Beteja per Tiranen: Lulzim Basha perballe Edi Rama

[TikTak]

tamom ky osht bo si enveri. s'guxo kush me e kritiku sikur sala osht pereni. sala osht i katunar ignorantus qi ka gjet shesh e bo pershesh se politiken shqiptare e kon myt pensjonista ne ide si ky xhaja ma nolt hahahahahahahahahaha

do rifreskim politika si cdo gjo tjeter. merrni mer shemull ka amerika. god bless this country

rofsh raptiloid. jom shkatarru tyj qesh me at photo hahahahahahahaha

[Guri i Kuq]

Idiokracia e majtë

E enjte, 03 Mars 2011 12:44,"Panorama",Tiranë


NgaUCIANO BOCI

Ajo që vihet re më së shumti në ligjërimin politik të Ramës, përveç mungesës së ideve, është përdorimi i shpeshtë i neologjizmave ose dhe i huazimeve nga kohëra dhe kontekste historike pararendëse, të cilat në vetvete nën një vëzhgim të shpejtë psikolinguistik dhe sociolinguistik, janë refleksion natyral i një realiteti politik të ardhur dhe të formësuar brenda politikës shqiptare me shfaqjen në skenën e saj të politikanëve të formatit Rama. Një ndër më të përdorshmit si neologjizëm që lideri i majtë e ka më shumë për zemër, “si dashnor i vjetër i gjuhës” (shyqyr Zotit!)-siç e ka etiketuar ai veten në një ndër intervistat e tij, është termi qenefpolitika. Termi është përdorur aq shpesh nga Rama, sa gati ai është bërë dhe sinonimi identifikues i vetë Ramës dhe gjithkush mbi bazën e tij ndërton përfytyrimin realist të liderit të majtë, të mbyllur në qenefin e tij bunker-politik, të ulur për shtatë palë qejfe, duke kryer ritualet e tij të “zemrës” dhe duke bërtitur fort “hap kutitë ose largohu”.
Vendi nuk ka rëndësi nëse është në Pezë, në mes të Bashkisë apo diku aty nga zyrat e PS. Për të gjithçka dhe kudo është një qenef, ku ai “lideri i madh” kërkon të lërë shenjën dhe gjurmën e tij, për të shfaqur me forcë atë që në fillimet e veta e quajti për modernitet, dhe e shprehu me shumë ndrojtje dhe delikatesë, “politika e re” dhe tani e quan për tradicion dhe plot krenari, duke e mbushur gojën plot, “qenefpolitikë”.
Kjo qenefpolitika ramiste ka origjinalitetin e vet dhe nuk mund të kuptohet pa konstelacionin shumëngjyrësh që i është ngjitur nga pas, të përbërë nga politikanë akrobatxhinj dhe të paformë si produkte qenefiste të politikës ndër vite dhe asaj të ditës. Tendenca themelore e saj është dalja nga sistemi politik dhe kundërshtimi i këtij sistemi me të gjitha format dhe mënyrat, me qëllimin final zëvendësimin e tij me këtë lloj origjinal qenefist, si produkt miks i së kaluarës së errët dhe i dhunës së sotme. Rezultatet e kësaj përpjekjeje e tendence, shqiptarët i kanë përjetuar si situata mëdyshëse të vazhdueshme, të qëndrimeve të PS, ose si situata mospranuese dhe kundërshtuese nga ana e kësaj, për rezultate zgjedhjesh tashmë të legjitimuara dhe të pranuara nga të gjithë organizmat ndërkombëtarë dhe si sjellje të dhunshme të lidershipit të majtë, për të marrë pushtetin ose me çadra ne mes të ditës e në mes të bulevardit ose me zjarr e hekur, me hu e dru, përgjatë ditës e natës. Sikurse në 2007, po ashtu në 2009, sot ende nuk dihet nëse PS do hyjë në zgjedhje. Sikurse në 2005, ende sot ata nuk e pranojnë se kanë humbur dhe se koha e marrjes së pushtetit me dhunë ka perënduar. Çdo ditë, të lemerisur shqiptarët dëgjojnë deklarata kontradiktore nga përfaqësuesit e majtë, të shoqëruara me kushte absurde, si të bëhej fjalë për të zgjedhur dyqanin e modës, ku Rama do bëjë shopingun e radhës dhe jo për momente që vënë në diskutim dhe përcaktojnë të ardhmen e tyre dhe të vendit. Çdo ditë ata, të shqetësuar, në vend të lajmeve të gatishmërisë për t’u ulur në tryeza që formulojnë ide dhe perspektiva, dëgjojnë thirrje për protesta të reja për të përmbysur dhe për të shkallmuar me çdo mjet ato vlera për të cilat u deshën vite për t’i instaluar.
Qenefpolitika Ramiste, jo vetëm që u përpoq me të gjitha format e saj të dhunshme të shpërhapte në atmosferën e brishtë të politikës shqiptare aromën e saj të rëndë të krizës, por ka arritur një shkallë të tillë kapardisjeje dhe të pëlqimit të produktit të vet, sa tashmë nuk pyet më as për opinionet e organizmave ndërkombëtare, politikanëve dhe shteteve mike dhe as për braktisjen e pashmangshme që “populli opozitar” po i bën progresivisht. E alarmuar nga paniku për humbjen e Bashkisë, të cilën e ka shndërruar në një qenef gjigand, e cila prodhon për të vetëm para që vijnë erë dhe nën atmosferën dehëse të dhunës që e ka kapluar, kryeqenefisti Edvin e ka të pamundur të kapërcejë rrethin ku është mbyllur.
Ajo që gjenerohet si rezultat i aplikimit të saj të vazhdueshëm, është instalimi i një lloj idiokracie të majtë, që i bën shoqëri të këndshme kësaj të fundit, idiokraci kjo me nota shumë origjinale dhe me pasoja pothuaj të pariparueshme për opozitarizmin. Idiokracia në fakt është titulli i një film-komedie shumë të njohur dhe të suksesshme amerikane, e realizuar nga i njohuri MIKE JUDGE. Filmi, subjekti i të cilit vendoset në një të ardhme të largët, përbën një parodi therëse për nivelin intelektual të shoqërisë së sotme.
Joe Bauers, personazhi kryesor, i cili vjen nga shtresat e mesme të shoqërisë, për shkak të ndërprerjes së një programi ushtarak kibernetik, rikthehet në jetë (zgjohet) pas 500 vjetësh. Dhe ajo që ai i gjen e zbulon rishtazi, është një shoqëri totalisht e çmeritur, ku niveli mesatar i intelektualitetit ka rënë dukshëm, përgjatë rrjedhës së viteve, për arsye të veprimit të një skeme seleksionimi natyror me drejtim dhe efekt të kundërt. Brenda saj, tashmë çdo gjë ka humbur sensin e qëllimin dhe vlerat janë përmbysur. Vetë ai kupton dhe dallohet qartë nga të gjithë që është njeriu me shkallë intelekti më të lartë.
Kjo është pak a shumë atmosfera dhe ajo që perifrazon gjendjen e idiokracisë si triumf i anti-intelektualizmit.
Me një krahasim të shpejtë, shihet se kjo idiokraci më së miri është e instaluar brenda sistemit qenefist-ramist politik, i cili kurrsesi nuk mund të jetë përfaqësuesi legjitim dhe moral i formacioni politik që mbart kontribut të pazëvendësueshëm për të majtën shqiptare. Çdo plangprishës i penduar, i cili do të mund të kthehej në këtë ngrehinë që kryetari për inerci e quan PS, qoftë militant i thjeshtë, qoftë njeri i zakonshëm, do ta ndiente menjëherë diferencën midis vlerave të dikurshme dhe antivlerave të instaluara në “sistemin e ri”, do ta kuptonte që aty nuk realizohet më politikë për politikë, por politikë për interesa personale, që aty nuk ka më njerëz që merren me politikë, si shërbim për të gjithë, por njerëz që merren me biznes-politikë. Dhe sikurse në komedinë e famshme të lartpërmendur, ku president i SHBA-ve është i zgjedhur një tip gangsta-pop, ai do të gjejë një lider të vetëzgjedhur pikto-pop, snob dhe demodern.
Gjuha e sistemit që përdoret aty, është si anglishtja e rrugës, e thjeshtëzuar e Joe Bauerit të komedisë, ku fjalët më të spikatura janë sharjet e thjeshta dhe banalo-agresive, si reaksion, meqenëse të tjerët “e kanë sha keq nga nona”.
Do shohë që të gjitha vendimet merren a priori, pothuaj gjithmonë me mjetin bashkëkohor celular, nga pikto-popi, gjë që thekson sundimin e kaosit politik dhe vendimmarrjes evazive. Do shohë se Edvini për popizëm dhe hotizëm është bërë Edi dhe e ka nominuar veten si “kryetari i partisë së brendshmi”, pasi së jashtmi ka dikë tjetër. Do kuptojë se përgjatë deklaratave e tubimeve, më të rëndësishme se fjalët e artikuluesve janë piktogramat emulative, të cilat njëkohësisht udhëheqin jetën shpirtërore të këtij sekti të ri.
Me shumë çudi do dallojë që njerëzit brenda sistemit vlerësohen nga origjina në hapësirën e pemës bllokiste-gjenealogjike, nga gladiotarizmi që shfaqin përgjatë seancave parlamentare dhe jo nga kontributet dhe mençuria politike. Njëkohësisht, pa humbur shumë kohë, do vërtetojë që dëshira e vetme dhe motivacioni kryesor që sundon në grupin drejtues lidershipist, është shprehja “I like money” (i pëlqej paratë), idem sikurse ndodh në komedinë e famshme.
E gjithë kjo panoramë marramendëse, ku kalojnë stivë njëra mbi tjetrën anët më të errëta të bërjes politikë, e bind atë, anëtarin e militantin e thjeshtë dhe na bind të gjithëve ne se produkti i saj i vetëm janë kulisat, amoraliteti, dhuna e ngërçi politik, ndërsa zgjidhja e vetme është largimi nga politika i këtij krijuesi të kësaj idiokracie dhe qenefpolitike unlimited.

[RAPTILOID]

Fushatën e nisin ... Ambasadorët
DENIS DEDEJ/ANILA DUSHI/ANILA PEÇI
Website gazeta shekulli

Përfaqësuesit ndërkombëtarë kanë nisur një tur paraelektoral në të gjithë vendin për zgjedhjet e ardhshme vendore që priten të zhvillohen më 8 maj. Pas vizitave që përfaqësuesit e SHBA-ve dhe OSBE-së kanë kryer në Tiranë, me krerët e politikës, ata kanë vijuar takimet larg kryeqytetit.

Rëndësia e zgjedhjeve të ardhshme vendore, apeli i tyre për t'i zhvilluar me standardet më të larta ato, ka sjellë që diplomatët e atashuar në vendin tonë të zbresin në terren për të parë nga afër ecurinë e përgatitjeve. Ndërsa na ndajnë vetëm dy muaj nga zgjedhjet e ardhshme lokale përfaqësuesi të OSBE-së dhe të SHBA-ve kanë vizituar bashkitë kryesore në vend.

Vetëm dy ditët e fundit, sekretari i Përgjithshëm i Përgjithshëm i OSBE-së, Marc Perrin De Brichambaut, ka qenë i pranishëm në qytetin e Durrësit dhe të Elbasanit. Në takimet e zhvilluara me Vangjush Dakon dhe Qazim Sejdinin, përfaqësues të Partisë Socialiste, është diskutuar mbi zgjedhjet e ardhshme vendore.

Nga ana tjetër, ambasadori i SHBA-ve ishte i pranishëm dje në Vlorë ku zhvilloi takime me kreun e bashkisë Vlorë, prefektin e qarkut Vlorë, Eduart Velçani, si dhe më pas në këndin amerikan që ndodhet në bibliotekën e qytetit, nga ku komentoi zhvillimet në Shqipëri. Në lidhje me atë çka u bisedua me përfaqësuesit e pushtetit qendror dhe vendor në Vlorë, Arvizu bëri të ditur se në takimet e tij u bisedua për çështje politike, për sa i përket kuadrit të zgjedhjeve lokale dhe kuadrit të zonës së Vlorës.

"Por do të doja të thosha vetëm një observim, të cilin e kam vënë re për sa i përket zgjedhjeve të majit. SHBA-të kanë ndjekur dhe mbështesin faktin që është shumë i rëndësishëm që këto zgjedhje të ndodhin në 8 maj, siç e kërkon dhe Kushtetuta shqiptare, dhe për mua është e rëndësishme dhe me shumë kuptim ta them këtë jashtë Tiranës, në Vlorë, që nuk është kryeqyteti i Shqipërisë", - deklaroi Arvizu. Ai tha se këto zgjedhje janë një mundësi për qytetarët që të zgjedhin drejtuesit e tyre.

Zyrtari i lartë amerikan në vendin tonë solli në vëmendje se para 20 vjetësh shqiptarët larguan komunizmin dhe nuk duan ta shohin atë përsëri. "Populli shqiptar ka fituar të drejtën për të zgjedhur drejtuesit, liderët e tij.

Dhe e dimë dhe jemi të gjithë koshientë që ka pasur disa probleme dhe më parë në lidhje me zgjedhjet. Por ja që dhe në Amerikë kemi probleme", - vijoi ambasadori i SHBA-ve. Sipas tij, gjëja e rëndësishme është që kjo zgjedhje të jenë më të mira seç kanë qenë. Arvizu kërkoi që zgjedhjet e 2013-ës duhet të jenë më të mira seç kanë qenë ato të 2011-ës dhe ato vetëm duhet të përmirësohen dhe të bëhen më të mira, vetëm nëse njerëzit punojnë që ato të jenë më të mira. "Dhe shqiptarët e meritojnë të ketë një zgjedhje.

Dhe unë shpresoj që ju do të keni mundësinë të vizitoni faqen e ambasadës në facebook. Javën e kaluar pati një deklaratë për sa i përket ndihmës që shteti amerikan do t'u japi për mbarëvajtjen e zgjedhjeve. Gjithashtu do të ketë shpallet një konkurs për sa i përket sloganit më të mirë për zgjedhjet e 8 majit", - theksoi zyrtari amerikan.

Arvizu: Jam i burgosur nga politika në Tiranë

VLORË - Ambasadori i SHBA-ve, Aleksandër Arvizu, mbërriti dje rreth orës 10:00 në qytetin bregdetar të Vlorës, ndërsa vizitën e tij e nisi me një takim me kryetarin e bashkisë, Shpëtim Gjika. Pas shkëmbimit të dhuratave mes tyre, zyrtarët nuk i kursyen as batutat: "Kam dashur të vij shumë më shpejt, por më duket se jam mbajtur i burgosur nga politika aty", - tha Arvizu, duke iu drejtuar Gjikës.

Ky i fundit tha se "do të ishte shumë mirë të mbeteshin aty politikanët, dhe jo ne". Ndërsa Arvizu u përgjigj: "Nuk do të ish ide e keqe".

Kryebashkiaku vlonjat i dhuroi ambasadorit amerikan një album me fotografi të vjetra të qytetit të Vlorës, si dhe stemën e bashkisë, ndërkohë që Arvizu i dhuroi një libër me përshkrimet e kopshteve më të bukura të Uashingtonit. Ndërsa në takimin me prefektin e Vlorës, ambasadori amerikan foli për këndet amerikane, të cilat ndodhen bibliotekave të tre qyteteve të vendit: Vlorë, Tiranë e Kukës. "Në Vlorë kemi një kënd amerikan. Kur vijnë qytetarët, nuk i pyesim janë të PD-së apo PS-së. Të gjithë janë të mirëpritur", - komentoi Arvizu.

OSBE: Politikanët të vendosin besim tek njëri-tjetri
ELBASAN - Sekretari i Përgjithshëm i OSBE, Marc Perrin De Brichambaut, deklaroi nga Elbasani se mesazhi i tij është i njëjtë për politikën shqiptare: Të respektohet Kushtetuta, institucionet dhe zgjedhjet.

