, FASHISTET GJERMAN. KOMANDA E BATALIONIT LAJMEROI NE KOMANDEN E BRIGADES SE 5, DHE KJO NE KOMANDEN E DIVIZJONIT ME RADJOGRAM KJO NGJARIE E PA ZAKONET U RAPORTUA NE KOMANDEN E PERGJITHSHME TE USHTRIS PARTIZANE. NE HIMAREN E LARGET U HAPE MANDATA PER VAJZEN QE , RA NE LUFTE. PAS JO SHUM KOHE NE LISTAT E DESHMORVE GJENDEJ DHE EMRI I SAJ DHE FAMILJA MORI ATE KONTRIBUTE PER VEPREN E LAVDISHME TE BIJES SE TYRE. KALUAN SHUM VJETE DHE AVDUL BIZHGA , LULJA E TRIMAVE , TE ASJ BRIGADE QE PLAKUR E KISH DALE NE PENSION. AI QE PERGJEGJS I HOZARSHOTIT NR. 1 TE USHQIMIT SOCJAL E ATE DITE DO BENTE CA KONTROLLE PER TE PARE SI FUNKSIONONIN , LOKALET E HOZARSHOTIT. U NIS PER TEK BAR TIRANA QE QE ATY KU SOT ESHTE CEPI I MUZEUT KOMBETAR KARSHI 15 KATSHIT. KUR HYRI BRENDA TEK BARI PA QE QE BOSH DHE SHIKOI NJE TAVOLIN ME TE HUAJ QE BISEDONIN TE GEZUAR. U ULE NE NJE TAVOLIN ME PERGJEGJSIN E BARIT TE PININ NJE KADE, KUR GRUAJA E HUAJ NJE BUKUROSHE NE MOSH TE PJEKUR ME NJE TRUP TE GJATE JU AFRUA PA PRITUR DHE I THA.. JU LUTEM JU JENI AVDUL BIZHGA, AVDULI NGRIU NUK E PRISTE, KUSH JENI JU I THA... JAM SOFIA E BATALIONIT TE 2 , KOMPANIA E 3, JAM GJALL AVDUL... GJALLE DHE U PERQAFUAN E QANE TE DY.
AVDULI U NJOH ME TE SHOQIN E SAJ DHE DEGJOI ,HISTORIN TRONDITSE. KUR KUNDERSULMUAM NE I THA MJEKU, ISH MAJOR I USHTRIS SE WERMAHTIT, E GJETA AKOMA GJALL SOFIN DHE E MORA NE AMBULANCE. DERI NE VJENE E KAM MBAJTUR ME MJEKIM ,KUR U BE MIRE, VAJTEM NE FSHATE TE PRINDRIT E MI. DHE U MARTUAM NE NJE DASEM TE THJESHTE. PAS LUFTE SHKUAM NE AUSTRALI KU JEMI DHE SOT. KEMI 3 FEMIJ DY VAJZA DHE NJE DJALE. KJO QE GJITHE HISTORIA QE CUDITI TE MADHE E TE VOGEL POR QE NUK U PUBLIKUA ASNJE LEJE SU DHA ATEHER QE TE BOTOHEJ NDONJE SHKRIM. BABAI QE SHUM I TRONDITUR AI E KISH NDJER ATE NGJARJE. AI KISH QENE NGA ME TRIMAT E LUFTES DHE NJE DJAL SHUM SIMPATIK E I GJATE ,LEVEND, NDOSHTA AI E KISH DASHUR SOFIN , POR FATI QE AQ TRAGJIK SA DHE I PA MESHIRSHEM.
LAD BIZHGA @ KOHA E DONKISHOTEVE 2012

