"Ta duam "Shqiperine", si shqiptaret "Ameriken"
Keta gabelet islamike qe dalin proteste me tabela te tipit "Freedom of speech go to hell..." te shkaterrojne fare.
Harrojne debilat qe po ushtrojne pikerisht "freedom of speech" per te transmetuar mesazhin.
Po njerez debila jane keta.Vet dalin ne shesh me budalalqe dhe se kuptojne se çfare bejen.Postuar më parë nga Force-Intruder
Lumi ka ujin e paster ne burim
Kombi mbi te gjitha
Nese mund te pergaditet nje "torte" qe ne vend te sheqerit te perdoret kripe dhe prape te quhet EMBELSIRE atehere po ,eshte i mundur nje sistem demokratik ne islamizem!
Demokracia eshte e mundeshme vetem ne shoqerite laike,atje ku feja nuk ka influence ne shtet, cdo tendency qe dikush don te nxjerr nje fe me"demokratike"eshte muhabet forumesh
Quhet Desert, bie ne kategori te krijimeve te pasticerive por nuk eshte embelsire.
Shkurt thene, Sisteme Liberale fetare jane te mundshme (Per nje kohe te shkurter), por nuk mund kurrsesi te kategorizohen si demokratike.
What can be asserted without evidence, can be dismissed without evidence
Dredhia e fundit qe po perdor shejtani me ndimsat e tij eshte islami demokratik,kesaj i thone te perziesh sheqerin me krypen.Sigurt se edhe kjo renne nuk shkone pasi tani po fillon dhe rritet vetedija fetare te te rinjte dhe dine te dallijne se ceshte sundimi i djallit dhe sheriatit,kurse perendimoreve kjo nuk ju pelqen,dhe me cdo kusht do te tentojne qe te praktikihet nji lloj islami miks.
Rasti i fundit jane ndodhit ne siri ku shum grupacione islamike kjarte jane shprehur kundra demokracise dhe keto grupacione tani jane dominante atje.Per kete shkak perendimi ka mbetur goje haour dhe i shtabgur dhe endej nuk kan zgjedhur njeriub e tyre sepse grupacionet e tyre jane te dobta dhe pa ndikim.
Kur islamiket do ta marrin ose avancojne ne damask ateher do te reagojne ata me dergimin e paqeeruajtesve...por koha do te tregon te drejtit sepse priten ndryshime dhehistorike per kete ummet mu ne siiri..
Fitorja e vërtetë i takon Allahut dhe besimtarëve por qafirat këtë nuk e kuptojnë.
Demokracia e tipit perendimore, eshte "sallamadi" dhe sigurisht se kete demokraci nuk mund ta gjesh ne ISLAM.
A ka demokraci ne Islam, ne krahasim me kishen e cila psh, zgjedhe papen vetem mbrenda nje keshilli te ngusht ? Sirugisht se ka, bile shume me shume se c'mendojn perendimoret.
Ne Islam, egziston liria e te shprehurit, lira e levizjes, liria e t'egzistuarit, por ne limite te vetedijes njerzore qe nenkupton ; Nuk guxon te fyesh dike duke abuzuar me lirit e tua ! Nuk guxon ta vrasesh dike, duke abuzuar me demokracin e pafundme, jo ! Ne Islam, pos denimit te kesaj bote, te pret edhe denimi ne boten tjeter !
Demokracia qe propozon perendimi, eshte perterbuese ne nje sistem Islamik, sepse nuk perkon me vlerat njerzore, te urdheruara nga Zoti ! Nese bejm reforma, atehere nuk do t'dallonim shume nga katoliket te cilt e bejn fejen sipas qejfit te dites.
Ne islamizem ka sistem demokratik.
Por brenda nje sistemi demokratik duhet te ket islamizem qe te jet vertete sistem demokratik.
A na shpjegon pakez me qarte se ç'do te thote shptehja : "ne islamizem ka sistem demokratik"??!!
Ne pergjithesi, ne kemi mesuar se ne sistemet teokratike nuk mund te kete vend per demokraci, pasi eshte kunderthenje ne terma: teo=demo=>gomarllek!!!
Cila eshte pikepamja juaj mbi kete pike?!
Jarigas
Islami ka rregulla te veta dhe disciplin por nuk ka nje emer demokraci
Kultura,sjellja edukata,arsimi e bëjnë njeriun të vlefshëm!!!!