Ai tha se ka ende kohë për të reflektuar kur mbeten edhe 9 javë nga zgjedhjet e 8 majit. "Ne do të jemi të pranishëm për të dëgjuar, për të vëzhguar dhe për të ndihmuar. Është populli shqiptar ai që bën zgjedhjen. Palët duhet të fitojnë besimin e njëri-tjetrit dhe ne do të presim reflektimin e tyre.

Politikanët më dëgjuan teksa u thashë që të ndërtojnë besimin tek njëri-tjetri. Ju do të shihni në ditët në vijim, nëse ata ja vunë veshin fjalëve të mia apo jo", - deklaroi De Brichambaut. Sekretari i Përgjithshëm i OSBE-së shprehu gatishmërinë e kësaj organizate për të ndihmuar Shqipërinë për të garantuar që zhvillimi politik i vendit të jetë në përputhje me angazhimet e tij ndaj OSBE-së, parimet dhe standardet demokratike, si dhe me aspiratat e tij për të ardhmen. Pas dy ditëve qëndrim në vend, ai tha se është ende herët të krijojë një përshtypje për situatën në Shqipëri.
Përfaqësueset socialiste në Kuvend kanë nisur takimet në qytetet kryesore për protestën e radhës
Deputetet e PS, derë më derë për 8 marsin
TIRANË - Pas udhëzimeve të kryesocialistit, deputet e Partisë Socialiste kanë nisur lajmërimet derë më derë për protestën e 8 marsit. Në qytetin e Durrësit, deputetet Klodiana Spahiu dhe Ermonela Felaj, diskutuan me gra të rastësishme dhe i shpjeguan atyre se pse duhet të protestojnë kundër Sali Berishës, nën sloganin "Gratë sot më shumë se kurrë".

Gjatë një takimi, deputetja Spahiu tha se është faji i Saliut që gratë vuajnë varfërinë ekstreme dhe papunësinë, faji i Saliut që gjuha e pushtetit ka degraduar në gjuhën e urrejtjes.

"Në datën 8 mars, të gjithë ne gratë do të protestojmë për të drejtat tona, në orën 11:00 në bulevardin "Dëshmorët e Kombit". Jeni të ftuara të protestoni për gjithçka ndaj këtij regjimi totalitar. Jeni të ftuara të protestoni për gjithçka që na ka mbytur, për këtë korrupsion, për këtë rritje çmimesh, për të gjitha këto padrejtësi që iu bëhen grave tona", - ftoi ajo gratë durrsake.

Ndërsa deputetja e qarkut të Beratit, Ermonela Felaj, theksoi se është faji i Saliut që fëmijët keqpërdoren nga pushteti, faji i Saliut që nënat shqiptare janë veshur me të zeza, ndërsa fëmijët kanë mbetur jetime, faji i Saliut që 26 shqiptarë të ndershëm humbën jetën në Gërdec, që 4 heronj u vranë nga Garda e Republikës në 21 janar. "Është shumë e rëndësishme që në datën 8 mars, të gjitha gratë e Shqipërisë më shumë se kurrë.

Të protestojmë ndaj një qeverie që i injoron njerëzit në Shqipëri, i konsideron njerëzit sikur nuk kuptojnë, sikur nuk dëgjojnë, sikur nuk shohin. Besoj se ju do të jeni atje bashkë me ne, në orën 11:00, në bulevardin "Dëshmorët e Kombit", - thekoi deputetja socialiste.

Në ftesën e socialistëve për protestën thuhet se "për të gjitha padrejtësitë që po i bëhen këtij vendi nga ky regjim vrastar dhe të korruptuar në 8 mars të gjitha gratë e Shqipërisë do të protestojnë në bulevardin "Dëshmorët e Kombit", në orën 11, paqësisht kundër Sali Berishës, për një Shqipëri dhe një të ardhme më të mirë".

Rama në Koplik: Konsensus, jo sulme
Ka kërkuar konsensus midis kandidatëve për bashkitë, dhe jo sulme. Edi Rama, kreu i opozitës ka mbërritur mbrëmjen e kaluar në Bashkinë e Koplikut. Pa praninë e medieve, ai ka organizuar një takim me kandidatët për bashkinë, ndërsa ka kërkuar prej tyre që të bashkëpunojnë njëri-tjetrin dhe jo të sulmojnë për të fituar kandidaturat.

Rama mësohet t'u ketë deklaruar katër kandidatëve se do të bëhet një sondazh në popull para se të vendoset cili prej tyre do të jetë përfaquesi socialist, ndërsa është shprehur se të gjithë ata që japin kontribut, do të shpërblehen.

Berisha i kujton Bashës 8 majin
Përherë e më shumë forcohen zërat se Ministri Basha do të jetë kandidati për bashkinë e kryeqytetit edhe pas deklaratës së liderit të selisë rozë, i cili ka lënë të hapur mundësinë për të rikandiduar.

Duke vlerësuar rolin e qendrës së licencave për bizneset, në mbledhjen e radhës së qeverisë, shefi i mazhorancës duke iu drejtuar ministrit të tij, i kujtoi datën e zhvillimit të zgjedhjeve vendore dke u shprehur se 8 maji do të jetë edhe fundi i probleme që ka Tirana.

"Imagjinoni ju, në qoftë se afati kohor është shkurtuar mbi 5 deri në 6 herë pas krijimit të qendrës, afati kohor në bashkinë e Tiranës për të marrë lejen e ndërtimit është i treti më i gjatë në botë, sipas të dhënave të fundit ky afat 383 ditë. Sigurisht, këto nuk i referohen vitit 2009, i referohen vitit 2008, por kryetari i bashkisë që po ikën ka ndërtuar shtyllën më të lartë të korrupsionit në Europë dhe me të lartat në botë.

Fatmirësisht, 8 maji po afron dhe zoti Basha a e more vesh që kanë vendosur çadrat para kryeministrisë që ose të japësh dorëheqjen, ose do të flijohen. Më thanë që po bëhen gati 5 kandidatë, në 5 çadra. Kjo është puna e tyre, nuk kemi çfarë t'u bëjmë", - theksoi Berisha.

Ndërkohë, demokratët do të kenë në zgjedhjet lokale edhe një aleat të ri, PDIU-në. Kryetari i kësaj force, Shpëtim Idrizi, u shpreh se PDIU mund të afrohet me partinë në pushtet në kuadër të pjesëmarrjes në zgjedhjet lokale. "Jemi në bisedime me Partinë Demokratike për një aleancë të mundshme në zgjedhjet lokale", - tha Idrizi.

[RAPTILOID]

tamom ky osht bo si enveri. s'guxo kush me e kritiku sikur sala osht pereni. sala osht i katunar ignorantus qi ka gjet shesh e bo pershesh se politiken shqiptare e kon myt pensjonista ne ide si ky xhaja ma nolt hahahahahahahahahaha

do rifreskim politika si cdo gjo tjeter. merrni mer shemull ka amerika. god bless this country

rofsh raptiloid. jom shkatarru tyj qesh me at photo hahahahahahahaha

Hahahaha
Po pra Jan ca pensionista ktu qe I harxhojne leket neper Internet kafe per te mrojt salen

[Brari]

tiktuk..

ti i ri je ne mullaqe e ne faqet qe i ke po si mullaqe.. po ne mendje je me i vjeter se shoku pilo peristeri..
kurse edvinin yt eshte me i vjeter se enveri ne mendime..
kurse ruci shefi babit tend eshte nja 100 vjet me i vjeter dhe se hysni kapua..

i riu juaj robert perleka qe e kishit ne pararoje te falanges.. eshte 600 vjet i vjeter.. pra me kohen e inkuizicionit.. ku ndeshkohej me hu e gijotine mendimi i lire..

kurse erioni learto veli eshte 800 vjet i vjeter.. pra dhe me te vjeter se gjisherit e tire nja 500 vjet..
e kish heq kopili videon nga youtubja ku merr nje zorrxhi te lyer me boj kuqe..dhe e vervit at zorraxhiun te perleshet me policet..

kjo vjetrsi ne mendje e kjo katra-zi ne shpirt ju ben juve perjetsisht te afte te pini gjak po ju erdhi rasti .. sikur rasti qe prisnit mbas diten e 21 janarit..

amerika nuk ju ka ndryshuar asgje..

shkuat si kulish xhelatesh e ashtu jini..

saliu eshte e reja.. eshte liria eshte humanizmi..

prandaj nuk e kini dashur asnji minut..qe ate nate kur ai foli .. ktu e 20 e ca vite me pare.. dhe gjisherit tuaj turfulluan.. te egersuar..

ju e doni edviin se eshte modeli juaj..

ashtu i doni njerzit..horra te pacipe hajdute mashtrusa..kanibale.. rrahes femrash.. e persekutore..

prandaj ndryshojme.

ne qe duam saliun duam.. shqiperi te mire..

ju doni shqiperi -gulag ku ju te jini xhelatet e ne sklleverit..

nuku besoj se ju vjen ajo dite..

gjetet ca aleksa e zivera..por nuk jan ata gjith shqiperia..

..

[TikTak]

hahahahahaha po ku ma pe mur i uruar un e kesha dhe te mbuluar mullaqen hahahahahaha

nigjo ktu xhaje. mua as me kercet as per edvin as per sal se te dy jon brum kamunistash. njoni sekretar partije tjetri bir i nji antari te komitetit qendror as per njato plena qi dalin neper demostrata. se ti e di mir se je kapil se revolucjonet i bojn llumperproletarjati ose kllasa punetore sic ke qen edhe vet hahahahahahahahaha

ka ik koha e sales rucit nanos edvinit e gjith pesjonistave me rradh. ka ardh koha e brezit te ri
ka ik koha e josefines qi sdi me fol shqip. ka ik koha e arta dades qi o bo si nona lleshit.

me pak fjal braro ka perenu koha jote dhe e idhujve te tu. keq me vje bro po ky osht realiteti
aigjo nuk osht ideale ne ket bot.

ene mos mi shaj mullaqet or tej se femnat vdesin per mullaqet e mija hahahahahahaha

[RAPTILOID]

PD përzgjedh Ferdinand Xhaferrin për Bashkinë e Durrësit

Kjo është hera e dytë që Xhaferri konkurron për kryetar bashkie në Durrës. Herën e parë ai konkurroi në vitin 2003, si kandidat i partisë së Pollos dhe mori 1500 vota

Nga Blerina Gjoka
wesite gazeta tema

Ferdinand Xhaferri do të jetë kandidati i PD-së për bashkinë e Durrësit. Deputeti i Durrësit, ish/kryetar i degës së qytetit, aktualisht mban postin e ministrit të Kulturës dhe Turizmit. Ai ka dy vjet që e mban këtë detyrë, nga e cila do të duhet të japë dorëheqjen ashtu si dhe nga mandati i deputetit për hir të garës së 8 majit. Gjatë qëndrimit në krye të ministrisë së Kulturës, Xhaferri me profesion inxhinier mekanik do të mbahet mend për një gafë që shkaktoi shumë reagim, pasi duke promovuar një projektligj të qeverisë për kthimin e eshtrave të figurave të njohura të shqiptarëve që kanë vdekur jashtë vendit, ai tha se ndër ta do të kthehen dhe eshtrat e Ismail Qemalit, i cili në fakt prehet prej kohësh në Shqipëri. Xhaferri do të tentojë të marrë bashkinë e qytetit bregdetar, e cila drejtohet prej disa mandatesh nga socialistët. Përzgjedhja e tij vjen pas një sërë hezitimesh të Berishës rreth kandidaturës së Lefter Kokës, si kandidat i përbashkët i PD- LSI. Për shkak të luftës së tij kundër Kokës vite më parë dhe reaksionit që mund të ngjallte në PD, Berisha e shmangu Kokën duke shkaktuar ndoshta një divorc përfundimtar të tij me shumicën. Brenda PD-së në Durrës duhet të vendosej mes Igli Carës, kryetarit aktual të PD-së, dhe Xhaferit. Cara njihet si një drejtues pa autoritet, ish doganier, me profil të ulët politik, i cili konsiderohet gjerësisht si një manekin në duart e një grupi drejtorësh të fortë politikisht dhe ekonomikisht në Durrës, që mbështeten prej linjës Olldashi. I shqetësuar se kjo gjë mund të acaronte situatën dhe të rikthente ndarjet e vërejtura në vitin 2007, Berisha ka zgjedhur Xhaferrin me shpresë se mund të rrisë profilin e kandidatit. Kjo është hera e dytë që Xhaferri konkurron për kryetar bashkie në Durrës. Herën e parë ai konkurroi në vitin 2003 si kandidat i partisë së Pollos dhe mori 1500 vota, por që në të vërtetë ishte aleat i Lefter Kokës kundër kandidatit të PD-së Avni Hoxha. Rivali i tij tashmë pritet të jetë Vangjush Dako, kryetari aktual i baskisë.
Partia Demokratike dhe Lëvizja Socialiste për Integrim prej disa ditësh po ndajnë “hartën” e zonave elektorale në zgjedhjet e 8 majit. Nga këto bisedime lufta bëhet për bashkitë e mëdha, pasi LSI njihet si një parti që ka kërkesa të forta karshi aleatëve. Ndërkohë LSI po tenton të marrë një përqindje të madhe zonash të lira nga PD-ja, ashtu siç bëri me PS-në në zgjedhjet e shkuara. Në zgjedhjet lokale të vitit 2007 Partia Socialiste i la të lira plot 58 njësi vendore, mes të cilave 10 bashki dhe 48 komuna.

[RAPTILOID]

KREMLINI E KA MIRË PËR GEDAFIN. PO PËR BERISHËN?
website i gazeta SHQIP
ANDREA STEFANI

Pas një heshtjeje të gjatë që kur shpërtheu kriza në Libi, më në fund edhe Moska është deklaruar kundër autokratit Muhamar Gedafi. Agjenci me prestigj në botë raportojnë që në Kremlin të jenë shprehur pro largimit të Gedafit që është cilësuar “një kufomë e gjallë dhe që nuk ka vend në botën e qytetëruar”. Raportohet gjithashtu se edhe Presidenti rus Medvedev “ka reaguar negativisht” ndaj dhunës që autoritetet libiane kanë ushtruar kundër manifestuesve antiregjim. Po përse Kremlini po e lëshon aleatin e tij më besnik në botën arabe? Për faktin e thjeshtë se nuk mund të mbrohet në shekullin XXI një qeveri që vret qytetarët e saj. Gedafi vajti shumë larg në emër të mbrojtjes së pushtetit. Forcat e tij të armatosura vranë demonstrues paqësorë dhe të paarmatosur në emër të pushtetit. Dhe ky është fundi i çdo legjitimiteti qeverisës. Aksioma është e qartë në gjithë botën. Por me sa duket jo në Tiranë ku njësoj si në Libi, forca të armatosura vranë katër protestues paqësorë dhe të paarmatosur dhe plagosën disa të tjerë. E përse ajo që Kremlini deklaron për Gedafin nuk vleka edhe për Kryeministrin autokrat Berisha? Mos vallë nga që në Tiranë u vranë në emër të pushtetit vetëm katër vetë, ndërsa në Libi disa qindra? Por mos po i trajtojmë jetët e njerëzve me cinizëm ekstrem si statistikë? Nëse është kështu a mund të na thotë kush sesa demonstrues duhet të vriten që bota të reagojë ndaj qeverisë në Tiranë, ashtu si më në fund Kremlini ndaj Gedafit? Ose të na thotë se sa njerëz është e lejueshme të vrasë një qeveri apo një kryeministër për të vazhduar të quhen ende legjitimë dhe “demokratë”?

