Ka ardhur koha e Qytetarit?

[Edvin83]

Ka ardhur koha e Qytetarit?
Dr. Mimoza Boçari | 19/06/2010 |Shekulli
Pas diktaturës 48-vjeçare, Shqipëria nuk ka pasur asnjëherë një qeveri demokratike. Që prej vitit 1992, jeta në Shqipëri drejtohet nga njerëz të paaftë, delirantë, të korruptuar që me cilësitë e tyre i kanë bërë gropën të ardhmes së këtij populli, që ka mbijetuar deri sot me sakrifica të mëdha.


Kur shikoj këtë realitet shqiptar pyes veten; jemi komb pa dinjitet, që na shijon më shumë vuajtja dhe ligësia? Apo jemi thjesht frikacakë llafazanë, që mbushim kafenetë ku kritikojmë tërë ditën, pa pasur guximin t'i themi hajdutit në fytyrë se je hajdut?


Vjen kjo nga e keqja e gjatë që kemi përjetuar, që na ka zhbërë çdo cilësi të mirë njerëzore? Kaq e dhimbsur qenka kjo jetë pa dinjitet që bëjmë për një copë bukë, ku shikojmë se si na poshtërojnë çdo ditë, pa pasur të drejtë për të kërkuar të drejtën tonë as në gjykatat e Shqipërisë, na punësojnë vetëm nëse i përkasim partisë ose shefave, na vjedhin pronën, na vrasin fëmijët me moralin e paskrupullt që po kultivohet?


Para dhe Karrierë. Imoralitet dhe korrupsion. Ky është motivi Shqiptar në këto vite të qeverisjes post komuniste saliniane dhe fatosiane.


Klasa që ka fituar sot në Shqipëri është ajo që mbolli korrupsionin i këtyre viteve, janë fidanët e Saliut dhe Fatosit që tani do mbrojnë çka kanë vjedhur me dhunë. Ky produkt, anonim si bari i keq, që vuri paranë me dhunë dhe kriminalitet, me arrogancë dhe brutalitet, vodhi prona dhe bleu diploma, ka marrë drejtimin e jetës dhe ekonomisë.


Vepra e tyre është të na mohojnë emrin, pronën, aftësitë, moralin. Qëllimi i tyre të na marrin frymën e lirisë dhe demokracisë, të krenarisë dhe dinjitetit.


Ky qëllim do realizohet ndaj të gjithë atyre që nuk i përshtaten skemës së bindjes e skllavërisë. Të bindurit që sot u shërbejnë qeveritarëve, që vjelin taksat e korrupsionit dhe për të paguar qeveritarët, do shpërblehen me dënim kur nuk do jenë më të vlefshëm. Por qeveritarët kanë bërë gabime, ata harruan se ç'të mbjellësh do korrësh.


Këtë e tregon dhe revolta e banorëve të Vlorës ndaj prishjes së ndërtimeve informale. Njerëz që u lanë të lirë të dhunojnë dhe të vjedhin pronën e tjetrit dhe të ndërtojnë me paratë e kontrabandës njerëzore, ngrihen tani me dhunë kundra këtij shteti që jua dha këto mundësi.


Sepse fatkeqësisht, këta njerëz nuk e kanë kuptuar që ata deri tani u lanë të lirë të ushtrojnë kriminalitetin si vegla të arritjes së qëllimeve të kësaj qeverie, që për 18 vjet me radhë me ndihmën e tyre shkatërroi pronarin e mirëfilltë, që e vuri pronën me mund e gjak për shumë breza, dhe jo si disa sot për shumë ditë. Tani këta njerëz nuk i duhen më, tani e kanë radhën ata. Fatkeqësisht, këto politika antinjerëzore nuk i sheh dot çdo njeri.


Nënave të Vlorës nuk u janë tharë akoma lotët e 1997 e të kanalit të Otrantos. Trupat e fëmijëve të tyre janë akoma në det, por ato në vend të ngrihen të gjejnë autorin e kësaj tragjedie njerëzore, që kjo të mos përsëritet përsëri, kërkojnë të mbrojnë shtëpitë informale të ngritura mbi jetën e tjetërkujt. Kjo kërkesë e tyre është e gabuar. Fjalët e mia janë të rënda, por të vërteta.


Rruga e këtyre njerëzve që përplasen sot me ligjin, është e gabuar. Ne duhet të dalim në rrugë të gëzojmë kur në Shqipëri zbatohet ligji, edhe pse në rastin e Vlorës kjo bëhet vetëm se u ka ardhur ora realizimit të planeve të pushtetarëve.


Në qoftë se ky shtet do zbatonte ligjin që në fillim kur e shkroi atë, sot nuk do kish prishje të shtëpive informale, s`do kish tragjedi gomonesh, droge, prostitucioni, vrasjesh, Gërdeci, Otranto, firma piramidale, 1997, e sa e sa shumë të tjera.
Por, ne nuk kemi qeveri, ne kemi vetëm qeveritarë që abuzojnë me jetët tona, duke keqpërdorur besimin tonë.


Pyetja është deri kur do lejojmë të na vënë brirë? Deri kur do vazhdojmë të sakrifikojmë jetët tona për të mirën e qeverisë?


Analiza e karakterit të shqiptarit është tronditëse. Ne jemi gati të luftojmë pushtuesit shumë më të mëdhenj në numër, të hipim në anije dhe të vdesim në fund të detit, jemi gati të vrasim vëllanë e shokun, të shesim vajzat e fëmijët, të braktisim atdheun e të dergjemi burgjeve për kriminalitet, por s´kemi kurajë as ta kundërshtojmë Saliun që e kemi zgjedhur vetë.


Nuk ia bëj këtë pyetje atij fukarait që s´ka bukë të hajë, por atyre qytetarëve, që rrinë kafeneve dhe diskutojnë plot zjarr në se është më e mirë PS apo PD, Edi apo Saliu, kur para u shtrohet pyetja Diktaturë apo Demokraci, korrupsion apo moral shoqëror. I drejtohem qytetarit, që duke dyshuar gjithmonë tek e mira i bëhet mbështetje së keqes.


Shoqëria është një familje e madhe ku njerëzit jetojnë me njëri-tjetrin duke respektuar rregullat, normat dhe ligjet që ajo ka vënë vetë. Mosrespektimi i tyre të çon në anarki dhe kjo është faza qe të çon në luftë civile.


Në çdo shoqëri ka njerëz të ligj dhe të mirë. Është detyra e këtyre të fundit që të angazhohen në këtë proces. Njerëzit e një shoqërie që konstatojnë të keqen dhe nuk bëjnë asgjë kundra saj, tregojnë se nuk kanë mirësi të mjaftueshme.


Pohimi i këtyre të vërtetave është i hidhur dhe të dekurajon, por unë kam shpresë se qytetari shqiptar që e ka në gen të transmetuar mirësinë do gjejë forcë dhe kurajë t'i thotë ndal edhe njëherë kësaj murtaje të madhe të korrupsionit që na kanë imponuar qeveritë.


Korrupsioni, për të cilin unë flas, janë qeveritë e këtyre 18 viteve në Shqipëri që me paaftësinë, keqpërdorimin e besimit të votës sonë kanë shkaktuar që Shqipëria në vitin 2010, të jetë vendi më i varfër i Europës, (megjithëse në bazë të burimeve natyrore që ka, çdo shqiptar lind i pasur), me shkallën më të lartë të korrupsionit 92%, me emigracion 30%, trafikimi i qenieve njerëzore, drogës, vrasjeve, vetëvrasjeve.