Islami eshte sistem demokratik per ata muslimane qe e kuptojne fene islame sic duhet!
Kete me se miri e verteton amaneti i fundit i lene per pasuesit e fese islame nga ana e profetit. Ai (Muhamadi A.S) tha" une do te shkoj , e ju zgjini njeriun me te mire nga mesi i juaj".
Nuk trha zgjidheni kete ose zgjedheni ate , por njeriun me te mire!
WE WILL NOT GO DOWN!
kush ta tha ty, qe kjo quhet demokraci???
Te gjithe ankohen se s`kane para....por asnje nuk ankohet se nuk ka tru
Nese kjo nuk eshte demokraci , atehere me trego ti se si nje shoqeri do ta zgjedhi njeriun me te mire midis tyre qe te behet udheheqes i tyre !
WE WILL NOT GO DOWN!
cdo te thote kjo me te mire???? sepse e mira perceptohet ndryshe nga njerez te ndryshem dhe kultura te ndryshme.
ne demokraci vendos vota, mbi parimin e marreveshjeve sociale. ai parimi i te mirit absolut eshte filozofi Totalitare.
Te gjithe ankohen se s`kane para....por asnje nuk ankohet se nuk ka tru
Gostivari mos u ngut,sepse demokracia me islamin jane ne kundershti.Ketu shihet ligjvenia e jo zgjedhja e ndonji personi ma te mire sepse kjo osht veper qe ska lidhje me demokracine dhe asnji sistem tjeter.
Ne demokraci ligjvenes eshte populli,ose te zgjedhurit e tij,kurse ne islam ,ligjvenes eshte Allahu.
Ai i cili barazon demokracine me islamin,bene shirk sepse i bene rivalitet islamit,Allahut.
Dhe njeriu nuk behet musliman vetem se duke bere kufer ose mosbesim mbi demokracine dhe pasuesit e saje.
Per ate gostivari ke kujdes mos fol per islamin ate qe nuk din sepse ben crregullim dhe do japish llogari.
Pershendetje.
Fitorja e vërtetë i takon Allahut dhe besimtarëve por qafirat këtë nuk e kuptojnë.
Thote ajeti Kur'anor : innel hukmu ila lilah- ligjvenia i takon vetem Allahut e jo krijesave te ti sikur eshte mendja njerzore,sepse Allahu eshte i persosur poashtu kjo don te thote se edhe ligjet e Tij jane te persosuri,dhe nuk i lejohet asnji budullai te behet zot,ashtu sic jane bere nnjerezit qe bejne ligje.
Allahu i ka bere domen njeriut se ku ose deri ku mundet te vendon disa rregulla praktike sipas nevojes,por jo te perzihet ne ceshtjet e HALKALKIT DHE HARAMIT,kete eksjluzivisht ka te drejte vetem Krijuesi Suprem.
Shumica e njerzve qe thurren ne islam i bejne keto gabime katastrofale qe nuk jane gabime te vigla por jane gabime qe shkaterrojne bazen,asllin e islamit dhe me kti veprime don te thote se kan dalur nga islami edhe nese pretendojne te kunderten,sepse gjykumi hyn ne ceshtjet fundamentale te fese pra ne Rububijet,zoterim,Ukuhijet ose adhurim,dhe ne Emrat perfekte te Krijuesit...
Fitorja e vërtetë i takon Allahut dhe besimtarëve por qafirat këtë nuk e kuptojnë.
Sistemi më ideal?