Ndrec Çupaj Nje ngjarje qe te ngjall shume emocion.E besoj si ngjarje teresisht te vertete.Gjest i rralle i Majorit te ushtrise se We
Vladimir Bizhga KJO U MUARR VESH KUR AJO ERDHI NE SHQIPERI. DIHEN SI SHIKOHESHIN NJERZIT QE QENE KOMPLIKUAR ME TE HUAJ. U DESH SHUM PUNE ME MINISTRIN E JASHTME ME KOMITETINE VETERANEVE TE ASJ KOHE QE CESHTJA TE SQAROHEJ DHE FAMILJA NE HIMARE U NJOFTUA, QE E DHIMBSHEME U KTHYE BALADA E KONSTANDINIT TE VDEKUR.

http://a1.sphotos.ak.fbcdn.net/hphot...90422356_n.jpg

fotot duhen te jene fotomontazh ....

Hahahahaha, sa kom qesh.

Por jom shume i gezuar per fundin e kendshem te partizones Sofie. M'vika keq per plakun e ktij qe ja paska more gjermoni per duresh Sofin.
Ah se harrova, po ça koiçidence mer jahu.

[saura]

Hahahahaha, sa kom qesh.

Por jom shume i gezuar per fundin e kendshem te partizones Sofie. M'vika keq per plakun e ktij qe ja paska more gjermoni per duresh Sofin.
Ah se harrova, po ça koiçidence mer jahu.

Po hasha vetem me dhom qe nuk tallesha dot... sepse e njof personin ne fjale ahahaha.
I jati kishte more nje shkurtabiqe me vone ahahaha .
Ky ka dale i gjate ...e motra si e ema shkurtabiqe ahahaha
Si duket plaku ka pas ndonje aventure me Sofien kur ka qene ne mal... ndryshe i biri nuk kishte me shkrujt me kaq pasion ...do jete rrefyer plaku lol
Po çudi si i nderronin ideologjit keshtu kto partizanet e?
Ne shtrat me armikun :P:P lol

[cincinati5]

Po hasha vetem me dhom qe nuk tallesha dot... sepse e njof personin ne fjale ahahaha.
I jati kishte more nje shkurtabiqe me vone ahahaha .
Ky ka dale i gjate ...e motra si e ema shkurtabiqe ahahaha
Si duket plaku ka pas ndonje aventure me Sofien kur ka qene ne mal... ndryshe i biri nuk kishte me shkrujt me kaq pasion ...do jete rrefyer plaku lol
Po çudi si i nderronin ideologjit keshtu kto partizanet e?
Ne shtrat me armikun :P:P lol

si duket kjo ka qen NUSJA ME SHTETRRETHIM,rajmonda bulku ha haaaa,te nusen si duket
nuk e moren partizone,e bon gjermone me helmet me belxhik

[EuroStar1]

2 operacione antipartizane, te permasave masive ne rang rajonal (20 000 veta efektiv luftarak), te vena ne zbatim nga trupat e Vermahtit brenda nje viti, besoj, duhet te jene te majftueshme per te ngjallur kureshtjen tende ne lidhje me permasat e UNCSH dhe veprimtarine se saj.

20.000 ushtare gjerman ne nje siperfaqe prej 50.000 km2 dhe ne nje vend qe kishte levizje politike dhe ushtarake te shteteve si Greqia , Jugosllavia eshte nje ushtri shume modeste por efikasese. Armatimi i Gjermaneve, organizimi dhe deshira per te arritur qellimet e caktuara ishte ne nivelet me te larta dhe nuk mund te konkuroheshin nga vendet ballkanike ne asnje aspekt ( perjashto Polonine )

Mendoj qe disa shkrime ketu duhen permisuar ose te fshihen fare. Jane shume shkrime te kohes se dulles te cilat u perdoren per propagante. Disa shkrime te tjera per ballin jan po te njejtit nivel vec se te ndara ne dy menyra ku vet balli i ngren vlerat vetes dhe propaganta antiballiste e cila e shihte ballin si rival politik dhe i ul vlerat.

