"Dhurata e Zotit" Ylli M. Dilo

[busavata]

Nga vellimi "DHURATA E ZOTIT" i Autor Ylli M. Dilo, ( e gjeta ne facebook ) dhe e sjella per ju , poezinë "SHTEPIA IME"

SHTEPIA IME



Nje prag i gurte, porta e vjeter

Strome te mbushura me kashte

Vatra bujare me zjarr te forte

Per miqte qe vinin nga jashte



Dritaret me hekura, kanatet prej lisi

Deshmi e kohes se shkuar

Kur pasigurise i pergjigjeshin

Shtepi keshtjella duke ndertuar



Ne krye te vatres rrinte Babai

Me libra e shkrime ne duar

Perballe Nena thurte carape

E ne femijet qe loznim te gezuar



Kur shtronim sofren, pjata nuk kishim

Na i ndanin gjellen ne dy sahane

Dhe ne femijet nisnim e grindeshim

Lugen e Joshes* i pari kush ta marre



Ajo s'ish luge si gjithe te tjerat

Kishte nje histori te vecante

Shoket e djalit ja prune Joshes

Bashke me te zezen mandate



Ish luga e djalit qe ra per Liri

A kish per Te kujtim me te arte

Por Josha ime zemer- flori

Tek neve femijve e beri dhurate



Kujtoj kur nata binte shpejt

Ne ditet e shkurtera te Janarit

Lexonim mesimet prane vatres

Nen ndricimin e flakeve te zjarrit



Vite te ashpera, vitet pas luftes

Shume here buka na ka munguar

Por femijeria e paperseriteshme

Ka embelsi te papershkruar



Dhe shtepine e varfer ku u rrita

S'e nderroj me asgje ne bote

Ku vete nuk gjej Ata qe kisha

Lemoj guret e me Ta jam tok



Degjoj ne veshe zerat e tyre

I shoh e prane, me vine

Une flokezbardhuri ne koke

Rinohem e gezoj si femije



Shume here zbathur dal ne oborr

Dhe flas me ze te forte:

Jam Anteu, i pavdekshem jam

Kur shkel ne kete toke



Nje dite u pengova e rashe

Ne oborrin me pllaka guri

U vrave bir me foli Nena

E zgjati doren, timen e zuri



Me ngriti, me puthi ne balle

Dy lot i ndrisnin ne faqe

Dal te te shoh mos ke gjak

Femija ime thoshte e qante



Nene s'u vrava i fola une

Gjysh jam tani e jo femije

Po ti nga vjen Nena ime

Qe mban ere trendeline



Per mua femije je perhere

Vitet rendesi nuk kane

Ti je bir e une Nene

Ndaj nga lart te erdha prane



Ktheva koken nga vinte zeri

Nenen time nuk e pashe

Drejtova syte nga qielli

Me Fleten* po iknin bashke



ZOTIT i kerkova ndjese

Rende kisha ameshuar

Sakrilegj* kisha bere

Shpirtin kisha ngacmuar



Prape Nena mu pergjigj

Bir asnje mekat s'ke bere

Je ne shtepine qe u rrite

Bashke jemi qe te tere



Ndaj ndihem i forte

Atje ne shtepine time

Ku kalova femijerine

Me te paktat therrime



Dhe rinihem, perterihem

Me sy tjeter e shoh boten

Pa cka se ne ate vend

Na plagosen, na gjakosen.

..........................

[SERAFIM DILO]

Ku e gjete busave?Mos eshte gje vellai i Edit.......Se dhe ai shkruan poezi vertet te bukura.

[busavata]

mirmrama Serafim , e gjeta ne facebook , me pelqeu shum edhe dashta ta ndaj me antart tjer te forumit .. se me te vertet poezi e bukur

[SERAFIM DILO]

mirmrama Serafim , e gjeta ne facebook , me pelqeu shum edhe dashta ta ndaj me antart tjer te forumit .. se me te vertet poezi e bukur

Mirmroma miku im.
Qenka e bukur,poezi me kuptim,mir bere qe e solle.....

[busavata]

do te mundohem qe e gjejë edhe poezi tjera te ketij poeti , edhe do ti percjelli ketu ... po nuk asht ndoshta edhe aq mir Serafim se mundet njeriut ti mbetet hatri , pa e pytur ate mi postue poezit e tij ... por une nuk e njoh e as nuk kam kontakt me te ... sidoqoft poezia shkruhet per tu lexuar e jo per tu ruajtur si msheftesi , sekrete etj.