Në shoqërinë tonë, ku sot fiton imorali s'ka ç'të duhet morali, ku fiton paaftësia s´ka ç'të duhet aftësia. Është kjo ëndrra e qytetarit shqiptar?? E imja, jo. Dhe jam e bindur që si unë jam shumë. Ne kemi vetëm një problem, nuk kemi thënë mendimin dhe nuk kemi kërkuar të drejtën tonë. Ka ardhur koha për ta bërë këtë.


Me dhimbjen që jetojmë çdo ditë, në vend që të tkurremi në guaskën e frikacakut, llafazanit, indiferentit, të kërkojmë realizimin e qëllimit tonë për një shoqëri demokratike dhe të drejta njerëzore. Në anën tjetër përballë dobësisë sonë, ngrihet arroganca e hajdutit, imoralit, të paaftit që një ditë do na marrin edhe "qetësinë e kafesë" që kemi aq qejf.


Një klasë injorante, imorale, abuzive sado të zhvillohet do të zhduket një ditë. Këtë e ka treguar historia njerëzore kudo ku mbiu kjo farë e keqe, qoftë dhe në mbretëritë dhe diktaturat më të mëdha të kohës. Domethënia është që njeriu synon gjithmonë të shfrytëzojë njeriun, por gjithmonë ka pasur përkohësisht sukses. Dhe suksesit të kësaj kategorie i ka ardhur fundi.

[Bel ami]

Ky ishte nje artikull bosh kembe e krye.I ngjan me teper fletushkave qe hidhnin komunistet ne vitet e luftes civile ne Shqiperi ( 43-44) sesa nje editoriali te shkuar nga nje njeri qe mbart nje titull shkencor DR.Thjesht demagogji e paster.Mjere per ata qe lexojne dhe frymezohen nga te tille artikuj.

[Edvin83]

Ky ishte nje artikull bosh kembe e krye.I ngjan me teper fletushkave qe hidhnin komunistet ne vitet e luftes civile ne Shqiperi ( 43-44) sesa nje editoriali te shkuar nga nje njeri qe mbart nje titull shkencor DR.Thjesht demagogji e paster.Mjere per ata qe lexojne dhe frymezohen nga te tille artikuj.

Artikull bosh eshte nje artikull pa fjale, apo jo? Kuptohet qe cdo artikull ku permendet fjala Sali e Ed nuk mund te lexohet nga militantet shqiptare, pasi jane te programuar te mos procesojne asnje artikull ku permenden keto dy fjale te ndaluara..

[Bel ami]

Artikull bosh eshte ai qe ka shume fjale dhe nuk thote asgje,si pune eketij me siper.Ndersa nje flete formati pa asnje fjale nuk eshte nje artikull bosh,por thjesht nje flete bosh.Mos i ngatro konceptet.
Artikulli eshte i mbushur me demagogji.
E para eshte se ligji famekeq 1501 i tokes eshte miratuar ne vitin 1991,kur ne fuqi ishte Partia e Punes,PD-ja e ka mare qeverine pas 22 marsit 1992.E dyta eshte se nga viti 1997 deri ne vitin 2005 ne pushtet ka qene PS-ja,qe autorja nuk e ka permnendur fare.Ne kete periudhe filloi edhe "pushtimi i bregdetit" dhe i te gjithe tokave shteterore dhe private .
Autorja haron te those se disa laguna ju dhane ne pronesi grupeve mafioze,dhe banda e Aldo Bares kishte ne pronesi lagunen me te madhe ne Shqiperi ( dhe kjo ne epoken 97-05)
Demagogjia e artikullshkrueses arin ne kulmin sepse ajo nuk parashtron asnje zgjidhje,por thjesht perserit ate qe asaj i duket se kane sens.Pra vetem ne optiken e saj.Ketu varet se me cilin sy e ka pare ajo realitetin, me ate me xham,apo me ate pa xham.
Problemi nuk eshte se eshte permbendur Sala dhe Rama ( qe ka zevendesuar Nanon),por se artikullshkuesja nuk ka parashtruar ndonje problem qe nuk ishte i prekur me pare.Ajo thjesht ben nje riperseritje te shemtuar te realitetit Shqiptar.Ketu eshte edhe boshesia e ketij artikulli.Qe eshte thjesht nje bashkim fjalish pa esence dhe te pa kultivuara,sic eshte edhe inteligjenca e artikullshkrueses.
Ky artikull eshte shkruar vetem me qellimin per te mbushur faqet e Shekullit,me ide qe i shkojne pershtat hijenes Koco Kokedhima.

Fundi i artikullit eshte me qesharaku :
Një klasë injorante, imorale, abuzive sado të zhvillohet do të zhduket një ditë. Këtë e ka treguar historia njerëzore kudo ku mbiu kjo farë e keqe, qoftë dhe në mbretëritë dhe diktaturat më të mëdha të kohës. Domethënia është që njeriu synon gjithmonë të shfrytëzojë njeriun, por gjithmonë ka pasur përkohësisht sukses. Dhe suksesit të kësaj kategorie i ka ardhur fundi.

Ketu autorja shpreh largpamesine e saj.Megjithate nuk e dime se kur do te vje ajo dite qe klasa imorale e politikes Shqiptare te jete crenjosur?! Kete autorja nuk ka guximin te na i thote,sepse ajo nuk do te permende Mesine e saj qe sipas Ngjeles qe sot luan rolin e Gjon Pagezorit, eshte Edi Rama.Prandaj them se ky artikull eshte bosh,sepse morali qe kerkon artikullshkruesja te thote eshte triumfi i te mires ndaj se keqes.Po a mund te shitet Edi Rama si "i mire"?

[juanito02]

Tamam e ka ky shkrimi. Vetem se ka mangut qe nga erdhi kjo klase politike.
Erdhi nga hazerxhevapet e partise se punes e cila para vdekjes polli dy vellezer siameze ps e pd ku ps dote "reformohej" kurse tjetra pdja do shante me themel e cati komunizmin qe ti rruante bishtin atij.
Dhe keta vellezer siameze udhehoqen shqiperine jo me me fitorje te reja po me marrjen ne dore te saj pa leke e pa mund e djerese, udhehoqen drejt banditizmit, mafies, imoralitetit tamam si thote shkrimi.
Ziren e grihen vellezerit siameze se sic duket babai Alia sja ka ndare me kandar farmacie pjeset po ne fund te fundit skane cte bejne se kane shtyllen kurrizore te perbashket.
Shyqyr qe jane siameze e nuk martohen dot qe te pjellin brez te ri si vetja.
E keqja eshte se ska mendere akoma Shqiperia ti heqe qafe para kohe po po pret te vdesin vete ata.

[Brari]

kjo bocari eshte ajo grevistja e edvinit qe pretendon se saliu ja ka vjedhur tokat ne himare.

mirpo ja cna del ne kte shkrim te KJ-se.