Une i qendroj mendimit se Shteti Shqiptar ekziston per hir te interesave politike gjeografike te fuqive te medha. Nuk i jap vlere asnje levizje. Kush do qe mund ta ket bere nje levizje clirimtare te tokave Shqiptare, ka qen trim budalla dhe ka ren per budallallek. A mos valle ishim me te pregatitur se Franca etj shtete per te perballuar okupimin ? E pra ja qe Franca nuk donte perfundimin e Polonise. Ti kishte hyre nje ferr gjermaneve ne kemb nga ne, sot do te ishim biond te gjithe

[violativo]

20.000 ushtare gjerman ne nje siperfaqe prej 50.000 km2 dhe ne nje vend qe kishte levizje politike dhe ushtarake te shteteve si Greqia , Jugosllavia eshte nje ushtri shume modeste por efikasese. Armatimi i Gjermaneve, organizimi dhe deshira per te arritur qellimet e caktuara ishte ne nivelet me te larta dhe nuk mund te konkuroheshin nga vendet ballkanike ne asnje aspekt ( perjashto Polonine )

Mendoj qe disa shkrime ketu duhen permisuar ose te fshihen fare. Jane shume shkrime te kohes se dulles te cilat u perdoren per propagante. Disa shkrime te tjera per ballin jan po te njejtit nivel vec se te ndara ne dy menyra ku vet balli i ngren vlerat vetes dhe propaganta antiballiste e cila e shihte ballin si rival politik dhe i ul vlerat.

Une i qendroj mendimit se Shteti Shqiptar ekziston per hir te interesave politike gjeografike te fuqive te medha. Nuk i jap vlere asnje levizje. Kush do qe mund ta ket bere nje levizje clirimtare te tokave Shqiptare, ka qen trim budalla dhe ka ren per budallallek. A mos valle ishim me te pregatitur se Franca etj shtete per te perballuar okupimin ? E pra ja qe Franca nuk donte perfundimin e Polonise. Ti kishte hyre nje ferr gjermaneve ne kemb nga ne, sot do te ishim biond te gjithe

"E shikoni , pra , qe krisma nuk ka patur ...?" "Kujdestari i pashpirt e ndoqi Sulon hap pas hapi dhe Sulua duke kercyer nga murii per te ikur , ra me koke dhe vdiq !"

Ja nje zgjidhje ku te gjithe dalin "heronj" , por dhe te "pafajshem" , por edhe ku "Sulua" (viktima) e ka te gjithe fajin .....!

Sa budallenj kena qen , nuk e kemi ditur !!??? Jo , neve , se neve te hame m... dhe jo te rrokim armen , por ata pra partizonet dhe ballistet qe rroken armet ..... ne ate kohe ....!

E mer cfare kohe jetojme !? Cfare nuk te degjojne veshet ! Gallate e modhe per neve dhe fatkeqesi e modhe per vendin te nesermen ......

[BlueBaron]

"E shikoni , pra , qe krisma nuk ka patur ...?" "Kujdestari i pashpirt e ndoqi Sulon hap pas hapi dhe Sulua duke kercyer nga murii per te ikur , ra me koke dhe vdiq !"

Ja nje zgjidhje ku te gjithe dalin "heronj" , por dhe te "pafajshem" , por edhe ku "Sulua" (viktima) e ka te gjithe fajin .....!

Sa budallenj kena qen , nuk e kemi ditur !!??? Jo , neve , se neve te hame m... dhe jo te rrokim armen , por ata pra partizonet dhe ballistet qe rroken armet ..... ne ate kohe ....!

E mer cfare kohe jetojme !? Cfare nuk te degjojne veshet ! Gallate e modhe per neve dhe fatkeqesi e modhe per vendin te nesermen ......

Wow, edhe ballistet i paskan rrokur armet ???!!!???

Po nuk vidhnin dhe hanin pula ata ???

Jetojme ne nje kohe o viola, ku secili mund te llogjikoje dhe te mendoje. Te krahasoje faktet dhe te nxjerre konkluzione.