[SERAFIM DILO]

do te mundohem qe e gjejë edhe poezi tjera te ketij poeti , edhe do ti percjelli ketu ... po nuk asht ndoshta edhe aq mir Serafim se mundet njeriut ti mbetet hatri , pa e pytur ate mi postue poezit e tij ... por une nuk e njoh e as nuk kam kontakt me te ... sidoqoft poezia shkruhet per tu lexuar e jo per tu ruajtur si msheftesi , sekrete etj.

Ma ha mendja se nuk ka problem Busave,po nuk i dihet......
Si do te jete,ke te drejte.Ke klas.

[busavata]

Doli nga shtypi libri i Ylli Dilos “Dhurata e Zotit”

[busavata]

Nga Baki Ymeri


Këto ditë, në kuadrin e koleksionit Bublioteka shqiptare të redaksisë së revistës Shqiptari, e pa dritën e botimit në Bukuresht libri i parë i poetit shqiptar me banim në Greqi, Ylli Dilo. Libri mban titullin “Dhurata e Zotit”, një vëllim poetik që përfshin një hapsirë tipografike prej 100 faqesh, duke patur për autor të parathënies autorin e këtij shkrimi.

Ilia (Ylli) M. Dilo u lind në Sheper të Zagorisë, në vitin 1951, vendlindja e Andon Zako Çajupit dhe Ilia Dilo Sheperit. Mësimet e para i mori në vendlindje, ndërsa shkollën e mesme (Gjimnazin Qemal Stafa), e mbaroi në Tiranë, me rezultate shumë të mira. Dyert e shkollës së lartë ishin të mbyllura për të me gjithë përpjekjet e mëdha që iu bënë nga prindërit e tij, deri në udhëheqjen e atyre viteve, edhe pse nëna e tij ishte motër e Pano Xhamballos, e martuar me Margarit Ilia Dilon. Me triumfin e "demokracisë" në Shqipëri, kërkoi përsëri në të gjitha organet e nomenklaturës shtetërore të drejtën për të vazhduar studimet, por përsëri kjo e drejtë iu mohua. Në vitin 1992, merr rrugën e mërgimit dhe vendoset familiarisht në Greqi. Herëpashere ka botuar shkrime në gazetën Illyria të Shqiptarëve të Amerikës, duke qenë i përfshirë edhe në antologjinë poetike Shpirti i fjalës (2009). Ky është libri i tij i parë i tij që e sheh dritën e botimit në vatrën e shenjtë të rilindësve tanë.



YLLI DILO DHE POEZIA E TIJ



Pas shpërthimit të revolucionit antikomunist në Shqipëri, diaspora shqiptare filloi të pasurohet me një valë të dyfishtë mërgimtarësh. Derisa valën e parë e përbëjnë demokratë të persekutuar nga sistemi që ua kishte cenzuruar të drejtën për një jetë normale dhe studime universitare, valën e dytë e përbën një numër i parëndësishëm komunistësh me përvojë universitare për të kultivuar talentin, për të botuar libra të një tirazhi të lartë, për të denigruar edhe në mërgim shqiptarët e valës së parë. Krahas disa autorëve kosovarë, Vitore Stefa Leka, Vlashi Fili, Mardena Kelmendi dhe Ylli Dilo, janë disa nga emrat e talentuar të valës së parë që e kultivojnë atdhetarizimin poetik me një gamë subjektesh ku defilon edhe stili klasik i romantikëve tanë. Nuk është fjala këtu për pena që kanë shkruar letërsi të cilësisë më të mirë, por për shqiptarë me një biografi të kristaltë, për engjëj të diasporës që digjen “për shqiptarë të lirë dhe një Shqipëri të lirë”, siç digjej gjyshi i autorit të kësaj vepre, Ilia Dilo Sheperi në kohën e tij.



Në vargjet e Ylli Dilos defilon një memorje e historisë sonë të mohuar, për të cilën ka shkruar me admirim edhe Vilhelme Vranari-Haxhirja, duke përshkruar bijtë dhe bijat që u vranë dhe u burgosën në burgjet e diktaturës, duke bërë fjalë për Vlorën kreshnike, por që na e përkujton edhe martirizimin e familjes së Ilia (Ylli) Dilos apo atë të Vitore Lekës, me pjestarë të masakruar, të djegur e të likuduar nga hijet e zeza të diktaturës komuniste. Libri i Ylli Dilos (poet shqiptar me banim në Greqi), e zbukuron spektrin e vlerave lirike të diasporës shqiptare me motive melankolike të ndjeshmërisë dhe nostalgjisë ndaj të parëve tanë, ndaj Shqipërisë sonë me kushtrime të inspiruara kushtuar Flamurit, Marigosë, Lame Kodrës, Ismail Kadaresë, Agim Shehut.