Mënyra se si konceptohet një sistem i drejtë, i lirë, respektues i të drejtave dhe lirive të njeriut etj., ndryshon në kohë dhe nga ideologji të caktuara. Ideologji të shumta që kanë mbretëruar në shoqëri njerëzore, kanë përcaktuar kritere e parime të veçanta rreth ngritjes së vlerave dhe përcaktimit të një sistemi a të një udhëheqësi të drejtë. Shpesh ato vlera mund të duken absurde, të kritikueshme për konceptimin e sotëm, por në periudhën kohore konkrete ato kanë qëndruar fort dhe janë parë si baza të themelit të mënyrës së të jetuarit dhe të qeverisjes. Mbi të gjitha, mund të thuhet pa ngurrim se ato ideologji kishin sjellë edhe pasoja dhe realiteti me parimin ishin shumë larg nga njëri-tjetri. Në krahasimin e regjimeve - në qoftë se mendohet që përkundrejt demokracisë qëndron monarkia e individëve, dinastia apo aristokracia, e cila shumicën e popullit që qeveris, e shpie në rrafsh të të marrëve, apo edhe teokracia, një sistem ku klerikët (priftërinjtë) konsiderohen të pagabueshëm - demokracia, në zgjedhjen e shumicës së njerëzve, pa dyshim do të marrë vend parësor.(1)
Por në fakt, ajo që duam të analizojmë në këtë rast, është mënyra e të konceptuarit të një sistemi të drejtë, liberal dhe kompakt etj.. Shpesh, kur flitet për sistemin demokratik si sistemi më i mirë dhe më i drejtë nga të gjitha sistemet e mëparshme, po dhe nga ato ekzistuese, ajo krahasohet me sisteme si monarkitë, aristokracitë apo dhe teokracinë, dhe kjo sigurisht që do ta bëjë këtë një sistem të mirëfilltë e të përqafuar nga të gjithë dhe si sistemin më ideal. Nëse analizojmë Islamin përballë demokracisë, aludojmë që Islami fokusohet në aspektet e pandryshueshme të jetës dhe ekzistencës, ndërsa sistemet apo ideologjitë politike, sociale dhe ekonomike interesohen vetëm për disa aspekte të paqëndrueshme shoqërore të jetës sonë tokësore, gjë që e kanë dëshmuar mjaft deri më tani që nga timokratia, teokracia e deri tek demokracia.(2)
Përse të drejtat njerëzore dhe ekonomia e tregut të lirë me demokracinë, qëndrojnë paralele e nuk përshkohen?
Përgjithësisht, në qarqet e atyre që i ofrojnë përkrahje pa rezervë demokracisë, në aspektin e përkufizimit të saj ekziston një konfuzion. Sipas sociologut italian Pareti, demokracia është, më së paku, një perceptim i paqartë si edhe ‘feja’, kurse reputacioni i saj është më i rëndësishëm se vetë ajo. Duke e theksuar lirinë e vet, Perëndimi dhe OSBE, kanë deklaruar tri standarde: të drejtat e njeriut, demokracinë dhe ekonominë e tregut të lirë. Mirëpo, nuk është e qartë sa duhet për se ndërmjet këtyre tri vlerave detyrimisht shtrohet njëfarë lidhshmërie. Sepse, në bazë të përvojës sonë, shohim që as gjatë historisë dhe as në epokën bashkëkohore nuk kemi argumente të forta për ekzistueshmërinë e detyrueshme të lidhshmërisë ndërmjet tri vlerave të cekura; pikërisht është e kundërta, në zgjidhjen
përfundimtare, në lëmin e së drejtës së Sheriatit (civile, qytetare), nëse tashmë jo edhe në të drejtën zyrtare (orf), së bashku me rendin e vet të sulltanit, Qeveria Osmane në mënyrë obligative kishte respektuar të drejtat e njeriut gati gjatë tërë historisë së vet dhe kishte ruajtur me kujdes cilësinë e respektit të shtetit.(3)
Në librin e tij “Islami dhe Demokracia”, Ali Bulaç shtron një pyetje dhe një çështje mjaft të rëndësishme lidhur me tri standardet bazë dhe të rëndësishme të demokracisë. Ai pyet – Për se të drejtat e njeriut dhe ekonomia e tregut të lirë me demokracinë, qëndrojnë paralele e nuk përshkohen? Kjo është një pyetje me mjaft rëndësi, sepse, nëse tashmë demokracia, sipas përkufizimit të vet, në vete përmban të drejtat e njeriut, atëherë këto të dyja nuk mund të trajtohen si të ndara. Pastaj, nëse të drejtat e njeriut mund të garantohen vetëm në demokraci, në këtë rast demokracia do të duhej të jetë e ndarë nga të drejtat e njeriut. Lidhshmëria e ngjashme vlen edhe për ekonominë e tregut të lirë. Dihet fare mirë se ekzistojnë përkufizime të shumta, rreth treqind sosh përafërsisht, se si mund të përkufizohet fjala demokraci, por në një të përbashkët ose në një përmbledhje thelbësore se çfarë është fjala demokraci, ajo mund të theksohet në një plan të parë si ‘administrim popullor’.