Dikur te gjitha keto veprime i kryente idhulli yt, xhaxhi Dulla, dhe populli e kishte gjithçka gati. Vetem luga e floririt mungoi, per ters. Mgjs jo per te gjithe, Dulla dhe miqsia e tij farefisnore-krahinore-partidhjere e shijoi edhe salltanetin e luges se florinjte.
Po si s'ju mori me vete t'shijonit edhe "parajsen" ?!?

[violativo]

Wow, edhe ballistet i paskan rrokur armet ???!!!???

Po nuk vidhnin dhe hanin pula ata ???

E kush tha qe ballistet nuk i kane rrokur armet ? Po pse me cfare vrane njerezit ata , me "pordhe" ? Po gjermanet dhe italianet me cfare i ndihmuan , vetem me spiunlliqe ?

Sa per pulat , iu kane rene kot ne qafe ! Ata kishin me shume qejf deshet ! Ha...ha....ha....

O Bluje , meqenese ti vjen nga "parajsa" e ballistave , si ishte purgatori ?

[BlueBaron]

E kush tha qe ballistet nuk i kane rrokur armet ? Po pse me cfare vrane njerezit ata , me "pordhe" ? Po gjermanet dhe italianet me cfare i ndihmuan , vetem me spiunlliqe ?

Sa per pulat , iu kane rene kot ne qafe ! Ata kishin me shume qejf deshet ! Ha...ha....ha....

O Bluje , meqenese ti vjen nga "parajsa" e ballistave , si ishte purgatori ?

Spiunlliqet i bente Dulla, o viola, pse e humb keshtu ??? Vet Qazim Mulletja i tha Bahri Omarit, po ti ku e njef kte (per Dullen), ky eshte i joni (i Mon Kukaleshit).


Per "purgatorin" te keshilloj te pyesesh ndonje partizon "trim" qe vriste mrapa kraheve, ndonje nga ata qe e pesuan nga "vellezerit" e idealit dhe te armeve ...

[Maqellarjot]

Wow, edhe ballistet i paskan rrokur armet ???!!!???

Po nuk vidhnin dhe hanin pula ata ???

Jetojme ne nje kohe o viola, ku secili mund te llogjikoje dhe te mendoje. Te krahasoje faktet dhe te nxjerre konkluzione.

Dikur te gjitha keto veprime i kryente idhulli yt, xhaxhi Dulla, dhe populli e kishte gjithçka gati. Vetem luga e floririt mungoi, per ters. Mgjs jo per te gjithe, Dulla dhe miqsia e tij farefisnore-krahinore-partidhjere e shijoi edhe salltanetin e luges se florinjte.
Po si s'ju mori me vete t'shijonit edhe "parajsen" ?!?

BlueBaron me pelqen kur shkruan per perjudhen e komunizmit dhe ate te luftes se dyte. Kemi patur ca debate te 'ashpera' rreth demokracise se shqiperise dhe pishtareve te vetdeklaruar, por ne kete tem me ato qe kam lexuar ke kompensuar pak

[Ana_E_Malit]

"Njeriu me top", një dëshmi historike
Botohet në shqip libri me kujtime "Lufta ime më e gjatë: Shqipëri 1943-1948", me autor Franko Benantin. Fragment.

"Me 8 shtator 1943, gjermanet zune garnizonin e Korces, repartet e dislokuara ne Pogradec, ne Leskovik e afer kufirit greko-shqiptar. Ne Korce, gjermanet pushkatuan shume oficere, midis te cileve edhe mikun tim, nentogerin Bonafedi nga Roma. Gjithashtu, 17 ushtare dhe rreshteri Karli nga Koparo, shkuan ne gryken e pushkes, sepse nuk kishin dashur t'i bindeshin urdhrit te dorezimit. Une, se bashku me nentogerin Piponci nga Pietragala (Potenca) e rreshterin Italo Rizi nga Roscino (Salerno), si dhe 37 ushtare te armatosur deri ne dhembe, lame fshatin e Mborjes, fare afer Korces, ku kishim qene deri atehere, dhe u bashkuam me partizanet. Pasi kishim pershkuar fushen e Korces, ne afersi te Boboshtices, u ngjitem ne malet ne drejtimin e kundert dhe mberritem ne Voskopoje. Atje takuam partizanet. U vume ne dispozicion te gjithe me armatimet individuale, e per me teper edhe disa kaseta me predha mortajash 81 mm. Partizanet nuk bene asnje perpjekje per te na carmatosur.