Sipas Jorgo S. Telos, këto janë perla poetike që burojnë nga frymëzimi i begative të autorit të talentuar që asnjë hap nuk e ndan nga poezia e vërtetë, qoftë klasike, qoftë bashkëkohore. Ylli Dilo, poet i ri i shpirtit të lirë, na befason me figura poetike spontane e mjaft të qëlluara, por mbi te gjitha të kënaq me larminë tematike, me gjetjet e mrekullueshme dhe shpërthimet e këndshme që të emocionojne dhe entuziasmojnë deri në asht. Tema e tij e preferuar është fshikullimi i një stine plot egërsi dhe evidentimi i gjithë atyre që përjetuan të zitë e ullirit nga ai regjim barbar. Tufën e tij poetike e përshkon humanizmi vizioni i një perspektive që anashkalon urrejtjet dhe padrejtesitë.” Në këtë kontekst shkrepin vargje kushtuar njerëzve të mirë, familjes, mikpritjes dhe vatrës shqiptare, lashtësisë sonë fisnike dhe dëshmorëve të kombit, kujtimeve të fëmijërisë dhe rrugëve të mërgimit. Poeti kërkon poetin e s’e gjen “Maje malesh me dëborë/ Apo në fushat me baltë”, poetin që ”Jeton bashkë me ne/ Apo në tjetër epokë”, poetin që “Qesh e luan me fëmijë”, si një dritë kalimtare: “Muzë e zbritur në tokë/ Që fjalët i thur në vargje”.

Në kuadrin e këtij albumi poetik defilon jeta shqiptare dhe mërgimtare në totalitetin e saj: ritmi e rima, fauna e flora, jeta dhe natyra, maçoku me zile, stani me lepuj, shqiponja e skifteri dhe dasma, ujku e dhelpra dhe lepuri e breshka që “U zgjua kur binte muzgu/ Breshka e priste tek ara/ Dhe qetësisht e pyeti, mik/ Kush erdhi më përpara?” Sipas Evi Kokoshit, “përmes përmbajtjes së këtyre poezive, në të vërtetë flet dëshira dhe vullneti i të gjithëve, etika dhe filozofia e tyre, flet historia dhe shtrohen çështje me rëndësi vitale edhe për drejtësinë. Ndjenjat e mendimet e autorit ftojnë për harmonizim marrëdhëniesh ndërmjet njeriut dhe natyrës, duke mos e fshehur bërthamën e funksionit dramatik edhe nëpërmjet informatash të shkurta që zëvëndësojnë përshkrimet e gjata dhe të tepërta. Janë vlera lirike që ngrihen në shkallë më të lartë dhe bëhen obligim karshi kolektivit.”

[SERAFIM DILO]

Busave,ai qenka,vellai i Eduartit...edhe se nuk e njoh personalisht...
Nje nga familjet me te mira zagorite,familje e fis intelektualesh patriotit.Te persekutuar sa nuk mund te pershkruhet....
Niperit e Ilia Dilos(pershkruesi me i mire i gramatikes shqiptare),po ashtu edhe te Aristidh Rucit...(delegat,ngriti flamurin ne Vlore me Ismail Qemalin).Me qe eshte dhe festa e flamurit o e panevaresis...
Mirmroma........

[busavata]

Mirmrama Serafim
une i bera keto postime se me pelqeu shum poezia "Shtëpia ime "
si te me ipet rasti do ta blej edhe librin “Dhurata e Zotit” qe ti lexoj dhe poezit tjera qe i ka shkruar

[SERAFIM DILO]

Mirmrama Serafim
une i bera keto postime se me pelqeu shum poezia "Shtëpia ime "
si te me ipet rasti do ta blej edhe librin “Dhurata e Zotit” qe ti lexoj dhe poezit tjera qe i ka shkruar

Mir do besh Busave,edhe mua po mu dha mundesia do ta blej...
Se njof vetem te vellain Eduartin.(Librat qe ka bere,mi ka derguar...Zoteri burre.).