* * *

Bota e gjitha po reagon kundër Gedafit në emër të jetës dhe lirisë, por për sa i përket Tiranës, po ndiqet një standard tjetër. Duket sikur jeta e demonstruesve të vrarë shqiptarë vlen më pak se ajo e atyre në Libi. E pra si në Libi ashtu edhe në Shqipëri dhe kudo, kur qeveria vret, humbet legjitimitetin. Të paktën kudo ku pretendohet demokraci. Dhe më e pakta gjë që mund të kërkohet, për të shmangur një përkeqësim të gjërave, është largimi i qeverisë që vrau njerëz dhe organizimi i zgjedhjeve të parakohshme. Por një gjë e tillë nuk po ndodh në Tiranë. I trembur si përherë që nga viti i mbrapshtë ‘97 ku po për shkak të qëndresës gedafiane të Berishës, shteti ra në kolaps dhe vendi desh hyri në luftë civile, komuniteti ndërkombëtar ka këshilluar qetësi dhe vetëpërmbajtje të opozitës. Po për katër demonstruesit e vrarë dhe të tjerët e plagosur kush do të mbajë përgjegjësi? Duke shmangur aspektin politik të këtij krimi shtetëror, ndërkombëtarët kanë këshilluar hetim të vrasjeve dhe krejt ngjarjeve të 21 janarit nga prokuroria, duke nënvizuar se ajo nuk duhet të jetë nën presion politik. Por e vërteta është se Kryeministri Berisha nuk ka ndërmend të dëgjojë fare këto këshilla dhe delfinë të tij recitojnë për ditë nëpër ekrane televizive sulme kundër Kryeprokurores Ina Rama, dhe institucionit të saj. Madje vetë Berisha pati kurajën që t’i ankohet një delegacioni të OSBE që vizitoi Tiranën ditët e fundit se prokuroria nuk po i kryen hetimet ashtu sikundër do ai. Janë presione mbi drejtësinë që vështirë se mund të kalojnë pa pasoja. Në fakt ka kaluar më shumë se një muaj nga ngjarja tragjike dhe prokuroria nuk ka mundur të dalë në një përfundim të plotë mbi një krim shtetëror që, falë kamerave të medias, e ka parë e gjithë bota. Në fakt, të mos ishte për median, sot opozita do të ishte e akuzuar për intrigën e vrasjes së protestuesve, një akuzë që Berisha e bëri publikisht ditën e 21 janarit. Në publik ekziston shqetësimi se presionet e qeverisë mbi prokurorinë do ta bëjnë përsëri atë jo funksionuese dhe se përgjegjësit politikë të masakrës së 21 janarit do të mbeten pa u ndëshkuar, sikundër edhe jo pak ministra të qeverisë të akuzuar për korrupsion. Por ky do të ishte fundi fatal i së drejtës dhe bashkë me të, edhe i lirisë në Shqipëri. Sepse a mund të ketë liri nën një qeveri që nuk përgjigjet edhe kur vret në emër të pushtetit? Ose ndryshe duhet që të provohen akuzat e Berishës për puç pra, se ai ka mbrojtur demokracinë nga një grusht shteti i armatosur. Por diçka duhet të ndodhë. Sepse dikush në majat e politikës ka faj për atë masakër. Gjaku i derdhur nuk mund të shpëlahet nga duart e politikës me marrëzinë e, të themi, marrëzinë e gardistit Llupo. Sado ky i fundit të pohojë se ka qëlluar pa urdhër duke mbajtur ndaj eprorëve dhe qeveritarëve një heshtje omertoze tipik për mafien. Drejtësia më në fund duhet të flasë edhe në Shqipëri. Pavarësisht se kush është fajtor. Dikush duhet t’ia heqë zonjës së drejtësisë bezen që i ka vulosur gojën për t’i lidhur me të sytë. Ndoshta ajo vetë. Duket e vështirë, por do të qe më mirë kështu. Një çlirim i vërtetë dhe tmerrues për botën e krimit që duket i pleksur ligsht me botën e politikës. Pak ditë më parë, gazetari i famshëm italian, Roberto Saviano, deklaroi me të drejtë në televizionin “Top Channel” se nëse qeveria do ta lejojë dhe nuk do ta persekutojë prokurorinë, Shqipëria do dalin shumë gjëra. Por aktualisht qeveria po e persekuton prokurorinë. Po e shantazhon. Vetëm të mos duash ta shohësh. E vetmja pyetje që mbetet të sqarohet është nëse këtë e bën apo jo edhe në emër të mafies me të cilën, politika shqiptare dhe qeveritë po rezultojnë të lidhura që në fillimet e tranzicionit. Nuk duket rastësi që në krye të herës dhe në vazhdimësi qeveritë e Berishës është provuar se kanë qenë të lidhura me kontrabandë armësh dhe nafte. Prandaj kujdes për këdo që mbron të tilla qeveri. Mund të jetë duke mbrojtur mafien!

* * *

Mund të gjesh shumë të përbashkëta mes Gedafit dhe Berishës. Te mënyra si shahen demonstruesit, si akuzohen për të droguar apo të paguar, te thirrjet që i bëhen mbështetësve për antimitingje deri edhe mbrojtje me armë më të pushtetit. Shihet qartë se kanë të njëjtën psikologji politike, të njëjtën rezistencë, të njëjtën gjakftohtësi para jetëve të humbura në themelet e froneve të tyre. Por ajo që i bashkon sot si vepër dhe si krim, këta dy autokratë të mbështetur për jo pak vjet nga Perëndimi në emër të “stabilitetit”, është vrasja e demonstruesve paqësorë në emër të pushtetit të tyre personal që e shesin si pushtet të “popullit”. Një këngë e vjetër e të gjithë autokratëve dhe diktatorëve. Prandaj nëse ajo që Kremlini sapo ka thënë për Gegafin si kufomë politike që duhet të largohet, vlerësohet e drejtë, nuk mund të mos jetë e tillë edhe për Berishën

[RAPTILOID]

Mazhoranca përgatitet të zhvillojë zgjedhjet e vetme
KQZ miraton 66 vende vakante në KZAZ. Emërohen të tjerë në vend të opozitëS
WEBSITE GAZETA SHQIP


Komisioni Qendror i Zgjedhjeve ka vendosur dje të vërë në zbatim vendimin për plotësimin e vendeve vakante të Komisioneve të Zonës ose Administrimit Zgjedhor me njerëz të ardhur nga shoqëria civile. Në mungesë të kandidaturave të Partisë Socialiste dhe Partisë Bashkimi për të Drejtat e Njeriut, KQZ ka miratuar me 4 vota të shumicës emërimin e sekretarit në ato KZAZ ku shumicën e ka Partia Demokratike - tanimë të konstituuara - dhe emërimin e një anëtari në ato KZAZ që, sipas shortit, shumicën e ka opozita. “Kandidatët e pavarur kanë afat deri më 8 mars për të dorëzuar dokumentacionin e nevojshëm...për të filluar urgjentisht puna në KZAZ”, deklaroi kreu i KQZ, Arben Ristani. Aplikimit i janë përgjigjur mbi 120 shtetas, prej të cilëve janë përzgjedhur 33 për të plotësuar një vend në ato KZAZ ku shumicën e ka opozita e që për pasojë kanë çuar numrin e anëtarëve në kufijtë minimalë juridikë, për ta bërë atë efektive dhe të aftë për të marrë vendime. “Ky është një vendim tërësisht i paligjshëm, që vjen në kundërshtim me Kodin Zgjedhor dhe ne këtë e kemi bërë të ditur që në fillim. Kuptohet se caktimi i vetëm një anëtari kur shumë mirë mund të caktoheshin tre anëtarë - sipas shqetësimit që na përcillet nga anëtarët e shumicës - e zbulon qëllimin e vërtetë të kësaj që po ndodh aktualisht. Ne do të kthehemi në KQZ - dhe këtu nisem nga qëndrimi personal - atëherë kur kjo situatë paligjshmërie të marrë fund dhe ne të mos reduktohemi në garniturë”, është shprehur dje për “Shqip”, anëtari socialist i KQZ-së, Artan Laze. Ai ka dhënë një gjykim që, sipas të cilit, akti më i fundit i KQZ thjesht sa legalizon, apo paralajmëron atë se çfarë mund të ndodhë me zgjedhjet nëse procedohet me këtë mënyrë vendimmarrjeje. Po kaq i rëndësishëm është edhe gjykimi i dhënë nga përfaqësuesi elektoral i Partisë Demokratike në këtë institucion, Njazi Kosovrasti, i cili ka bërë një lexim juridik të asaj çfarë është vendosur dje. “Neni 29, pika 8 e Kodit Zgjedhor i jep të drejtë KQZ të plotësojë vakancën deri në atë moment sa të bëjë efektive KZAZ-të, pra të mundësojë aftësimin e vendimmarrjes së tyre. Pra nëse janë tre anëtarë dhe vendimmarrja kërkon katër vota, atëherë emërohet një anëtar. Po kështu nëse janë vetëm dy, atëherë do të duhet të caktohen dy anëtarë”, ka shpjeguar ai. Për më tepër, Kosovrasti ka nënvizuar se me caktimin sipas vendimit të KQZ dhe sipas kodit të anëtarëve të ardhur nga shoqëria, apo ndryshe anëtarit të katërt, ky pozicion nuk mund të sprapësohet edhe nëse PS dhe PBDNJ do të sjellin në të ardhmen emrat e tyre. “Ata janë qytetarë që kanë aplikuar konform ligjit që i janë përgjigjur thirrjes së KQZ-së. Nëse në të ardhmen PS dhe PBDNJ do të sjellin emrat, atëherë ato do të duhet të plotësojnë vendin e pestë, të gjashtë dhe shtatë. Meqenëse kanë kaluar afatet, një interpretim ligjor do të mund të gjendej tek e drejta e partive për të zëvendësuar anëtarët e propozuar, të drejtë që e kanë deri në ditën e zgjedhjeve. Pra ky mund të ishte një opsion, sipas mendimit tim”, ka deklaruar përfaqësuesi i PD-së. Duke insistuar se ky është një gjykim personal, ai ka ngritur një problem serioz që do të mund të lindte me komisionerët e miratuar dje, të cilët në rast shkarkimi, minimalisht do të duhet të shpërblehen financiarisht pa harruar edhe argumentimin juridik të aktit që do të duhet të ndërmerret.

[RAPTILOID]

Sekretet e 'rënda plumb' të kontrabandës shqiptaro-serbe të armëve
WEBSITE GAZETA SHEKULLI

Sekretet e 'rënda plumb' të kontrabandës shqiptaro-serbe të armëve
NGA GJERGJ THANASI | 04/03/2011 : Qeveria e Tiranës, e zhytur në kontrabandë armësh. Partnerët kryesorë, serbët. Mes tyre, edhe ish-militarë të dekoruar nga Milosheviçi për "trimëri në Kosovë". Në listën e partnerëve, edhe iranianët, islamikët etj. Deri edhe transportet e armëve shqiptare kryhen me shoferë serbë. Ja shkresat e Ministrisë së Mbrojtjes në Tiranë që kërkon pajisjen e tyre me viza në Rinas e Han të Hotit

Nga goja e ministrit të Mbrojtjes së Shqipërisë mësuam se Salehu (30 vjet në pushtet) i Jemenit na qënka aleat në luftën anti-terror (!). Një xhevahir të tillë mund ta dëgjonim vetëm nga goja e deputetit të "Vela Lukës" së vitit 1992.
Për këdo që ka dëgjuar dje debatet për armët në Kuvendin e Shqipërisë, po japim disa përgjigje mbi "këta partnerë dhe aleatë".
Këta partnerë ndahen në tre grupe: Së pari serbët, së dyti përfaqësues të asaj që quhet "boshti i së keqes", (iranianë dhe koreanoveriorë), së treti, fondamentalistë islamikë, që i kontrabandojnë armatimet shqiptare dhe ato serbo-sllave të tranzituara nëpër Shqipëri, drejt organizatave terroriste të çertifikuara ndërkombëtarisht.

SERBËT
Një nga aleatët serbë të ministrit aktual të Mbrojtjes, pra të qeverisë së Republikës së Shqipërisë (të trashëguar vite më parë nga paraardhësit e tij) është: Sllobodan Tesiç, (shih dokumentin) njeriu, që ndër të tjera është në listat e zeza të OKB-së për shkeljen e embargos së armëve ndaj Liberisë së kasapit Charles Taylor, në bashkëpunim me famëkeqin "zot të luftës", Viktor Bout.
*****
Dhe jo vetëm. Një tjetër serb (emri dhe dokumentat përkatës ndodhen në redaksinë e Shekullit) ka ardhur në Shqipëri të paktën deri në maj 2009. Ky "aleat dhe partner" i qeverisë së Tiranës është shquar ndër të tjera në veprimet e spastrimit etnik në zonën e Prijedorit të Bosnjës lindore dhe dyshohet se ka marrë pjesë në persekutimin e mjekut të shquar boshnjak Osman Mahmulin. Ai është një ish-paraushtarak që në bashkëpunim me trupat e brigadës së motorizuar 343 ka kryer vrasje civilësh boshnjakë përfshirë gra dhe fëmijë në vendin e quajtur Pyjet e Kurevos në prill-maj 1992.
*****
Një serb i tretë është në këtë listë. Ai është ish-bashkëpunëtor i famëkeqit Diveroli në vitet 2007-2008 dhe në verën e vitit 2010 u vu nën hetimin e doganave amerikane për trafik armësh dhe municionesh luftarake. Firma e tij Pinacle Corporation e inkorporuar në Majami Florida po ashtu po investigohet aktivisht për trafik armësh në drejtim të Grupit terrorist somalez Shabaab Militia (bëhet fjalë për pushkë sulmi të prodhimit jugosllav të Fabrikës Cervena Zastava). Këto armë serbe do të tranzitoheshin nga porti i Durrësit drejt Somalisë. Fatmirësisht ndërhyrja e doganave amerikane njëlloj si në rastin e n/kolonelit në pension Otoole bëri që të dështojë ky trafik. Theksojmë se ky shtetas serb ka vizituar Shqipërinë edhe pas tragjedisë së Gërdecit, për këtë mjafton të kontrollohen të dhënat e pikave të kontroll-kalimit kufitar.
*****
Një ndër partnerët e Ministrisë së Mbrojtjes së qeverisë së Republikës së Shqipërisë (partner i së paku dy ministrave të Mbrojtjes) është edhe ish -komandanti i batalionit të ish-policisë ushtarake të Millosheviçit, i cili në fshatin Gornij Bitesh ka vrarë së paku dy civilë të pafajshëm shqiptarë të Kosovës në prill të vitit 1999.
Bashkëpunimi serbo- shqiptar ka vijuar së paku deri në fundin e vitit 2010, ose direkt ose i maskuar pas firmave private të lincesuara për tregtinë e armatimeve. Edhe ky bashkëpunim serbo-shqiptar është kryer në kuadrin e koalicionit anti-terror apo ndoshta në suazën e "fqinjësisë së mirë"?
*****
Në këtë simbiozë thuajse çdo veprim importi, eksporti apo tranzitimi i armatimeve shqiptare dhe jo vetëm, është kryer duke pasur të përfshirë individë serbë. Madje edhe për banalitete të tilla si eksportim armësh trofe për në Gjermani transporti është bërë me kamionë serbë dhe me shoferë serbë, si në rastin e kamionëve me targa të Nishit NS228-333/43-77NS dhe NS 228-602/58-03NS me shoferë Beljin Jovan dhe Radasonoviç Milan. (shih dokumentin)
Eksporti i barutit shqiptar për Clermont BP në Belgjikë bëhej me shoferë dhe kamionë serbë, jo se nuk ka shoferë dhe kamionë belgë apo shqiptarë por, sepse serbët janë më të besuar për transportin e ngarkesave speciale. Serbët përdorin territorin shqiptar dhe aerodromet shqiptare për tranzitimin e qindra ton armatimeve.
Edhe kur duhet të importohen lëndë plasëse luftarake si psh. C4 nga Irani transporti bëhet me avionë e pilotë serbë si psh avionët e një tjetër personi problematik, i cili veç të tjerash, është dekoruar nga Milosheviçi në janar të vitit 2000 për "trimëri të treguar në luftë kundër shqiptarëve në betejën e Llozhës gusht 1998".

