Kushtetuta e 98-s nuk funksionon per shqiptaret. Sjell edhe kriza institucionale

[Reschen]

...............Kur nenkryetari i KLD flet per kushtetuten si ligjin themeltar qe sjell korruptim serioz te institucioneve keto te fundit sherbejne ne dobi te funksionimit te normave ligjore tek njerezit e veshur me pushtet ose jo dhe edhe megjithese nenkryetari iKLD shprehet ne menyre jopolitike se kushtetuta e 98 do te thote centralizim te pushtetit,imagjinoni edhe rolin e institucionit te sherbimit sekret qe eshte jo vetem i politizuar por ne shume raste eshte pasiv ndaj qellimeve kombetare por gjithashtu cenon edhe integritetin e ardhmerise se gjeneratave te reja shqiptare. Insitucioni i sherbimit sekret ne fakt duhej te punonte ne drejtimin dhe venien ne binare te politikes[jo nepermjet menyrave me skrupuloze qe ndoqi diktatura], insituticioneve shqiptare por me shume duhej ti sherbente legjitimitetit te demokracise shqiptare sepse nderhyrja e paskrupullt e sherbimeve te tjera sekrete ne territorin shqiptar deformon demokracine shqiptare dhe realizon nje sundim ne vizionin shqiptar...................

Keto dy gjera qe permenda pak me lart nuk permendi ne intervisten e tij uroj te pare zoti Kreshnik Spahiu

[SERAFIM DILO]

Sikur te funksjononte,gjerat do kishin ndryshuar?.

[Reschen]

Sikur te funksjononte,gjerat do kishin ndryshuar?.

Ti a po i lexon intervistat dhe artikujt me komente ne fillim te artikujve apo thjesht i bjen shkurt

Mer rastin e piramides e cila ne fakt nepermjet nje referendumi nga shoqeria civile do te testonte dhe vlerat e perfituara keto 20vjet tranzicion.
Nuk ka njeri te pakorruptuar dhe ata qe i thone vetes se kane shkollen e larte te marre ne keto vite tranzicioni nuk ja kane iden jo vetem kushtetutes por as referendumit,ndryshe shoqeria shqiptare do fliste sot ndryshe

[SERAFIM DILO]

Ti a po i lexon intervistat dhe artikujt me komente ne fillim te artikujve apo thjesht i bjen shkurt

Mer rastin e piramides e cila ne fakt nepermjet nje referendumi nga shoqeria civile do te testonte dhe vlerat e perfituara keto 20vjet tranzicion.
Nuk ka njeri te pakorruptuar dhe ata qe i thone vetes se kane shkollen e larte te marre ne keto vite tranzicioni nuk ja kane iden jo vetem kushtetutes por as referendumit,ndryshe shoqeria shqiptare do fliste sot ndryshe

"Thuaj,a ja vlen ta lexoj?"
Keto 20 vjet nuk jan tranzicon,jane 20 vjet trashgim.....I po atyre personave,qe ndruan vetem sistemin e votimit.....(e vleften e lekut).
Ligji o kushtetuta eshte vetem nje "mjet",jane njerezit;qe i japin moral,vertetesi,e drejtesi.

[Reschen]

As ti Serafim e as kryetari i forumit nuk i lexoni pershkrimin ne brendesi te temes me llojshmerine e saj.

Albo doli me teme me vete per heqjen e imunitetit te deputeteve sapo lexoj kete teme dhe ai sondazh qe ka vene ne hyrje te forumit ishte aq manipulues sa jane deshte disa te tjere ta ndihmojne te ndryshoje formen e sondazhit.

Kushtetuta shqiptare eshte teme e shtypit te dites dhe jo problematike shqiptare...............

[Reschen]

....................moj Blerina e gazetes tema a nuk e din Jozefina Topalli se eshte kjo kushtetute e adoptuar nga italianet dhe me firme te Skender Gjinushit ne fund te hartimit te kushtetutes qe mbron klanet me te rrezikshme shqiptare ishkomuniste, ppshiste,socialiste qe sa ishte Fatos Nano ne pushtet me zvministra drejtoi qeverine e vet e tash opozites po me kete kushtetute i ka dhene rruge jashte parlamentit kryetari i saj.
Mir ja ben qe nuk pyet fare po kjo eshte femer e eshte e vetme ne kryenecesine e saj.............


