I lexova poezitë e poetit tonë të *famshëm* Dritëro Agollit, apollogjetit të madh të diktaturës e diktatorit, i realizmit socialist e i errësirës sonë gjysmëshekullore.
Poeti e politikani që nxiti e përkrahu rrebelimin labo-greko-komunist të 97-tës, atë që përkrahu rrebelat e tregishtave sllavë në Vlorë. Kur e ka udhëhequr Lidhjen e Shkrimtarëve, nuk e di sa nga kolegët e tij ua ka dhënë biletat për ti dërguar nën dërrasa e nëpër burgje famëkeqe? Nuk e di a ka ndopak ndërgjegje, a do jetë penduar, për veprat e tia *madhështore* në emër të popullit e të revolucionit, kundër intelektualëve e artistëve shqiptarë, kundër popullit të vet? Të mjerët ne, i mjeri popull, që e ka lindur një poet të tillë! Poet që e shpallë veten apostull, që i këndon edhe antireligjionit, antinjerëzores. Sigurisht se i tillë edhe ka me vdekur, si i kuq, si nxënës i kriminelit Stalin, e si murtajë e egër pansllave-kolonialiste-komuniste-ruse, e cila i shkaktoj më se 20 000 000 (njëzet milionë) të vrarë vetem në ish Bashkimin Sovjetik, e sa e sa milionë të tjerë të vrarë e të internuar në BRSS e në vendet tjera komuniste. Sa të persekutuar, e të burgosur në të gjitha ato vende?
Është për të ardhur keq që edhe moderatorët e nderuar të këtij Forumi u duket gjeniale poezia e Tij kundër religjionit. Askund më egër se në Shqipëri nuk janë trajtuar në mënyrën më kriminale klerikët e të tre religjioneve, dhe objektet fetare, që e gjithë bota i ruan me kujdes shumë të madh, si pasuri të mëdha kulturore.
Më vjen keq për ju moderatorë, nëse jeni viktima të edukimit tuaj ateist e marksist, sepse edukim të tillë kam marrë edhe unë, por me mund personal, jam çliruar prej tij. Të shtoj se nuk kam jetuar në Shqipëri, por në truall shqiptar nën Malin e Zi.
Jam antikomunist, por nuk i urrej komunistët tonë të sotëm. Vetem dëshiroj që ata të japin përgjegjësinë e tyre para historisë, sepse para organeve të drejtësisë, nuk kanë me u përgjegjur kurrë, me gjithë dëshirën time, sepse e tillë është kjo botë, dhe realiteti ynë.
Më shumë kisha dashur të më kishin vrarë komunistët, se të jemë komunist. Po parafrazoj Herman Hessen. Dritëro Agolli është bashkombas i imi, me të cilin turpërohem që është i yni. Kombi im është i durueshëm e madhështorë! Ka duruar mizori të mëdha të cilat i ka kënduar e i ka bekuar *apostulli* i errësirës e i fatkeqësisë sonë më të madhe kombëtare të shekullit të kaluar, -Agolli. Do i durojë këtë soj edhe mjaft kohë, sepse nuk ka pasur kurrë fatë me politikanë patriotë, të aftë e të ndershem.
Po tham kot Zoti na ndihmoftë, sepse nuk mund të na ndihmojë, pa i ndihmuar (ne) vetes!
Krijoni Kontakt