-

Akuza: Me dhunuan Qato dhe Peza
Akuza per ushtrim dhune fizike ndaj kryetarit te Sindikates se Transportit, Gezim Qato dhe nipit te deputetit Dashamir Peza, Alban Peza e personave te tjere, vijne nga nje shtetas qe ka konflikt pronesie per nje truall ne zonen e Dhermiut tek ish-Kampi i Punetoreve. Duke folur per “Koha Jone”, Kledi Zhupa, vellai i Jani Zhupes thote se ky i fundit eshte dhunuar nga disa persona qe i identifikon si Alban Peza, Gezim Qato, kryetar i Sindikates se Transportit e te tjere. Sipas deklarimeve te Zhupes dhe denoncimit te depozituar prane Komisariatit te Policise se Himares, Jani Zhupa eshte demtuar fizikisht nga Gezim Qato e Alban Peza. Madje sipas Zhupes, ai eshte dhunuar edhe nga rreth 15 persona te tjere. Zhupa thote se ka marre demtime te renda ne trup, fytyre dhe koke. Ne vendngjarje kane shkuar forca policore te Komisariatit te Himares. “Forcat e rendit nuk kane nderhyre per te ndaluar keta persona por i kane anashkaluar ata”, - shprehet i zhgenjyer Zhupa duke shtuar se pas kesaj, iu drejtua komisariatit per kallezim penal. Shefi i Krimeve te Komisariatit te Policise se Himares, Blerim Gjini, i pyetur nga “Koha Jone”, deklaroi se “lidhur me ngjarjen e ndodhur, po hetohet mbi akuzen e parashikuar prej nenit 90 te Kodit Penal, “demtime me dashje”. Z.Gjini tha se ngjarja do te hetohet ne bashkepunim edhe me Prokurorine e Rrethit Vlore per te sqaruar deri ne fund rrethanat e saj. Shefi i Krimeve pohoi se shoqerime te mundshme te personave te perfshire ne ngjarje do te behen vetem bazuar mbi aktin e ekspertimit mjeko-ligjor qe pritet te dale pas denoncimit qe beri shtetasi Jani Zhupa. Denoncimi: Peza zaptoi 17.000 m2 prone ne Dhermi

TIRANE – Ne nje kohe kur Dashamir Peza pretendon per marrjen e prones se tij te trasheguar ne Peze te Tiranes, nipi i tij Alban Gani Peza akuzohet se ka zaptuar 17.000 metra katrore prone me pronar persona te tjere. Nje truall prej 17.000 metra katrore ne zonen e Dhermiut, eshte blere prej Pezes ne vitin 2004 nga Sindikata e Pavarur, ne nje kohe kur sindikatat nuk kane te drejte ligjore shitjen e trojeve. Prona Spiro Zhupa duke folur me “Koha Jone”, thote se i “eshte grabitur nje siperfaqe prej 2318 metra katrore, ndersa pjesa tjeter e grabitur i perket personave te tjere juridike te cilet disponojne tapi te vjetra te ketyre pronave qe i perkasin periudhes perpara vitit 1946, te trasheguara nga gjysherit e stergjysherit e tyre”. Zhupa thote se me 10 shkurt te vitit 1994, Hipoteka e Vlores ka regjistruar truallin prej 800 metra katrore te Kampit te Punetoreve ne Dhermi ne emer te Petro Zhupa, e cila ishte regjistruar ne kadaster dhe ekzistonte ne listen e pronesise numer 120 ne emrin e te te atit te Spiros, Spiro Jani Zhupa, pas Reformes Agrare. Prona madje ishte e skicuar me siperfaqet e saj. “Edhe pse me pronare, toka do te pushtohej nga Bashkimi i Sindikatave te Pavarura te Shqiperise, e cila do ta regjistroje ne menyre te paligjshme token ne emer te vet”. Zhupa thote se trualli perbehej nga nje godine e re katerkateshe me dyzet e gjashte dhoma, ambientet ndihmese, furre buke, depo karburanti, garazh zdrukthetari, klub, depo uji, si dhe trualli sipas planimetrise. “Bashkimi i Sindikatave te Pavarura te Shqiperise ngre ne kete truall toke te ashtuquajturin Kampi i Ri. Pas zaptimit te tokes, Petro Zhupa e dergon ceshtjen ne Gjykaten e Vlores. Ne vendimin me numer akti 3177, te dates 12 shkurt te vitit 1998 Gjykata e Rrethit Gjyqesor Vlore shprehej se “gjate gjykimit rezultoi e vertetuar se ne vendimin nr 105 te dates 31.03.1994 te K.K.P-se Vlore, paditesi eshte njohur si pronar mbi nje truall me siperfaqe 800 m2, me kufizime te njohura, mbi te cilen eshte ndertuar kampi i ri i Dhermiut. Kjo ndertese me dekret nr 204 te dates 05. 06. 1992 ka kaluar ne pronesi te sindikates sic rezulton nga vertetimi i prones date 07.03.1994. Ne rrethana te tilla gjendemi para kushteve te parashikuara nga nr 12/2 i ligjit 7698 date 07.03.1993 e si rrjedhoje Bashkimi i Sindikatave te Pavarura te Shqiperise qe eshte pronari i nderteses te detyrohet te lidhe kontraten e qirase me pronarin e truallit qe eshte paditesi”. Zhupa thekson se sipas vendimit te formes se prere nga Gjykata e Rrethit Vlore, pronarit te truallit Petro Zhupa duhet t’i paguhet shuma prej 256 000 leke ne vit. Shitja Ne kohen kur Bashkimi i Sindikatave te Pavarura te Shqiperise ishte ne proces gjyqesor me pronaret e vertete te truallit, vendos me daten 15 maj te vitit 1997 e perfaqesuar nga Sekretari i Pergjithshem Xhevat Llabani, t’ia dhuroje truallin e saj, Sindikates se Pavarur te Transportit, e perfaqesuar nga kryetari Gezim Qato. Nga dokumentet e siguruara provohet se ne kohen kur Sindikata e Pavarur e Transportit, i eshte dhuruar prona, ajo nuk ka qene e regjistruar me vendim gjykate. Krijimi i sindikates ne Gjykaten e Rrethit Tiranes eshte bere me 7 korrik te vitit 1997, si nje organizate me personalitet me vete. Ne vendimin e dhene nga gjyqtarja Anila Capo thuhet se “gjykata vendosi regjistrimin e organizates “Sindikata e Pavarur e Transportit te Shqiperise” si sindikate qe bashkon punonjesit e transportit per te mbrojtur interesat e te drejtat e tyre ekonomike sociale ne raport me punedhenesit e me organet shteterore e per te ngritur kete lufte ne nje nivel me te larte”. Nderkohe qe prona eshte dhuruar rreth dy muaj me pare. Nuk do te zgjase shume kohe kur ne skene do te shfaqet nje shoqeri e njohur si “Silva” sh.p.k e cila do te kete 60 per qind te aksioneve. Ne vitin 2004, Sindikata e Pavarur e Transportit me 40 per qind te aksioneve dhe shoqeria “Silva” sh.p.k nepermjet nje tenderi do e shesin kete prone Alban Pezes ne vleren 47.296.700 leke, duke u bere ne kete menyre pronar i truallit te familjes Zhupa. “Aktualisht 12 pjesetaret e nje familje do t’i drejtohen serish gjykates se Vlores, ku pale e paditur do te jete Alban Peza dhe Sindikata e Pavarur e Transportit”, - pohon z.Zhupa.

-

[Duaje Siveten]

kjo thote te mjeret - po te mjeruarit???


GAZETA SHQIPTARE, 20/06/2010

Të mjerët

Brizida Gjikondi

Qershor 2010, mbetëm qesharakë, mbetëm majmunët e Evropës, kamikazët e vetvetes.

Epshi për pushtet shtazarak..dhe hakmarrja primitive ndaj njëri-tjetrit, mbetet pazari i vogël që mban peng prej shekujsh vlerat e mbarë një kombi. Duke kaluar dje përpara Muzeut Kombëtar, më vrau sytë dhe shpirtin tim të lodhur tashmë, një skelë gjigante që mbulonte mozaikun historik që në gjenezë të këtij Muzeumi, skelë e cila natyrshëm mbulonte punimet dhe modifikimet e radhës që do t’i bëjmë ne, kamikazët e vetvetes gjithçkaje që ka të bëjë me të shkuarën tonë, të hidhur apo të lavdishme, ne përjetësisht do “rrnojmë veç me tregue..”.