Në pajtim me këtë, demokracitë, sidomos ato perëndimore, ndahen në tri parime kryesore:
1. Sigurimi i lirive të individëve dhe mbrojtja e tyre kushtetuese, d.m.th. garantimi (individualizimi).
2. Sistemi parlamentar (përfaqësues) si institucion për mirëqenien e popullit (delegimi apo përfaqësimi) dhe,
3. E drejta e votës krahas administrimit në pajtim me dëshirën e shumicës.
Mbështetja e demokracisë në këto tri parime fondamentale përcakton karakterin e saj permanent.(4)
Karta e Medinës përmban modelin e hapjes për pjesëmarrjen e plotë politike të grupeve të ndryshme fetare, kulturore dhe etnike
Duke u mbështetur në këto mekanizma dhe ideale a vlera bazë, duket se demokracia në pamje të parë është me të vërtetë një sistem përfaqësimi dhe qeverisjeje, që mund të zbatohet dhe duhet të zbatohet nga të gjitha vendet dhe sistemet e qeverisjes. Por gjithashtu në këtë rast nuk duhet harruar se këto parime dhe këta mekanizma janë gjendur dhe kanë funksionuar edhe shumë kohë më përpara, para demokracisë, të cilat janë realizuar mbi baza dhe parime të tjera dhe jo në emër të demokracisë, po, thënë më mirë, me mekanizma demokratikë. Respektimi i të drejtave dhe lirive të njeriut, mbrojtja dhe garantimi i ligjit apo vendimeve të përgjithshme, ekonomia e lirë, e drejta për të qeverisur dhe për t’u zgjedhur e parime të tjera si këto, me të cilat demokracia ka marrë mbështetjen dhe epërsinë në krahasim me çdo sistem tjetër, kanë ekzistuar dhe shumë kohë më përpara, dhe kjo mund të argumentohet shumë mirë në Kartën e Medinës. Edhe pse kjo Kartë nuk njihet nga të gjithë, mund të cilësohet si dokumenti i parë juridik, përgjithësisht i shkruar, në bazë të të drejtave të barabarta për të gjithë dhe mbrojtjes së vlerave demokratike, dhe ky dokument është më i vjetër se ato që do të paraqiteshin në shekujt XVII e XVIII.
Veçantia e qartë e Kartës së Medinës është se ajo u jep përparësi veçorive fetare, juridike dhe kulturore, mbështet modelin pluralist dhe atë pluralizëm e vë nën garanci kushtetuese.(5)
Me iniciativën e Profetit Muhamed a.s., në Medinë u nënshkrua Karta e Medinës, e cila në vete përmbante modelin e hapjes për pjesëmarrjen e plotë politike të grupeve të ndryshme fetare, kulturore dhe etnike, kurse në aspektin e veçorive fetaro-juridike, mbështetej në pluralizëm. Ndarja e barabartë e të drejtave politike, obligimeve ushtarake dhe pasurive materiale, përpos që përcaktonte parimin kryesor të afrimit të grupeve shoqërore, njëkohësisht bashkësive të ndryshme fetare u mundësonte një jetë të qetë të përbashkët. Ky model në tërësi ishte i hapur për pjesëmarrjen e përgjithshme politike dhe veprimin e opozitës, përkatësisht garantimi i tyre kushtetues sendërtohej ndërmjet marrëveshjeve dhe të drejtave që opozita posedonte.(6)
Besojmë se ky argument tregon qartë idenë se sistemi islam i të qeverisurit, bazat morale, etike, ligjore, politike e të tjera si këto, ku mbështetet sot demokracia, kanë qenë dhe janë pjesë e këtij sistemi të mirëfilltë islam, bile mund të cilësohet se këto parime në krahasim me sistemin demokratik, që më shumë qëndrojnë në aspektin teorik sesa në atë praktik, - në Islam ato qëndrojnë shumë të forta në të dy aspektet. E pra, cilat janë ndryshimet apo, thënë më mirë, epërsitë e një sistemi islam ndaj demokracisë? Louay M. Safi, në një punim të saj zbërthen një analizë të mirëfilltë dhe shumë të rëndësishme në lidhje me këtë aspekt.