Qeme strehuar prane kazermave e barakave qe me pare u perkisnin karabiniereve. Takova aty disa oficere, tashme ne sherbim prane Gjykates Ushtarake te Korces, togeret Falko, Celi e Karfanja. Kishte mjaft ushtarake te cileve u drejtohej ne menyre te vecante propaganda e agjitatoreve komuniste shqiptare.

Nderkohe qe gjendesha akoma ne Voskopoje, nje dite erdhi kreu i famshem partizan Riza Kodheli, i cili me propozoi qe, bashke me togerin Di Falko e rreshterin Rizi, si dhe me gjithe kompanine, t'i bashkohesha batalionit partizan "Tomorri", qe komandohej prej tij. Riza Kodheli me pyeti nese dija te perdorja mortajat dhe, si mori prej meje pergjigje pohuese, me besoi te vetmen mortaje 81 mm qe dispononte batalioni, si dhe nje skuader partizane per mbrojtjen nga afer te armes. Bashkepunonin me mua edhe oficeret e ushtaret italiane qe permenda me siper, pas pranimit per t'u rekrutuar ne radhet e batalionit "Tomorri". Municionet e disponueshme per mortajen, ishin ato qe kishim sjelle ne me vete. Kodheli ishte nje komandant guerriljesh i lindur, per te cilin kjo lloj lufte ishte ceshtje jete.

Nisi keshtu aventura ime e gjate bashke me partizanet shqiptare. Batalioni "Tomorri" me grupin e artilerise (sic e quante Kodheli mortajen e tij te vetme), filloi ekskursionet e shpejta ne rajonin e Korces e te Kolonjes. Aksioni i pare qe ndermorem ndodhi ne afersi te fshatit Polene, ku u sulmuam nga nje formacion patrullimi gjerman. Gjate luftimit, komandanti me urdheroi te qelloja me mortaje, ndersa batalioni po mundohej t'i ndalonte gjermanet me nje zjarr te dendur pushkatar. Sheshova mortajen ne nje pozicion qe zoteronte luginen ku kishte zene vend armiku, dhe nisa te jap disa goditje me mortaje. Rezultati ishte shume me i madh nga sa pritej, sidomos per efektin psikologjik qe paten goditjet e mia ne moralin e partizaneve. Armiku u terhoq. Nga ana jone nuk pati humbje, ndersa gjermanet lane ne fushen e luftimit disa te vdekur. Per me teper, partizanet zune kater rober, te cilet me urdher te komandantit u pushkatuan menjehere dhe u zhveshen nga rrobat. Pas ketij suksesi, Riza Kodheli dhe gjithe partizanet e batalionit shprehen admirimin e tyre ne drejtimin tim me terma entuziaste, te tilla qe vetem njerez te pagdhendur mundnin te shprehin.