Shqipëria tashmë po kalon etapën tragji-komike të radhës: shkatërrohet, mohohet, poshtërohet, gjithçka e ngritur më parë nën flamujt e një Shqipërie dixhitale në pritshmëri. Askush ndër njerëzit e ndriçuar të këtij vendi s’pranon te kuptojë se ç’po bëhet realisht me Shqipërinë.

Një sistem mafioz i heshtur, tashmë i strukturuar po mirëfunksionon në shtyllat bazë të një shteti që veç shtet i së drejtës nuk është. Drejtësia, pronësia, dinjiteti kombëtar, biznesi, shëndetësia, turizmi, arsimi, mediat, shoqëria civile etj, janë veç hallka të një pazari të madh mafioz, pazar i cili fillon në mënyrë hierarkike, nga titullarët e lartë, deri tek sportelet e ndyra të korrupsionit ordiner në themel të shtetit.

Të gjithë “idhujt e rremë të radhës” dinë gjithçka për njëri-tjetrin, por të gjithë kanë ngrënë të njëjtën çorbë, ndaj heshtja konvertohet realisht në flori. Edhe “Pishtarët e Demokracisë” përpos komunistëve janë shitur tashmë, pishtari i tyre është fikur në ujërat e qelbura të politikës korruptive, pasi, ndoshta, dhe gjeneza e tyre luftarake logjikisht s’do ketë qenë për Demokracinë e vërtetë, por për zili dhe pushtet grabitqar i kamufluar me idealizma profane.. .

Populli...,thjesht mish për top, si përherë. Në çdo dekadë Shqipëria prodhon kriza vetasgjësuese, duke bërë ta mallkojnë, të parët, bijtë e saj të ndriçuar, të fundit Judat e saj, të cilët si çakejt kërkojnë fajësinë tek shoqi-shoq. Në këtë situatë, ku i pari i vendit është dhe manipulatori më i madh i së vërtetës dhe agresori më i madh i qetësisë së shpirtrave të shqiptarëve; në këtë situatë, ku askush s’prodhon asnjë produkt e asnjë vlerë pozitive për këtë vend veç agresionit vëllavrasës; në këtë situatë, ku opozita ngjason më shumë me një lozonjare mendjelehtë që ha pareshtur çorbën, që po vetë ka gatuar, trishtimi dhe zymtësia mpin çdo ëndërr dhe ambicie bazike për të ecur përpara si gjithë Evropa.

Në një Shqipëri, ku Ramizi “trimërohet mbas vdekjes së shokëve” dhe tregon “trimëritë” e tij diabolike në kalimin e Ylberit, nga komunist në demokrat alla Gorbaciov; në një Shqipëri, ku Nano i majtë sponsorizon dhe shitet për Berishën për të blerë NATON, për inat të Edit; ku Meta i tund palmën e pabesisë gjithkujt që i rri pranë, duke ja bërë gropën e helmit dhe intrigës, edhe në zyrat e Evropës veç që të mbajë piacën dhe pazarin e tij të vogël; në një Shqipëri, ku Rama lindi djathtas shkoi majtas, por nuk është i majtë dhe ku mirëbesimet e këshilltarët e tij materialistë dhe foshnjarakë e kanë hedhur përherë në humnerën e kaosit dhe mendjelehtësisë, që për fat të keq nuk kanë sjellë pasoja veç mbi të; në këtë Shqipëri është fatkeqësi të jesh shtetar i radhës.

E vërtetë e hidhur! Edhe ne shqiptarët e shekullit të ri nuk bëmë hapin e madh për të tejkaluar në vlera progresive të parët tanë. Ismail Qemali do mbetet vetmitar në ëndrrën e tij shtetare. Pavarësisht agresorëve të historisë dhe Muzeumeve, në histori nuk hyhet me dhunë, as nga dera e pasme hileqare.

Duke mbyllur këto rreshta te trishta, duke u betuar që s’kam arsye pse të prek më penë me dorë, duke nëmur perëndinë që më bëri grua në një vend maskilist dhe anadollak si Shqipëria, përpiqem që ditët me diell dhe netët me hënë t’i përndjek, si një europiane në pritshmëri, pavarësisht se dhe uji që pi është monopol mafioz, edhe mediat që shoh dhe mielli i bukës që ha, po ashtu... por më duhet të hesht, si skllave e bindur...është kompromis mbijetese, dhe maksimumi i rebelizmit tim të lodhur dhe nëpërkëmbur, do trupëzohet në bojkotim votimi. Unë dënoj me bojkot. Le ta lexojnë “idhujt e rremë të radhës”, edhe bojkotin tim !!!

[dritek7]

ca flet ajo ore...Shqiperia vend i begat.ne 10 vendet me te zhvilluara ne BE.me qeveri qe vjedh votat sa her behen votime,me njerez qe kan pas ndenj gjith diten ne klube por tani dhe klubet jan bosh se xhepat e miletit jan bosh,me cmimet me te larta se ne Angli(ja kemi kalu dhe Anglis se po vuajn Anglezet kohet e fundit) duam Italianet,duam Greket,zogistet duan Serbet ata demokratet e hershem donin Amerikanet,te gjit kta te fundit i urrejn Shqiptaret, jemi vend demokrato-komunist-islamist,te gjith shesin apo blejn drog,fishek,femna,edhe femij nuk pertojm te shesim...nanat dhe motrat po i shesin mileti vetem per para...heu rroft Shqiperia demokratike qe krijoi Sali Berisha e Fatos Nano...sa krenar qe jam Shqiptar...

[Edvin83]

Mish në hell
Maks Velo | 21/06/2010 | Shekulli

Arkitekturë / Nga kioskëzim ndërtimet buzë rrugës dhe autostradës. Tri faza nëpër të cilat kaloi zhvillimi i pakontrolluar urban në Shqipëri në njëzet vjet. A ka shanse për korrigjime?


Me rastin e mbylljes së Institutit të Urbanistikës, dua të marr në analizë fazat dhe karakteristikat kryesore të ndryshimeve urbane në këtë periudhë.

Në rastin e zhvillimeve të pakontrolluara, mund të analizohen lehtë faktorët psiko-socialë që bëhen shkak të këtyre ndryshimeve. Si në asnjë vend tjetër, ne patëm disa dukuri të veçanta specifike përgjatë 20 viteve të tranzicionit.


Mendoj se janë të qarta 3 faza të cilat edhe ishin të ndara por edhe janë të mbivendosura.


1. Shtesat e banesave ekzistuese dhe kioskat.
2. Pushtimet e territoreve të tëra dhe ndërtimet pa leje që tani quhen zona informale.
3. Ndryshimi i strukturës urbane dhe krijimi i një indi të ri anës autostradave apo rrugëve kombëtare.


Mbas një ndrydhjeje dhe izolimi 50-vjeçar ideja e parë që u konceptua ishte IKJA jashtë vendit, kurse për ata që mbetën, zgjerimi i banimit.


Dhe filloi një ethe e vërtetë kush e kush të zërë ballkonin, të mbyllë lozhën, të zvogëlojë ose të zmadhojë dritaren apo portën, të ndërtojë mbi tarracë apo të kthejë dhomën në katin përdhe në dyqan.


Pra, në fillim u zbatua tjetërsimi i sipërfaqes së banimit ku ishte pronar. Pastaj filluan ndërtimet në hapësirat midis pallateve. Nuk merrej leje për asgjë. Kjo ishte koha kur lindën dhe u shtuan KIOSKAT.


Pasi u vendos pa leje kioska e parë, filluan të mbijnë si puçrra në gjithë Tiranën. Prej këtej, sëmundja u përhap në gjithë Shqipërinë.