Jozefina Topalli, si nuk drejtohet një Kuvend

Nga Blerina Gjoka

Për herë të parë në një progres-raport të Komisionit Evropian për Shqipërinë, në kritikat që i bëhen institucioneve, përmendet me emër dhe kritikohet, të paktën në një paragraf të plotë, një titullar institucioni. Zakonisht zyrtarët evropianë ruajnë një lloj etike dhe gjuhe diplomatike në kritikat e tyre, duke u rezervuar në emrat konkretë e duke ecur gjithmonë me motivin “këmbanat bien për ata që kanë veshë”. Por, në raportin e së martës, ata s’janë mjaftuar me tam-tam-et e daulles kur kanë kritikuar funksionimin e Kuvendit të Shqipërisë, por kanë etiketuar Kryetaren e Kuvendit Jozefina Topalli si problemin kryesor të këtij institucioni deri në konstatimin se është shkelur Kushtetuta e vendit nga drejtimi i saj. Komisioni Evropian ka parë nga rekordet e punës së zonjës Topalli një shembull konkret se si nuk duhet drejtuar një parlament i një vendi demokratik. Nga raporti, i shkruar e zezë mbi të bardhë dhe me një gjuhë që Zonja Topalli e flet mirë, kuptohet se Kuvendi i Shqipërisë këtyre zotërinjve evropianë vetëm si një Kuvend nuk u ngjan. Në këtë Kuvend që e drejton prej 5 vitesh nënkryetarja e PD-së, nuk ka kontroll mbi ekzekutivin, axhenda e punës vendoset nga kryetarja dhe jo nga forumi i zgjedhur për këtë punë, prodhon ligje me standard të ulët, që rrëzohen më pas nga Gjykata Kushtetuese, dhe ajo që është më e rënda shkelet Kushtetuta e vendit. Me pak fjalë, përfytyrimi që Brukseli ka për Kuvendin e një republike parlamentare si kjo e jona, është si një kuvend privat apo një biznes personal i Jozefina Topallit. Citojmë konkretisht: “Pozicioni i kryetares së parlamentit është keqpërdorur, në veçanti duke ushtruar influencë disproporcionale në vendosjen e një agjende legjislative afat-shkurtër, ndryshe nga vendimet e përbashkëta të konferencës së kryetarëve. - Politizimi i administratës së parlamentit dhe stafit të ekspertëve është i dëmshëm për organizimin e përgjithshëm të aktiviteteve. - Pavarësisht parashikimeve kushtetuese, ka mungesë të kontrollit efektiv të parlamentit mbi ekzekutivin dhe parlamenti nuk funksionon si një organ i pavarur. - Cilësia e ligjeve të kaluara nuk ka qenë gjithmonë e një standardi të përshtatshëm”.

Një ditë pas publikimit të raportit, Topalli nuk shfaqi asnjë shenjë se e kishte lexuar atë, por në të kundërt i paraqiti Drejtorit për Zgjerim për Ballkanin Perëndimor në KE, z. Pierre Mirel, statistika të ligjeve e konventave që janë kaluar pa praninë e opozitës. “Pavarësisht nga sfidat që ka pasur Kuvendi dhe nga vështirësitë e krijuara nga bojkoti, me durim dhe vullnet të palëkundur bashkë me shumicën e deputetëve, është arritur që gjatë një viti të miratohen 300 ligje, vendime dhe rezoluta, të cilat kanë bërë të mundur që 27 vendet anëtare të Bashkimit Evropian të vendosin në mënyrë unanime, heqjen e vizave për shqiptarët,” tha Topalli.