IRAN DHE KORE E VERIUT
Kontaktet me boshtin e së keqes Iran dhe Kore të Veriut përfshinin një gamë të larmishme artikujsh, që nga porositë për parti 100 000 kallashnikovësh e deri tek avionët pa pilot, pajisjet anti GPS apo granatahedhësit modernë RPG 29, të aftë të dëmtojnë dhe tanket më moderne si Challenger, Abrahams etj të pajisur me blind reactive shumështresësh (multi layer reactive armour), që patën një eficencë vdekjeprurëse kundër tankeve izraelite Merkava 3 në gusht të vitit 2006 në jug të Libanit.
Për të furnizuar me bomba aviacioni aeroplanët e mplakur Fantom të Iranit partnerët shqiptarë të ajatollahëve të Teheranit i blenë në Afrikë të Jugut dhe i transportuan nga magazinat doganore hollandeze (si zakonisht nëpërmjet serbëve) deri në Rinas.
Pasojat e këtij bashkëpunimi u panë dhe në verën e vitit të shkuar kur eksplozivi RDX shqiptar i eksportuar në Iran u kap në Xhoja Tauro të Kalabrisë, ndërsa po bënte xhiron e botës për të mos u interceptuar para se të arrinte në duart e Hezbullahut, që me ndëmjetësinë siriane e priste në portin sirian të Tartousit.
Shitja e dështuar e armëve serbe Jemenit dhe eksportimi i suksesshëm i armatimeve shqiptare drejt aleatit Saleh të Jemenit janë disa nga bëmat e epokës pas-Gërdec të trafikantëve shqiptarë të armëve. Natyrisht Ministria jonë e Mbrojtjes nuk mund t'i linte pa i shitur armë edhe aleatit anti terror kolonelit Gadaf, i cili ka dhënë kontribut të veçantë anti-terror duke hedhur në erë diskoteka plot me marinsa amerikanë apo avionë civilë plot me pasagjerë të pafajshëm.

ISLAMIKËT
Përsa i përket marëdhënies së trafikantëve shqiptarë të armëve dhe ekstremistëve islamikë mund të themi, që rezultojnë të përzjerë personazhe të errët dhe shumë problematikë, mes të cilëve njeriu që preu në besë myslymanët e mjerë të Serbrenicës. Nëse kampionëve në mashtrim të qeverisë shqiptare u duhen emrat, i kemi dhe ato.
Si konkluzion mund të themi, që nëse shqiptarët nuk do t'ua ndalojnë dorën këtyre trafikantëve dhe qeveritarëve të papërgjegjshëm, atëhere zoti i ruajtë shqiptarët! Opozita e luleve dhe qirinjve duhet ta kuptojë se ndalja e dorës së kontrabandistëve të armëve nuk është thjesht luftë politike, por akt patriotik, në të kundërtën, kur djajtë dalin nga shishja ndodhin Gërdecë.

[PLAKU]

Kryeredaktor Bledi Kasmi

Politika

Departamenti Amerikan i Shtetit: Qeveria shqiptare përpjekje agresive për të konfrontuar dhe luftuar krimin e organizuar. Nga zbatimi i mirë i ligjit dhe kontrolli i lartë i kufijve, trafikimi i lëndëve narkotike është ulur ndjeshëm

Raporti i DASH: Qeveria, konfrontim me krimin

Kontrabanda në Adriatik, jo më përmes Shqipërisë

Qeveria shqiptare ka bërë përpjekje agresive për tu konfrontuar dhe luftuar krimin e organizuar. Kështu nis raporti vjetor i Departamentit Amerikan të Shtetit për 2010 lidhur me luftën kundër trafikut ndërkombëtar të drogës. Përmes këtij raporti, të publikuar dje, Departamenti Amerikan i Shtetit vlerëson se Shqipëria ka bërë përparim në luftën kundër drogës gjatë vitit 2010 dhe po gjatë këtij viti qeveria shqiptare u përpoq të konfrontonte elementët kriminalë në luftën kundër këtij fenomeni. Me nota pozitive, raporti vlerëson përpjekjet e vitit të kaluar për t'iu përgjigjur problemit me politikat më agresive. "Qeveria shqiptare ka cilësuar si prioritet të saj luftën kundër krimit të organizuar dhe trafikimit të lëndëve narkotike. Policia ka marrë një rol gjithnjë e më aktiv në operacionet kundër narkotikëve. Angazhimi i Shqipërisë për të finalizuar liberalizimin e vizave me vendet e Bashkimit Evropian si dhe anëtarësimi në NATO motivojnë qeverinë shqiptare në implementimin dhe zbatimin e reformave. Në vitin 2010 u kryen disa nga reformat kryesore në këtë drejtim" citon raporti. Gjithashtu, raporti i Departamentit Amerikan të Shtetit vlerëson pozitivisht masat që ka marrë qeveria në kuadër të luftës kundër trafikimit por edhe kultivimit të lëndëve narkotike. Duke iu referuar statistikave konkrete, raporti i DASH vë në dukje se që nga janari i vitit 2010 janë arrestuar në total 569 persona për trafikim të lëndëve narkotike. Po ashtu në raport konstatohet se ka patur një rritje të dukshme të rasteve të konfiskimit të kanabis sativës krahasuar me vitin 2009. Kështu raporti nënvizon se Policia e Shtetit ka konfiskuar 6.091 kanabis sativa të përpunuar krahasuar me vetëm 2.030 kilogram të konfiskuar në vitin 2009. "Përpjekjet e Shqipërisë në luftën kundër lëndëve narkotike janë rritur. Policia shqiptare beson se trafikantët kanë ndryshuar rrugët e tyre të trafikimit. Sipas statistikave italiane tregohet se mundësia që droga afgane të kalojë transit nëpër Shqipëri është minimale. Që nga janari i vitit 2010 janë arrestuar në total 569 persona për trafikim të lëndëve narkotike. 151 e këtyre të burgosurve ka qenë për trafikimin e heroinës dhe 385 për trafikimin apo kultivimin e kanabis sativës. Policia e Shtetit ka konfiskuar 6.091 kanabis sativa të përpunuar krahasuar me vetëm 2.030 kilogram të konfiskuar në vitin 2009" citon raporti. Në vijim DASH konstaton se kultivimi i kësaj bime narkotike ra ndjeshëm me intensifikimin e përpjekjeve të forcave të rendit si kundër trafikantëve, ashtu edhe kundër prodhuesve. Me përjashtim të kanabis sativas, prodhimi i llojeve të tjera të narkotikëve është i kufizuar. Gjatë vitit 2010, citon raporti, nuk është konstatuar kultivim i lulëkuqeve të heroinës dhe nuk janë zbuluar laboratorë të prodhimit të lëndëve sintetike narkotike. "Njësia e antiNarkotikëve në Ministrinë e Brendshme raporton se kanabis sativa është droga e vetme që tentohet të kultivohet në Shqipëri, zakonisht, për shpërndarje rajonale. Kultivimi i kanabis sativës në vitin 2010 ka rënë dukshëm dhe janë marrë masa të ashpra kundër kultivuesve. Nuk ka kultivim të lulëkuqes (heroinës), nuk ka dëshmi të laboratorëve për prodhimin e drogave sintetike dhe tregtia me drogë sintetike mbetet praktikisht jo ekzistente" vijon më tej.

Si rezultat i luftës kundër trafikut të lëndëve narkotike dhe trafikut të qenieve njerëzore, reformave dhe ligjeve të miratuara, një pjesë e mirë e kontrabandës që bëhej përmes Adriatikut ka kaluar tani në rrugë tokësore përmes Kosovës dhe Malit të Zi e më tej përtej Serbisë. Raporti i Departamentit Amerikan të Shtetit pohon një numër arritjesh në luftën kundër drogës. Departamenti i Shtetit vlerëson faktin që qeveria e Shqipërisë ka rritur nivelin e përparësisë të luftës kundër krimit të organizuar dhe drogës, duke u dhënë forcave të rendit një rol më të madh në operacionet antidrogë. Ambiciet e Shqipërisë gjatë viteve të fundit për t'u përfshirë në regjimin e lëvizjes pa viza në zonën Shengen ishte një ndër faktorët që nxiti autoritetet të zbatojnë reforma të reja, që kanë sjellë përparim. Në raportin e Departamentit të Shtetit thuhet se forcimi i institucioneve qeveritare dhe masave të forcave të rendit ka dhënë efekte pozitive. Shtetet e Bashkuara, së bashku me Bashkimin Evropian dhe partnerët ndërkombëtarë, thekson raporti, do të vazhdojnë të punojnë me qeverinë e Shqipërisë për të luftuar trafikun e drogës, për të shfrytëzuar në mënyrë efektive ndihmën e dhënë për organet e rendit dhe për të mbështetur reformat ligjore. "Angazhimi i Shqipërisë për të finalizuar liberalizimin e vizave me vendet e Bashkimit Evropian si dhe anëtarësimi në NATO motivojnë qeverinë shqiptare në implementimin dhe zbatimin e reformave. Në vitin 2010 u kryen disa nga reformat kryesore në këtë drejtim. U shty me 3 vjet hyrja në fuqi i Moratoriumit të Skafeve, i cili ndalon lëvizjen e drogës apo trafikimin e qenieve njerëzore përmes ujërave bregdetare. Si rezultat i këtyre politikave, një pjesë e mirë e kontrabandës që bëhej përmes Adriatikut ka kaluar tani në rrugë tokësore përmes Kosovës dhe Malit të Zi e më tej përtej Serbisë. U përfundua instalimi i një sistemi radarësh në vijën bregdetare, i cili siguron për Ministrinë e Mbrojtjes dhe Ministrinë e Brendshme pamje të plotë reale për të gjithë kufirin bregdetar. Në këtë drejtim po bëhet përparim. Shqipëria bashkëpunon me të gjitha vendet fqinjë si dhe me nismat rajonale për të luftuar krimin e organizuar dhe trafikimin, si dhe është anëtare e Paktit të Stabilitetit dhe Nismës së Bashkëpunimit të Evropës Juglindore. Shqipëria nënshkroi në vitin 2006 Marrëveshjen e Stabilizim-Asociimit me Komisionin Evropian dhe kjo marrëveshje është ratifikuar nga të gjitha vendet anëtare të BE" citon raporti. Po ashtu Departamenti i Shtetit thekson se Njësia e Përbashkët Hetimore e Tiranës për Krimin Ekonomik dhe Korrupsionin, e themeluar në vitin 2007, ka pasur një ndikim të prekshëm ndaj korrupsionit në kryeqytetin e Shqipërisë. Në nëntor të vitit 2008, një ligj i ri për Shërbimin e Kontrollit të Brendshëm (SHKB), hyri në fuqi, duke përcaktuar se Drejtoria e SHKB në Ministrinë e Punëve të Brendshme, ka krijuar mjete efikase për të luftuar korrupsionin në radhët e policisë.

Qeveria masa agresive për të luftuar elementët kriminalë

Qeveria shqiptare ka bërë përpjekje agresive për tu konfrontuar dhe luftuar krimin e organizuar. Pavarësisht nga vështirësitë, ka prova se Shqipëria po bën përparim të dukshëm në luftën kundër trafikut të lëndëve narkotike. Të dhënat tregojnë se nga zbatimi i mirë i ligjit dhe kontrolli i lartë i kufijve, trafikimi i lëndëve narkotike është ulur ndjeshëm në 10 muajt e fundit të vitit 2010. Gjithashtu është trefishuar parandalimi i trafikimit të kanabis sativës për shkak të forcimit të masave nga ana e Policisë së Shtetit në zonat të cilat kanë qenë problematike.

569 persona të arrestuar për trafikim të lëndëve narkotike

Përpjekjet e Shqipërisë në luftën kundër lëndëve narkotike janë rritur. Policia shqiptare beson se trafikantët kanë ndryshuar rrugët e tyre të trafikimit. Sipas statistikave italiane tregohet se mundësia që droga afgane të kalojë transit nëpër Shqipëri është minimale. Që nga janari i vitit 2010 janë arrestuar në total 569 persona për trafikim të lëndëve narkotike. 151 e këtyre të burgosurve ka qenë për trafikimin e heroinës dhe 385 për trafikimin apo kultivimin e kanabis sativës. Policia e Shtetit ka konfiskuar 6.091 kanabis sativa të përpunuar krahasuar me vetëm 2.030 kilogram të konfiskuar në vitin 2009. Kjo rritje pasqyron një ndryshim të strategjisë dhe zbatimit të saj të përqendruar në fushat kryesore të tranzitit. Policia e Shtetit ka shkatërruar 36.535 bimë kanabis sativa, në sajë të programit për zhdukjen e plantacioneve të kultivimit të këtyre bimëve. Policia e Shtetit ka konfiskuar gjithashtu 694,5 gram kokainë dhe ka arrestuar 46 të dyshuar për trafikim. Njësia e antiNarkotikëve në Ministrinë e Brendshme raporton se kanabis sativa është droga e vetme që tentohet të kultivohet në Shqipëri, zakonisht, për shpërndarje rajonale. Kultivimi i kanabis sativës në vitin 2010 ka rënë dukshëm dhe janë marrë masa të ashpra kundër kultivuesve. Nuk ka kultivim të lulëkuqes (heroinës), nuk ka dëshmi të laboratorëve për prodhimin e drogave sintetike dhe tregtia me drogë sintetike mbetet praktikisht jo ekzistente.

Duhet më shumë punë për pavarësinë e gjyqësorit

Në 2009 dhe gjysmën e parë të 2010, policia dhe gjyqësori kanë qenë më aktive në hetimin e zyrtarëve të qeverisë dhe personelit për korrupsion. Gjatë vitit 2009, Prokuroria ka regjistruar 746 raste për veprat penale të korrupsionit me një rritje 21.3 përqind në raste të regjistruara krahasuar me 2008. Prokurorët kanë referuar 338 të këtyre rasteve në gjykatë, me një rritje 8.3 përqind. Gjatë 2009, gjykatat kanë dhënë 346 vendime ku shpallen fajtorë, ose 25 përqind më shumë krahasuar me vitin 2008. Shqipëria është palë në Konventën e OKB-së në luftën kundër korrupsionit. Edhe pse këto numra janë një përmirësim i dukshëm në krahasim me vitet e kaluara, Shqipëria vazhdon të mos ketë pavarësinë gjyqësore për raste të paanshme, transparente me procedurat. Zyrtarët qeveritarë, duke përfshirë gjyqtarë dhe anëtarë të Parlamentit, vazhdojnë të gëzojnë imunitet, i cili pengon hetimet e Prokurorisë për korrupsionin.

Njësia hetimore e krimit ekonomik, rezultate të prekshme

Njësia e Përbashkët Hetimore e Tiranës për Krimin Ekonomik dhe Korrupsionin, e themeluar në vitin 2007, ka pasur një ndikim të prekshëm ndaj korrupsionit në kryeqytetin e Shqipërisë. Në nëntor të vitit 2008, një ligj i ri për Shërbimin e Kontrollit të Brendshëm (SHKB), hyri në fuqi, duke përcaktuar se Drejtoria e SHKB në Ministrinë e Punëve të Brendshme, ka krijuar mjete efikase për të luftuar korrupsionin në radhët e policisë. Drejtoria e Inspektimeve u ngrit në maj të vitit 2010 dhe të gjithë inspektorët e punësuar janë trajnuar për një periudhë tre mujore falë bashkëpunimit me ICITAP dhe PAMECA. Në vitin 2010, kanë qenë 61 ankesa për ndjekje penale që përfshijnë 111 punonjës të policisë, pra, oficerë dhe një zyrtar i nivelit të mesëm i menaxhimit, 28 oficerë të nivelit të mbikëqyrjes, 75 oficerë të nivelit operativ dhe shtatë punonjës të shërbimeve mbështetëse. 25 oficerë të policisë mbikëqyrjes së parë në nivelin e linjës dhe nivelin operacional janë arrestuar për korrupsion dhe keqpërdorim të autoritetit. Qeveria shqiptare vazhdon të mirëpresë ndihmën nga Shtetet e Bashkuara dhe vendet e BE. SHBA është përfshirë në programet e ndihmës juridike, sektorit për zbatimin e ligjit dhe reformës ligjore përmes teknikës, ndihmës, donacioneve, pajisjeve dhe trajnimit. Një nga problemet e hasura vazhdon të jetë polarizimi i thellë politik në të gjitha nivelet.