Pas kioskave, nëpër trotuare filluan ndërtimet e rënda në Parkun Rinia dhe përgjatë Lanës.


Në 11 Shtator 1994 botoj në Gazetën Drita kryeartikullin "Imazhi i qytetit barakë" ku marr në analizë këtë fenomen urban në Tiranë dhe bëj thirrje për ta ndaluar.


Shpërfytyrimi ngjau në pesëvjeçarin 1992-1997. Ky ishte pesëvjeçari i kioskave që vazhdoi deri në vitin 2000 kur kryetari i ri i Bashkisë Edi Rama mori aksionin legjendar të prishjes së tyre. Shumica janë prishur por gjurma e thellë që kanë lënë në subkoshiencën e popullit vazhdon akoma.


Filozofia e kioskëzimit që është simbol i rrëmbimit, shëmtisë, investimit të përkohshëm me humbje, krijimit të mbetjeve të patretshme nga natyra, mosrespektimi e ligjit, shfaqet në qindra e qindra objekte pa leje.


Ajo do të vazhdojë të rishfaqet edhe më vonë. Këto ndërtime abuzive janë dokumenti më i saktë i një historie te pashkruar ende. Vetëmburrja, vetëgjyqësia, grabitja, pushtimi i territoreve, janë mendësi orientale.


Europa gjatë mesjetës dhe Rilindjes vuri në bazë të zhvillimit të saj respektimin e ligjit dhe konceptin e shenjtërisë së PRONËS PUBLIKE. Kjo nuk njihej në Orientin ku ne vegjetuam për 500 vjet.


Pasojat u ndjenë menjëherë mbas lëshimit nga shtrëngesa komuniste.
Krahas me zgjerimet dhe kioskëzimin filloi pushtimi i objekteve publike (konvikte, fabrika, depo, çerdhe, etj.) Menjëherë shpërtheu një pushtim territoresh i paparë në asnjë vend në kohët moderne.


Farkë - Sauk - Dajt - Babru - Paskuqan - Kamzë - Valias, në këtë territor gjigant u krijua një patkua që e rrethoi kryeqytetin. Janë afro 200.000 ndërtime pa leje.
Në Durrës ato u shtrinë në zonën e plazhit dhe në kënetë.


Të tilla zona informale janë krijuar në çdo qytet sidomos në Tiranë, Durrës, Shkodër, Lezhë, Vlorë, Berat, Sarandë, Pogradec. Më pak të dëmtuara janë Korça, Erseka, Përmeti. Ky aks është më pak i dëmtuari si nga ana urbane po ashtu edhe ekologjike sepse nuk pati dyndje.

Në dhjetëvjeçarin e fundit 2000-2010 ndodhi një fenomen shumë i rëndë dhe kjo është shtrirja e ndërtimeve përgjatë akseve kryesore rrugore. Ajo që për mijëvjeçarë kishte qënë një banim strategjik (ndërtimi i veçuar larg e larg nëpër male, që siguronte një autonomi fisnore) u përmbys kokëposhtë.


Të gjithë ndërtojnë buzë rrugës, qofshin këto autostrada (aq më mirë) apo rrugë nacionale. Shtëpi, dyqane, depo, magazina, ofiçina, punishte, kafene, kantiere inertesh dhe parafabrikatesh, varreza, vila, paliate, fusha për stivosje druri, varreza makinash, hotele, rezidenca, stalla, fusha sportive, restorante, kioska, benzinata... çdo gjë e ke anësh rrugës.


Dhe nuk respektojnë as distancat minimale të largësisë nga rruga.
Janë mbi 130 ndërprerje të paligjshme të rrjetit hekurudhor. Kjo ka sjellë tjetërsimin e tërë indit të banimit. Nuk kemi më fshatra, komuna, dhe qytete por vetëm një qytetofshat të zgjatuar.


Shikoni:


Shkodër - Lezhë - Laç - Fushë-Krujë - Kamzë. Pastaj: Fushë Labinot - Elbasan - Peqin - Rrogozhinë - Kavajë - Golem - Durrës - Vorre - Tiranë. Pastaj: Pogradec - Plloçë - Sovjan - Maliq - Korçë. Pastaj: Lushnje - Berat. Pastaj: Vlorë - Orikum. Pastaj: Sarandë - Ksamil, etj., etj..


Tërë Shqipëria është në rrugë. Kjo është katastrofa më e madhe urbane dhe ekologjike. Janë shpenzime të pallogaritshme dhe humbje në energjinë elektrike, ujësjellësa, kabllot telefonike dhe internetin, kanalizimet e ujërave te zeza.


Ky është shkaku i çarjeve dhe rrëshqitjeve të qindra banesave gjatë dimrit. Vështirësohet funksionimi normal i shërbimit mjekësor, civil, postar, i zjarrfikëseve, i ruajtjes së rendit, etj., etj.


Ajo që është ndër më kryesoret: të gjitha këto ndërtime janë bërë mbi tokat e bukës, mbi parcelat më pjellore. Janë me qindra mijë hektarë të humbur kur ne jemi një vend me pak tokë buke.


Në gjithë botën jetesa afër autostradave apo rrugëve konsiderohet e dëmshme dhe e padëshirueshme. Bile janë caktuar norma edhe masa për të eliminuar ose pakësuar efektet negative të zhurmave (kjo arrihet me ndërtimin e mureve mbrojtës me panele gjatë gjithë autostradave).


Jemi i vetmi vend në Europë që bëmë (vazhdojmë pa asnjë ndalim) këtë gabim të rëndë urban. Kjo është e pakorrigjueshme për disa qindra vjet.


Në rrugën Elbasan - Librazhd pashë të shkruar me sprej mbi një tabelë rrugore që tregonte kthesë: "MISH NË HELL". E vërtetë. Gjatë rrugës janë disa lokale që kanë mish të pjekur në hell. Ata të ofrojnë vetëm këtë. Se nuk dinë gjë tjetër.


Para një jave ndala dhe hëngra. Ishte vërtet i shijshëm. Por kjo është mënyra më e hershme e gatimit të kafshëve të egra dhe më vonë të buta.


Kur po vazhdoja rrugën për në Korçë, mendova se kështu bërë me gjithë territorin: e kemi futur në hell dhe po e pjekim, sigurisht për ta ngrënë.

[Edvin83]

Naser Aliu | 21/06/2010 | Shekulli
Prolog

Një plak kishte dërguar dy qe për t' i shitur në treg. I afrohet një blerës dhe e pyet për veset e tyre. Plaku i thotë: Ky i trashi është i fortë, mund të lërojë shumë, por nuk i pëlqen aspak puna. Ky i holli, i dobëti, ka shumë dëshirë, por nuk mundet, nuk ka fuqi fare. Në rastin e parë përtacia kronike, në të dytin, ambicia e madhe dhe pamundësia e madhe. Vetëm dëshirë. Asgjë më shumë. Duket se në skenën politike shqiptare kemi demin e hollë.

Çudia mirëpo është se politikanëve shqiptarë qetë u pjellin viça... Në shtypin perëndimor nuk ka lajme të mira, me përjashtim të ndonjë libri të përkthyer, ndonjë sportisti apo këngëtari. Para disa viteve mbushte faqet e gazetave kriminaliteti shqiptar jashtë. Viteve të fundit mbushin faqet qeveritë tona; me korrupsion, me vjedhjen e buxhetit dhe moskryerjen e detyrave, që u cakton BE për pezullimin e vizave, respektivisht për integrim.