Konsiderata e larte per mua u rrit jashte mase ndonje jave me vone, kur, me disa goditje te matura mire, i rashe ne koke nje fshati te vogel ne afersi te Ersekes, te zene nga ballistet, armiq te Riza Kodhelit, duke i shtrenguar ata t'ia mbathnin nga syte kembet. Plaku kercente perpjete nga gezimi. Pasi hyri ne fshat dhe dogji disa shtepi te kundershtareve te vet, ai me ftoi mua dhe italianet e tjere te hanim me te. Menjehere pas kesaj u nisem per Shtemnice. Ishte nje mbasdite e qarte me diell. Ishim duke pershkuar nje lendine qe shembellente me nje kopshet japonez, kur u sulmuam nga nje formacion gjerman. Ushtari Xhuzepe Mileti, qe ishte ne pararoje, u gjend i pari nen bresherine e plumbave te nje patrulle armike. Hapi zjarr menjehere, vrau dy gjermane te patrulles, por mbeti edhe per vete i vrare, duke marre nje plumb ne balle. I gjithe batalioni u angazhua ne nje aksion luftarak te ashper, ne te cilin mora pjese edhe une me mortajen time. Armiku u detyrua te braktise fushen e betejes. Trupi i heroit Mileti, pasi ju bene nderimet ushtarake, u transportua me mushke ne Cemerice, fshati i lindjes se Riza Kodhelit, dhe u varros ne qafen e Martes.

Pas disa ditesh pushimi ne Cemerice, u drejtuam nga veriu dhe, duke kaluar lumin Devoll, arritem ne zonen e Mokres. Batalioni thuajse u rrethua nga gjermanet. Shpetuam me mundim, duke u kthyer mbrapa e duke kaluar serish Devollin. Gjate kthimit, togeri Di Falko u ngaterrua e mbeti menjane. U kap rob nga gjermanet, por sic mora vesh me vone, nuk u pushkatua, duke mos u njohur nga askush si oficer. Arriti te arratisej dhe te bashkohej serish me partizanet ne Voskopoje, por gjate spastrimit tjeter armik mbeti i plagosur rende. Te paqarta me mbeten edhe lajmet per fatin e metejshem te tij. Une nuk e ripashe me.

Duke i shpetuar rrethimit te gjermaneve, batalioni "Tomorri" pershkoi gjere e gjate zonat e Skraparit e te Tomorices dhe zhvilloi beteja te ashpra kunder forcave balliste. Ne afersi te Mirasit, nje goditje e mortajes sime nxori jashte luftimit shtate balliste, duke nxitur entuziazmin e Kodhelit. Ky aksion provokoi nje spastrim te ri, te ekzekutuar bashkerisht nga gjermanet dhe ballistet, ne vijim te te cilit u zhvendosem serish ne zonen e Korces, e prej aty, deri ne afersi te Permetit. Vazhduam te endeshim neper male me dite e me jave, te ndjekur nga gjermanet, te cilet nderkohe kishin filluar "Operacionin e Dimrit", te shtrire ne te gjithe rajonet e Shqiperise".

Ne ditet e para te gushtit erdhi ne Cepan, komisari i Brigades se 2-te, Vasil Konomi, me urdhrin e transferimit tim prane kesaj brigade, qe e kish bazen e saj ne Vithkuq, fshat malor afer Korces. Nje urdher i njejte ishte perpiluar edhe me pare per togerin Belodi. Midis Cepanit dhe Vithkuqit eshte nje largesi prej rreth 40 km. Por, pjesa e fundit e rruges sone, pas Panaritit, shkonte permes nje pylli te dendur ne ngjitje te vazhdueshme, deri ne qafen e Kumbulles. Arritem ne Vithkuq nga darka, pas nje rropatjeje te lodhshme. Dhe me kujtohet, si nje e papritur per mua ate kohe, qe fshati ishte i ndricuar me drite elektrike.

Komandanti i Brigades se 2-te, Beqir Balluku, ishte nje kapobande tipike shqiptare: oportunist dhe i eger, i zoti sa s'ka per te ndjekur personin; ai shprehte keshtu instiktet sekrete te races se vet. Lufta e shqiptareve kunder turqve, per shekuj ka qene nje rrokullime e vazhdueshme reprezaljesh te egra e te pergjakshme. Prej shekujsh vetem ky instikt, i pandrydhur, ka qene ne baze te jetes se shume shqiptareve. Menyra e tyre e te kuptuarit e te zhvilluarit te luftes partizane, ishte tregimi me i mire i ketij instikti dhe rrethanat aktuale, tek e fundit te jepnin te kuptoje bazen me te pershtatshme per vleresimin e tendencave te ketilla. Gjate okupacionit italian, Beqir Balluku kishte ndjekur shkollen per nenoficer, duke dale prej saj me graden e rreshterit. Me pas ballistet i kishin vrare nje vella. Tani qe ishte bere komandant, ai po u kthente borxhin atyre. Ishte tek e fundit hakmarrja e gjakut, qe percillet nga brezi ne brez dhe qe ne mendjen e tij gjente nje perligjje logjike, te lindur mbi traditat e te themeluara nga te paret e tij.