Punonjësit e njësive anti-trafik, të trajnuar

Departamenti i Shtetit ka mbështetur ICITAP dhe OPDAT me programe në Ministrinë e Brendshme, Zyrën e Prokurorit të Përgjithshëm, Gjykatës së Krimeve të Rënda, me qëllim rritjen e profesionalizmit në administrimin e drejtësisë, luftën kundër korrupsionit dhe forcimin e aftësisë së qeverisë shqiptare për të ndjekur rastet që kanë të bëjnë me krimin e organizuar dhe trafikun ilegal. ICITAP ka vazhduar të ofrojë mbështetje këshilluese, trajnime të avancuara (në bashkëpunim me FBI) për Sektorin Operacional Kundër Narkotikëve, (në bashkëpunim me FBI) për të ndihmuar në luftën kundër trafikut të paligjshëm të qenieve njerëzore dhe drogës. Po ashtu në vitin 2009 dhe në vitin 2010, OPDAT dhe ICITAP kanë vazhduar bashkëpunimin me Ministrinë e Brendshme, Ministrinë e Financave, Zyrën e Prokurorit të Përgjithshëm dhe Shërbimit Informativ Shtetëror në Sektorin e Luftës kundër Krimit Ekonomik dhe Korrupsionit për të përmirësuar hetimin dhe ndjekjen e krimeve financiare, sidomos pastrimit të parave dhe korrupsionit. Kjo njësi nisi punën e saj në shtator të vitit 2007 dhe ka treguar sukses premtues në fillimet e saj. OPDAT ka ofruar programe intensive trajnimi dhe donacione për pajisje të ndryshme. Pavarësisht nga ngërçi pas zgjedhjeve të vitit 2009 kjo njësi shënoi përmirësime të mëdha në disa fusha të rëndësishme.

Zhvillimi institucional, trafiku i lëndëve narkotike jo përmes bregdetit shqiptar

(Kontrollit të drogës. Arritjet e politikave dhe tendencat)

Qeveria shqiptare ka cilësuar si prioritet të saj luftën kundër krimit të organizuar dhe trafikimit të lëndëve narkotike. Policia ka marrë një rol gjithnjë e më aktiv në operacionet kundër narkotikëve. Angazhimi i Shqipërisë për të finalizuar liberalizimin e vizave me vendet e Bashkimit Europian si dhe anëtarësimi në NATO motivojnë qeverinë shqiptare në implementimin dhe zbatimin e reformave. Në vitin 2010 u kryen disa nga reformat kryesore në këtë drejtim. U shty me 3 vjet hyrja në fuqi i Moratoriumit të Skafeve, i cili ndalon lëvizjen e drogës apo trafikimin e qenieve njerëzore përmes ujërave bregdetare. Si rezultat i këtyre politikave, një pjesë e mirë e kontrabandës që bëhej përmes Adriatikut ka kaluar tani në rrugë tokësore përmes Kosovës dhe Malit të Zi e më tej përtej Serbisë. U përfundua instalimi i një sistemi radarësh në vijën bregdetare, i cili siguron për Ministrinë e Mbrojtjes dhe Ministrinë e Brendshme pamje të plotë reale për të gjithë kufirin bregdetar. Në këtë drejtim po bëhet përparim. Shqipëria bashkëpunon me të gjitha vendet fqinjë si dhe me nismat rajonale për të luftuar krimin e organizuar dhe trafikimin, si dhe është anëtare e Paktit të Stabilitetit dhe Nismës së Bashkëpunimit të Evropës Juglindore. Shqipëria nënshkroi në vitin 2006 Marrëveshjen e Stabilizim-Asociimit me Komisionin Europian dhe kjo marrëveshje është ratifikuar nga të gjitha vendet anëtare të BE.

Lufta kundër pastrimit të parave, rritje me 40 % denoncimi i rasteve

Është shënuar një rritje me 40 përqind për rastet e pastrimit të parave dhe një rritje me 10.5 përqind në numrin e të hetuarve. Që nga 30 shtatori i vitit 2010, Njësia e Luftës Kundër Pastrimit të Parave ka regjistruar 192 raste të reja, duke vendosur dërgimin e tyre përpara drejtësisë.

OPDAT vazhdon të ketë një ndikim të drejtpërdrejtë dhe të dukshme në punën e Njësisë Kundër Krimit Ekonomik dhe Pastrimit të Parave. Më 6 maj 2009, Prokuroria e Përgjithshme, ministri i Brendshëm, ministri i Financave, drejtori i Shtetit, Shërbimi Informativ (SHISH) dhe kreu i Inspektoratit të Lartë për Deklarimin e Pasurive (ILDKP), publikisht nënshkruan një Memorandum të Bashkëpunimit për krijimin e 6 Task Forcave antikorrupsion dhe të ngrenë njësitë e antikrimit ekonomik në Durrës, Fier, Korçë, Shkodër, Vlorë dhe Gjirokastër. Kjo ka ndikuar një rritje të hetimeve të zyrtarëve të lartë, OPDAT do të vazhdojë të mbështesë këto njësi rajonale nëpërmjet Korporatës së Sfidës së Mijëvjeçarit program i financuar me trajnime, udhëzime, pajisje etj.

Masa serioze për mbrojtjen e dëshmitarëve

Për mbrojtjen e dëshmitarëve, drejtoria në Ministrinë e Brendshme vazhdon të punojë me SHBA-të dhe anëtarët e tjerë të bashkësisë ndërkombëtare për të forcuar mbrojtjen e legjislacionit ekzistues të dëshmitarëve. Drejtoria ka ndihmuar për të mbrojtur një numër të dëshmitarëve dhe familjet e dëshmitarëve, në trafikimin dhe raste të lidhura me drogën dhe vrasjet. Ligji për mbrojtjen e dëshmitarëve, një reformë e rëndësishme u miratua nga Parlamenti shqiptar në tetor 2009 dhe në vitin 2010 nisi hapat e parë të zbatimit.

Sistemi i kufijve me standarde të sigurisë së lartë

Shtetet e Bashkuara të Amerikës vazhdojnë të japin asistencë për menaxhimin e integruar të kufijve, ku një pjesë e rëndësishme e përmirësimit të sigurisë së kufijve të Shqipërisë është bërë përmes këshillave të specializuara, pajisjeve dhe instalimin e Sistemit të Menaxhimit të Informacionit Total (TIMS) në pikat e kalimit kufitar. TIMS është tani funksional në të gjitha 26 pikat kufitare kryesore të kalimit. Një pjesë e Menaxhimit të Integruar të Kufijve, iniciativë e miratuar zyrtarisht nga Këshilli i Ministrave të Shqipërisë më 29 shtator 2007, përfshin krijimin e Kufirit dhe Migracionit përmes departamentit me komandën e drejtpërdrejtë dhe kontrollin e të gjitha burimeve të Policisë Kufitare.

SHBA dhe BE, mbështetje reformave të qeverisë

Reformat institucionale në kuadër të Policisë Kufitare gjithashtu kanë qenë të rëndësishme për mbështetjen e kapaciteteve organizative. SHBA, BE përmes programeve ndihmëse kanë mbështetur reformën doganore, trajnimin gjyqësor dhe reformën e përmirësimit të bashkëpunimit ndërmjet policisë dhe prokurorëve, si dhe programeve antikorrupsion. SHBA dhe BE janë partnerë ndërkombëtarë të Shqipërisë dhe do të bashkëpunojnë me qeverinë shqiptare në luftën kundër trafikut të lëndëve narkotike, forcimin e zbatimit të ligjit. Shqipëria vazhdon të bëjë progres me luftën kundër narkotikëve, megjithatë duhet një kuadër më i fortë politik, gjyqësor dhe rritje e zbatimit të ligjeve. Ka patur një përmirësim të dukshëm të qeverisë dhe policisë, nismat e ndërmarra kanë shënuar hapa përpara, por progresi duhet të jetë më i shpejtë. Përmirësimi i punës së institucioneve të qeverisë dhe policisë ka qenë pozitiv. SHBA, së bashku me BE dhe partnerë të tjerë ndërkombëtarë, do të vazhdojnë të punojnë me qeverinë shqiptare në luftën kundër trafikut të paligjshëm të drogës, për të dhënë ndihmë në mënyrë efektive dhe duke mbështetur reformat ligjore.
R.D

[Prometeu2]

Shkrimi i meposhtem me duket se paraqet nje pamje bukur reale te asaj cfare po ndodh ne realitet, Rama i ka frike zgjedhjet, por as Basha nuk eshte se po tregon se cfare do te beje nese fiton Tiranen.

Tirana e humbur

Nga Armand Shkullaku më 03 mars 2011 në ora 12:07
Tirana, kryeqyteti i shqiptarëve, prej kohësh e ka humbur shkëlqimin. Entuziazmi dhe energjia pozitive e disa viteve më parë janë harruar. Ndjenja e një qyteti të madh e të ri në moshë që po ngrihej, tashmë është shuar.

Zhgënjimi, dëshpërimi dhe një lloj zbrazëtie shihet thuajse me sy në të gjithë Tiranën. Sheshi Skëndërbej i shndërruar në kantier, rrugë të bllokuara, kaos dhe trafik i skëterrshëm, hapësira që gjithnjë vinë duke u ngushtuar... Pas vrullit të ndryshimeve që nisën në vitin 2000, gjithçka duket e lënë pas dore. Qyteti, ashtu si bojrat e zbehura të ndërtesave të vjetra, po shkon me shpejtësi drejt rrënimit dhe askush nuk ka ndërmend të vërë dorë mbi të.

Zgjedhjet e ardhshme lokale janë dëshmia më e mirë për këtë. Për Tiranën, vendin ku sot jeton i përqëndruar numri më i madh i shqiptarëve, askush prej atyre që pretendojnë ta administrojnë atë nuk kanë paraqitur ndonjë plan.

Madje më keq akoma, kur duhen vetëm dy muaj nga zgjedhjet, dy forcat kryesore politike ende nuk kanë shpallur zyrtarisht kandidatët e tyre. E Tirana do të kishte patur nevojë për një fushatë dhe debat publik shumë më të gjatë se sa ditët që kanë mbetur. Kandidatët prej kohësh do të duhej të ishin shpallur dhe të kishin shpalosur programin e tyre katër vjeçar për kryeqytetin. Në pikën ku ai është katandisur, debati për të ardhmen e tij do të duhej të përfshinte për muaj me radhë specialistët dhe opinionin publik për të përcaktuar zgjidhjen më të mirë që do të mund ta shpëtonte atë. Por, mesa duket, këtë herë Tiranën e humbëm.

Tirana është e humbur, sepse qartas është kthyer në peng të konfliktit politik PD- PS. Askush prej pretendetëve nuk po e sheh atë si një hapësirë të përbashkët ku duhet të jetojnë më së miri afro 1 milion njerëz, por si një trofe lufte që do të përcaktojë fatin e një beteje më të madhe.

Kjo që po ndodh këtë herë nuk ka ngjarë në vitin 2000 kur Edi Rama kandidonte përballë Besnik Mustafait dhe ku projekti për të ardhmen e kryeqytetit ishte në qendër të debateve. Nuk ka ngjarë as në 2003-shin kur Ngjela sfidoi Ramën me ide dhe alternativa konkrete për ndryshimin e Tiranës, e madje as në 2007-ën, kur megjithë politizimin prej ankthit të kreut të ri të PS për të hyrë në zgjedhje, punët, përurimet, projektet, etj ishin boshti i fushatës elektorale. Madje, si asnjëherë tjetër, 60 ditë përpara zgjedhjeve ende nuk dihen emrat e kandidatëve, merre me mend pastaj programet e tyre.

Edi Rama, peng i përjetshëm i anktheve dhe dilemave të veta, ende nuk e di se çfarë duhet të bëjë: të kandidojë ose jo. Sigurisht jo në funksion të administrimit të kryeqytetit, por të konjukturave politike në PS dhe të zgjedhjeve të ardhshme parlamentare. Kandidimin për Tiranën, për rrjedhojë edhe rezultatin zgjedhor, Rama e sheh ekskluzivisht në plan politik dhe që pse jo do të përcaktonte të ardhmen e tij në krye të së majtës. Prandaj dhe nuk ngurroi që nga Fieri, pa iu dridhur zëri, t’i çonte një mesazh kryeqytetasve se as nga këto zgjedhje të mos prisnin ndonjë ndryshim në Tiranë. Ato, sipas Ramës, do të jenë zgjedhje politike për të larguar Sali Berishën. Pra, nuk mjafton fakti që prej sa është zgjedhur kryetar i PS, (6 vjet) Edi Rama ka braktisur Tiranën për t’iu përkushtuar një tjetër projekti politik, por edhe mandatin e ardhshëm ai do ta përdorë po në të njëjtin funksion. Për këtë, sigurisht u takon votuesve të kryeqytetit ta gjykojnë kryetarin e tyre 11- vjeçar.

Nga ana tjetër edhe mazhoranca, e mposhtur tre herë radhazi në Tiranë, duket se më shumë ka patur shqetësim emrin e kandidatit rival se sa një projekt të madh për të ndryshuar kryeqytetin. Vonesa në shpalljen e emrit të Lulëzim Bashës nuk ka shpjegim tjetër. Kandidati i mazhorancës do të duhej të ishte zyrtarizuar me kohë, pavarësisht llogarive të Ramës.

Qytetarët në Tiranë kanë nevojë për nje debat të gjatë dhe jo një fushatë të thjeshtë politike për t’u bindur se përse duhet të votojnë ndryshe pas 11 vitesh. Por ende, thjesht për arsye politike, mazhoranca nuk po e çertifikon kandidatin e saj. Batutat e kryeminsitrit në mbledhjen e qeverisë, një lloj zyrtarizimi i Bashës ky, përsëri më shumë u morën me kundërshtarin se sa me vizionin për kryeqytetin. Po kështu, një parrullë e vendosur në një ceremoni të ministrit Basha për sistemin e kamerave, “për një Tiranë të sigurtë europiane” ishte një tjetër shenjë e dobët për të startuar një garë kaq shumë të rëndësishme. Edhe në kampin e shumicës, më tepër se sa shqetësimi për të ardhmen e kryeqytetit, lexohet kujdesi për zgjedhjet parlamentare.

Prandaj edhe në mandatin e ardhshëm 4 vjeçar Tirana duket e humbur. Fatkeqësisht, më 8 maj, gjithçka është përgatitur të rrjedhë në funksion të zgjedhjeve parlamentare dhe jo të përmirësimit të jetesës në kryeqytet. Situata konfiktuale politike e ka marrë peng administrimin e kryeqytetit duke na detyruar të shkojmë në kutitë e votimit jo për Tiranën, por për Berishën dhe Edi Ramën.

[RAPTILOID]

Droga, raporti i DASH, ministri Lulzim Basha shmang prononcimin
SHEKULLI ONLINE | 04/03/2011



Nuk ka pasur asnjë reagim nga ana e ministrit të Brendshëm, Lulzim Basha, për raportin e fundit të Departamentit Amerikan të Shtetit, në të cilin Shqipëria konsiderohet si pikë kyçe e kalimit të drogës në Europë.

Sot, gjatë përurimit të sallës operative të sistemit të kamerave në Policinë e Shtetit, Basha, ka qenë i shoqëruar edhe nga drejtori i Përgjithshëm i Policisë së Shtetit, Hysni Burgaj.
Basha e ka cilësuar një hap përpara monitorimin 24 orë të rrugëve të kryeqytetit, duke shtuar se "Sistemi skaut është një hap gjigant përsa i përket një rruge më të sigurtë, një trafiku më të sigurtë dhe raportit mes qytetarëve dhe policisë".