Më shumë lajme të dëmshme prodhojnë Shqipëria dhe Kosova se sa krejt vendet e Europës veriperëndimore apo Kina. Imazhi shqiptar tani dëmtohet edhe nga Qeveritë shqiptare. Te qetë tona nuk është vetëm problemi i pafuqisë, por edhe i paaftësisë brengosëse, mosdijes, me një gravurë diletantizmi dhe përkulje të pashoqe në Ballkan. Këto dukuri kanë nxjerrë opozitën nga Kuvendi në Shqipëri. Këto dukuri bënë të domosdoshme daljen e Albin Kurtit në skenë. Këto dukuri po nxjerrin në mal shqiptarë të armatosur në Maqedoni. Meritokracia në falimentim e sipër. Situata e re kërkon personazhe tjera, vizionarë tjerë, sepse në politikë mosdija e Qeverisë krijon hapësirë, mundësi dhe domosdoshmëri për liderë të rinj, që dinë të ndërtojnë rend demokratik dhe të drejtë. Nuk është koha e komunizmit dhe qëndrimeve statike, por e rrotullimeve, dinamizmit, lëvizjeve permanente të vlerave, botëkuptimeve, gjykimeve dhe bindjeve të reja, që e bëjnë të pamundur dhe të padurueshme mbijetesën e matrapazit politik.

Shqipëria


Sali Berisha ka shpallur veten tribun dhe vetja, që solli demokracinë në Shqipëri. Meritat i ka sekuestruar, ashtu si Enveri dikur. Bërtet dhe çirret thua se nuk ka qenë kurrë stalinist. Shanë opozitën, ashtu si shante Partia e Punës revizionistët. I kanoset opozitës, ashtu si kërcënonte Enveri mikroborgjezët. Mendon, gjykon dhe flet si baza e dikurshme dhe përdor të gjitha makinacionet, të gjitha mekanizmat në dispozicion për ta ngulfatur demokracinë. Krejt kjo me një qëllim: Shpërkoqjen e popullit dhe zaptimin e pushtetit. Kryeministri shqiptar në Perëndim paraqitet si qengj, kur kthehet brenda bëhet ujk. A thua mendon se Perëndimi nuk dinë si sillet ai brenda? Shkon në Itali dhe atë që duhet t' i premtojë mikut të vet në një bisedë me dyert të mbyllura, i deklaron publikisht, thua se për të do të votohet edhe në Itali. Me një italishte plot gabime, u premton italianëve se nuk do të vijnë kurrë më gomone me klandestinë shqiptarë në brigjet e Italisë. Thua se gomonet ishin gati dhe duhej qetësuar romakët nga kanibalët e Ilirisë.

Për italianin e rëndomtë kjo deklaratë ka këtë kuptim: " Vetëm ky mund të pengojë shqiptarët, ndryshe do të vinte e tërë Shqipëria te ne, e tha edhe Kryeministri..."

Për të fituar simpatinë e Kosovës, autostradën, që i kushtoi më shumë se në RFGJ e pagëzoi "Rruga e Kombit". Thua se komb ka vetëm drejt Kosovës, e jo edhe drejt Greqisë, drejt Malit të Zi dhe drejt Maqedonisë. Akoma pa mbaruar festa dhe mburrja me Kryeministrin në Kosovë, u dhuroi serbeve të Kosovës 400.000 €. Shkrimtarët e rinj shqiptarë nuk kanë mjete për t' i publikuar veprat e veta. Me ato lekë, kulturës shqiptare do t' u kishin shtuar së paku 400.000 kopje të librave për brezat e ardhshme. Ato para kanë përfunduar te serbet, që luftojnë sovranitetin e Kosovës. Serbia pranë kufirit me Kosovën, në jug, ku jetojnë shqiptarët, ka ndërtuar kazermën më të madhe në Serbi. Serbet shpresojnë se një ditë në SHBA arrin një proserb, ndryshon politika e tyre dhe ata për dy orë arrijnë në Prishtinë. Shqiptarët jetojnë me iluzione. Serbet përgatiten. Shtetet kanë fatin e njerëzve, lindin dhe vdesin! Ashtu si edhe miqësitë në mes popujve. Serbia e dinë këtë dhe përgatit varrin e nesërm për Kosovën, akoma pa i zhvarrosur shqiptarët e djeshëm nëpër Serbi...

Para disa ditëve Kryeministri nxori lepurin nga xhepi si David Copperfield. Akuzoi Ramiz Alinë për masakra. Kush fajëson Ramiz Alinë? Ramiz Alinë akuzon njeriu, që nuk hapë dosjet e Ramiz Alisë!!! Kolegu i Ramiz Alisë. Pse Kryeministri shqiptar merret me kallëzime penale e jo prokuroria? Pse ky Kryeministër ka kohë të merret me punë të tilla? Mosveprimi i prokurorisë tregon se fjalët e Kryeministrit nuk i merr askush seriozisht. Ec e merre vesh këtë rend, këtë Kryeministër, çekanin e tij dhe gozhdët, që përdorë ai dhe arsyen! A mund të paditet Kryeministri për fshehjen e krimit për 20 vjet? Po, duhet. Në demokraci, po. Ka fshehur gjenocidin e Ramiz Alisë!

Nëse shikohen zullumet e tij, atëherë mund të diktohen dhe shquhen veprat e tija antikombëtare: Pasi me sukses rrëmbeu meritat e demokracisë, solli peshkopin grek në Shqipëri për të fituar simpatinë e tyre dhe të Qeverisë greke. Thua se do të kandidohej edhe në Greqi. Akoma pa u kapërdirë mirë kjo, popullin që kishte dalë nga ateizmi, e anëtarësoi në një konferencë fetare pa e pyetur. Thua se për të do të votohej edhe në Azi, edhe në Afrikë. Edhe pse shihet qartë se aty Serbia ka më shumë ndikim, se sa anëtari me emrin Shqipëri! Akoma pa përfunduar kjo çudi, e shndërroi Shqipërinë në Egjipt me piramida dhe faraon të rinj. Këtu ia doli ta rrënojë edhe shtetin.

Kjo nuk mjaftoi dhe hodhi Gërdecin në ajër. Kjo ishte pak dhe u zu në corpus delikti duke falur detin, si mbreti dikur tokën. Mbretin shumë e konsiderojnë tradhtar, Saliun demokrat dhe patriot. Çrregullim i plotë i vlerave, vlerësimit dhe botëkuptimit. Pa pikë koherence. Dërgoi ministrin Meta në Beograd për t' i treguar botës se ne ia falim Serbisë tmerret dhe gjenocidin dhe për të dhënë prova se e ka përnjëmend, fton edhe Tadiçin, që kontrollon një të tretën e Kosovës dhe financon struktura paralele...Ky, mirëpo, për karrigen nuk do të ngurrojë ta rrënojë edhe një herë shtetin, e as t' i prishë marrëdhëniet me BEE apo me SHBA-të, sepse La loi c' est moi!L'état c' est moi, mendon ai.


Kosova


Kryeministri Thaçi pranon gabimet dhe betohet se do të punojë më mirë. Pse deri tash nuk u punua mirë, nuk dihet, mirëpo ata janë paguar edhe për punën e keqe. Për punë të keqe paguheshin komunistët, në demokraci për punë të keqe rrëzohen Qeveritë. Në Europë ku dëshiron integrimin, nuk mund të merret me mend një ministër nën hetime dhe të mbetet në pozitë gjatë procedimit penal. Së paku jo gjatë hetimeve, sepse në demokraci nuk ka hetime pa prova. Nuk mund të merret me mend një gazetar në televizionin publik, si ai në Kosovë, që ofendoi gazetaret, dy zonja, në mënyrë aq të ulët dhe të mbetet moderator në një televizion publik. Në shprehjet e tija nuk shihej gjurmë se moderatori i RTK-së ka mbaruar shkollën fillore. Fliste protoshqipen, madje tingëllonte edhe si Pal Engjëlli dhe "Formula e Pagëzimit".