Topalli është një nga figurat kryesore të partisë në pushtet, PD-së. Ajo i ka rezistuar dy herë mocioneve të opozitës në mandatin e saj të parë, momente që i dhanë më shumë dëshirë për t’u shfaqur si një personazh i fortë i mazhorancës. Gjatë qëndrimit në krye të Kuvendit i vuri vetes detyrë që të mos mbyllet në zyrë dhe të presë seancën e radhës, por ta përdorë këtë post si një mënyrë për të promovuar veten në arenën politike në vend dhe atë ndërkombëtare. Ajo shpiku termin “diplomaci parlamentare” për të justifikuar në fakt rolin që mori si një ministre e Jashtme me vizita jashtë vendit e takime pa fund me personalitete ndërkombëtare, ku fliste për pavarësinë e Kosovës dhe integrimin e vendit në BE. Mund të jetë kryeparlamentarja që ka udhëtuar më shumë jashtë shtetit, duke ia kaluar pa frike jo vetëm ministrit të Jashtëm, por dhe kryeministrit, me të cilin për hir të së vërtetës shfaq marrëdhënie shumë të mira. E njëjta gjë s’mund të thuhet dhe për marrëdhëniet e saj me presidentin e Republikës, Bamir Topi, me të cilin ndante divergjenca qëkur ishin në një parti, ndërsa tani nuk kanë fare komunikim si dy nga zyrtarët më të lartë të shtetit. Brenda partisë, ku është numri dy për nga hierarkia strukturore, ka ndikim në vendimmarrje të rëndësishme dhe pse ato janë në një linjë me dëshirën e kryetarit Berisha. Asaj i atribuohet “spastrimi” i partisë nga njerëzit e Topit, të cilët nuk u kandiduan për deputetë në vitin 2009, apo në “ndëshkimin” e kritizerëve në mënyrë të hapur pa kokëçarje për pasojat, siç ishte rasti i shkarkimit të Aleksandër Biberajt nga detyra që mbante në Këshillin e Evropës. Ardhja e të rinjve pranë PD-së në vitin 2005 dhe katapultimi i tyre në poste të larta partiake dhe ekzekutive ka shfaqur herë pas herë shenja ankthi tek “gruaja e hekurt” e PD-së dhe siç flitet rëndom në korridoret e kësaj partie ajo i ka parë ata si rrezik permanent për të ardhmen e saj në krye të partisë, veçanërisht Lulëzim Bashën, i cili vazhdon të jetë që prej 2005-ës kanakari i Berishës.

Jozefina Topallit i pëlqen shumë të flasë për Evropën dhe në gjuhën e saj mbizotëron teza e integrimit të Shqipërisë në Evropë, që rëndom ajo e quan ëndrra më e madhe e Shqiptarëve, ambicia më sfiduese e mazhorancës, etj, por në këtë moment do të ishte e nevojshme ndoshta për karrierën e saj politike që lexonte atë çfarë Evropa thotë për Topallin dhe punën e saj.

[Duaje Siveten]

kthehemi tek tema ...

Kushtetuta e 98-s nuk funksionon per shqiptaret. Sjell edhe kriza institucionale

12 vjet kane kaluar nga ajo kushtetute, dhe nuk ka shenja krizash institucionale - kur vjen puna per te anashkaluar kushtetuten, salis dhe edver bien dakord, ashtu siç bene per kodin e zgjedhjeve te 2009.

mund te kete ferkime, brrylime, etj - te gjitha ndodhin brenda maxhorances - dhe prap kushtetuta funksionon; opozita me shume jasht parlamentit - maxhoranca me pushtetet jane ne rregull; ekzekutivi (kryeministri e presidenti) jane ne krye te detyres - presidenti i ben fresk ligjeve qe sjell kuvendi, ndersa kryeministri mban here pas here fjalime programatike para grupit parlamentar, ashtu edhe para ministrave; kuvendi eshte me veprimtari te bollshme - kryetarja zbaton me laps ne dore detyrat qe dalin prej fjalimeve programatike; gjyqesori eshte ne vendin e tij, duke patur parasysh te nise dhenien e drejtesise te pa-anshme me ane te nje vizite pune ne zyren e kryeministrit ...

dhe pretendohet se ka kriza institucionale ... me sa ka pasur kriza institucionale ne kohe te shokit enver, aq edhe tani ka kriza institucionale ... pavarsisht se çfare kushtetute eshte ne fuqi, ajo e vitit 1976, e 1991, apo 1997 ...

[Reschen]