Në mbyllje të këtij aktiviteti, Basha ka lënë ambientet e Policisë së Shtetit, duke mos pranuar t'i përgjigjej asnjë prej pyetjeve të gazetarëve.
***********
Raporti i Departamentit të Shtetit Amerikan për strategjinë e kontrollit ndërkombëtarë të lëndëve narkotike paraqet Shqipërinë si vendin kryesore në kalimin e drogës në Evropë. Raporti thekson se Shqipëria është vendi kryesorë për kalimin e lëndëve narkotike, sidomos për trafikantët që kalojnë heroinë që vjen nga Afganistani. Lënda narkotike kalon nëpërmjet Shqipërisë për të përfunduar në Evropën Perëndimore. Raporti thotë se Shqipëria po përpiqet të luftojë një gjë të tillë por që vazhdon të jetë tërheqëse për trafikantët pasi zbatimi i ligjeve dhe korrupsioni është i përhapur gjerësisht. Kanabis vijon të prodhohet në malet e Shqipërisë për të kaluar më pas në tregun evropian. Kanabisi është e vetmja drogë që rritet dhe prodhohet në Shqipëri dhe është vend tipik për shitjen e saj. Grupet kriminale të organizuara përdorin Shqipërinë si pikë transiti pasi ajo ndodhet në një pozicion strategjik, kontroll i dobët, nivel i ulët i zbatimit të ligjit dhe sistem drejtësie të pa reformuar.


Vendi është i përfshirë nga niveli i lartë i papunësisë, krimit dhe ka infrastrukturë të dobët. Në këtë pikë, Shqipëria i ka burimet e pakta për të luftuar këtë fenomen. Raporti thekson se janë bërë disa hapa përpara sa i takon kuadrit ligjorë për luftimin kundër organizatave kriminale dhe trafikimit. Sa i takon shifrave raporti thotë se Policia e Shtetit ka arritur të kapë një sasi prej 25 kilogramë heroinë në 10 muajt e parë të vitit 2010 ndërsa gjatë vitit 2009, 73 kg. Që prej muajit janar 2010, policia ka arrestuar apo ndaluar në total 569 persona për trafikimin e drogës.


Në konkluzionet e raportit thuhet se Shqipëria vijon të shënojë progres në luftë ndaj lëndëve narkotike por ky është i cenuar nga vullneti politik, sistemit i dobët i drejtësisë dhe funksionimi i institucioneve. Shqipëria zë vendin e kryesorë në paraqitjen globale të lëndëve narkotike si vendi tranzit për kalimin e saj në Evropën Perëndimore. Nisur nga pozicioni gjeografik aktiviteti i trafikimit pritet të vijojë thuhet aty. Përpjekjet e institucioneve qeveritare dhe policisë po japin efekt por ai është ende me progres të pakët. SHBA bashkë me BE-në dhe partnerët ndërkombëtarë do të vazhdojë të punojnë me qeverinë shqiptare në luftën ndaj trafikimit ilegal të drogës duke ofruar asistencë dhe mbështetje në reforma.


Departamenti i Shtetit veçon si probleme kryesore, kontrollin e dobët në portet detare në Adriatik, të metat në kontrollin e kufirit tokësor, masat e autoriteteve kundër drogës kryesisht si rezultat i mungesës së fondeve dhe menaxhimit të dobët, por edhe si rezultat i korrupsionit që ekziston në radhët e punonjësve të rendit. Në raport theksohet fakti se kontrabanda e drogës mbetet një prej aktiviteteve më fitimprurëse për grupet kriminale në Shqipëri.

[RAPTILOID]

Kapja e shtetit
Website gazeta Tema

Ёshtё e dukshme dhe e dhimbshme se si nga posti i lartё, Jozefina Topalli sillet nё njё mёnyrё* qё tё kujton njё jetimore private, nё tё cilёn lumturia e tё vegjëlve fatkeqё varet vetёm nga ndonjë shkallёzim i rrallё ndjeshmёrie i padrones zёçjerrё, ndёrkohё qё privatizimi i parlamentit prej saj, vёrteton edhe njёherё faktin se tё gjitha opinionet jo rastёsisht* konvergojne nё tё njёjtёn pikё: Qytetarёt e dobёt tё kёtij vendi gjejnё shumё pak ose aspak arsye tё reagojnё ndonjёherё ndaj politikёs sё keqe, pёrderisa nuk rreagojnё as pёr “kapjen e qartё” tё parlamentit nga vetё kryetarja e tij.
Nga skena kombёtare e ngjarjeve, nga ballina e parlamentit, ku mbretёron zukatja e njё fataliteti tё paralajmёruar dhe regёtin pёrmes ndotjes morali i pushtetit tё ditёs, sot interferohen sёrish sinjale te dёshpёruara. Kёto sinjale na tregojnё se sa vёshtirё do tё jetё nё kёtё vend zhvillimi i shёndetshёm dhe koherenca pёr sa kohё shteti ёshtё kapur fort prej baronёve tё pushtetit, duke e bёrё edhe mё tё shёmtuar historinё tonё.
Historia jonё e tranzicionit, shumicёn e tё cilёs populli ynё e ka bёrё duke heshtur dhe duke nguruar, na tregon se “kapja e shtetit” tek ne prej topallёve dhe berishёve, nuk ёshtё njё perceptim metaforik, por ёshtё diçka mjaft e rёndё, sepse ёshtё diçka reale; na tregon me vrazhdёsinё qё sjell dinamika e munguar kolektive, se kapja e shtetit nё Shqipёri nuk ёshtё thjesht njё presion institucional ndaj bindjes vullnetare tё shoqёrisё se ky shtet nuk ekziston: “kapja e Shtetit” nuk ёshtё gjithashtu kaq thjesht njё fenomen i shfaqur si pasojё e luftёs instiktive tё palёve pёr tё qёnё nё pushtet sa mё gjatё: “Kapja e shtetit” ёshtё pasojё e babёzisё primitive pёr sundim tё pёrjetshёm. Dhe ёshtё njё krim njerёzor!
Falё kёsaj babёzie tё qartё dhe falё pёrvojёs sё gjatё nё tribuna, nё prapaskena, nё abuzime, nё fushata elektorale, nё krime elektorale, kryeministri i vendit sot ёshtё ai qё e ka nё kontroll spektaklin e tij mes rebelimit tё gjёrave nё Shqipёri. Edhe nё ditёt mё tё vёshtira, ky projektues epik i kapjes sё shtetit, shtetin e mban mbёrthyer pёr fyti, se e di qё ky shtet duhet tё jetё njehёsuar me* mobilizimin privat qё vetё ai ka instaluar me sukses nё Shqipёri, pёr ta zaptuar atё pёrgjithmonё. Jo vetёm ai, por tё gjithё zotёruesit ekskluzivё tё shanseve qё afron ky vend nёpёrmjet pushtetit, kanё zhvilluar talentin e pashlyeshёm tё luftёs ndaj institucioneve tё drejtёsisё dhe tё shfrytёzimit tё mundёsive dhe inercisё qё koha dhe pushteti dhe klanet mafjoze ju japin zhvillimeve, pёr tё shpёtuar kur janё nё rrezik, dhe pёr ta vjedhur dhe shqyer vendin, kur vjen mundёsia…
Pёr tё shtuar njё metaforё, nuk ёshtё iluzion tё supozosh se nё sundimin e demokratёve, shteti shqiptar sot sillet si sorkadhja e pashpresё mes egёrsirave dhёmbёmprehtё tё pushtetit, qё e shijojnё sa tё duan, kur tё duan dhe si tё duan.
Nё kёtё mёnyre, ky superioritet qё quhet totalitarizёm i pushtetit tё zaptuar nё Shqipёri, ёshtё njёsia matёse e privatёsisё qё sundon ligjet dhe vendin. Kryeministri i Shqipёrisё ёshtё shumё pranё tё qёnit njё perandor, pёr shkak tё pushtetit tё pakufizuar nё duart e tij. Pёrballё kёtij sundimi tё privatёsisё, koncepti i lirisё ёshtё deformuar aq sa njerёzit kanё dilema nё koshiencёn e tyre pёr demokracinё. Dilemat kanё tё bёjnё me mosqёnien gati tё publikut pёr tё pёrballuar shkeljen e tё drejtave tё njeriut dhe funksionimin e cunguar tё drejtёsisё, ndёrsa hajdutёt nё kurrizin e tyre dhe shkelёsit e ligjit, lulёzojnё aq mё shumё sa mё afёr pushtetit, ndodhen ata apo tё afёrmit e tyre, ndёrsa logjikisht, pёrkundrazi, duhej tё ndёshkoheshin rreptёsisht. Nga ministrat e pёrfolur dhe deri te militantёt e thjeshtё tё partisё nё pushtet, kriteri i penalitetit nuk pёrcaktohet nga ligjshmёria e shkelur, por nga magjia e besnikёrisё sё tyre ndaj perandorit, qё ёshtё shkalla mё e lartё e servilizmit dhe e primitivizmit. Askujt asnjёherё nuk i hyn asnjё gjemb nё kёmbё nёse nё vetёdijen e kryeministrit ёshtё perceptuar si mik, besnik i tij, por edhe njёherazi armik potencial i shpallur i kryetarit tё opozitёs. Nё kёtё mёnyrё, pranё partisё shtet dhe pushtet tё demokratёve,kriteri i karierёs nuk pёrcaktohet nga intelekti dhe inegriteti, por nga ashpёrsia gjenetike dhe dinamika e sulmeve personale instiktive ndaj Edi Ramёs. Ministrat e qeverisё nuk janё ata qё do duhej tё ishin nga pёrzgjedhja intelektuale e vlerave, por janё pikёrisht ata qё, edhe mediokritetin e tyre dinё ta shndërrojnё nё njё makineri* baltёhedhёse kundёr kryetarit tё opozitёs dhe opozitёs sё tёrё. Shteti dhe pushteti sillen ndaj vlerave publike si motrat e shёmtuara pasanike me Hirushen, duke i ndёshkuar me pёrbuzje sa herё qё prokuroria, presidenca, apo persona me integritet nё jetёn publike dalin nё dritё nё shёrbim tё sё mirёs.
Prandaj jo rrallё thuhet nga njerёz tё lirё, se shteti dhe pushteti privat i Sali Berishёs* ёshtё i papёrmbajtur nё sulmin ndaj mundёsive demokratike qё sjell pavarёsia e institucioneve, qё rrezikon qёnien “publik” tё shtetit shqiptar. Sot poshtёrohen vlerat kombёtare tё atdheut, qё nuk janё thjesht Ina Rama apo Bamir Topi, apo dhe tё tjerё, por institucionet qё janё krijuar pikёrisht kundёr privatёsisё sё shtetit, pikёrisht pёr tё mbrojtur kёtё* privatёsi, qё si njё diktaturё e padukshme, ёshtё shndruar nё simbolin e tё keqes nё vend.
Sot ne shohim por edhe sundohemi nga njё lider qё ka nё kontroll jo vetёm shtetin privat qё ka instaluar apo kapur, jo vetёm tё tijtё dhe tё tjerёt, por gjithashtu edhe kundёrshtitё brenda vetes sё tij! I qeshur, i rehatuar nё shijen e hidhur tё batutave qё lёngёzon gjuhёt e vartёsve tё tij nё Kabinetin qeveritar, kryeministri i vendit po shfaq njё veti tё re kёto ditё, qё nuk ёshtё ngjarje e re* dhe nuk ёshtё dinakёri: vetinё e pёrfundme tё tё pranuarit tё gjёrave edhe kur ato nuk janё nё favor. Ndёrsa fytyrёn e tij e ka sunduar sёrish ajo pamja e njeriut nё sallon qё shikon papritur njё* pёshtymё nё dyshemenё e mermertё, buzёqeshja braktisёse* e ditёve tё fundit, vёrteton se ky burrё, si rrallё ndonjёherё nё karierёn e vet, ka nisur tё bёjё paqe me realitetin. Jo vetёm e ka mbyllur me elegancё rubinetin e akuzave pёr gjithkёnd e pёr gjithcka, por me delikatesё femёrore ka pranuar nё heshtje vullnetin e llogjikёs civile tё gjёrave, si rrallё ndonjёherё. Por tё gjithё e dinё se kryeministri, nёse arrin tё bёjё paqe me realitetin, nuk bёn kurrё paqe me ndёrgjegjien e vet. Kjo do tё thotё se armёpushimi bjeshkor nuk ёshtё pasojё e vullnetit tё tij, por e njё presioni tё jashtёm. Duket se pёrkundrazi, vrasja e ndёrgjegjies po ndodh jo tek kryeministri, por tek ndёrkombёtarёt, tё cilёt herё me dashje, herё rastёsisht, kanё mbёshtetur njё pushtet apo njё “shtet tё kapur”qё vjedh popullin e vet, qё e ndёshkon me varfёri dhe shuarje shprese dhe e vret barbarisht me* gjakftohtёsi* nё boulevard.
Heshtja e papritur e kryeminstri shqiptar do tё pёrbёnte njё inerci dialektike nёse kjo gjё do tё ishte pasojё e njё lehtёsimi tё ri tё tё kuptuarit tё gjёrave nga ana e tij. Por kjo gjё nuk ka ndodhur. Ai po hesht, dhe heshtja qё flet nё kёtё rast vjen nga tjetёr gjё. Vjen nga presioni i vonuar, i nёnkuptuar, i supozuar, i ndёrkombёtarёve tё paqartё, qё kёtё herё, le tё shpresojmё se pёrballё kapjes sё qartё tё shtetit shqiptar, do tё kenё njё shkallёzim ndjeshmёrie* mё tё lartё se kryetarja e ashpёr e parlamentit shqiptar qё tё kujton mёrzitshёm njё popull tё mbetur jetim.

[Brari]

rapi..

me andrea stefana .. stalinisto envero bizantina.. doni ta beni berishen e lulin gadaf..
me gjergj thanasin qe sheh endrra me sy hap po na demaskoni tregtin e armeve..lol.

me meron e temes se ruc bazes vjen te demaskosh jozin..

mir mir..

jozi ja beri mire mamase se bandes hakmarrja.. zonjes dade..

yt kulish i tha.. moj zonje.. po vret me kobure djem nenash.. e ti tha thua se mburresh me edukaten qe i ke dhene kulishit tend..

kulmi..

andrea stefani ka dhen nje kontribut te madh ne farketimin e rekrutve te llojit perlek e ziver e aleksa..
ne punishten ku selia roze perpunon zorraxhij per protesta" paqesore" pra ne shekull e news24.. cdo dite andrea stefan cfryn e hedh helm.. kunder berishes..
dhe mir ben se e ka dhe si ilac.. mirpo nuku pati sukses.. ne 21.

4 te vraret nga njesitet ed ruciste mero bazo erion leartoiste e andrea stafokokdhimiste.. do kthehen ne bumerang.. per shtabin pucist ku stefani eshte i brendeshem..

poplli po i kupton lojrat.. me ziver..

po jo vetem poplli.. po dhe arvizi e ka kuptuar kte triblim kexhibisto gestapovist..
e kjo u a ka merdhif variantin selise roze.. e bamirit e ine rames e takut ngjel..

i njejti stil si me artur rustemin ne vlor 97-te..
vrit qe te kemi argumenta me rrezu saliun..
ki variant eshte shum i konsumuar o rrapoo..

baban e fitnete rexhes keshtu e vrane..

duhesh nje "arsye" per reprezalje ne zonat krutanore- mamurrso-ore.. dhe piuuu nje plumb nga palltosuni.. bab rexh delise se ngrate.. dhe pastaj batalionet e ndjekjes.. vuuuu barbari mbi katundari..

dhe te ngratin.. bardhok bib.. me bo masaker ne mirdit..

dhe te tjere si gjith here..

prandaj brari 3 muaj para 21 e tha ketu qe shtabi do vrasi se i duhen ca te vrare.. zorraxhij e pak kusare..
dhe i vrate e u a leruat mamate..

mir u a beni kur te te till m.uta gjeni..