Nuk mund të imagjinohet një moderator në televizion publik perëndimor, që nuk zotëron gjuhën standarde të kombit të vet. Pse te ne është e mundur kjo? Pse një moderator i tillë nuk mund të largohet nga puna kur nuk plotëson as cilësitë morale, as përgatitjen profesionale? Nuk është vetëm ky. Kemi kryetarin e Gjykatës Kushtetuese, që kur ishte dekan i Universitetit shau "nanën" me sms një njeriu. Ndoshta gegërishtja i tingëllon më e efektshme për shantazh ashtu si kërcënohen mafiozët, në dialekt, si napolitanët për shembull apo siqelianët e Palermos.

Pas sharjeve dekani bëhet kryetar i Gjykatës Kushtetuese. Ky ndoshta edhe nuk mund të largohet, sepse deri sa ishte dekan i universitetit thuhet se doktorët e shkencave prodhoheshin në tre turne, pa pra dhe shumë prej tyre me plagjiatura. As prokurori publik, që nuk arrestoi njeriun edhe pse deklaroi se ka vrarë dhjetëra veta, as ai nuk mund të përjashtohet nga puna. Nëse rrëzohet njëri, rrëzohen dhjetëra tjerë pas. Rrjeti në rrezik. Nuk përjashtohet kryetari i Kushtetueses, nuk mund të përjashtohet moderatori, nuk anulohen doktoraturat e vjedhura dhe në fund ministri në hetime!

E kush është drejtoreshë e teatrit në Prishtinë? Zonja, që deklaroi se nuk dinte kush ishte Bekim Fehmiu. Nëse kemi edhe kryetar të Shoqatës së Shkrimtarëve, që nuk njeh Kadarenë apo Qosen, atëherë kjo flet për shtetin me paterica, që po ndërtojmë. Shtet i retarduar dhe administrata e ndërtuar me lidhje tribale, bazuar në gjak dhe gjene, nuk mund ta çojë vendin para, por vetveten para, popullin prapa!

Mbetja në punë e atyre njerëzve të lartpërmendur flet edhe për qeverinë. A thua nuk mendon kjo Qeveri se ajo po i jep mjaftë material Serbisë për ta luftuar njohjen? Si mund të jetë funksionale ajo Qeveri e të ndikojë në pranime të reja, të vejë kontakte me qeveri në botë, të ftojë investues, kur ajo ka ministrì nën hetime apo në vende kyçe njerëz pa veti morale, pa përgatitje të mirë profesionale? A thua mendon kjo Qeveri se çka flet Serbia për demokracinë e suksesshme kosovare?

A nuk sheh kjo Qeveri se e mbushi me argumente Jeremiçin kundër pavarësisë? A thua mendon kjo Qeveri se bota nuk sheh çka po ndodh te ne? A thua bleu kjo elitë rehati dhe pozita me sakrifikimin e flamurit, himnit dhe identitetin shqiptar të Kosovës? Pse u denacionalizua elita politike në Kosovë? Pse u denacionalizua Kosova? Pse Kosova gënjen veten, ndërton ardhmëri mbi gënjeshtra dhe shpall veten shtet multietnik me pesë për qind pakica? Pse iu nënshtrua këtij urdhri antidemokratik? Pse nuk janë vende multietnike Maqedonia dhe Serbia, për shembull? A domethënë se sakrifikimi i flamurit, me të cilin u luftua, himni, emblema në Prizren dhe gegërishtja në televizor, janë shenja dëftuese se elita, që luftoi për ta bashkuar vendin, ka marrë urdhër apo vendim ta kultivojë dhe ndërtojë kombin kosovar, deri sa identiteti serb në Bosnjë e Kosovë financohet, mbrohet e kultivohet? Kjo neglizhencë, ky menefregizëm politikë, nuk mund të arsyetohet. Radhën e ka Albin Kurti.

Elita e viteve të 90 po shfronëson veten. Albin Kurti është institucion, që nuk mund të manipulohet, nuk mund t' i bëhet presion, nuk mund të korruptohet! Të tjerët duket se kanë përfunduar misionin e tyre. Radhën e kanë ata që nuk lejojnë t' u imponohen ndjenja inferioriteti. Albin Kurti ka një vizion, elita e tashme ka histori, dikur punoi për vendin, tani punon për veten dhe sa herë zihen me presh në dorë, deliktin e përligjin me meritat e kaluara, thua se populli jeton dje, e jo sot! Thua se merita e djeshme të njehë apriori të drejtën e kleptomanisë sot! Nëse Kryeministri e ka seriozisht, ai për një javë mund të tregojë rezultate të mëdha. Nëse jo, në zgjedhjet e ardhshme do ta shfuqizojë veten...


Maqedonia

Marrëveshja e Ohrit u harrua, nuk zbatohet. Në Maqedoni nuk dihet akoma sa shqiptarë janë e sa maqedon. Shumica duhet të jenë shqiptarë, rreth 35 e ca maqedon, pastaj bullgarë e pakica tjera. Ne, mirëpo, nuk dimë numrin tonë të saktë, edhe pse jemi në Kuvend, por dihet se në Maqedoninë Lindore qytet janë vogla dhe nuk ka aq banorë sa në atë perëndimore, ku jetojnë shqiptarët. Mirëpo, edhe këtu kemi meritokraci, që ka blerë pozitat me kompromis në kurriz të popullit. Belgjika është në ndarje e sipër pas zgjedhjeve të fundit. Shqiptarët edhe pse të diskriminuar në Maqedoni, luftojnë për ta mbajtur gjallë këtë shtet dhe nuk mësojnë nga serbet e Bosnjës dhe të Kosovës.

Ata edhe pse të diskriminuar deri në palcë, edhe pse dhjetëra mijëra qytetarë shqiptarë janë pa shtetësi, dmth. pa të drejta qytetare, por me obligime, ata përsëri luajnë "demokracish" me maqedonët dhe marrin pjesë edhe në Kuvend, gjersa ata na e shkruajnë historinë sipas dëshirave politike të tyre. A thua pranuan diskriminimin e ri për rehatinë e vetjake?

Sa për krahasim: Afrika e Jugut ka njëmbëdhjetë gjuhë zyrtare dhe shteti ka njëmbëdhjetë emra. Aty ku sundoi apartheidi, gjuhë zyrtare janë edhe ato që fliten nga dy, tre e katër për qind të popullsisë. Përafërsisht 23 % flasin isiksoza, 30%, isizulu, 11,9 sepedi, 10% secuana, 3,4 sisvati, 2,9 çivenda dhe 5,6 % ksiconga, etj. Në Maqedoni shqipja nuk është zyrtare, aty ku jetojnë më pak se 20 për qind shqiptarë. Në Afrikën Jugore gjuha me 2,9 për qind është gjuhë zyrtare. Në Kosovë gjuhë zyrtare janë edhe ato, që fliten me më pak se një për qind. Dhe, kjo është mirë. Shteti nuk duhet të ketë të drejtë ta çzyrtarizojë gjuhën e qytetarëve të vet. Republika e Maqedonisë diskriminon shqipen dhe shqiptarët dhe shpërblehet me pezullimin e vizave, sepse politikanët shqiptarë heshtin. Në webfaqen zyrtare të Qeverisë maqedone mund të gjenden informacione në gjuhën maqedone dhe angleze, por jo shqipe. Në webfaqen gjendet vetëm flamuri maqedon, e jo edhe ai shqiptar. Emrat e ministrave shqiptarë, edhe pse u luftua për barazi, shkruhen me alfabet maqedon. Kjo ministrat nuk i pengon, me rëndësi rrogat, pozitat e tyre. Gjuha shqipe nuk ka rëndësi. E kush na i ka fajet? Askush, vet ne. Vetëm ne, mirëpo shtrohet pyetja pse u luftua?