•JUBILEU I HARRUAR I KUSHTETUTËS SË PËRDHUNUAR

Nga Andrea Stefani

Pak ditë më parë, në sallën e vogël të një hoteli u mblodhën një grusht juristësh nga më të shquarit në vend. Përkujtohej përvjetori i 12-të i Kushtetutës së Republikës. Ndihej mungesa e politikanëve dhe prezenca shumë e pakët e medias. Botën e politikës e përfaqësonte vetëm republikani Sabri Godo, njeri prej hartuesve të Kushtetutës. Indiferenca kuptohet. Fajtorët nuk kanë dëshirë të përballen me një viktimë që akuzon, ndërsa për median, përgjithësisht të cektë, hallet e dokumentit themeltar të shtetit nuk përbëjnë lajm. E megjithatë, në atë konferencë modeste u thanë gjëra me shumë rëndësi për demokracinë dhe të ardhmen e saj në Shqipëri. Dhe mbi të gjitha, u vu re se juristët dhe konstitucionalistët u shprehën me kritika për ndryshimet e Kushtetutës të realizuara pa transparencë dhe arbitrarisht në prill të vitit 2008. Edhe pse ato ndryshime u shpallën nga dy partitë e mëdha si reformë historike. Edhe pse u pagëzuan të tilla edhe nga “ndërkombëtarët”. Sot, 2 vjet pas asaj masakre në trupin e Kushtetutës, mendimi kushtetues shqiptar shfaqet kundër veprës së politikës. Dhe, ky është një konflikt serioz për këdo që ka për aspiratë shtetin e së drejtës dhe jo shtetin e partisë apo të qeverisë. Por, është edhe vetë koha ajo që po i jep të drejtë të gjithë atyre që kundërshtuan ndryshimet e Kushtetutës. Sepse, ashtu sikundër parathanë ata, reformimi i Kushtetutës nuk solli stabilitetin e premtuar, po krizën më të rëndë dhe më të stërzgjatur politike të tranzicionit.

* * *

“Po pse more e demonizoni kështu, ne po heqim nenin e ndjellakrizës”, – i drejtohej Kryeministri Berisha deputetëve natën e asaj seance, që u cilësua nga kritikët deri edhe puç ndaj Kushtetutës. I butë si një qengj, Berisha po tentonte të thëthinte atë që s’e kafshonte dot si ujk. Dhe, ja arriti. Tashmë ai mund ta zgjedhë Presidentin e ardhshëm të Republikës dhe kryetarin e Këshillit të Lartë të Drejtësisë, edhe me 71 vota. Ekuilibrat mes pushteteve do rrënohen, ndërsa kufijtë mes tyre do zbehen deri në zhdukje. Rreziku i kalimit nga drejtimi demokratiko-liberal me ndarje pushtetesh në atë autokratik, nga një dorë që bashkon të gjitha pushtetet në grushtin e saj, është më iminent se kurrë. Ky është një ndër alarmet që ngritën në atë grumbullim modest në numër, por mjaft vizionar, juristët e shquar Traja, Omari, Abdiu, Kondi, Jaho, Sadushi. Kjo është arsyeja që politikani Godo, duke shprehur keqardhjen që politika e trajtoi Kushtetutën si një fletore bakalli, shtroi edhe nevojën e një rishikimi të saj. Por, tashmë jo për të kënaqur epshet e çastit të politikës, por për të rivendosur ato ekuilibra të prishur për shkak të epsheve të çastit të politikës.

* * *

Kushtetuta ishte ndërtuar në mënyrë të tillë që t’i detyronte apo edukonte politikanët konfliktualë shqiptarë të arrinin konsensus, që t’i pengonte politikanët autoritaristë shqiptarë të ngopnin gjakimet e tyre për pushtet absolut, që të mbronte pavarësinë e prokurorisë dhe gjykatave nga kontrolli autokratik i qeverisë. Ajo ishte hartuar europianisht, që ta vinte Kryeministrin nën kontrollin e Parlamentit dhe jo Parlamentin nën kontrollin e Kryeministrit duke e degjeneruar thuajse në një departament të qeverisë, sikundër kritikoi me të drejtë edhe ambasadorja e Britanisë ditët e fundit. Kushtetuta ishte shkruar në mënyrë të tillë që të pengonte tiraninë e shumicës mbi pakicën. Dhe për 18 vjet, pavarësisht sulmeve të paprera të autoritarizmit berishist, por edhe nanonist, Kushtetuta ja arriti t’i mbrojë parimet dhe kufijtë që janë vitale për demokracinë dhe lirinë e një shoqërie. Ajo u bë një armë e efektshme ligjore e të gjithë atyre vullneteve politike dhe institucionale që u përballën me autokratizmin. Kushtetuta doli në mbështetje të Presidentëve që refuzuan t’i nënshtrohen diktatit kryeministror, gjykatave, prokurorëve, opozitave, shoqërisë civile, mediave. Pa Kushtetutën sot beteja me autokratizmin autoritar që këmbëngul nën qeverisjen PD-LSI, do të ishte e humbur me kohë. Dhe po ashtu, edhe shpresa e integrimit të Shqipërisë me Europën.