‘Kur i kthehemi shqyrtimit të dallimeve në mes demokracisë dhe shura-s (këshillimit në Islam), apo nëse dëshironi, demokracisë në kontekstin e botëkuptimeve moderne dhe islame, qartësohen tri sfera problematike:
1. Struktura thelbësisht nacionaliste e rendit demokratik,
2. kufizimet në liritë individuale, dhe
3. qëllimi i pushtetit legjislativ.
Liria nga ndërhyrjet shoqërore po përdoret si licencë për të gjithë tipat e
praktikave imorale.
Fillojmë me sferën e parë. Në lidhje me këtë Louay shkruan: ‘Mund të jetë interesante të vëmë në dukje se përshpejtimi i kolonializmit përkoi me ngjitjen në pushtet të institucioneve demokratike në Francë e Angli. Vërtet, edhe në vendlindjen e demokracisë moderne mund të gjenden shembuj të një përbuzjeje të plotë të dinjitetit dhe të drejtave të qytetarëve jo të vet. Një shembull i tillë është Akti i Provës së Fshehtë, i miratuar nga Kongresi më 1997, i cili në këto vende të lira dhe demokratike lejoi burgosjen pa gjyq të nënshtetasve jo të tyre. Nacionalizmi demokratik ka qenë, dhe madje vazhdon të jetë edhe sot, një vegël e fuqishme për shfrytëzimin e një grupi nga një tjetër pa pasur nevojë për të braktisur tërësisht angazhimin e spikatur të këtij të fundit ndaj vlerave të demokracisë dhe ndaj të drejtave të njeriut.
Sfera e dytë ku Islami dallon nga demokracia, lidhet me kufizimet që shoqëria mund t’i imponojë lirisë individuale. Por, ndërsa në kontekstin e shoqërisë perëndimore, liria ia doli mbanë të mbronte të drejtat e dinjitetin individual, dhe njëherazi siguroi një qëndrueshmëri politike më të qenësishme, ajo u ka hapur udhë forcave dhe mënyrave të jetesës që janë ushqyer me thelbin e pëlhurës morale të shoqërisë. Liria, nga ndërhyrjet shoqërore, po përdoret si licencë për të gjithë tipat e praktikave imorale. Më akut këtë problem e bën fakti se në kulturën bashkëkohore nuk ka asnjë pikë arkimediane, nga e cila mund të vlerësohen procedurat sociale apo nga e cila të stiset gjykimi rreth shmangieve sociale.(7)
Sfera e tretë i përket ligjit. Nga këndvështrimi islam, ligji nuk është tërësia e asaj që individët racionalë mendojnë se është e drejtë dhe korrekte në çfarëdo momenti specifik të historisë, por ligji ka cilësi transhedentale që ngrihen mbi bashkësinë historike. Në traditën liberale, Ruso ishte më pranë shprehjes së këtij nocioni ligjor. Ai ishte mjaft i vetëdijshëm për rëndësinë, apo thënë më mirë, domosdoshmërinë e një burimi ligjor që transhendon çdo bashkësi specifike historike. Ruso madje ishte i vetëdijshëm për kufijtë e arsyes njerëzore dhe theksoi se qeniet njerëzore duhen udhëhequr nga një burim që ngrihet mbi dhe sipër individëve historikë.(8)
1. Ali Bulaç, Islami dhe Demokracia, teokracia dhe totalitarizmi, Logos-A. Shkup, 1998.
2. Ferid Kamberi, Bachelor i Sociologjisë dhe aktualisht Master në Sociologji. 3. Për demokracinë, të drejtat e njeriut dhe ekonominë e tregut dhe theksimin e tyre permanent si vlera dominante të Perëndimit si dhe për qeverisjen e osmanlinjve, më gjerësisht shih: Ali Bulaç, Islami dhe Fanatizmi, Stamboll, 1993.
4. Ali Bulaç, Ibid
5. Po aty, f. 31.
6. Po aty, f. 43.
7. Louay M.
Safi, Shura dhe Demokracia - Ngjasimet dhe dallimet, ese.
8. Po aty.
demokracia ne islamizem eshte po aq e mundshme sa ndalimi i bordellos se fshehte ne komunizem
Regullat e Postimit
Përgjigju Duke Cituar
Krijoni Kontakt