Deri sa ne vazhdimisht t' i kërkojmë fajet diku tjetër, deri atëherë do t' i përligjim dështimet tona dhe nuk do të ecim para. Skena jonë e sotme politike ka merita të mëdha për të kaluarën, tani shihet se i ka dalë afati! Nuk ka më ide dhe sillet rreth vetvetes dhe merret me vetveten. Është njerëzore, programin që patën i ka shërbyer një epoke tjetër, tani duhet program tjetër, vizion tjetër dhe përkushtim tjetër.

Lugina. Harrojeni këtë! Ata edhe pse luftuan, nuk fituan gjë. Ka 60 vjet që nuk ndjehen keq me dërgimin grave në Vranjë për lindje. Nuk ia vlen të merremi me njerëzit, që kanë fuqi shtatzënat t' i dërgojnë 50 kilometra larg. Ata tjerrin iluzione! Le të tjerrin, le të vegjetojnë se kështu ndjehen të lumtur...

Epilog

Pas Luftës së Dytë Botërore, meritokracia rrëmbeu pushtetin dhe e mbajti me gjak deri sa gati i doli shpirti popullit dhe shtetit. Meritokracia e sotme shqiptare nuk mund të mbijetojë aq shumë, por ka shpresa. Ajo po dëmton vetveten dhe shtetin.

Në krejt trojet shqiptare kemi në krye meritokratë, që para çdo dështim i referohen të kaluarës dhe me veprat e tyre në të kaluarën, ata i japin vetes të drejtë ta mashtrojnë, ta vjedhin dhe ta shkatërrojnë imazhin e shqiptarit, sot, sepse dje kanë qenë të mirë dhe tani mund t' i lejojnë vetes edhe vjedhjen e shtetit, që ndihmuan në lindje, por nuk e ndërtojnë si duhet. Ata në një çast historik u treguan të mirë. Ata ditën ta ndihmojnë vendin në kohë krize, por nuk mund të kërkohet prej tyre në çdo kohë të jenë të mirë e të aftë.

Komunistët dështuan me rendin komunist, sepse duke iu qasur së kaluarës, trimërisë, sakrificës dhe çlirimit të vendit, qerasën me pozita, jo ata që dinin, por besnikët, injorantët dhe ata që meritonin në bazë të veprave në të kaluarën, kështu zaptuan shtetin dhe ekonominë duke e shndërruar në monopol sui geniersi. Sot, meritokracia, në Shqipëri, në Kosovë dhe Maqedoni do të dështojë edhe kjo, sepse cilësi tjera nevojiten në kohë lufte dhe aftësi tjera në kohë paqeje. Populli jeton sot, jo dje, meritat e djeshme nuk e ngopin atë sot. Puna e Qeverive matet me ndryshimin e standardit të jetës së popullit. Puna e Ministrit të Brendshëm matet me luftën ndaj korrupsionit dhe kriminalitetit. Nëse nuk ka çdo javë rezultate, le të ndërrohet. Puna e Ministrit të Jashtëm të Kosovës matet me njohjet e reja. Nëse nuk ka çdo muaj njohje, le të ndërrohet. Çdo ministri, çdo muaj duhet t' i paraqesë rezultatet e vet, kush nuk ka, duhet ndërruar...

Meritokracia e shty gurin deri këtu, më shumë nuk mundet. Trimëria e djeshme i shërbeu lindjes së shtetit, i duhet historisë dhe historianëve. Transparenca, objektiviteti, ndërtimi i shtetit ligjor dhe demokracisë kërkon njerëz të ditur, jo trima!

Arsyetim: Mahatma Gandhi, që ishte gjenial për kohën e vet dhe mbetet i tillë për gjithmonë, me filozofinë e vet arrit ta çlirojë vendin, por pas çlirimit duheshin aftësi tjera, që edhe Gandhi i madh nuk i posedoi. Ai deri në çastin fundit ishte kundër ndarjes së Pakistanit, sepse ishte i bindur se njerëz me kultura dhe religjione të ndryshme, mund të bashkëjetojnë. Ai deshi të krijojë vetëm një shtet, u lindën dy. Me Indinë lindi edhe Pakistani. Gandi me filozofinë e vet diti ta çliroj vendin, por jo ta mbajë atë që çliroi. Kjo dëshmon katërçipërisht se njeriu nuk ka aftësi për çdo periudhë historike, sepse në një fazë të caktuar dinë të ndërtojnë, por pasi të pushojnë shkaqet e lindjes, nisë rrënimi sepse mungon filozofia e re për periudhën re. Njerëzore është kjo! Këtë po e shohim në Shqipëri, këtë po e shohim në Kosovë, këtë po e shohim në Maqedoni e Luginë. Koha po punon për protagonistë të rinj, përndryshe do të bëhemi gazi i botës dhe do të vendnumërojmë si në kohën e komunizmit. Serbia e kapërceu Shqipërinë edhe pse luftoi me vite. Ajo arriti të konsolidohet, t' i pezullojë vizat, ta copëtojë Kosovën dhe ta meritojë ftesën e Sali Berishës...

Nëse unë jam katolik, para altarit dua ta shoh priftin, jo hoxhën. Nëse unë jam mysliman, në xhami dua ta shoh hoxhën, jo popin. Nëse unë jam demokrat, në krye dua ta kem demokratin, jo stalinistin. Popi në xhami ta prishë muslimanizmin. Hoxha në altar ta prishë krishterimin. Stalinist në krye të Partisë Demokratike, ta prishë demokracinë! Siç e ka prishur. Ai nuk e prishi demokracinë pse vërtetë e dëshironte këtë, por nga dëshira e madhe për t' u dëshmuar si demokrat, për ta korrigjuar të kaluarën e vet, për t' u ekspozuar ndryshe, me orientim të ri, për të krijuar bindje të reja. Ai nuk e bën këtë me vetëdije, ai mendon se po bën mirë, por ai drejtohet nga nëndija dhe urrejtja e biografisë së vet. Kryeministri e din se i ka vjedhur votat, por ai është i bindur se vjedhjen e ka bërë për të mirën e popullit. Ai pos metodave komuniste, tjera nuk njeh. Pra, ai ka dëshirë, por nuk mundet. Ky mund të quhet: ka-i-hollë-sindromë! Dëshirë po, dije jo! Kjo përshtypje fitohet nga skena jonë politike.

Me qetë e hollë e të dobët nuk lërohet ara! As me një ka të trash e të fortë dhe me një të dobët e me ambicie. Partitë tona nuk kanë potencial për t' i mbuluar vendet kyçe me njerëz të aftë e profesional, ato duhet të marrin njerëz edhe jashtë partisë.

Elita e sotme duhet ta shlyejë nga mendja se me meritat e djeshme meritohet, zaptohet, monopolizohet dhe privatizohet shteti si në kohën komuniste...

Me largimin e Kryeministrit shqiptar nga skena politike, ikën stalinisti i fundit në Europë, përfundon tranzicioni dhe nisë kultura demokratike dhe përparimi i vendit. Partia Demokratike ka dhjetëra njerëz, që mund ta bënin punën e Kryeministrit më mirë dhe me përgjegjësi se sa ai.

[-BATO-]

Fajtore për ndërtimet pa leje janë të dyja, edhe PD-ja edhe PS-ja.

Më vjen keq për ata që bëhen tifozë me njërën dhe mundohen t'ia hedhin fajin tjetrës!

.