* * *

Por, sot Kushtetuta nuk e ka më atë forcë që i falën 12 vjet më parë hartuesit e saj. Jo pak prej tyre tashmë janë në anën e pushtetit autoritarist, kundër frymës së Kushtetutës që vetë hartuan. Natën e 12 prillit 2008 forcat autoritariste të politikës ndryshuan themelet e shtetit. Republika Parlamentare u shndërrua në një Republikë Kryeministrore. Një republikë e tipit autokratik, që Ilir Meta dhe LSI-ja i kritikuan me të drejtë në atë kohë, por që sot po e mbrojnë me po aq padrejtësi. Pasojat e hidhura të atyre amendimeve që ja përshtatën Kushtetutën epsheve të politikës për pushtet pa limit, janë shfaqur te kriza e gjatë që ka bllokuar integrimin. Sali Berishës nuk i doli fjala se ishte një nen i Kushtetutës ai që ndillte krizën. Pas ndryshimeve të Kushtetutës nuk erdhi stabiliteti i premtuar. Pse? Sepse, rrënja e krizave në këto 20 vjet në Shqipëri nuk ka qenë asnjë nen i Kushtetutës, por vetë epshi i panginjshëm i Berishës për pushtet absolut. Për shkak të amendimeve, sot prokuroria është më e dobët përballë korrupsionit dhe presioneve të pushtetit. Akoma më i dobët do të jetë edhe gjyqësori kur Berisha të zgjedhë si President Republike një nga beniaminët e vet. Opozita e majtë duket se po e kupton më në fund hatanë që ka bërë në konsensusin historik me autoritaristin Berisha. Sepse, ky i fundit nuk do të ishte aq arrogant sot, sikur afrimi i momentit për zgjedhjen e Presidentit ta kërcënonte me zgjedhje të parakohshme parlamentare. Nuk do të ishte kaq arrogant nëse do të ishte i kërcënuar realisht nga mocione që opozita ka më pak shanse t’i kurorëzojë me sukses, për shkak të po atyre ndryshimeve të Kushtetutës. Megjithatë, e quan si më oportune që të heshtë për fajet e saj. I duket se të pranosh një gabim të rëndë nuk është realpolitikë. Por, është krejt e kundërta. Presidenti Obama nuk është një politikan jorealist. E megjithatë, ai ka pranuar disa herë publikisht dhe modestish gabimet e tij. Të pranosh publikisht gabimin e bërë në 21 prill është, përveç të tjerash, një taktikë e mirë politike. Sepse, do të thotë t’i heqësh autokratit Berisha një avantazh për të vazhduar edhe më tej në strategjinë e tij për kapjen edhe më të thellë të shtetit, duke pasur në anën e tij Kushtetutën. Amendimet e Kushtetutës e kanë bërë më të aftë Berishën të realizojë ambiciet e tij autokratike. Prandaj, ato na kujtojnë “Aktin e Aftësimit Ligjor” që ju ofrua verbërisht nga Bundestagu gjerman Adolf Hitlerit, pa e kuptuar se Fyhreri do ta përdorte atë “Akt” për të zhdukur Bundestagun dhe demokracinë. Prandaj, të pranosh atë gabim të rëndë do thotë të ribashkohesh me kauzën e liberalizmit-kushtetues, me akuzën e lirisë, të kërcënuar seriozisht nga gjymtimi që i është bërë Kushtetutës. Opozita e majtë ja ka borxh lirisë së shqiptarëve korrigjimin e atij që u quajt një kompromis historik, por që në fakt do të mbetet i shënuar si një gabim historik. Prandaj do të ishte një tjetër faj i saj, sikur alarmet e konstitucionalistëve dhe juristëve apo edhe sugjerimet për një rishikim korrektues të Kushtetutës, por tashmë transparent dhe të mbarëdiskutuar në publik, t’i gjenin veshët e saj të zëna nga dylli i luftës për pushtet.

gazeta shqip

[Duaje Siveten]

Madison, burre shteti i hershem dhe konstitucionalist i njohur amerikan, eshte shprehur diku per kushtetuten se "Teksti nuk duhet ndare prej kontekstit historik; nese e ndani, Kushtetuten do ta shperdoroni dhe permbysni, e cila do te jape per rezultat nje forme te shtremberuar, te bastarduar qeverisje jo te ligjshme."

Ne kete veshtrim, kushtetuta e '98 paraqitet me shume si nje reagim ndaj vitit te mbrapshte '97 se sa nje veshtrim pertej aktualitetit.

Per me teper, nje kushtetute e qendrueshme kerkon nje afirmim popullor, pra jo vetem nje perqindje te caktuar ne parlament, i cili gjithmone ndodhet ne diktatin e lidereve (deri tani te deshtuar) partiako-pushtetare.