Kur komisari i brigades me njohu me te, u gjenda perballe nje mesoburri te dobet shtatlarte, me sy te zinj, te vegjel e te levizshem si te shqarthit dhe nje buzeqeshje pertallese mbi buze. Mbante krahaqafe nje dylbi dhe nje cante me harta topografike. Me beri disa pyetje mbi partizanet e mi te meparshem e pastaj me ftoi t'i hidhnim nje sy rrafshit te Korces. Dolem dhe u vume ne rruge jashte fshatit, tatepjete malit. U bashkua me ne edhe togeri Belodi. Balluku ecte perpara me hap elastik, si nje dre. Ne mezi e ndiqnim. Ne nje cast ndaloi, nxori nga canta nje harte topografike dhe, duke ia treguar Belodit, tha: "Ne jemi ketu. Ti me mortajen tende duhet te godasesh gjithe fshatrat e rrafshit ne dore te ballisteve!". Ishte qesharake e absurde qe, me nje mortaje te vetme e me njezet predha, ai mendonte te godiste gjithe rrafshin e Korces. Belodi bente gjoja sikur miratonte.

Gjate muajve te gushtit, te shtatorit e te tetorit 1944, morem pjese ne aksionet partizane qe Brigada e 2-te, se bashku me Brigaden e 20-te, ndermori ne rajonin e Korces. Shtabi i Pergjithshem i kishte ngarkuar Beqir Ballukut dy detyra kryesore: te pengonte levizjet e autokolonave gjermane pergjate rruges Follorine - Korce dhe te sulmonte fshatrat e rajonit te Kolonjes te zene nga ballistet. Ne plotesimin e ketyre detyrave mortaja e Belodit beri me te vertete mrekulli. Balluku duhej te kish kuptuar qe konsiderata e larte qe miku im kishte patur prane batalionit "Tomorri" te Riza Kodhelit, ishte plotesisht e perligjur. Goditjet e tij te matura mire ndihmuan per te shkaktuar humbje te ndjeshme ne autokolonat gjermane qe vinin nga Follorina, sic ndodhi prane Bilishtit, gjate rruges Korce-Pogradec dhe ne Qafe Thane, afer liqenit te Ohrit, ku eshte bigezimi qe te con ne Elbasan dhe ne Struge. Aksionet shpaguese kunder forcave balliste u ekzekutuan ne disa fshatra te rajonit te Kolonjes, si ne Luaras, ne Gostivisht, ne Borove, ne Rehove e ne Prodan, gjithnje me ndihmen e çmueshme te mortajes se togerit Belodi.


Fragment nga libri me kujtime "Lufta ime me e gjate: Shqiperi 1943-1948" ("La guerra più lunga: Albania 1943-1948"), me autor Franko Benantin, i sapobotuar ne gjuhen shqipe, nga shtepia botuese "Naimi".

[fattlumi]

Ky divizion edhe pse shume nga ta u mashtruan nga komunistet dhe dezertuan u kane q.ire nenen shkieve deri ne Beograd.

LNC-ja ka qene lufte per dominim te komunizmit,ndihme per Rusine dhe vendet sllave,nuk ka qene lufte per tu cliruar shqiptaret.
Sepse shqiptaret nuk u cliruan deri me 1999,dhe ende nuk jane cliruar .Ka ende pune.Atehere kend e cliroi kjo LNC?