..

vazhdoni..

kurbane-zoni..









sa e shemtuar u be dadja..kur i degjoj keto fjale..

po mir mo rrapi..pse media edvino ruciste nuku ja cfaq fytyren cunit te dades as cunit te luizes..

ti njohi poplli kulishat kanibale..

[RAPTILOID]

Policë në lot, “Zombi” në politikë
Nga Lorenc Vangjeli
Website gazeta tema

Ka dy demonstrime të opozitës dhe një i tretë në mes tyre, që veçojnë nga gjithë protestat e tjera të ndodhura më parë në Shqipëri. Dallojnë qoftë nga tipologjia, qoftë nga rrethanat, qoftë nga pritshmëria prej tyre.
I pari dhe më i hershmi, ka ndodhur në mbrëmjen e datës 25 qershor duke gdhirë data 26 qershor në vitin 2009. Vetëm dy ditë përpara ditës së zgjedhjeve të përgjithshme, PS kërkonte që mitingun e saj përmbyllës ta mbante në Bulevardin Dëshmorët e Kombit , ndërsa tribunën ta ngrinte përpara dritareve të kryeministrit. Një parathënie e trishtueshme e faktit që vetë Bulevardi dhe dritarja me xhama të blindura e zyrës së kryeministrit, do të shndërroheshin në elemente të pandashëm të valës së protestave të PS-së. Ngjarja ishte e thjeshtë: një grup kompakt simpatizantësh të PS-së e gdhinë gjithë natën jashtë, herë duke u përleshur me policinë e herë duke ndarë biskota, çokollata dhe kafe të nxehtë me ta. Në të gjitha herët, paguanin protestuesit. Sherri në vetvete ishte absurd, PS që insistonte të ngrinte podiumin, “policia” nuk e lejonte një gjë të tillë sepse… dëmtohej trafiku i qytetit. Ajo çfarë nuk mundën dot kamerat të transmetonin, pavarësisht se e ndiqnin ngjarjen live, ishte mërzia e pafund e vetë policëve që detyroheshin të zbatonin një urdhër absurd të eprorëve dhe që kur ndizeshin kamerat, bënin sikur shtynin protestuesit. Kushdo mund të kujtojë sesi nga dritarja e zyrës së tij, Kryeministri fliste parreshtur në telefon. Një skenë që më pas u ripërsërit në formë groteske edhe shumë herë të tjera me të njëjtat personazhe: kryeministri që telefonon nga dritarja s´dihet kë, protestues dhe policë përballë njëri-tjetrit, në një simbiozë të çuditshme: tek protestuesit kishte shumë që do të donin të visheshin policë në një të nesërme të favorshme politike për ta dhe policisë që kishin po aq dëshirë të ishin edhe vetë pjesë e protestës.
Demonstrimi i dytë ndodhi në 28 janar 2011, në marshimin e jashtëzakonshëm të opozitës në homazh të viktimave të së Premtes së Zezë. Dhjetra mijëra qytetarë, me lule në duar dhe lotë në sy, nën marshet funebre të muzikës dhe në një ambient ngjethës, të mbushur me ankth e dhembje, nderuan kujtimin e të vrarëve. Në fakt, një tjetër akt tërësisht politik luhej pak metra tej tyre. Mes qindra trupave policore që ishin bërë gardh përpara gardhit të kryeministrisë, kishte shumë prej tyre që ishin përlotur. Shumica dërmuese e tyre kishin qenë në të njëjtin vend edhe një javë më parë, në 21 Janarin e Zi, nën breshërinë e gurëve të demonstruesve të zemëruar me qeverinë, një pjesë, madje, edhe kishin marrë plagë. Dy “palë” në të njëjtin popull, me të njëjtat halle.
Loti në sytë e policëve të thjeshtë, është absolutisht shenja më e fortë, më e dukshme dhe më e rëndësishme për atë që po ndodh në këtë dimër të trazuar. Shumëkush nga ta, me një pagë minimale për jetesën e shtrenjtuar shqiptare, shumëkush nga ta, me vëllain, motrën, kushuririn apo mikun në anën tjetër të gardhit, shumëkush nga ta, me po aq të drejtë të bëjë së paku dy pyetje fillestare: a është numëruar vota ime në 28 qershor dhe a po qeveris drejt qeveria?
Për pyetjen e parë nuk do të ketë kurrë një përgjigje sepse pishtari i KQZ-së i vuri flakën fletëve të votimit, sepse eprori i tij politik me zyrë në katin e dytë të Këshillit të Ministrave, vendosi ta shuajë flakën me zjarr. Për pyetjen e dytë mund të ketë një seri përgjigjesh dhe secili polic nën uniformën e tij, sipas bindjes vetjake, do të ketë dhe përgjigjen e tij vetjake. Megjithatë, të gjithë së bashku, pa përjashtim, sprapsen përpara murit të vdekjes së katër qytetarëve në Bulevard. Përtej vdekjes nuk ka përgjigje. Pesha e vdekjes është më e pamëshirshmja, më e rënda dhe nuk ka shpinë qeverie që ta mbajë arkivolin e saj mbi supe, cilado qoftë qeveria.
Një nga arsyet psikologjike pse u rrëzuan socialistët në zgjedhjet e vitit 2005 ishte edhe *mungesa e respektit “zyrtar” pikërisht për vdekjen. Njëherë në rastin e tragjedisë së Otrantos kur u mbyt gomonia me shqiptarë që paguanin banditët për t´i shpëtuar mizeries ekonomike në vend dhe herën tjetër kur u përmbys autobuzi fatkeq me studentët kosovarë.
Katër vdekjet e të Premtes së Zezë janë, megjithatë, krejt tjetër gjë: ata u vranë nga armët e qeverisë. Të gjitha përpjekjet për të vënë shenjën e barazimit të krimit të kryer nga organizatorët e demonstratës, nga vetë demonstruesit e dhunshëm me krimin e vrasjes, janë jo vetëm marrëzi, por edhe një tjetër gjest kriminal i duarve që komandonin gishtat që shkrepën automatikët. Zombi-et politikë, të kafshuar në qafë nga llogari private dhe tregtarët e fjalëve me qafë të kafshuar, që vërtiten si Zombi në ekrane televizionesh apo vejevijnë në faqe gazetash, tregohen me gisht, në shtëpitë e tyre edhe nga vetë policët. Sepse edhe ata, me apo pa uniformë, janë të përfshirë nga ndjesia, nga bindja apo nga instikti qytetar se një grup i vogël njerëzish në politikë i ka përjashtuar ata jo vetëm nga vendimmarrja që u takon si sovran, por edhe nga e drejta e përfitimit politik. Edhe ata janë peng i arrogancës së qeverisjes, edhe ata janë pjesë e bindjes se revolucionarët e djeshëm janë shndërruar në uzurpatorë të pushtetit. Kështu ka ndodhur në çdo cep të globit, sa kohë që kohëzgjatja në pushtet e çdokujt, bëhet qëllim në vetvete. Në këtë kuptim, në Tiranë, sot Sali Berisha ka kryesisht një kundërshtar kryesor: kohën e gjatë të qëndrimit të tij në pushtet, që nis me trajektoren e revolucionarit të dyshimtë në dimrin e vitit 1990 dhe po vazhdon në dimrin e vitit 2011 me trajektoren e individit që uzurpon pushtet pa kufi. Ky është rregull, kundër kohës nuk mund të ngrihet krye. Nuk dihet vetëm koha kur do të ndodhë ndëshkimi për “kryengritjen” ndaj kohës dhe kostoja që do të paguhet kur të ndodhë. Vetëm vdekja ka pushtet mbi kohën. Tirana ka katër vdekje të tilla në Bulevard. Lotët e policëve janë shenja. Janë shenja që bind se qytetarët e zemëruar në Bulevard nuk i mbledh thjesht dhe vetëm pohimi i pushtetit të nesërm të socialistëve, por mohimi i pushtetit të sotëm të demokratëve. Nuk dalin në Bulevard thjesht dhe vetëm nga “dashuria” për Edi Ramën, por ju nxjerr zemëratën në rrugë urrejtja për Sali Berishën.
Një popull që qan është i frikshëm. Një polic i përlotur është një këmbanë alarmi për atë që llogarit të marrë shërbime të verbra e kriminale prej tij në këmbim të rrogës. Loti është i frikshëm. Sidomos kur shkak i tij është politika dhe për shkak të politikës ka lot në rrugë. Ky është thelbi, gjithçka tjetër është vetëm procedurë. Procedurë janë zgjedhjet e pritshme lokale, procedurë janë zgjedhjet e përgjithshme në 2013-ën, procedurë janë edhe zgjedhjet e parakohshme. Procedurë, madje, është dhe hetimi i paanshëm, i plotë dhe i pavarur që i kërkohet Inës së Prokurorisë. Loti është thelbi dhe kur ai rrjedh nga syri i një polici, atëherë qeveria ka një hesap të frikshëm për të kryer.

[RAPTILOID]

Dilemat e majit
Nga Artan Xh. Duka
Përtej bojkotit


Ndërsa në parim bojkoti zgjedhor mbetet për opozitën aksion sensibilizues demokratik me rrjedhojë thjesht politike përballë kontekstit politik të përkeqësuar, përgjegjshmërisë e ndjeshmërisë demokratike në pikëpyetje të palës tjetër dhe prezencës së protagonistëve ‘bias’ për shkak të lakimit në administrimin e politizuar të zgjedhjeve të 2009, duke patur parasysh: (a) interpretimin eventual si ‘sabotim’ elektoral për shkak të ‘bipartizmit’ të Kodit Zgjedhor në administrimin e proçesit, (b) të drejtën kushtetuese të votimit, (c) ndjeshmërinë perëndimore ndaj bojkotit administrativ, (d) insistimin e miqve anglo-saksonë për përmbushje të proçesit, (e) krijimin e preçedentit të kompromentimit të proçesit, (f) preçedentët e kësaj mazhorance që mund të hyjë në zgjedhje edhe me vetveten apo me opozitë ‘surrogato’(!) etj, prania në zgjedhjet lokale për opozitën, përtej dilemës së ‘grackës’ apo legalizimit të farsës eventuale, mund të jetë ‘asi’ tjetër nën mëngë për të avancuar, nën një dimension të ri, kauzën e kahershme të zgjedhjeve të parakohëshme.
Pavarësisht faktit se: (a) garancitë mund të mos ofrohen, (b) se dhe nëse ofrohen, nuk ka garanci për garancitë nisur nga preçedenti i 2009 e këtej, (c) perëndimi e ka ulur ‘stekën’ ndaj performancës e përgjegjshmërisë demokratike të qeverisjes etj, opozita nuk e ka luksin e bojkotit *që si akt civil demokratik presupozon sensibilitet e reagim demokratik nga pala përballë. Në delirin politik dhe karshillëkun ndaj parimeve të demokracisë, nëse bojkoti ndodh, ‘fitorja’ plebishitare në zgjedhjet lokale për mazhorancën nuk do të ishte për të aspak kompromentuese përpara opinionit, sikurse preçedenti i 1996 provoi, por një alibi më shumë për të justifikuar abuzim të mëtejshëm në emër të votës së ‘lirë’ së rradhës.
Zgjedhjet lokale – sfidë apo shans!
Sfida e opozitës mbetet pjesmarrja e triumfi në zgjedhjet lokale si shans për: (a) forcimin e pozicionit të saj në raport me pushtetin qëndror përmes administrimit të fondeve që ndryshe do të kanalizoheshin e abuzoheshin jo vetëm në disfavor të qytetarit por dhe korrektësisë së zgjedhjeve të parakohëshme të synueshme, (b) potencial për presion deri mosbindje civile mbështetur në infrastrukturën, *matricën e funksioneve e fondet në dispozicion, (c) konsolidimin e imazhit, ‘legalizimin’ e trendit politik të nevojës për ndryshim e tundimin e perëndimit për zgjedhjet e parakohëshme. Duke e shndërruar outputin e zgjedhjeve lokale në plebishit për *kauzën e zgjedhjeve të parakohëshme, pritshmëritë ndaj reagimit të vetë mazhorancës duhet të jenë realiste sepse ajo ka dëshmuar se nuk impresionohet dhe nuk lëshon pe ndërsa vijon me klishetë e ‘votës së lirë’ dhe mbarimit të mandatit qeverisës me çdo kusht.
Për të gjeneruar efekte pozitive me zgjedhjet e majit, opozita duhet të: (a) transformohet në një koalicion të gjërë pan-ideologjik të majtë e të djathtë që bazohet tek respekti ndaj pronës, barazisë përpara ligjit, jetës dhe dinjitetit njerëzor dhe përgjegjshmëria e transparenca në qeverisje, (b) lobojë sistematikisht partnerët perëndimorë për pritshmëritë e perceptimin e outputit lokal elektoral, (c) monitorojë zgjedhjet e në rast abuzimi prej mazhorancës të shtojë listën e arsyeve të largimit të saj.
Fakti që fushata për zgjedhjet lokale interferon me protestën në proçes për lançimin e zgjedhjeve të parakohëshme, sesa sfidë përbën një shans sepse momenti e ngarkesa emocionale, psikologjike e politike që ka ndezur e frymëzon kërkesa për zgjedhje të reja, do t’i mbivendoset predispozicionit tradicional për zgjedhjet lokale duke shtuar pjesmarrjen në votim gjë që në përgjithësi favorizon opozitën. Një fitore eventuale do të forconte imazhin e opozitës dhe do të bartej për inerci në fushatën imediate për zgjedhje të parakohëshme duke lehtësuar administrimin e frymëzimin e një elektorati tashmë nën psikozën e fitores që në ‘vrap e sipër’ prej garës lokale natyrshëm është gati dhe për trofeun në ‘finishin’ e dëshiruar – zgjedhjet e parakohëshme. Edhe nëse abuzimi eventual prej mazhorancës, duke filluar me ID off-line apo listat e pasakta zgjedhore, pasuar me intimidimin e abuzimin institucional, deformon rezultatin elektoral, kjo veçse forcon kauzës e opozitës që ka rastin që të koleksionojë efektet boomerang të abuzimit të rradhës të një qeverie që rikonfirmon e thellon arsyet për largim me pritshmërinë prej perëndimit larg ngutjes së çertifikimit si në 2009.
Tehu opozitar
Arsyet e një zgjidhjeje të re politike janë të shumta dhe të hershme nga nëpërkëmbja e votës së lirë, transparenca e munguar, abuzimi me buxhetin dhe kaotizmin e strategjisë ekonomike, varfërinë në progres, humbjen e jetëve si në rastin e Gërdecit, 21 janarit, kompromentimi i interesave të kombit etj. Kjo e fundit, me marrëveshjet jo transparente të varrezave, ujrave, rregjistrimit etnik e fetar sëbashku me 21 janarin e bëjnë imediate zgjidhjen politike të futur në rrugë pakthim me cënimin e votës së lirë. Në kushtet kur ushtarët e huaj varrosen në Shqipëri, ndërsa pretendohet se prehen në tokë të tyre(!), kur ujrat detar rezultojnë më pak të shenjta se kufiri tokësor dhe rregjistrimi etnik promovohet ndonse vetëdeklarimi presupozon liri prej presionit, rrokada qeverisëse është imediate për hir të demokracisë e interesit kombëtar dhe kjo duhet të përbëjë një dimension kryesor në* lajmotivin e protestës opozitare në vijim.
Kryeministri ‘hije’
Përballë një mazhorance që nuk arriti të demostronte ndjeshmëri demokratike për të krijuar preçedentë pozitiv të dobishëm për standartin demokratik e vetveten kur të ndodhet në opozitë, opozita, si flamurtare e politikës së re, pa ulur ‘stekën’ për reciprocitet, duhet të krijojë preçedentin e një beteje elektorale parimore përmes skemave politike transparente dhe të moralshme episod i të cilës është dhe identiteti i kryebashkiakut të ardhshëm.
Lideri i opozitës është ‘kryeministër në hije’ ndaj perceptimi i elektoratit të opozitës dhe shumë syresh të pavendosur është se formati i kryetarit të bashkisë është tashmë i tejkaluar, formalisht për shkak të pozicionit si titullar i opozitës, ashtu dhe diferencës së madhe mes potencialit, evoluimit të staturës e dimensionit politik të tij dhe matricës së funksioneve dhe përgjegjësive që posti kryebashkiakut bart. Nëse sipas opozitës vëndi i kryeqeveritarit është ‘vakant’ për shkak të shpërdorimit, ai është njëkohësisht, përtej kalkulimeve për fatin e karrierës personale, destinacioni dhe ‘fati’ pakthim në horoskopin politik të liderit të opozitës. Kontratën e rradhës ai e ka për detyrim ta lidhë me gjithë shqiptarët, tiranasit përfshirë. Një kontratë e re me tiranasit, do të stononte me statusin e liderit të opozitës e do të ishte zhgënjyese për elektoratin që beson në kauzën e zgjedhjeve të parakohëshme dhe moralin e kontratave elektorale që nuk zhbëhen në mes të udhës duke kompromentuar rrjedhimisht vetë kauzën eventuale kryeministrore. Falë CV si kryebashkiak dhe rezultateve impresionuese në vite, do të mjaftonte prania e mbështetja publike, sikurse kudo në Shqipëri, ndaj një kandidati të ri në Tiranë, që lideri opozitës të kontribuonte në fitoren e rradhës, pa cënuar moralin e etikën e synimit politik për postin e krye-qeveritarit. Duke mos ulur ‘pjacën’ me një fitore që ‘korrupton’ këtë moral e ambicie përballë një figure dytësore të mazhorancës, lideri opozitës merr përsipër përgjegjësinë përballë gjithë shqiptarëve që meritojnë, si tiranasit deri më tani, privilegjin e progresit që bart politika e re por tashmë e implementuar në qeverinë qëndrore. Shoqëria nuk ka nevojë vetëm për qytete të pastra dhe me infrastrukturë, gjelbërim dhe kanalizime, lulishte dhe kënde sportive por dhe arsim dhe shëndetësi efektive publike, bujqësi dhe industri në progres, strategji ekonomike të qarta, dinjitet në politikën e jashtme, polici dhe administratë korrekte etj elemente kuadër që ofrohen vetëm prej qeverisë qëndrore. Përtej kalkulimeve taktike, pritshmëria mbetet që lideri opozitës të shpallet pretendent për kryeministër, duke rrezikuar gjithshka për gjithshka në emër të moralit politik dhe respektit ndaj elektoratit e aspiratës së tij perëndimore.
Website gazeta tema

[Brari]

mashtrusit e kan veshtire te shkruajne qarte.
vangjeli lorenco mundohet te thote dicka te forte por sillet e sillet si po.rdha neper m,ut e nuk thot asgje..
smundet djallezia te nxise shkrime te bukura e te qarta..

megjithate ka nje vlere shkrimi i vangjel edvin rucit te bllokqenve..
na kujton mitingun e edvinit.. ate para votimeve..
pra pa u bere votimi..
e kur nuk eshte bere votimi..pse duhej athere kercenimi.. terrori posht penxhereve te kryeministrit..
votimi behej mbas 2 ditesh.. pra nuk kish lindur problemi..o hap kutite o ikë..

sepse problemi kutia dolli shum vone mbas votimit..

pra terrori posht penxhereve te kryeministrise ka qen jo per arsye votash.. e transparence.. por nje strategji e gjith ksaj kohe e mafies kanibale..

do te thote se asnjihere shtabi mafioz kanibal ne seli roze nuk ka besuar se fiton votat..
pra ata e dine se jan te urryer ne popull sado qe maskohen..
pra qe ne fillim selia m.ute ka pas planet me saju vrasje posht dritareve te saliut..
tani i kan te vraret..
pasuria me e madhe e selise roze ne kto 20 vite..

kushedi sa e kini festuar o rrapo.. at nate qe u bete me 4 te vrare..
mezi i vrate ne fakt..
bet 4 ore terror me provokue ca krisma garde..
pastaj e dinit vete zanatin..
puf puf..palltosunat kryen detyren..
po mir u a bete atyre..
se dhe ata qe i vrate kur hypen neper otobuza me mendjen per te vrare polic e lul e berish kishin ardhur..
i kishit zgedhur..




thënx rraptoil.. per shkrimet qe sjell..

me ke lehtesuar shume.. se dikur i sillja vete te te dija palve..



..

[RAPTILOID]

Sovjetikët e rinj të Tiranës dhe Prishtinës
Nga Mero Baze

Para dhjetë ditësh u përkujtuan 22 intelektualë të pushkatuar nga regjimi komunist pasi regjimi i përfshiu ata në një skenar imagjinar se kanë organizuar hedhjen e një bombe në ambasadën sovjetike në Tiranë. Fabula ishte e thjeshtë. Të gjithë intelektualët e pushkatuar ishin kundërshtarë të spikatur të regjimit, por meqë nuk po gjendej një sebep për t’i pushkatuar, vetë regjimi hedh një bombë të padëmshme në ambasadën sovjetike dhe pushkatoi 22 kundërshtarë që s’kanë asnjë lidhje me të. Kjo mendësi kriminale, duket se po rishfaqet frikshëm kohët e fundit në politikën shqiptare në Tiranë dhe në Prishtinë. Më 21 Janar në Tiranë u bë një demonstratë e dhunshme e opozitës, e cila përfundoi me një masakër të forcave qeveritare mbi protestuesit duke lënë katër të vdekur dhe dhjetëra të plagosur me armë zjarri. Pas masakrës, kryeministri i vendit, në vend që të merrej me përgjegjësitë e tij politike për masakrën dhe hetimin e ngjarjes, nxori listën e armiqve të tij të mëparshëm dhe tentoi t’i ekzekutojë si puçistë. Kështu mosbindja e Presidentit Topi ndaj tij, mosvënia në shërbim të tij e Kryeprokurores Ina Rama për skandalet korruptive të familjes së tij, si dhe shqetësimet që i kishin sjellë disa medie dhe gazetarë kritikë me të para 21 Janarit duke i publikuar skandale të rënda korruptive dhe detaje të frikshme të jetës së tij personale dhe lidhjeve me Enver Hoxhën, mjaftuan që ai ta përdorte 21 Janarin si Enver Hoxha bombën që hodhi vetë në ambasadën sovjetike. Ai bëri publike një listë armiqsh që duheshin dënuar dhe bëri qesharak dhe disa deputetë të vet, të cilët i ktheu në një institucion inkuizitor me shpresë që diçka do arrinin. Bamir Topi, Ina Rama, Filip Çakuli, Sokol Balla si dhe unë me Andi Bushatin, kemi qenë para 21 Janarit kundërshtarë të qartë të zotit Berisha dhe atij i duhej të vriste katër vetë, për të gjetur një sebep të na shpallte luftë ne.
Për ta imituar deri në fund shëmtinë e tij, Lulëzim Basha, Ministri i Punëve të Brendshme ka shtuar në listë një emër që më ka bërë shumë përshtypje, por që më vonë e tërhoqi. Mes emrave të katër gazetarëve, fillimisht figuroi dhe një emër tjetër që nuk është gazetar, ing. Arben Meçja. U çudita shumë kur dëgjova emrin e tij, pasi ai nuk ka ndonjë lidhje me opozitën dhe aq më pak me medien. Por skema e shpjegon të vërtetën. Ai është “armiku” i Lulëzim Bashës, pasi është njeriu që ka çuar në prokurori dosjen e Lulëzim Bashës për rrugën Rrëshen- Kalimash, dosje për të cilën nisën hetimet dhe u bllokuan prej pushtetit me procedurë. Në atë zallamahi pas vrasjes së katër qytetarëve, Ministrit të Brendshëm i ka shkuar në mendje të fusë dhe emrin e armikut të tij në listë se ndoshta me këtë rast eliminohet dhe ai. Dhe ka vijuar më tej ta ndalë rrugëve makinën e tij me forca speciale dhe t’i terrorizojë familjen. Uroj që inxhinier Meçja mos të ketë qenë në ndonjë kafe afër kryeministrisë se me këtë vëmendje ndaj armiqve që ka pushteti dhe mund të ishte ndonjë nga viktimat.
Pra mentaliteti i regjimit që përdor raste të stisura për të ndëshkuar armiqtë e vet, është po aq i freskët sa në vitet 50-të, me ndryshimin se tashmë nuk ka çdo gjë në dorë dhe nuk bën dot atë që bënte Enver Hoxha. E njëjta gjë e shëmtuar ndodhi dje dhe në Kosovë. Pati një lajmërim të dyshimtë se në shtëpinë e Bexhet Pacollit, presidentit të zgjedhur në mënyrë të dyshimtë, pati një bombë. Policia verifikoi menjëherë lajmin dhe doli që ishte gënjeshtër. Nuk mjaftoi që gjithçka ishte *gënjeshtër dhe e stisur, por del dhe një zëdhënës i zotit Pacolli dhe thotë që kjo ka ndodhur se disa gazetarë kanë kritikuar Presidentin. Pra në mendjen e këtij* sulltani të ri të Kosovës, janë vizatuar armiqtë e parë të tij dhe ata janë disa gazetarë që kanë sulmuar zgjedhjen e turpshme të tij. Edhe ai mezi po pret të krijojë raste terrorizmi apo dhune për të hequr qafe ata që mendon se i prishin punë. Një partner i tij në Tiranë, i akuzuar dikur nga Sali Berisha si trafikanti më i madh i naftës në Ballkan, dhe me histori të pafundme korrupsioni dhe deri eliminime fizike, i doli në mbrojtje nga Tirana po ashtu duke i akuzuar gazetarët që e kritikojnë atë si njerëz që duhen ndëshkuar. I gjithë ky turp ndodh para syve tanë, nga njerëzit që na qeverisin, nga kryeministri ynë, nga Presidenti i Kosovës dhe nga konet që lehin me thërrimet e pushtetit të tyre. Në mendjen e tyre ka vetëm një skemë të eliminimit të kundërshtarëve dhe ajo është skema e regjimit të Enver Hoxhës që shpikte terror për të eliminuar kundërshtarët. Berisha, Pacolli, Basha dhe çdo derivat i tyre po bëjnë po atë punë, me ndryshimin se janë të pafuqishëm për të marrë jetën me pushtetin e tyre. Ata thjesht po përpiqen ta imitojnë precedentin e “bombës në ambasadën Sovjetike” si një mënyrë të menduari dhe të vepruari. Dhe përfytyroni që njëri udhëheq Shqipërinë, tjetri do të udhëheqë Kosovën dhe kjo konia e vogël lëpin buzët se mund të qeverisë Tiranën me këtë mentalitet.

[RAPTILOID]

Ndodhi parlamentare dhe disa pikëpyetje
Nga Piro Misha
Website

Duke parë atë që ndodhi në seancën më të fundit të parlamentit shqiptar, vetiu ngrihen një sërë pikëpyetjesh. Dje, kryetarja e parlamentit, zonja Jozefina Topalli, dha urdhër t’i pritej fjala një deputeti të opozitës, duke urdhëruar më pas gardën që ta nxirrte atë nga salla, thjesht sepse, sipas saj, akuzat e tij për korrupsion ndaj disa antarëve të qeverisë, kryeministrit dhe, së fundi, asaj vetë, qenë shpifje. Ç’është më shqetësuese, ajo kumtoi se që tash e tutje, rregullorja e re e parlamentit që, siç e dimë, u miratua pak ditë më parë vetëm me votat e shumicës qeverisëse, i jep asaj të drejtën të vendosë se çfarë nga ato që do thonë deputetët gjatë punimeve parlamentare përbën shpifje e çfarë jo. Natyrisht, duke marrë masat ndëshkuese përkatëse. E thënë ndryshe, që tash e tutje do të jetë zonja Topalli ajo që ka të drejtën e gjykimit se cila është vija e hollë që ndan të vërtetën nga gënjeshtra në sallën e parlamentit. Sigurisht, nga ana tjetër, s’ka si të bjerë në sy fakti se zbatimi i parë i këtij neni kaq të diskutueshëm të rregullores së re nis me një konflikt të pastër interesi: zonja Topalli e ndëshkoi zotin Balla, pikërisht atëhere kur ky e akuzoi atë vetë për korrupsion! Pra, atë çast, paradoksalisht, zonja Topalli ishte njëherësh e akuzuara dhe gjykatësja që vendoste nëse akuza që i bëhej qëndronte apo jo! Por kjo e fundit, sado që shërben për të nxjerr në pah groteskun e situatës, s’është kryesore. Ajo që shqetëson është mendësia që qëndron pas veprimeve të tilla.
Sidoqoftë, para se të vazhdoj, më lejoni të bëj një parantezë. Së pari, dua të sqaroj se unë natyrisht që s’jam në gjendje të them nëse akuzat që deputeti Balla i bëri zonjës Topalli, zotit Berisha apo antarëve të tjerë të qeverisë, qëndrojnë apo jo. Së dyti, mendoj se ka shumëçka që nuk shkon me atë që ndodh në parlament dhe si shumëkush dhe unë ndjehem i bezdisur, i revoltuar, i shqetësuar nga niveli i banalitetit, nga mungesa e etikës, primitiviteti, gjuha e dhunshme e konfliktualiteti që po karakterizon gjithnjë e më shpesh punimet e tij. Së treti, ndjehem po ashtu mjaft i shqetësuar nga efektet që ka në jetën tonë publike makineria e pandalshme e shpifjeve dhe baltosjes së kundërshtarit, që prej vitesh tashmë është kthyer në një instrument politik. Kam frikë se po s’u ndal, kjo shfaqje papërgjegjshmërie ekstreme, e relativizmit të së keqes, duke vënë në dyshim moralin e kujtdo që përfshihet në politikë, apo mban një post publik, ka rrezik që shpejt do të ndodhë një delegjitimim i mbarë klasës sonë politike, duke krijuar një situatë që gjithnjë është minuese për shëndetin e demokracisë. Sigurisht që kjo situatë mund të marrë fund vetëm nëpërmjet ndëshkimit së pari politikisht, e pastaj dhe ligjor, të cilitdo që shpif a hedh baltë ndaj kundërshtarit, por kjo mund të ndodhë vetëm nëse merr fund ajo praktikë e mbrapshtë, sipas së cilës shqiptarët janë të ndarë në qytetarë të kategorisë A, të cilët në realitet janë të paprekshëm nga ligji, dhe të tjerë, të kategorisë B, mbi të cilët ligji vepron. Pa një shtet ligjor funksional, që nënkupton para së gjithash barazinë e plotë të të gjithëve para ligjit, pavarësisht nga posti që mbajnë, ngjyra politike, fuqia apo paratë që kanë, e gjithë retorika për demokracinë e institucionet funksionuese demokratike, s’është veçse në një demagogji. Dhe shteti ligjor nënkupton se në një vend ku sundon ligji, vetëm gjykatësi e askush tjetër, ka tagër të vendosë nëse një akuzë përbën shpifje apo jo, e rrjedhimisht, të ndëshkojë autorin siç e përcakton ligji. Përndryshe, nëse ndodh siç ndodhi dje në parlament, që njëra nga palët në skenën politike (ajo që ka pushtetin), i jep vetes të drejtën të marrë rolin e gjykatësit, duke vendosur se cilat janë kufijtë e lejueshëm të shprehjes, atëhere mbarë shteti ligjor rrezikon të dalë nga binarët.
Kam përshtypjen se në të vërtetë kjo rregullore e re, qartazi e hartuar jo për të mirërregulluar funksionimin e parlamentit, por më tepër për t’iu përgjigjur një situate të caktuar politike të krijuar momentalisht, përbën një shkelje serioze të kushtetutës, e cila i garanton lirinë e shprehjes, si një ndër të drejtat themelore e të patjetërsueshme, gjithë qytetarëve. Ndërkohë që përfaqësuesit e zgjedhur drejtëpërdrejt nga populli, i garanton pikërisht që të kenë mundësinë të kritikojnë qeverinë e pushtetin, pa frikën e pasojave.